door Rubberduck » za jul 03, 2010 12:52 am
En alweer is een 'extra' special beter gevuld dan de reguliere bladen.
Het openingsverhaal is op zich niet heel verrassend of opzienbarend, maar iedere strip met Ferioli's Mickey is het toejuichen waard, want wat is die muis bij die Spanjaard in goede handen! En Donald én Mickey samen in één verhaal blijf ik leuk vinden. Stel je voor dat dit een Nederlands verhaal was geweest. Dan was in plaats van Mickey natuurlijk die eeuwige Guus Geluk gebruikt, om Donald's pech aan te tonen.
Het eerste Zware Jongens-verhaal heeft mijn aangenaam verrast. De tekeningen houden niet over, maar het is ook al ruim tien jaar geleden dat ik Vicar nog eens mooi heb zien tekenen. Het verhaal vind ik wel erg leuk, en dat met 16 pagina's louter Zware Jongens! Dat ze moeten ontsnappen uit een werkkamp is op zich niet origineel, maar hoe ze vervolgens onbedoeld tot plaatselijke helden uitgroeien, is wel grappig. Wel hadden de criminele praktijken van burgemeester en politie wel uit mogen komen. Nu gebeurt dat niet; terwijl de Zware Jongens hen daarmee hadden kunnen chanteren. Hoe dan ook is de uitkomst hetzelfde.
Het Donald Duck-verhaal 'Met Robots Meer Mans' vind ik het leukste verhaal. Ik verwachtte een standaard verhaaltje waarin Dagobert's personeel vervangen wordt door robots en dat het dan in de soep loopt. In plaats daarvan nemen de robots Donald's houding aan. Het loopt wel mis voor Dagobert, maar juist omdat Willie de robots menselijk heeft gemaakt. Mooi getekend, ook, en sommige situaties heel treffend verbeeld, zoals de ongemakkelijke stilte op bladzijde 9 van het verhaal.
Aldith Midthun tekent zoals altijd zeer bekwaam, en investeert veel tijd en zichtbare moeite in de bijfiguren. Beeld je eens in dat Gulien of Heymans dat had moeten doen; die hadden allemaal op elkaar geleken. Het verhaal zelf vind ik matigjes, met een vergezocht einde, maar er zitten wel leuke grappen in. Vooral de baas die doet alsof Donald's idee van hemzelf komt en zichzelf een bonus geeft, vind ik treffend, en ook nog eens actueel.
Het tweede Zware Jongens-verhaal is redelijk doorsnee. Niet veel over te zeggen. De Donald Duck-grap vind ik heel herkenbaar. Dit heb ik zelf vaak meegemaakt: niet wakker kunnen blijven in de collegezaal en als je dan eindelijk thuis in bed ligt, niet kunnen slapen!
Het laatste Donald Duck-verhaal had van mij niet gehoeven. Dit is gewoonweg onleesbaar. Ik tel op één pagina maar liefst 21 plaatjes. Om gek van te worden. Wil de redactie dit alsjeblieft niet meer plaatsen?
Oooh, mama! Can this really be the end?
To be stuck inside of Mobile with the Memphis blues again!