Lekturama serie van Donald Duck

[Donald Duck]

Het album is puur voor mijn verzameling bedoeld, verhalen heb ik in albumvorm reeds gelezen. Ik wil deze boeken in nieuwstaat houden.

[Michiel P]

Ik heb natuurlijk niets te zeggen over wat iemand anders met zijn boeken doet. Ik gebruik zelf mijn oude Ducks als kattebakvulling en niemand houdt me tegen. Bovendien heb ook ik te veel boeken in de kast die ik niet of half gelezen heb.

Desalniettemin vraag ik me af, waarde heer Duck, welk genoegen u beleeft aan het bezit van een rij ongelezen boeken in plastic? Met mijn botte hersens kan ik niets anders bedenken dan dat u ze ooit voor een hogere prijs weer wilt verkopen. Maar aan wie? Aan iemand die de boeken wil lezen? Of aan iemand die alleen zijn verzameling compleet wil maken en het geweldig vindt dat die boeken nog in plastic zitten?

In theorie zou ik nu een superdeluxe uitgave van Barks' verhalen op de markt kunnen gaan brengen, voor een ultrahoge prijs en met zoveel verpakkingsmateriaal dat geen enkele verzamelaar al dat mooie plastic zou durven te verwijderen. De enkeling die desondanks toch ontdekt dat alle pagina's blanco zijn, zal ik wijsmaken dat het om een zeldzame misdruk gaat, zodat dit enige opengemaakte exemplaar uiteindelijk voor een hogere prijs op e-bay komt te staan dan alle onuitgepakte exemplaren in hun authentieke plastic.

Sterker nog, om de verzamelaars tegemoet te komen zal ik het plastic laten bedrukken met Duck-hoofdjes, om duidelijk te maken dat het plastic een integraal onderdeel vormt van het product. Niemand zal het durven openmaken! Ik denk dat ik er mee wegkom.

[Donald Duck]

Deel 1 tot 31, heb ik zonder plastic hoor, maar in striphoesjes, en in pure nieuwstaat, zoals het meerendeel van mijn verzameling is.

[Jacobse]

Van Es, kop dicht en effe luistere, want dit is wat we gaan doen. Je weet toch dat van al die ahwe Donalduks steeds de voorkante loslate? Nah, mot je es kijke.

Ik koopt bij de ketoorboekehandel zo'n goedkope dummie. Weetjewel, zo'n boek met allenig maar witte bladzijde? Hier, zie je wel? Nah, kijk!

Nah pakt ik zo'n ahwe losse voorkant van zo'n ahwe Donalduk, die knipt ik voorzichtig een beetje op maat en nah plakt ik hem zo... op de voorkant van dat lege boekie! Nie van ech te onderscheide, toch? Ja, behalve as ze het boek ope doen, maah dat komp nog.

Let op, wat ik hier heb! Tis een plastifiseah-apperaat!! Ik leg dat boekie ondah de pastifiseahdah en dan zo... hoppa! Zit der zo'n plastic hoesje omheen, zie je wel? Net assoffut een zeldzame uitgave is van ahwe Donalduk-verhale! En nah pleuaht ik hem zometeen, hop, op e-bay voor de somma van, lahwezegge, vijftig eurootjes!

Gahwe handel, zeg ik je! En ze komen der nooit nie achtah, dattet nie ech is, want zo'n zeldzame uitgave durreve ze nooit ope te make! Nah, Van Es, lus jij nog peultjes?

[Michiel P]

Deel 1 tot 31, heb ik zonder plastic hoor, maar in striphoesjes, en in pure nieuwstaat, zoals het meerendeel van mijn verzameling is.

Jawel, maar als je de reguliere Beste Verhalen al compleet hebt en deze Lekturama-serie alleen koopt voor de volledigheid, wat is daar dan de lol van? Heb je die Lekturama-serie inderdaad gekocht om ooit weer te verkopen?

[Donald Duck]

Nee natuurlijk niet, ik heb de lecturamareeks voor mijn verzameling gekocht.

[Michiel P]

Jawel, maar als je de reguliere Beste Verhalen al compleet hebt en deze Lekturama-serie alleen koopt voor de volledigheid, wat is daar dan de lol van?

[Elco8183]

Het is gewoon voor "de heb"
Ik heb ook alle "Beste verhalen",oom Dagoberts, 4 boxen Carl Barks Library, 17 delen AKV en de 6 delen AKVCB (die identiek zijn aan de eerste 6 van AKV, maar dat terzijde)
De verhalen zijn allemaal hetzelfde, op kleine taalveranderingen na, maar t hoort gewoon bij mn verzameling van Duck.

Ik laat alleen niet alles in plastic zitten, ik blader het even door, lees het voorwoord en zet t in mn kast waar het blijft staan totdat ik dood ga want verkopen zal ik het toch nooit doen.

Ooit het verhaal "De gekke verzamelaar" gelezen? Ik meen DDE 1-'96 en anders '97. Verzamelaars willen gewoon alles hebben en hebben er heel veel voor over om het allemaal bij elkaar te krijgen en te houden. Mensen die het willen hebben om door te verkopen voor meer geld worden ook wel handelaren genoemd.

[Rockerduck]

Nou, dan raad ik jullie Don Rosa's "The money pit" aan, waarin Oom Dagobert onderricht geeft in de waanzin van verzamelen, aan een eigenwijze Donald die de zeldzaamste munt uit het pakhuis wil te pakken krijgen (en er bijna het leven bij laat). Rosa's reactie op verzamelmanie.

[Michiel P]

Het zal wel weer helemaal verkeerd van me zijn, maar ik vind dat een ontroerend verhaal.

Trouwens goed mogelijk dat het het eerste Rosa-verhaal is dat ik ooit gelezen heb. Ik weet het nog goed, ik las de Duck altijd in de supermarkt, als ik boodschappen moest doen. Ik heb het verhaal nu in 'n glimmend Oom Dagobert-album, maar dat is toch nooit helemaal hetzelfde als in zo'n ouwe Donald Duck. Snif.

[Guus Geluk]

Ik las de Duck altijd in de supermarkt, als ik boodschappen moest doen.

Altijd?? kwam hij dan zo vaak uit??

[Rockerduck]

Trouwens goed mogelijk dat het het eerste Rosa-verhaal is dat ik ooit gelezen heb. Ik weet het nog goed, ik las de Duck altijd in de supermarkt, als ik boodschappen moest doen. Ik heb het verhaal nu in 'n glimmend Oom Dagobert-album, maar dat is toch nooit helemaal hetzelfde als in zo'n ouwe Donald Duck. Snif.

Ha, ik las vroeger toen ik klein was ook altijd strips in de supermarkt, want ik kreeg niet genoeg zakgeld om alles te kopen. Het is één van de Rosa-verhalen die ik nog steeds goed te pruimen vind.

[Elco8183]

Ik heb de dezelfde reactie als Michiel over dat verhaal, best ontroerend als de neefjes vertellen wat zo'n eigenlijk voor waarde heeft als Donald levend begraven wordt.
Maar Donald doet het hier om de munt door te verkopen niet omdat hij er zelf waarde aan hecht. Is een goed voorbeeld tussen Dagobert de verzamelaar en Donald de handelaar.

[Rockerduck]

Dagobert is juist in dit verhaal de antithese van de 'verzamelaar' zoals die in dit topic wordt neergezet. Dagobert wijst erop dat hij zijn munten bewaard vanwege de waarde die hij er ZELF aan hecht. Daarom vind hij het niet erg er in te zwemmen, bijvoorbeeld. Terwijl hij anderen bekritiseert die munten verzamelen, alleen maar om ze op een dag weer te verkopen aan een gek die op zijn beurt de verzameling weer voor een hogere prijs van de hand zal doen.

[H@gar]

De meeste mensen waarvan ik hier reacties lees zijn verzot op Barks, en beduidend minder fan van Rosa.
Maar juist de punten hierboven, wat Ragobert zegt over zijn eigen verzameling is een steunpunt van bijna alle Rosa-verhalen.
En dat terwijl Barks regelmatig Dagobert zijn geld liet inruilen tegen briefjes, of liet verhuizen (waardoor de theorie dat de oudste muntjes op de bodem liggen een beetje overbodig wordt...).
Heeft Barks ook dit punt verzonnen (hoewel wellicht pas later in zijn perceptie van Dagobert?) of is het een toevoeging van Rosa?