Over het algemeen vind ik de tekenstijl in de Donald Duck pockets vrij matig. Toch zitten er wel vrij aardige verhalen bij. Ik was dan ook wel verbaasd over een verhaal in DD pocket 101; Guus vindt het geluk. Normaal eindigen de Donald Duck verhalen in deze pockets volgens mij niet echt dramatisch (voor zover ikd e pockets ken, want zoveel heb ik er nog niet gelezen). Maar bij dit verhaal zie je in het laatste plaatje een bedroefde Guus, die treurt over een liefde die niet bleek te zijn wat het leek. Dit vond ik toch nog wel een vrij opmerkelijk einde voor het gemiddelde Donald Duck verhaal in de Nederlandse uitgaven.
Het enige wat me behoorlijk tegenviel is de manier waarop de hoofdfiguren getekend zijn, slecht lijkend.