Ui schreef:Oom Paspasu schreef:Ui schreef:Als alle homo's en hetero's het Weekblad uit zijn, blijven er dan alleen aseksuele personages over?
Of personages die niet volgens een dergelijk criterium ingedeeld zijn.
Wat is een beter criterium?
Familieverbanden, beroepen, vriendschappen, status, enz. Een verhaal over een rijke bankier en zijn arme neef bijvoorbeeld, in plaats van een verhaal over twee hetero's.
Ui schreef:Waaruit blijkt dat Donald's relatie met Katrien niet bestaat op basis van hun lusten, maar bepaald wordt door sociale factoren en angsten? Kun je een verhaal noemen als voorbeeld?
Ik baseer mij voornamelijk op de in mijn ogen zinnige dingen die Thomas Andrae schrijft over onder andere "Donald Duck's Worst Nightmare" en "Voodoo Hoodoo". Donalds relatie met Katrien bestaat uit twee tegenstrijdigheden: Aan de ene kant vormt zij als vrouw een bedreiging voor zijn mannelijke identiteit, aan de andere kant is zijn succes bij haar een belangrijk onderdeel van zijn mannelijke identiteit. Hij vecht altijd met Guus om Katrien, zonder dat een van hen enige blijk van liefde voor haar toont. Een man met een vriendin is geslaagd in de ogen van de maatschappij, dus moet hij haar behouden, hoewel zij zijn vrijheid (hierover zijn verhalen zat) en zijn mannelijkheid bedreigt. Katrien gaat over het algemeen mee met de succesvolste man, met de grootste auto en de beste manieren.
http://2.bp.blogspot.com/_JkN_t2uxlV0/S ... loveme.jpgNatuurlijk doet deze beschrijving aan veel verhalen geen recht, maar het zet mij aan het denken over mijn eigen identiteit en hoe die zich tot anderen verhoudt.
Ui schreef:Er zijn verhalen waarin Donald omgeven door hartjes, onderweg is naar Katrien.
Die verhalen zijn niet geschikt voor jonge lezers, zoals Koen en ik.
Ui schreef:Oom Paspasu schreef:Voor dieren is dat wel natuurlijk. Voor mensen is niets natuurlijk.
De mens is een diersoort. In principe is het hele universum natuurlijk. Zelfs radioactiviteit.
Bij (andere) dieren is seksualiteit iets natuurlijks, omdat dieren nou eenmaal niet kunnen bedenken iets anders met hun leven te doen. Bij mensen is seksualiteit en geaardheid onlosmakelijk verbonden met identiteit, sociale structuren, heersende opvattingen: cultuur. De seksuele revolutie, homogenezing, verkering, gay pride, geen seks voor het huwelijk, prostitutie, vieze strips van Don Rosa, celibaat, uit de kast komen: het zijn allemaal culturele uitingen, vaak met het idee dat het natuurlijk is.
Er is welzeker bij ons een bepaalde natuurlijke basis die onze evolutionaire voorouders met minder verstandelijke vermogens al hadden. Die basis is bij ons echter niet meer te onderscheiden van onze cultuur. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld eten. Dieren eten ook, maar wat wij eten heeft niets met natuur te maken. Ik verbaas me er soms over hoe vreemd en onnatuurlijk het is om te roken, maar wanneer je het vergelijkt met koken, stelt het niets voor.
Of neem nu ons haar. Haar is heel natuurlijk, denken we, maar bij mensen is het volledig gecultiveerd. Wanneer iemand, misschien wel uit een naturalistisch oogpunt, besluit zijn haar niet meer te laten knippen, is dat een beslissing die hij neemt en net zo goed cultuur als je haar blauw verven. Een dier heeft die keuze niet. Je haarkleur, stijl of krullen, en kaal worden zijn eigenschappen die je "van nature" hebt, maar of je dit wel of niet accepteert en opneemt in je identiteit, is een onvermijdelijke beslissing. Zo'n beslissing hoeft niet bewust te zijn, en ik wil niet beweren dat mensen een vrije wil hebben, maar er zijn altijd andere mogelijkheden.
Seksualiteit is voor dieren en mensen natuurlijk, maar bij mensen is er geen onderscheid meer te maken tussen natuur en cultuur en is alles cultuur. De cultuur is dan ook de menselijke natuur.
Wat was mijn punt? Donald Duck is toch een eend?