Wat vinden jullie goed aan Rosa en wat niet

[Rockerduck]

Lekkere wijven? Dan moet Ei iets zijn ontgaan.
Waar haalt Rockerduck dat meervoud vandaan?

Ei moet beter opletten, ja
Dago heeft ook iets met jufrouw Eugenia
Tenminste, dat is mijn eigen theorie
Kijk in Rosa's verhalen maar eens naar Dago, die
Nogal schalks kijkt naar deze dame
Waarom spreekt Eugenia Dago anders aan bij zijn voornaam, eh?
Dat is alleen zo bij Keno
Daarvan komt mijn vermoeden, oh zo!

Met Life of $crooge zijn alle Barks-feiten beloofd,
maar Miss Penny Wise zat niet in Rosa's hoofd.

Penny Wise valt buiten de canon
Sla die bladzij eindelijk eens om!

Rosa's werk is om te huilen. Zeker waar.
Doch maakt dat van hem geen kunstenaar?
Zijn underground-Barks maakt kenners ziek
en desondanks bereikt hij een breed publiek:
voor- en tegenstanders laten zich boeien
en doen zo *beiden* Rosa's status groeien.

Onder zijn tegenstanders is ene Ei
Maar die is er regelmatig als de kippen (huh-huh) bij
Als het gaat om de tekenaar uit Kentucky
Zelfs al vind hij diens werk 'rather sucky'
Ei verguist Rosa met veel plezier
Het wordt zowat nog zijn métier

[Duckfan van Down Under]

Rockerduck en Ei.
Dan komt DVDU er weer bij.
Kijk, daar komt opnieuw Ei!
En Rockervent staat weer in de rij.
Snap je wat ik hiermee zeg, Ei?
Met iemand anders zijn we ook blij!
En nog iets erbij (het laatste Ei):
Rockerduck, ook gij!

[Ei]

De Engelse Wikipedia geeft aan Rosa louter eer.
De Nederlandse versie biedt ons veel en veel meer:

Keno Don Rosa
[...]
Beroemde en bekritiseerde werken

Het grootste (en meest gewaardeerde/bekritiseerde) werk van Don Rosa is het 12-delige 'The Life and Times of Scrooge McDuck' (De Jonge Jaren van een Steenrijke Eend), dat Dagobert’s leven verteld van zijn tiende verjaardag tot Eerste Kerstdag 1947, toen hij Kwik, Kwek en Kwak voor het eerst ontmoette. Don maakte de series in 1991 tot en met 1993. Hij kreeg zijn werk omdat een goede vriend van Don, Byron Erickson, een soortgelijk verhaal wilde. Hij wist dat Rosa van Dagobert hield, en vroeg daarom hem. Don maakt ook vier b-delen bij het levensverhaal: 'Hearts of the Yukon' ('Bevroren Harten', wat hij zelf niet als b-hoofdstuk had bedoeld), 'The Vigilante of Pizen Bluff' ('De Beschermer van Beulshart Klif', terwijl in de Nederlandse versie van de niet-b-hoofdstukken wordt verwezen naar 'De scherpschutter van Stofdorp'), 'The Cowboy Captain of Cutty Sark' (De Cowboy-Kapitein van de Cutty Sark) en het nieuwste 'The Sharpie of the Culebra Cut' (Topdeal in Panama), dat hij voor het Franse Picsou maakte, omdat Egmont niet meer b-delen wilde publiceren. Sommige mensen zien de verhalen 'Of Dimes, Ducks and Destinies' (Van Ducks, Dubbeltjes en Dwaze Heksen) en 'The Dutchman’s Secret' (Het Geheim van de Hollander) ook als een deel van de serie.

Behalve lof, oogste Rosa ook veel kritiek op zijn Levensverhaal van Oom Dagobert. De grootste en meest gehoorde klacht richt zich op het feit dat de charme van de verhalen van Barks niet te vangen is in één groot raamwerk, plus dat de Barks-verhalen juist zo leuk zijn omdat ze veel open laten en de fantasie van de lezer vaak het laatste woord geven. Rosa zou dat de nek omgedraaid hebben. Een andere klacht richt zich op het opzettelijke schrappen van bepaalde feiten uit Barks-verhalen. Dit gegeven gaat in tegen de opschepperige berichten van Rosa op Internet (o.a. in DCML- Disney Comics Mailing List) waarin hij claimt alle feiten op een rijtje te hebben gezet. Toen critici wezen op de vermiste feiten, ging Rosa in het defensief en betitelde de Barks-verhalen waarin ze voorkwamen als 'kul' en 'fictional fiction' (niet-gebeurde verhalen). Uiteraard tegen het zere been van de Barks-liefhebber.

De magische zandloper uit het gelijknamige verhaal ('The magic hourglass'), dat Dagobert als scheepsjongen in Marokko had gekocht en dat hem geluk zou brengen, duikt bijvoorbeeld niet op in Rosa's Levensverhaal. Eerst heette de uitleg dat Dagobert in dat verhaal (1949) nog te zeer in de kinderschoenen stond om gebruikt te worden. Toen echter duidelijk werd dat Rosa eerdere verhalen met Dagobert wél gebruikte (zoals 'Voodoo Hoodoo' en 'Christmas on Bear Mountain'), heette de uitleg dat Dagobert in het Barks-verhaal handelde in strijd met zijn latere karakter. In 'The magic hourglass' wordt Dagobert namelijk helemaal overstuur als hij miljoenen begint te verliezen nadat hij zijn zandloper weg heeft gegeven aan zijn neefjes. Rosa's argument was dat Dagobert's fortuin niet gebouwd is op geluk. Vanuit de Barks-verhalen concludeerde Rosa dat Dagobert zijn imperium heeft gebouwd door hard te werken en veel ontberingen te doorstaan. De gedachte dat het geluksdubbeltje voor het fortuin gezorgd zou hebben, is volgens hem een verkeerde interpretatie die door bepaalde scenaristen later herhaald is. Rosa vergeet hierbij echter dat Dagobert bij Barks vaak bijgelovig is. In het korte verhaal 'Much luck McDuck' van Barks wordt zelfs expliciet in gegaan op de vraag of Dagobert door geluk of hard werk rijk is geworden. De neefjes komen er niet uit.

Een ander ontbrekend element in Rosa's Levensverhaal van Dagobert is oude Miss Penny Wise (juffrouw Duit). Zij duikt op in een Donald Duck-verhaal van 10 pagina's uit 1955, waarin Donald als verkoper van DagoMeel huis na huis afgaat en overal een ravage aanricht. Een van zijn klanten is deze Penny Wise, die volgens dit verhaal een nota van Dagobert bezit die hem zou kunnen ruïneren! Dagobert zou zijn hele fortuin kwijt kunnen raken en daarom is zij de enige persoon waarvoor hij bang is. Penny Wise is echter in Rosa's verhaal nergens te vinden. Toen een lezer ernaar vroeg, wist Rosa eerst niet eens over wie het ging. Daarna zei hij dat hij er bewust voor had gekozen om haar te negeren, omdat hij het een zwak verhaal vond van Barks. Hij vond de plotselinge opkomst van Penny Wise geforceerd en ziet de nota daarom als 'verzonnen'. Hij zei zelfs: "I'll gladly ignore it". Wederom tegen het zere been van Duck- en Barks-fans, die erop wijzen dat het verhaal van Barks een opbouw kent die de komst van Penny Wise juist uiterst belangrijk maakt: Donald richt eerst een ravage aan bij allemaal belangrijke zakenrelaties, en per volgend huis wordt de persoon belangrijker. Maar Dagobert wordt pas écht bang voor Penny Wise. Iets dat Rosa niet heeft begrepen.

De beroemdste tekening van Don Rosa is mogelijk de Duck Family Tree (Donald Duck Stamboomposter), die in Nederland werd gepubliceerd in 1995 als stickerposter bij het weekblad Donald Duck en in 1997 als poster bij de albumreeks Oom Dagobert. Eigenlijk was het de bedoeling van Rosa om een verhaal te maken over de familie van de Duck’s, maar de redacteur vroeg of hij gewoon een stamboom kon tekenen en toen het klaar was, was er geen verhaal nodig. Rosa beschouwt Diederik Duck als niet-bestaand, maar hij moest hem van Egmont in zijn boom opnemen, omdat het personage in Europa heel bekend en populair is. Otto van Drakenstein, de geleerde oudoom van Donald Duck, daarentegen mocht er echter niet op voorkomen.

Rosa baseerde zijn boom op de stamboomschetsen van Carl Barks. Deze had in de jaren '50 een eigen schetsje voor privégebruik gemaakt, maar was deze kwijtgeraakt. Deze circuleerde onder Barks-fans en zo kwam Rosa eraan. Dat was al nadat hij Barks in de jaren '90 had gevraagd om hulp en Barks voor hem een stamboom had gemaakt. Rosa stuurde Barks zijn jaren '50-schets toe, waarop Barks zijn tweede boom aanpaste en terugstuurde naar Rosa. Deze houdt de derde boom van Barks echter sinds jaar en dag geheim. Critici vermoeden dat er zaken opstaan die zouden conflicteren met Rosa's eigen boom.

In Nederland werd de stamboom hertekend door Michel Nadorp, die ook een aantal dingen in de stamboom veranderde. Zo werden de hoofden van Hortensia en Woerd (Donald’ ouders) en het hoofd van Wilhelmus Duck (Dora [oma]’s man) vervangen door onbeduidende plaatjes.

Don Rosa heeft twee Will Eisner Awards, de Oscar’s van de stripwereld gewonnen: in 1995 voor het beste vervolgverhaal (The Life and Times of $crooge McDuck – De Jonge Jaren van een Steenrijke Eend) en in 1997 voor de grappigste verhalen van een schrijver/tekenaar.

Don Rosa is een van de populairste, nog levende Disney-auteur. Hij is de enige naast Carl Barks (en uiteraard Walt Disney) wiens naam op de cover van een Disney-strip verschijnt.

Tegelijkertijd wordt hij bekritiseerd. Vooral Rosa's internetcampagnes in de jaren '90 hebben kwaad bloed gezet bij Barks-liefhebbers. Rosa schreef de ene kwade e-mail na de andere naar DCML, over de persoon Carl Barks. Die had hem namelijk niet te woord willen staan op een stripbeurs in Atlanta en had zich negatief uitgelaten over 'The Life and Times of Scrooge McDuck'. Rosa schilderde een volledig subjectief negatief beeld van Barks, wat door iedereen die dicht bij Barks stond werd tegengesproken. Rosa ging zelfs zover om Barks een "evil genius" te noemen. Rosa's tegenstanders vermoedden dat de vele haatzaaiende berichten van Rosa voortkwamen uit het feit dat Barks hem niet als zijn opvolger zag. In 1997 mocht Rosa dan eindelijk Barks thuis ontmoeten, waarover een advertentie-achtig artikel verscheen in een Disney-tijdschrift, dat berichtte dat alles weer koek en ei was tussen de twee. Rosa heeft echter nooit verantwoording afgelegd voor zijn berichten, maar schoof de schuld op de managers van Barks.

bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Keno_Don_Rosa#Beroemde_en_bekritiseerde_werken

[Rockerduck]

Ja, duh, die heb ik grotendeels herschreven, weet je nog? Toen ik daar kwam, was het ook alleen maar geslijm en ge-'don'.

[Duckfan van Down Under]

Don, Don, Don, your boat, gently down the stream.
Dondon, dondon, dondon, dondon, dondondondondondon (dream)!

[Goudglans]

Wikipedia heeft als Rosa een mening heeft een erg eenzijdig verhaal. Ik ben ook al bezig verbeteringen te maken, maar het is onbegonnen werk.

[McDuck Menu]

Ik vind de informatie die Barks geeft over Miss Penny Wise wel erg weinig, het enige wat Dagobert zegt is dat ze een briefje van hem heeft dat hem zou kunnen ruineren..
Ik zou ook niet weten hoe Rosa dit in het levensverhaal had willen proppen, dus ik snap de ophef hierover niet zo goed.

(Behalve dan dat bijna ieder ander detail dat Barks ooit in een verhaal heeft verwerkt wel in the life and times zit..)

Wat ik slecht vind aan Rosa is dat hij van Dagobert een vast personage heeft gemaakt, met een vaste geschiedenis waar geen discussie meer over zou zijn..
Bij Barks vind ik het juist leuk dat Dagobert flexibel is, de ene keer is hij hard, de andere keer gevoelig etc..
Ook vind ik de humor bij Rosa in zijn latere verhalen van een steeds lager niveau. Zoals in de prisoner of white agony creek.."between the legs" :S
Snap niet dat zoiets geplaatst mag worden..
Als je dan ziet wat er hier bij de Nederlandse Duck soms afgewezen wordt snap ik dat al helemaal niet, ik neem aan dat ze overal zo'n beetje dezelfde standaard hebben wat dit betreft, dus waarom komt Rosa hier wel mee weg?

[Duckfan van Down Under]

:S, komt dat van :SILLY?

[Rockerduck]

Ik vind de informatie die Barks geeft over Miss Penny Wise wel erg weinig, het enige wat Dagobert zegt is dat ze een briefje van hem heeft dat hem zou kunnen ruineren..
Ik zou ook niet weten hoe Rosa dit in het levensverhaal had willen proppen, dus ik snap de ophef hierover niet zo goed.

Lees dan het Wikipedia-stukje dat Ei heeft geciteerd nog maar eens goed door, met name de 4e alinea.

[Duckfan van Down Under]

:S, komt dat van :SILLY?

AHUM...

[McDuck Menu]

Ik vind de informatie die Barks geeft over Miss Penny Wise wel erg weinig, het enige wat Dagobert zegt is dat ze een briefje van hem heeft dat hem zou kunnen ruineren..
Ik zou ook niet weten hoe Rosa dit in het levensverhaal had willen proppen, dus ik snap de ophef hierover niet zo goed.

Lees dan het Wikipedia-stukje dat Ei heeft geciteerd nog maar eens goed door, met name de 4e alinea.

Hm ja ok er zit wel wat in.. Maar ik blijf vinden dat Barks toch weinig info geeft in het verhaal, " She owns a note that could ruin me!" ...?... Lening van lang geleden? Bewijsstukken? Belastende informatie?
Meestal geeft Barks bij zoiets wel wat achtergrondinformatie, zoiets als dat Dagobert een taal heeft geleerd terwijl hij kachels in de Sahara verkocht of zo.. Hier dus niet.

Dus ook al zou het de enige persoon zijn waar Dagobert bang voor is (wat ook niet helemaal waar is lijkt me; Zware Jongens, Zwarte Magica etc.) moet Rosa dan maar weer iets uit zijn duim gaan zitten zuigen om dit in te vullen?
Ook blijkt Penny Wise helemaal niet zo gevaarlijk te zijn in het verhaal, als Dagobert zijn angst uitspreekt dat ze zijn hele fortuin zal opeisen; "Why would I do that? I already have all the money I need"..

Dat Rosa dan arrogant reageert vind ik dan weer niet kloppen, alsof hij beter is dan Barks.. Dus misschien dat daar meer de ophef over is ontstaan, anders vind ik het wat overdreven.

@DFVDU
Met :S bedoel ik meer een gevoel van ongemakkelijkheid of zo mee Bekijk de emoticon maar in msn..

[Duckfan van Down Under]

MSdinges????????????? Wa'sda?
En al die tekst over Penny Wise, is er dan niemand zo slim om eventjes EEN MISS PENNY WISE FORUM te starten???

[Rockerduck]

@ DfVDU:

Je vraag is al beantwoord door McDM.

Hm ja ok er zit wel wat in.. Maar ik blijf vinden dat Barks toch weinig info geeft in het verhaal, " She owns a note that could ruin me!" ...?... Lening van lang geleden? Bewijsstukken? Belastende informatie?

Dat is niet van belang voor het Barks-verhaal. Het enige wat de lezer op dat moment hoeft te weten, is dat Penny Wise een nota heeft van Dagobert die hem kan ruïneren. Een dergelijk gegeven is interessant voor een auteur die een Levensverhaal wil maken met, naar eigen zeggen, alle Barks-feiten.

Dus ook al zou het de enige persoon zijn waar Dagobert bang voor is (wat ook niet helemaal waar is lijkt me; Zware Jongens, Zwarte Magica etc.) moet Rosa dan maar weer iets uit zijn duim gaan zitten zuigen om dit in te vullen?

Verschil is dat de Zware Jongens en Zwarte Magica verslagen kunnen worden --en dit gebeurt ook altijd. Dus zelfs als ze Dagobert's geld of dubbeltje stelen, kan Dagobert het altijd terug krijgen. Penny Wise, echter, kan op een legale manier Dagobert ruïneren, omdat ze een schuldbekentenis van hem heeft. Dan is er geen manier meer om zijn fortuin terug te krijgen.

Ook blijkt Penny Wise helemaal niet zo gevaarlijk te zijn in het verhaal, als Dagobert zijn angst uitspreekt dat ze zijn hele fortuin zal opeisen; "Why would I do that? I already have all the money I need"..

Penny Wise zou zich altijd kunnen bedenken, bijv. als ze in een financieel slechte situatie terecht komt..

[Duckfan van Down Under]

Dit is raaRosachtig (raar-Rosa-achtig):
Penny Wise komt in 1 Barksverhaal voor en Rosa doet alsof ze niet bestaat.
Knappe Kitty komt in 1 Barksverhaal voor en Rosa ziet het huwelijk al helemaal voor zich.
Dit is nou typisch Rosa.

[Rick Vansloneker]

Heel knap van Don Rosa vind ik hoe hij zich heeft opgewerkt tot een in de ogen van velen zeer hoog niveau. En dat meen ik oprecht.

Verder vind ik Don Rosa helemaal niks. Hij kan wel goed tekenen maar zijn stijl past niet bij de Duck wereld. Zijn verhalen horen ook niet bij de Duck wereld. Het zijn langdradige verhalen die zich maar voortslepen als het herkauwen van een koe. Dè clou ontbreekt. Een Duck verhaal is niet zo. Vervang Dagobert door de Rode Ridder en het is misschien wat.

De manier waarop door Don Rosa Barks' verhalen en feiten worden ontleed en gebruikt vind ik een profanatie.