Rockerduck schreef:Michiel P schreef:Hoofdstuk 12 speelt zich af in 1947, het jaar waarin "Christmas on Bear Mountain" gepubliceerd werd. Volgens dit hoofdstuk jaagde Dagobert zijn zusters weg in 1930 (namelijk 17 jaar geleden), maar volgens Hoofdstuk 11 gebeurde dat in 1932! Dat zou betekenen dat Dumbella zelfs minder dan 15 jaar ouder is dan haar zoontjes!
- In 1909 laat Dagobert het dorp van Foola Zoola platbranden en laten zijn zusters hem in de steek (Lo$ 11, blz. 1 (datum op plakboek: 1909), blz. 5 (de reis naar Afrika vindt in hetzelfde jaar plaats)).
- Als Dagobert terugkeert naar Duckstad, zegt Hortensia dat ze hem 23 jaar niet hebben gezien (en 1909 + 23 = 1932) (Lo$ 11, blz. 22).
Dat ik dat nog nooit had opgemerkt, zeg!
Probleem is dat mensen moeten nadenken om deze buitenkerkelijke uitleg te begrijpen. Een uitleg die nota bene van iemand anders dan Rosa komt.
Toen de chronologische warboel in 'A Letter From Home' (in vergelijking met levensverhaal Lo$) werd vermeld op DCML, volgde er van een andere lezer een ingewikkelde uitleg die zou verklaren dat het verhaal toch echt klopte. Uit die ingewikkelde uitleg viel zogenaamd te concluderen dat Rosa goed werk had geleverd, en dat maakt zo'n uitleg geldig en transparant: Rosa is goed!
Rosa maakt fouten die blijkbaar aan het "volwassen", intelligente publiek voorbij gaan. Hoe opmerkelijk. Men vindt Rosa een verademing tussen de vele domme verhaaltjes. Rosa strooit met feiten en data. Dat maakt zijn verhalen schijnbaar intelligent. Of die feiten en data onderling kloppen is iets voor jaloerse mensen om uit te zoeken. Je weet wel, van die nare mensen die Rosa zijn succes niet gunnen.
Maar hoe intelligent ben je, als je niet eens weet dat een bevroren brandweerslang niet zomaar door handmatige waterdruk kan worden leeggespoten? Of een paard dat over op zee drijvende lavastenen loopt.
Waren zulke fouten al niet einde verhaal voor intellectuele Rosa? Nee, want Rosa heeft als voordeel dat mensen in hem geloven. Rosa weet zichzelf wat dat betreft goed te verkopen. Hoe groot de onzin van Rosa ook is, er is (zeker op DCML) altijd wel een volgeling die hem met hart en ziel wil verdedigen. Het lijkt dan meer op religie dan op wetenschap. Rosa bepaalt de natuurwetten.
Zolang je in Rosa gelooft, klopt alles. Zodra je van dat geloof afvalt vraag je jezelf af hoe je toch zo makkelijk te misleiden bent. Hoe het komt dat jaren vakmanschap van Barks niet opweegt tegen opschepperij van een slecht schrijvende en slecht tekenende amateur. Ei zou zowat gaan geloven dat Rosa echt iets van een "hogere macht" heeft, als je mensen zo makkelijk gek kunt maken.
Rosa doet Ei denken aan figuren zoals "genezend medium" Jomanda. Zij heeft allerlei katholieke symbolen bij elkaar geplaatst, waardoor haar kolder een voortzetting lijkt van het katholieke geloof. Die rommelmarkt stelt haar zogenaamd in staat om, in de ogen van de mensen, te wedijveren met professionele artsen. Op een manier waardoor het publiek denkt dat die artsen dom en achterhaald zijn. Zo zet een charlatan de wereld op z'n kop. Vaak gesteund door een kleine groep ingewijde mensen die hart en ziel aan zo'n charlatan verpand hebben.
Kracht van Rosa is dat zelfs zijn fouten groot nieuws zijn. Rosa heeft vriend en vijand zo doordrongen van zijn vermeende perfectie en consistentie, dat elke ontdekte fout als een wonder overkomt. Bij menig andere stripmaker zou men bij een fout de schouders ophalen, maar bij Rosa is het wereldnieuws. Dat draagt bij aan zijn status. Rosa valt keer op keer door de mand, en toch blijft hij een grootheid.
In die zin is Rosa groter dan Barks. Want Barks kan door een amateur als Rosa opzij geschoven worden. Maar geen professional is in staat om ooit Rosa van z'n voetstuk te krijgen. Ondanks fouten van Rosa. Rara, hoe kan dat?