DisneyRemc°o° schreef:Hetvolgende persbericht werd onlangs door Sanoma in kleine kring bekend gemaakt:
---
Carl Barks Collectie komt naar Nederland
Is de originele tekst in het Engels? Ei heeft wel van de publicatie gehoord, maar heb er zelf niets over.
DisneyRemc°o° schreef:Hij is de bedenker van Duckstad. Vele fantasierijke verhalen vloeiden voort uit zijn pen.
Nu zijn zijn meesterwerken te bewonderen in een unieke collectie.
Ronk. Ronk. Ei heeft begrepen dat deze unieke collectie gelimiteerd is tot een belachelijk laag aantal (dure) exemplaren. Zo is de lol er toch wel vanaf, vindt Ei. Weet jij het aantal exemplaren?
DisneyRemc°o° schreef:Vertegenwoordigd in een collectie, bestaande uit 30 albums, ondergebracht in sets van 3 boeken in een stevige hoes, leven de verhalen van Carl Barks opnieuw voort in de Carl Barks Collectie.
Het bericht zegt niets over het gouden appels-verhaal, dat in het eerste deel komt te staan. Daar wordt nog steeds moeilijk over gedaan, omdat het gaat om het *originele* verhaal zelf. 10 pagina's nooit eerder Donald Duck-materiaal van Barks. Daar is nogal wat mee aan de hand. Al was het maar vanwege geruchten, in kleine kring.
Uit een erfenis van een oud-medewerker bij Western (Barks's uitgever) zijn recentelijk envelop een aantal verloren gewaande pagina's gevonden, waaronder werk van Barks, Strobl, Murry en nog een artiest. Die medewerker had het werk naar de verbrander moeten brengen, zoals met al het werk nadat het gereproduceerd was, maar besloot het te houden om zijn kinderen wat kleurplaten te geven. (Tekenwerk is zwart/wit.) Een ongeluk bij een geluk. Het heeft Sanoma heel veel tijd en geld gekost voordat het tekenwerk opgeschoond kon worden van de krassigerige viltstift-kleuren, een proces waarbij details van Barks originele werk alsnog voorgoed verloren zouden zijn gegaan. (Men zou om budget-redenen geen geld voor een duur restauratie-proces hebben gehad en er was haast bij, vanwege de aankomende collectie.)
Dat is niet het enige probleem, want Jippes heeft recentelijk een versie gemaakt van wat het gouden appels-verhaal geweest zou zijn, op basis van een script van Blum(?). Dat verhaal is dus eigenlijk voor niets gemaakt. Maar het zou naar verluidt al onomkeerbaar gepland staan voor volgende week en dat zou betekenen dat er twee verhalen over gouden appels verschijnen, en daar zou men bezwaar over maken. (Later ook de versie van Barks ook publiceren zou niet uit te leggen zijn aan een breed publiek.)
Ander probleem is dat men zou vinden om het verhaal (het teruggevonden origineel van Barks) toch ook nu iets te wild is voor een breed publiek, en dat Barks's uitgever gelijk zou hebben gehad het verhaal in 1952 te weigeren. Katrien zou nogal erg jaloers zijn en naar Donald gooien. Men is bang dat dit een slecht voorbeeld voor kinderen is, omdat het misschien lijkt alsof alle vrouwen zo driftig zouden zijn als Katrien.
Uiteindelijk zou, wat Ei begrepen heeft, dus besloten zijn om het verhaal, dat verder (volgens uitgelekte drukproeven) heel vermakelijk schijnt te zijn,
*alleen* in 'Carl Barks Collectie'(?) te laten verschijnen, dus *niet* in de Duck of in Beste Verhalen-albums, omdat de verzamelde collectie alleen is gericht op een volwassen publiek, met artikels over Barks en niet eerder vertaalde interviews. Zodoende zou alleen in deze eenmalige collectie het gouden appels verhaal (van Barks) in de juiste context staan, met een uitleg dat jaloezie en driftigheid ongepast zijn... :rolleyes:
Omdat het verhaal uniek is, is gekozen voor een layout waar elke originele Engelse pagina tegenover de Nederlands vertaalde staat. (Een layout zoals in Italiaanse 'Tesori'-boeken.) Dat vindt Ei wel mooi.
Tenminste, dit is wat Ei ervan vernomen heeft, van iemand die het overigens ook weer van iemand anders gehoord heeft. Door de onduidelijkheid leek het Ei beter om er niets over te schrijven, omdat Ei zelf niets gecheckt heeft. Maar nu ook jij over die peperdure collectie schrijft, geeft Ei deze informatie toch maar, onder strikt voorbehoud dat Ei er naast kan zitten. Ei moet zijn goede reputatie als reporter in stand houden.
Als het wél (enigszins) klopt zou men nu de keuze hebben om een complete collectie te kopen, voor Barks's eigen gouden appels, of zichzelf tevreden stellen met een (goedkope) Barks-interpretatie van Jippes in de gewone Donald Duck. En omdat het om een gelimiteerde, dure collectie gaat, heeft armzalig Ei zo gauw het geld er niet voor. Wie wel?
DisneyRemc°o° schreef:Bij de eerste oplage van cassette 1, zal er een unieke poster bijgeleverd worden. Deze poster bevat één van Carl Barks zijn indrukwekende schilderijen: "Scrooge McDuck, the Richest Duck in the World".
En gouden appels, onder voorbehoud. Toch? Heb je echt heel dat persbericht vertaald?
Ei heeft vernomen dat de cassettes in willekeurige volgorde uitkomen, in exacte volgorde van de Carl Barks Library. Daarvan was set 8 de eerste, met daarin de periode van het (toen) verloren gouden appels-verhaal. (WDC 95-166)
DisneyRemc°o° schreef:Eindelijk! Het lange wachten wordt dan toch beloond!
Ei is blij dat 10 pagina's aan verloren Barks-materiaal terug is. Maar hoe kan Ei het dan lezen? Die collectie ziet er duur uit, en Ei kent het meeste al.
Weet je zeker dat het nieuws al uit mag lekken? Of zitten we hier nu te roddelen over nieuws dat we eigenlijk nog niet mogen weten?
Hebben er anderen er iets over gehoord?
Rockerduck schreef:Nah, ik wil 'm gewoon in het Engels. Wat heb ik aan een Nederlandse vertaling? Die verhalen heb ik al allemaal in het Nederlands.
Ei wil anders wel de gouden appels zien. Jij niet?
http://coa.inducks.org/coa/c1/story.php/0/CZ+WDC+144As Barks remembers it, the story was a modern version of the myth of Atalanta and the golden apples. In a 1974 interview with Michael Barrier, he said: "I only recall that I had Daisy quite angry with Donald because he was trying to win the hand, I guess, of this queen of the apple festival.... Every time that Donald would be about to catch up with this fleeing queen, or princess, or goddess, whatever she was, she would drop her golden apple and he would pick it up, and then he had to chase her again.... Daisy was so jealous that she was throwing things at Donald, and she was not acting in a ladylike manner. That was the objection.... That was the only excuse they gave me." On another occasion, in an 1976 and/or 1983 interview, Barks has described the story as: "The story of Donald's footrace with Daisy - the one about the golden apples."
http://www.seriesam.com/barks/detc_ccus_wdc0144-u.html
