McDuck Menu schreef:Hm.. Ben benieuwd welke punten de redactie aangeeft, en of die overeen komen met de kritiek die hier op het verhaal was.
Thom Roep's antwoord is vaag.
"In elk geval nemen we het verhaal t.z.t. nog een keer kritisch door met Frank." Wat is "te zijner tijd"? En welke details behoeven volgens de redactie een correctie?
Moet ik hierover gaan doorvragen?
Misschien zou ik Roep alvast kunnen bedanken voor dit antwoord, alvorens ik een langere reactie schrijf waarin ik tevens zal antwoorden op zijn
e-mail van 29 maart 2010. Ook al heb ik sterk de indruk, dat Roep helemaal niet zit te wachten op verdere correspondentie.
Als ik denk aan verder corresponderen met Roep, voel ik lood in mijn handen. Ik ervaar zijn antwoorden als ontwijkend, hoezeer hij z'n best ook doet. Ik heb niet het gevoel dat de correspondentie er een is van stripliefhebbers onder elkaar. En Roep laat de vraag of hij zelf een fan is, onbeantwoord. (Mensen vertellen mij: "Natuurlijk is de man geen fan. Het is zijn werk.")
Zoals gesteld is Roep vrij om te antwoorden wat hij wel of niet wil. Als hij vragen over personages zoals Brigitta MacBridge niet wil beantwoorden, of daar geen tijd voor heeft, dan is dat zijn goed recht. Hetzelfde geldt voor zijn afhoudende houding jegens het Wolfverhaal van Piet Wijn, 'Keep Your Eye On The Clock'.
Wat kan ik met een antwoord als dit, van 29 maart?
Het klopt dat af en toe Otto in Willie veranderd werd, omdat de nieuwere generatie lezers eerstgenoemde niet direct zouden herkennen. Het klopt ook dat we daarom Diederik wijzigden. Laatst nog op de cover van Kerstspecial 2007 als ik het goed heb. Of dat eeuwig zo blijft is niet te voorspellen. Geldt ook voor Ega Beva, Leo de Beo of bijvoorbeeld Super Goof.
"Of dat eeuwig zo blijft is niet te voorspellen." Wat is dat voor geestdodende, vage zin? Alsof ik met een minister zit te praten. Hoezo zou het "niet te voorspellen" zijn? Dit gaat over zijn eigen beleid!
Ondertussen lees ik wekelijks op McDrake, over gebrekkige verhalen in het nieuwste Donald Duck Weekblad. Wekelijks! Elke keer weet ik hoe laat het is en heb ik weinig zin meer, om zo'n blad nog te gaan lezen.
Ik heb stapels aan boeken en papierwerk die ik wil lezen en waar ik me geen tijd voor gun. Dus als ik iets lees, wil ik dat het mijn aandacht waard is. Zoals werk van Barks.
Vroeger had ik een uitnodiging van Thom Roep natuurlijk een hele eer gevonden. Maar heden zou ik niet weten wat ik met hem te bespreken zou moeten hebben. Wat is er nog interessant aan zijn werk en aan hemzelf? Ik vind zijn produkten tegenwoordig gebrekkig en ergerniswekkend. Moet ik hem dat onder vier ogen gaan vertellen?
Zijn afhoudende antwoorden lijken mij niet op een aanzet tot een goed gesprek. En veel belangrijker, een wanprodukt zoals het 3000ste Donald Duck Weekblad biedt mij nóg minder hoop.
Het is wat gebrekkige verhalen betreft, tegenwoordig dweilen met de kraan open. Zit je met hoofdredacteur Roep te corresponderen over het wel en wee van een kerstverhaal-scenario van Jonker, verschijnt ondertussen het ene rotverhaal na het andere. Zoals het gebrekkige hoofdverhaal van het 3000ste Weekblad. (
H 29489) Zaten daar geen details in die huns inziens een correctie behoefden? Wéér een vraag voor Roep, die hij niet kan of wil beantwoorden. Zo blijf je bezig.
De redacteurs willen blijkbaar vooral gerespecteerd en aardig gevonden worden. Nou, dan kan ik hun wanprodukten maar beter verre van mij houden. Ver weg.
Een gesprek met Thom Roep? Lijkt me leuk! Zolang het niet over Donald Duck gaat... :/