Donald Duck Facsimile serie

[Duckfan van Down Under]

Weet je wat die jaren daarna ook goed maakte, iets wat ik ZO graag terug wil zien, zo "machtig", de Galerij der Groten.

[Duckfan van Down Under]

Het schijnt erbij te horen om de jaren 1969 t/m 1972 genadeloos af te kraken. Dat papegaait iedereen blindelings na. De hoofdreden is natuurlijk dat er te weinig Barks in die jaren te vinden is.

Er zijn vele andere redenen om die jaargangen af te kraken. Dat is echt wel ergens op gebaseerd. Een slordige verzorging vind ik één van de hoofdredenen. Daarnaast zéér slecht getekende verhalen, onder andere gruwelijke Nederlandse Donald Duck-verhalen (dus niet Hiawatha en Boze Wolf, maar echt Duck); eentonigheid met steeds maar weer om de andere week Wolf en Hiawatha; lelijke voorplaten; onverzorgde brievenbussen; haast geen redactionele bijdragen; verhalen die niet te volgen zijn etc.

In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

Jaren '70 zijn door Ei terecht geroemd als de 'gouden jaren'. Dus er is geen reden nu de jaren '70 Weekbladen af te vallen. Persoonlijk vind ik dat het blad vanaf 1974 steeds beter wordt, maar niet door de Barks-verhalen, maar door betere verzorging, aantrekkelijkere voorplaten, mooiere brievenbussen, de Disney Doos, betere leesverhalen, betere niet-Disney strips (o.a. Chlorofyl) etc.

Rockerduck gaat goed! Nr. 1994!

[Rockerduck]

Over Voges is nu een eigen topic: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopi ... 716#p14716

DvDU: dank je voor je enthousiasme, maar graag niet meer zulke grote lappen tekst citeren.

[Duckfan van Down Under]

Dat was geen grote lap tekst! En zou je je 2000e bericht (dit was 1996) nog even willen sparen voor het topic "Top 10 bijdragen leden"? Kun je op mijn nieuwste bericht reageren.

[Robb_K]

Het schijnt erbij te horen om de jaren 1969 t/m 1972 genadeloos af te kraken. Dat papegaait iedereen blindelings na. De hoofdreden is natuurlijk dat er te weinig Barks in die jaren te vinden is.

Er zijn vele andere redenen om die jaargangen af te kraken. Dat is echt wel ergens op gebaseerd. Een slordige verzorging vind ik één van de hoofdredenen. Daarnaast zéér slecht getekende verhalen, onder andere gruwelijke Nederlandse Donald Duck-verhalen (dus niet Hiawatha en Boze Wolf, maar echt Duck); eentonigheid met steeds maar weer om de andere week Wolf en Hiawatha; lelijke voorplaten; onverzorgde brievenbussen; haast geen redactionele bijdragen; verhalen die niet te volgen zijn etc.

In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

Jaren '70 zijn door Ei terecht geroemd als de 'gouden jaren'. Dus er is geen reden nu de jaren '70 Weekbladen af te vallen. Persoonlijk vind ik dat het blad vanaf 1974 steeds beter wordt, maar niet door de Barks-verhalen, maar door betere verzorging, aantrekkelijkere voorplaten, mooiere brievenbussen, de Disney Doos, betere leesverhalen, betere niet-Disney strips (o.a. Chlorofyl) etc.

En beter omdat verhalen, covers en voorplaten en pruikprenten van Daan Jippes, Freddy Milton, Ben Verhagen en andere beter tekenaars zijn verschenen.

[Haan]

Haan vindt 2009-2013 en 1969-1972 heel goed vergeleken met wat we nu hebben. Echt, Haan snapt niet hoe de Donald Duck nu nog 743.291 abbonnees heeft.

Haan,
RMS Titanic
Atlantische Oceaan
14 april 1912
21.12 uur

[Ei]

Het schijnt erbij te horen om de jaren 1969 t/m 1972 genadeloos af te kraken. Dat papegaait iedereen blindelings na. De hoofdreden is natuurlijk dat er te weinig Barks in die jaren te vinden is.

Er zijn vele andere redenen om die jaargangen af te kraken. Dat is echt wel ergens op gebaseerd. Een slordige verzorging vind ik één van de hoofdredenen. Daarnaast zéér slecht getekende verhalen, onder andere gruwelijke Nederlandse Donald Duck-verhalen (dus niet Hiawatha en Boze Wolf, maar echt Duck); eentonigheid met steeds maar weer om de andere week Wolf en Hiawatha; lelijke voorplaten; onverzorgde brievenbussen; haast geen redactionele bijdragen; verhalen die niet te volgen zijn etc.

Waarom klaagt niemand over de jaren 50, die nu volledig in de facsimile-serie zijn verschenen? Is het Nederlandse tekenwerk daar beter dan de jaren 1969 t/m 1972? Of geldt voor de jaren 50 een nostalgie en historie, die latere jaren niet verdienen?

In de jaren 1969-1972 zijn de Nederlandse voorplaten wat Ei betreft ook goed. Ze hebben een duidelijke grap en door hun karige achtergrond, die vaak uit een enkele steunkleur bestaat, zijn ze duidelijk herkenbaar. Ei vindt de illustatie vaak wat klein. Maar door de vaak lege achtergrond is het logo duidelijk zichtbaar. In de jaren 60 ontstond de basis voor de latere voorplaten. Het welbekende logo en de plaatsing ervan, is in de jaren 60 geïntroduceerd en sindsdien vrijwel hetzelfde gebleven.
Wat betreft Nederlandse Boze Wolf- en Hiawatha-verhalen begon het wat betreft Ei echt leuk te worden met de Toonder Studio, die ook Tom Poes deed. Iedere lezer van die tijd herinnert zich de kwelende, pianospelende Juffrouw Schaapkens van de damesclub, in de Wolfverhalen. En wat te denken van het indianendorp. De vrouw met het tennisracket en haar man met een verband om zijn hoofd; de stapel kippetjes en maiskoeken; de maffe medicijnman met het trommelvormige, grijnzende hoofdmasker. Dat zijn Nederlandse invullingen.
Zal Ei nog even doorgaan? Nee, want dat wordt hier te off-topic. (snik)

Ei zit in spanning af te wachten tot de jaren 1969-1972 in facsimile verschijnen. Mocht dat ooit gebeuren. In het huidige tempo duurt het nog 10 jaar. Nog een decennium voor het eerherstel kan beginnen.
Als de jaren 1960-1973 compleet in facsimile zijn verschenen kan Ei eindelijk eens discussiëren met mensen die deze jaren daadwerkelijk gelezen hebben. Want wie van de huidige generatie heeft deze jaren momenteel nog in bezit? Voor velen zullen ze van horen zeggen zijn, durft Ei te wedden.

In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

Jaren '70 zijn door Ei terecht geroemd als de 'gouden jaren'. Dus er is geen reden nu de jaren '70 Weekbladen af te vallen.

Ei valt de jaren 70 niet af. Er begint vanaf 1974 een nieuwe periode, die echter wel voor een groot deel teert op oude glorie. Materiaal uit de Amerikaanse jaren 30 t/m 1966, tot aan het pensioen van Barks. Aanwinsten van de jaren 60, zoals Diederik, Bella en Otto, werden daarin volkomen genegeerd. Vanaf 1974 werd de klok langzaam stilgezet. Noem maar een bekend, nieuw Duck-karakter uit de jaren 70.

Natuurlijk is er in de jaren 1952-1973 onervarenheid te vinden die vooral in historisch perspectief interessant is. Maar is het niet zo dat in de jaren 70 meer mogelijkheden beschikbaar waren? Al was het maar omdat men kan teren op kennis die is opgedaan in de eerdere jaren. Ervaring van voorgangers.
Zo is Barks in feite ontdekt door die legendarische, strenge, onbekende schooljuffrouw uit de jaren 50. Of wie het ook was, die toen Barks besloot te plaatsen. Dat is opgepikt door lezers als Thom Roep en Daan Jippes, die daar vanaf 1974 op voortgeborduurd hebben. Zij hebben bijgedragen aan de revival van Barks's werk. De revival. Barks was reeds ontdekt in Nederland in 1952, toen Roep en Jippes nog in de schoolbanken zaten.

Maar dit gaat weer off-topic.
We zijn onze tijd vooruit. Want in facsimile zijn we pas bij 1959.

[Rockerduck]

Poeh, ik heb die Ducks wel degelijk gelezen. Niet veel, natuurlijk, want ze zijn schaars, maar ik heb ze wel degelijk in mijn verzameling.

Nee, de voorplaten kan ik niet mooi noemen. Vaak bevat de cover niet eens een grap, maar gaat het om een saaiige tekening van een bepaald figuur. De Brievenbussen zijn van eenzelfde armzalige invulling- áls er al een Brievenbus is, want vaak begint men maar op blz. 2 al met de strips. Klaagt Ei over de afwezigheid van redactionele bijdragen heden te dage? Dan zal hij de jaren '60 wel helemaal huilen met de pet op vinden.

Dat er een Juffrouw Schaapkens of een paar terugkerende indianen rondlopen in die verhaaltjes, wil nog niet zeggen dat er daardoor variatie was. Die variatie kwam voornamelijk door het optreden van figuren als Otto, Diederik en Bella. Maar die kwamen niet iedere week, in tegenstelling tot de eeuwige Wolf en Hiawatha. Kende men in de jaren '60 geen Broer Konijn, Rakker, Dumbo of andere secundaire karakters? (Als het dan toch persé moet.) Bovendien lijkt die Toonder-Hiawatha in niets op de "echte", oorspronkelijke Hiawatha. De Toonder-variant maakt er qua uiterlijk bijna een tiener van.

De Ducks van de jaren '70 zijn verzorgder, mooier, beter. De gouden jaren.

[Ei]

Over de facsimile-serie:
Wanneer verschenen voor het eerst advertenties in Donald Duck weekblad? (Die van Disney uitgezonderd.) Dat was ergens in de jaren 60. Welk jaar? Ei is benieuwd hoe de facsimile-serie ermee om zal gaan, als men zover komt. Want dan zou men advertenties herdrukken waarvoor men in principe geen inkomsten meer heeft, en wat lezers kunnen zien als geldverspilling. Ei zou wel voorstander zijn van behoud van advertenties, omwille van het historische belang. Maar dat zal wel onhaalbaar zijn. Bovendien zijn advertenties vaak een periode hetzelfde. Dan zou je identieke pagina's krijgen. Toch zouden Ducks van de jaren 60 er voor Ei wat vreemd uitzien, zonder Joris Driepinter en zonder dat stripfiguurtje met die vilstiften. (Wat was ook al weer het merk daarvan?)

Dat er een Juffrouw Schaapkens of een paar terugkerende indianen rondlopen in die verhaaltjes, wil nog niet zeggen dat er daardoor variatie was.

Dat er variatie was in die verhaaltjes, wil nog niet zeggen dat er daardoor variatie was? Dat is niet logisch. Want als er variatie is, is er variatie.
Och och, wat wordt Ei weer aan het lachen gemaakt.


Ei heeft de berichten over gouden jaren verplaatst naar topic 'Gaat het weekblad achteruit?'.
zie: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14734#p14734

In dat topic staat een uitgebreid antwoord van Ei: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14735#p14735

[Duckfan van Down Under]

Barks was reeds ontdekt in Nederland in 1952, toen Roep en Jippes nog in de schoolbanken zaten.

Leuk. Volgens Wikipedia lag Roep nog in de wieg in 1952.

Trouwens, weet iemand waarom het indianendorp in 1982-1985 (ik zoek het nummer nog) ineens in ABN eerste persoon gaat praten?

Ding 3; over de advertenties; ik weet nummers uit 1972 met reclame voor "Snor". Een jaar dat ik gelezen heb.

[Ei]

Trouwens, weet iemand waarom het indianendorp in 1982-1985 (ik zoek het nummer nog) ineens in ABN eerste persoon gaat praten?

Ei heeft geantwoord in het topic 'Gaat het weekblad achteruit?'
zie: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14782#p14782

[Carl Rosa]

Maar Ei heeft ook een beetje ongelijk. De jaren 1969-1972 waren slecht omdat het merendeel van Nederlandse bodem werd getekend door Carol Voges. En die tekent niet zo goed.

Ook het afkraken van Carol Voges schijnt erbij te horen. Ook hier papegaait iedereen elkaar na. Want Voges's stijl wijkt af van die van Barks.
Maar dezelfde personen prijzen de ingedeukte eenden van Ben Verhagen. Alsof die wel op Barks lijken. En lijkt Taliferro's eend op die van Barks? Om de een of andere reden moet Carol Voges bloeden, en niemand die er wat van zegt. Dat zijn van die duckmysteries.

Carol Voges is een van de betere Nederlandse tekenaars. Vooral bekend van illustraties voor kinderboeken, waaronder 'Tup en Joep'. Ei wordt altijd vrolijk van zijn herkenbare, goedmoedige stijl. Misschien is zijn stijl te lief? Zijn personages kijken meestal vrolijk, met weinig of geen plaats voor negativiteit zoals bij Barks.
Meer informatie over Voges: http://nl.wikipedia.org/wiki/Carol_Voges

Als jij het niet eens bent met iemand anders zijn mening noem je dat napapegaaien? Zal ik eens wat zeggen: dát vind ik napapegaaien als je steeds dat woord gebruikt. Ik ben niet zólang op het forum en geef hier mijn mening zonder andere meningen gelezen te hebben. Die periode was gewoon niet goed. Zie ook mijn reactie verder in de Carl Voges topic waar ik óók een mening over heb zonder na te papegaaien. Die jaren waren niet fijn om mee te maken als abonnee. Korte DD verhaaltjes die maar 5 pagina's duurden met slechte tekeningen (Voges kon veel maar geen Duckverhalen en Strobl in zwaar weer), de laatste slechte Bommelverhalen die toen helemaal stopte en hele slechte covers waar vaak totaal geen decor te bekennen was maar alleen een huppelend Disney-figuur die een beetje verbaast of boos keek. Yek....

[Ei]

Yek....

Ei heeft geantwoord in het topic 'Gaat het weekblad achteruit?':
http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14851#p14851

Over de Donald Duck Facsimile serie:
Rockerduck zegt elders, over de jaren 60, een voorstander te zijn om ook de advertenties te herdrukken. Wat vinden anderen? Wel of geen advertenties?

[Michiel P]

Wanneer verschenen voor het eerst advertenties in Donald Duck weekblad? [...] Ei is benieuwd hoe de facsimile-serie ermee om zal gaan, als men zover komt. Want dan zou men advertenties herdrukken waarvoor men in principe geen inkomsten meer heeft, en wat lezers kunnen zien als geldverspilling.

Veel producten waarvoor reclame werd gemaakt bestaan tegenwoordig niet meer. Wanneer verdwenen de laatste pakjes Tjolk uit de supermarkt? Zit het blad "poqfoto" nog in de leesmap? Niemand verdient geld aan het herdrukken van die reclames, dus kan Sanoma er ook geen inkomsten door mislopen.

Voor merken die nog wel bestaan ligt het een beetje anders. Oude reclames voor Lego of Red Band prijzen producten aan die niet meer geleverd kunnen worden, maar maken nog wel reclame voor het merk. Ik denk echter niet dat die merken Sanoma daar voor willen betalen.

(Voor Lego is het zelfs negatieve reclame. "Kijk eens hoe leuk Lego vroeger was!" Vroeger bestond Lego namelijk uit een hoop kleine blokjes, waarmee je daadwerkelijk iets kon bouwen. Dat lukt nu echt niet meer.)

Ik snap niet goed wat de mening van de lezers ertoe doet. Als Sanoma geld wil verspillen, dan moet Sanoma dat toch zeker zelf weten? Of bedoelt Ei dat die lezers niet willen betalen voor reclame?

Ei zou wel voorstander zijn van behoud van advertenties, omwille van het historische belang. Maar dat zal wel onhaalbaar zijn. Bovendien zijn advertenties vaak een periode hetzelfde. Dan zou je identieke pagina's krijgen. Toch zouden Ducks van de jaren 60 er voor Ei wat vreemd uitzien, zonder Joris Driepinter en zonder dat stripfiguurtje met die vilstiften.

Ik pleit ook voor het behoud van de advertenties, omwille van het nostalgische belang. Tenslotte is nostalgie de belangrijkste reden voor die facsimile-reeks. Joris Driepinter is daar een essentieel onderdeel van.

Ik heb geen oude Ducks, maar ik heb wel een grote stapel Eppo's. Daarin staan dezelfde reclames als in de Ducks uit die tijd. Voor mij hebben oude stripbladen het effect van een tijdmachine. Oude reclames met foto's zijn belangrijk voor dat effect, want daarop kun je bijvoorbeeld goed zien wat voor kleren de mensen droegen. Ik probeer me te verplaatsen in de kinderen die het blad vers op de mat kregen. En in de tekenaars die het blad maakten.

Reclames voor walkmans en cassetterecorders zijn belangrijk voor het tijdsbeeld, net als reclames voor producten die niet meer bestaan. Sommige reclames zijn ook interessant omdat ze getekend zijn door bekende striptekenaars. Zo heeft Martin Lodewijk (Agent 327) veel voor Red Band en Smiths getekend.

[Duckfan van Down Under]

Wanneer verschenen voor het eerst advertenties in Donald Duck weekblad? [...] Ei is benieuwd hoe de facsimile-serie ermee om zal gaan, als men zover komt. Want dan zou men advertenties herdrukken waarvoor men in principe geen inkomsten meer heeft, en wat lezers kunnen zien als geldverspilling.

Veel producten waarvoor reclame werd gemaakt bestaan tegenwoordig niet meer. Wanneer verdwenen de laatste pakjes Tjolk uit de supermarkt? Zit het blad "poqfoto" nog in de leesmap? Niemand verdient geld aan het herdrukken van die reclames, dus kan Sanoma er ook geen inkomsten door mislopen.

In ieder geval ergens in de 20e eeuw, want ik herinner me er niks van. En nog vroeg ook, want ik heb in geen enkele jaren 70-Duck reclame gezien voor die dingen. Even checken volgens Wikipedia:
Tjolk: 2e helft jaren '70-1984 Dus 25 jaar geleden.
poqfoto: ???