Big Bad Wolf schreef:Ei schreef:Stel dat je nu inmiddels 10 jaar lang een hoeveelheid van 2000 Ducks hebt. Hoeveel heeft je die ruimte inmiddels aan woonlasten gekost?
Ei denkt duidelijk als een handelaar. Particulieren denken niet in woonlastentoekenning voor hun verzameling. Ze hebben een huis en ze kunnen de spullen al dan niet kwijt in dat huis.
Hoezo zou Ei denken als een handelaar? Misschien praat Big Bad Wolf dan als een rijk persoon die zelf woonruimte in overvloed heeft?
Ei denkt als iemand die weinig woonruimte heeft.
Wat betreft handelen vindt Ei dat je best je huur voor je verzamelruimte mee kunt berekenen als kostprijs. Anders zou je huur betalen voor het bewaren van (uiteindelijk) andermans strips.
Wat betreft handelen heeft Ei de indruk dat er verzamelaars zijn die verwachten dat je je Donald Ducks voor dubbeltjes en stuivers blijft verkopen. En als je meer vraagt dan ben je een Dagobert Duck, een geldwolf, een... een... (brrr)... handelaar!
Een reden voor Ei om oude Ducks duur te verkopen zou in eerste instantie zijn dat men de waarde begrijpt van het materiaal. Anders kun je ze wat betreft Ei beter meteen aan een weeshuis geven, om ze daar stuk te laten lezen. Als je voor stuivers en dubbeltjes gaat, dan ben je pas een centenpikker. Wat is nu kleingeld? Geef die strips dan meteen aan een goed doel. Dan komen ze aan een waardig einde, vindt Ei.
Wie drijft er handel? Degene die strips duur wil verkopen, of degene die strips zo goedkoop mogelijk wil ontvangen? Ei zou zeggen dat beiden handel drijven.
Big Bad Wolf schreef:Ten dele heb je gelijk als het gaat over de wijze van bewaren, maar die hebben in beginsel geen invloed op de daadwerkelijke waarde. Gemiddeld moet je er vanuit gaan dat een verzamelaar het materiaal netjes bewaard.
Dus het maakt niet uit als een verzamelaar zijn strips perforeert om ze in een ordner te bewaren? Ei heeft begrepen dat geperforeerde Donald Ducks veel minder waard zijn dan niet-geperforeerde.
Big Bad Wolf schreef:Wat dat betreft ben ik het met Henriëtte eens. Al het materiaal wat ik heb is in beginsel om gelezen te worden. Dus die zogenaamde verzamelaars die hun exemplaren in de krimpfolie laten zitten zijn voor mij geen echte verzamelaars maar (semi-)handelaren.
Hangt er vanaf wat je verzamelt. Als je Donald Ducks wilt verzamelen in precies de exacte staat zoals je ze ontvangt kan dat een kwestie van smaak zijn. Waarde kan ook interessant zijn zonder te willen handelen. Als je een waardevolle Donald Duck hebt kan dat leuk zijn om te weten, dus ook als je die Duck voor jezelf wilt blijven houden.
Een bezwaar van Ei tegen oude Ducks "gewoon" lezen is dat ze dan eerder zullen beschadigen en verloren zullen gaan. Iemand die z'n Ducks in zuurvrij folie bewaart, etc. etc., zorgt ervoor dat anderen er later ook van kunnen genieten. Zelfs als die anderen er veel voor moeten betalen is er tenminste nog een strip. Bij de "gewone" lezer zal die strip dan allang verloren zijn. En ach, die oude Duck heeft toch maar een stuiver gekost, dus wat maakt het uit? Dan koop je toch gewoon een nieuwe op de vlooienmarkt? Wel vervelend dat er dan van die handelaars zijn die euro's tegelijk vragen, en dat (o ironie) hun vraagprijs alleen maar hoger wordt dankzij roekeloos gedrag van "gewone" lezers.
Zomaar wat gedachten van Ei.