Wat vinden jullie goed aan Rosa en wat niet

[Bob McDruck]

Volgens Don Rosa is Dagobert in 1967 gestorven op 100-jarige leeftijd - in dit jaar verscheen ook het laatste Barks verhaal. Don Rosa en Barks vind ik, de 2 beste Duck tekenaars. Oké, het oude werk van Mau Heymans vind ik ook puur genieten - maar Barks en Rosa springen er echt uit - qua tekeningen, verhalen, ook door veel gebruik van Dagobert en zijn leven - wat ik de meest interesante gedeelte van de Duck familie. Dit vind ik goed aan Don Rosa, hij geeft een goed beeld van Dagobert's leven - iets wat Barks fans liever naar 'raden', en eigen invulling er aan geven. Don Rosa heeft een goed beeld van Dagobert gegeven vind ik, dat maakt zijn verhalen leuk te lezen - iets wat ik ook bij Barks heb. Als ik verhalen teken en schrijf, hou ik me ook meestal aan de Duck 'universums' van deze 2 heren. Dus tussen 1867 en 1967.

[mcprul]

Ik vind het belachelijk dat Dagobert volgens Rosa dood is. Verder vind ik zijn stijl ook niet mooi. Dat gekriebel en stijve gedoe...

[Bob McDruck]

Ik vind het logisch dat Dagobert dood gaat (al is het niet officieel). Natuurlijk mag elke tekenaar zijn eigen draai eraan geven, en voor Don Rosa is dat de realistische draai; figuren overlijden, worden ouder.

Zijn tekenstijl is natuurlijk ook een struikelblok, ik vind het in elk geval geweldig - al die details op de achtergrond, zeker van plaatjes die een halve bladzijde in beslag nemen. Ik kan er minuten lang naar kijken, en lees zijn strips nog steeds met plezier.

[Rockerduck]

Rosa heeft Dagobert's leven goed weergegeven? Hij heeft losse feitjes uit Barks-verhalen aan elkaar geknoopt (en arbitrair belangrijke gegevens weggelaten) en daar een verhaal van gemaakt met een soort super-Dagobert. De Dagobert van Barks had tenminste écht karakter.

[Ei]

Ik vind het logisch dat Dagobert dood gaat (al is het niet officieel). Natuurlijk mag elke tekenaar zijn eigen draai eraan geven,

Hoezo "mag elke tekenaar zijn eigen draai eraan geven"? Mogen er dan ook artiesten zijn die zeggen dat Dagobert dood gaat in een ander jaar? Dan zou Dagobert duizend doden kunnen sterven. Dagobert dood in 1966. Dagobert dood in 1967...

Waarom zou elke tekenaar een eigen draai mogen geven aan een centraal figuur? Wat is mis met een model sheet?
En waarom doet Rosa alsof hij trouw aan Barks is, terwijl Barks Dagobert wel laat doorleven tot minstens 1994?

De ene keer betoogt Rosa dat hij zijn eigen stijl heeft, en andersdenkenden hem beter in zijn universumpje kunnen laten.
De andere keer betoogt hij Barks te eren. Waarbij hij Barks neerzet als iemand die slechte dagen had, en waarbij een Barks-klassieker zoals 'The Magic Hourglass' wordt afgekeurd als zijnde "fictitious fiction". Want Rosa mag wel andermans werk afkraken, en dan stapt hij zelf buiten zijn universumpje.

Rosa snoept van twee walletjes. Rosa doet wat hem uitkomt. De ene keer is Rosa realistisch. De andere keer heeft Rosa zelf de grootste fantasie-kolder. Zolang Rosa maar aandacht en eer krijgt is alles geoorloofd.

Rosa praat met dubbele tong. Rosa houdt er meerdere ficties op na. En hoe meer Rosa schrijft hoe meer hij struikelt over zijn eigen hersenspinsels. Zoals hieronder bijvoorbeeld in een selectie quotes.

Rosa over 'From Duckburg to Lillehammer'. (D 93287)

That calculus equation has a "=" where a "-" should be! I must have not been careful while inking my pencils! I'm going to see if it's possible to catch this before it's printed in Europe!

[]

I wasn't "forced" to do that Olympics story, but it was requested, naturally, by the Norwegian editor who is one of the nicest people I've ever met and to whom I am greatly obliged for all his kindnesses during my visits. Yes, I really DIDN'T want to do the story since it would be a simple slapstick 10-pager and I didn't have any ideas for it -- it had to show Olympics events, which pretty much dictated slapstick hijinx and not much else. Furthermore, it forced me to set a story in 1994, whereas, as you say, MY stories take place in the mid-50s! In fact, in my first version, I never had the Ducks actually reach Norway, only compete for the right to "represent Duckburg", so I was figuring that the story was taking place in 1952 (the previous Norway Olympics). But then the editors decided (as they should) that I should show Lillehammer, so from then on I was cooked.

It was an "imaginary story". I never really happened. That may be another reason its American publication was of little interest to me... I see it as a fictitious fiction.

[]

I checked my own photocopies, and I'll be danged if there wasn't a lil' Lemming with a Locket. I had completely forgotten I'd stuck him in there! I must have done it as an afterthought while inking (which is when I stick in sometimes what I think are the funniest bits), and therefore forgot all about it -- though that's still odd since I did that story so recently. I guess the main reason is that I really didn't like doing that tale much, and blotted everything about it from my memory.

bron: http://stp.ling.uu.se/~starback/dcml/creators/rosa-on-himself.html

Zeg nu zelf. Is dit wartaal of is dit wartaal? Is Rosa niet gewoon een typische gek, die blij mag zijn dat hij via Disney kunstjes mag vertonen?
Hoeveel bergen moeten er verplaatst en herverplaatst worden voordat meneer Don Rosa een Duckverhaaltje schrijft?

De man lijkt zelf amper te kunnen volgen waar hij mee bezig is:
- "I must have not been careful while inking my pencils! I'm going to see if it's possible to catch this before it's printed in Europe!"
- "I wasn't "forced" to do that Olympics story, but it was requested, naturally, by the Norwegian editor who is one of the nicest people I've ever met and to whom I am greatly obliged for all his kindnesses during my visits."
- "I checked my own photocopies, and I'll be danged if there wasn't a lil' Lemming with a Locket. [...] I guess the main reason is that I really didn't like doing that tale much, and blotted everything about it from my memory."

Hoeveel fouten maakt Rosa, die later door uitgevers moeten worden aangepast?
Hoe vaak moet Rosa terugkijken in zijn eigen werk om een fan te beantwoorden, alsof zijn eigen werk dat van een vreemde is?
En waar blijft Rosa's realisme als een aardige Noorse uitgever ("one of the nicest people I've ever met and to whom I am greatly obliged for all his kindnesses during my visits") hem al een verhaal in 1994 kan laten plaatsen? Je hoeft Rosa maar met open armen te ontvangen als belanghebbende uitgever, en opportunist Rosa gooit zijn principes overboord. Dan kan het wel 1994 zijn. (Met Barks-lemming en al. Terwijl die uit de jaren 50 is.) En alsof het niet opportunistisch genoeg is, zeurt Rosa achteraf bij zijn fans dat hij het geen leuk verhaal vond om te maken, dat het niet meetelt en dat hij geen inspiratie had.

en voor Don Rosa is dat de realistische draai; figuren overlijden, worden ouder.

Hoe realistisch is Rosa echt? Voor een realistische wereld heeft Rosa een aantal onverklaarbare gebeurtenissen in zijn verhalen.

Zoals een Dagobert die met een paard over op zee drijvende luchtige, drijvende lava-stenen rent. Iets dat onmogelijk is. Omdat je niet kunt afzetten op los, drijvend materiaal. Probeer het maar uit in een zwembad, over losliggende rubberen plankjes rennen... Op eigen risico. Je ligt na de eerste stap al languit in het water, of met je hersens tegen de kant.

Verder toont Rosa een brandweer die met bevroren brandweerslangen gaat blussen. Met handkracht nog wel. Terwijl men op de basisschool al leert dat water uitzet als het ijs wordt. Dat ijs zit dus muurvast. De slangen zouden eerst moeten ontdooien.

Hoe kan zulke warrige kolder verkocht worden als realisme? Heeft Rosa op deze manier het recht om Dagobert, die door Barks tot leven is gewekt, te vermoorden in 1967? In een jaar ver voordat de tegenwoordige jeugd is geboren?
Rosa breekt het levende werk van Barks af tot een bekrompen wereldje voor oude verzamelaars en oubollige kinderen. En waar is het goed voor?

Zijn tekenstijl is natuurlijk ook een struikelblok, ik vind het in elk geval geweldig - al die details op de achtergrond, zeker van plaatjes die een halve bladzijde in beslag nemen. Ik kan er minuten lang naar kijken, en lees zijn strips nog steeds met plezier.

Ei leest Rosa als een underground parodie. Het werk van Rosa laat een vorm van gestoorde, psychotische huisnijverheid zien die zelden zo onversneden verspreid is. Dat kan uiterst fascinerend zijn.

[Rockerduck]

Aaaaah, Ei is terug.... Heerlijk.

[Ei]

Aaaaah, Ei is terug.... Heerlijk.

Ei is terug. Iedereen is meteen verdwenen.

[Bob McDruck]

Ei = Pluizer?

[De steenrijke eend]

Ei = Pluizer?

Ik mis alleen nog het bekende 'nja'

[Rara]

Ei is mysterieus. Magisch. Je weet maar nooit, wie hij is...

[Bob McDruck]

Ei = Pluizer?

Ik mis alleen nog het bekende 'nja'

Misschien is onze hondsdolle vleermuis (dat was het toch?) afgekickt van 'nja'. Wie weet, wat het nieuwe woordje word.

[michel2506]

Waarom zou elke tekenaar een eigen draai mogen geven aan een centraal figuur? Wat is mis met een model sheet?
En waarom doet Rosa alsof hij trouw aan Barks is, terwijl Barks Dagobert wel laat doorleven tot minstens 1994?

Hoezo "mag elke tekenaar zijn eigen draai eraan geven"? Mogen er dan ook artiesten zijn die zeggen dat Dagobert dood gaat in een ander jaar? Dan zou Dagobert duizend doden kunnen sterven. Dagobert dood in 1966. Dagobert dood in 1967...

Ik denk dat je die data niet serieus moet nemen. Het is in dit geval logisch dat dagobert een keer dood gaat. Rosa schreef ten slotte het levensverhaal van Oom Dagobert. Daarin beschrijft hij het leven van de steenrijke eend. (naar zijn idee uiteraard) En in die context lijkt het mij niet meer dan logisch dat dagobert ook een keer overlijdt.

Maar dat is toch helemaal geen probleem? Stripfiguren zijn onsterfelijk. Als Rosa een verhaal met dagobert wilt maken in 1994 dan kan hij dat gewoon doen en dan gaat hij naar mijn inzien niet tegen eigen principes in. Rosa geeft alleen aan dat zijn verhalen zoveel mogelijk afspelen in de jaren 50 omdat het logischer zou zijn met het door HEM gecreerde levensverhaal.

Hoe realistisch is Rosa echt? Voor een realistische wereld heeft Rosa een aantal onverklaarbare gebeurtenissen in zijn verhalen.
Hoe kan zulke warrige kolder verkocht worden als realisme? Heeft Rosa op deze manier het recht om Dagobert, die door Barks tot leven is gewekt, te vermoorden in 1967? In een jaar ver voordat de tegenwoordige jeugd is geboren?

Als je 100% realisme wilt dat moet je andere strips of een encyclopedie gaan lezen. Rosa wilt zijn verhalen zoveel mogelijk realisme meegeven maar het blijven strips en dan mag je af en toe een beetje vals spelen en de "realiteit" verdraaien. Pratende eenden bestaan ten slotte ook niet.

[Ei]

Herbergt Ei een zichzelf opnieuw uitvindende, reïncarnerende vleermuis?
Vlinders moeten rupsen worden. Vleermuizen kruipen in hun Ei?

En dat in een realistische wereld met dode zoogdier-eenden.

[Ei]

Stripfiguren zijn onsterfelijk. Als Rosa een verhaal met dagobert wilt maken in 1994 dan kan hij dat gewoon doen en dan gaat hij naar mijn inzien niet tegen eigen principes in. Rosa geeft alleen aan dat zijn verhalen zoveel mogelijk afspelen in de jaren 50 omdat het logischer zou zijn met het door HEM gecreerde levensverhaal.

Rosa neemt zelf zijn data serieus. Ei reageert op wat Rosa belangrijk vindt. Als Rosa op data dramt en er zelf vrijuit een loopje mee neemt, is het einde zoek.
Zoals te lezen in Rosa's commentaren op 'From Duckburg to Lillehammer', maakt Rosa zelf een probleem van een avontuur van Donald in 1994. Rosa wijst zelf op principes. Als Rosa een verhaal met Dagobert in 1994 maakt, reken maar dat er dan veel verwarring uitbreekt onder zijn fans.

Als je 100% realisme wilt dat moet je andere strips of een encyclopedie gaan lezen. Rosa wilt zijn verhalen zoveel mogelijk realisme meegeven maar het blijven strips en dan mag je af en toe een beetje vals spelen en de "realiteit" verdraaien. Pratende eenden bestaan ten slotte ook niet.

Dat is te makkelijk. Rosa daagt zelf uit om verder door te denken. Rosa wijst zijn publiek op zijn eeuwige research, details, authenticiteit, etc. etc., maar zodra hij fouten maakt moet het kunnen omdat pratende eenden niet bestaan?
Rosa daagt zelf uit tot doordenkerij. Rosa heeft zelf gewezen op fouten in werk van andere Disney artiesten. Waaronder werk van Barks. Waaronder werk dat gewoon goed is. Rosa heeft zelf het hoogste woord. Dan kun je, volgens Ei, niet zomaar een beetje gaan vals spelen en de "realiteit" verdraaien. Wie A zegt moet B zeggen.

[DD Fan]

Rosa vind Barks toch zijn inspiratiebron. Maar Barks liet eenden onsterfelijk zijn, fantasie in zijn verhalen komen en deed niet moeilijk over wanneer iets zich afspeelt. Laat gewoon een fan voorzichzelf beslissen dan is iedereeen blij. Waarom Rosa zijn plaatjes zo vol stopt is ook een raadsel. Bijna alle tekenaars die er waren voordat Rosa kwam waaronder Barks deden dat oook niet. Rosa loopt de hele Duck-wereld te verpesten door alle zijn geke meningen die veel Fans zonder erover natedenken overnemen.