Hoi hoi,
De meeste van mijn Donald Duck pockets zijn uit de jaren 70/80, eens in de zoveeltijd lees ik die terug en met plezier. De laatste paar jaar heb ik een stuk of 20 nieuwere pockets gekocht omdat ik wel eens op marktjes kom, soms bossen pockets zie liggen en me af vraag hoe de verhalen zijn (als ik DD lees, dan lees ik voornamelijk de gewone weekbladen)
Als eerste valt de veel snellere tekenstijl me op van de nieuwe boekjes. Het valt me op dat eens in de zoveel tijd ik verhalen tegenkom die ik een beetje een creepy gehalte vind hebben en me afvraag of ik die wel door kinderen moet laten lezen. Na het lezen van sommigen voel ik me zelfs licht depressief. Het gekke is dat ik het bij het lezen van het Donald Duck weekblad zo een beetje nooit vage tekenstijl tegenkom, maar zo een beetje alles zeer geschikt vindt voor kinderen
Ter voorbeeld Pocket 188 laatste verhaal Dagobert Duck en de Dubbele Droom. Waarbij Dagobert in een TV uitzending over zijn dromen wordt gevraagd, dan plotseling in een trance schiet en dan droomt op goudzoekersjacht met zijn butler te gaan, maar daarna toch weer niet en het was toch een droom dat hij droomde. Hij voelde dat hij geen fantasie meer had, dat een of ander iets/ iemand erop uit was zijn fantasie te vernietigen, en ging naar een soort Mysticus die hem diepere wijsheden gaf dat hij de controle moest loslaten. Het verhaal eindigt raar, hij wordt wakker maar ik een droom; ik vind dit voor kinderen iets te heftig en uh...ik als volwassene vind het ook een beetje op de edge
Misschien stel ik me aan en ben ik gewoon niet zo veel gewend, ik speel ook geen snelle computer games of kijk veel enge horror dingen
Ik kom dus af en toe van dit soort verhalen tegen, sommige echt 'realistische' tekenstijl, anders dan ik van vroeger gewend ben. Iemand ervaring met verhalen die hij 'vaag/ off the edge/ niet voor kinderen' vindt?
Hoor graag jullie meningen
Groetjes,
Chris