Katrien Pocket 8

[Appie Aap]

Volgende week komt de nieuwe Katrien Pocket uit. Weet iemand al welke verhalen er in komen te staan?

[Dubbelduck]

De inhoud is gelijk aan https://coa.inducks.org/issue.php?c=fi%2FIP+++1.

[De Zwarte Schim]

Hoeveel katrien pockets kunnen er eigenlijk nog verschijnen? ik zie op inducks in de gauwigheid nog maar 1 pocket die niet in Nederland is verschenen. Zou dat de laatste zijn of zien jullie er nog meer?

[Dubbelduck]

Vermoedelijk is de serie in Finland gestopt of stilgelegd. Op 31 mei staat sowieso de negende Katrien pocket gepland, dus in ieder geval komt er nog één.

[De Zwarte Schim]

Ik dacht al dat dat een van de laatste zou zijn. Dus dan kunnen we weer over op een nieuwe pocket versie, Die 1x in de 4 maanden verschijnt. Hmm: een Mickey Mouse pocket? (Niet boeiend voor mij overigens) Ze kunnen ook weer verder met de beste verhalen gaan........ of ze gaan nergens mee verder.

[Duck]

Of een Diederik Duck/Brigitta/Otto von Drakestein pocket!
Ook leuk zou zijn als ze pockets maken zoals de duitste LTB entenedition ,hierbij staan verhalen van een personage.

[Big Bad Wolf]

Vermoedelijk is de serie in Finland gestopt of stilgelegd. Op 31 mei staat sowieso de negende Katrien pocket gepland, dus in ieder geval komt er nog één.

Dat iets in de planning staat wil nog niet zeggen dat het ook echt uit gaat komen.

[Appie Aap]

Nu ik deze pocket eindelijk volledig heb gelezen, geef ik mijn oordeel over de verhalen die er in staan. Katrien Pocket 8 bevat vijf verhalen, waarbij de eerste wordt onderbroken door de overige verhalen. Dit klinkt wat verwarrend of zelfs hinderlijk, maar misschien helpt het om de lezers geboeid te laten blijven over de volle 50 bladzijden van het openingsverhaal.

‘Eenden op drift’
Voorkomende figuren: Brigitta Gans, Diederik Duck, Donald Duck, Guus Geluk, Juffrouw Eugenia, Katrien Duck, Klaartje Kip, Oma Duck, Oom Dagobert
Tekst: Marco Bosco
Tekeningen: Silvia Ziche
http://coa.inducks.org/story.php?c=I+TL+2697-3P

In dit dubbelzinnig getitelde verhaal stelt Katrien aan Oma, Brigitta en Eugenia voor om een avontuurlijke reis op zee te maken. Eenmaal op zee komen te al snel in de problemen: de motor begeeft het. Meegevoerd door de stroming komen de eenden op een onbewoond eiland aan, waar ze moeten zien te overleven. Dit gegeven dient voor het creëren van bijzondere en grappige situaties. De grappen worden in een hoog tempo afgevuurd en het grootste deel slaagt in zijn doel. Leuke passages zijn onder andere de stukken met de wichelroede en de lucifers. Ook de eindgrap is geslaagd. De verschillende karaktereigenschappen worden over het algemeen goed uitgeput om de situaties wat natuurlijker over te laten komen.
Wat betreft de tekeningen is het allemaal prima in orde. Silvia Ziche kan heel expressief tekenen en ook in dit verhaal laat ze dat niet na, wat het geheel een gestroomlijnd gevoel meegeeft. Inkting is ver boven het gemiddelde Disneyniveau. De inkleuring ademt een prachtige exotische sfeer uit. Een meer dan geslaagd verhaal.


‘Lang leve Clarabella’
Voorkomende figuren: Jim Cocorina, Clarabella Koe, Karel Paardepoot
Tekst: François Corteggiani
Tekeningen: Giorgio Cavazzano
Inkt: Sandro Zemolin
http://coa.inducks.org/story.php?c=I+M++++71-1

Het volgende verhaal is er een van Clarabella en haar eigen subreeks (De woelige jaren van Clarabella Koe), die regelmatig in deze pocketreeks terugkeert. Er zijn hier verschillende leuke ideeën te vinden, met name in het eerste deel van het verhaal. Clarabella werkt voor de Duckstadkrant, maar is aan vakantie toe. De baas wil haar niet laten gaan en wil dat ze een reportage gaat maken in het fictieve El Toro. Ze vertrekt toch naar haar vakantiebestemming en het draait erop uit dat Karel haar taak over moet nemen. Wegens brandstofproblemen door een verijdelde kaping moet Clarabella toch naar El Toro vliegen, alwaar ze terecht komt in een revolutie. Qua plot is het soms wat verwarrend. Er wordt nogal vaak van de hak op de tak gesprongen en de grote hoeveelheid personages werkt wat vervreemdend, ondanks de behoorlijke lengte van het verhaal. Het avontuur is verder vermakelijk, maar na bijvoorbeeld Kuifje en de Picaro's te hebben gelezen maakt het alleen niet heel veel indruk meer. Een paar inventieve ideeën maken het lezen toch de moeite waard, evenals de tekeningen van Cavazzano. Hij tekent weer in zijn gebruikelijke drukke stijl, die echter het gevoel voor detail en sfeer niet uit het oog verliest.


'Donald als Cupido'
Voorkomende figuren: Diederik Duck, Donald Duck, Gijs Gans, Guus Geluk, Katrien Duck
Tekst: Nino Russo
Tekeningen: Primaggio Mantovi
http://coa.inducks.org/story.php?c=I+TL+2255-3

Hier wordt een redelijk eenvoudige verhaallijn gevolgd. Katrien heeft een vriendin die ten einde raad is omdat al haar relaties erg snel stuklopen. Donald stelt voor om te helpen om haar te koppelen, waarbij een aantal familieleden de revue passeren. Nino Russo creëert hier een aantal aparte situaties (en plaatst Guus overigens in een wat andere rol dan we in Nederland gewend zijn). Het eind laat zich naarmate het verhaal vordert echter makkelijk raden. Primaggio Mantovi tekent voornamelijk voor het Braziliaanse Abril, maar laat hier zien makkelijk in de Italiaanse stijl te kunnen passen. Hoewel de personages regelmatig nogal glazig uit hun ogen kijken, zijn ze verder rond en levendig. De eenden hebben ronde snavels en zijn de composities overzichtelijk. Een vermakelijk tussendoortje.


'Superdonald en Het verleidelijke succes'
Voorkomende figuren: Lusky, Donald Duck, Katrien Duck, Oom Dagobert, Rockerduck, Superdonald
Tekst: Bruno Enna
Tekeningen: Marco Gervasio
http://coa.inducks.org/story.php?c=I+TL+2370-1

Dit verhaal heeft wat betreft de stijl het meeste weg van de huidige reguliere pockets (en is trouwens al eens eerder verschenen in pocket 84). Het verhaal is wat ingewikkelder dan de andere en heeft af en toe veel tekst nodig. Katrien werkt voor Dagoberts Tv-zender als naaister, maar wordt al snel ontdekt door de regisseur van het journaal. Ze mag dit gaan presenteren, maar wordt al snel ontslagen omdat Dagobert een ontslagen journaliste van Rockerduck op haar plaats wil hebben. Katrien gaat vervolgens voor Rockerduck werken, alleen weet ze niet dat hij uit is op Superdonald om zijn producten te promoten. Aan het einde volgt een spectaculaire ontknoping met een treffende doch subtiele eindgrap. De dialogen in het verhaal zijn goed (zij het af en toe een beetje knullig). Ook hebben de vertalers een aantal leuke vondsten, zoals de naam van de journaliste van Rockerduck. De tekeningen zijn zeer onderhoudend en bevatten veel detail - let vooral op de cape aan het einde van het verhaal.


'Oom Dagobert en De romantische handboeien'
Voorkomende figuren: Bertus, Brigitta Gans, Gijs Gans, Katrien Duck, Oma Duck, Oom Dagobert, Willie Wortel
Tekst: Gaja Arrighini
Tekeningen: Lara Molinari
http://coa.inducks.org/story.php?c=I+TL+2310-2

Dit is waarschijnlijk mijn favoriete verhaal uit de pocket. Oma Duck heeft namelijk een manier gevonden waarmee je voedsel je sneller het gevoel kan geven dat je verzadigd bent, ideaal voor mensen die in graag vorm willen blijven, zoals Katrien en Brigitta. Gezamenlijk zetten zij, met de hulp van Willie Wortel, een lucratief handeltje in catering op. Deze slaat zo aan dat de bezorgde Dagobert de opbrengsten van zijn Lightproducten flink ziet kelderen. Wanneer Dagobert genoodzaakt met Brigitta gaat onderhandelen, krijgt het verhaal een andere wending. Het is gedurfd dat er hier twee verhalen gecombineerd worden, wat er uiteindelijk op kan lijken dat beide ideeën niet helemaal effectief worden uitgewerkt. Aan de andere kant is dit een frisse manier om de lineariteit, waaraan veel Disneyverhalen onderhevig zijn en waardoor de voorspelbaarheid vaak genadeloos toeslaat, uit de weg te gaan. Op sommige punten is het verhaal niet helemaal logisch (waarom durft Dagobert mensen achter te laten in zijn met geld gevulde werkkamer?), maar deze gevallen kunnen wat mij betreft makkelijk worden weggestreept tegen de positieve punten.
Ook de tekeningen stellen wederom niet teleur. Ze zijn beweeglijk, vrolijk en gedetailleerd. Molinari maakt haar eenden levendig en weet precies waar ze dikke inktlijnen moet plaatsen. De uitsnijdingen en positionering van de camera zijn afwisselend en over het algemeen erg goed, met een hooguit een paar uitzonderingen. Het werk dateert uit 2000, in de periode waarin Molinari Brigitta nog met grote ogen tekent, wat ik persoonlijk mooier vind. Het einde van het verhaal gaat van het ene naar het andere uiterste en biedt voor ieder wat wils. In ieder geval zeker voor mij.

Kortom, een pocket zoals ik ze graag zie: uitstekend tekenwerk, bovengemiddelde verhalen en veel afwisseling. Ook de vertalers hebben prima werk afgeleverd.