De grappigste avonturen van Donald Duck nummer 6

[Ridder ter Geit]

Dit album over Rota van de bibliotheek geleend; leuk! Sterke verhalen van Marco Rota. Vooral het hele lange eerste verhaal van Donald Duck als forens is echt bijzonder. De verhalen zijn sterker dan we de laatste tijd gewend zijn. Donald Duck als forens is blijkbaar al gepubliceerd in een winterboek van 1982/1983 in zwart-wit. In dit verhaal leef je echt mee met Donald omdat veel tijd word genomen om forensenproblemen te laten zien. Aardige clou, ook. Bijzonder en een sterk album! 96 pagina's dik maarliefst!

[Caspar]

Ik heb hem ook, en hij is zeker de moeite waard ja.

[Rockerduck]

Ik vond het eerste verhaal zeker 10 pagina's te lang. Juist de vele opsommingen maken het langdradig. Daardoor lijkt het teveel op een pocket-verhaal. De rest van de verhalen zijn van wisselende kwaliteit. Ze zijn een beetje at random gekozen. Jammer. Album had veel beter kunnen zijn.

[Ridder ter Geit]

Ik vond de verhaallijnen duidelijk beter dan wat we tegenwoordig vaak in het weekblad aantreffen. Lijkt meer op de sterke en originele Barks-verhaallijnen. Die te lange verhalen vind ik juist fijn, omdat er eens flink de tijd word genomen. Lekker zorgeloos pagina's er tegenaan gooien! Dat breekt eens met al die gehaaste korte verhalen trend.

[Caspar]

Bij het eerste verhaal heb ik me geen moment verveeld, en bij de rest van de verhalen ook niet.

[Rockerduck]

Het gaat niet om kwantiteit, maar om kwaliteit, geachte Ridder. Dat zou een Barks-adept toch moeten weten.

[Ridder ter Geit]

Dat weet ik, maar ik val op elke afwisseling nu, dus ook op een verhaal dat eigenlijk te lang is als dat zelden voorkomt. Dat komt door het gebrek aan afwisseling in de hedendaagse Donald Duck.