Uit het topic 'Feest in Duckstad':
18 nov 2012 06:34 pm, Koen schreef:Ui schreef:Wat had Ui zoal verwacht in een jubileumpocket... eh... album... eh... boek. Minstens een strip van de Aristokatten, getekend door Al Hubbard. Want, aangezien het '
Hoogtepunten'-album alleen verhalen bevat met eenden als titelheld, had dit 'Feest'-jubileumboek aandacht kunnen besteden aan bijvoorbeeld Aristokatten, en Wolf-strips van de Toonder Studio. Dan had Ui met een slaapzak voor de winkel gelegen om het boek te kopen.
Inderdaad! Ik snap ook niet waarom alleen sommige Duck-verhalen ''hoogtepunten'' zouden kunnen zijn. En natuurlijk is dat niet eens zo,maar waarom zetten ze dan toch alleen Duck-verhalen erin? Met de voorbeelden die je noemt ben ik het volledig eens. Maar het raarste vind ik toch dat de verhalen die hier in staan helemaal geen hoogtepunten zijn. Naar mijn weten heeft T.Roep/de redactie zomaar wat verhalen uit de jaren vijftig tot 2000-2010 heeft gegrepen.(En dan heb ik het even over het hoogtepunten-album.)
bron:
http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=55501#p55501Het album is samengesteld door Roep, heeft hij aan Karel verteld. Zie topic 'Thom Roep'.
http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=54944#p54944Volgens Ui is de samenstelling weer een "hap-snap-wat hebben we nog liggen"? Als dit de hoogtepunten zijn van 60 jaar Weekblad, is het maar een matig blad. Roep is tegenwoordig hoofdredacteur van zoveel "kids and teens"-tijdschriften, dat hij natuurlijk geen tijd heeft om uitgebreid te gaan zoeken. Daarbij zal hij het druk hebben gehad met het schrijven van dat hatelijke, o-wat-ben-ik-goed artikel dat door het album heenloopt. (snik)
Wat betreft verhalenkeuze had men kunnen overwegen om de lezers hun favoriete verhalen te laten melden, via internet. Daar had men een leuke actie van kunnen maken, die en passant een goede reclame was geweest voor het jubilerende Weekblad.
Hieronder een behandeling van de verhalen in het album. De jaartallen verwijzen vooral naar de publicatiedatum van het betreffende Weekblad.
Deze jaartallen ontbreken in het album. Vrijwel nergens staat vermeld, om welke nummers van het Weekblad het gaat. Misschien, omdat niet alle verhalen afkomstig zijn uit het Weekblad. Eén verhaal komt namelijk uit een glossy.
De verhalen zijn veelal gepubliceerd als "facsimile". Namelijk door het digitaal scannen van oude publicaties, zonder een poging om de vergeling te corrigeren. Volgens de uitleg aan het begin van het album, zou het gaan om een getrouw tijdsbeeld te geven. Maar kregen lezers vroeger een vergeeld Weekblad op de mat? Voor een juist tijdsbeeld hadden de kleuren juist gecorrigeerd moeten worden, om weer even fris te zijn als dat ze toen waren.
Doordat de vergeling van Weekbladen uit latere jaren beduidend minder is, ogen de kleuren van de jaren onder Roep's hoofdredactie bedrieglijk frisser dan de ooit frisse kleuren van de oude nummers.
Verder kost kleurcorrectie natuurlijk extra geld, dat nu bespaard wordt.
Fireman Donaldhttp://coa.inducks.org/story.php?c=W+WDC++86-021952. Het hoofdverhaal van het eerste nummer van Donald Duck Weekblad. Hoewel vaak herdrukt, is het verhaal inderdaad een hoogtepunt te noemen voor het Weekblad.
Zoals reeds opgemerkt, gaat het om de ingekorte versie. Roep's artikel vermeldt (onder de jaren '70), dat het zou moeten gaan om de volledige versie, van 10 pagina's. Maar dat is dus fout. Ook opmerkelijk, dat hij verwijst naar pagina 5 t/m 13, terwijl het album geen pagina-nummers heeft. (Wie oplet, ziet overigens meteen, dat "5 t/m 13", 9 pagina's is.)
Wie van het grote publiek toch die ontbrekende pagina wil zien, zal de glossy '100%NL Magazine' van november 2012 moeten kopen. (pagina 94) Tenzij Beste Verhalen-album nummer 1 nog in de reguliere handel te koop is.
http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/BV+++1Mutilated Musichttp://coa.inducks.org/story.php?c=W+DD+++53-051959. Leuk, dat tijdsbeeld van de opkomst van de rockmuziek en televisie-talentenshows. Maar het verhaal lijkt verder een zwakke bewerking van een Barks-verhaal waarin Donald als muzikant meedoet aan een televisieshow. (
WDC 165)
The Mysterious Soap Bubbleshttp://coa.inducks.org/story.php?c=W+DD+++49-051958. Leuk, dat tijdsbeeld van het naar maan willen vliegen. Maar het verhaal lijkt wat dat betreft, een zwakke variatie op Barksverhaal 'The Mad Chemist'. (
WDC 44) Hoewel het verhaal een voorganger is van een later Barksverhaal waarin men eenvoudig naar de maan denkt te kunnen reizen, 'The Loony Lunar Gold Rush'. (
US 49)
Overigens ook een interessant tijdsbeeld, dat Donald de vloeistof loost in het riool.
Maar is het verhaal een "hoogtepunt"? Meer een curiositeit.
Ohms to burnhttp://coa.inducks.org/story.php?c=S+670391968. Leuk, dat Diederik en Tobber uitgebreid te zien zijn. Maar het verhaal heeft een mager plot. Er zijn vele goede Diederik-verhalen van Diederik's bedenkers Dick Kinney en Al Hubbard, dus waarom uitgerekend dit zwakke Steere-verhaal? Ui kan naar twee redenen gissen. Ten eerste, dat Roep de eenden van Hubbard niet mooi vindt. Ten tweede, dat Diederik natuurlijk niet te leuk voor de dag mag komen, omdat Roep niet van het personage houdt.
[Tornado machine]http://coa.inducks.org/story.php?c=W+DD+++44-061960. Waar gáát dit verhaal over? Een bankoverval met een tornadomachine, met een optreden van Boris Boef. Er is qua tekenwerk veel te zien, maar dat hangt van de onzin aan elkaar.
Overigens lijkt de beduusde Donald van plaatje 6.4 (bladzijde "8") veel op de stijl van Barks.
Brain Test Turmoilhttp://coa.inducks.org/story.php?c=W+LVD+++3-041963. Leuk, dat Otto van Drakenstein uitgebreid te zien is. Maar waar gaat dit verhaal over? Veel gepraat, een ronddraaiende stoel en wat Zware Jongens. In plaatjes 5.5 en 5.6 (bladzijde "7") doet Otto's stelling dat zwaartekracht een kleinigheidje is, even zijn karakter goed uit de verf komen. Maar in laatste plaatje 5.7 is het verhaal plotseling klaar. Is dit het beste verhaal met Otto dat in het Weekblad is gepubliceerd? Otto mag natuurlijk niet te leuk voor de dag komen, omdat Roep niet van het personage houdt.
Overigens biedt het album geen aandacht aan Bella Duck en haar raderboot. Zelfs niet als voetnoot. Bella verscheen in het Weekblad in de jaren 1967-1970, en (in een Duckstandkrant) in 1971.
http://coa.inducks.org/character.php?c=Belle+DuckHet artikel had minstens wat aandacht kunnen besteden aan dergelijke personages. Al was het maar in een droge opsomming geweest.
Letter Perfecthttp://coa.inducks.org/story.php?c=W+DD+++84-071963. Eindelijk, een verhaal met een plot. Donald laat de neefjes een boze brief aan Dagobert bezorgen, maar krijgt daar al gauw spijt van en probeert de brief te onderscheppen. Hoewel er visueel weinig anders te zien is dan een stel kletsende eenden, binnen en onderweg naar Dagobert.
Het bankbiljethttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+73dd191973. Een leuk gegeven dat Dagobert al zijn geld omgewisseld ziet in één biljet. Maar daar houdt het plot wel mee op. Het bankbiljet wordt even later in Glitterstan gewisseld voor een grote diamant en daarna gaat Dagobert maar boos achter Donald aanrennen. Is dit verhaal een "hoogtepunt"? Heeft Robert van der Kroft niets beters geschreven dan dit?
[Hangmat en wesp]http://coa.inducks.org/story.php?c=H+70os031972. Deze grap van één pagina zit beter in elkaar dan menig ander verhaal in dit album. Het tekenwerk is van Carol Voges, die door "kenners" zeer ernstig onderschat wordt. Zegt "kenner" Ui.
Thom Roep lijkt in zijn hatelijke artikel een trap richting Carol Voges uit te delen, met de opmerking:
"Het tekenwerk was af en toe, met name door inbreng van nieuwe Nederlandse tekenaars, slordig of houterig te noemen." Roep, die veel matig, stijf Strobl-tekenwerk gepubliceerd heeft. Om maar te zwijgen van slordige Guliens, lege Bas Heymansen en matige Miltons.
Wat bezielt Thom Roep, om een trap uit te delen aan Weekblad-medewerkers waarvan Carol Voges (1925-2001) zich in elk geval niet meer kan verdedigen? Wie na Roep's overlijden een trap richting Roep wil uitdelen, als hij zich niet meer kan verdedigen, die krijgt bij dezen alle ruimte.
Roep lijkt met zijn hatelijkheid vooral te willen overschreeuwen, hoe hard het Weekblad onder zijn eigen hoofdredactie achteruit is gegaan in de kwaliteit van Nederlands tekenwerk.
Twilight manhttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+79024Opeens een verhaal uit 1979, uit het tijdperk waarin Roep redacteur was. Want de chronologie is ver te zoeken, in dit album. Het plot is goed, maar het is weer een verhaal dat zich grotendeels in een gebouw afspeelt. Misschien herkent Roep zich daar beter in, aangezien hij het grootste deel van zijn leven in een kantoor zit? Het verhaal is geen hoogtepunt van de samenwerking van Freddy Milton en Daan Jippes. Zij hebben betere verhalen gemaakt. Zoals bijvoorbeeld 'Clock Cleaning' en, uiteraard, 'Opvoeders in opspraak' - dat is gebaseerd op Disney-tekenfilm 'Donald's Happy Birthday' (1949).
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+77dd01http://coa.inducks.org/story.php?c=H+78dd06Het museumbezoekhttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+74dd071974. Een verhaal uit het tijdperk waarin Roep redacteur was. Is dit tekenwerk van "nieuwe Nederlandse tekenaars" een vooruitgang te noemen? De layout is zo dood als een pier.
Het plot is mager. De Ducks zijn ingesloten in een museum en jagen een stel boeven weg, door enge geluiden te maken achter een masker. Is daar lang over nagedacht? En zie, dit is het tweede verhaal met een slap wegren-einde. Roep zou daar later in uitblinken, in zijn verhalenkeuze als hoofdredacteur. Gooi een balletje op, en ren vervolgens hard weg.
Wasmachinehttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+790291979. Een verhaal uit het tijdperk waarin Roep redacteur was. Donald Duck lijkt van rubber gemaakt te zijn. Het tekenwerk oogt wat slordig. Is dit tekenwerk een vooruitgang te noemen?
Boksenhttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+831401984. Een verhaal waarvan het scenario is goedgekeurd in het tijdperk waarin Roep redacteur was. Gepubliceerd onder zijn hoofdredactie. Een redelijk verhaal, maar is dit nu een hoogtepunt uit de eerste helft van de jaren '80? Waarom bijvoorbeeld niet het nimmer herdrukte "Monopolie"-verhaal van dezelfde schrijver, Leendert-Jan Vis?
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+82076En waarom niet het sollicitatie-verhaal van Freddy Milton? Dat is weliswaar in 2004 herdrukt, maar wel een hoogtepunt.
http://coa.inducks.org/s.php?c=H+82025Van José Colomer Fonts is er natuurlijk het rabarber-verhaal. Maar die heeft geen eend als titelheld.
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+90120Muziek voor meloenen!http://coa.inducks.org/story.php?c=H+861901987. En dan nu, een verhaal dat is goedgekeurd in tijdperk waarin Roep hoofdredacteur is! Tadaa! Maar, maar... wat is dit? Een meloen die uitgroeit tot een hotelgebouw, bij het fluiten van een muziekje? Kan het nog kinderachtiger?
Behoort het tekenwerk tot de hoogtepunten van Ben Verhagen? Met name de neefjes zijn rubberig en hebben knullig getekende ogen. Er zit amper een blik in die ogen. Ui vond indertijd, als klein Uitje, bij het zien van die knullige ogen, dat het tekenwerk van het Weekblad hard achteruit ging. Ben Verhagen heeft beter tekenwerk geleverd, maar de kwaliteit holde achteruit onder Roep's hoofdredactie. Zie ter vergelijking, bijvoorbeeld het verhaal 'Sneeuwbal', uit Donald Duck Weekblad 1980-51.
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+79013Neefjes in huishttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+79008Zitten we opeens in 1982, toen Roep nog redacteur was. Dit verhaal is qua tekenwerk van een uitstekende, technische kwaliteit, die onder hoofdredactie van Roep steeds zeldzamer werd. Misschien dat het daarom volgt op een verhaal uit 1987?
Donald, The Perplexed Policemanhttp://coa.inducks.org/story.php?c=D++2274En nu zitten we in 1981, toen Roep nog redacteur was. Is dit nu een van de hoogtepunten van Vicar uit die tijd? Waarom niet het Vicar-verhaal waarin Donald een waardevol geldbiljet van Dagobert aan zijn hand geplakt heeft?
http://coa.inducks.org/story.php?c=D++3875Of het Vicar-verhaal waarin Dagobert's bril breekt, waarna de Zware Jongens hem bedriegen met een nep-olieveld?
http://coa.inducks.org/story.php?c=D++3762Art Feeds The Soulhttp://coa.inducks.org/story.php?c=D+90275Een sprong naar 1992, het tijdperk waarin Roep hoofdredacteur is. Waar gaat dit verhaal over? Donald wil een schilderij behouden voor Duckstad, gaat langs de deuren en besluit om vervolgens de klok van het gemeentehuis 's nachts te luiden, totdat het geld binnen is. En het lukt hem nog ook? Wat is dit voor kolder? Is dit een hoogtepunt uit 60 jaar Weekblad?
Computerverhaalhttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+950571995. Een verhaal uit het tijdperk waarin tekenaar Mau Heymans nog niet was afgestompt door hoofdredacteur Roep. Leuk, het tijdsbeeld van de opkomst van computers en internet. Maar is dit verhaal een hoogtepunt? Er is wederom een wegren-einde, in dit geval een wegvlieg-einde. Minder slap dan het andere wegren-einde, dat wel.
Waarom, o waarom, is wederom niet het verhaal met de telepatoe gekozen?
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+91022Weerberichthttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+962321998. Is dit een hoogtepunt van scenarist Frank Jonker? Een zwakke hervertelling van een Barks-verhaal met een helikopter? (
WDC 209) Oké, het plot is goed. Maar door matig, lui tekenwerk van Bas Heymans komt de eindgrap amper tot uiting. Er hadden natuurlijk veel, veel meer reclamefolders te zien moeten zijn op dat exotische eiland, om duidelijk te maken dat Donald ze daar heeft verspreid. Het zal Ui niets verbazen, als Jonker dit wel in het scenario heeft gedaan - of verwacht heeft dat een enthousiaste tekenaar daar zelf wel aan gedacht zou hebben. En anders had een goede redactie daar natuurlijk aan gedacht. Maar niets van dat alles. Zelfs de twee reclamefolders die wel te zien zijn, vallen weg in het wit van de trommelvellen. Wie oplet, ziet een volle tas met reclamefolders verstopt in de linker-onderhoek. Die volle tas betekent, dat Donald zit te liegen tegen Dagobert. Want de folders zijn dus lang niet allemaal verspreid, en dat gaat ten koste van het plot.
Pech op de plankenhttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+2010-2202010. Dit verhaal komt uit een 'Donald' glossy 2010-2, en is niet gepubliceerd in het Weekblad. Dit verhaal hoort helemaal niet in dit album thuis!
Ui is dit verhaal vergeten te lezen. Op het eerste gezicht is het een matige bewerking van twee Barks-verhalen waarin Donald en Guus willen meedoen aan een toneelvoorstelling. (
WDC 128 en
WDC 217) Matig, omdat er op het eerste gezicht geen plot zichtbaar is. Zie wat dat betreft het verschil met de Barks-verhalen.
Zelfs de matige verhalen uit de jaren '50 tot en '60, zitten technisch beduidend beter in elkaar dan dit verhaal. In de pagina's is amper een layout te ontdekken, en in die oude verhalen wel.
Atleten aan de afwashttp://coa.inducks.org/story.php?c=H+232212005. Het enige verhaal uit een Weekblad van na 2000. Ui heeft dit verhaal nog niet gelezen, en kan het zich niet herinneren als een hoogtepunt. Op het eerste gezicht is er geen plot zichtbaar. Veel drukte, maar nergens iets herkenbaars als verhaallijn.
Ook hier is weinig layout te ontdekken in de pagina's.
De keuze van de in het artikel getoonde voorplaten geeft een mooi tijdsbeeld. Hoewel nergens het 1000ste nummer is te zien, dat in het artikel foutief vermeld staat als Weekblad 1972-50. Een fout die een kenner niet gauw zal maken.
http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/DD1971-50http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/DD1972-50En zo heeft Ui een halve avond zitten brommen over de gemiste kansen die dit 'Hoogtepunten'-album laat zien. Het onderbouwd wijzen op gebreken zou een etalering van kennis kunnen zijn. Maar wat overheerst is een dom gevoel, zoveel tijd te steken in een matig album. Misschien heeft het schrijven van deze recensie meer tijd gekost dan de verhalenkeuze in dit album. (snotter)
In dit album zijn uitsluitend verhalen op genomen met eenden als titelhelden. Waardoor geen aandacht voor bijvoorbeeld de Aristokatten, getekend door Al Hubbard. En 'Kleine Boze Wolf'-verhalen, getekend door Piet Wijn van de Toonder Studio's.
Dit gemis had opgevangen kunnen worden met de publicatie '
Feest in Duckstad', waarin nu, alleen verhalen staan die de verhalenkeuze van tegenwoordig vertegenwoordigen.