Rockerduck schreef:Ik zie mezelf in de eerste plaats als een lezer en een liefhebber. Ik laat rustig een paar albums aan me voorbijgaan als de inhoud me niet aanstaat. Dan maar een gat in de verzameling. Maar ik ga niet meer betalen voor verhalen waar ik een pokkehekel aan heb. Een béétje verzamelaarsimpuls zit er nog wel in, want ik wil graag de Oom Dagobert-serie compleet hebben (onder nr. 31 althans). Terwijl ik al die verhalen al ken en in andere albums heb. Maar dat is dan weer gewoon "voor de heb". En omdat die albums, naar mijn smaak, mooier uitgevoerd waren dan die van tegenwoordig (met die soms vreselijk lelijke computerinkleuringen).
Ze hebben een soort charme die we ook in de oudere DD weekbladen tegenkomen: de kleuren verschillen! Dan ineens zijn de snavels en voeten(?) fel geel dan weer licht oranje en dan weer knaloranje. Je krijgt echt het idee dat het handwerk is en er daarom nuance verschillen optreden. Ik weet niet of er met ecoline gekleurd werd, omdat dat duur was, maar de kleuren waren toen vaak erg warm.
Het beste in die categorie vind ik de eerste paar DD Beste Verhalen in 1e druk omdat die op een soort van dikker, licht houthoudend papier zijn gedrukt dat een iets donkerdere tint heeft en de kleuren als het ware absorbeert. Heel sfeervol en ook nog heel erg leuke korte verhalen! Ik krijg het er warm van.
ben altijd ongeduldig, wil meteen de verandering zien haha