Thom Roep

Berichtdoor Rubberduck » vr jun 10, 2011 11:17 pm

Ui schreef:Ui gruwt van de vervolgverhalen zoals in Pep, Robbedoes en Kuifje. Nooit kon Ui bij opoe op zolder wat oude Peps lezen, zonder nummers te missen. [...] Opmerkelijk, dat vervolgfans lijken aan te nemen, dat de klant in de winkel altijd het nummer treft waarin het eerste deel van een verhaal staat. De praktijk valt tegen. Wie zo'n Pep, Robbedoes, Kuifje koopt, stapt middenin een reeks verhalen die volgende week vervolgd worden. Wat is daar interessant aan? (snik)

Een kernmerk van die oude bladen was, dat nieuwe vervolgverhalen van verschillende series nooit tegelijkertijd begonnen. Dus iemand die halverwege bij twee reeksen instapt, kan bijvoorbeeld een week later vanaf het begin twee andere reeksen beginnen volgen. Die series waren toentertijd toch echt heel populair, Ui. Niet alleen de strips van Robbedoes en Kuifje zelf, maar van al die personages eromheen ook. Wie weet wat er gebeurd zou zijn als redacties en directies niet indirect mee hadden gewerkt aan het nekken van de meerwaarde van hun bladen door de vervolgstrips uit te bannen? Belangrijker: heeft het uitbannen van vervolgstrips Sjosji van de ondergang kunnen redden? Of Robbedoes? Nee dus. Daarom vraag ik me af: waarom denken redacteuren nog steeds dat het juist dit soort strips zijn die verbannen moeten worden?

Ui schreef:Ui vindt de redactionele bijdragen rondom Donald Duck Weekblad best goed, van wat Ui ervan gezien heeft. Laatst was er een weetjespagina over digitale techniek. Ui wist bijvoorbeeld niet, dat het woord "laser" een afkorting is. Ui houdt enorm van dat soort Meester Warbol-achtige contacten met de lezer.

Dat zijn leuke rubrieken, maar het is wat karigjes. Het is gewoon de standaard voorlaatste pagina die al decennia op die manier wordt ingevuld. Magertjes vergeleken met wat er vroeger werd gedaan, met Galerij der Groten, Klassiekers uit de Duckstadse Bibliotheek, en de artikelen over Disney-films. Dat kwam vroeger bovenop de voorlaatste pagina-rubriek.

Ui schreef:Televisie is geen papieren strip. Dus dat is appels met peren vergelijken.
Zo wordt televisie "gratis" voorgeschoteld; je hoeft er niet voor naar een winkel. En heeft men de aflevering gemist, dan kan men via internet ("uitzendinggemist") de schade inhalen. Men kan gezamelijk achterover op de bank zitten staren naar een scherm. Een strip moet je vasthouden en biedt voor anderen weinig ruimte om mee te lezen. (snotter)

Dat is allemaal irrelevant voor de vergelijking die ik maakte. Het ging mij om het wekenlijks volgen van een verhaal. Het medium doet dan niet ter zake. Overigens kunnen Amerikaanse series helemaal niet teruggekeken worden met 'uitzending gemist'. Hoogstens kan men zeggen dat men kan wachten op de dvd (net zoals men vroeger op het album wachtte). Maar dvd-boxen zijn relatief duur, en je dan neem je een dure gok met een serie die je nog niet kent. Daarom denk ik dat de meeste mensen de series gewoon iedere week op tv kijken. Daarom halen zulke series ook hoge kijkcijfers. De bereidheid verhalen per week te volgen is er dus nog.

Ui schreef:[De Reddertjes]Misschien bewaart men zulke plots liever voor de Duckverhalen, die veel populairder zijn.

De muisjes Bernard en Bianca zijn niet inwisselbaar voor de 'mens-eenden' Donald en Dagobert. Ze hebben hun eigen werelden, eigen berperkingen en voordelen. De Reddertjes zijn, net als Basil en Dawson, geen 'mens-muizen' zoals Mickey en alleen daarom al zal de aard van hun beproevingen (om zich een weg te navigeren door onze wereld) heel anders uitpakken dan wanneer je Mouses of Ducks op avontuur stuurt. De film uit 1977 gaat daar erg leuk mee om.

Ui schreef:Je geeft hier zelf antwoord op je vraag. Men moet eerst "even" de films "bekijken", die elk 90 minuten duren. Om goed bekend te zijn met de tekenfilms, zou men ze moeten bestuderen. Daarbij is een stripliefhebber per se een filmliefhebber, wat films kijken een vervelende klus maakt. (snotter)

Tja... als je een goede schrijver wilt zijn, zul je je toch moeten verdiepen in de personages die je gebruikt. Ik zie bijv. in veel Speurneuzen-strips dat men geen gebruik maakt van het karakter van Basil. Meestal is hij gewoon een detective die je zo voor een ander zou kunnen inwisselen. Dat is redelijk saai. Dan had men er ook wel een verhaal van Inspecteur Zaaks van kunnen maken. Als je je niet verdiept in de figuurtjes, krijg je rare toestanden zoals eerder dit jaar/vorig jaar (ben niet zeker) met dat korte Reddertjes-verhaal van 2 pagina's. Daarin is Bianca opeens het bijgelovige, bange muisje en Bernard de laconieke no-nonsense figuur. Terwijl het natuurlijk precies andersom hoort te zijn.

Ui schreef:Waarom, o waarom altijd dat teruggrijpen naar oude verhalen? Laat men zelf nieuwe verhalen maken, als men kritiek heeft op die van Egmont.
Laat Mau Heymans een verhaal maken waarin Diederik een rolschaatsmanie heeft, en het leven van Donald op rolletjes wil laten lopen. (Geef toe dat dit een goed ideetje is, dat Ui zomaar even uit de losse pols schudt!)

Ik vind het leuk bedacht. Ik zie dat Ui vaak zomaar met verhaal-ideeën komt, alsof het niets is. Het zijn maar aanzetjes, maar toch... ik ben onder de indruk.

Ui schreef:Otto is ook bekend van de televisie. [...] Ook opvallend dat het gaat om een personage dat hoogstpersoonlijk door Walt Disney himself is omarmd. Walt Disney heeft samen met Otto opgetreden, in een televisie-filmpje.

Otto in de tekenfilms:

http://www.youtube.com/watch?v=arZRYbtb ... re=related :lol:
Oooh, mama! Can this really be the end?
To be stuck inside of Mobile with the Memphis blues again!
Rubberduck
Member
 
Berichten: 1098
Geregistreerd: vr nov 13, 2009 4:34 pm

Berichtdoor Bas » za jun 11, 2011 1:07 am

Rubberduck schreef:Komt dat niet ook omdat Eppo slechts één keer in de twee weken verschijnt? Dan is het veel lastiger een verhaal te volgen. In een wekelijks ritme houd je zoiets eerder bij. Bovendien duurt het volgen van een verhaal op deze manier dubbel lang. Ik vind dat geen goede vergelijking met de vroegere stripbladen. (Zo heb ik een hele tijd het maandblad 'MYX' gevolgd, van Silvester, maar het was op die manier ook ondoenlijk een verhaal te volgen. )Overigens heb ik die nieuwe Eppo meerdere malen gezien, maar ik moet zeggen dat die geheel is geënt op de oudere fans van weleer, qua strips en uitstraling. Hiermee trek je weinig nieuwe lezertjes, denk ik. En redactioneel is er al helemaal weinig te beleven.

Of het aan het tweewekelijkse ligt durf ik niet te zeggen. Ik had dit ten tijde van mijn Robbedoes-abonnement ook al. Het kan ook aan mij liggen, maar misschien speelde dit bij de rest van de doelgroep ook. Feit is dat Robbedoes op het eind een zielloos blad was. Dit in tegenstelling tot Spirou, overigens. Het een zal het ander niet geholpen hebben.

Rubberduck schreef:Waarom zijn vervolgseries op tv dan zo populair? 'Prison Break' of '24' of al die andere series werken volgens hetzelfde principe: je moet iedere week een aflevering kijken om het verhaal te kunnen volgen, en iedere keer weer een week wachten om te zien hoe het verder gaat. Afleiding was er in de jaren '60 en '70 ook al. Ik erken heus wel dat er nu veel meer media zijn en dat er destijds sprake was van een dalende lijn in het aantal lezers, maar wat ik redacties en directies verwijt is dat ze juist tegemoet zijn gekomen aan die ontwikkeling (door de verschijningsfrequentie terug te schroeven; door alleen korte verhalen te plaatsen) en daardoor zelf indirect hebben meegeholpen aan het nekken van hun eigen business.

Dat vind ik een heel sterk argument en ik zeg je eerlijk, ik weet het ook niet. Feit is dat de oplage van de stripbladen al vanaf de jaren '70 terugliepen. Toevallig heb ik vandaag op lambiek.net de pagina's over Pep en Sjors aangepast en reeds in die geschiedenis had men te kampen met terugloop. Misschien ligt het in Nederland wel een de houding t.o.v. het medium strip. In de krant publiceert men immers de laatste jaren ook alleen nog maar losse gags.

Rubberduck schreef:De kwestie van de figuren haal ik aan als onderdeel van een breder 'probleem', namelijk dat er helemaal geen vernieuwing in Donald Duck Weekblad zit. De figuurtjes zijn slechts een onderdeel daarvan, een handvat dat ik gebruik om dit aan te kaarten, dus staar je er niet blind op. Maar nu we het er toch over hebben: het klopt dat jullie veel van de boven genoemde figuren gebruiken. Maar daar zit ook een deel van de stilstand van het Weekblad in. Dat klinkt nu misschien paradoxaal uit mijn mond, maar ik zal het proberen uit te leggen.

Heel veel van de bovenstaande figuurtjes zijn door de jaren heen al tot op het bot uitgemolken. Broer Konijn, de Boze Wolf en de biggen, de Booswichtenclub, Hiawatha: je kunt er eigenlijk niets meer mee. Wat je daardoor vaak ziet in Donald Duck zijn heel korte verhaaltjes waarbij een clou lijkt te ontbreken. Er zijn tijden dat die Booswichten er zowat iedere week in staan! Het lijkt wel alsof niet het hebben van een goed verhaal-idee aanleiding is voor het gebruik van die karakters, maar dat het andersom gaat: er moét weer een verhaal komen met deze karakter, dús gaan we er een schrijven.

Tegelijkertijd zijn er veel personages die niet gebruikt worden door de redactie. Zo noem je hierboven Aladdin, Bambi en de Reddertjes, maar die zie je zelden of nooit in de Donald Duck. Bambi en de Reddertjes hebben er toevallig vorig jaar één keer in gestaan, na jaren van afwezigheid. Ik geloof dat de laatste keer dat ik de Reddertjes nog had gezien, in de jaren '80 was! En dan stond er vorig jaar een stripje van welgeteld 2 pagina's van hen in. Maar juist dit soort figuren leent zich voor eindeloos veel verhalen, en nog echte avonturen ook! Ze kunnen de hele wereld over reizen. De mogelijkheden zijn onbeperkt, want ze kunnen eeuwig op nieuwe missies gaan voor de Rescue Aid Society. Aladdin hetzelfde: genoeg verhalen van 1001 nacht over te verzinnen, en dat hoeft helemaal niet met die eeuwige Jafar als vijand! Die is aan het eind van deel 2 gestorven, weg ermee! Gebruik andere schurken. (Kijk desnoods de tv-serie om ideeën op te doen.)

Ok, duidelijk. Broer Konijn en de wortels is inderdaad een thema dat erg veel voorkomt. Persoonlijk lijkt mij een terugkeer naar de BK verhalen uit de tijd van het album Ranja met een Rietje (met de Sunday pages van Moores en Murry) erg leuk. Met een rijkere bos-cast en een Broer Konijn die ook wel eens het onderspit delft. Ik ben zelf een groot Meneer Beer-fan (ik gebruik hem vaak op twitter) en meer variatie is ontegenzeggelijk mogelijk.

Wat betreft de variëteit in de andere figuren zijn we ook afhankelijk van de creativiteit en inspiratie van onze schrijvers. We krijgen bijv. weinig Aladdin-plotjes binnen. Het is niet zo dat we een plot van de Aristokatten automatisch afkeuren omdat dit niet eerder gebruikte figuren zijn.

Rubberduck schreef:Ik vond het een goed initiatief om een Bambi-verhaal te maken, omdat het weer eens wat anders was dan dat eeuwige Konijn of die eeuwige biggen. Maar je kunt weinig met dat personage. Net zoals je weinig kunt met Pinokkio of Dumbo. Als er tekenfilmfiguren in het Weekblad staan, zijn het altijd dezelfde. Ik heb toen voorgesteld om Robin Hood te gaan gebruiken. Dat is een held die eindeloos avonturen kan beleven. Bovendien heb je met Prins Jan, Graaf Slis en de Sheriff van Nottingham onbegrensde mogelijkheden voor grappige situaties. Ik verbaas me erover dat men verhaaltjes blijft maken met uitgemolken personages (of verhaaltjes die niet lekker lopen als je ze naast de tekenfilm-structuur houdt), terwijl men aan de andere kant zoveel kansen laat liggen. De Reddertjes, Robin Hood en Aladdin zijn, net als De Speurneuzen, tekenfilms die heel veel ruimte open laten voor vervolgen, die je zó in strips in kunt vullen.

Dus waarom niet heel veel minder Wolven en Hiawatha's en wat meer andere personages? En bekijk dan eerst even de films om je geheugen wat op te frissen, zodat je de personages wel in-character schrijft.

Leuk dat je dat zegt. Ferdi en ik wilden graag zelf een Bambi-verhaal maken, ook om te bewijzen (wellicht voor onszelf) dat het beter kon dat de S-verhalen met dat personage. Maar inderdaad, Bambi is een erg beperkt personage, waarvan ik misschien pas over 20 jaar weer inspiratie krijg :)

Ik was bijzonder verheugd toen ik van de week twee verhalen van Robin Hood zag liggen, eentje van Kruse en eentje van Jonker. Dus je gebeden worden verhoord ;) Ik hou zelf ook wel van afwisseling en variëteit hoor. Het probleem met plotjes met tekenfilmfiguren is natuurlijk ook wanneer je het geheel situeert. Bij de zeemeermin is zij in de strips immers nog steeds een meermin, terwijl dit aan het eind van de film anders is. Hetzelfde met Pinokkio als jongetje en Belle en het Beest. Dat is wel lastig...

Rubberduck schreef:Ik heb het over vernieuwing. Bijna niemand op dit forum vindt Mickey Mouse een leuk figuur. Bijna niemand die ik ken of gekend heb, vond Mickey Mouse ooit leuk. Zou dat niets te maken kunnen hebben met het feit dat ze enkel en alleen de suffe, duffe jaren '50 Mickey kennen, de perfecte speurneus? Waarom kan Mickey in alle andere landen wél een bijdetijdse avonturier zijn, in frisse eigentijdse tekenstijl? En waarom in Nederland niet? En die kwestie van Diederik en Otto, maar ook Brigitta en andere personages: het gaat mij er niet om dat die iedere week in het Weekblad moeten. Alsjeblieft niet, zeg! Dan zou dat de nieuwe routine worden. Ik snap alleen niet waarom variatie taboe is bij de Roep-redactie. Altijd maar weer Willie Wortel als geleerde kop. Waarom geen Otto? Otto is heel anders van karakter, kijk maar naar die krantenstrips die jullie in de Scheurkalender zetten.

Jij hebt wat recente Diederik-strips gelezen en je vond er niet veel aan, zeg je. Dan heb je wat slechte verhalen getroffen. Er zijn ook veel slechte verhalen met Donald te vinden. Maar dan zegt er ook niemand: nou, dan maar geen Donald meer in het blad? En misschien vinden anderen die verhalen met Diederik wél leuk. Waar het mij om gaat, is dat iedere vorm van variatie systematisch tegengehouden wordt. (Dat Oena ooit het blad binnen is gekomen, mag een godswonder heten, maar dat komt natuurlijk omdat Vicar de lievelingstekenaar van Oom Thom is.) Waarom geen Brigitta? Een eigentijds vrouwelijk personage. Waarom alleen dat jaren '50-tutje Katrien, met haar damesclubje en breiwerkjes?

Het is iedere week weer Donald, Dagobert, Willie, de Wolf, het Konijn.

Ik ben ook geen tegenstander van de moderne Mickey. Integendeel, ik vind de verhalen er erg leuk uitzien. Maar ik heb geen zeggenschap over de verhaalkeuze. Qua Murry wisselt het. Hij heeft heel goede avonturenverhalen gemaakt, maar vooral op het einde is er de klad in gekomen. Maar het recente Mickey-verhaal van Bill Wright vind ik helemaal niet verkeerd.

Wat betreft Otto en Diederik heb ik een ander topic gereageerd. Ook hier heb ik geen zeggenschap over de verhaalkeuze, maar deze figuren mis ik absoluut niet. En dat is strikt persoonlijk, natuurlijk.

Duckfan van Down Under schreef:Dat is volgens mij niet helemaal goed uitgedacht. Voor een comeback met figuren als Diederik en Otto, ga jij nieuwe verhalen lezen met deze figuren. Die verhalen zijn gemaakt voor een comeback van Diederik en Otto, daar heb je een punt. Is het niet gemakkelijker om eerst wat oudere verhalen te lezen (Hubbard/Kinney-Diederik, Strobl-Otto)? Mij lijkt het logischer.

En waarom zouden jullie die personges niet opnieuw kunnen introduceren? Het eerste verhaal met Otto uit 1961 (dat is dit verhaal) lijkt me anno 2011 nog best te kunnen werken als introductie van Otto. Al weten we goed dat de beste manier om een personage te introduceren is te doen alsof hij er altijd al was.
Dat het voor de pocketlezers in dat verhaal verwarrend is, omdat voor hun Otto er altijd was, is deels jullie eigen schuld. Jullie hebben jaren gedaan alsof Otto niet bestond in het weekblad. Zijn laatste optreden in het weekblad voor 2009 en 2010 was in 1975.

Hierbij kom ik terug op mijn vraag in het andere topic. Jullie houden (over het algemeen) niet van herdrukken of oudere verhalen, maar waarom dan wel die met Otto of Diederik? Het lijkt een beetje een geuzenstrijd te worden. Dat is overigens jullie goed recht, hoor ;)

Ui schreef:Vervolgens staat in het Weekblad een vervolgverhaal dat eerder in de Pep heeft gestaan. Ui vraagt zich af, hoe deze verwarring mogelijk is. Oom Thom gaat op zeer korte termijn, regelrecht tegen zijn eigen advies in. Wie weet lag het betreffende nummer al bij de drukker. Voor Ui wekt dit een indruk van een slapende hoofdredacteur, die niet helemaal weet waar hij mee bezig is.

Thom doelde hier denk ik voornamelijk op de lange verhalen die met 2 à 3 verhalen per week werden gepubliceerd. Dan kan het soms 20 weken duren voordat een verhaal voltooid is. Dit Mickey-verhaal wordt gepubliceerd in 3 weken. Dat is aanzienlijk sneller. We doen dit niet vaak, maar een of twee keer per jaar moet kunnen.

Ui schreef:Hoe definieert men "striptijdschrift"? Ui denkt, dat men zich blindstaart op het papier. Zoals de muziekindustrie zich blindstaart op glimmende schijfjes. Valt een digitale strip niet onder een striptijdschrift? Of wordt het gezien als een geheel nieuw product?
En wat is een digitale strip precies? Is dat een gescande papieren strip? Of bevat het geluidseffecten, beeldeffecten (eenvoudige animatie) en eventueel een spel-element? Heeft een digitale strip misschien een interessante aansluiting met de game-wereld?

Ja, de digitale strip is heel wat anders. Maar daar ging het hier toch niet om? Een gescande strip zal tegenwoordig vooral een gescande, bestaande strip betekenen. En het blijkt niet altijd even succesvol om het printmedium naar digitaal te vertalen.

Ui schreef:Ui vindt de redactionele bijdragen rondom Donald Duck Weekblad best goed, van wat Ui ervan gezien heeft. Laatst was er een weetjespagina over digitale techniek. Ui wist bijvoorbeeld niet, dat het woord "laser" een afkorting is. Ui houdt enorm van dat soort Meester Warbol-achtige contacten met de lezer.
En over het weinige dat Ui heeft gezien van Duckstad op Twitter, is Ui enorm te spreken. Ui vindt het een ontzettend goed initiatief, dat een mooie aansluiting geeft met het Weekblad. Nu nog een link naar een webshop waar tegen betaling een digitale strip gedownload kan worden.

Dat vind ik leuk om te horen. Dat mag ook gezegd. We beleven zelf ook veel plezier aan de Ducktad Twitter, al waren we in het begin ook wat huiverig omdat we het medium niet goed kenden.

Ui schreef:We leven nu in een totaal andere tijd dan in de jaren '80. Vroeger kon men zichzelf urenlang vervelen op een zolderkamertje. Tegenwoordig wordt men via de media (waaronder internet) overladen met entertainment. Ui komt tegenwoordig levens tekort. (snik)

En dan heb ik nog niet eens een zolderkamertje! Hoe vult Ui zijn dagen, vraag ik mij wel eens af?

Ui schreef:Bedoel je echt de jaren '80, niet de jaren '90? De jaren '80 is vroeger dan Ui dacht. Ui meent het grootste keerpunt te zien in de jaren '90, toen de uitgever van het Weekblad naar de beurs ging. (snik)

Lees de Robbedoezen uit de jaren '80 er maar eens op na. "We weten niet eens meer wie onze baas nu is" is uit het hoofd een letterlijke quote uit een der eerste nummers van de Nederlandse Robbedoes. Zelfs Bas kan hier een snif, snotter niet onderdrukken!

Ui schreef:Beletten deze marktgegevens het gebruik van meer Duckpersonages? (Echte vraag.)
Een reden die Ui kan bedenken, is dat men voor een Nederlands gebruik van meer personages, zich moet verdiepen in die personages. Voor het tekenen van een Diederik in een redactionele bijdrage of als opvulling van een familie-feestje, hoeft men zich amper in het personage te verdiepen. Wat zou verklaren, waarom hij bij voorkeur alleen als achtergrond-opvulling dienst doet. Ui geeft de indruk, dat de redactie zelf enige introductie nodig heeft, en niet zozeer de lezer. Ook omdat de redactie over Diederik lijkt te denken als een obscuur personage uit de jaren '60, terwijl hij ondertussen geregeld verschijnt in de door het buitenland samengestelde pockets.

Goede vraag en nee. Ik ging hier meer in op Rubberducks algemene relaas. Ik zou er niet te ver over nadenken. Diederik is inderdaad sinds de jaren '70 niet meer voorgekomen in Duck en op de redactie wordt ook eigenlijk niet meer over hem gedacht. Dat is niet per definitie een grote onwilligheid maar misschien ook meer een gewoonte. En zoals ik elder als schreef, het lezen van de recente Diederik- en Otto-verhalen hebben mij nog niet aangespoord voor een terugkeercampagne.

Ui schreef:Bij Barks is Guus Geluk een personage dat beperkt is gebruikt. Zijn eeuwige geluk en beperkte karakter gaat gauw vervelen.

Dit ben ik met je eens. Guus' geluk moet een toevalligheid zijn die opspeelt in een verhaal en niet zijn doel op zich.
Bas
Member
 
Berichten: 69
Geregistreerd: zo jan 18, 2009 11:15 pm

Berichtdoor Bruno » za jun 11, 2011 1:51 am

Ui schreef:
Bruno schreef:Wil je dat zijn dan?

Jij niet dan? (snik)

Absoluut niet!
Bruno
Member
 
Berichten: 1215
Geregistreerd: wo sep 29, 2010 5:52 am

Berichtdoor Duckfan van Down Under » za jun 11, 2011 2:56 pm

Bas schreef:
Duckfan van Down Under schreef:Dat is volgens mij niet helemaal goed uitgedacht. Voor een comeback met figuren als Diederik en Otto, ga jij nieuwe verhalen lezen met deze figuren. Die verhalen zijn gemaakt voor een comeback van Diederik en Otto, daar heb je een punt. Is het niet gemakkelijker om eerst wat oudere verhalen te lezen (Hubbard/Kinney-Diederik, Strobl-Otto)? Mij lijkt het logischer.

En waarom zouden jullie die personges niet opnieuw kunnen introduceren? Het eerste verhaal met Otto uit 1961 (dat is dit verhaal) lijkt me anno 2011 nog best te kunnen werken als introductie van Otto. Al weten we goed dat de beste manier om een personage te introduceren is te doen alsof hij er altijd al was.
Dat het voor de pocketlezers in dat verhaal verwarrend is, omdat voor hun Otto er altijd was, is deels jullie eigen schuld. Jullie hebben jaren gedaan alsof Otto niet bestond in het weekblad. Zijn laatste optreden in het weekblad voor 2009 en 2010 was in 1975.

Hierbij kom ik terug op mijn vraag in het andere topic. Jullie houden (over het algemeen) niet van herdrukken of oudere verhalen, maar waarom dan wel die met Otto of Diederik? Het lijkt een beetje een geuzenstrijd te worden. Dat is overigens jullie goed recht, hoor ;)

Tja, dit forum blijft een groep mensen, die niet altijd dezelfde mening hebben. Ik zie nog eens best graag een oud verhaal (terug)zien, maar er zijn ook leden die dat niet willen. Ach, jullie zullen wel als geen ander weten dat je niet iedereen blij kunt maken.
Duckfan van Down Under
Member
 
Berichten: 3852
Geregistreerd: ma sep 08, 2008 8:45 pm

Berichtdoor admin » za jun 11, 2011 4:37 pm

Uit het topic 'Vakantieboek 2011':

2011-06-11 00:13:55, Bas schreef:Ik lees door menig topic berichten over Diederik, Otto en Bella Duck. Pleiten jullie nou voor hun verschijning omwille van algemene hervormingen of zijn jullie nou echt zo gehecht aan juist díe personages? Ik vraag dit omdat ik persoonlijk de recente verhalen met Diederik en die ene met Otto (zijn er meerdere?) niet echt denderend vind. Daarom begrijp ik niet zo waarom ze in bijna elke discussie terugkomen. Worden figuren als Oena of Martje de Meeuw met eenzelfde enthousiasme bepleit wanneer die niet gepubliceerd zouden worden?

Als ik het forum over het algemeen beschouw zijn sommigen van jullie niet zo te spreken over de nieuwe verhalen. Zien jullie in figuren als Otto, Diederik en Bella dan echt de redding? Stel je voor dat we nu een Deens Diederik-verhaal publiceren, vinden jullie* dat dan blind goed omdat het Diederik is? Want ook de Deense verhalen die we wél publiceren krijgen wel eens commentaar.
En als het een hang is naar oude Hubbards, dan vraag ik me af of deze verhalen wel als herdruk geaccepteerd zouden worden.
Oude Strobl's worden doorgaans met wantrouwen onthaald, maar als het nu een Moby Duck verhaal zou zijn, wordt het dan leuk gevonden omdat er een niet/weinig gebruikt personage in zit?

*Ik zeg "jullie", maar ik bedoel alleen de mensen die zich aangeproken voelen ;)

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=39022#p39022

2011-06-11 00:48:27, DD schreef:Ik zelf ben niet zo iemand die pleit voor speciaal Diederik en Otto. Wel vind ik het een verrijking als 1. zoveel mogelijk figuren worden gebruikt, 2. verhalen uit alle landen worden gedrukt (dus ook Brazilië en Frankrijk) en 3. als verhalen worden gedrukt waarin de Mouses en Ducks samen optreden (volgens mij zijn dat vooral Italiaanse verhalen).

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=39023#p39023

2011-06-11 09:04:00, Ridder ter Geit schreef:Terwille van de afwisseling zouden we inderdaad zo'n verhaal vanwege die personages al leuker vinden, ja. Daarnaast zijn de Deense verhalen vaak momenteel nog de verhalen waar ik het meest positief over ben.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=39036#p39036
admin
Site Admin
 
Berichten: 409
Geregistreerd: di aug 14, 2007 12:35 am
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor admin » za jun 11, 2011 8:24 pm

Uit het topic 'Vakantieboek 2011':

2011-06-11 20:07:08, Duckfan van Down Under schreef:
Bas schreef:En als het een hang is naar oude Hubbards, dan vraag ik me af of deze verhalen wel als herdruk geaccepteerd zouden worden.

http://coa.inducks.org/comp2.php?code=S ... sort1=auto
Kijk eens aan, een lijst met Hubbard-Diederiks die nog niet gepubliceerd zijn in Nederland. Er zit er vast een tussen die jullie ergens hebben liggen, maar nooit hebben gepubliceerd.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=39078#p39078
admin
Site Admin
 
Berichten: 409
Geregistreerd: di aug 14, 2007 12:35 am
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Ui » za jun 11, 2011 8:49 pm

Duckfan van Down Under schreef:
Ui schreef:Als Ui inmiddels niet omomstotelijk heeft bewezen, de meest geschikte, nieuwe hoofdredacteur van het Weekblad te zijn, dan weet Ui het niet meer. (huil huil)

Okeeeee... alleen omdat Ui [al de] hoofdredacteur van dit forum is. Anders zou ik zeggen dat Duckfan van Down Under al meer dan 3000 berichten bewijst de meeste geschikte, nieuwe hoofdredacteur van het Weekblad te zijn.

Duckfan van Down Under mag thee zetten voor Hoofdredacteur Ui. Wel een scheutje water erbij, want anders is ze te heet. (snif)

Rubberduck schreef:[vervolgverhalen zoals in Pep, Robbedoes en Kuifje] Een kernmerk van die oude bladen was, dat nieuwe vervolgverhalen van verschillende series nooit tegelijkertijd begonnen. Dus iemand die halverwege bij twee reeksen instapt, kan bijvoorbeeld een week later vanaf het begin twee andere reeksen beginnen volgen. Die series waren toentertijd toch echt heel populair, Ui.

Dus men koopt een heel blad om een fragment van twee reeksen te lezen? Dat zijn maar 4 of 6 pagina's. En dan maar hopen dat het reeksen zijn die je aanspreken. De inhoud van variëren van 'Lucky Luke' tot 'Storm'. Twee totaal verschillende werelden. Ui heeft nooit begrepen, hoe die bladen hebben kunnen bestaan. Het leven moet vroeger erg saai geweest zijn. (snik)

Rubberduck schreef:
Ui schreef:Ui vindt de redactionele bijdragen rondom Donald Duck Weekblad best goed, van wat Ui ervan gezien heeft. Laatst was er een weetjespagina over digitale techniek. Ui wist bijvoorbeeld niet, dat het woord "laser" een afkorting is. Ui houdt enorm van dat soort Meester Warbol-achtige contacten met de lezer.

Dat zijn leuke rubrieken, maar het is wat karigjes. Het is gewoon de standaard voorlaatste pagina die al decennia op die manier wordt ingevuld. Magertjes vergeleken met wat er vroeger werd gedaan, met Galerij der Groten, Klassiekers uit de Duckstadse Bibliotheek, en de artikelen over Disney-films. Dat kwam vroeger bovenop de voorlaatste pagina-rubriek.

Die rubrieken waren niet wekelijks. Hoeveel redactionele pagina's telde het Weekblad vroeger, gemiddeld per nummer? En hoeveel zijn het er tegenwoordig?

Rubberduck schreef:
Ui schreef:Televisie is geen papieren strip. Dus dat is appels met peren vergelijken.
Zo wordt televisie "gratis" voorgeschoteld; je hoeft er niet voor naar een winkel. En heeft men de aflevering gemist, dan kan men via internet ("uitzendinggemist") de schade inhalen. Men kan gezamelijk achterover op de bank zitten staren naar een scherm. Een strip moet je vasthouden en biedt voor anderen weinig ruimte om mee te lezen. (snotter)

Dat is allemaal irrelevant voor de vergelijking die ik maakte. Het ging mij om het wekenlijks volgen van een verhaal. Het medium doet dan niet ter zake.

Ui vindt het medium wel relevant. Een televisie of een strip is een wereld van verschil. Maar nu gaat Ui zichzelf herhalen. (snik)

Rubberduck schreef:De muisjes Bernard en Bianca zijn niet inwisselbaar voor de 'mens-eenden' Donald en Dagobert.

Het is een peulenschil om de film 'De Reddertjes', om te schrijven naar een Duckverhaal. De eenden willen iemand redden, maar raken per ongeluk verkleind. (Voor zover dat nodig is voor het verhaal.) De rest gaat vanzelf.
Natuurlijk zijn er verschillen in de personages, maar dat zijn details: of een schat wordt gevonden door Mickey of door Donald, maakt in feite geen verschil. Want het is dezelfde schat. Omdat plotjes niet aan de bomen groeien, kan men dan het beste gaan voor de populairste personages. Een 'De Reddertjes Weekblad' of 'Mickey Maandbald' verkopen hoe dan ook slechter dan 'Donald Duck Weekblad'. (snotter)

Rubberduck schreef:De Reddertjes zijn, net als Basil en Dawson, geen 'mens-muizen' zoals Mickey

Bianca, Bernard, Basil en Dawson zijn wel mensmuizen. Ze dragen kleding en gedragen zich als mensen. Maar toch is er inderdaad een verschil met Mickey, die een groter postuur heeft en blijkbaar een andere mensmuizensoort is.
Over dit soort antropomorfismen kan een flinke boom opgezet worden.

Rubberduck schreef:
Ui schreef:Je geeft hier zelf antwoord op je vraag. Men moet eerst "even" de films "bekijken", die elk 90 minuten duren. Om goed bekend te zijn met de tekenfilms, zou men ze moeten bestuderen. Daarbij is een stripliefhebber [niet] per se een filmliefhebber, wat films kijken een vervelende klus maakt. (snotter)

Tja... als je een goede schrijver wilt zijn, zul je je toch moeten verdiepen in de personages die je gebruikt. Ik zie bijv. in veel Speurneuzen-strips dat men geen gebruik maakt van het karakter van Basil. Meestal is hij gewoon een detective die je zo voor een ander zou kunnen inwisselen. Dat is redelijk saai. Dan had men er ook wel een verhaal van Inspecteur Zaaks van kunnen maken. Als je je niet verdiept in de figuurtjes, krijg je rare toestanden zoals eerder dit jaar/vorig jaar (ben niet zeker) met dat korte Reddertjes-verhaal van 2 pagina's. Daarin is Bianca opeens het bijgelovige, bange muisje en Bernard de laconieke no-nonsense figuur. Terwijl het natuurlijk precies andersom hoort te zijn.

Aan het verdiepen in personages hangt een kostenplaatje. Ga jij gratis en voor niets, minstens 90 minuten overwerken, om een film te bestuderen? Terwijl je werk toch al geregeld bestaat uit het gratis en voor niets werken voor een prullenbak?
Je wilt niet weten hoeveel energie men voor niets verbruikt. Hoeveel scenario's voor niets gemaakt worden. Hoeveel uren, dagen daarmee verspild worden. Moet men dan ook nog gratis gaan researchen, voor een scenario dat misschien ook wordt afgekeurd?

Valt je niet op, dat niemand van de onderredacteurs echt een antwoord kan geven over wat goedgekeurd wordt en wat niet? Ditzelfde geldt voor de auteurs. Elk opgestuurd scenario is een gok. Aan die vaagheid gaat veel energie verloren, die beter besteed kan worden. Een bedrijfsdokter zou er de hik van krijgen. En misschien staat Oom Thom daar helemaal niet bij stil, omdat niemand er echt over durft te klagen. Je moet zo'n vage baas toch te vriend houden, want je kunt je nergens op beroepen. Je kunt geen lijst tevoorschijn halen, volgens welke het verhaal wel goedgekeurd moet worden. (snik)

Stel dat de energie die verspild is aan afgekeurde scenario's, besteed zou zijn aan het verdiepen in personages en het doen van onderzoek voor avonturen. Stel je dat eens voor!

BTW. Opmerkelijk dat vrouw Bianca het bijgelovige, bange muisje wordt. Is er eens een sterk vrouwelijk personage, wordt deze in Nederland afgezwakt. Dit past in Ui's observatie, dat voor sterke vrouwenkarakters weinig plek is in het Nederlandse Disneyland. (snik)

Rubberduck schreef:
Ui schreef:Laat Mau Heymans een verhaal maken waarin Diederik een rolschaatsmanie heeft, en het leven van Donald op rolletjes wil laten lopen. (Geef toe dat dit een goed ideetje is, dat Ui zomaar even uit de losse pols schudt!)

Ik vind het leuk bedacht. Ik zie dat Ui vaak zomaar met verhaal-ideeën komt, alsof het niets is. Het zijn maar aanzetjes, maar toch... ik ben onder de indruk.

Dank voor het compliment. Leest Bas mee? Haha! (snotter)

Er is echter een wereld van verschil tussen een idee en een uitgewerkt verhaal. Stel dat Ui een Disney-scenarist is, die het volgende plotje bedenkt voor de achterkant van het Weekblad:
Dubbele pechdag. Donald wil op stap gaan met Katrien. Helaas blijkt Guus hem voor te zijn. Het zit Donald weer eens tegen. Maar ook Guus heeft vreselijke pech: hij moet voor de Damesclub een lezing houden over zijn eeuwige geluk.

Om dit voorbeeld-plotje te laten keuren door de Roepredactie, moet het eerst uitgewerkt zijn als een geïlustreerd scenario. Dat zou in dit geval gaan om pakweg 8 tekeningen, waarvan de layouts tesamen de layout van de pagina bepalen. Het gaat dus om 8 sub-layouts in een hoofd-layout. Over die tekeningen moet het verhaal zijn verdeeld, en er moet tekst aan worden toegevoegd.
Voor een plotje dat in luttele seconden is bedacht, kun je dus zeker een uur gaan zitten sleutelen en schaven. Zonder dat je weet of men het idee goed zal keuren. Dit voorbeeld gaat over één enkele pagina, dus ga nu eens een idee voor een spannend avontuur van 24 pagina's uitwerken. (24 x 8 plaatjes = 192 tekeningen) Heb je research gedaan over de een of andere oude beschaving, blijkt achteraf het basis-idee bij voorbaat al kansloos te zijn geweest. Al die moeite voor niets!

Zie hoe het afgekeurde kerstverhaal van Frank Jonker tot op de dag vandaag, toezeggingen ten spijt, totaal verspilde energie is geweest. Dat zijn pakweg 80 verspilde tekeningen. Terwijl het idee over Dagobert als babysitter een heel goede vondst is.
Stel dat Jonker, in plaats van 10 pagina's voor niets te ontwerpen en te tekenen, eerst even een tekstueel plotje had kunnen laten keuren. Hoeveel werk had hem dat gescheeld, dat gestoken had kunnen worden in scenario's die wél worden aangekocht.

Maar dat kan Ui hier nu gaan zitten vertellen, onder het oog van onderredacteurs Bas en Ferdi. Maar denk je dat zij King Kong zijn? Dat zij nu op Oom Thom afstappen en zeggen, dat Ui een punt heeft? Wat zou jij doen, in hun schoenen? Ga jij straks werkeloos thuiszitten, of houd je liever je baan?

Men kan Ui van alles proberen te betichten, maar Ui is voor zover bekend, de enige die ooit het lef heeft gehad om Oom Thom zo tegen het licht te houden. En je ziet, hoe weinig het opschiet. De man heeft gewoon geen zin in dit soort discussies. Zie een van zijn e-mails van vorig jaar. Hij vindt het prima als onderredacteurs wel interesse in meningen op een fanforum hebben, maar je hoeft er bij Oom Thom niet mee aan te komen. En misschien zullen veel bazen zullen hem gelijk geven. (snotter)

Bas schreef:Wat betreft de variëteit in de andere figuren zijn we ook afhankelijk van de creativiteit en inspiratie van onze schrijvers. We krijgen bijv. weinig Aladdin-plotjes binnen. Het is niet zo dat we een plot van de Aristokatten automatisch afkeuren omdat dit niet eerder gebruikte figuren zijn.

Aladin- en Aristokatten-plotjes maken beduidend minder kans op goedkeuring dan bijvoorbeeld Broer Konijn-plotjes. Blijkbaar zit de Roepredactie om Konijn-plotjes te springen. Dan zou je als scenarist toch gek zijn, als je minder gewenste personages gaat gebruiken?
Een Aristokatten-scenario zal dus kritischer bekeken worden. En dan moet je als scenarist ook nog eens de hele film bekijken, om de personages in-character te houden!

Is de Roepredactie zich daarvan bewust? Men kan defensief reageren en Ui ongelijk geven, maar het gaat wel ten koste van de Nederlandse productie! (huil huil)

Bas schreef:Ik was bijzonder verheugd toen ik van de week twee verhalen van Robin Hood zag liggen, eentje van Kruse en eentje van Jonker. Dus je gebeden worden verhoord ;)

Goed nieuws. Maar moet Ui hieruit begrijpen, dat de redactie afwacht welke titelpersonages de scenaristen leveren? Geeft de redactie zelf geen opdracht om te variëren en bepaalde personages te gebruiken?

Bas schreef:Ik hou zelf ook wel van afwisseling en variëteit hoor. Het probleem met plotjes met tekenfilmfiguren is natuurlijk ook wanneer je het geheel situeert. Bij de zeemeermin is zij in de strips immers nog steeds een meermin, terwijl dit aan het eind van de film anders is. Hetzelfde met Pinokkio als jongetje en Belle en het Beest. Dat is wel lastig...

Donald Duck is ook anders dan in de tekenfilms. En dat vindt men een vooruitgang! Rare jongens, die stripliefhebbers. (snik)

Bas schreef:Ik ben ook geen tegenstander van de moderne Mickey. Integendeel, ik vind de verhalen er erg leuk uitzien. Maar ik heb geen zeggenschap over de verhaalkeuze.

Die zeggenschap lijkt volledig bij Oom Thom te liggen. Ui vindt dat Oom Thom daarmee zijn macht verkeerd gebruikt. Het doordrammen van telkens de oude Mickeys geeft Ui de indruk, dat hij blind is voor andermans smaak. Hij vindt die verhalen leuk, DUS zijn ze leuk. En dat klanten vervolgens afhaken, komt natuurlijk door de televisie. Dat fanatiekelingen zoals Rubberduck en Ui geen abonnement meer willen, wordt uitgelegd als zijnde een gevolg van hun fanatisme. Er is altijd wel een uitvlucht waardoor Oom Thom's beleid geen blaam treft. Want hij is de baas. (snotter)
Maar goed, het heeft weinig zin om dat publiekelijk tegen zijn werknemers te zeggen, die er ook geen verandering in kunnen brengen. Ook Oom Thom rechtstreeks benaderen wordt al gauw door hemzelf afgekapt: de klager mag in zijn eentje langskomen op Oom Thom's domein en doet hij dat niet, dan hoeft hij voortaan niet meer bij Oom Thom aan te kloppen. Zulk verheven gedrag wekt weinig vertrouwen in een zinnig gesprek. Dat het voor een klant bedreigend is om in verplichte eenzaamheid een bedrijf binnen te gaan, lijkt niet niet bij Oom Thom op te komen. Of het interesseert hem gewoon niet: slikken of stikken. Als hij al zo tegen klanten doet... (huil huil) (snotter)

Bas schreef:Jullie houden (over het algemeen) niet van herdrukken of oudere verhalen, maar waarom dan wel die met Otto of Diederik? Het lijkt een beetje een geuzenstrijd te worden. Dat is overigens jullie goed recht, hoor ;)

De klacht gaat vooral over het HER-herdrukken van verhalen.
Wat betreft Otto en Diederik heeft Ui een voorkeur voor nieuwe verhalen.

Ui is weliswaar enorm fan van de Hubbard-Ducks, maar is bereid om te accepteren dat die blijkbaar niet populair zijn. Waar Rosa wordt geprezen om zijn eigen stijl, wordt Hubbard erom afgekraakt. Maar goed, om dan toch Hubbard-Ducks door te drammen, zou ingaan tegen Ui's pleidooi tegen een hoofdredacteur die alleen zijn eigen smaak volgt. (snik)

Bas schreef:
Ui schreef:Hoe definieert men "striptijdschrift"? Ui denkt, dat men zich blindstaart op het papier. Zoals de muziekindustrie zich blindstaart op glimmende schijfjes. Valt een digitale strip niet onder een striptijdschrift? Of wordt het gezien als een geheel nieuw product?
En wat is een digitale strip precies? Is dat een gescande papieren strip? Of bevat het geluidseffecten, beeldeffecten (eenvoudige animatie) en eventueel een spel-element? Heeft een digitale strip misschien een interessante aansluiting met de game-wereld?

Ja, de digitale strip is heel wat anders. Maar daar ging het hier toch niet om? Een gescande strip zal tegenwoordig vooral een gescande, bestaande strip betekenen. En het blijkt niet altijd even succesvol om het printmedium naar digitaal te vertalen.

Wat bedoel je met succesvol? Gaat dat over de techniek of over de marktvraag?
Dat het niet over digitale strips gaat, is volgens Ui juist een probleem. Want digitale strips zijn de toekomst, voor zover er toekomst in strips is.

Bas schreef:Hoe vult Ui zijn dagen, vraag ik mij wel eens af?

Ui vult zijn dagen met leven als een klUIzenaar. Daniel73 doet z'n best om zich voldoende bij elkaar te vegen om eindelijk wat creatieve projecten af te ronden. Dat is moeilijk, als je beseft dat je in een droomwereld zit. Eigenlijk is het hele moderne leven een droomwereld, verslaafd aan electriciteit. Ken je de cynische strips van Franquin?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwartkijken
Ui heeft ze zelf niet, maar herinnert zich er twee. Eén toont een rij feestende mensen die van plateau naar plateau springen. Ze stuwen elkaar vooruit. Maar de plateaus worden steeds kleiner, totdat het scherpe naalden zijn waaraan de mensen gespietst worden. De andere strip toont een man in een doolhof. Als hij de uitgang vindt is hij vrij. Maar als de camera uitzoomt, blijkt het doolhof de hele planeet te beslaan en bevindt zich er ergens een bloeddorstige tijger. Als je daarom gaat schaterlachen alsof iemand je wereldbeeld begrijpt, weet je ongeveer, op welk feestje Ui zijn dagen en nachten vult. (snif)

Bas schreef:
Ui schreef:Bedoel je echt de jaren '80, niet de jaren '90? De jaren '80 is vroeger dan Ui dacht. Ui meent het grootste keerpunt te zien in de jaren '90, toen de uitgever van het Weekblad naar de beurs ging. (snik)

Lees de Robbedoezen uit de jaren '80 er maar eens op na. "We weten niet eens meer wie onze baas nu is" is uit het hoofd een letterlijke quote uit een der eerste nummers van de Nederlandse Robbedoes. Zelfs Bas kan hier een snif, snotter niet onderdrukken!

Ui vindt dit een beetje vergelijkbaar met een situatie waarin redacteurs niet weten welke verhalen worden gekozen door de hoofdredactie.

Duckfan van Down Under schreef:Ach, jullie zullen wel als geen ander weten dat je niet iedereen blij kunt maken.

Ah! Deze dooddoener had Ui nog niet. Hoi hoi! (huil huil)

Bas schreef:Ik lees door menig topic berichten over Diederik, Otto en Bella Duck. Pleiten jullie nou voor hun verschijning omwille van algemene hervormingen of zijn jullie nou echt zo gehecht aan juist díe personages? Ik vraag dit omdat ik persoonlijk de recente verhalen met Diederik en die ene met Otto (zijn er meerdere?) niet echt denderend vind. Daarom begrijp ik niet zo waarom ze in bijna elke discussie terugkomen. Worden figuren als Oena of Martje de Meeuw met eenzelfde enthousiasme bepleit wanneer die niet gepubliceerd zouden worden?

Ui vindt de ontwerpen van Prinses Oena en Martje de Meeuw minder geslaagd in vergelijking met die van Otto, Diederik, Bella en Brigitta. Bij Oena ligt dit vooral aan haar irritante, stompzinnige gedrag. Bij Martje ligt het aan zijn wat ingewikkelde hoofd.
Ui zou Martje graag terugzien. Ui moest eerst even aan hem wennen. Plus de onvrede dat dit personage wel kan, maar andere personages niet. Wat maakt Martje volgens jullie beter dan Otto, Diederik, Bella, Brigitta?

Je kunt wel zeggen dat Ui enorm gehecht is aan Diederik, Otto, Bella en niet te vergeten de kat Tobber. Het had weinig gescheeld, of Oom Donald had reeds in 1986 een brief ontvangen met een verzoek om alsjeblieft die personages. Wist het lezertje veel, tegen welke muur van bureaucratie zo'n verzoek zou stuiten. (snotter)

Wat betreft het maken van denderende, recente verhalen met deze personages, ligt een mooie taak bij de Nederlandse afdeling! (snif)
Hier is een voorproefje van je naamgenoot Bas Heymans, op 17 april 2011 gemaakt voor Appie Aap:
Afbeelding

Bas schreef:Als ik het forum over het algemeen beschouw zijn sommigen van jullie niet zo te spreken over de nieuwe verhalen. Zien jullie in figuren als Otto, Diederik en Bella dan echt de redding? Stel je voor dat we nu een Deens Diederik-verhaal publiceren, vinden jullie* dat dan blind goed omdat het Diederik is? Want ook de Deense verhalen die we wél publiceren krijgen wel eens commentaar.

Zelfs al zou het een mager verhaal zijn, dan maakt de variatie veel goed. Liever een mager verhaal met zo'n personage, dan weer een mager verhaal over Donald die een uitvinding van Willie wil. Als het toch kiezen is uit magere verhalen, laten ze dan variatie bevatten. Liever met Dagobert en Bella op zee, dan alweer met Donald in de Damesclub.

Ui ziet veel mogelijkheden in Bella Duck. In tegenstelling tot Brigitta heeft ze een boot en is ze ondernemer, wat haar beter bij Dagobert doet passen. Ze zou zelfs zijn concurrent kunnen zijn.
Dat Dagobert geen aanbidsters over de vloer krijgt die hem willen versieren, vindt Ui een gemis. Met het mierenzoet recyclen van Glittering Goldie (Knappe Kitty) heeft Don Rosa bewezen, dat lezers (tot op zekere hoogte) meer romantiek willen. Goldie ging zich meer en meer gedragen als Brigitta, wachtend op ooit het ja-woord van Dagobert. Laat men dan meteen Brigitta of Bella gebruiken, in plaats van Goldie te verbuigen.

Bas schreef:En als het een hang is naar oude Hubbards, dan vraag ik me af of deze verhalen wel als herdruk geaccepteerd zouden worden.
Oude Strobl's worden doorgaans met wantrouwen onthaald, maar als het nu een Moby Duck verhaal zou zijn, wordt het dan leuk gevonden omdat er een niet/weinig gebruikt personage in zit?

't Is voor Ui geen hang naar Hubbard of Strobl. Ui is nieuwsgierig wie die Moby Dick precies is, en wat hij aan verhaalmogelijkheden biedt. Dat zou evengoed, of zelfs liever, een verhaal van Kruse of Jonker kunnen zijn. (snif)
Na zonneschijn komt regen.
Avatar gebruiker
Ui
emotioneel wezen
Member
 
Berichten: 4411
Geregistreerd: vr sep 04, 2009 7:13 pm

Berichtdoor Ui » za jun 11, 2011 9:06 pm

Ui schreef:De inhoud van variëren van 'Lucky Luke' tot 'Storm'.

(snotter) Moet zijn: De inhoud kan variëren van 'Lucky Luke' tot 'Storm'.
Na zonneschijn komt regen.
Avatar gebruiker
Ui
emotioneel wezen
Member
 
Berichten: 4411
Geregistreerd: vr sep 04, 2009 7:13 pm

Berichtdoor Bruno » za jun 11, 2011 9:10 pm

Goed bericht Ui. Heel eerlijk, niet overdreven en.. gewoon goed. (Die grote dan, niet letterlijk de vorige)
Bruno
Member
 
Berichten: 1215
Geregistreerd: wo sep 29, 2010 5:52 am

Berichtdoor Rubberduck » zo jun 12, 2011 12:56 am

Wederom bedankt voor je uitgebreide reactie, Bas. Ik denk dat veel forumgangers dit waarderen.

Bas schreef:Of het aan het tweewekelijkse ligt durf ik niet te zeggen. Ik had dit ten tijde van mijn Robbedoes-abonnement ook al. Het kan ook aan mij liggen, maar misschien speelde dit bij de rest van de doelgroep ook. Feit is dat Robbedoes op het eind een zielloos blad was. Dit in tegenstelling tot Spirou, overigens. Het een zal het ander niet geholpen hebben.

Het ging mij erom dat het me lastig lijkt lezers aan je te binden als je overgaat op een lagere verschijningsfrequentie. Dan maak je het lezers natuurlijk zélf lastig een vervolgverhaal te blijven volgen. Als dan de lezers afhaken en directies zeggen dan: 'zie je wel, men wil geen vervolgverhalen', is dat dan geen self-fulfilling prophecy? Overigens stonden in de jaren '70 en '80 vaak meerdere vervolgverhalen in Donald Duck. Soms stonden er wel twee niet-Disney vervolgstrips in en natuurlijk het vervolg-leesverhaal en soms dáárnaast nog een Barks-vervolgavontuur. Ik heb niet de indruk dat het het blad kwaad heeft gedaan. Ik zeg niet dat ik de absolute waarheid in pacht heb, natuurlijk. Maar ik vraag me dan toch af waarom het bladen met alleen kant-en-klare gagstrips het ook niet gelukt is te overleven, zoals Striparazzi. En waarom het met Spirou wel kan.

Bas schreef:Dat vind ik een heel sterk argument en ik zeg je eerlijk, ik weet het ook niet. Feit is dat de oplage van de stripbladen al vanaf de jaren '70 terugliepen. Toevallig heb ik vandaag op lambiek.net de pagina's over Pep en Sjors aangepast en reeds in die geschiedenis had men te kampen met terugloop. Misschien ligt het in Nederland wel een de houding t.o.v. het medium strip. In de krant publiceert men immers de laatste jaren ook alleen nog maar losse gags.

Misschien heeft het met de mentaliteit ten opzichte van strips te maken. Maar hoe verklaar je dan dat in stripland België roemrijke bladen als Kuifje en Robbedoes en een aantal jaar geleden Suske & Wiske Weekblad over de kop zijn gegaan? Ik weet het ook niet.

Bas schreef:Ok, duidelijk. Broer Konijn en de wortels is inderdaad een thema dat erg veel voorkomt. Persoonlijk lijkt mij een terugkeer naar de BK verhalen uit de tijd van het album Ranja met een Rietje (met de Sunday pages van Moores en Murry) erg leuk. Met een rijkere bos-cast en een Broer Konijn die ook wel eens het onderspit delft. Ik ben zelf een groot Meneer Beer-fan (ik gebruik hem vaak op twitter) en meer variatie is ontegenzeggelijk mogelijk.

Ik zou dat een heel goed idee vinden. Heb je ooit de film Song of the South gezien, waarin Broer Konijn voor het eerst voorkomt? Daarin is hij ook een heel opschepperig en arrogant figuur, die door zijn overmoedigheid steeds in de val loopt. Sterker nog, in de originele verhalen van Joel Chandler Harris liep het voor het konijn geregeld slecht af, met de vos en beer die aan het langste eind trokken. Dat lijkt me interessanter dan steeds het konijn worteltjes laten aftroggelen van de beer.

Bas schreef:Leuk dat je dat zegt. Ferdi en ik wilden graag zelf een Bambi-verhaal maken, ook om te bewijzen (wellicht voor onszelf) dat het beter kon dat de S-verhalen met dat personage. Maar inderdaad, Bambi is een erg beperkt personage, waarvan ik misschien pas over 20 jaar weer inspiratie krijg :)

Ik was bijzonder verheugd toen ik van de week twee verhalen van Robin Hood zag liggen, eentje van Kruse en eentje van Jonker. Dus je gebeden worden verhoord ;) Ik hou zelf ook wel van afwisseling en variëteit hoor. Het probleem met plotjes met tekenfilmfiguren is natuurlijk ook wanneer je het geheel situeert. Bij de zeemeermin is zij in de strips immers nog steeds een meermin, terwijl dit aan het eind van de film anders is. Hetzelfde met Pinokkio als jongetje en Belle en het Beest. Dat is wel lastig...

Wat ik goed vond aan dat Bambi-verhaal, was dat alle personages zo goed in-character waren. Bijvoorbeeld dat Stampertje steeds "vriend Uil" zegt; dat is echt iets uit de (Nederlandstalige versie van) de film. Het Reddertjes-verhaal viel dan weer tegen, omdat de personages niet klopten (Bianca bijgelovig en Bernard laconiek, terwijl het omgekeerd hoort te zijn). Interessant dat er twee Robin Hood-verhalen liggen. Hopelijk zijn het wat langere verhalen. Wat je nu vaak ziet, is dat er enorm veel heel korte verhaaltjes van verschillende figuren in één nummer staan. Waarom niet minder verhalen, maar wel langere verhalen? In de jaren '70 had je prachtige Wolf-verhalen van Dick Matena die rustig 8 pagina's doorgingen en daar heb ik me stuk mee gelachen. Niet dat kwantiteit nu altijd ook 'kwaliteit' betekent, maar in meer pagina's kun je wel situaties en personages wat meer uitwerken; er meer mee doén. Ik mis nu vaak een clue in die verhaaltjes, doordat ze vaak te kort zijn om iets op te bouwen.

Ik ben benieuwd hoe Kruse en Jonker met Robin Hood omgaan. Als je zulke tekenfilmfiguren wilt gebruiken, kun je maar beter de films zelf goed kennen. Daar heeft het in het verleden vaak aan gemankeerd, en dan bedoel ik ook de vele Amerikaanse en Deense verhalen waarin de schrijvers maar wat deden. Die hebben natuurlijk gedacht: "wat kan het zo'n kind schelen dat zo'n blaadje leest?", en waarschijnlijk hadden ze nog gelijk ook. Maar Jonker heeft, samen met Bernádo, bewezen dat het wel degelijk kan. Die Mikmak-strips sluiten prachtig aan op de film 'Merlijn de tovenaar', qua sfeer, setting en karakterisering van de personages (ook visueel). Sommige films lenen zich minder voor vervolgen. Pinokkio is zo'n geval. Dat is een heel hecht verhaal. De Nederlandse strips spelen zich eigenlijk af 'in de film' (in plaats van ná de film), maar als je naar de structuur van de film kijkt, zou dat nooit kunnen. Met de zeemeermin kan het weer wel: er is zelfs een hele tekenfilmserie geweest die zich afspeelt in de tijd vóór de film. Maar ja, dan zie ik recent weer een Nederlands zeemeermin-verhaal dat zich, gezien de kleding van de menselijke personages, afspeelt in onze tijd en dat kan dan eigenlijk weer niet. :P

Hoe zit dat trouwens met Robin Hood, een personage dat sinds de jaren '70 niet meer in Donald Duck gesignaleerd is? Krijgt die een aparte introductie? Of verschijnt hij, net als de Reddertjes laatst, gewoon opeens in het blad? En als dat met hen kan, waarom doet Oom Thom dan zo moeilijk over Diederik en Otto, die lezers zogenaamd niet zouden kennen? Terwijl iedere pocket-lezer ze kent en iedereen die wel eens Mickey Mouse Clubhouse heeft gezien ook weet wie Otto is. En dan gaat het me niet eens om die personages. Het gaat me om het gebrek aan achterliggende logica. De redenatie klopt niet. Maar ik verwacht niet dat jij hier op dit forum dit toe gaat geven. En dat is geen verwijt, maar een logische constatering, want ik kan slechts van jou verwachten dat je openlijk het beleid van je werkgever af gaat kraken.

Bas schreef:Ik ben ook geen tegenstander van de moderne Mickey. Integendeel, ik vind de verhalen er erg leuk uitzien. Maar ik heb geen zeggenschap over de verhaalkeuze. Qua Murry wisselt het. Hij heeft heel goede avonturenverhalen gemaakt, maar vooral op het einde is er de klad in gekomen. Maar het recente Mickey-verhaal van Bill Wright vind ik helemaal niet verkeerd.

Het gaat me er ook niet om dat Murry helemaal geen goede verhalen heeft gemaakt (alleen heb ik de afgelopen jaren wel héél veel slechte gezien), maar meer dat het wel altijd dát soort verhalen is dat er in staat. Zo'n modern Minnie-verhaal van laatst is echt een heel grote uitzondering en ik snap niet waarom. Verandering van spijs doet eten. Ik vind die oude verhalen vaak ook heel gedateerd (i.t.t. Barks, wiens verhalen altijd tijdloos zijn gebleven).
Oooh, mama! Can this really be the end?
To be stuck inside of Mobile with the Memphis blues again!
Rubberduck
Member
 
Berichten: 1098
Geregistreerd: vr nov 13, 2009 4:34 pm

Berichtdoor Rubberduck » zo jun 12, 2011 1:34 am

Ui schreef:Dus men koopt een heel blad om een fragment van twee reeksen te lezen? Dat zijn maar 4 of 6 pagina's. En dan maar hopen dat het reeksen zijn die je aanspreken. De inhoud van variëren van 'Lucky Luke' tot 'Storm'. Twee totaal verschillende werelden. Ui heeft nooit begrepen, hoe die bladen hebben kunnen bestaan. Het leven moet vroeger erg saai geweest zijn. (snik)

Saai? Met zoveel verschillende strips? Dat vind ik een rare redenering. Zit je zelf te smeken om meer variatie in personages in Donald Duck, maar vind je variatie in andere stripbladen opeens saai. Bovendien, in die 'gouden jaren' van Donald Duck van je, stonden ook geregeld vervolg-verhalen van niet-Disney strips. En dan maakt het nogal een verschil of je opgescheept zat met die vreselijk knullige Ketelbinkie of die prachtige Douwe Dabbert.

Ui schreef:Het is een peulenschil om de film 'De Reddertjes', om te schrijven naar een Duckverhaal. De eenden willen iemand redden, maar raken per ongeluk verkleind. (Voor zover dat nodig is voor het verhaal.) De rest gaat vanzelf. [...]

Wederom een rare redenatie. Alsof je Donald en Dagobert voor ieder avonturen-verhaal gaat verkleinen als je een Reddertjes-plot wilt ombuigen. Ik heb ooit een Nederlands Reddertjes-verhaal gelezen, getiteld 'De muisjes van de vuilnisbelt'. Een heel mooi verhaal, maar hierin zie je bijvoorbeeld de schurk in een echte auto rijden, alsof het Mickey Mouse betrof. Dat kan natuurlijk niet. Bianca verstopte zich in de auto van Madam Medusa onder het gaspedaal om niet ontdekt te worden. Zulke 'details' maken of breken een verhaal. Dat jij denkt dat Mickey en Donald inwisselbaar zijn, vind ik zorgelijk. Waar heeft een Barks dan al die jaren voor zitten zwoegen om van Donald een herkenbaar personage te maken?

Ui schreef:[Werkwijze Roep-redactie] Om dit voorbeeld-plotje te laten keuren door de Roepredactie, moet het eerst uitgewerkt zijn als een geïlustreerd scenario. [...] Voor een plotje dat in luttele seconden is bedacht, kun je dus zeker een uur gaan zitten sleutelen en schaven. Zonder dat je weet of men het idee goed zal keuren. Dit voorbeeld gaat over één enkele pagina, dus ga nu eens een idee voor een spannend avontuur van 24 pagina's uitwerken. (24 x 8 plaatjes = 192 tekeningen) Heb je research gedaan over de een of andere oude beschaving, blijkt achteraf het basis-idee bij voorbaat al kansloos te zijn geweest. Al die moeite voor niets!

Interessant dat Barks gewoon, zonder instemming vooraf van zijn redactie, compleet getekende verhalen op kon sturen, waarbij er zeer zelden iets geweigerd werd. Had Barks een uitzonderingspositie of waren er meerdere Western-tekenaars die zo werkten? Weet iemand hoe dit zit bij Egmont? Volstaat een geschreven script daar wel?

Ui schreef:Wat betreft Otto en Diederik heeft Ui een voorkeur voor nieuwe verhalen.

Dat ben ik met je eens. Er zijn hier op het forum wat herdruk-fanaten die graag een vijfde keer betalen voor een verhaal dat ze al hebben, maar daar val ik niet onder. Als de honderden Deense verhalen met Diederik, verspreid over meer dan 10 jaar, volgens de Roep-redactie allemaal, stuk voor stuk, onder de maat zijn (wat mij een belachelijke en niet te staven bewering lijkt), waarom maakt men dan zélf geen verhalen met dit personage? Hoewel dat gezien de huidige ontwikkelingen met Joe Carioca misschien geen gelukkig idee is. ;)

Ui schreef:Ui zou Martje graag terugzien. Ui moest eerst even aan hem wennen. Plus de onvrede dat dit personage wel kan, maar andere personages niet. Wat maakt Martje volgens jullie beter dan Otto, Diederik, Bella, Brigitta?

Vooral dit soort bezwaren/vragen lijken niet door te dringen tot de Roep-redactie. Men blijft het teruggooien op: "ja, maar die twee verhalen van Diederik die ik heb gelezen vond ik slecht, dus...", terwijl het daar niet om gáát.

Ui schreef:Ui is nieuwsgierig wie die Moby Dick precies is, en wat hij aan verhaalmogelijkheden biedt. Dat zou evengoed, of zelfs liever, een verhaal van Kruse of Jonker kunnen zijn. (snif)

Het gaat om Moby DUCK, een personage dat op walvissen joeg en daarom uit de Duck-wereld is verdwenen. (Het jagen op walvissen is in veel landen verboden.)
Oooh, mama! Can this really be the end?
To be stuck inside of Mobile with the Memphis blues again!
Rubberduck
Member
 
Berichten: 1098
Geregistreerd: vr nov 13, 2009 4:34 pm

Berichtdoor Duckfan van Down Under » zo jun 12, 2011 3:56 pm

Ui schreef:
Duckfan van Down Under schreef:Ach, jullie zullen wel als geen ander weten dat je niet iedereen blij kunt maken.

Ah! Deze dooddoener had Ui nog niet. Hoi hoi! (huil huil)

Tegen jou, ja. Wat ik bedoelde is: het maakt niet uit wat je doet, je kunt met zo'n groot publiek als de Donald Duck niet iedereen blij maken. En Ui klaagt sowieso, dus dat is in ieder geval al 1 iemand die niet blij is.
Rubberduck schreef:Interessant dat Barks gewoon, zonder instemming vooraf van zijn redactie, compleet getekende verhalen op kon sturen, waarbij er zeer zelden iets geweigerd werd. Had Barks een uitzonderingspositie of waren er meerdere Western-tekenaars die zo werkten?

Het is Barks. Zijn verhalen ga je niet zitten weigeren. :)
Duckfan van Down Under
Member
 
Berichten: 3852
Geregistreerd: ma sep 08, 2008 8:45 pm

Berichtdoor Ui » zo jun 12, 2011 10:11 pm

Bruno schreef:Goed bericht Ui. Heel eerlijk, niet overdreven en.. gewoon goed. (Die grote dan, niet letterlijk de vorige)

Dank je. (snif) Het mag ook wel, na jaren en jaren oefenen. (huil huil)
Maar Ui vraagt zich af, in hoeverre de toon belangrijk is. Ui kan wel denken dat Ui nu constructief en gezellig zit te vergaderen met de Roepredactie. Maar wie weet verlangt men alleen maar, dat Ui eindelijk zijn uienkop eens houdt. Met die Rubberduck erbij. (huil huil)

Overigens is Ui niet van plan om lang door te gaan met het bonzen op een metersdikke muur. Want wat kan Ui dat hele Donald Duck Weekblad eigenlijk nog schelen? 't Is Thom Roep's probleem, niet dat van Ui. Er zijn zoveel meer strips en boeken. Er zijn zoveel meer andere hobby's. En er zijn stapels oude Ducks die Ui nog niet heeft, of er inmiddels de inhoud van vergeten is.
Als de ijscoman verdomt om nog langer aardbeienijs te verkopen, dan kun je hem er honderd keer om gaan vragen, maar dan komt dat ijsje toch niet van harte.

Rubberduck schreef:
Bas schreef:Dat vind ik een heel sterk argument en ik zeg je eerlijk, ik weet het ook niet. Feit is dat de oplage van de stripbladen al vanaf de jaren '70 terugliepen. Toevallig heb ik vandaag op lambiek.net de pagina's over Pep en Sjors aangepast en reeds in die geschiedenis had men te kampen met terugloop. Misschien ligt het in Nederland wel een de houding t.o.v. het medium strip. In de krant publiceert men immers de laatste jaren ook alleen nog maar losse gags.

Misschien heeft het met de mentaliteit ten opzichte van strips te maken. Maar hoe verklaar je dan dat in stripland België roemrijke bladen als Kuifje en Robbedoes en een aantal jaar geleden Suske & Wiske Weekblad over de kop zijn gegaan? Ik weet het ook niet.

We hebben de B. We hebben de E. We hebben de U. We hebben de R. We hebben de S.
Wat spelt dat? (snik)

Zoals Ui de situatie begrepen heeft, heeft een goed scorend Donald Duck Weekblad minimaal één keer moeten bloeden voor het verlies van een andere Sanoma-afdeling. Men had goed gepresteerd, maar moest toch bezuinigen.
Aandeelhouders willen elk jaar meer winst. Zo worden bedrijven uitgewrongen. Als een bedrijf minder winst maakt, wat nog steeds WINST is, gaat het zogenaamd slecht met het bedrijf. Menig kruidenier was blij het jaar uitgegaan, maar niet de aandeelhouder.
Zo'n blad als Donald Duck Weekblad is een melkkoe. Als er niet meer winst gemaakt wordt dan het jaar ervoor, moet er bezuinigd worden om toch aan dat gewenste bedrag te komen. Dat betekent dat Donald Duck Weekblad steeds meer met de kaasschaaf te maken krijgt, totdat er erg weinig meer van over is. Het restant wordt dan doorverkocht.
Zie de film 'Fierce Creatures', met John Cleese. (1997) Daarin wordt het bovenstaande economische denken behandeld, als Ui zich er niet in vergist.
http://en.wikipedia.org/wiki/Fierce_Creatures

Rubberduck schreef:Interessant dat er twee Robin Hood-verhalen liggen. Hopelijk zijn het wat langere verhalen. Wat je nu vaak ziet, is dat er enorm veel heel korte verhaaltjes van verschillende figuren in één nummer staan.

Hoe meer verhalen, hoe voller het blad lijkt. En de lezer heeft een kortere attentiespan dan vroeger. (snotter)

Rubberduck schreef:Ik ben benieuwd hoe Kruse en Jonker met Robin Hood omgaan. Als je zulke tekenfilmfiguren wilt gebruiken, kun je maar beter de films zelf goed kennen.

Dat zal bij Frank Jonker geen probleem zijn, denkt Ui. Die weet veel over Disney. In een Barks quiz is hij een geduchte tegenstander. ("Noem zoveel mogelijk Barks-verhalen met daarin...")

Rubberduck schreef:Sommige films lenen zich minder voor vervolgen. Pinokkio is zo'n geval. Dat is een heel hecht verhaal. De Nederlandse strips spelen zich eigenlijk af 'in de film' (in plaats van ná de film), maar als je naar de structuur van de film kijkt, zou dat nooit kunnen. Met de zeemeermin kan het weer wel: er is zelfs een hele tekenfilmserie geweest die zich afspeelt in de tijd vóór de film. Maar ja, dan zie ik recent weer een Nederlands zeemeermin-verhaal dat zich, gezien de kleding van de menselijke personages, afspeelt in onze tijd en dat kan dan eigenlijk weer niet. :P

Ui vindt dit Rosa-achtige praat. Waar is de tijdlijn? Haal de stamboom! (snotter)
In de Pinokkio-strips is Pinokkio weer een houten pop. Als Dagobert bij Barks al zijn geld kwijt is aan het einde van een verhaal, is hij in het volgende verhaal toch weer steenrijk.

Rubberduck schreef:Hoe zit dat trouwens met Robin Hood, een personage dat sinds de jaren '70 niet meer in Donald Duck gesignaleerd is? Krijgt die een aparte introductie? Of verschijnt hij, net als de Reddertjes laatst, gewoon opeens in het blad? En als dat met hen kan, waarom doet Oom Thom dan zo moeilijk over Diederik en Otto, die lezers zogenaamd niet zouden kennen? Terwijl iedere pocket-lezer ze kent en iedereen die wel eens Mickey Mouse Clubhouse heeft gezien ook weet wie Otto is. En dan gaat het me niet eens om die personages. Het gaat me om het gebrek aan achterliggende logica. De redenatie klopt niet. Maar ik verwacht niet dat jij hier op dit forum dit toe gaat geven. En dat is geen verwijt, maar een logische constatering, want ik kan slechts van jou verwachten dat je openlijk het beleid van je werkgever af gaat kraken.

Daarom hoef je dus geen antwoord hierop te verwachten. Ook omdat er kans is, dat men zelf geen idee heeft van Oom Thom's beleid. Waarom het ene personage wel, en waarom het andere niet? Zelfs baas Oom Thom himself kan het niet goed uitleggen. Hij vertelt dan over de tijd van zijn jeugd, toen Diederik een beatnik was. Terwijl de tijden zijn veranderd. Dan ga je hem tegenspreken, de les lezen en daar gunt hij zich geen tijd voor. Kortom, iedereen eindigt met hoofdpijn en er is nog steeds geen strip met Diederik. (huil huil)
Hoe vaak is de redactie, inclusief Oom Thom, al gewezen op Diederik in de pockets en op Otto op de televisie?

Rubberduck schreef:[bladen met overwegend vervolg-verhalen] Zit je zelf te smeken om meer variatie in personages in Donald Duck, maar vind je variatie in andere stripbladen opeens saai. Bovendien, in die 'gouden jaren' van Donald Duck van je, stonden ook geregeld vervolg-verhalen van niet-Disney strips. En dan maakt het nogal een verschil of je opgescheept zat met die vreselijk knullige Ketelbinkie of die prachtige Douwe Dabbert.

Ketelbinkie en Douwe Dabbert verschillen minder van elkaar dan Lucky Luke in vergelijking met Storm. Maar wie weet, hoe leuk Ui de uitersten had gevonden als Ui eens de kans had gehad, om echt in een verhaal te komen. De lezers krijgt een fragment van twee pagina's en dat was het dan, voor deze week. (snik)

Rubberduck schreef:
Ui schreef:Het is een peulenschil om de film 'De Reddertjes', om te schrijven naar een Duckverhaal. De eenden willen iemand redden, maar raken per ongeluk verkleind. (Voor zover dat nodig is voor het verhaal.) De rest gaat vanzelf. [...]

Wederom een rare redenatie. Alsof je Donald en Dagobert voor ieder avonturen-verhaal gaat verkleinen als je een Reddertjes-plot wilt ombuigen. Ik heb ooit een Nederlands Reddertjes-verhaal gelezen, getiteld 'De muisjes van de vuilnisbelt'. Een heel mooi verhaal, maar hierin zie je bijvoorbeeld de schurk in een echte auto rijden, alsof het Mickey Mouse betrof. Dat kan natuurlijk niet. Bianca verstopte zich in de auto van Madam Medusa onder het gaspedaal om niet ontdekt te worden. Zulke 'details' maken of breken een verhaal. Dat jij denkt dat Mickey en Donald inwisselbaar zijn, vind ik zorgelijk. Waar heeft een Barks dan al die jaren voor zitten zwoegen om van Donald een herkenbaar personage te maken?

Hooggeacht hoofdredacteur Ui moet nu eenmaal kritisch zijn: wat is de meerwaarde van 'De Reddertjes'?
Is de verkleining belangrijk? Waarom dan geen Rescue Rangers of De Speurneuzen?
Is de reddingsbrigade belangrijk? Waarom dan geen Rescue Rangers of Woudlopers?
En wat hebben De Reddertjes precies te bieden? Het gaat eigenlijk om twee grauwe muizen, die van dichtbij vrijwel geen bij-personages kennen. De interessante libel Helibel telt bijvoorbeeld eigenlijk niet mee, omdat hij alleen van belang is in het moerasavontuur (in de film).
'De Reddertjes' is een van Ui's favoriete Disney-films, met die xerografische sfeer. Maar wat blijft ervan over in de strip? Een interactie tussen hun kleine wereld en de grote wereld, is best pittig om te visualiseren in een strip.

BTW. Op Inducks kan Ui geen 'De muisjes van de vuilnisbelt' vinden. Trefwoord "vuilnisbelt" levert geen hits.

Rubberduck schreef:
Ui schreef:[Werkwijze Roep-redactie] Om dit voorbeeld-plotje te laten keuren door de Roepredactie, moet het eerst uitgewerkt zijn als een geïlustreerd scenario. [...] Voor een plotje dat in luttele seconden is bedacht, kun je dus zeker een uur gaan zitten sleutelen en schaven. Zonder dat je weet of men het idee goed zal keuren. Dit voorbeeld gaat over één enkele pagina, dus ga nu eens een idee voor een spannend avontuur van 24 pagina's uitwerken. (24 x 8 plaatjes = 192 tekeningen) Heb je research gedaan over de een of andere oude beschaving, blijkt achteraf het basis-idee bij voorbaat al kansloos te zijn geweest. Al die moeite voor niets!

Interessant dat Barks gewoon, zonder instemming vooraf van zijn redactie, compleet getekende verhalen op kon sturen, waarbij er zeer zelden iets geweigerd werd. Had Barks een uitzonderingspositie of waren er meerdere Western-tekenaars die zo werkten? Weet iemand hoe dit zit bij Egmont? Volstaat een geschreven script daar wel?

Voor 'House of Haunts' heeft Barks een synopsis ingeleverd. Naar aanleiding daarvan heeft de redacteur Chase Craig van tevoren aanpassingen verzocht. Dit heeft Barks dus onnodig scenario- en tekenwerk gescheeld.
http://www.seriesam.com/barks/comicsus061.html#ccus_us0063-02

When Barks submitted a synopsis for this story, which showed the Beagle Boys learning new crime techniques in prison school, Barks received a worried letter (dated 9 July 1965) from Chase Craig, his editor. "Your story synopsis sounds fine! The only thing that did not sound so good to me was your reference to the Beagle Boys learning all kinds of new crime tricks while attending Prison School. The idea of teaching crime in prison does not sound very well for our law-enforcing friends. You no doubt have something else in mind here, but the way I read it, it would put our prisons in a rather bad light. Why not just have the Boys going to Crook School somewhere and Scrooge gets word that they're about to graduate, etc."
In Barks' published version the Beagle Boys attend the "Studious Hours" prison school and instead of being educated by other crooks, learn honest, high-tech trades from the warden. Barks was thus able to get the prison system off the hook by showing that only after being released did the Beagle Boys use their new expertise for crime.

bron: http://www.seriesam.com/barks/detc_ccus_us0063-02.html

Stel je voor, dat Jonker dit met het kerstbaby-verhaal had gedaan.

Ui bedoelt niet, dat men tekstuele plotjes zou moeten aankopen. Maar men kan wel vertellen of het zin heeft om er een scenario van te maken. Dat bespaart de scenarist verspilde tijd, die gestoken kan worden in verhalen die wel worden aangekocht.

Rubberduck schreef:Als de honderden Deense verhalen met Diederik, verspreid over meer dan 10 jaar, volgens de Roep-redactie allemaal, stuk voor stuk, onder de maat zijn (wat mij een belachelijke en niet te staven bewering lijkt), waarom maakt men dan zélf geen verhalen met dit personage? Hoewel dat gezien de huidige ontwikkelingen met Joe Carioca misschien geen gelukkig idee is. ;)

Dat is inderdaad het volgende punt. Straks heeft de ijscoman weer aarbeiensmaak, smaakt het nergens naar. (snotter)
Maar zelfs dan nog maakt de variatie veel goed. Lever zwakke verhalen met variatie, dan zwakke verhalen die platgetrede paden begaan.

Rubberduck schreef:
Ui schreef:Ui zou Martje graag terugzien. Ui moest eerst even aan hem wennen. Plus de onvrede dat dit personage wel kan, maar andere personages niet. Wat maakt Martje volgens jullie beter dan Otto, Diederik, Bella, Brigitta?

Vooral dit soort bezwaren/vragen lijken niet door te dringen tot de Roep-redactie. Men blijft het teruggooien op: "ja, maar die twee verhalen van Diederik die ik heb gelezen vond ik slecht, dus...", terwijl het daar niet om gáát.

Als dat zo is, heeft het dan zin om er nog over te discussiëren?

Sowieso gaan Bas en Ferdi niet over de verhaalkeuze. We staan dus bij de verkeerde bureaus te drammen.
Het juiste bureau is dat van Oom Thom, maar die heeft weinig interesse in wat wij willen. Zou het verschil maken, als onderredacteurs met print-outs van McDrake, gaan praten met Oom Thom? Hij heeft toch duidelijk gemaakt, dat hij er geen interesse in heeft?

e-mail 29-03-2010, Thom Roep schreef:Laat ik eerst even iets mogelijk rechtzetten. Ik vermoed, maar misschien heb ik het helemaal mis, dat jij en/of andere McDrake-bezoekers in de veronderstelling zijn dat ik de discussies op het forum volg. Om eerlijk te zijn was het naar aanleiding van de link die je me stuurde in je mailtje van 16 maart de allereerste keer dat ik de site bekeek. Ik weet dat enkele redacteuren dit wel met regelmaat doen en laat hen graag het mogelijke plezier om op persoonlijke titel er wel of niet actief mee bezig te zijn. Vanuit de hoofdredactie, marketing en directie zal het echter niet gestimuleerd worden.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=22754#p22754

Blijkbaar betaalt Oom Thom liever voor allerlei marktonderzoeken, dan dat hij meningen gratis op een presenteerblaadje krijgt aangeboden. En in marktonderzoeken staan geregeld vragen die men zelf bedacht heeft. (Het zal nooit spontaan in Oom Thom op zijn gekomen om een lezerspanel te vragen naar een behoefte om Diederik.) Men denkt dus met die uitslagen heel wat te weten, maar dat valt dus enigszins tegen.

Ui bedacht zich zojuist, dat de tekstredactie (waartoe Bas behoort) heeft gedaan wat men kon. Men heeft Otto en Diederik getoond op het eigen gebied. Die vrijheid heeft men blijkbaar. Maar zodra het over verhaalkeuze gaat, moeten ze bij Oom Thom misschien evenzeer smeken als dat wij als lezers moeten. (snik)

Duckfan van Down Under schreef:
Ui schreef:
Duckfan van Down Under schreef:Ach, jullie zullen wel als geen ander weten dat je niet iedereen blij kunt maken.

Ah! Deze dooddoener had Ui nog niet. Hoi hoi! (huil huil)

Tegen jou, ja. Wat ik bedoelde is: het maakt niet uit wat je doet, je kunt met zo'n groot publiek als de Donald Duck niet iedereen blij maken. En Ui klaagt sowieso, dus dat is in ieder geval al 1 iemand die niet blij is.

"Ui klaagt sowieso". Dat klopt niet. Want dan zou Ui ook klagen over Diederik Duck. Haha! (snotter)

Duckfan van Down Under schreef:
Rubberduck schreef:Interessant dat Barks gewoon, zonder instemming vooraf van zijn redactie, compleet getekende verhalen op kon sturen, waarbij er zeer zelden iets geweigerd werd. Had Barks een uitzonderingspositie of waren er meerdere Western-tekenaars die zo werkten?

Het is Barks. Zijn verhalen ga je niet zitten weigeren. :)

Dit is je reinste mythevorming. Een aantal Barks-verhalen werd wel geweigerd. Tientallen volledig uitgetekende strippagina's zijn afgekeurd, waarvan slechts een deel bewaard is gebleven. Barks was gewoon een broodschrijver als vele anderen. Zijn hoge status kwam pas later, toen hij reeds met pensioen was.
Wat Ui is tegengevallen, is dat de Roepredacties er blijkbaar niets van geleerd heeft. Wie weet is Jonker straks na zijn pensioen de grote Nederlandse eendenheld en is men blij dat het kerstbaby-scenario bewaard is gebleven. Maar daar heeft hij nu dus niets aan. Evenmin als Barks in diens tijd iets had aan zijn latere godenstatus.
Laatst bijgewerkt door Ui op zo jun 12, 2011 10:12 pm, in totaal 1 keer bewerkt.
Na zonneschijn komt regen.
Avatar gebruiker
Ui
emotioneel wezen
Member
 
Berichten: 4411
Geregistreerd: vr sep 04, 2009 7:13 pm

Berichtdoor Ferdi F » zo jun 12, 2011 10:33 pm

Ui schreef:BTW. Op Inducks kan Ui geen 'De muisjes van de vuilnisbelt' vinden. Trefwoord "vuilnisbelt" levert geen hits.

http://coa.inducks.org/story.php?c=H+87049
Grappig dat Rubberduck met dit verhaal als voorbeeld kwam, want ik kan me herinneren dat ik dit als klein jochie een spannend verhaal vond.

Rubberduck schreef:Ik heb ooit een Nederlands Reddertjes-verhaal gelezen, getiteld 'De muisjes van de vuilnisbelt'. Een heel mooi verhaal, maar hierin zie je bijvoorbeeld de schurk in een echte auto rijden, alsof het Mickey Mouse betrof. Dat kan natuurlijk niet.

Bedoel je de auto in pagina 1 van het derde deel? Daar blijkt het namelijk een speelgoedauto te zijn die opgewonden moet worden.

Een ander lang verhaal van de reddertjes verscheen in 1991 ten tijde van 'De reddertjes in kangoeroeland'.
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+91012
Ferdi F
Member
 
Berichten: 195
Geregistreerd: do jan 15, 2009 12:34 am

Berichtdoor Rubberduck » ma jun 13, 2011 3:32 am

Ferdi F schreef:Grappig dat Rubberduck met dit verhaal als voorbeeld kwam, want ik kan me herinneren dat ik dit als klein jochie een spannend verhaal vond.

Bedoel je de auto in pagina 1 van het derde deel? Daar blijkt het namelijk een speelgoedauto te zijn die opgewonden moet worden.

Is dat zo? Dan heb ik de strip niet goed in m'n hoofd. Maar het is lang geleden dat ik 'm nog gelezen heb. Ik heb 'm in het Vakantieboek 1993, maar hij heeft eerder in het Weekblad gestaan, in de jaren '80. In de film In Kangoeroeland maakte Disney zelf de fout om de muisjes hun eigen, of eigen formaat gemaakte, gebruiksvoorwerpen te geven, in de beginscene waarin Bernard en Bianca samen in een restaurant zitten. Maar dat is wel het minste wat er mis is aan dat gedrocht van een film, trouwens. ;)
Oooh, mama! Can this really be the end?
To be stuck inside of Mobile with the Memphis blues again!
Rubberduck
Member
 
Berichten: 1098
Geregistreerd: vr nov 13, 2009 4:34 pm

VorigeVolgende

Keer terug naar Disney medewerkers Nederland

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron