Wat vinden jullie goed aan Rosa en wat niet

[Ei]

Dat Miss Penny Wise maar in één verhaal voorkomt, doet er niet toe. Er zijn beslist meer obscure feiten uit Barks-verhalen die Rosa heeft meegenomen, zoals Dagobert die in 'The Loony Lunar Gold Rush' vertelt dat hij ooit in de buidel van een kangoeroe reisde. Rosa moet consequent zijn, of zijn mond houden.

Twee opties? Is het zo makkelijk? Ei vreest van niet. Als Rosa Miss Penny Wise gebruikt kan hij er een eigen typische Rosa-draai aan geven, waardoor Barks's versie er als het ware uitgeschreven wordt.
Zo heeft Rosa ook "privé" adviezen en tips van Barks genegeerd, zoals een idee over het "geluk" dat Dagobert's eerste dubbeltje brengt. In Lo$12 maakt Rosa korte metten met dat geluk, en ook in zijn begeleidende uitleg bij dat hoofdstuk. Zo trouw is Rosa aan Barks...
Wie weet sterft Miss Penny Wise, of heeft ze zich vergist met dat briefje. Dagobert had natuurljk medelijden met deze gestoord geworden vrouwelijke Dagobert-fan, en heeft haar daarom dat huisje gegeven. Zo kan Penny Wise alsnog de nek omgedraaid worden, met dergelijke Rosaïstische kronkels.

Volgens Ei is het goed nieuws dat Rosa moeilijk doet over Miss Penny Wise. Zo is Penny evenals de Magic Hourglass een symbool van hoe pijnlijk makkelijk zogenaamde tovenaarsleerlingen als Rosa, hun eigen fan-religie opdringen als de heilige waarheid.

Als Rosa het heeft over alles van Barks, klinkt dat even plat als iemand die meent de Bijbel volledig te kunnen doorgronden. Alsof het niets is, jezelf zo te overschatten. Maar ondertussen is het grote publiek maar wat blij met zo'n handige korte uitleg van iemand die het zogenaamd beter weet en die zogenaamd al het vuile werk heeft gedaan. Zowel voor- en tegenstanders verdringen elkaar. Zo blijft, in dit geval, Rosa centraal staan.

Volgens Ei heeft Michiel P een sterk punt met het advies om Rosa te negeren en zelf iets te creëren dat wel goed is. Als er nu een artiest op zou staan met een Penny Wise-verhaal waarbij Rosa's gekonkel in het niets valt, wie gaat het dan nog over een afgedane Rosa hebben?

Wás het maar kul. Maar Rosa heeft al zo vaak aangegeven dat Barks dit fout doet, en dat, en dit, en dat, en dat híj, Rosa, dat even netjes rechtgezet heeft. Dat is een 'tweede Barks', toch? Dat kun je in de DCML-archieven nalezen. Ook heeft hij in een interview met Stripschrift gezegd dat hij de enige is die bekend genoeg is met de verhalen van Barks om erop voort te borduren. Kortom: Rosa denkt dat hij een tweede Barks is.

Hieronder een van de berichten waarin Rosa opschept over zijn Life of $crooge. Afkomstig van DCML:

Don Rosa op DCML, 18 november 1993:
- - - - - - - - - -
I wouldn't be surprized that a non-Duck-fan or non-$crooge-expert might come away from the Lo$ thinking it was only mildly amuzing. It's all designed to only make complete sense or full humor (such as it is) to those already thoroughly familiar with the characters and their history -- which is the series biggest flaw. But I always knew this weakness... a large part of the enjoyment of the stories I expect (and design) to come from Duck fans who I expect to get a kick out of how I've fit all the Barks-facts into one loooong story. There are so many elements of the stories, so many sequences or extraneous facts that are stuck in here and there JUST to get them mentioned, and a casual reader would either get nothing from their inclusion or would actually be puzzled by the seeming pointlessness of lots of it. But this can't be an excuse -- if the stories fail to completely entertain ALL readers, that can never be good.
- - - - - - - - - -

In bovenstaande tekst prij$t Rosa zijn werk aan als zijnde bedoeld voor de gevorderde Barks-fans. Waar of niet? Zijn betogen lezen als een reclame-folder. Hoe flauw is het dan van Rosa, van zijn vrienden en van zijn publiek, als ze zich daarna indekken met smoesjes?
Rosa heeft zowel de Rosaïsten als de Barksisten een loze belofte gedaan. Misschien vinden de Rosaïsten alles wel best van van Rosa, maar veel Barksisten zien meteen de verschillen en de fouten.

Tot dusver kan, na twintig jaar Rosa, geconcludeerd worden dat Rosa schaamteloos ten koste van andermans werk, zichzelf gepositioneerd heeft als degene die zijn publiek wel even de les zal lezen over hoe Barks gelezen moet worden. Want Rosa heeft natuurlijk bij voorkeur het laatste woord.
Rosa weet zelfs zijn fouten (blunders) handig weg te schrijven als zijnde interessante wetenswaardigheden. Want Rosa is zogenaamd zo precies, dat hij zich zogenaamd drukmaakt om de kleinste foutjes. Gevolgd door een klacht over hoe anderen er met de pet naar gooien.

Don Rosa op DCML, 11 Januari 1994:
- - - - - - - - - -
The changes that I am today mailing out to Gladstone for "The Guardians of the Lost Library" would be either pointless or impossible for Stefan to include in the Swedish edition. There were a number of changes in the dialogue, but nothing major as I recall. The rest of it was changes in dialogue and art needed to add the major bit about the Woodchuck emblem which, as you know, was always to be lost to any but the American audience (small as it is) due to there not BEING a Woodchuck emblem outside the U.S. -- or if there is, not the "J.W.W." emblem which my story involved.
The other new art involved correcting the Marco Polo error he pointed out, bless his peapickin' lil' heart. What this involved was some changes in dialogue and omitting of two panels on page 13, shifting all the panel tiers up one on 13-15, then two new panels for page 15 where I simply moved the Marco Polo reference. Now I COULD send Stefan a copy of the new panels which would make it possible for Sweden to correct their version. However, it would involve clipping photostats, moving panels, new dialogue, and coloring... and I think Stefan will corroborate me on this: the Swedish publisher won't want to lift a finger to go to the trouble of correcting any error no matter how hideaous it is. They just don't get paid to do that. Their job is to simply crank the stuff out and be done with it. Ask Stefan if he thinks they'd go to any trouble to tamper with the story and I'll send him the new art panels in a wink. (Norway and America are the only countries that I think act like they are really concerned with doing the best work they can... and if Norwegian readers don't agree, it's only because Norway is bucking a system set up against that sort of attitude.
- - - - - - - - - -

Zie hoe makkelijk Rosa anderen meesleurt in zijn eigen val. In dit geval ene Stefan. (Een Zweedse vertaler?)
Rosa vertelt over een fout in 'The Guardians of the Lost Library'. Sportief, zou je zeggen. Maar daarna deelt Rosa zo'n loeiharde trap uit naar de uitgever, dat het lijkt alsof de uitgever de uiteindelijke boosdoener is:

"However, it would involve clipping photostats, moving panels, new dialogue, and coloring... and I think Stefan will corroborate me on this: the Swedish publisher won't want to lift a finger to go to the trouble of correcting any error no matter how hideaous it is. They just don't get paid to do that. Their job is to simply crank the stuff out and be done with it. Ask Stefan if he thinks they'd go to any trouble to tamper with the story and I'll send him the new art panels in a wink. (Norway and America are the only countries that I think act like they are really concerned with doing the best work they can... and if Norwegian readers don't agree, it's only because Norway is bucking a system set up against that sort of attitude."

Rosa slaat hard om zich heen. Onderwijl slijmend over uitgevers die wel bereid zijn om in photostats te knippen, plaatjes te verschuiven, nieuwe dialoog en in kleuring toe te voegen. Alsof het niets is. Rosa maakt een fout. Stop de persen.
Als Rosa zo'n ontzettende fout maakt dat zo'n zware ingeep van bovenaf nodig is, wat zegt zijn vingerwijzende reactie dan over hem als mens en als artiest? Is het erg vreemd dat Rosa, volgens geruchten, problemen heeft met uitgevers zoals die in Nederland en Duitsland?
Je kunt over de fouten ook zeggen: *Rosa's* job is to simply crank the stuff out and be done with it.

Ei vindt het een beetje zielig te zien hoe Rosa's fans zich laten opstoken door zo'n wereldvreemde nep-goeroe, die zich zo over een "systeem" beklaagt om simpelweg een fout van zichzelf weg te praten. Je zou er wantrouwend en paranoïde van worden. Is dat gezond voor het opgroeiende kind?

Rosa laat zien hoe betrekkelijk de roem van Barks is. Een grote mond is het halve werk, wil je opvallen.
En ondertussen maar zaniken over fouten van Barks, die slechte dagen had. Zo veegt Rosa zijn stoepje schoon.

Inderdaad, mensen die over Barks discussiëren dragen iets positiefs bij.

Je kunt ook overdrijven. Op McDuck wemelde het van de sjacherijnige vleermuizen.

Want Barks was zélf altijd heel positief, in tegenstelling tot de eeuwig klagende Rosa, en Barks' verhalen waren positief, in tegenstelling tot de soap-verhalen van Rosa die vol staan van familieruzies, overleden ouders en gesnik en gesnotter.

Hoeveel lijken Rosa's verhalen inhoudelijk op zijn uitspraken? Ei ziet een verband. Volgens Ei is Rosa gewoon een arme oude man die via pulp-kinderstrips zijn miserabele leventje probeert te verheffen.

[Luuuuk]

De vraag is natuurlijk: Wat vind jij, Luuuuk?

Ik vind dat die Rosa maar smoesjes heeft met, ''Mijn zusje kocht hem niet''.
Als hij van zichzelf vind dat hij de 2e Barks is moet hij maar de door Barks wel gebruikte figuren gewoon accepteren.

[??????????]

Wat gebeurd er dan in The magic hourglass wat door Rosa ontkent wordt? Wat is er in verteld dat in andere Barks verhalen niet wordt? Trouwens Rosa heeft er zelf nog een cover voor gemaakt.

[Rockerduck]

Rosa heeft in die poster die jij bedoelt een scène uit 'The magic hourglass' gebruikt, maar Rosa ontkent dat het zand in de zandloper magische krachten heeft en Dagobert geluk brengt. Daarom heeft hij eerder het verhaal naar de prullenmand verwezen. In een e-mail aan DCML schreef hij er het volgende over, en passant nog een paar ander Barks-feiten negerend en een sneer uitdelen naar de tvserie DuckTales:

Don Rosa op DCML, 21 april 93, over gaten in Life of $crooge:

No, I don't like the idea of having some stories in old Barks comics real and some "imaginary". I meant that the EARLIEST stories or versions of characters can be excused from the canon. As we all know, $crooge was originally only intended as a one-shot character, then as only a minor supporting character... "the rest is history". While doing my "Life of $crooge" series I have found it necessary to ignore a bare minimum of Barks' $crooge facts. I ignore the existance of the "magic hourglass" as being antithesis to everything $crooge is (as is the fraudulent idea of a "lucky" #1 Dime). I ignore the story of $crooge having natives roughed up (as well as the dates in that story). I ignore the date on the calendar in the flashback in "North of the Yukon" as being one year too late. And I think I ignore some date pertaining to that "Ghosttown Railroad" story as being 10 years too early to be possible. Not only do I not ignore any other facts, but the thing that I hope Barks fans will find amazing is that I incorporate ALL of them... every detail of $crooge's past life, no matter how tiny the fact was or how buried it was in the third sentence of the sixth panel of an obscure story, it's ALL incorporated into my series, set into granite forevermore, all available in one tale. (pant pant pant)
And as for MY stories, the world that the Ducks live in IS the real world in every detail (except that the people have black noses).
I never make up silly names for cities, and I never use half-accurate gag names for historical figures. I have $crooge meet REAL folks in his early life, and he lives in the real world of 1867-1947 with all places and dates absolutely 100% accurate. No screwing around!
It's all real.
(Only the DUCKTALES stories are imaginary. I'd love to do a story where DUCKTALES is an unauthorized TV series in Duckberg based on $crooge's life, and $crooge must sue the creators of the show for slander.)
----------------------------------

Rosa schreef meer over 'The magic hourglass'. Opvallend is dat hij in de volgende e-mail ook 'Voodoo Hoodoo' noemt, een verhaal uit dezelfde periode dat hij wel heeft gebruikt, terwijl zijn excuus om 'Hourglass' niet te gebruiken was, dat Dagobert in die periode nog niet volledig door Barks was ontwikkeld.

Don Rosa op DCML, 17 augustus 1993, over *elke Barks-fan* op deze planeet, en over de gaten in Life of $crooge:

But I'll tell ya, I tried for over two years to clear ALL my ideas with every Barks fan on the planet, and if one of them wanted me to hear their ideas they can only "blame" themselves for not being in touch with me. I view these as Barks' characters and I am ENORMOUSLY reluctant to screw them up too much! No one will ever imagine the trouble and effort I've put into two years of trying to tell this story and fit all of Barks material into a sensible SINGLE storyline. The VOODOO HOODOO story alone with all its historical inaccuracies and censored characters was a major headache -- but I think I did a splendid job of it, if I do say so. And like I said, I HAD to ignore certain things... YES, like the Magic Hourglass! What respectable $crooge fan is going to tell me that he believes that every cent $crooge ever earned is because of a magic spell on an old hourglass and NOT due to his OWN HARD WORK and YEARS OF IT! What an insulting thought! If you don't want to ignore the existance of the Hourglass story itself, we can just say that it was all a "big misunderstanding". But still, $crooge KNOWS damn well that his money was not earned FOR him by no Hourglass or no dang Dime either. No, I flatly reject that whole "Magic Hourglass" tale as pure fiction -- it never took place.
Just think of the headache I have coming next week when I start trying to make a shred of sense outta "Christmas on Bear Mountain"!!!
--------------------------------------

Rosa schreef ook over Miss Penny Wise. De interessantse stukjes heb ik zwart gemarkeerd. Kijk eens hoe veel Rosa om Barks geeft (*kuch*):

Don Rosa schreef:

Who is Miss Pennywise? That's Miss Quackfaster? (...)

Don Rosa schreef:

I checked out that WDC&S #164 and saw the use of "Miss Penny Wise" who holds a note (i.e. a signed debt) from $crooge that would ruin him if she called it in... he would owe her his "entire fortune".

This is just too off-the-wall to give any credence to! There's times when I've read a Barks story that just seems too stupid to have been written by Barks -- for a decade or two, while I KNEW that Barks wrote everything he drew, I still thought "The Invisible Intruder" story (about the big bed nonsense) was damned odd -- finally I was relieved to learn that Barks did NOT write that story, nor did he write many others that he drew, most notably all the dumb DAISY DUCK'S DIARY and GRANDMA DUCK'S FARM FRIENDS stuff. This "Miss Penny Wise" story has that same feel to it -- the whole plot of Donald being a bad salesman for McDuck Flour, making a mess of things while merely selling to several residences, and $crooge having some reason to get upset over such a miniscule situation is rather lame -- but when the writer (Barks or not) finally must have a wrap-up, suddenly Donald's last customer holds a note that could ruin $crooge, therefore Donald's messing up her kitchen is suddenly makes a difference, even to the reader. If Barks did write that, I say he was having a bad day, and I still say it tastes like spinach and I say to hell with it, or however that saying goes.

In other words, I refuse to believe that $crooge McDuck owes every cent he ever earned to some unknown little old lady! This will be one of the Barks "facts" that I will ignore, gladly, as I gladly ignore the wrongheaded idea of the "Magic Hourglass". If any Barks fans wish NOT to ignore Miss Penny Wise, they can feel free to imagine she gained ownership of all that $crooge McDuck has sometime AFTER the events in my "Life and Times" series.

Don Rosa schreef:

I was well aware of that story, but I chose to ignore it. The comments made by $crooge in the story seemed to me to be added without any sort of appropriate dramatic impact. I suspect that Barks or his editor felt that it was odd that $crooge was so inexplicably concerned about how Donald would please one single flour customer -- why should he be so worried about a single sale to a single person? So perhaps that bit about Penny Wise was added into one panel to explain $crooge's undue excitement. But it doesn't ring true. So, as with several other Barksian facts that he had in his $crooge stories, I chose to ignore it. There were other direct contradictions in some of Barks' $crooge stories, not because Barks made an error, but simply because he was not trying to be consistent. When I wrote my $crooge biography, it was *impossible* to include all the $crooge facts -- several had to be ignored in favor of other contradictory facts, or because they did not agree with the overall character or history of Barks' $crooge.
------------------------------

Ziet hier: eerst weet Rosa niet eens wie Miss Penny Wise is ("Who is Penny Wise?"). Dat lijkt erop te wijzen dat Rosa haar simpelweg vergeten is. Maar zoiets zou Rosa natuurlijk nooit toegeven, dus zegt hij dat hij haar heeft genegeerd. En niet zomaar, maar 'gladly': met veel plezier. Rosa heeft met genoegen een Barks-creatie genegeerd. Hij voelde zich er prettig bij, want het was een "wrongheaded idea", en hij zegt "to hell with it": naar de Hel ermee! Sámen met de magische zandloper, zegt hij. Twee van de belangrijkste Barks-creaties wat betreft de geschiedenis van Dagobert naar de Hel! Omdat *Rosa* het niet leuk vond. Rosa zal wel even vertellen hoe het wel zat.

[Caspar]

o nee. Is het de moeite waard om al die dingen van Rosa te lezen? Nota bene, ik kan nauwelijks Engels.

[Caspar]

Nou ja, toch maar gelezen dan. Interessant. Ik ben het trouwens wel met Ei eens dat het juist goed is, dat Don Rosa Miss Penny Wise en The Magic Hourglass gebruikt. Nu hebben we als overtuigd Barksist een heilig voorwerp, dat niet is geschonden door Heidense charlatan Rosa.

[beirr]

ik vind het goed dat hij vervolgen maakt op barks-strips

hoi wat een leuke poosted

[Ei]

Nou ja, toch maar gelezen dan. Interessant. Ik ben het trouwens wel met Ei eens dat het juist goed is, dat Don Rosa Miss Penny Wise en The Magic Hourglass gebruikt.

Je bedoelt vast: dat Don Rosa Miss Penny Wise en The Magic Hourglass NIET gebruikt.

Nu hebben we als overtuigd Barksist een heilig voorwerp, dat niet is geschonden door Heidense charlatan Rosa.

Miss Penny Wise heeft met haar briefje een symbolische functie. Penny Wise kan het wereldrijk van Rosa ruïneren. De magische zandloper kan dienen als symbolische waarschuwing dat het een kwestie van tijd is voordat Rosa zich gewonnen geeft en stopt met het maken van misselijk makende verhalen en posters. Wij Ware Barksvaarders zullen die Kentuckiaanse vervalser leren! We blazen zijn huis op! Voordat het te laat is. We hangen Caspar vol met bommengordels en sturen hem op Rosa af voor zogenaamd een handtekening...
En dan... 3, 2, 1, BWAM!!! Weg Rosa! Bwahahahahahahaha!

Holé! Holé holé holé! We are the champions, we are champions!
Zo'n goeie hebben wij nog niet gehad. Zo'n goeie hebben wij nog niet gehad!
't Is stiiiiil aan de overkant! 't Is stiiiiil aan de overkant!
La la la la la!

Maar.... maar... maar... wat zegt Ei nu allemaal? Ei is te breekbaar en te teer voor zulke ruige taal. Dit kunnen we de mens Rosa niet aandoen. Ons protest moet duidelijk doch vredelievend zijn.
Laten we Caspar veilig opblazen op een open veld. Zodat verder niemand gewond raakt.

[Caspar]

Ik ben bereid om me op te offeren in de strijd tegen Rosa.

[Trotse Rosafan]

Rosa durft tenminste kritiek te geven. Rosa steekt zijn hoofd boven het maaiveld uit. Daar kunnen jullie Nederlanders slecht tegen. Jullie mopperen stiekem en onder valse namen. Jullie mochten willen dat jullie in Rosa's schaduw mochten staan. Barks ook.

Barks zat zich anoniem en onderbetaald uit te sloven. Ben je dan een grootmeester of een dwaas?

Petje af voor het lef van Keno Don Hugo Rosa. Dat uitgevers Rosa's bloed soms kunnen drinken en ondertussen toch zijn werk publiceren, zegt genoeg.

[Michiel P]

Rosa schept overal op dat hij de tweede Barks is en alle Barks-feiten heeft meegenomen in zijn Levensverhaal. Dan moet hij dat ook echt doen, óf z'n mond houden.

Dit is waar deze hele discussie om draait. Die eerste bewering is gewoon niet waar. Jij geeft argumenten waarom jij vindt dat Rosa zichzelf wél als de tweede Barks neerzet, maar je zult Rosa dat nergens letterlijk zelf zo horen zeggen. Er is alleen een aanzwellend koor van jubelende fans die dat alsmaar blijven roepen.

De tweede bewering is niet helemaal waar. De premisse van het Levensverhaal is dat Rosa alle Barks-feitjes heeft verzameld *die betrekking hebben op Dagoberts verleden* en niet gewoon "alle Barks-feitjes". Of Penny Wise een schim uit Dagoberts verleden is, ligt open voor debat. Of Rosa wel of geen zin heeft om Loebas te gebruiken heeft daar verder niets mee te maken (al geeft hij daar inderdaad wel een erg flauwe smoes voor).

The purpose of this series was just for the fun of it -- the fan-boy challenge of taking every "fact" concerning $crooge McDuck's early life that was ever revealed in one of Carl Barks' classic stories, no matter how minute or obscurely buried the morsel of history might have been.

http://scrooge-mcduck-page.hobby-site.org/

Kijk, daar zegt-ie het weer. "Every fact". Terwijl dat gewoon niet waar is. Want verderop, op dezelfde pagina geeft hij toe dat hij sommige feiten niet kon gebruiken of moest verdraaien. En hij geeft daar redenen voor. Acceptabele redenen, wat mij betreft, maar ik heb natuurlijk zand in mijn ogen.

"The Magic Hourglass" - is the story that implied that $crooge came to America as a cabin boy on a cattle boat... however, I choose to ignore the existence of some magic hourglass as the basis for the McDuck fortune which, as we all know, $crooge earned through his own hard work! That was a very early use of $crooge, before Barks decided on $crooge as the quintessential self-made-Duck.

Ik wéét dat "The Magic Hourglass" niet het enige feit is dat Rosa negeert, maar ik ga er toch even op door.

Als jij één Barks-verhaal moest kiezen dat als basis moest gelden voor je eigen verhalen over Dagobert, welk verhaal zou dan het meest voor de hand liggen? Ik denk zelf dat dat alleen "Only a Poor Old Man" kan zijn, het eerste lange verhaal met Dagobert in de hoofdrol, het openingsverhaal voor het eerste nummer van UNCLE $CROOGE, toen Dagobert dus voor het eerst zijn eigen tijdschrift kreeg en Barks een verhaal schreef dat de lezer een volledige introductie tot het personage moest geven. Alles wat belangrijk is, zit er in: dat Dagobert zwemt in zijn geld, dat de Zware Jongens het altijd willen stelen, dat Dagobert ze meerdere malen te slim af is, dat Dagobert al zijn geld zelf heeft verdiend door hard te werken, een paar glimpen van Dagoberts verleden, zodat we weten dat hij op alle mogelijke manieren aan de kost probeerde te komen én succes had, dat Dagobert niet alleen maar een jammerende gierigaard is, maar toch bij vlagen een min of meer sympathiek karakter heeft, dat hij opgewekt kan zijn, energiek en moedig, maar soms niet meer is dan een huilend hoopje ellende.

Als in "The Magic Hourglass" staat dat Dagobert zijn fortuin te danken heeft aan een magische zandloper en hij volgens "Only a Poor Old Man" alles zelf heeft verdiend door keihard te werken en steeds door te zetten, welk verhaal is er dan waar? Vullen ze elkaar aan of sluiten ze elkaar uit? Welk verhaal is er belangrijker voor de definitie van het personage? Als je per se een keuze moest maken, wat zou je dan negeren? De magische zandloper of het harde werken? Als Dagobert steeds geluk had, had hij ook wel lui achterover kunnen zitten, denk je niet? Of strooit Rosa ons inderdaad zand in de ogen door te stellen dat er überhaupt een keuze gemaakt moet worden? Misschien is dat wel onzin. Feit is dat Rosa zelf wél een keuze heeft gemaakt én er een verantwoording voor geeft.

En we weten ook donders goed dat Dagobert een drama queen in optima forma is, die in tranen kan uitbarsten over een verloren kwartje. Hebben jullie gelezen wat Geir Hasnes op dcml schreef n.a.v. Miss Penny Wise?

> I checked out that WDC&S #164 and saw the use of "Miss Penny
>Wise" who holds a note (i.e. a signed debt) from $crooge that would ruin
>him if she called it in... he would owe her his "entire fortune".
> This is just too off-the-wall to give any credence to!

Of course it is. Scrooge talks like an old man usually does. Haven't you for
instance been to a match or competition and there someone says Everything
is lost, let us fall down and die, we have nothing more to live for etc.
That is just a figure of speech, just a way of using language. We all know
that there is more to live for, there is no use to die, and even if you
lost this time, you may win at another. We, the readers, should laugh a
little when Scrooge whimps like that, because we KNOW that Scrooge feels
like losing his entire fortune whenever it is about him owing some small
amount of money to another. As I have said before, you should almost never
take Scrooge literally.

The situation must be that there is either a debt or else something that is
too painful for Scrooge to talk about - although other people do not find
that painful - that makes him behave like he does. Usually different people
find different things painful, and on quite irrational grounds, at least it
is felt irrational for other ones if they get to understand the situation.

http://nafsk.se/pipermail/dcml/1993-August/000764.html

Klinkt zinnig toch? Je hoeft het er natuurlijk niet mee eens te zijn. Voor hetzelfde geld heeft Miss Penny Wise wél een belangrijke rol gespeeld in Dagoberts verleden. Is er iets in het verhaal dat dat noodzakelijk maakt of uitsluit? Feit is dat Barks het niet heeft verteld, jullie het niet kunnen verzinnen en Rosa al helemaal geen zin heeft om zich erover te buigen. Als Barks niet eens uitlegt wat er aan de hand is, hoe kom je er dan bij dat het een belangrijk feit in Dagoberts leven is?

[Caspar]

Dus jij wil beweren dat het ONBELANGRIJK is dat Penny Wise Dagobert kan RUINEREN?

[Michiel P]

Lees nou effe wat Geir Hasnes zegt, joh. Dagobert overdrijft. Dat is geen nieuws, want hij overdrijft wel vaker.

Maar stel nou eens dat het waar is. Dat Dagobert écht al zijn geld zou kwijt raken omdat hij nog een openstaande schuld heeft bij een of ander oud vrouwtje. Hoe zou dat verhaal er uit zien? Zou het erg spannend zijn? Zou Dagobert zich een volledige pagina te buiten gaan aan geweeklaag en gejammer, zou hij zich de veren uit zijn eendenhoofd hebben getrokken? Of zou het misschien een 10-pagina-verhaaltje zijn waarin Donald Duck verkoper is van wondermeel?

[Michiel P]

Kort en goed: Niet luisteren naar Rosa-fans die beweren dat er zoiets bestaat als een Barks-Rosa-universum. Dat is helemaal niet waar. Die verhalen sluiten helemaal niet op elkaar aan. Rosa zit gewoon lekker te knoeien in zijn eigen wereldje, alleen heeft hij daar allemaal elementen van Barks voor gebruikt, verbouwd en verdraaid.

Barks-fans raken daar een beetje in de war van. Die denken: "Hee, een wereldje dat een beetje lijkt op dat andere wereldje dat ik altijd zo gezellig vond." Maar na een tijdje blijkt dat het bij Rosa helemaal niet zo gezellig is. Of tenminste, voor sommige mensen is het niet zo gezellig als ze gehoopt hadden. En dan zijn ze teleurgesteld. En dan gaan ze rare dingen roepen, dat Rosa Barks heeft aangetast. Maar dat is onzin.

Rosa kàn Barks toch helemaal niet aantasten? Die verhalen blijven toch als een huis overeind staan? Worden Barks' verhalen ineens onwaar wanneer Rosa roept dat hij ze ijskoud negeert? Sterker nog: Moet Rosa van jullie écht een vervolg schrijven op "The Magic Hourglass" of "Flour Follies" zodat die verhalen weer "waar" en "legitiem" worden? Alsof Rosa de macht heeft om Barks' verhalen te laten afsterven en op magische wijze weer tot leven te wekken!

Als Rosa's interpretatie van Barks' verhalen je niet aanstaat, maar je gaat je evengoed toch zorgen maken over wat Rosa al dan niet van die verhalen vindt, dan laat je je blikveld nog steeds bepalen door Rosa en de Rosa-fans. Alsof elke "onthulling" door Don Rosa een nieuwe revolutie betekent! Alsof alles wat door Rosa wordt tegengesproken met terugwerkende kracht onwaar is! Maar ik geef toe, het is wel lastig om dat in het oog te houden met al die fans die bij elke scheet van Rosa van pret over elkaar heen buitelen.

[Ridder ter Geit]

Ik kan me in Michiel P. vinden. We WILLEN toch helemaal niet dat Rosa dit Penny Wise verhaal uitwerkt?

Daarnaast: als we Rosa geen goede opvolger van Barks vinden, let dan niet te veel op hem. Het is als kinderen met ouders. Op een gegeven moment willen ze zich niet teveel meer van hen aantrekken, maar gaan ze wel express tegen hen in. Doe dat dan ook niet. Dan laat je je alsnog door hen sturen!