Ik heb hem wat later, maar uiteindelijk wel gekocht en hier volgt een korte review:
-Hoofdverhaal. Leuk gedaan, met eigelijk een soort van
spoof op Twilight. In mijn opzicht beter dan de films (ongelooflijk saai) en de boeken (nooit gelezen, maar hoe kunnen ze een 10-pagina verhaal ooit verlengen tot 500 pagina's?)
-Pluto verhaal. Leuk, maar dit is zo'n verhaal waar Pluto slimmer is dan de gemiddelde Duckstadter of Mousedammer. Dat is een minpunt.
-Oma Duck verhaal. Niks bijzonders eigenlijk, maar wel leuk om Oma en Gijs aan een TV-programma te zien doen. Alleen... winnen de valsspelers nou?
-(Super)donald en Diederik. Leuk verhaal, maar waarom gaat Donald nou bij Diederik op bezoek? Hij moet zich wel heel erg verveeld hebben! Let op een van de boeven, hij heet Joran.
-Achtste miljoen. En de anachronismes worden erger en erger. Rock 'n roll en jukeboxen worden geintroduceerd, die hun respectievelijke intredens deden in 1951 en 1949. Dus, Dagobert verdient zijn 8e miljoen pas in de vroege jaren 50? Hoe is hij ooit aan een vol geldpakhuis gekomen in 60 jaar, als het hem diezelfde tijd duurde om 8 miljoen te krijgen? En is 60 jaar parkeerboetes nou echt 8 miljoen? Is dat niet wat TE uitgerekt?
-Zaaks. Normale kost, niks bijzonders.
-Korte Donald gag. Wel leuk.
-Lowie en Brigitta, altijd leuk! Lowie speelde vroeger blijkbaar in een band genaamd
ZZ Flop, met de andere bandleden genaamd
Huey en Lewis. Dit verhaal was zeker de beste.
-En dan nog een Donald Duck, met een heel
Genre Savvy Rockerduck. Helaas zou dit verhaal het einde betekenen van Dagobert die Donald uitbuit, omdat Donald nu beseft dat hij belangrijk is. Nou ja, dit was een heel leuke pocket.
Beter dan de rest. Op naar pocket 178 alweer!