door Luigi » za mei 07, 2011 3:10 pm
Klopt, dat fragment van die vent door onder tafel geld probeert mee te graaien staat in deel 2 van Rosa's biografie van Dagobert. Een meesterlijke korte grap in datzelfde fragment vind ik dat een van zijn medespelers iets zegt in de trant van: 'Verdorie, m'n azenapparaatje slaat op hol!' Eentje die ik sindsdien zelf vaak gebruik bij het kaarten. Dat waren Rosa's gloriedagen =).
Het azenapparaatje is dan iets minder verborgen, maar wel een korte niet ter zake doende uitwijding.
Dat was het sterke aan Rosa: gebruik maken van het principe "stripboek". Zoals Barks dat ook vaak deed, dat soort kleine details in plaatjes. (Een héle bekende: zijn eigen portret aan de muur in Duckstad met het onderschrift: wanted).
Tegenwoordig in de huidige Donald Ducks, (die je overigens beter een soort 'Disney' kunt noemen zoveel andere troep staat erin), en de pockets, zie je vaak gewoon een verhaaltje dat gebaseerd is op een uitgesleten plot. Dat laatste is nog niet zo erg, want er moet ruimte zijn voor originele wendingen, maar de verloedering van het principe "stripboek" wel. Dit soort grapjes kom je alleen bij de echte goede tekenaars tegen die vaak ook hun eigen scenarist waren. En dat is het probleem, scenaristen zijn geen tekenaars en tekenaars moeten zich houden aan wat de scenarist voorschrijft. Natuurlijk is er overleg, maar de absolute creatieve vrijheid is slechts aan enkelen gegeven, namelijk als tekenaar je eigen scenarist zijn. De verborgen achtergrond humor stamt uit de tijd dat tekenaars schreven en tekenden om een leuk stripboek te maken. Tegenwoordig is het meer een ambacht dat inmiddels confectie is geworden om de reden dat zij gewoon brood willen eten. En dat laatste kan ik wel begrijpen (xD), maar het format van een comicstudio kun je zo niet als inspirerend ervaren. Kwantiteit heerst boven kwaliteit.
Ik graai nu een willekeurige pocket uit mijn kast en sla hem op een willekeurige bladzijde open om een verborgen achtergrond humor te vinden.
Allereerst, wat is verborgen achtergrond humor? Iets illustrerends? Karikatuur? Of een grap met een eigen leven zoals het voorbeeld van de man onder tafel bij het pokeren? Pocket 150 bladzijden 92-93 is het geworden. Een verhaal over Gijs Gans.
Bladzijde 92, tweede plaatje. Gijs Gans slaapt onder een boom terwijl Oma zwoegt. Illustrerend, maar sterke prozaschrijvers zouden dit zeer humoristisch kunnen neerzetten, het idee van een lui hulpje. Ik zie geen meerwaarde van het format strip hier. (Even buiten beschouwing gelaten dat überhaupt het niveau van dit verhaaltje meer ontspannen is en geen verdere laag heeft zoals het meeste proza. Wat overigens niet wil zeggen dat Donald Duck-strips per definitie geen diepere laag kunnen hebben. Mijn referaat voor Nederlands in klas 6 van de middelbare school ging erover dat ik sommige strips tot literatuur wilde bombarderen, en onder andere heb ik daarvoor Rosa's biografie over Dagobert aangewend, dit terzijde, als mensen het leuk vinden open ik hier wel een topic voor).
Bladzijde 92 plaatje 5. Gijs Gans schetst zich een scenario van wat er gebeurt als hij weg moet van de boerderij. Een rijke patser met een donut doet laatdunkend tegen Gijs. Type karikatuur. Vind ik wel een meerwaarde van strips, (ik lok met deze zin een discussie uit =P).
Ik blader verder door de pocket. Nergens vind ik werkelijk verborgen achtergrond humor. Of het moeten uilig kijkende vogeltjes zijn die een nestje hebben in een schoorsteen van een huis op bladzijde 145 (nog steeds pocket 150).
De plaatjes illustreren gewoon wat er gebeurt in het verhaal. En dat verhaal zelf als principe is een stripverhaal wat betreft niveau. Dat blijkt niet meer uit de plaatjes. En dat is jammer. Ik kan me een verhaal herinneren dat op de achtergrond, terwijl Willie een bloedserieus verhaal staat te houden, bijna een bladzijde lang oorlog aan het voeren is met een of ander beestje. Helaas kan ik niet opsporen waar dat was, maar dat is een meerwaarde in een stripboek! Daarom ben ik stripliefhebber en daarom zijn strips zo'n mooie toevoeging aan de lectuur. Maar ik mis het de laatste tijd.
Ik wens niet geassocieerd te worden met die infantiele loodgieter!