Thom Roep

[Rubberduck]

Ook Donald Duck Extra lijdt aan het verbannen van personages zoals Otto, Diederik en (behalve één uitzondering) Brigitta. Neem Donald Duck Extra 2010-06. Heb je een uitvinding nodig, dan ga je naar... Willie Wortel. Ik zie er duidelijk het slaapverwekkende "back to the fifties"-stempel van Thom Roep.
Vergelijk de Extra met de pockets. Daar zie ik pas afwisseling en vernieuwing. Daar ontbreekt Roep's naam.

Overigens is dit geen uitnodiging om over de Extra te discussiëren. Het gaat om Roep's smalle beleid, dat ook voor dat blad geldt.

Maar een blad wordt niet persé "goed" vanwege bepaalde personages. Ik wil Thom Roep juist complimenteren voor de huidige koers van de DD extra, al dient ook Jos Beekman hiervoor complimenten te ontvangen. Zij hebben echt voor veel afwisseling gezorgd, nadat het er in 2007 nog dramatisch voorstond met het blad. Op dat punt dus niks dan lof. Ik kijk echt uit naar het blad, iedere maand.

In de pockets, die niet door Roep samengesteld worden, zie je wel veel afwisselende personages, maar ook vaak zwakke en kinderlijke verhaallijnen.

[Daniel73]

Maar een blad wordt niet persé "goed" vanwege bepaalde personages.

Natuurlijk. Dat snap ik.
Hoewel... Voor veel mensen maakt het wel verschil, of men een verhaal van Donald Duck leest of een verhaal van Tokkie Tor. Donald-albums verkopen beter dan Dagobert-albums.

En een blad wordt ook niet persé "goed" vanwege het weigeren van bepaalde personages.
Hoe goed de Extra volgens jou is, ik zie er Thom Roep's verstikkende bekrompenheid in terug.

Roep's kinderachtige weigering van Otto van Drakenstein, Diederik Duck en Brigitta Gans staat voor mij symbool voor zijn bekrompen beleid.
Roep snapt niet wat Barks wel snapte: van tijd tot tijd heeft een cast een nieuwe aanwas nodig. Barks zorgde voor vernieuwing. Bij Barks ging zelfs Katrien met de mode mee. Barks leefde. Barks maakte een schets met een idee voor Brigitta. Toen Barks begin jaren '60 door een lezer werd gevraagd waar Bolderbast gebleven was sinds de jaren '40, maakte Barks nieuwe verhalen met Bolderbast. Service van de zaak. Niks gezeur over vergetelheid.

Is het niet ironisch en schandalig dat Roep zichzelf (naar verluidt) laat afbeelden naast Barks, op de voorplaat van komende Beste Verhalen 135? Wie denkt Roep dat hij is? Waarom wordt zo'n raar personage niet weggewit, maar wel Otto van Drakenstein? Ziet helemaal niemand, hoe wrang en tegenstrijdig dit is? Dat het zomaar kan!
Wat is de volgende stap in de Roep-verering? Een standbeeldenwedstrijd zoals met Cornelis Prul? Wie maakt het grootste standbeeld van Roep?

Roep past beter bij Don Rosa dan bij Barks. Roep timmert dicht, Roep vervalst geschiedenis (Otto wegwitten, foute informatie over hoe "on"welkom Otto was), Roep's smaak staat centraal, Roep haalt grof uit naar een lezer die hem bekritiseert (die is dan zogenaamd medeschuldig aan verdwijnen van Duckstand op beurzen).
Op McDuck werd Rosa uitgemaakt voor een totalitair persoon, door Jopie. Maar wat is Roep dan?

In de pockets, die niet door Roep samengesteld worden, zie je wel veel afwisselende personages, maar ook vaak zwakke en kinderlijke verhaallijnen.

Ik vind dat de pockets léven uitstralen. Er gebeurt wat. Het Italiaanse tekenwerk van tegenwoordig vind ik een lust voor het oog. Tuinen bevatten er bomen, bloemen, planten. Achtergronden zijn ingevuld. Ik kom personages tegen die ik niet kende. De personages beleven avonturen, zonder dat het persé de zoveelste schattenjacht is.
De sfeer van de pockets is zo anders. Eindelijk heb ik weer het leesplezier dat ik jarenlang heb gemist onder Roep.

Wat ik niet begrijp is hoe Roep zich toch weet te handhaven in die positie. Wat heb je aan een manager die ontwikkelingen tegenhoudt en eigenlijk alleen maar op de winkel past?

[McDuck Menu]

Wil je dan in iedere uitgave dezelfde personages terugzien? Dus bijvoorbeeld Brigitta in een pocket, in de extra, én in het weekblad? Ik vind dat die drie uitgaven een heel verschillend karakter hebben, wat het ook leuk maakt. Ik vind zelf de Nederlandse verhalen het leukst, omdat die vaak teruggrijpen op een klassieke tekenstijl en vertelstijl. Dat vind je volgens mij niet in de pockets. Maar ja, ieder z'n ding.

[Michiel P]

Wat is de volgende stap in de Roep-verering? Een standbeeldenwedstrijd zoals met Cornelis Prul? Wie maakt het grootste standbeeld van Roep?

Is al gebeurd. Voor zijn 50ste verjaardag (of een ander jubileum) ontving Roep van de redactie een strippagina waarop de Ducks voor Oom Thom een standbeeld bouwen dat groter is dan het beeld van Cornelis Prul. (Aangepaste versie van de Barks-plaat met de verschrikte koe op de voorgrond.) De strip staat afgebeeld in een nummer van Stripschrift.

[Appie Aap]

Wil je dan in iedere uitgave dezelfde personages terugzien? Dus bijvoorbeeld Brigitta in een pocket, in de extra, én in het weekblad? Ik vind dat die drie uitgaven een heel verschillend karakter hebben, wat het ook leuk maakt. Ik vind zelf de Nederlandse verhalen het leukst, omdat die vaak teruggrijpen op een klassieke tekenstijl en vertelstijl. Dat vind je volgens mij niet in de pockets. Maar ja, ieder z'n ding.

In de Nederlandse Donald Duck vind je iedere week - helaas - weer dezelfde personages terug. Wanneer iemand zegt dat een nieuwe personage moet verschijnen, hoor je als reactie: 'als dat personage maar niet ieder week verschijnt.' Diegene is het blijkbaar al zó gewend dat personages veel te vaak voorkomen in het weekblad.
Hier komt nog bij dat een Donald Duck en een Donald Duck Extra een tijdschrift is en een pocket niet. Leuke bijkomstigheden die in die weekbladen staan, zoals bijvoorbeeld een brief aan een personage in de brievenbus of een plekje in de Duckstadkrant, vind je in de pockets niet terug. Wat je overigens wél terugvindt in de pockets, zijn oude verhalen met een klassieke vertel- of tekenstijl van Luciano Bottaro of Romano Scarpa. De pockets worden niet in Nederland ingedeeld.
Je geeft aan: 'ieder zijn ding', maar onderhand wordt er niets aan de variatie gedaan in het weekblad. Blijkbaar denkt de reactie er niet zo over en verwijzen ze graag door naar de pockets, die als een tierelier lopen. Onderhand blijft het weekblad zijn gangetje gaan.

[McDuck Menu]

In de Nederlandse Donald Duck vind je iedere week - helaas - weer dezelfde personages terug. Wanneer iemand zegt dat een nieuwe personage moet verschijnen, hoor je als reactie: 'als dat personage maar niet ieder week verschijnt.' Diegene is het blijkbaar al zó gewend dat personages veel te vaak voorkomen in het weekblad.

Dat is denk ik niet de reden dat ze dat zeggen, maar meer omdat ze niet overtuigd zijn van de kwaliteiten van die personages. Als ik de pockets lees, krijg ik daar niet het oude vertrouwde Duckstad gevoel bij, vanwege de afwijkende personages en (in mijn ogen) vreemde tekenstijl. Ik heb daar niet het idee dat ik een Donald Duck product aan het lezen ben. Dat idee heb ik bij het weekblad wel, en bij de extra.
Ik zit zelf bijvoorbeeld totaal niet te wachten op Brigitta Gans, omdat het personage me niet veel doet. Vandaar dat ik die niet iedere week zou willen terugzien. Oena is nog zo'n voorbeeld, die ik liever niet terug zou zien. Omdat het blad wel afwisseling moet bieden, heb ik er vrede mee dat die af en toe voorbij komt. Er zijn vast ook mensen die Oena wel leuk vinden.
Ik zeg dus, prima dat die personages er eventueel in komen en zorg ook voor die afwisseling, maar hou het toch vooral bij de oude vertrouwde cast.

Hier komt nog bij dat een Donald Duck en een Donald Duck Extra een tijdschrift is en een pocket niet. Leuke bijkomstigheden die in die weekbladen staan, zoals bijvoorbeeld een brief aan een personage in de brievenbus of een plekje in de Duckstadkrant, vind je in de pockets niet terug. Wat je overigens wél terugvindt in de pockets, zijn oude verhalen met een klassieke vertel- of tekenstijl van Luciano Bottaro of Romano Scarpa. De pockets worden niet in Nederland ingedeeld.

Ik zal binnenkort weer eens pockets gaan lezen, om mijn oordeel beter te kunnen geven. Want ik begrijp niet echt waarom die zo de hemel in geprezen worden. Niet dat ik het weekblad de hemel in prijs, want daar zijn wel degelijk wat dingen die beter kunnen. (Oude Mickey en Tokkie Tor verhalen, en vreemde plotgaten.)

Alleen vind ik dat die gebreken hier wat overdreven worden, het lijkt wel een verzamelplaats voor pessimisten onderhand.
En dan komt de redactie eens op het forum, in hun vrije tijd, worden ze afgeblaft en de grond in getrapt.. wie heeft er dan nog zin om te discussiëren?
Nu ontwijken ze wel sommige vragen, wat wel jammer is. Daar komen dan weer hele complottheorieën over, over een machtsbeluste Thom Roep. Zo gaan ze natuurlijk nooit antwoorden.
Kritisch vragen stellen is een goed iets, maar hou het wel fatsoenlijk, anders bereik je nooit wat met je kritiek.
Waarschijnlijk is de weigering van personages een persoonlijke voorkeur, zoiets is moeilijk te veranderen, iets wat men hier maar moeilijk kan bevatten, waarop men boos wordt. Zo overtuig je niemand.
Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit, dan is het voor de redactie een stuk aantrekkelijker om er over na te denken.
Ze hebben ook dingen aangenomen als gevolg van dit forum, dus het kán wel. (Brigitta in de Extra, tekening van Barks, heroverwegen van Jonkers scenario) Het lijkt alsof het geduld op is, en men de goede dingen niet meer wil zien.

Dit moest ik even kwijt. Al wordt ik natuurlijk ook weer aangevallen hierop, dat ik al als een echte Disney medewerker klink etc.. (dank voor t compliment)

[Duckfan van Down Under]

Roep's kinderachtige weigering van Otto van Drakenstein, Diederik Duck en Brigitta Gans staat voor mij symbool voor zijn bekrompen beleid.
Roep snapt niet wat Barks wel snapte: van tijd tot tijd heeft een cast een nieuwe aanwas nodig. Barks zorgde voor vernieuwing. Bij Barks ging zelfs Katrien met de mode mee. Barks leefde. Barks maakte een schets met een idee voor Brigitta. Toen Barks begin jaren '60 door een lezer werd gevraagd waar Bolderbast gebleven was sinds de jaren '40, maakte Barks nieuwe verhalen met Bolderbast. Service van de zaak. Niks gezeur over vergetelheid.

Ik vind wel dat zoiets moet kunnen. Dat moet toch? En als we eens een nieuw personage krijgen, is het iemand waar we niks mee aankunnen, zoals neef Shabby of Sieb Sik. Gelukkig heb ik gehoord dat Lars Jensen iets nieuws wil doen met de neef van Govert Goudglans. Toch, om weer terug te komen op het punt, het punt is:
Nieuwe personages moeten gewoon gebruikt worden. Gewoon uitproberen. Zo is Oom Dagobert ook ontstaan. En neef Guus. En Katrien. Zelfs Donald zelf. Zonder nieuwe personages blijf je gewoon bij de oude rompslomp steken. Sterker nog, Disney LEEFT op nieuwe personages. Zonder nieuwe ideeen was Walt Disney falliet gegaan na de Alice Comedies, in 1926. Einde verhaal.

Is het niet ironisch en schandalig dat Roep zichzelf (naar verluidt) laat afbeelden naast Barks, op de voorplaat van komende Beste Verhalen 135? Wie denkt Roep dat hij is?

Laat dat ironische maar weg. Het is gewoon schandalig, en puur egoistsch! Ik dat ook echt toen ik dat hoorde: what the .... moet Roep daar? Ofdat hij zo belangrijk is als Carl Barks? Dat ze Walt Disney of Mickey Mouse er dan neerzetten! Maar zichzelf... is hij soms met het idee gekomen voor die reeks in 1975? En dan nog, dan vind ik het nog schandalig. Dat Jippes zichzelf er dan bij zet, hij heeft ook wat verhalen getekend in de serie.

Wat is de volgende stap in de Roep-verering? Een standbeeldenwedstrijd zoals met Cornelis Prul? Wie maakt het grootste standbeeld van Roep?

Zoals Michiel P al zei, DAT IS AL GEBEURD. EN HET STANDBEELD WAS GROTER DAN DAT VAN CORNELIS PRUL. Laat dat even op je inwerken.

In de pockets, die niet door Roep samengesteld worden, zie je wel veel afwisselende personages, maar ook vaak zwakke en kinderlijke verhaallijnen.

Ik vind dat de pockets léven uitstralen. Er gebeurt wat. Het Italiaanse tekenwerk van tegenwoordig vind ik een lust voor het oog. Tuinen bevatten er bomen, bloemen, planten. Achtergronden zijn ingevuld. Ik kom personages tegen die ik niet kende. De personages beleven avonturen, zonder dat het persé de zoveelste schattenjacht is.
De sfeer van de pockets is zo anders. Eindelijk heb ik weer het leesplezier dat ik jarenlang heb gemist onder Roep.

Even laten zien HOE ERG je gelijk hebt.

Wat een kleuren! Wat een opvulling! Dit is weer eens wat anders dan Don Rosa! Hoe kan Donald in zo'n kleurrijke, fleurige wereld nog sip zijn?

[Michiel P]

Voor zijn 50ste verjaardag [...] ontving Roep [...] een strippagina waarop de Ducks voor Oom Thom een standbeeld bouwen dat groter is dan het beeld van Cornelis Prul.

Titel: Een cadeau voor Thom

Beschrijving: US makes a statue of TRo

Ter gelegenheid van zijn 50e verjaardag kreeg TRo deze pagina van alle medewerkers van het weekblad DD.

http://coa.inducks.org/story.php?c=Qnl%2FSSCH+346E

[Daniel73]

Als ik de pockets lees, krijg ik daar niet het oude vertrouwde Duckstad gevoel bij, vanwege de afwijkende personages en (in mijn ogen) vreemde tekenstijl.

Angst voor vernieuwing? Zo moet het volgende Donald Duck Weekblad hetzelfde zijn als die van deze week en die van vorige week. Anders schrikken de arme lezers zich een hoedje.

Ik zit zelf bijvoorbeeld totaal niet te wachten op Brigitta Gans, omdat het personage me niet veel doet.

Wat de boer niet kent dat lust hij niet.

Alleen vind ik dat die gebreken hier wat overdreven worden, het lijkt wel een verzamelplaats voor pessimisten onderhand.
En dan komt de redactie eens op het forum, in hun vrije tijd, worden ze afgeblaft en de grond in getrapt.. wie heeft er dan nog zin om te discussiëren?
Nu ontwijken ze wel sommige vragen, wat wel jammer is. Daar komen dan weer hele complottheorieën over, over een machtsbeluste Thom Roep. Zo gaan ze natuurlijk nooit antwoorden.
Kritisch vragen stellen is een goed iets, maar hou het wel fatsoenlijk, anders bereik je nooit wat met je kritiek.
Waarschijnlijk is de weigering van personages een persoonlijke voorkeur, zoiets is moeilijk te veranderen, iets wat men hier maar moeilijk kan bevatten, waarop men boos wordt. Zo overtuig je niemand.
Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit, dan is het voor de redactie een stuk aantrekkelijker om er over na te denken.
Ze hebben ook dingen aangenomen als gevolg van dit forum, dus het kán wel. (Brigitta in de Extra, tekening van Barks, heroverwegen van Jonkers scenario) Het lijkt alsof het geduld op is, en men de goede dingen niet meer wil zien.

Dit moest ik even kwijt. Al wordt ik natuurlijk ook weer aangevallen hierop, dat ik al als een echte Disney medewerker klink etc.. (dank voor t compliment)

Waarom heeft het forum het weer gedaan? Wat probeer je te vertellen? De Roepredactie is lief en McDrake is stout. De Roepredactie is vriendelijk en McDrake is hatelijk. De ene na de andere mythe wordt de wereld in geholpen, in het nadeel van een lezersforum.

De Roepredactie heeft er gewoon geen zin in. Men is hier vooral bezig geweest om kritieken tegen te gaan. Men is gaan reageren naar aanleiding van kritiek. Als je een normale, neutrale vraag over het Weekblad stelt, krijg je geen of mondjesmaat antwoord.
Gezien jouw ambitie om in Duckstad te gaan werken heb jij misschien behoefte om smekend en vol zelfreflectie te gaan zitten wachten op alsjeblieft een reactie van de hoogverheven Roepredactie. Maar ik zie dat als een vorm van censuur.

Neem een advies als dit: "Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit, dan is het voor de redactie een stuk aantrekkelijker om er over na te denken."
Een lezer, een klant, moet zich in verleidelijke bochten wringen als hij/zij een klacht over een produkt heeft. Want anders wil de winkelier niet reageren. De winkelier verkoopt soms de grootste rommel, maar de klant moet vriendelijk blijven glimlachen - en betalen.

Ondertussen geen woord over grote monden vanuit de Roepredactie. Zoals een lezer medeschuldig achten aan het verdwijnen van de Duckstand. Dat gaat blijkbaar ongezien voorbij aan de Roepiaan. Dat vindt men geen afblaffen. Dan zegt men niet: "Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit". Stel je voor.

Geef jij jezelf maar de schuld, McDuck Menu. Voel jij jezelf maar nietig. Zo kom je bij de Roepredactie het verst. Kruip voor ze. Maar ik heb daar geen zin meer in. Dan blijft men toch weg? Moet de beheerder mensen van McDrake gaan verbannen opdat een redacteur dan MISSCHIEN antwoord geeft? Het is hier DCF niet.

[Badeend]

Eerlijk gezegd ziet Badeend niet waarom TR of de rest van de redactie verantwoording zou moeten afleggen. Ze zijn aangesteld om hun talent, gevoel voor entertainment en vooral goede SMAAK. De Donald Duck is grotendeels een artistiek product. Als de hoofdredacteur, die het blad groot heeft gemaakt, een bepaald personage of verhaal niet ziet zitten, om welke reden dan ook, dan is het z'n goed recht om het er niet in te gebruiken. Door die reden te proberen te rationaliseren maak je het artistieke aspect alleen maar kapot. Op dezelfde manier als waarop Rosa het artistieke aspect van Duck-strips kapot heeft gemaakt in delen van zijn werk.

De meeste lezers zullen (terecht!) vertrouwen op zijn oordeel, en wie toch graag dat ene Brigitta Gans-verhaal wil lezen bestelt maar een boekje uit het buitenland. Natuurlijk kun je je wensen hebben of het niet eens zijn met een bepaalde keuze, en daar kun je het zelfs goed over hebben met een redactielid, als fans onder elkaar. Maar het is geen politiek, en gelukkig al helemaal geen democratie.

Zelf ben ik wel blij met de huidige redactie, en ik lees nog met plezier af en toe een Duck. Niet te vaak, want ik raak er toch wel een beetje uitgegroeid. Volgens mij is de kwaliteit al jaren consistent hoog, met wat missers net als vroeger, en wordt er leuk geëxperimenteerd met nieuwe dingen zoals de Twitterfeed. (Die overigens nog steeds constant doorloopt, hoe hebben ze daar de tijd voor?!) Ik ken geen Duck-redactie op de wereld die zo'n gezellig, vrolijk weekblad produceert met albums leuk zijn voor jong en oud. Alle produckties uit het buitenland die ik ken, zijn of te onpersoonlijk, of te persoonlijk met uitgebreide redactionele lappen tekst.

[McDuck Menu]

Angst voor vernieuwing? Zo moet het volgende Donald Duck Weekblad hetzelfde zijn als die van deze week en die van vorige week. Anders schrikken de arme lezers zich een hoedje.

Dat is geen angst voor vernieuwing. Ik verwelkom vernieuwing juist, maar omarm ook het oude, vertrouwde. Ik bedoel alleen maar te zeggen dat het roer niet radicaal om moet, anders is het in mijn ogen geen Donald Duck Weekblad meer.

Wat de boer niet kent dat lust hij niet.

En iets wat ik geprobeerd heb en niet lust? Ik heb ook vis geprobeerd. Niet te vreten. En dat eet ik dus niet meer.

Waarom heeft het forum het weer gedaan? Wat probeer je te vertellen? De Roepredactie is lief en McDrake is stout. De Roepredactie is vriendelijk en McDrake is hatelijk. De ene na de andere mythe wordt de wereld in geholpen, in het nadeel van een lezersforum.

Wie zegt dat ik het over het hele forum heb? Er wordt gewoon een negatieve sfeer ontwikkeld door sommigen en het is makkelijk om daarin mee te gaan, dát is wat ik eigenlijk bedoel. En laten we het al helemaal niet hebben over het creëren van mythes.. Dat weekblad medewerkers bang zouden zijn voor Thom Roep, laat me niet lachen. Tuurlijk heb je een soort ontzag voor je baas, in een werksfeer ben je nou eenmaal niet altijd gelijk. Maar bang ervoor zijn is hier niet het geval.
Als je dan zegt dat het en ander wel meevalt en de toon wat hard is, dan komt men weer met; je zegt dit alleen om bij Disney te willen werken.
Ik laat toch ook weten dat ik dingen verbeterd zou willen zien in het blad? Zou ik dat zeggen als ik aan het kruipen was voor een zogenaamde tiran, schuimbekkend in het tapijt en al? Ik heb al meerdere keren aangegeven dat ik ook dingen anders zou willen zien in het blad, zoals langere verhalen, oude mickey's en oude tokkie tors eruit, en vervolgverhalen erin. Ja, zelfs af en toe 'nieuwe' personages als Brigitta verwelkom ik, omdat het nieuwe verhaal-mogelijkheden creëert. Dat is ook nodig, want verhalen zullen aftakelen bij gebrek aan uitbreiding en creativiteit. Dat is bij een hoop producten zo.
Ik zeg er alleen iets bij wat niet in goede aarde valt, en dat is dat ik vind dat er ook goeds in het blad staat, en dat dat deel niet zozeer verandering nodig heeft. Daar maak jij dan weer van dat ik alles bij het oude wil laten.

Ik ben ook van plan om hier zelf aan bij te dragen, aangezien er toch al een soort van deur naar het weekblad voor me open staat. Er komen uiteindelijk nieuwe tekenaars bij, er is contact met een groepje fans, daar zijn al wat leuke dingen uit ontstaan, en er kunnen nog meer leuke dingen uit ontstaan, maar niet als men zo'n toon aan slaat zoals dat hier soms gebeurt.
We weten nu dat het kerstverhaal de aandacht van de redactie, en met name die van Thom Roep, heeft getrokken en hij er actie op ondernomen heeft.

De Roepredactie heeft er gewoon geen zin in. Men is hier vooral bezig geweest om kritieken tegen te gaan. Men is gaan reageren naar aanleiding van kritiek. Als je een normale, neutrale vraag over het Weekblad stelt, krijg je geen of mondjesmaat antwoord.
Gezien jouw ambitie om in Duckstad te gaan werken heb jij misschien behoefte om smekend en vol zelfreflectie te gaan zitten wachten op alsjeblieft een reactie van de hoogverheven Roepredactie. Maar ik zie dat als een vorm van censuur.
Neem een advies als dit: "Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit, dan is het voor de redactie een stuk aantrekkelijker om er over na te denken."
Een lezer, een klant, moet zich in verleidelijke bochten wringen als hij/zij een klacht over een produkt heeft. Want anders wil de winkelier niet reageren. De winkelier verkoopt soms de grootste rommel, maar de klant moet vriendelijk blijven glimlachen - en betalen.

De klant hoeft helemaal niet te blijven betalen, daar ben jijzelf een voorbeeld van.
De klant kan ook kritiek blijven geven, opbouwende dan. De redactie is echt niet totaal gesloten voor kritiek, wat blijkt uit tegemoetkomingen in het verleden. Klant blij, winkelier blij, want de klant vond voorheen bij de winkelier toch wel iets wat hij een goed product heeft gevonden, en wil dat graag behouden/terug.

Over het antwoorden op gestelde vragen, wat heeft Ferdi al die tijd dan gedaan? Was dat mondjesmaat, in zijn vrije tijd nota bene?

Ondertussen geen woord over grote monden vanuit de Roepredactie. Zoals een lezer medeschuldig achten aan het verdwijnen van de Duckstand. Dat gaat blijkbaar ongezien voorbij aan de Roepiaan. Dat vindt men geen afblaffen. Dan zegt men niet: "Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit". Stel je voor.

Ben ik nu ineens een Roepiaan? Omdat ik het niet altijd eens ben met Daniel, dan maar altijd eens met Roep? Je weet zelf ook dat dat niet waar is.
Ik vind dat ook geen handige opmerking van Roep, wat ik toen ook heb aangegeven (!), maar iets zegt me dat het niet geheel ongegrond is, als ik dit zo lees..

Geef jij jezelf maar de schuld, McDuck Menu. Voel jij jezelf maar nietig. Zo kom je bij de Roepredactie het verst. Kruip voor ze. Maar ik heb daar geen zin meer in. Dan blijft men toch weg? Moet de beheerder mensen van McDrake gaan verbannen opdat een redacteur dan MISSCHIEN antwoord geeft? Het is hier DCF niet.

Waar zou ik mezelf de schuld van moeten geven? En wie zegt dat ik kruip voor de Roep redactie? Waar baseer je dat op?
Wie zei er iets over mensen verbannen, dat zijn niet mijn woorden? Als ik jou moet geloven, is de redactie nergens voor te porren, dus suggereer ik een verandering in toon.. Maar toon is een vies woord hier, de redactie moet maar luisteren en al onze kritiek voor lief nemen! Wij, het kleine groepje mensen die toch het meest van Disney afweten, de elite. De redactie moet kruipen voor ons, de klant! Want de klant is toch koning? Probleem is dat er honderdduizenden koningen zijn, die het niet met elkaar eens zullen zijn. Zouden het er zoveel zijn als die allemaal ontevreden waren?

[Badeend]

Nu ik mijn bericht teruglees vind ik wel dat ik de spijker op zijn kop sla, al zeg ik het zelf! Wel jammer van de kleine onvolkomenheden. Zo is mijn poging om zoals Ei in de derde persoon te schrijven, na de eerste zin kwalijk mislukt. Gebruikt Ei hiervoor toevallig een soort grammatica-checker of zoiets, voordat hij op Verzenden klikt? Verder nog iets:

De meeste lezers zullen (terecht!) vertrouwen op zijn oordeel, [...]

Hier bedoelde ik natuurlijk Roeps oordeel, niet Rosa's oordeel.

[Daniel73]

Eerlijk gezegd ziet Badeend niet waarom TR of de rest van de redactie verantwoording zou moeten afleggen.

Waarom zou je verantwoording afleggen aan klanten.
Overigens is het recht voor Roep om te zwijgen, uitgangspunt in mijn correspondentie.

Ze zijn aangesteld om hun talent, gevoel voor entertainment en vooral goede SMAAK. De Donald Duck is grotendeels een artistiek product. Als de hoofdredacteur, die het blad groot heeft gemaakt, een bepaald personage of verhaal niet ziet zitten, om welke reden dan ook, dan is het z'n goed recht om het er niet in te gebruiken. Door die reden te proberen te rationaliseren maak je het artistieke aspect alleen maar kapot. Op dezelfde manier als waarop Rosa het artistieke aspect van Duck-strips kapot heeft gemaakt in delen van zijn werk.

Dus lezers moeten maar aanhobbelen achter het "goed recht" van een hoofdredacteur om vanwege "persoonlijke smaak" bepaalde Disney-personages te verbannen, wat Nederland inmiddels een eiland heeft gemaakt in de Disney-strips.
Mag iemand die een produkt groot heeft gemaakt, dit ook ten onder laten gaan?
Maak je "het artistieke aspect alleen maar kapot" als je Oom Donald vraagt of Otto, Diederik en Brigitta kunnen verschijnen in Donald Duck Weekblad?

Zelf ben ik wel blij met de huidige redactie, en ik lees nog met plezier af en toe een Duck. Niet te vaak, want ik raak er toch wel een beetje uitgegroeid.

Af en toe een Duck, zo kan ik ook blij zijn. Dat ik geen abonnement meer heb.
Hoezo raak jij er toch wel een beetje uitgegroeid, als je de kwaliteit hoog vindt? Wie kan ooit uit Barks groeien?

Volgens mij is de kwaliteit al jaren consistent hoog, met wat missers net als vroeger, en wordt er leuk geëxperimenteerd met nieuwe dingen zoals de Twitterfeed. (Die overigens nog steeds constant doorloopt, hoe hebben ze daar de tijd voor?!)

Die Twitterfeed is niet het Weekblad. Moeten lezers een tegenvallende Duck kopen omdat de Twitterfreed zo leuk is?

Ik ken geen Duck-redactie op de wereld die zo'n gezellig, vrolijk weekblad produceert met albums leuk zijn voor jong en oud. Alle produckties uit het buitenland die ik ken, zijn of te onpersoonlijk, of te persoonlijk met uitgebreide redactionele lappen tekst.

Ik kan een Italiaanse beginplaat zoals die Duckfan van Down Under hier in dit topic heeft laten zien, niet onpersoonlijk noemen. Vergelijk die beginplaat met het tekenwerk van bijvoorbeeld Gulien en hedendaagse Bas Heymans. Wie is hier meest onpersoonlijk? Nederland of Italië?

Nederlanders die personages als Brigitta MacBridge van tijd tot tijd willen zien, moeten putten uit produkten die grotendeels of geheel buiten de Roepredactie om gaan. Want het is "gelukkig al helemaal geen democratie".
Laten lezers maar te groot worden voor (nota bene) het "gezinsblad". Laat de Duck maar leuk zijn voor wie hem "af en toe" leest. Dan laten de verkoopcijfers zien, hoezeer de inhoud van een tijdschrift uiteindelijk "geen democratie" is. Want uiteindelijk bepaalt toch de consument.

Stel dat Brigitta geweigerd wordt omdat duizenden lezers zogenaamd, meteen in shock hun abonnement opzeggen. ("Give us Oena!") Dan heb je wat mij betreft een punt. Niet als je een hoofdredacteur heilig verklaart om zijn persoonlijke smaak in het platweg stelselmatig boycotten van bepaalde Disney-personages, die wel - buiten zijn afdeling - in populair zijnde pockets verschijnen, in hetzelfde afzetgebied als dat van hem.

Ik laat toch ook weten dat ik dingen verbeterd zou willen zien in het blad? Zou ik dat zeggen als ik aan het kruipen was voor een zogenaamde tiran, schuimbekkend in het tapijt en al? Ik heb al meerdere keren aangegeven dat ik ook dingen anders zou willen zien in het blad, zoals langere verhalen, oude mickey's en oude tokkie tors eruit, en vervolgverhalen erin. Ja, zelfs af en toe 'nieuwe' personages als Brigitta verwelkom ik, omdat het nieuwe verhaal-mogelijkheden creëert. Dat is ook nodig, want verhalen zullen aftakelen bij gebrek aan uitbreiding en creativiteit. Dat is bij een hoop producten zo.

Heb ik beweerd dat Brigitta elke week moet langskomen? Ook in hun beginjaren verschenen Diederik en Otto niet elke week in het Weekblad.

Over het antwoorden op gestelde vragen, wat heeft Ferdi al die tijd dan gedaan? Was dat mondjesmaat, in zijn vrije tijd nota bene?

Die "vrije tijd" toch altijd. Gelukkig worden lezers wel betaald voor hun inspanning op internet. :/
Maar goed, ik vrees dat ik helemaal niet op deze discussie over negativiteit in had moeten gaan. Ik bedoel met "mondjesmaat", dat er geen levendige communicatie is als tussen lezers, de zgn. liefhebbers.

Ondertussen geen woord over grote monden vanuit de Roepredactie. Zoals een lezer medeschuldig achten aan het verdwijnen van de Duckstand. Dat gaat blijkbaar ongezien voorbij aan de Roepiaan. Dat vindt men geen afblaffen. Dan zegt men niet: "Dat agressieve, geprikkelde, haal dat er eens uit". Stel je voor.

Ben ik nu ineens een Roepiaan? Omdat ik het niet altijd eens ben met Daniel, dan maar altijd eens met Roep? Je weet zelf ook dat dat niet waar is.
Ik vind dat ook geen handige opmerking van Roep, wat ik toen ook heb aangegeven (!), maar iets zegt me dat het niet geheel ongegrond is, als ik dit zo lees..

Iets zegt je "dat het niet geheel ongegrond is", als Roep beweert dat ik een noemenswaardige factor ben in het verdwijnen van de Duckstand van stripbeurzen. Over agressief en geprikkeld gesproken. Ik bedenk het woord Roepiaan en jij ziet ineens waarheid in wat je zelf "geen handige opmerking" noemt.

Wie zei er iets over mensen verbannen, dat zijn niet mijn woorden? Als ik jou moet geloven, is de redactie nergens voor te porren, dus suggereer ik een verandering in toon.. Maar toon is een vies woord hier, de redactie moet maar luisteren en al onze kritiek voor lief nemen! Wij, het kleine groepje mensen die toch het meest van Disney afweten, de elite. De redactie moet kruipen voor ons, de klant! Want de klant is toch koning? Probleem is dat er honderdduizenden koningen zijn, die het niet met elkaar eens zullen zijn. Zouden het er zoveel zijn als die allemaal ontevreden waren?

Er is één koning in Nederlands Duckstad. De lezers vormen de bevolking. Zij moeten belasting betalen en zich elke wet laten welgevallen. Anders moeten ze maar vluchten naar het buitenland.

De meeste lezers zullen (terecht!) vertrouwen op [Roep's] oordeel, en wie toch graag dat ene Brigitta Gans-verhaal wil lezen bestelt maar een boekje uit het buitenland.

Zie je wel? Hoepel maar op, als de smaak van koning Roep je niet zint. Hij heeft ons land groot gemaakt!
(hoera, hoera, hoera!)

Nu ik mijn bericht teruglees vind ik wel dat ik de spijker op zijn kop sla, al zeg ik het zelf!

Gefeliciteerd. Weet ik eindelijk de visie van iemand die "af en toe een Duck leest" en de "spijker op zijn kop" slaat.

Wel jammer van de kleine onvolkomenheden. Zo is mijn poging om zoals Ei in de derde persoon te schrijven, na de eerste zin kwalijk mislukt. Gebruikt Ei hiervoor toevallig een soort grammatica-checker of zoiets, voordat hij op Verzenden klikt?

Hoe zou zo'n grammatica-checker werken dan? Hoe ziet deze het onderscheid tussen "ik" in quotes en "Ei" in reacties?

(Over Ei gesproken, die laat ik eigenlijk liever het woord voor me doen.)

[McDuck Menu]

Iets zegt je "dat het niet geheel ongegrond is", als Roep beweert dat ik een noemenswaardige factor ben in het verdwijnen van de Duckstand van stripbeurzen. Over agressief en geprikkeld gesproken. Ik bedenk het woord Roepiaan en jij ziet ineens waarheid in wat je zelf "geen handige opmerking" noemt.

Om eerlijk te zijn ben ik ook geprikkeld op het moment, maar dat komt meer door een vermoeiende discussie die in misverstanden verzandt. Begrijp me niet verkeerd, maar ik kan me voorstellen dat de redactie ook moe van dit soort discussies wordt. Ik blijf erbij dat het geen handige opmerking is van Roep, maar ik kan me hem ook wel een beetje voorstellen, en ook anderen hebben vaak moeite om met je in discussie te gaan.
Ik kan me dus voorstellen dat sommige uitspraken hem geïrriteerd hebben, waardoor hij tot zulke vreemde conclusies komt als een complete stand opdoeken vanwege één lezer.

In de discussies met jou komt het op mij over dat dingen vertekend worden. Als ik zeg: 'een beetje', lees ik bij jou: 'helemaal'. Tenminste, dat is het idee dat ik krijg bij je posts. Misschien lees ik wel weer te snel en ben ik zelf ook wel ingesteld om alleen maar negatiefs te horen, maar je zinnen komen vaak negatief en bijtend op me over. Ik weet niet goed hoe ik daar mee moet om gaan, waardoor ik zelf ook ongelukkige uitspraken doe. En hiermee is er waarschijnlijk weer eentje bij gekomen op de teller.
Het zou fijn zijn als ze eens iets uitvinden voor forums, dat je kunt horen hoe iemand iets zegt en bedoelt.
Je bent natuurlijk vrij om te discussiëren zoals je wilt, wie ben ik om daar iemand toe te dwingen, maar ik mag dan gelukkig ook zeggen dat ik het af en toe als vermoeiend ervaar, en jij misschien het omgekeerde denkt. Mijn excuses als ik hiermee te persoonlijk wordt.

Het grappige is dat we het op veel punten gewoon eens zijn, en dan toch zo'n discussie Af en toe Brigitta zou ik prima vinden, Otto en Diederik al helemaal. Er zijn wat verhalen met plotgaten, waar aan gewerkt moet worden. Ik zou dus langere (avonturen)verhalen willen, en vervolgverhalen en geen oude Mickeys en oude torretjes meer.
Ik vind alleen dat er nog volop goede dingen gebeuren, die in mijn ogen de mindere dingen overtreffen. Jij vindt dat geloof ik niet, ik denk dat we ons maar bij dat meningsverschil neer moeten leggen.

Dit is natuurlijk geheel off-topic geworden, het ging hiervoor om correspondentie met Thom Roep, niet om een meningsverschil tussen Tim en Daniel.

Ik wil alleen nog eens zeggen, dat ik de toon hier soms wat negatief vind, en ik hoop dat dat niet in de te sturen mails zal komen. Ik denk namelijk dat het weinig zin heeft, als de mails negatief zijn van aard.

De mails die hier getoond zijn, zijn dan ook wel netjes moet ik zeggen.

[Daniel73]

Iets zegt je "dat het niet geheel ongegrond is", als Roep beweert dat ik een noemenswaardige factor ben in het verdwijnen van de Duckstand van stripbeurzen. Over agressief en geprikkeld gesproken. Ik bedenk het woord Roepiaan en jij ziet ineens waarheid in wat je zelf "geen handige opmerking" noemt.

Om eerlijk te zijn ben ik ook geprikkeld op het moment, maar dat komt meer door een vermoeiende discussie die in misverstanden verzandt. Begrijp me niet verkeerd, maar ik kan me voorstellen dat de redactie ook moe van dit soort discussies wordt. Ik blijf erbij dat het geen handige opmerking is van Roep, maar ik kan me hem ook wel een beetje voorstellen, en ook anderen hebben vaak moeite om met je in discussie te gaan.
Ik kan me dus voorstellen dat sommige uitspraken hem geïrriteerd hebben, waardoor hij tot zulke vreemde conclusies komt als een complete stand opdoeken vanwege één lezer.

Uit Roep's e-mails blijkt dat hij McDrake niet volgt. Dus daar kan hij niet moe van worden.

Waarom zou de Roepredactie dit soort discussies überhaupt volgen? Dit is primair een domein voor fans. Zij zijn professionals. Wij schrijven over hun broodwinning. Ze zijn welkom om mee te doen aan discussies, maar zijn wij lezers welkom om dagelijks op het domein van de redactie te komen? Mogen wij meedoen aan hun vergaderingen?

Mag je als lezer niet op internet verkondigen dat je een stripblad ontzettend slecht vindt, omdat anders de makers komen klagen en ons vertellen dat ze anders niet reageren?
Redacteurs kwamen op de kritiek af, vorig jaar. De kritiek had hun aandacht. De lezers moesten dimmen, was de boodschap. Anders zouden ze weer weg gaan. Sindsdien hangt er, meer dan ooit, een negatieve houding richting kritische lezers. Het zieltje van Ferdi zou eens gekwetst kunnen raken. En dan vertelt hij ons voor straf niet meer, hoe laat volgende week de Duck verschijnt!
Dat vind ik pas een negatieve sfeer. Daar raak ik vreselijk geprikkeld van. Omdat ik weet dat Disney-medewerkers hier wel mee wegkomen op een forum zoals DCF en een mailing-list als DCML. (Zie hoe Rosa regeerde over DCML.) Stel dat ik als beheerder had zitten smachten om een handtekening van Ferdi of een zoentje van Roep, dan had ik natuurlijk allang streng ingegrepen. Jongens, laten we ze te vriend houden. Anders krijg ik straks als beheerder geen cadeautjes. Zo smal kan internet zijn. Ik heb tegen die macht gestreden en McDrake is daar uit noodzaak door ontstaan.

Waar ik jeuk en groene vlekken van krijg: In tegenstelling tot DCF wordt kritisch McDrake betaald uit eigen zak. DCF heeft zich laten sponsoren door Egmont. DCF beweerde het eerste toegewijde forum voor Disney-strips te zijn, terwijl het idee gejat is van McDuck/McDrake International. Toen ik me daarover beklaagde op DCF, werd mijn bericht verwijderd. Ik ben er verbannen, maar mag niet in het openbaar vertellen dat ze gesponsord worden.
DCF is meer een forum voor wie de Roepredactie wil aaien. Wie weet krijg je er meteen een Nederlandse afdeling, met upload-functie! DCF (lees Egmont) kan dat makkelijk betalen.
Je moest weten hoe het sneed, dat een redacteur verbaasd wees op het ontbreken van een uploadfunctie op McDrake. DCF maakt met zo'n data-opslagruimte goede sier en komt zo toegewijder over, maar de rekening gaat naar een uitgever.
En wat zal ik weer gehaat worden, nu ik dit weer eens in het openbaar heb verteld. Want in Duckstad moet je dimmen. Alleen professionals en fanlievelingetjes mogen er vrij spreken. En ik ben geen van beiden.
DCF linkt op de voorpagina naar vele nationale forums, maar McDrake ontbreekt er. Zo gezellig kan Duckstad zijn, buiten McDrake. Zo positief zijn de ware fans.

Ik wilde deze oneerlijke situatie eigenlijk beschrijven in een e-mail aan Thom Roep. Maar wat kan hij er mee? Het is wel een verklaring waarom ik telkens uit mijn dak ga als men McDrake afkraakt als negatief forum.

In de discussies met jou komt het op mij over dat dingen vertekend worden. Als ik zeg: 'een beetje', lees ik bij jou: 'helemaal'. Tenminste, dat is het idee dat ik krijg bij je posts.

Dit doe je zelf ook. Met "een complete stand opdoeken vanwege één lezer" geef je een verkeerde samenvatting van wat Roep schreef.
Hoe vaak ik verkeerd samengevat ben. Volgens mij hoort die ruis bij het discussiëren.

Misschien lees ik wel weer te snel en ben ik zelf ook wel ingesteld om alleen maar negatiefs te horen, maar je zinnen komen vaak negatief en bijtend op me over. Ik weet niet goed hoe ik daar mee moet om gaan, waardoor ik zelf ook ongelukkige uitspraken doe. En hiermee is er waarschijnlijk weer eentje bij gekomen op de teller.

Ik kan ontzettend negatief en bijtend zijn. Toen ik in 1995 lid werd van DCML, na het jaren gevolgd te hebben via diskettes, was ik optimistisch. Alsof ik in de hemel was beland. Maar waar kwam ik terecht? Rosa kreeg er lezers, waaronder mijzelf, gek met verhalen over een kwaadaardige bejaarde Barks. Daar begon het al mee, in 1993. En ruim een decennium later, in 2006, werd McDuck in privé benaderd door auteurs die verzochten om censuur. (Omdat anders één van hen misschien z'n baan zou kunnen verliezen.)
Het waren vaak de professionals zelf, die voor gedonder op internet zorgden. Maar daar zul je zelden pittige kritiek over zien, want men wil ze te vriend houden - in ruil voor een cadeautje.

Het grappige is dat we het op veel punten gewoon eens zijn, en dan toch zo'n discussie Af en toe Brigitta zou ik prima vinden, Otto en Diederik al helemaal. Er zijn wat verhalen met plotgaten, waar aan gewerkt moet worden. Ik zou dus langere (avonturen)verhalen willen, en vervolgverhalen en geen oude Mickeys en oude torretjes meer.
Ik vind alleen dat er nog volop goede dingen gebeuren, die in mijn ogen de mindere dingen overtreffen. Jij vindt dat geloof ik niet, ik denk dat we ons maar bij dat meningsverschil neer moeten leggen.

Mij lijkt soms, dat mensen zich niet neer kunnen leggen bij mijn "te negatieve" kritiek. Ik zou ook liever wat positiever zijn, maar ik zie teveel gebreken. Onder meer gebreken in het mijns inziens geestdodende beleid van Roep.

De Roepredactie heeft zich openlijk geërgerd aan (mijn alter-ego) Ei's uitspraak dat Roep een "dictator" is. Men keurde af, dat het werd gezegd. Zo kon men niet meer reageren, vond men. En nu komt Badeend me vertellen dat het maken van het Weekblad "geen democratie" is. Och Badeend, zeg dat niet meer. Straks komen de heren redacteurs niet meer terug...

Ik wil alleen nog eens zeggen, dat ik de toon hier soms wat negatief vind, en ik hoop dat dat niet in de te sturen mails zal komen. Ik denk namelijk dat het weinig zin heeft, als de mails negatief zijn van aard.

De mails die hier getoond zijn, zijn dan ook wel netjes moet ik zeggen.

Nu voel ik me weer geroepen om mensen te wijzen op de negatieve, verheven houding van Roep in zijn e-mails. Maar dan krijg ik natuurlijk naar mijn hoofd, dat zijn houding vooral komt door mijn opstelling. Zo krijg ik de schuld van een negatieve bui van Roep, die vrijuit gaat. "Daniël made me do it." Gauw verbannen dus, die Daniël. Roep heeft last van hem.

Ik heb geleerd dat humeur in de eerste plaats je eigen verantwoording is. Als je negatief wordt van bepaalde situaties, kan het soms beter zijn ze te vermijden. Was ik in 1995 maar zo wijs geweest.