Ridder ter Geit schreef:Nee, gewoon je eigen creativiteit gebruiken, inderdaad. Schrijf het gewoon uit je hart. Zodra je maar wat bij elkaar bedenkt waarvan je hoopt dat het goed overkomt bij de lezer wordt het 'gekunsteld' en dan kan het bijvoorbeeld te kinderachtig of belerend worden. Denk maar aan die vallei met die vierkante eieren, dat is gewoon pure creativiteit. Dat is mooi, dat onthouden de mensen.
Tja, spanningsboog; dat heeft met het ritme te maken. De spanning die onderhuids al aanwezig is en die zich langzaam opbouwt. Dat de lezer al iets gaat vermoeden maar nog niet goed weet wat. Dat je toewerkt naar een climax, die net voor het eind dan komt. En na de climax nog even de afsluiting, niet te lang.
Absoluut! De spanning moet worden opgebouwd op het juiste tempo te grijpen naar de emoties van de lezer. Te snel, en de lezer is niet pakte, en er is niet genoeg ruimte in het verhaal dat alles kunnen worden zien. Dat wil zeggen dat de lezer niet alleen kan niet begrijpen alles dat moet worden begrepen, maar ook dat hij moet brengen te veel uit zijn eigen verbeelding. Te traag, en niet alleen is de spanning verloren gaat, maar ook de lezer wordt opgeheven "uit het verhaal", en begint te vervelen.
Zoals in een goede film, een goed geschreven verhaal neemt de lezer uit (weg van) zijn dagelijks leven, en maakt hem "wonen in het verhaal", alsof hij zelf daadwerkelijk ervaart alles.
Ik heb alles geleerd van Professor Desiderius Netelmans van de Universiteit van Duckstad.