Wat vinden jullie goed aan Rosa en wat niet

[Daniel73]

['The Sharpie of the Culebra Cut'] Maar van die stapel brieven is het onduidelijk wie ze geschreven heeft. En in Lo$ 8 werden de brieven verkreukeld en weggegooid door Soapy Slick. En misschien kan Dagobert het zich niet meer herinneren. Of Rosa heeft het genegeerd om zijn verhaal te laten werken. Oei, zit ik hem nou zomaar te verdedigen?

De brieven zijn bijzaak. Dagobert is in 'Life of $crooge' hoogstpersoonlijk door de vader verteld, dat deze trots op hem is. Vlak voordat de vader sterft.
Zou Dagobert zich zijn trotse vader niet meer kunnen herinneren? Speelt 'A Letter From Home' toevallig in de tijd dat Dagobert geheugenverlies heeft, zoals in Barks's 'Back to the Klondike'? Dat verklaart niet, waarom de zus óók gebrekkig van geheugen is. Tenzij je gaat voor een demente Duckfamilie.

Uit dit doolhof ontsnap je nooit. Misschien heeft Rosa het zelf ook gezien en bedacht hij toen, dat het maar beter was om te stoppen. Hij heeft na al zijn praatjes over consistentie, zijn eigen tijdlijn hopeloos verpest. Zijn tijdlijn zat duidelijk niet in zijn hoofd toen hij 'A Letter From Home' maakte. En blijkbaar heeft hij geen enkele moeite genomen om even research te doen, naar zijn eigen theorieën.
Het wordt tijd om 'A Letter From Home' uit te roepen tot "fictitious fiction".

Dagobert neemt afscheid en (let op) vertrekt samen met zijn zussen. Ze denken dat vader hen uitzwaait, die dan al gestorven is. Maar in 'A Letter From Home' [...] zijn z'n zussen wel bij de vader gebleven. Totale tegenspraak.

Kijk nou eens wat je geschreven hebt. De zussen vertrekken naar Amerika nadat Fergus overleden is, máár in "ALFH" blijven de zussen bij Fergus? Hoezo is dat met elkaar in tegenspraak? Zolang Fergus nog leefde, bleven de zussen in Schotland.

Kijk nu naar wat jij schrijft. In 'A Letter From Home' heeft de zus kennis van de tijd nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag. Maar dat is volgens Lo$ onmogelijk, want daar zijn Dagobert en de zussen tegelijkertijd vertrokken, op het moment dat de vader sterft.
Zou de zus in ALFH vertellen over de tijd voordat Dagobert de vader voor het laatst ontmoette? In dat geval spreekt de vader zichzelf tegen in Lo$. Dan heeft hij bij de zus zitten klagen, terwijl hij bij Dagobert trots is.

Als je lang genoeg graaft en zoekt, zal er misschien wel een manier zijn waarmee de boel is weg te praten. Dagobert is dement, vader is hypocriet, zus is gestoord, het is allemaal mogelijk. Maar wat een stoplap.

[Michiel P]

In 'A Letter From Home' heeft de zus kennis van de tijd nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag.

O ja, waar dan? Wat zegt ze dan? Wat gebeurde er dan nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag? Fergus ging naar bed en overleed in zijn slaap. Maar daar wordt niet over gepraat in "ALFH". Wat bedoel je eigenlijk? Misschien kun je de scène even voor ons opzoeken? Ik denk dat je je vergist.

"A Letter From Home": http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/ ... 081&s=date

Zou de zus in ALFH vertellen over de tijd voordat Dagobert de vader voor het laatst ontmoette? In dat geval spreekt de vader zichzelf tegen in Lo$. Dan heeft hij bij de zus zitten klagen, terwijl hij bij Dagobert trots is.

Doortje vertelt alleen wat ze dénkt dat Fergus van Dagobert dacht. Ze vult haar eigen verbitterde gedachten voor hem in. Maar Doortje en Dagobert hebben zich vergist. Dat is ook de clou van het verhaal, wanneer Doortje de laatste brief ontdekt die Fergus nog aan Dagobert heeft geschreven.

[Guus Geluk]

Barks tekeningen zijn vaak korrelig en vaak ook grof getekend, niet fijnzinnig.

In latere verhalen zijn de lijnen wat dikker, toen Barks moest tekenen op een kleiner formaat papier. Daar kon Barks niets aan doen.
Maar als je Barks grof getekend vindt, hoe grof moet je Rosa dan niet vinden? Barks's lijnen zijn vloeiend. Bij Rosa kun je zien dat hij diverse pennen gebruikt.

Daarentegen tekent Don Rosa juist fijn en precies. Dat oogt fijner, en ziet er verfrissender en moderner uit.

Man, zet die roze bril af!

Hoezo? Het is toch gewoon zo? Het lijkt erop alsof jij nog nooit een Carl Barks verhaal hebt gelezen. Kijk maar eens naar de Beste verhalen daar zie je het genoeg voorkomen.

[Barks] Hoewel je wel een punt hebt bij de fantasie die die man heeft gehad, is hij daar niet helemaal goed mee omgesprongen. Zijn verhaallijnen kloppen vaak gewoon niet, en dan heb ik het nog niet eens over de bijfiguren die hij verzonnen heeft. Struisvogels of imboorlingen die kunnen praten. Kom op zeg!

Welke verhaallijnen van Barks kloppen niet? (Verhalen die door zijn uitgever zijn bewerkt, niet meegeteld.)
Rosa's 'A Letter From Home' is in tegenspraak met zijn eigen levensverhaal voor Dagobert. In het levensverhaal vertelt de vader persoonlijk aan Dagobert dat hij trots is. Dagobert neemt afscheid en (let op) vertrekt samen met zijn zussen. Ze denken dat vader hen uitzwaait, die dan al gestorven is. Maar in 'A Letter From Home' lijkt Rosa deze gebeurtenis geheel vergeten te zijn. Daar klaagt Dagobert dat hij niet weet hoe zijn vader over hem dacht. Daar zijn z'n zussen wel bij de vader gebleven. Totale tegenspraak. En dan nóg zag ik op DCML een Rosafan vertellen dat het wel klopte. Hoe dik zijn de roze brillenglazen dan.
Rosa zat te zaniken over inconsistenties bij Barks. Zo heeft hij mooi de aandacht afgeleid van de blunders in zijn eigen werk.

Waar zie jij bij Barks een pratende struisvogel als dier? En hoezo zouden inboorlingen niet kunnen praten?

In de Beste verhalen 126 natuurlijk. En die inboorlingen kunnen in het echt ook niet praten. Ze zijn daar nog niet genoeg voor ontwikkeld.

Don Rosa laat beter de emotie van de hoofdpersonen zien dat is een groot punt dat ik mis in de verhalen van Barks.

Hmhm. Ik herinner mij het begin van Attaaack. En de rest van het verhaal. Mensen die zo reageren, zijn gewoon zwaar overspannen.

Met name de latere Rosa-verhalen zijn gebrekkig. Waaronder dus het door Egmont afgekeurde 'Attaaaaaack!', dat wel door Frankrijk werd aangekocht.
http://coa.inducks.org/s.php?c=F+PM+00201

De Fransen hebben blijkbaar wel een goede smaak! :p

Dagobert beschermt er zijn pakhuis door het op te blazen. Grotere tegenspraak kun je niet vinden.
Wie zo'n verhaal geloofwaardig vindt en zelfs beter dan wat Barks maakte, die... tja... die... Wat kan ik dan nog zeggen?

Dat is toch juist geweldig verzonnen, die sensatie. Je kan het je nog wel herinneren, dus dan moet het wel indruk op je hebben gemaakt. Daar draait het bij Don Rosa ook vooral om, dat hij opvalt. Misschien is Barks nostalgisch voor jouw, maar ik zie het niet. Het is wel vreemd dat zoveel mensen van dit forum, dezelfde mening hebben als jij. Barks vind ik een creatieve man maar overzichtelijk heeft hij het nooit gemaakt. Net als Katrien en Donald ook familie zouden zijn. Erg vreemd allemaal. :/

EDIT: quote-tags gecorrigeerd

[Daniel73]

Ik kan me even geen pratende struisvogel heugen in een Barks verhaal. Barks heeft ook een onderscheid in de 'mens-achtige' en de 'niet-mens-achtige' dieren. Alleen catagorie twee kan praten. Gelukkig heeft Barks niet slechts die hond-mensen als bijfiguren, maar ook weleens andere vermenselijkte dieren, voor de afwisseling. Zoals varkens.

Rosa beperkt zich tot snavelmensen (Willie), hondmensen, varkensmensen en een enkele keer een ratmens (een advocaat uit Barksverhaal 'The Golden Helmet').
Barks heeft daarnaast ook andere dieren gebruikt. Bijvoorbeeld in 'The Beauty Business', waarin een olifantenhoofd en paardenhoofd te zien zijn.
Rosa zette zich af tegen het gebruik van andere diermensen dan die hijzelf gebruikte.

De emoties in Barks verhalen zijn subtiele, mooie beelden.

Maar wat als je die subtiliteit niet kan zien? Dan is Barks saai. Dan ben je beter af met de vlakke, overdreven emoties van Rosa.

In 'A Letter From Home' heeft de zus kennis van de tijd nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag.

O ja, waar dan? Wat zegt ze dan? Wat gebeurde er dan nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag? Fergus ging naar bed en overleed in zijn slaap. Maar daar wordt niet over gepraat in "ALFH". Wat bedoel je eigenlijk? Misschien kun je de scène even voor ons opzoeken? Ik denk dat je je vergist.

"A Letter From Home": http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/ ... 081&s=date

Ik heb het over pagina 9 en 10:
http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/show.php?num=9&loc=D2003-081&s=date
http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/show.php?num=10&loc=D2003-081&s=date
In plaatje 10.2 zegt de zus: "Maybe the reason poppa never told you about [the treasure] is because he figured you'd be as POOR a treasurer as you were a SON!"

Maar wat zegt de vader op pagina 14 van Lo$ 9?
In panel 10.4: "No arguin, lad! Joost PROMISE ME you'll always be true to yourself and know ah'll always be prood o' ya!" Aangaand op panel 10.1 en 10.5 zijn beide zussen hierbij aanwezig.
In panel 10.5: "Here, now -- noon o' that cryin' stoof, lassies! We'll make this a happy occasion with a PARTY that will echo in these old halls for YEARS!"
http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/show.php?num=14&loc=D93121&s=date

Dagobert en zijn zussen hebben een gezamelijk, feestelijk afscheid gehad met hun vader.
De vader heeft aan Dagobert verteld dat hij trots is, maar geen woord over een schat. Nog geen hintje.

Zou de zus in ALFH vertellen over de tijd voordat Dagobert de vader voor het laatst ontmoette? In dat geval spreekt de vader zichzelf tegen in Lo$. Dan heeft hij bij de zus zitten klagen, terwijl hij bij Dagobert trots is.

Doortje vertelt alleen wat ze dénkt dat Fergus van Dagobert dacht. Ze vult haar eigen verbitterde gedachten voor hem in. Maar Doortje en Dagobert hebben zich vergist. Dat is ook de clou van het verhaal, wanneer Doortje de laatste brief ontdekt die Fergus nog aan Dagobert heeft geschreven.

Waarom zou Dagobert interesse hebben in de hersenspinsels van zijn zus Doortje? Zij en Dagobert waren aanwezig tijdens het afscheidsfeest van de vader.
Dagobert had de zus gemakkelijk een weerwoord kunnen geven, op basis van Lo$ 9.

Dat Dagobert en de zus zich in ALFH vergissen, is geen afdoende verklaring voor de ongerijmdheden met Lo$ 9.
Het een en ander sluit niet goed op elkaar aan. Terwijl dat bij Rosa juist zo'n sterk punt zou zijn, hoe alles in elkaar klikt.
Kort nadat het verhaal in Nederland verscheen heeft een McDucker aan Rosa een verklaring gevraagd. Rosa opperde toen, dat hij ten tijde van Lo$ 9 niet wist wat hij in een later verhaal zou doen. Dit is geciteerd op McDuck.

Ik vind het bespreken van plotgaten interessant. Maar ditmaal wil ik doorzetten om er wat constructiefs, wat overzichtelijks mee te doen. Bijvoorbeeld een lijst maken op de McDrake Wiki, als "blunderhoekje". Ik zit nu opnieuw te typen wat reeds op McDuck is behandeld. De informatie had toen al in een lijst gezet kunnen worden: een moerashyena, een kluisdeur waaronder een tapijt doorloopt, de vloek van Nostrildamus die verandert gedurende het verhaal, een wet die geldt voordat hij is gemaakt (Codex Raptus). Met zo'n lijst durft geen Rosafan ooit nog te roepen dat Rosa, in tegenstelling tot Barks, een kloppende wereld neerzette.

[grove Barkstekeningen, fijne Rosatekeningen] Man, zet die roze bril af!

Hoezo? Het is toch gewoon zo? Het lijkt erop alsof jij nog nooit een Carl Barks verhaal hebt gelezen. Kijk maar eens naar de Beste verhalen daar zie je het genoeg voorkomen.

Dit is maar makkelijk. Jij levert de stelling dat Barks grof tekent. Het bewijzen van die stelling is aan jou.

Waar zie jij bij Barks een pratende struisvogel als dier? En hoezo zouden inboorlingen niet kunnen praten?

In de Beste verhalen 126 natuurlijk. En die inboorlingen kunnen in het echt ook niet praten. Ze zijn daar nog niet genoeg voor ontwikkeld.

Bedoel je de harpijen van 'The Golden Fleecing'? Dat zijn geen struisvogels, maar mythologische wezens.
Welke inboorlingen bedoel je? Zijn inboorlingen nog niet genoeg ontwikkeld om te kunnen praten? Waarom praten ze dan ook bij Rosa?

['Attaaaaaack!'] Dagobert beschermt er zijn pakhuis door het op te blazen. Grotere tegenspraak kun je niet vinden.
Wie zo'n verhaal geloofwaardig vindt en zelfs beter dan wat Barks maakte, die... tja... die... Wat kan ik dan nog zeggen?

Dat is toch juist geweldig verzonnen, die sensatie. Je kan het je nog wel herinneren, dus dan moet het wel indruk op je hebben gemaakt. Daar draait het bij Don Rosa ook vooral om, dat hij opvalt.

Draait het bij Rosa vooral om het opvallen? Dat zou voor mij een heleboel verklaren. Maar je geeft de man er geen compliment mee.

Misschien is Barks nostalgisch voor jouw, maar ik zie het niet. Het is wel vreemd dat zoveel mensen van dit forum, dezelfde mening hebben als jij. Barks vind ik een creatieve man maar overzichtelijk heeft hij het nooit gemaakt. Net als Katrien en Donald ook familie zouden zijn. Erg vreemd allemaal. :/

Ik durf zelfs te wedden dat mijn mening over Barks, meer overeenkomt met Rosa's mening over Barks dan die van jou.
Heeft Barks gezegd dat Katrien en Donald familie van elkaar zijn?

[Duckfan van Down Under]

Waar zie jij bij Barks een pratende struisvogel als dier? En hoezo zouden inboorlingen niet kunnen praten?

In de Beste verhalen 126 natuurlijk. En die inboorlingen kunnen in het echt ook niet praten. Ze zijn daar nog niet genoeg voor ontwikkeld.

Bedoel je de harpijen van 'The Golden Fleecing'? Dat zijn geen struisvogels, maar mythologische wezens.
Welke inboorlingen bedoel je? Zijn inboorlingen nog niet genoeg ontwikkeld om te kunnen praten? Waarom praten ze dan ook bij Rosa?

Inboorlingen zijn er in Adventure Down Under.
http://coa.inducks.org/story.php?c=W+OS++159-02

[Guus Geluk]

@ Daniel73 Hij krijgt zijn aandacht die hij wilt. Dat is zijn steil die gewaagde verhaallijnen, Dat maakt hem krachtiger dan Carl Barks. Don Rosa legt meer kracht in zijn tekeningen dan Carl Barks. Wat die inboorlingen betreft, welk verhaal bedoel je? Met betrekking op die inboorlingen die Don Rosa zogenaamd heeft gemaakt? Ik kan het me ''toevallig'' niet meer herinneren.

[Ridder ter Geit]

In plaats van gewaagde opvallende verhaallijnen maakte Barks steengoede ijzersterke verhalen. Ontroerd in de menselijkheid die erin doorschemert. Barks verhalen hebben alles wat een verhaal nodig heeft: avontuur, humor, menselijkheid, tragiek en een stevig plot.

Don Rosa is wel érg Amerikaans. Verhalen bol van sensatie en emoties. Veel van zijn verhalen lijken wel een Amerikaanse film.

[Guus Geluk]

In plaats van gewaagde opvallende verhaallijnen maakte Barks steengoede ijzersterke verhalen. Ontroerd in de menselijkheid die erin doorschemert. Barks verhalen hebben alles wat een verhaal nodig heeft: avontuur, humor, menselijkheid, tragiek en een stevig plot.

Don Rosa is wel érg Amerikaans. Verhalen bol van sensatie en emoties. Veel van zijn verhalen lijken wel een Amerikaanse film.

Vind je dat niet een beetje overdreven. Carl Barks ontroerd niet, hij vermaakt alleen maar mensen. Voor veel mensen lijkt het nog te werken ook. Sensatie is toch juist goed in een verhaal, dat maakt het nou zo boeiend. Don Rosa zorgt ervoor dat je jezelf amuseert. Ook kan hij verassend uit de hoek komen. Barks daarintegen vindt ik erg voorspelbaar, en een ronduit saai plot hebben. De zogeheten 'duckman' heeft gewoon een goede naam die iedereen in eer houdt. Terwijl Don Rosa iedereen probeert wakker te schudden dat zijn manier, niet de enige manier is om een verhaal leuk en spannend te maken.

[Ridder ter Geit]

Vind je dat niet een beetje overdreven. Carl Barks ontroerd niet, hij vermaakt alleen maar mensen. Voor veel mensen lijkt het nog te werken ook. Sensatie is toch juist goed in een verhaal, dat maakt het nou zo boeiend. Don Rosa zorgt ervoor dat je jezelf amuseert. Ook kan hij verassend uit de hoek komen. Barks daarintegen vindt ik erg voorspelbaar, en een ronduit saai plot hebben. De zogeheten 'duckman' heeft gewoon een goede naam die iedereen in eer houdt. Terwijl Don Rosa iedereen probeert wakker te schudden dat zijn manier, niet de enige manier is om een verhaal leuk en spannend te maken.

Ik was eerst geschokt, maar eigenlijk waardeer ik nu ook wel dat je de moeite doet om hierover te discuseren en argumenteren. Zo kunnen we de Barks/Rosa-kwestie eens met argumenten tegen elkaar uitspelen.

Er zijn inderdaad verhaal van Carl Barks die vooral vermaken. Maar er zit een soort diepe menselijkheid in zijn eenden die ook kan ontroeren. Heeft iemand misschien een link naar die beroemde pagina uit 'Luck of the North'?

Carl Barks ontroerd niet, hij vermaakt alleen mensen.

Don Rosa zorgt ervoor dat je jezelf amuseert.

Dus Carl Barks amuseert mensen en Don Rosa zorgt ervoor dat mensen zichzelf amuseren?

Ook kan hij verassend uit de hoek komen.

Verassend? Dat hebben we gemerkt ja, met dat geldpakhuis is 'Attaaaaaack!'

Maar goed, even serieus.

Ik denk niet dat er iets aan te merken is op Barks plots. Ik zie ik zeker niet in hoe je ze 'saai' kunt noemen.

Wel heb je een punt betreffende dat er meer manieren zijn om een verhaal leuk te maken. Er zijn ook verhalen van Don Rosa die ik leuk vond. Alleen lijken die een beetje op 'pulp'. Leuk en spannend om te lezen, maar een beetje als veel Amerikaanse hit-films, veel actie, maar wel een beetje 'hol', met niet zoveel echte inhoud.
Net zoals zo'n film soms wel leuk is, maar ik soms liever een boek lees of een Engelse detective kijk, zijn op deze manier Barks en Rosa allebei weleens wat.
Ik zie in Barks verhalen meer compositie van het verhaal, opbouw en ook diepgang. Al geef ik toe dat ik ook enthousiast ben geweest over bepaalde verhaaltechnische kunstjes in Rosa-verhalen.

Laten we vooral nooit vergeten dat dit alles ook subjectief is. Smaken verschillen sowieso al. Zo vond ik 'Avatar' vreselijk en vind ik de 'Muppets' geweldig. Ik kan niet altijd anderen overtuigen dat dit zo is. Dat komt omdat wat ik goed of slecht vind te maken heeft met hoe ik in elkaar zit, wat mij aanspreekt, misschien wel wat ik heb meegemaakt, enzovoorts. Je kunt allicht wat discuseren over de plus en min punten, maar uiteindelijk kun je alleen maar accepteren dat ieder het zijne leuk vind.

[Guus Geluk]

Vind je dat niet een beetje overdreven. Carl Barks ontroerd niet, hij vermaakt alleen maar mensen. Voor veel mensen lijkt het nog te werken ook. Sensatie is toch juist goed in een verhaal, dat maakt het nou zo boeiend. Don Rosa zorgt ervoor dat je jezelf amuseert. Ook kan hij verassend uit de hoek komen. Barks daarintegen vindt ik erg voorspelbaar, en een ronduit saai plot hebben. De zogeheten 'duckman' heeft gewoon een goede naam die iedereen in eer houdt. Terwijl Don Rosa iedereen probeert wakker te schudden dat zijn manier, niet de enige manier is om een verhaal leuk en spannend te maken.

Ik was eerst geschokt, maar eigenlijk waardeer ik nu ook wel dat je de moeite doet om hierover te discuseren en argumenteren. Zo kunnen we de Barks/Rosa-kwestie eens met argumenten tegen elkaar uitspelen.

Jazeker, daar is dit topic toch voor. Dit forum krijgt in ieder geval weer wat leven, door dit soort discussies.

Er zijn inderdaad verhaal van Carl Barks die vooral vermaken. Maar er zit een soort diepe menselijkheid in zijn eenden die ook kan ontroeren. Heeft iemand misschien een link naar die beroemde pagina uit 'Luck of the North'?

Carl Barks ontroerd niet, hij vermaakt alleen mensen.

Don Rosa zorgt ervoor dat je jezelf amuseert.

Dus Carl Barks amuseert mensen en Don Rosa zorgt ervoor dat mensen zichzelf amuseren?

Nee, dat bedoel ik niet. Don Rosa zorgt ervoor dat je een leuke tijd hebt als je zijn verhalen aan het lezen bent. Niet dat je jezelf amuseerd, dat doe je met andere dingen. :p

Ook kan hij verassend uit de hoek komen.

Verassend? Dat hebben we gemerkt ja, met dat geldpakhuis is 'Attaaaaaack!'

Maar goed, even serieus.

Ik denk niet dat er iets aan te merken is op Barks plots. Ik zie ik zeker niet in hoe je ze 'saai' kunt noemen.

Wel heb je een punt betreffende dat er meer manieren zijn om een verhaal leuk te maken. Er zijn ook verhalen van Don Rosa die ik leuk vond. Alleen lijken die een beetje op 'pulp'. Leuk en spannend om te lezen, maar een beetje als veel Amerikaanse hit-films, veel actie, maar wel een beetje 'hol', met niet zoveel echte inhoud.
Net zoals zo'n film soms wel leuk is, maar ik soms liever een boek lees of een Engelse detective kijk, zijn op deze manier Barks en Rosa allebei weleens wat.
Ik zie in Barks verhalen meer compositie van het verhaal, opbouw en ook diepgang. Al geef ik toe dat ik ook enthousiast ben geweest over bepaalde verhaaltechnische kunstjes in Rosa-verhalen.

Laten we vooral nooit vergeten dat dit alles ook subjectief is. Smaken verschillen sowieso al. Zo vond ik 'Avatar' vreselijk en vind ik de 'Muppets' geweldig. Ik kan niet altijd anderen overtuigen dat dit zo is. Dat komt omdat wat ik goed of slecht vind te maken heeft met hoe ik in elkaar zit, wat mij aanspreekt, misschien wel wat ik heb meegemaakt, enzovoorts. Je kunt allicht wat discuseren over de plus en min punten, maar uiteindelijk kun je alleen maar accepteren dat ieder het zijne leuk vind.

Tja, over smaken valt niet te twisten, maar omdat Barks en Don Rosa zoveel verschillen blijft het een leuk discussie punt. Een mening blijft uiteindelijk toch maar een mening, ongeacht wat de ander er van vind.

[Duckfan van Down Under]

Er zijn inderdaad verhaal van Carl Barks die vooral vermaken. Maar er zit een soort diepe menselijkheid in zijn eenden die ook kan ontroeren. Heeft iemand misschien een link naar die beroemde pagina uit 'Luck of the North'?

U vraagt, wij braaien! Zo mooi, dit werk. Snif.

[Michiel P]

In 'A Letter From Home' heeft de zus kennis van de tijd nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag. [...] Ik heb het over pagina 9 en 10: [...] In plaatje 10.2 zegt de zus: "Maybe the reason poppa never told you about [the treasure] is because he figured you'd be as POOR a treasurer as you were a SON!"

Op welke manier is dat "kennis van de tijd na Dagoberts afscheid van zijn vader"? Zijn de woorden van Doortje in tegenspraak met Lo$ 9? Merk op dat Doortjes weergave van Fergus' motivatie slechts een aanname is. Ze insinueert maar wat.

Maar wat zegt de vader op pagina 14 van Lo$ 9? [...] De vader heeft aan Dagobert verteld dat hij trots is, maar geen woord over een schat. Nog geen hintje.

Dat klopt dan toch? Ook volgens Doortje heeft Fergus niets over de schat gezegd.

Waarom zou Dagobert interesse hebben in de hersenspinsels van zijn zus Doortje?

Omdat hij in verwarring is gebracht door de onthulling dat zijn vader en zusters informatie voor hem verzwegen hebben. Vertrouwden ze hem soms niet? Doortje geeft een verbitterde maar plausibele verklaring voor het feit dat Fergus hem niets over de schat heeft verteld.

Dagobert had de zus gemakkelijk een weerwoord kunnen geven, op basis van Lo$ 9.

Wat had Dagobert dan moeten zeggen? Dat Fergus wel degelijk trots op hem was, en dus niet teleurgesteld? Jawel, maar Dagobert twijfelde al vóór de ontmoeting met Doortje aan de waardering van zijn ouders.

Zie: http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/ ... 081&s=date

Die twijfel wordt nog eens versterkt door de ontdekking dat zijn familie geheimen voor hem had. Anderzijds gaat Dagobert niet met Doortje in discussie. Het is niet duidelijk of hij geloof hecht aan haar insinuaties.

Dat Dagobert en de zus zich in ALFH vergissen, is geen afdoende verklaring voor de ongerijmdheden met Lo$ 9.

Ik erken dat er ongerijmdheden zijn. Die zijn wat mij betreft wél afdoende verklaard door te stellen dat de personages zich vergissen of zich gebeurtenissen niet volledig herinneren. Rosa moest aspecten van Lo$ 8 en Lo$ 9 negeren om van ALFH een beter verhaal te maken.

Het een en ander sluit niet goed op elkaar aan. Terwijl dat bij Rosa juist zo'n sterk punt zou zijn, hoe alles in elkaar klikt.

Daar kan ik het mee eens zijn.

[Michiel P]

Wat die inboorlingen betreft, welk verhaal bedoel je? Met betrekking op die inboorlingen die Don Rosa zogenaamd heeft gemaakt? Ik kan het me ''toevallig'' niet meer herinneren.

Er zijn voldoende verhalen van Rosa waarin inboorlingen een rol spelen. Bijvoorbeeld "Return to Plain Awful", Lo$ 11, "Escape from Forbidden Valley" en het tenenkrommende "The Magnificent Seven (Minus Four) Caballeros".

Carl Barks ontroerd niet, hij vermaakt alleen maar mensen.

Hoezo, Barks ontroert niet? Ga eens snel "Only a Poor Old Man" lezen, jij! Of "Back to the Klondike" of "A Christmas for Shacktown".

[Daniel73]

In 'A Letter From Home' heeft de zus kennis van de tijd nadat Dagobert zijn vader voor het laatst zag. [...] Ik heb het over pagina 9 en 10: [...] In plaatje 10.2 zegt de zus: "Maybe the reason poppa never told you about [the treasure] is because he figured you'd be as POOR a treasurer as you were a SON!"

Op welke manier is dat "kennis van de tijd na Dagoberts afscheid van zijn vader"? Zijn de woorden van Doortje in tegenspraak met Lo$ 9? Merk op dat Doortjes weergave van Fergus' motivatie slechts een aanname is. Ze insinueert maar wat.

Ik neem aan dat Doortjes relaas gaat om een tijd na Dagobert's uitgebreide, feestelijke afscheid van de vrolijke vader, omdat Dagobert hem daar uitgebreid gesproken heeft. In dat gesprek is geen spoor van oud zeer te vinden.
Doortje zit dus maar wat te raaskallen. Dat schrijft makkelijk weg. Zo kun je honderd verhalen maken. Wie weet wat je dan ook nog over de moeder kunt bedenken en over de andere zus.

Punt is dat Rosa zijn eigen levensverhaal voor Dagobert verpest. Wat in dit levensverhaal staat, wordt in de een of andere sequel kapotgemaakt. Weg feestelijk afscheid van de vader. Rosa verpest niet alleen Barks's nalatenschap, maar ook zijn eigen werk.

Maar wat zegt de vader op pagina 14 van Lo$ 9? [...] De vader heeft aan Dagobert verteld dat hij trots is, maar geen woord over een schat. Nog geen hintje.

Dat klopt dan toch? Ook volgens Doortje heeft Fergus niets over de schat gezegd.

De vader adviseert Dagobert dat hij altijd eerlijk moet zijn. Maar zelf draagt de man een geheim met zich mee, over een schat en verstopte brieven?

Waarom zou Dagobert interesse hebben in de hersenspinsels van zijn zus Doortje?

Omdat hij in verwarring is gebracht door de onthulling dat zijn vader en zusters informatie voor hem verzwegen hebben. Vertrouwden ze hem soms niet? Doortje geeft een verbitterde maar plausibele verklaring voor het feit dat Fergus hem niets over de schat heeft verteld.

Dit past niet bij het feestelijke afscheid in Lo$ 9. Als Doortje's informatie klopt, is het Dagobert die hier ontzettend bedrogen wordt. Het zou dan vooral gaan om een slechte vader. Bij het afscheid de vrolijke, trotse meneer uithangen, terwijl hij nog een appeltje te schillen heeft. Dat zou bijzonder vals zijn.

Dagobert had de zus gemakkelijk een weerwoord kunnen geven, op basis van Lo$ 9.

Wat had Dagobert dan moeten zeggen? Dat Fergus wel degelijk trots op hem was, en dus niet teleurgesteld? Jawel, maar Dagobert twijfelde al vóór de ontmoeting met Doortje aan de waardering van zijn ouders.

Zie: http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/show.php?num=7&loc=D2003-081&s=date

Die twijfel wordt nog eens versterkt door de ontdekking dat zijn familie geheimen voor hem had. Anderzijds gaat Dagobert niet met Doortje in discussie. Het is niet duidelijk of hij geloof hecht aan haar insinuaties.

Waarom zou Dagobert twijfelen aan de waardering van zijn vader? Omdat Rosa ineens bedenkt dat er een geheime brief is, zonder rekening te houden met Lo$ 9. De vader die Dagobert adviseert om altijd eerlijk tegenover zichzelf te zijn, blijkt ineens zelf een duister personage te zijn.
Volgens panel 10.2 hecht Dagobert wel degelijk geloof aan Doortje's insinuaties. Zie hem met vochtige ogen zuchten.

Dat Dagobert en de zus zich in ALFH vergissen, is geen afdoende verklaring voor de ongerijmdheden met Lo$ 9.

Ik erken dat er ongerijmdheden zijn. Die zijn wat mij betreft wél afdoende verklaard door te stellen dat de personages zich vergissen of zich gebeurtenissen niet volledig herinneren. Rosa moest aspecten van Lo$ 8 en Lo$ 9 negeren om van ALFH een beter verhaal te maken.

Het negeren van Lo$ 8 en Lo$ 9 is een doodzonde voor Rosa. De man die zat te preken over realisme en consistentie, maakt een rommeltje van het werk van Barks én dat van zichzelf.
Rosa's negeren van aspecten in Lo$ kan nooit een excuus zijn. Integendeel.

Dat personages zich vergissen of zich gebeurtenissen niet volledig herinneren, is een te makkelijke verklaring. Stel maar dat iedereen maf is en het klopt weer. Zo gaat dat niet. Dat zou Rosa onwaardig zijn, als ik zijn preken moest geloven.

Rosa heeft tijdens ALFH duidelijk geen rekening gehouden met Lo$. Had Rosa maar eventjes teruggekeken, dan had hij bijvoorbeeld zijn smoes kunnen invoegen, dat het verhaal eigenlijk 'The OTHER Letter From Home' zou kunnen heten. (Deze smoes heeft Rosa opgehangen bij een McDucker als ik het me goed herinner.)

Het een en ander sluit niet goed op elkaar aan. Terwijl dat bij Rosa juist zo'n sterk punt zou zijn, hoe alles in elkaar klikt.

Daar kan ik het mee eens zijn.

Is het niet opvallend hoe weinig Rosa-lezers zich eraan storen? Ook bij Egmont heeft men zitten slapen.
Het lijkt wel een "buffer overrun". Strooi informatie totdat het geheugen van de mensen volzit, waarna je ze kunt wijsmaken wat je wilt.

Ik zou me kunnen indenken dat iemand Rosa heeft zien tobben met ALFH, en hem liefdevol geadviseerd heeft om er maar mee te stoppen. De ongerijmdheden hebben niets met slechte ogen te maken, maar met slecht nadenken.

[Michiel P]

Ik neem aan dat Doortjes relaas gaat om een tijd na Dagobert's uitgebreide, feestelijke afscheid van de vrolijke vader, omdat Dagobert hem daar uitgebreid gesproken heeft.

Dat kan niet, want Fergus is in de nacht na dat afscheid overleden. Bovendien heeft Doortje ongelijk. Fergus was niet teleurgesteld in Dagobert. Het klopt dat het niet valt te rijmen met Lo$ 9, want het is niet waar.

Fergus heeft in de periode 1897-1902 ontdekt dat er een (tweede) schat in het kasteel verborgen lag. Dat is na het overlijden van Ma McDuck en vóór Dagoberts terugkeer uit Canada. Fergus heeft daarover nooit iets aan Dagobert verteld. Doortje denkt dat Fergus teleurgesteld was in Dagobert, maar dat is niet waar. Dat blijkt uit de laatste brief van Fergus die ze uiteindelijk ontdekken.

Zie: http://disneycomics.free.fr/Ducks/Rosa/ ... 081&s=date

(Ik weet dat je niet van Rosa houdt, maar misschien kan het geen kwaad om ALFH nog eens na te lezen. Ik krijg de indruk dat ik jou nu moet inlichten over de inhoud van het verhaal.)

In dat gesprek is geen spoor van oud zeer te vinden. Doortje zit dus maar wat te raaskallen.

Maar je hebt wel een punt. Niet wat Fergus betreft, maar wel wat Doortje betreft. Doortje beschrijft in ALFH haar eigen teleurstelling in Dagobert in de periode 1897-1902. Daar is in het Levensverhaal niets van te merken. De zussen zijn steeds blij om Dagobert te zien. Het gaat pas mis wanneer Dagobert het dorp van Foola Zoola platbrandt.

(Aan de andere kant, Doortje is ten tijde van ALFH al zeker 25 jaar verbitterd. Het is goed mogelijk dat haar herinneringen aan die eerdere periode gekleurd worden door die verbittering.)

Punt is dat Rosa zijn eigen levensverhaal voor Dagobert verpest. Wat in dit levensverhaal staat, wordt in de een of andere sequel kapotgemaakt. Weg feestelijk afscheid van de vader.

Nee, want uiteindelijk blijkt dat Doortje ongelijk heeft en dat Fergus inderdaad trots was op Dagobert.

De vader adviseert Dagobert dat hij altijd eerlijk moet zijn. Maar zelf draagt de man een geheim met zich mee, over een schat en verstopte brieven?

Fergus gaat er vanuit dat Dagobert die schat en die brief vroeg of laat zal vinden. Nogal vergezocht, maar geen smet op Fergus' karakter.

Dit past niet bij het feestelijke afscheid in Lo$ 9. Als Doortje's informatie klopt, is het Dagobert die hier ontzettend bedrogen wordt. Het zou dan vooral gaan om een slechte vader.

Maar Doortjes informatie klopt niet. Daar gaat het verhaal over. Dat Doortje Dagobert en Fergus verkeerd heeft beoordeeld.

Waarom zou Dagobert twijfelen aan de waardering van zijn vader?

Gut, omdat Dagobert een moment van zwakte heeft? Omdat het al 55 jaar geleden is dat hij zijn vader nog gesproken heeft? Omdat Dagobert aan zichzelf twijfelt? Ik vind dat niet ongeloofwaardig.

Ik zou me kunnen indenken dat iemand Rosa heeft zien tobben met ALFH, en hem liefdevol geadviseerd heeft om er maar mee te stoppen. De ongerijmdheden hebben niets met slechte ogen te maken, maar met slecht nadenken.

Mwoah, een aantal zogenaamde ongerijmdheden hebben met slecht lezen te maken. Door jou, wel te verstaan.

Het klopt dat Rosa's verhalen in zijn laatste periode steeds slechter werden ("The Beagle Boys vs. the Money Bin", "Gyro's First Invention", "The Black Knight GLORPS again!", het tweede Caballero's-verhaal), maar ALFH is juist een van de betere verhalen uit die periode. In tegenstelling tot de eerder genoemde verhalen heeft Rosa in dit verhaal iets te vertellen. Het is een waardige afsluiting van Rosa's Dagobert-soap.