Duckfan van Down Under schreef:Ui schreef:Als Ui inmiddels niet omomstotelijk heeft bewezen, de meest geschikte, nieuwe hoofdredacteur van het Weekblad te zijn, dan weet Ui het niet meer. (huil huil)
Okeeeee... alleen omdat Ui [al de] hoofdredacteur van dit forum is. Anders zou ik zeggen dat Duckfan van Down Under al meer dan 3000 berichten bewijst de meeste geschikte, nieuwe hoofdredacteur van het Weekblad te zijn.
Duckfan van Down Under mag thee zetten voor Hoofdredacteur Ui. Wel een scheutje water erbij, want anders is ze te heet. (snif)
Rubberduck schreef:[vervolgverhalen zoals in Pep, Robbedoes en Kuifje] Een kernmerk van die oude bladen was, dat nieuwe vervolgverhalen van verschillende series nooit tegelijkertijd begonnen. Dus iemand die halverwege bij twee reeksen instapt, kan bijvoorbeeld een week later vanaf het begin twee andere reeksen beginnen volgen. Die series waren toentertijd toch echt heel populair, Ui.
Dus men koopt een heel blad om een fragment van twee reeksen te lezen? Dat zijn maar 4 of 6 pagina's. En dan maar hopen dat het reeksen zijn die je aanspreken. De inhoud van variëren van 'Lucky Luke' tot 'Storm'. Twee totaal verschillende werelden. Ui heeft nooit begrepen, hoe die bladen hebben kunnen bestaan. Het leven moet vroeger erg saai geweest zijn. (snik)
Rubberduck schreef:Ui schreef:Ui vindt de redactionele bijdragen rondom Donald Duck Weekblad best goed, van wat Ui ervan gezien heeft. Laatst was er een weetjespagina over digitale techniek. Ui wist bijvoorbeeld niet, dat het woord "laser" een afkorting is. Ui houdt enorm van dat soort Meester Warbol-achtige contacten met de lezer.
Dat zijn leuke rubrieken, maar het is wat karigjes. Het is gewoon de standaard voorlaatste pagina die al decennia op die manier wordt ingevuld. Magertjes vergeleken met wat er vroeger werd gedaan, met Galerij der Groten, Klassiekers uit de Duckstadse Bibliotheek, en de artikelen over Disney-films. Dat kwam vroeger bovenop de voorlaatste pagina-rubriek.
Die rubrieken waren niet wekelijks. Hoeveel redactionele pagina's telde het Weekblad vroeger, gemiddeld per nummer? En hoeveel zijn het er tegenwoordig?
Rubberduck schreef:Ui schreef:Televisie is geen papieren strip. Dus dat is appels met peren vergelijken.
Zo wordt televisie "gratis" voorgeschoteld; je hoeft er niet voor naar een winkel. En heeft men de aflevering gemist, dan kan men via internet ("uitzendinggemist") de schade inhalen. Men kan gezamelijk achterover op de bank zitten staren naar een scherm. Een strip moet je vasthouden en biedt voor anderen weinig ruimte om mee te lezen. (snotter)
Dat is allemaal irrelevant voor de vergelijking die ik maakte. Het ging mij om het wekenlijks volgen van een verhaal. Het medium doet dan niet ter zake.
Ui vindt het medium wel relevant. Een televisie of een strip is een wereld van verschil. Maar nu gaat Ui zichzelf herhalen. (snik)
Rubberduck schreef:De muisjes Bernard en Bianca zijn niet inwisselbaar voor de 'mens-eenden' Donald en Dagobert.
Het is een peulenschil om de film 'De Reddertjes', om te schrijven naar een Duckverhaal. De eenden willen iemand redden, maar raken per ongeluk verkleind. (Voor zover dat nodig is voor het verhaal.) De rest gaat vanzelf.
Natuurlijk zijn er verschillen in de personages, maar dat zijn details: of een schat wordt gevonden door Mickey of door Donald, maakt in feite geen verschil. Want het is dezelfde schat. Omdat plotjes niet aan de bomen groeien, kan men dan het beste gaan voor de populairste personages. Een 'De Reddertjes Weekblad' of 'Mickey Maandbald' verkopen hoe dan ook slechter dan 'Donald Duck Weekblad'. (snotter)
Rubberduck schreef:De Reddertjes zijn, net als Basil en Dawson, geen 'mens-muizen' zoals Mickey
Bianca, Bernard, Basil en Dawson zijn wel mensmuizen. Ze dragen kleding en gedragen zich als mensen. Maar toch is er inderdaad een verschil met Mickey, die een groter postuur heeft en blijkbaar een andere mensmuizensoort is.
Over dit soort antropomorfismen kan een flinke boom opgezet worden.
Rubberduck schreef:Ui schreef:Je geeft hier zelf antwoord op je vraag. Men moet eerst "even" de films "bekijken", die elk 90 minuten duren. Om goed bekend te zijn met de tekenfilms, zou men ze moeten bestuderen. Daarbij is een stripliefhebber [niet] per se een filmliefhebber, wat films kijken een vervelende klus maakt. (snotter)
Tja... als je een goede schrijver wilt zijn, zul je je toch moeten verdiepen in de personages die je gebruikt. Ik zie bijv. in veel Speurneuzen-strips dat men geen gebruik maakt van het karakter van Basil. Meestal is hij gewoon een detective die je zo voor een ander zou kunnen inwisselen. Dat is redelijk saai. Dan had men er ook wel een verhaal van Inspecteur Zaaks van kunnen maken. Als je je niet verdiept in de figuurtjes, krijg je rare toestanden zoals eerder dit jaar/vorig jaar (ben niet zeker) met dat korte Reddertjes-verhaal van 2 pagina's. Daarin is Bianca opeens het bijgelovige, bange muisje en Bernard de laconieke no-nonsense figuur. Terwijl het natuurlijk precies andersom hoort te zijn.
Aan het verdiepen in personages hangt een kostenplaatje. Ga jij gratis en voor niets, minstens 90 minuten overwerken, om een film te bestuderen? Terwijl je werk toch al geregeld bestaat uit het gratis en voor niets werken voor een prullenbak?
Je wilt niet weten hoeveel energie men voor niets verbruikt. Hoeveel scenario's voor niets gemaakt worden. Hoeveel uren, dagen daarmee verspild worden. Moet men dan ook nog gratis gaan researchen, voor een scenario dat misschien ook wordt afgekeurd?
Valt je niet op, dat niemand van de onderredacteurs echt een antwoord kan geven over wat goedgekeurd wordt en wat niet? Ditzelfde geldt voor de auteurs. Elk opgestuurd scenario is een gok. Aan die vaagheid gaat veel energie verloren, die beter besteed kan worden. Een bedrijfsdokter zou er de hik van krijgen. En misschien staat Oom Thom daar helemaal niet bij stil, omdat niemand er echt over durft te klagen. Je moet zo'n vage baas toch te vriend houden, want je kunt je nergens op beroepen. Je kunt geen lijst tevoorschijn halen, volgens welke het verhaal wel goedgekeurd moet worden. (snik)
Stel dat de energie die verspild is aan afgekeurde scenario's, besteed zou zijn aan het verdiepen in personages en het doen van onderzoek voor avonturen. Stel je dat eens voor!
BTW. Opmerkelijk dat vrouw Bianca het bijgelovige, bange muisje wordt. Is er eens een sterk vrouwelijk personage, wordt deze in Nederland afgezwakt. Dit past in Ui's observatie, dat voor sterke vrouwenkarakters weinig plek is in het Nederlandse Disneyland. (snik)
Rubberduck schreef:Ui schreef:Laat Mau Heymans een verhaal maken waarin Diederik een rolschaatsmanie heeft, en het leven van Donald op rolletjes wil laten lopen. (Geef toe dat dit een goed ideetje is, dat Ui zomaar even uit de losse pols schudt!)
Ik vind het leuk bedacht. Ik zie dat Ui vaak zomaar met verhaal-ideeën komt, alsof het niets is. Het zijn maar aanzetjes, maar toch... ik ben onder de indruk.
Dank voor het compliment. Leest Bas mee? Haha! (snotter)
Er is echter een wereld van verschil tussen een idee en een uitgewerkt verhaal. Stel dat Ui een Disney-scenarist is, die het volgende plotje bedenkt voor de achterkant van het Weekblad:
Dubbele pechdag. Donald wil op stap gaan met Katrien. Helaas blijkt Guus hem voor te zijn. Het zit Donald weer eens tegen. Maar ook Guus heeft vreselijke pech: hij moet voor de Damesclub een lezing houden over zijn eeuwige geluk.
Om dit voorbeeld-plotje te laten keuren door de Roepredactie, moet het eerst uitgewerkt zijn als een geïlustreerd scenario. Dat zou in dit geval gaan om pakweg 8 tekeningen, waarvan de layouts tesamen de layout van de pagina bepalen. Het gaat dus om 8 sub-layouts in een hoofd-layout. Over die tekeningen moet het verhaal zijn verdeeld, en er moet tekst aan worden toegevoegd.
Voor een plotje dat in luttele seconden is bedacht, kun je dus zeker een uur gaan zitten sleutelen en schaven. Zonder dat je weet of men het idee goed zal keuren. Dit voorbeeld gaat over één enkele pagina, dus ga nu eens een idee voor een spannend avontuur van 24 pagina's uitwerken. (24 x 8 plaatjes = 192 tekeningen) Heb je research gedaan over de een of andere oude beschaving, blijkt achteraf het basis-idee bij voorbaat al kansloos te zijn geweest. Al die moeite voor niets!
Zie hoe het afgekeurde kerstverhaal van Frank Jonker tot op de dag vandaag, toezeggingen ten spijt, totaal verspilde energie is geweest. Dat zijn pakweg 80 verspilde tekeningen. Terwijl het idee over Dagobert als babysitter een heel goede vondst is.
Stel dat Jonker, in plaats van 10 pagina's voor niets te ontwerpen en te tekenen, eerst even een tekstueel plotje had kunnen laten keuren. Hoeveel werk had hem dat gescheeld, dat gestoken had kunnen worden in scenario's die wél worden aangekocht.
Maar dat kan Ui hier nu gaan zitten vertellen, onder het oog van onderredacteurs Bas en Ferdi. Maar denk je dat zij King Kong zijn? Dat zij nu op Oom Thom afstappen en zeggen, dat Ui een punt heeft? Wat zou jij doen, in hun schoenen? Ga jij straks werkeloos thuiszitten, of houd je liever je baan?
Men kan Ui van alles proberen te betichten, maar Ui is voor zover bekend, de enige die ooit het lef heeft gehad om Oom Thom zo tegen het licht te houden. En je ziet, hoe weinig het opschiet. De man heeft gewoon geen zin in dit soort discussies. Zie een van zijn e-mails van vorig jaar. Hij vindt het prima als onderredacteurs wel interesse in meningen op een fanforum hebben, maar je hoeft er bij Oom Thom niet mee aan te komen. En misschien zullen veel bazen zullen hem gelijk geven. (snotter)
Bas schreef:Wat betreft de variëteit in de andere figuren zijn we ook afhankelijk van de creativiteit en inspiratie van onze schrijvers. We krijgen bijv. weinig Aladdin-plotjes binnen. Het is niet zo dat we een plot van de Aristokatten automatisch afkeuren omdat dit niet eerder gebruikte figuren zijn.
Aladin- en Aristokatten-plotjes maken beduidend minder kans op goedkeuring dan bijvoorbeeld Broer Konijn-plotjes. Blijkbaar zit de Roepredactie om Konijn-plotjes te springen. Dan zou je als scenarist toch gek zijn, als je minder gewenste personages gaat gebruiken?
Een Aristokatten-scenario zal dus kritischer bekeken worden. En dan moet je als scenarist ook nog eens de hele film bekijken, om de personages in-character te houden!
Is de Roepredactie zich daarvan bewust? Men kan defensief reageren en Ui ongelijk geven, maar het gaat wel ten koste van de Nederlandse productie! (huil huil)
Bas schreef:Ik was bijzonder verheugd toen ik van de week twee verhalen van Robin Hood zag liggen, eentje van Kruse en eentje van Jonker. Dus je gebeden worden verhoord
Goed nieuws. Maar moet Ui hieruit begrijpen, dat de redactie afwacht welke titelpersonages de scenaristen leveren? Geeft de redactie zelf geen opdracht om te variëren en bepaalde personages te gebruiken?
Bas schreef:Ik hou zelf ook wel van afwisseling en variëteit hoor. Het probleem met plotjes met tekenfilmfiguren is natuurlijk ook wanneer je het geheel situeert. Bij de zeemeermin is zij in de strips immers nog steeds een meermin, terwijl dit aan het eind van de film anders is. Hetzelfde met Pinokkio als jongetje en Belle en het Beest. Dat is wel lastig...
Donald Duck is ook anders dan in de tekenfilms. En dat vindt men een vooruitgang! Rare jongens, die stripliefhebbers. (snik)
Bas schreef:Ik ben ook geen tegenstander van de moderne Mickey. Integendeel, ik vind de verhalen er erg leuk uitzien. Maar ik heb geen zeggenschap over de verhaalkeuze.
Die zeggenschap lijkt volledig bij Oom Thom te liggen. Ui vindt dat Oom Thom daarmee zijn macht verkeerd gebruikt. Het doordrammen van telkens de oude Mickeys geeft Ui de indruk, dat hij blind is voor andermans smaak. Hij vindt die verhalen leuk, DUS zijn ze leuk. En dat klanten vervolgens afhaken, komt natuurlijk door de televisie. Dat fanatiekelingen zoals Rubberduck en Ui geen abonnement meer willen, wordt uitgelegd als zijnde een gevolg van hun fanatisme. Er is altijd wel een uitvlucht waardoor Oom Thom's beleid geen blaam treft. Want hij is de baas. (snotter)
Maar goed, het heeft weinig zin om dat publiekelijk tegen zijn werknemers te zeggen, die er ook geen verandering in kunnen brengen. Ook Oom Thom rechtstreeks benaderen wordt al gauw door hemzelf afgekapt: de klager mag in zijn eentje langskomen op Oom Thom's domein en doet hij dat niet, dan hoeft hij voortaan niet meer bij Oom Thom aan te kloppen. Zulk verheven gedrag wekt weinig vertrouwen in een zinnig gesprek. Dat het voor een klant bedreigend is om in verplichte eenzaamheid een bedrijf binnen te gaan, lijkt niet niet bij Oom Thom op te komen. Of het interesseert hem gewoon niet: slikken of stikken. Als hij al zo tegen klanten doet... (huil huil) (snotter)
Bas schreef:Jullie houden (over het algemeen) niet van herdrukken of oudere verhalen, maar waarom dan wel die met Otto of Diederik? Het lijkt een beetje een geuzenstrijd te worden. Dat is overigens jullie goed recht, hoor
De klacht gaat vooral over het HER-herdrukken van verhalen.
Wat betreft Otto en Diederik heeft Ui een voorkeur voor nieuwe verhalen.
Ui is weliswaar enorm fan van de Hubbard-Ducks, maar is bereid om te accepteren dat die blijkbaar niet populair zijn. Waar Rosa wordt geprezen om zijn eigen stijl, wordt Hubbard erom afgekraakt. Maar goed, om dan toch Hubbard-Ducks door te drammen, zou ingaan tegen Ui's pleidooi tegen een hoofdredacteur die alleen zijn eigen smaak volgt. (snik)
Bas schreef:Ui schreef:Hoe definieert men "striptijdschrift"? Ui denkt, dat men zich blindstaart op het papier. Zoals de muziekindustrie zich blindstaart op glimmende schijfjes. Valt een digitale strip niet onder een striptijdschrift? Of wordt het gezien als een geheel nieuw product?
En wat is een digitale strip precies? Is dat een gescande papieren strip? Of bevat het geluidseffecten, beeldeffecten (eenvoudige animatie) en eventueel een spel-element? Heeft een digitale strip misschien een interessante aansluiting met de game-wereld?
Ja, de digitale strip is heel wat anders. Maar daar ging het hier toch niet om? Een gescande strip zal tegenwoordig vooral een gescande, bestaande strip betekenen. En het blijkt niet altijd even succesvol om het printmedium naar digitaal te vertalen.
Wat bedoel je met succesvol? Gaat dat over de techniek of over de marktvraag?
Dat het niet over digitale strips gaat, is volgens Ui juist een probleem. Want digitale strips zijn de toekomst, voor zover er toekomst in strips is.
Bas schreef:Hoe vult Ui zijn dagen, vraag ik mij wel eens af?
Ui vult zijn dagen met leven als een klUIzenaar. Daniel73 doet z'n best om zich voldoende bij elkaar te vegen om eindelijk wat creatieve projecten af te ronden. Dat is moeilijk, als je beseft dat je in een droomwereld zit. Eigenlijk is het hele moderne leven een droomwereld, verslaafd aan electriciteit. Ken je de cynische strips van Franquin?
http://nl.wikipedia.org/wiki/ZwartkijkenUi heeft ze zelf niet, maar herinnert zich er twee. Eén toont een rij feestende mensen die van plateau naar plateau springen. Ze stuwen elkaar vooruit. Maar de plateaus worden steeds kleiner, totdat het scherpe naalden zijn waaraan de mensen gespietst worden. De andere strip toont een man in een doolhof. Als hij de uitgang vindt is hij vrij. Maar als de camera uitzoomt, blijkt het doolhof de hele planeet te beslaan en bevindt zich er ergens een bloeddorstige tijger. Als je daarom gaat schaterlachen alsof iemand je wereldbeeld begrijpt, weet je ongeveer, op welk feestje Ui zijn dagen en nachten vult. (snif)
Bas schreef:Ui schreef:Bedoel je echt de jaren '80, niet de jaren '90? De jaren '80 is vroeger dan Ui dacht. Ui meent het grootste keerpunt te zien in de jaren '90, toen de uitgever van het Weekblad naar de beurs ging. (snik)
Lees de Robbedoezen uit de jaren '80 er maar eens op na. "We weten niet eens meer wie onze baas nu is" is uit het hoofd een letterlijke quote uit een der eerste nummers van de Nederlandse Robbedoes. Zelfs Bas kan hier een snif, snotter niet onderdrukken!
Ui vindt dit een beetje vergelijkbaar met een situatie waarin redacteurs niet weten welke verhalen worden gekozen door de hoofdredactie.
Duckfan van Down Under schreef:Ach, jullie zullen wel als geen ander weten dat je niet iedereen blij kunt maken.
Ah! Deze dooddoener had Ui nog niet. Hoi hoi! (huil huil)
Bas schreef:Ik lees door menig topic berichten over Diederik, Otto en Bella Duck. Pleiten jullie nou voor hun verschijning omwille van algemene hervormingen of zijn jullie nou echt zo gehecht aan juist díe personages? Ik vraag dit omdat ik persoonlijk de recente verhalen met Diederik en die ene met Otto (zijn er meerdere?) niet echt denderend vind. Daarom begrijp ik niet zo waarom ze in bijna elke discussie terugkomen. Worden figuren als Oena of Martje de Meeuw met eenzelfde enthousiasme bepleit wanneer die niet gepubliceerd zouden worden?
Ui vindt de ontwerpen van Prinses Oena en Martje de Meeuw minder geslaagd in vergelijking met die van Otto, Diederik, Bella en Brigitta. Bij Oena ligt dit vooral aan haar irritante, stompzinnige gedrag. Bij Martje ligt het aan zijn wat ingewikkelde hoofd.
Ui zou Martje graag terugzien. Ui moest eerst even aan hem wennen. Plus de onvrede dat dit personage wel kan, maar andere personages niet. Wat maakt Martje volgens jullie beter dan Otto, Diederik, Bella, Brigitta?
Je kunt wel zeggen dat Ui enorm gehecht is aan Diederik, Otto, Bella en niet te vergeten de kat Tobber. Het had weinig gescheeld, of Oom Donald had reeds in 1986 een brief ontvangen met een verzoek om alsjeblieft die personages. Wist het lezertje veel, tegen welke muur van bureaucratie zo'n verzoek zou stuiten. (snotter)
Wat betreft het maken van denderende, recente verhalen met deze personages, ligt een mooie taak bij de Nederlandse afdeling! (snif)
Hier is een voorproefje van je naamgenoot Bas Heymans, op 17 april 2011 gemaakt voor Appie Aap:
Bas schreef:Als ik het forum over het algemeen beschouw zijn sommigen van jullie niet zo te spreken over de nieuwe verhalen. Zien jullie in figuren als Otto, Diederik en Bella dan echt de redding? Stel je voor dat we nu een Deens Diederik-verhaal publiceren, vinden jullie* dat dan blind goed omdat het Diederik is? Want ook de Deense verhalen die we wél publiceren krijgen wel eens commentaar.
Zelfs al zou het een mager verhaal zijn, dan maakt de variatie veel goed. Liever een mager verhaal met zo'n personage, dan weer een mager verhaal over Donald die een uitvinding van Willie wil. Als het toch kiezen is uit magere verhalen, laten ze dan variatie bevatten. Liever met Dagobert en Bella op zee, dan alweer met Donald in de Damesclub.
Ui ziet veel mogelijkheden in Bella Duck. In tegenstelling tot Brigitta heeft ze een boot en is ze ondernemer, wat haar beter bij Dagobert doet passen. Ze zou zelfs zijn concurrent kunnen zijn.
Dat Dagobert geen aanbidsters over de vloer krijgt die hem willen versieren, vindt Ui een gemis. Met het mierenzoet recyclen van Glittering Goldie (Knappe Kitty) heeft Don Rosa bewezen, dat lezers (tot op zekere hoogte) meer romantiek willen. Goldie ging zich meer en meer gedragen als Brigitta, wachtend op ooit het ja-woord van Dagobert. Laat men dan meteen Brigitta of Bella gebruiken, in plaats van Goldie te verbuigen.
Bas schreef:En als het een hang is naar oude Hubbards, dan vraag ik me af of deze verhalen wel als herdruk geaccepteerd zouden worden.
Oude Strobl's worden doorgaans met wantrouwen onthaald, maar als het nu een Moby Duck verhaal zou zijn, wordt het dan leuk gevonden omdat er een niet/weinig gebruikt personage in zit?
't Is voor Ui geen hang naar Hubbard of Strobl. Ui is nieuwsgierig wie die Moby Dick precies is, en wat hij aan verhaalmogelijkheden biedt. Dat zou evengoed, of zelfs liever, een verhaal van Kruse of Jonker kunnen zijn. (snif)