Nederlandse Redactie

[Michiel P]

Dat Ome Thom geen politieke plotjes in het blad plaatst heeft alles te maken met de regels van Disney. Geen politiek, geen drank, geen drugs en er mag niet gerookt worden.

Alsof ze in een Amerika alle Nederlandse Donald Ducks gaan zitten napluizen of er misschien niet een politieke verwijzing in zit! Is die code werkelijk zo strikt dat er niet af en toe een plotje doorheen kan glippen?

En ik vind dat we dat zo moeten houden! Ik zie het nut er niet van om bijvoorbeeld een verhaal over Geert Wilders of de oorlog in Afghanistan in Donald Duck te plaatsen.

Bah, wat veilig! Natuurlijk hoeven de Ducks niet naar bestaande landen als Afghanistan of Noord-Korea. Carl Barks schreef uitstekende satirische verhalen over verzonnen locaties als Volcanovia en Tralla La. Jan Kruse en Ben Verhagen maakten in 1988 nog een prachtig verhaal ("In het voetspoor van Jules Verne") waarin de Ducks afreizen naar Djengolië, een parodie op communistisch China.

Is dat tegenwoordig soms niet meer mogelijk? Waarom geen smeuïge satire over de niet-bestaande massavernietigingswapens in Irak?

Barks heeft wel eens verhalen gemaakt met een politiek tintje. Die verhalen komen uit een andere tijd. In diezelfde tijd speelde Donald nog in tekenfilmpjes waarin hij droomde dat hij een Nazi was.

Natuurlijk, als je de Tweede Wereldoorlog en de jaren '60 grofweg tot dezelfde tijd rekent. "Der Fuehrer's Face" werd gemaakt in 1942. De Barksverhalen "A Cold Bargain" en "The Treasure of Marco Polo" stammen uit 1957 en 1966. De satirische ondertoon in zijn verhalen is continu aanwezig en soms maakt Barks een politiek statement. Bijvoorbeeld in het verhaal "April Foolers" (1951), waarin "Mein Kampf" op de vuilnisbelt ligt.

http://moneybin.at.infoseek.co.jp/mein_kampf.html

Dat kan tegenwoordig niet meer! Veel van die verhalen (en tekenfilms) zijn door Disney zelf op een gegeven moment op een zwarte lijst gezet. Ook in Denemarken, Frankrijk en Italië wordt dat soort verhalen niet gemaakt.

Ik vraag me af wanneer Disney precies apolitiek is geworden. Ik vraag me ook af waarom we ons daar in Nederland iets van aan zouden trekken. Maar die verschuiving heeft niet alleen bij Disney plaatsgevonden. Mainstream strips zijn tegenwoordig veel minder politiek geëngageerd dan vroeger. De oude Willy Vandersteen maakte bijvoorbeeld veel verwijzingen naar de eigentijdse politiek en droeg een pacifistische boodschap uit. Maar Marc Verhaegen, die tot 2005 Suske en Wiske tekende, werd in dat jaar ontslagen door Standaard Uitgeverij, omdat hij een verhaal wilde maken over een joods meisje in de Tweede Wereldoorlog. De uitgeverij vond ook andere verhalen van Verhaegen al te politiek, zoals "Kaapse kaalkoppen", waarin de apartheid ter sprake komt.

Wat dat betreft zijn de Woudlopersverhalen van Barks/Jippes vaak al op het randje.

Maar de milieuboodschap van die Woudlopersverhaaltjes is tegenwoordig toch volkomen acceptabel? Toegegeven, die verhalen zijn politiek te noemen, maar "op het randje"? In 1991 tapte Don Rosa overigens uit hetzelfde vaatje, in het verhaal "War of the Wendigo", dat prompt werd geweigerd door Disney, maar niet vanwege de ecologische boodschap. In Egmontland kon het natuurlijk gewoon worden afgedrukt.

[Rockerduck]

1 - Over huilen: het lijkt me dat jij meer van je stuk bent dan ik.

Waarom kan jij dan zo slecht tegen kritiek op je grote held Don Rosa?

2 - Het is zeker goed dat Thom door het internationale succes Rosa is gaan publiceren. Ik zeg alleen dat hij niet van Rosa houdt! Als je The Three Caballeros in een klein boekje gaat proppen zegt mij dat alweer genoeg!

Komt Rosa op de één of andere manier in de Donald Duck, is het wéér niet goed! Er zijn ook miniboekjes gemaakt met Barks-verhalen. Gek genoeg hoor ik geen enkele Barks-fan daar over klagen. Bovendien is dat Caballeros-verhaal onlangs nog herdrukt in een Grappigste Avonturen-album.

3 - In de Disney wereld geen gentleman's agreement? Daarom heet het een gentleman's agreement! Dat wil zeggen: "Niet zwart op wit maar dat regelen we wel" Waarom krijgt hij ze dan wel gewoon van zijn andere buitenlandse uitgevers?

Ik weet heus wel wat een gentleman's agreement is. Ik zeg alleen dat dergelijke zaken niet bestaan in de Disney-wereld. Jij zegt dat het voor iedere auteur geldt. Misschien bij andere uitgevers, maar niet bij Disney. Bij Disney is Rosa de enige uitzondering, waarschijnlijk omdat hij daar over doorgedramd heeft. Waarom moet Nederland hem een album sturen? Dat doen ze toch ook niet met Vicar of Van Horn?

4 - Wie heeft het over 10 klanten? En wie heeft het over grote vraag? Ik stel alleen maar vast dat de winkels leeg zijn (alleen deel 75 - NIET ROSA - is nog leverbaar) en er vraag naar de Rosa Dago's zijn. Ik weet ook niet of ze herdrukt moeten worden maar er is wel vraag naar.

Ja, maar luister nou: dat handjevol klanten is niet genoeg om Rosa financieel aantrekkelijk te maken in Nederland. Blijkbaar zit het grootste gedeelte van de Nederlanders niet te wachten op Rosa. Accepteer dat gewoon.

Je moet alleen niet zo overspannen reageren om jouw mening kracht te geven.

Dat doe ik niet, maar als Rosa-fan (en nou zal ik wel weer generaliseren) kun jij helemaal geen kritiek verdragen op Rosa. Daarom ga je vitten op de boodschapper, op zijn toon, etc. in plaats van dat je in gaat op hetgeen de boodschapper zégt.

[Rockerduck]

Wat me met name dwarszit in de reacties van Ferdi en andere redactieleden, is het onvermogen om te gaan met kritiek. Toen Don Rosa op het McDuck-forum werd afgekamd, deden medewerkers van de Nederlandse Donald Duck daar gretig aan mee. Maarten Janssens en Sander Gulien onder eigen naam; Frank Jonker en Mau Heymans onder schuilnamen. Maar Rosa kon niet diep genoeg de grond in getrapt worden. Pas toen de aandacht verschoof naar kritiek op de Nederlandse redactie, werd het oorverdovend stil van die kant. Toen verdwenen de Keessies en Jopies. En toen de redactie terugkeerde op het forum McDrake was het om, bij monde van Jos Beekman, kritische lezers een virtuele draai om de oren te geven. Want kritische lezers zijn verwende pubers. Aldus Jos. Wat er nu gebeurt, is dat een inhoudelijk betoog van Ei of Rockerduck, hoe hyperbolisch en vet aangezet ook, door redactieleden wordt gereduceerd tot: doe es niet zo negatief. Ik zou wel eens een échte discussie willen zien tussen Ferdi en Ei, bijvoorbeeld. Zo weet ik bijv. nog steeds niet waarom krantenstrips met Otto van Drakenstein in de scheurkalenders gedumpt worden, in plaats van dat men daar "Een weekje..." van maakt. Laat staan dat ik weet waarom Diederik alleen als zwijgend achtergrondfiguur mag verschijnen in het Weekblad. Of waarom een fantasy-variant van Donald Duck in deze tijd van Lord of the Rings en Harry Potter onverkoopbaar wordt geacht. Nee, al die vragen zijn maar vervelend...

[Mariella]

Wat me met name dwarszit in de reacties van Ferdi en andere redactieleden, is het onvermogen om te gaan met kritiek.

Dank voor deze bijdragen! Ik zal dit meenemen in de beoordelingsgesprekken met mijn redacteuren!
Met vriendelijke groeten,
Mariella Manfré
Chef Disney tijdschriften & Online

[Ei]

Ei, bedankt dat je me in de meeste dingen gelijk geeft. Het is vervelend om posts te plaatsen die 100% waar zijn maar dat er iemand is die het contstant in twijfel trekt om zijn gelijk te halen die waarschijnlijk suggestief is.

Ei vindt dat Carl Rosa en Rockerduck allebei op een aantal punten gelijk hebben.

Het laat zich raden wat er tegenwoordig was gebeurd met het Heymans-verhaal over korte en lange snorren. Dat verwijst niet alleen naar oorlog, maar laat het zien.

Opvallend genoeg is dat verhaal nog herdrukt in het meest recente Winterboek.

Watte!? Waarom heeft niemand dat gemeld? Ei had dat winterboek willen kopen!!

Maar waarom kan dit politieke verhaal van Heymans wel, terwijl Ferdi ons uitlegt dat het niet kan met een verhaal van Jonker?
Of bedoelt Ferdi dat zo'n verhaal niet meer in het weekblad kan, maar wel in een winterboek? Zo ja, vanwaar dit verschil?

Nog een voorbeeldje dat de redactie Rosa niet mag:
Het is een gentleman agreement dat als je als auteur een boek maakt je van de uitgeverij één of meerdere exemplaren gratis aangeboden krijgt.
Don krijgt van overal over de wereld netjes zijn exemplaren opgestuurt maar drie maal raden wie er altijd moeilijk deed?

Gentleman's agreement? Niet in de Disney-wereld. Barks moest ook zelf de Donald Duck kopen om zijn strips in druk te zien, toen hij nog werkzaam was. Geen enkele Disney-auteur krijgt boeken gratis aangeboden. Waar ik slecht tegen kan, is dat Rosa en zijn volgelingen voor Rosa een voorkeursbehandeling willen. Dat eeuwige gedrein kan mij mateloos irriteren. Rosa vangt al meer dan andere tekenaars, omdat hij dat via een staking heeft afgedwongen, maar dan nog is meneer niet tevreden.

Ei heeft vernomen dat de Nederlandse redactie wel publicaties naar Carl Barks stuurde. Waaronder Donald Duck Weekblad.
Bij Ei's weten moeten werknemers zoals Jonker hun exemplaren in de winkel kopen.

Ei vindt dat Carl Rosa een punt heeft over dat "gentleman's agreement". Maar dan is Ei vast te negatief. Ei is benieuwd wat Ferdi hierover kan uitleggen: waarom krijgen Nederlandse auteurs geen één of meerdere exemplaren gratis aangeboden van Nederlandse publicaties waarin hun verhalen staan?

3 - In de Disney wereld geen gentleman's agreement? Daarom heet het een gentleman's agreement! Dat wil zeggen: "Niet zwart op wit maar dat regelen we wel"
Waarom krijgt hij ze dan wel gewoon van zijn andere buitenlandse uitgevers?

Geven die buitenlandse uitgevers ook gratis exemplaren aan hun andere auteurs? Of is het, zoals in Nederland, een VIP-behandeling voor een enkele auteur?

[Duckfan van Down Under]

Dat Ome Thom geen politieke plotjes in het blad plaatst heeft alles te maken met de regels van Disney. Geen politiek, geen drank, geen drugs en er mag niet gerookt worden.

Alsof ze in een Amerika alle Nederlandse Donald Ducks gaan zitten napluizen of er misschien niet een politieke verwijzing in zit! Is die code werkelijk zo strikt dat er niet af en toe een plotje doorheen kan glippen?

En ik vind dat we dat zo moeten houden! Ik zie het nut er niet van om bijvoorbeeld een verhaal over Geert Wilders of de oorlog in Afghanistan in Donald Duck te plaatsen.

Bah, wat veilig! Natuurlijk hoeven de Ducks niet naar bestaande landen als Afghanistan of Noord-Korea. Carl Barks schreef uitstekende satirische verhalen over verzonnen locaties als Volcanovia en Tralla La. Jan Kruse en Ben Verhagen maakten in 1988 nog een prachtig verhaal ("In het voetspoor van Jules Verne") waarin de Ducks afreizen naar Djengolië, een parodie op communistisch China.

Is dat tegenwoordig soms niet meer mogelijk? Waarom geen smeuïge satire over de niet-bestaande massavernietigingswapens in Irak?

Barks heeft wel eens verhalen gemaakt met een politiek tintje. Die verhalen komen uit een andere tijd. In diezelfde tijd speelde Donald nog in tekenfilmpjes waarin hij droomde dat hij een Nazi was.

Natuurlijk, als je de Tweede Wereldoorlog en de jaren '60 grofweg tot dezelfde tijd rekent. "Der Fuehrer's Face" werd gemaakt in 1942. De Barksverhalen "A Cold Bargain" en "The Treasure of Marco Polo" stammen uit 1957 en 1966. De satirische ondertoon in zijn verhalen is continu aanwezig en soms maakt Barks een politiek statement. Bijvoorbeeld in het verhaal "April Foolers" (1951), waarin "Mein Kampf" op de vuilnisbelt ligt.

http://moneybin.at.infoseek.co.jp/mein_kampf.html

Dat kan tegenwoordig niet meer! Veel van die verhalen (en tekenfilms) zijn door Disney zelf op een gegeven moment op een zwarte lijst gezet. Ook in Denemarken, Frankrijk en Italië wordt dat soort verhalen niet gemaakt.

Ik vraag me af wanneer Disney precies apolitiek is geworden. Ik vraag me ook af waarom we ons daar in Nederland iets van aan zouden trekken. Maar die verschuiving heeft niet alleen bij Disney plaatsgevonden. Mainstream strips zijn tegenwoordig veel minder politiek geëngageerd dan vroeger. De oude Willy Vandersteen maakte bijvoorbeeld veel verwijzingen naar de eigentijdse politiek en droeg een pacifistische boodschap uit. Maar Marc Verhaegen, die tot 2005 Suske en Wiske tekende, werd in dat jaar ontslagen door Standaard Uitgeverij, omdat hij een verhaal wilde maken over een joods meisje in de Tweede Wereldoorlog. De uitgeverij vond ook andere verhalen van Verhagen al te politiek, zoals "Kaapse kaalkoppen", waarin de apartheid ter sprake komt.

Wat dat betreft zijn de Woudlopersverhalen van Barks/Jippes vaak al op het randje.

Maar de milieuboodschap van die Woudlopersverhaaltjes is tegenwoordig toch volkomen acceptabel? Toegegeven, die verhalen zijn politiek te noemen, maar "op het randje"? In 1991 tapte Don Rosa overigens uit hetzelfde vaatje, in het verhaal "War of the Wendigo", dat prompt werd geweigerd door Disney, maar niet vanwege de ecologische boodschap. In Egmontland kon het natuurlijk gewoon worden afgedrukt.

Over dat gecensuur: zou Disney het niet gewoon verbieden omdat ergens in de jaren '80 een regel is gekomen die Disney een hoop geld kan laten verliezen?

[Ei]

Vervolg. Vanaf hier een reactie op Ferdi.

Tegenwoordig wordt zelfs Barks afgekeurd. Barks's Dagobert-verhaal 'King Scrooge the First', uitgetekend door Jippes, wordt waarschijnlijk meteen in een album gedumpt.

Bah, Ei! Wat ben je weer vreselijk negatief. Dat een verhaal als 'King Scrooge The First' waarschijnlijk meteen in een album verschijnt, heeft helemaal niets te maken met het feit dat het wordt afgekeurd. Er is nog maar weinig materiaal om de Beste Verhalen te vullen en daarom wordt er voor gekozen om de Barks/Jippes verhalen meteen in album uit te brengen. Het is de bedoeling om de komende jaren één beste verhalen per jaar uit te brengen. Als we ze voorpubliceren in Donald Duck zou dat betekenen dat ze binnen een jaar tijd weer herdrukt worden in een album. Veel lezers van het weekblad die ook het album kopen zullen zich bedrogen voelen.

Dank voor de uitleg.

Bovendien is Thom een grote fan van het werk van Barks en Jippes, dus hij zal zo'n verhaal nooit "dumpen".

Waarom is er in recente jaren dan een Barks/Jippes Woudlopersverhaal in een mini-boekje voor abonnees van Donald Duck weekblad verschenen? In een mini-boekje alléén voor abonnees? Of telt dit niet, omdat het boekje "gratis" is?

Jij trekt telkens conclusies die nergens op gebaseerd zijn, maar die je wel verkondigt als waar.

Bah, Ferdi! Wat ben je weer vreselijk negatief. Wat vind je nu zelf van zo'n stelling?
Ei trekt TELKENS conclusies: dat is dus altijd
die NERGENS op gebaseerd zijn: 't is allemaal onzin
Is het echt zo vreselijk erg gesteld met Ei? Is Ei zo negatief over de redactie? Heeft Ei ooit gesteld dat álles wat de redactie schrijft verkeerd is?

Het valt me op dat nieuwe leden positief McDrake zijn ingestapt, maar inmiddels de negatieve posts van jou gaan overnemen. Jonge leden die beweren Ome Thom te kennen en precies schijnen te weten hoe de vork in de steel zit. Vaak gebaseerd op uitspraken van de oudere leden die helemaal niet waar zijn. Thom, Jos, Mau Heymans, Don Rosa.. Allemaal doen ze het verkeerd en Ei weet wel hoe dat komt! En de rest neemt het over, want die Ei kan goed praten. Die zal wel weten hoe het echt zit! Vreselijk jammer dat de sfeer zo verziekt wordt.

Ha ha! Alsof je de sfeer niet verziekt door alleen op Ei af te stomen. Eerst had Rockerduck het gedaan, volgens Jos. En is nu is het Ei.

Ik ben redacteur van Donald Duck, Donald Duck Extra, Duck Out en Donald Duck Junior. Ik heb in het verleden al eens op deze site gereageerd. Het is er een tijdje niet van gekomen, maar ik nam laatst maar weer eens een kijkje. Het is altijd leuk om te zien hoe fanatieke fans discussiëren over onze tijdschriften. Ik vind de reacties over het algemeen waardevol, maar ik erger me aan Rockerducks negatieve bijdragen. Het is nooit goed. Bovendien slaat hij vaak klinkklare onzin uit. En daarbij, je matigt jezelf nogal iets aan als je je "veteraan in Duckzaken" meent te moeten noemen. Hij was potdorie de enige die begin dit jaar de tekening van Sander Gulien in de aankondiging niet herkende! Wat dat betreft is Ei een stuk genuanceerder. Bovendien: als je iest wilt weten, staat het altijd vrij om mij te mailen. Ik vind het altijd leuk om antwoord te geven op vragen. Dus bij dezen: j.beekman@sanoma-uitgevers.nl

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=9060#p9060

"Ik vind de reacties over het algemeen waardevol, maar ik erger me aan Rockerducks negatieve bijdragen. [...] Wat dat betreft is Ei een stuk genuanceerder."
En nu is Ei zeker aan de beurt!

Wat hoopt de redactie te bereiken met deze tactiek? Op z'n best krijgen ze op McDrake een koekje van eigen deeg. Afkammen die redactie! Ze zijn altijd negatief tegen lezers. De lezers doen het nooit goed. Bla bla. Dat is het niveau waarmee redactieleden afstomen op enkele lezers. Ben je negatief over een aantal punten, dan mag de redactie je helemaal zwart maken.

Dat Ome Thom geen politieke plotjes in het blad plaatst heeft alles te maken met de regels van Disney. Geen politiek, geen drank, geen drugs en er mag niet gerookt worden. En ik vind dat we dat zo moeten houden!

Geen drank? Waarom dan wel whiskey in een verhaal van Jos? In 'Goofy geeft les over... ijs'?
http://coa.inducks.org/s.php?c=H+29020
En waarom wordt dat dan afgewimpeld als een lezer wijst op dat taboe?

Ei,
De verwijzing naar Whisky (on the rocks) op de Titanic is natuurlijk puur humoristisch bedoeld en heeft niet de intentie kinderen tot het gebruik van alcohol aan te zetten. En eerlijk gezegd: ik heb het zelf wel eens gedronken en ik kan je verzekeren dat dit bocht niet te zuipen is. Neem lekker een vruchtensapje op mijn gezondheid zou ik zeggen.
De volgende Goofy geeft les gaat overigens over dijken en dan kun je maar beter broodjenuchter zijn!

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=9853#p9853

Ik zie het nut er niet van om bijvoorbeeld een verhaal over Geert Wilders of de oorlog in Afghanistan in Donald Duck te plaatsen. Het is niet voor niets een VROLIJK weekblad. Kinderen zitten daar helemaal niet op te wachten.

Heb jij dat scenario van Frank Jonker gelezen? Weet je waarover je schrijft? Dat kerstverhaal over babysitten, dat plaatsvindt in Duckstad? Het bevat wat subtiele verwijzingen naar oorlog. Dagobert koopt in de biljonairsclub een wapenfabriek die hij laat ombouwen tot speelgoedfabriek. Ooooo, wat politiek!
Denk jij dat kinderen niet op dat verhaal zitten te wachten? Zullen we het testen?

Ei wil Ferdi met veel plezier een kopie van dat Jonker-scenario doen toekomen. Eigenlijk vindt Ei dat iedere Duckliefhebber dat verhaal moet lezen. Dus wie weet kan Ei dit verhaal het beste per ongeluk op een bankje in een park achterlaten, zo verstrooid als Ei is. Wat betreft Ei is het een van de beste Jonker-verhalen. Schande dat het in de prullenbak ligt.
Wil Ferdi dat Jonker-scenario lezen? Of heeft dat geen zin omdat misschien ook Ferdi afwachtendnaar boven moet kijken?

Barks heeft wel eens verhalen gemaakt met een politiek tintje. Die verhalen komen uit een andere tijd. In diezelfde tijd speelde Donald nog in tekenfilmpjes waarin hij droomde dat hij een Nazi was. Dat kan tegenwoordig niet meer! Veel van die verhalen (en tekenfilms) zijn door Disney zelf op een gegeven moment op een zwarte lijst gezet.
Ook in Denemarken, Frankrijk en Italië wordt dat soort verhalen niet gemaakt. Wat dat betreft zijn de Woudlopersverhalen van Barks/Jippes vaak al op het randje.

Waarom is het Heymans-verhaal over de korte en lange snorren dan herdrukt in het meest recente Winterboek? Dat verhaal laat oorlog zien. Dat is zwaarder dan heel dat kerstverhaal van Jonker.
Waarom wordt Heymans goedgekeurd en herdrukt, terwijl Jonker afgekeurd wordt? Wil iemand van de redactie dit uitleggen?

Ik heb Thom wel eens gevraagd naar zijn mening over Don Rosa. Thom vindt zijn verhalen vaak plezierig om te lezen, maar is geen fan van het tekenwerk. Met een feestelijke verrassing bedoelt hij alleen maar dat het altijd intrigerende verhalen zijn om te lezen. Zo noemde hij als voorbeeld het verhaal met de Zwarte Ridder. Als hij zo´n hekel had aan Rosa zou hij deze geen eigen serie gegeven hebben en geen eigen Grappigste Avonturen gegeven hebben. En al helemaal niet geplaatst hebben in een album met hoogtepunten uit 60 jaar oom Dagobert.

Ei concludeert hieruit dat als Oom Thom ergens een hekel aan heeft, dat hij dan geen platform biedt. Dat als Oom Thom een hekel aan het werk van Rosa had gehad, er dan geen Nederlandse publicaties verschenen waren. Dat voedt voor Ei het beeld van Oom Thom als dictator, die een auteur of personage kan maken of breken.

Jammer ook dat jij beweert dat er geen liefde meer in het blad zit. Ik kan je vertellen dat iedereen (nog steeds) met liefde aan Donald Duck werkt. De verhalen worden met zorg geschreven, met liefde getekend. De redactionele pagina's worden met liefde door onze vormgevers gemaakt. Soms worden er zelfs speciale illustraties als achtergrond gemaakt bij thema nummers. Waarom zouden we dat doen? We kunnen alle brieven toch gewoon elke week in hetzelfde malletje ophangen? Maar dat doen we niet. Oude verhalen worden opnieuw gekleurd, opnieuw geletterd. Redactionele pagina´s als Weet wat je zegt, Mickey lost´t op, Jonge Woudlopers Handboek zijn arbeidsintensief om te maken. We kunnen er ook een Deense gag in zetten. Maar we willen juist een veelzijdig blad maken en stoppen daarom veel tijd in deze pagina’s. Moet ik nog even doorgaan?

Ja, ga nog even door.
Misschien maken jullie die bijdragen omdat er vraag naar is? Omdat lezers anders het weekblad laten liggen?

Het gaat Ei niet alleen om redactionele pagina's, het gaat Ei vooral om hoe liefdeloos en respectloos de redactie omgaat met stripverhalen (zoals dat kerstverhaal) en hun auteurs. Wat heeft de redactie daarover te antwoorden?
Waarom wel namen van de redactie in het weekblad, maar niet van de auteurs? Waarom moeten auteurs angstvallig op veilig spelen, de middle-of-the-road, omdat ze anders voor de prullenbak werken? Gaat de Nederlandse redactie niet liefdeloos om met de namen en de artistieke krachten van hun auteurs?

Ook jammer dat je uitspraken die collega's hebben gedaan helemaal uit zijn verband trekt en tot in den treure gebruikt om je eigen (verzonnen)conclusies te onderbouwen. Kritisch zijn mag, maar zelf conclusies trekken en ze als waar verkondigen is wat anders.
Een voorbeeld is de uitspraak van Jos over de marketing die Ei graag regelmatig uit de ijskast haalt om zijn punt te maken. Marketing is iets uit deze tijd en elk blad heeft dit tegenwoordig nodig. Dat is een verandering ten opzichte van pakweg 20-30 jaar geleden. Soms betekent dit dat de redactionele inhoud wel eens gewijzigd moet worden. Zo gaat dat nu eenmaal in deze moderne tijd.

Ja, en? Wat heeft Ei dan verkeerd gezegd over die marketing?

Ja, we zullen nog medelijden moeten gaan hebben ook. Deugt het product niet? Dan moet je bij de klager zijn. Want Jos en Thom liggen iedere maand krom om de Katrien onder het kopieërmachine te leggen...

Dit is een misverstand dat ik hierbij recht wil zetten. Het was niet ons idee om de Katrien te herdrukken, maar de marketing en de uitgever. Zijn gaan helaas over de centen en hebben meer macht dan wij. Als het aan ons lag, was de stekker al een paar jaar geleden uit Katrien getrokken. Maar nu komt het: Katrien loopt als een tierelier. Dus voorlopig blijft het blad in deze vorm bestaan.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=9190#p9190

Ei vindt dat Jos de zwarte piet naar een "afdeling marketing" afschuift, en zijn handen wast in onschuld. Er is daar volgens Jos een "heel andere mentaliteit":

Hier heb je een punt. Ik zal dat eens opgooien bij de marketing, maar ik kan niks beloven; het is een heel andere mentaliteit daar.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=9254#p9254

Is het collegiaal, de afdeling marketing zo negatief neer te zetten? Van je collega's moet je het hebben.
Wat Ei heeft geprobeerd is wijzen op een rechtstreeks verband tussen redactie en afdeling marketing, een overlapping. In plaats van genoegen te nemen met een afdeling marketing als de schuldige, wijst Ei op de tegenspraak die Jos doet.
Zie wat een vrijheid de redactie neemt om mensen af te kraken: is Ei niet aan de beurt, dan wel hun eigen afdeling marketing!

Gelukkig staat de mailbox van oom Donald elke dag weer vol met vrolijke, leuke en positieve mailtjes. Niet iedereen is dus ontevreden over ons vrolijke weekblad.

Wat zit je dan te klagen? Ga dan van die vrolijke post genieten. Je wordt overstelpt met complimenten en je maakt je druk om ene Ei? Laat die enkeling toch. Of is je voorstelling van zaken hier iets te simpel?

Zelden krijgen we mailtjes over tekenaars en als we die krijgen dan zijn ze meestal positief. Zoals positieve berichten over de door jou inmiddels verguisde tekenaar Mau Heymans. Lezers die krom liggen om zijn achterkantstrips, hun vrouw of dochters herkennen in de koopbeluste Damesclub of genieten van de achtergrondgrapjes.

Jullie noemen de namen niet van jullie auteurs. Dus het is niet verwonderlijk dat jullie dan zelden mailtjes over tekenaars krijgen.

Over verguizen gesproken: Mau Heymans heeft een mooi, doordacht verhaal gemaakt over reclame. (H24043) Dat is geplaatst in een gratis Donald Duck die dienst doet als relatiegeschenk voor adverteerders. Waarom is dit verhaal niet in Donald Duck weekblad geplaatst?
http://coa.inducks.org/s.php?c=H+24043
Mag Ei hier niet spreken van het dumpen van een verhaal? Het signaal van de redactie aan Mau is duidelijk: niet meer zulke moeilijke verhalen maken!
Wie verguist hier de grote Mau Heymans? De man heeft wat flauwe grapjes gemaakt en moet deze eindeloos blijven herhalen, op veler verzoek. Een Mau-verhaal van niveau wordt in Donald Duck weekblad geweigerd. Mau moest bij de redactie tegen de wind in zwemmen en heeft dat blijkbaar opgegeven. Mau heeft geklaagd over toestanden bij Donald Duck Weekblad. Over computerballonen, de ontbrekende brief van Oom Donald. Mau motiveerde een lezer om te klagen bij de redactie. Mau meende dat klagen wel degelijk zin had. Dat was in 2004/2005. Hij had er zeker nog vertrouwen in.

Maar goed Ferdi, ben je nu klaar door zo de zwarte piet bij Ei neer te leggen? Is het niet te makkelijk?

Misschien ben jij toch een van die zeldzame lezers die intussen toch echt te oud is geworden voor het weekblad. Jammer! Pak dan lekker een album met verhalen van Carl Barks. Er schijnt binnenkort een nieuw album uit te komen met spiksplinternieuwe verhalen. Dat is nog eens waar voor je geld!

Ach ja, Ei is weer eens te oud. :rolleyes: Maar waarom is Ei dan niet te oud voor Barks, zoals je nu zelf stelt?

Het valt me op dat nieuwe leden positief McDrake zijn ingestapt, maar inmiddels de negatieve posts van jou gaan overnemen. Jonge leden die beweren Ome Thom te kennen en precies schijnen te weten hoe de vork in de steel zit.

Dat klopt wel, ja. Van die jonge kwekkers van een jaar of 9, 10 jaar die net komen kijken en opeens berichten gaan maken over "Oom Thom de zakkenvuller".

Deze jonge kwekkers hebben met "Oom Thom de zakkenvuller" een realistischer beeld van de markt dan met Oom Donald de kindervriend. Neem bijvoorbeeld de recente Nieuwsbrief waarin Oom Donald kinderen bij hun naam aanschrijft, om ze te adviseren de DONALD te kopen voor hun vader voor vaderdag. De zogeheten "direct marketing". Ei wil jonge kwekkers best uitleggen waarom hun "Oom Donald" dat doet.
Achter Oom Donald zitten mensen die zoveel mogelijk willen verkopen. Als de jonge kwekkers dat snappen, hebben ze in een notendop een redelijk beeld van de markt. De markt, waar Donald Duck onderdeel van is.

Maar bedenk aan de andere kant ook: deze jonge leden praten over álle zaken als een kip zonder kop en vaak is er toch geen touw aan vast te knopen.

Onzin. Dit is een aftrap voor een flame war. Laten we daarmee uitkijken.
Wat denk je van oude leden, zoals jijzelf? Oude leden zijn altijd sjacherijnig.

Niemand dwingt ze trouwens de mening van Ei over te nemen.

Ei denkt dat de jonge kwekkers best een onderscheid kunnen maken tussen wat de mening van Ei is, en wat ze in de winkel aantreffen.
Daarbij heeft de redactie op McDrake de ruimte om de jonge kwekkers te overtuigen van het ongelijk van Ei. Daar heeft de redactie soms gebruik van gemaakt. Waarom wordt dat niet nagekwekt door de jonge kwekkers? Waarom kwekt men Jos, Jim of Ferdi niet na, en wel Ei?

Ei hoopt dat er nu wel degelijk een communicatie komt tussen lezers en de redactie. Het is hoogst ongebruikelijk om de Nederlandse redactie publiekelijk te verantwoording te roepen over een afgekeurd scenario. Normaal komt de redactie er ongezien mee weg. Zo maken ze hun auteurs kapot. En de auteurs durven niet te klagen, omdat ze dan vrezen voor hun baan.
Van Barks was zo'n scenario ook uitgelekt. Wie weet is er ooit een redactie die het Jonker-scenario als een kroonjuweel beschouwt en het alsnog laat uitwerken. Een redactie met liefde voor het betere stripverhaal. Alleen al daarom mag het scenario niet verloren gaan.

[Duckfan van Down Under]

Dit is spannend. Wie gaat er winnen? Ei, Rockerduck, Carl Rosa, of de redactie onder naam Ferdi F? Ik zou zelf mee durven te doen, dat is veel te moeilijk voor mij. Maar Ei heeft goed gelijk, Rockerduck ook, Carl Rosa ziet nog niet helemaal hoe de vork in de steel zit en de redactie... laat ik daar nou maar niet over beginnen. Zij geven alleen maar commentaar op berichten van Ei en Rockerudck, die op hun beurt een goede discussie willen voeren over de afdeling marketing & herdrukken. Dus, ik zou graag Carl Rosa, in plaats van via en op Rockerduck en Ei, tegen de afdeling marketing & herdrukken willen zien discussieren. Eens kijken of dat die het ergens mee eens zijn. De McDrakeners, in dit geval Rockerudkc en Ei die aan het woord zijn, worden hier als zondebok gebruikt. Blijkbaar waren er op McDuck verschillende tekenaar en meneer Roep zelf aanwezig. Die wil ik hier wel terugzien, zodat die opheldering kunnen geven. Niet één redactielid die zich voor de hele redactie uitdoet. Of jullie beslissen onder werktijd wat jullie nieuwe zet wordt later die dag. Zeg, wat doen jullie eigenlijk onder werktijd?

[Bas]

Nou goed, daar gaat ie maar weer eens

De redactie kan niet omgaan met kritiek. Ik denk dat dat wel meevalt. Hoe hadden jullie gewild dat we reageren? Is de enige goede manier van omgaan met kritiek het gelijk geven van de klager? Dat hoeft toch niet? Ik kan me herinneren dat er in het verleden wel interessante discussies zijn geweest waar over en weer argumenten werden aangevoerd.

Het vervelende is dat de manier waarop de kritiek gepresenteerd wordt, het niet uitnodigend maakt voor ons om te reageren. Dingen worden als voldongen feiten gepresenteerd. Zoals alleen al het recentelijke “zo maakt de redactie hun auteurs kapot”. Dat is een lekkere dramatisering! Natuurlijk worden er wel eens scenario’s afgekeurd. Als je al geschrokken bent van dit ene Jonker-verhaal, maak dan je borst maar nat! Als een scenarist een verhaal aanbiedt aan de redactie, is het de taak van de (hoofd)redactie om te beoordelen of dit geschikt is voor Duck. En ja, daar komt ook wel eens persoonlijke voorkeur bij kijken. Maar het komt regelmatig voor dat Thom twijfelt aan een verhaal, het dan bij een van ons voorlegt, en dat het er dan alsnog doorheen komt.

Hoe hadden jullie dit dan gezien? Moet je als (hoofd)redacteur elk verhaal aankopen omdat het anders de auteur kwetst?

Ook ikzelf heb wel eens een verhaal ingeleverd, dat is afgekeurd. Maar mijn ervaring is dat Thom zijn kritiek altijd erg goed onderbouwt, en heel goed de vinger op de zere plek in een verhaal kan leggen. En in de meeste gevallen ben ik het ook met zijn kritiek eens. Doorgaans zijn een aantal aanpassingen voldoende om het verhaal alsnog geschikt te maken. Maar soms ook niet. En dat is dan even slikken, maar om dit nou gelijk tot dramatische proporties op te blazen van auteurs die kapot gaan. Volgens mij schrijven zowel Frank Jonker als Mau Heymans nog steeds met veel plezier voor Duck, hoor.

Ik kan me voorstellen dat het aanlokkelijk is om je kritiek aan te dikken en te overdrijven, zeker op een redelijk anoniem forum als dit, en dat je je punten krachtiger wilt overbrengen door je veronderstellingen van de gang van zaken op onze redactie als waar te presenteren. Maar je kunt niet van ons verwachten dat we serieus ingaan op stemmingmakend gelul* als “dictatuur” en “zakkenvullen”. Van een dictatuur is absoluut geen sprake, het is juist doorgaans een gezellige boel bij ons**. Bij mijn weten heeft geen van jullie ooit een bezoek aan de redactie gebracht, dus waar die stellingen vandaan komen, is mij een raadsel.

Wanneer de redactie dan eens reageert op een punt, wordt dit daarna op alle andere, en latere, punten van kritiek doorgevoerd. Jos meldde dat het herdrukken van Katrien een beslissing was van de afdeling marketing. Dat klopt. Maar dat wordt gelijk zo verdraaid dat het lijkt alsof Jos de verantwoordelijkheid voor alle beslissingen, en dus ook de schuld van alle kritiek, bij de marketing heeft gelegd. Dat staat er toch niet?

Zoals de auteursvoering van de Grappigste Avonturen-reeks. De redactie bepaalt welke auteurs daarin worden opgenomen, niet de marketing. Het zijn schatten van meiden bij de marketing, maar niemand daar heeft ooit van een Santiago Scalabroni Ceballos of een Vicar gehoord. En dat hoeft ook niet, ieder zijn vak. De marketing kan echter wel beslissen dat wanneer een reeks niet goed loopt, de stekker eruit wordt getrokken. Wat dus is gebeurd bij de Oom Dagobert/Rosa-reeks. Dat heeft niks met persoonlijke voorkeuren van de redactie te maken, maar alleen met verkoopcijfers.

Je moet niet vergeten dat de Duck-redactie onderdeel is van een grote publieksuitgeverij en dat beslissingen verantwoord moeten worden naar de directie, en uiteindelijk zelfs naar Finland. Dat is een heel verschil met bijvoorbeeld een Hans Matla, die met zijn eigen uitgeverij dure luxe boeken in een kleine oplage voor de liefhebbers kan uitbrengen, of een Rob van Bavel die uit persoonlijk enthousiasme de Eppo opnieuw lanceert. Als het aan mij persoonlijk zou liggen beginnen we morgen al aan een luxe Gottfredson-collectie.

Wat betreft Don Rosa is het meeste al geschreven, denk ik. Ik vind het alleen onterecht als wordt gesteld dat we zijn werk niet het podium geven dat het verdient. Volgens mij hebben de meeste Rosa-verhalen in de Duck Extra gestaan en zijn de meeste ook in album verschenen. Maar op de een of andere manier wordt op dit forum dan net de nadruk gelegd op één verhaal dat in een miniboekje is verschenen. Wanneer mensen als Maarten Janssens en Mau Heymans zich in het verleden negatief over zijn werk hebben uitgelaten, doen ze dit niet als spreekbuis van de redactie (beiden zijn overigens freelancers), maar op persoonlijke titel. En dat moet toch kunnen, op een discussieforum? Het klopt dat niet iedereen op de redactie even enthousiast is over (al) het werk van Rosa. Maar er zijn wel degelijk mensen die het waarderen, zoals bijvoorbeeld Jan-Roman Pikula. Nou, die hoeft echt niet voor zijn baan te vrezen wanneer hij dit openbaar maakt, hoor!

*Ik durf dit woord wel te gebruiken, aangezien de meeste lezers wat ouder zijn. Maar mochten jullie er aanstoot aan nemen, pak deze gerust mee voor toekomstige opsommingen van het ‘kankerpitten-kut-met-peren-glas-wijn’ lijstje.

**Deze mag een ieder ook aanhalen in volgende uitingen van wanhoop en ongeloof. Voorzetje: “Ja hoor, redactie zet albumreeksen stop, ome Thom keurt scenario’s af bij de vleet en Don Rosa wordt weggestopt in een Puzzelparade Omnibus, maar volgens Bassie S. is het op de redactie is het een gezellige boel. Ja, van het zakkenvullen, natuurlijk!”


Conclusie: ik heb er helemaal geen problemen mee als er kritiek wordt geuit. Maar staar jezelf niet blind op veronderstellingen of een minder gelukkig geformuleerde reactie van een redactielid, en trek dit niet door in elke latere punten van commentaar. Het valt mij op dat wanneer de redactie reageert, de felheid in de toon ook wat afneemt, en er mogelijkheden tot uitwisseling van argumenten zijn. Maar als de redactie zich weer een tijdje afzijdig houdt (want we moeten ook nog een blad maken, jongens! En een Katrien onder de scanner leggen, natuurlijk), deugt er gelijk niks meer van en zijn het weer stigmatiserende kreten als zakkenvullen en oenenmeloenen die de boventoon voeren. Vandaar dat Jos indertijd de vergissing maakte Ei een stuk genuanceerder te noemen dan Rockerduck. Dat hangt er natuurlijk maar net vanaf wanneer je instapt, want volgens mij wisselen jullie elkaar af als yin en yang

[Michiel P]

Voorzetje: “Ja hoor, redactie zet albumreeksen stop, ome Thom keurt scenario’s af bij de vleet en Don Rosa wordt weggestopt in een Puzzelparade Omnibus, maar volgens Bassie S. is het op de redactie is het een gezellige boel. Ja, van het zakkenvullen, natuurlijk!”

Don Rosa weggestopt in een Puzzelparade Omnibus! Dat is eigenlijk nog niet eens zo'n slecht idee, weet je dat? Ik denk dat "A Letter From Home" heel goed kan worden omgewerkt tot puzzelverhaal, want de Ducks zijn in dat verhaal continu raadseltjes aan het oplossen, met geheimschrift en alles.

Ik zie het al helemaal voor me! En dan uiteraard in zwart-wit. Of dat alle plaatjes door elkaar staan en dat de lezer ze maar in de goede volgorde moet zetten! Hoe erg kun je een verhaal verpesten? Zo beschouwd hebben we nog mazzel met die miniboekjes.

Vandaar dat Jos indertijd de vergissing maakte Ei een stuk genuanceerder te noemen dan Rockerduck. Dat hangt er natuurlijk maar net vanaf wanneer je instapt, want volgens mij wisselen jullie elkaar af als yin en yang

Als Jut en Jul, bedoel je natuurlijk.

[Rockerduck]

Ja, Bas, het klopt: Ei en ik zijn net ying en yang: we kunnen niet mét en niet zónder elkaar. Leuk dat je reageert.

Ik verwacht helemaal niet van de redactie dat die het met alle kritiek eens is. Maar wat mij stoort, is dat de redactie antwoordt in de trant van: "Rockerduck verkoopt klinkklare onzin", "je slaat wild om je heen", "je verdient een draai om je oren" etc. En dan zegt men dat men in is gegaan op de kritiek. Op specifieke punten wordt weinig ingegaan. Ik zou wel eens een punt-tot-punt discussie willen zien tussen bijv. Ferdi en Ei. Dan zou Ei kortere teksten moeten schrijven, want Ferdi heeft natuurlijk ook nog werk te doen.

Er worden ook rare redeneringen gemaakt. Zoals dat de kwaliteit van Donald Duck Weekblad onveranderd hoog zou zijn, omdat er nog steeds evenveel lezers zijn. Maar zegt dat wel iets over kwaliteit? Er zijn veel meer mensen die naar Nick en Simon luisteren dan naar Beethoven; meer mensen lezen Kluun dan Homerus; de X-Factor wordt vele malen beter bekeken dan een politiek debat. Zegt populariteit noodzakelijk iets over kwaliteit? Opvallend is ook dat, in de recente media-aandacht voor de 75ste verjaardag van Donald Duck Weekblad vaak een uitspraak van Oom Thom (dacht ik) wordt aangehaald, waarin aangegeven wordt dat veel mensen het blad lezen "uit nostalgie". Ik herinner me een brief uit een Brievenbus uit 1972 waarin een mevrouw schreef dat ze de Donald Duck tussen 1959 en 1971 "beduidend minder" vond, maar hem "desondanks" was blijven lezen "uit nostalgie". Zijn hoge lezersaantallen dan nog wel een argument? Ik koop ook nog regelmatig een Weekblad, maar dan om één verhaal te kunnen lezen. Dan heb ik toch het blad gekocht, maar ik vind oude bladen veel mooier. Bladen, overigens, die ik pas recent heb gelezen.

Uiteraard hoeft niet elk verhaal door Oom Thom goedgekeurd te worden. Maar waar wij ons regelmatig over verbazen, is de kwaliteit van Nederlandse verhalen. Vaak gaat dat niet om persoonlijke smaak, maar een gebrek aan logica of structuur. Zo verscheen er laatst een 4-pagina verhaal waarin Donald huis-aan-huis folders moet bezorgen. Bolderbast heeft echter een sticker op zijn brievenbus zitten, waarop hij aangeeft dergelijk reclamedrukwerk niet op prijs te stellen. Vervolgens doet Donald alle mogelijke moeite om toch die folder te bezorgen. Dit loopt uit de hand, en beiden komen voor de rechter. De lezer vraagt zich al af of Duckstad misdaadvrij is, omdat de rechter blijkbaar tijd heeft voor zo'n onbenullig voorvalletje, en dan ook nog op dezelfde dag. Maar goed, punt van kritiek is dat de rechter Bolderbast veroordeelt tot het meehelpen bezorgen van de folders! Want folders weggooien is slecht voor het mileu! Terwijl, als Bolderbast de folder had geaccepteerd, die uiteindelijk óók bij het oud papier zou zijn beland. Kortom, Bolderbast staat in zijn recht, maar wordt veroordeeld. Ik snap helemaal niks van dit verhaal. Er zit geen enkele logica in. Zulke verhaaltjes zie ik de laatste jaren steeds vaker. Als er dan ondertussen goede verhalen worden afgekraakt, dan snappen wij het ook allemaal niet meer. Dan lijkt het er een beetje op of Oom Thom's humeur van de dag bepaalt welk verhaal aangenomen wordt en welk voor de prullebak is. (Natuurlijk zetten wij dat dan lekker vet aan.)

Het beeld dat de redactie bestaat uit "dictators", Oom Thom voorop, is mijns inziens een beeld dat de redactie over zichzelf heeft afgeroepen door een aantal onvolgbare acties en vage uitleg, waarin steeds de persoonlijke smaak van met name ene Thom Roep voorop stond. Zo zijn er in de jaren '90 in het Weekblad oude verhalen herdrukt waarin Otto van Drakenstein de hoofdrol speelde. Maar die Otto is eruit geknipt en vervangen door een modern getekende Donald (door Colomer geloof ik). Waardoor je een Donald met een Otto-karakter krijgt. Blijkbaar vindt men de verhalen wel goed, als het maar geen Otto is. Omdat Oom Thom Otto niet leuk vindt? Het kan nog gekker. Voor de voorkant van de kerstspecial van 2009 is een prachtige Italiaanse voorkant genomen. Maar met behulp van de computer is Brigitta Gans gewoon gewist, en Diederik en Otto zijn vervangen door Panchito en Joe Carioca. Er wordt dus blijkbaar tijd en geld gestoken in het verwijderen of vervangen van personages, maar waarom? Otto, Diederik en Brigitta staan maandelijks in de pockets, die volgens diezelfde redactie beter verkopen dan alle andere uitgaven! Ze zijn dus bekend. McDrake-lid Caspar stuurde een zelfgeschreven scenario naar Oom Thom waar Rockerduck in voorkwam. Roep schreef terug dat hij Rockerduck liever niet in het Weekblad zag. Tot op heden heeft niemand van de redactie mij uit kunnen leggen waarom sommige Disney-figuren actief verwijderd worden uit een Disney-blad, anders dan dat het ging om de smaak van de hoofdredacteur. Dan moet je niet raar opkijken als hij wordt afgeschilderd als een "dictator".

Overigens zijn er ook vaak complimenten op McDrake voor de redactie en de publicaties. Ondanks dat we maar halve antwoorden krijgen. Ondanks dat de redactie steeds de beschuldigende vinger naar ons wijst. Ondanks dat de publicaties vaak van een "hap snap wat hebben we nog liggen"-niveau zijn (ik citeer Stripschrift). (Spreken jullie Stripschrift trouwens ook toe met: "je zou een draai om je oren moeten krijgen"?) Er is veel lof geweest voor de glossy DONALD; er is lof geweest voor speciale themanummers, zoals die van deze week; er is lof geweest voor de Rosa-uitgave van Grappigste Avonturen; er is volop lof voor de toegenome variatie in DD Extra. Dat mag ook wel eens gezegd worden.

[Ridder ter Geit]

Nou (want we moeten ook nog een blad maken, jongens! En een Katrien onder de scanner leggen, natuurlijk)

Het is natuurlijk wel leuk dat Bas zo'n grappig bericht schrijft!

[Ei]

Wat me met name dwarszit in de reacties van Ferdi en andere redactieleden, is het onvermogen om te gaan met kritiek. Toen Don Rosa op het McDuck-forum werd afgekamd, deden medewerkers van de Nederlandse Donald Duck daar gretig aan mee. Maarten Janssens en Sander Gulien onder eigen naam; Frank Jonker en Mau Heymans onder schuilnamen. Maar Rosa kon niet diep genoeg de grond in getrapt worden. Pas toen de aandacht verschoof naar kritiek op de Nederlandse redactie, werd het oorverdovend stil van die kant. Toen verdwenen de Keessies en Jopies. En toen de redactie terugkeerde op het forum McDrake was het om, bij monde van Jos Beekman, kritische lezers een virtuele draai om de oren te geven. Want kritische lezers zijn verwende pubers. Aldus Jos.

Ei vindt dat Rockerduck hier een correcte weergave geeft van wat in de jaren 2005-2006 op McDuck is gebeurd.

Frank Jonker en Sander Gulien speelde een dubbelrol, die reageerden onder alias én onder zijn eigen naam. Onder eigen naam heeft Jonker veel interessante informatie over zijn werk gegeven. Waaronder wat voorzichtige publieke klachten over hoe de redactie zijn verhalen heeft gewijzigd. Gulien leverde foto's van zijn werk in wording.

De schuilnamen van Jonker en Mau Heymans waren bij enkele uitverkoren McDuckers bekend, waaronder het McDuck-beheer, waardoor veel verwarring ontstond. Rockerduck zag Keessie en Jopie, terwijl anderen wisten dat het in werkelijkheid Disney-auteurs waren. Een opmerkelijke gebeurtenis was dat Keessie plotseling kwaad en laatdunkend reageerde toen een stripverhaal van Jonker werd afgekraakt. Een verhaal waarin de Zware Jongens bij Dagobert inbreken door met soep een slot open te breken. Met soep! Terwijl Keessie zelf de McDuckers uitvoerig had geleerd hoe zwakheden in een verhaal van Rosa ontdekt konden worden. (De Zwarte Ridder.) Maar toen het ging om Keessie's... eh... Jonker's eigen werk, werd de criticus belachelijk gemaakt.
Jopie en diens alter-ego's waren daarentegen, voor zover Ei er zicht over heeft, wel aanmoedigend om kritisch te zijn over het werk van Mau. Zo werd een fan die vol was van Mau's tekenwerk, door een Jopie-achtig figuur gewezen op fouten en slordigheden. De fan moest wat beter opletten, was de sportieve boodschap. Tenminste, Ei neemt aan dat het Mau was.
Overigens heeft ook de redactie nooit geklaagd over de behandeling van Rosa op McDuck. (Tenzij de Ferdi van toen dezelfde als die van nu is. Maar die was toen niet bekend als redacteur, of moest nog redacteur worden.)

Jopie en diens alter-ego's verwezen naar Rosa als o.m. serieverkrachter en ranzig persoon. Dat moesten de Rosaïsten maar sportief opvatten.
Totdat er in zomer 2006 op McDuck een bericht verscheen van iemand die klaagde over ranzig gedrag van Gulien jegens minderjarigen, en daarbij een Zeelands krantenbericht citeerde. Toen werd door Gulien en Jonker in privé druk uitgeoefend op de minderjarige McDuck-beheerder, om die berichtgeving te verwijderen van McDuck. Anders zou Gulien zijn baan kunnen kwijtraken, was het argument. En zo ging McDuck zwaar onder censuur. Zelfs krantenartikels over de beschuldiging en beoordeling werden van McDuck verwijderd.
Daarna is de minderjarige beheerder in privé uitgenodigd voor een bezoek aan de redactie. Daar werd hij verzocht een disclaimer aan McDuck toe te voegen, waarin stond dat McDuck geen officiële banden met Disney heeft. Dit is wat wrang, gezien de geheime bemoeienis van Disney-medewerkers met de minderjarige McDuck-beheerder. McDuck is kort daarna ter ziele gegaan en vervangen door McDrake en ander beheer.

Dat Disney-medewerkers een minderjarige met een schuldgevoel opzadelen over een mogelijk ontslag van een Disney-tekenaar, vindt Ei alle perken te buiten gaan. Maar Gulien en Jonker hebben er nooit excuses voor aangeboden. Het zou ze sieren als ze dat wel deden.
Misschien zou de redactie alsnog uit willen leggen wat de bedoeling was van het in privé uitnodigen van de minderjarige McDuck-beheerder, kort na zo'n schandaal. Wat wilde men ermee bereiken? Een charme-offensief? Damage control? Beloning voor de censuur?

Wat er nu gebeurt, is dat een inhoudelijk betoog van Ei of Rockerduck, hoe hyperbolisch en vet aangezet ook, door redactieleden wordt gereduceerd tot: doe es niet zo negatief. Ik zou wel eens een échte discussie willen zien tussen Ferdi en Ei, bijvoorbeeld. Zo weet ik bijv. nog steeds niet waarom krantenstrips met Otto van Drakenstein in de scheurkalenders gedumpt worden, in plaats van dat men daar "Een weekje..." van maakt. Laat staan dat ik weet waarom Diederik alleen als zwijgend achtergrondfiguur mag verschijnen in het Weekblad. Of waarom een fantasy-variant van Donald Duck in deze tijd van Lord of the Rings en Harry Potter onverkoopbaar wordt geacht. Nee, al die vragen zijn maar vervelend...

Ja, zulke vragen worden overgeslagen. Het lijkt Ei dat de redactie vooral reageert om tegen kritiek te protesteren. Niet zozeer om nieuwsgierige lezers te informeren, want daar heeft men het natuurlijk te druk voor. De prioriteit ligt op het wegwimpelen van critici. Wat we vooral te weten komen is hoe negatief de redactie denkt over met name Ei en "Rockerduck". Die kunnen op verjaardagen vertellen over deze speciale aandacht die ze van Oom Donald genieten. Reken maar dat mensen opkijken van o.m. de schuttingtaal waar Oom Bas zo trots op lijkt te zijn. Ga vooral zo door. Misschien maken zulke uitspraken indruk binnen de eigen parochie, maar ze leveren op straat bewijs voor de volksverhalen over een foute Disney, waarbinnen van alles gebeurt dat het daglicht niet kan verdragen.

In plaats van een Oom Donald die blij is met de interesse van klanten, wordt de nieuwsgierige, onderzoekende lezer geconfronteerd met wantoestanden. Het eerste wat je leert als je auteurs en de redactie wat leert kennen, is hoe negatief de sfeer intern is. Hoe er geroddeld wordt: Bas Heymans had/heeft een hekel aan Mau Heymans en andersom. Ze hebben halverwege de jaren 90 ruzie gehad. Mau baalt hevig dat Bas hem nadoet, en heeft daarom zijn eigen stijl gewijzigd. Bas is boos omdat Jopie hem op McDuck afkraakte. Mau vindt dat Frank slappe verhaaltjes maakt, waarin Willie altijd de enige uitvinder is en de Zware Jongens altijd enige boeven. Verder zou Frank berucht zijn om het maar blijven indienen van bewerkingen van afgekeurde ideeën, waar men moe van wordt. Dit zijn de negatieve verhalen die een lezer zoal te horen kan krijgen. Plus een brief van een ex-redacteur, die naar eigen zeggen was vertrokken omdat de jaren bij het vrolijke weekblad niet meer zo vrolijk waren.
Dat zijn zo'n beetje de verhalen die de fan te horen krijgt. Op DCML berichtte een lezer (géén Ei) in pakweg 1995 aan Rosa dat het waar was dat men in Nederland een hekel aan hem heeft. Dit was na een bezoek aan een stripbeurs, waar de fan de Duckstand had bezocht. O.a. de naam Mau Heymans werd genoemd. Mau, die vervolgens diep teleurgesteld in die fan zou zijn geweest door wat hij zag als verraad. Je wordt als fan al gauw meegesleurd in kinderachtigheden en achterbaks gedoe. En: mondje dicht hoor!

Laat de redactie vooral doorgaan met het afkraken van betogen van Ei en Rockerduck. Dat is, in elk geval voor Ei, een aanmoediging om de beerput nog verder op te trekken. Want hoe moeten Ei of Rockerduck anders bewijzen dat ze meer verstand van zaken hebben dan de redactie voordoet?

Wat me met name dwarszit in de reacties van Ferdi en andere redactieleden, is het onvermogen om te gaan met kritiek.

Dank voor deze bijdragen! Ik zal dit meenemen in de beoordelingsgesprekken met mijn redacteuren!
Met vriendelijke groeten,
Mariella Manfré
Chef Disney tijdschriften & Online

Is dit een serieus bericht van een bestaande chef? Is er een "Chef Disney tijdschriften & Online", die boven de redactie staat? Boven Thom Roep zelfs?
Het zou fijn zijn als Disney een mogelijkheid bood om klachten over (hoofd)redacteuren en auteurs in te dienen, in gevallen waar men er met die mensen zelf niet uitkomt. Bestaat zo'n mogelijkheid?

[Duckfan van Down Under]

Als Roep zo'n fan is van Rosa, heb ik hier een test om het te bewijzen:
Laat Mr. Roep een oud Rosa-verhaal plaatsen, zodat niemand ziet dat het Rosa is. Het liefst "De Zoon van de Zon"**. Of een van de gags die Rosa zo'n 18 jaar geleden voor Nederland heeft gemaakt. Als Roep geen klachten krijgt, dan is het goed met de oude verhalen. Als hij klachten krijgt, dan raad ik hem aan om met geen Rosa meer te komen.*

Als Roep het niet plaatst, is hij geen Rosafan.

*: Wel raar eigenlijk, in Denemarken werd Rosa goed ontvangen. Ook in Scandinavië zijn ze fan van hem, en Duitsland (kampioen herdrukkers) en Frankrijk. Wat is er dan mis met de VS en Nederland? De VS valt nog wel te verklaren. De Amerikanen zijn tegenwoordig niet meer zo'n Disney-strip-fans. Hoewel ik het laatste nummer van Uncle Scrooge (383, November 2008) een geniaal idee vond! Zouden ze ook eens in Nederland moeten doen! Ze hadden een speciaal thema-nummer. Over het Woudlopershandboek. Eerst Rosa's opinie in "Guardians of the Lost Library", daarna Mau Heymans (!) met "Gloom of the Unknown Author"***, en dan nog Kari Korhonen met "Senior Woodchuck". Geniaal! En dan nog als afsluiter van de Uncle Scrooge reeks: achterop Rosa's 12e en laatste plaat voor Dagoberts 60e verjaardag.
http://outducks.org/webusers/webusers/2008/12/us_us_0383h_001.jpg

**: als vervolgverhaal. De kwaliteit van de vervolgverhalen in de Donald Duck is wel drastisch omlaag gegaan sinds het begin. Het is wel typisch dat is gekomen in 2-1952 (Robin Hood) en nooit meer is weggegaan. Het recenste voorbeeld: DD 24 en 25-2009, met Donald's verdwijning. Lang zijn er uit de vervolgverhalen echte series en boeken ontstaan. Voorbeelden:
Tom Poes (1955-2000) (had wel al z'n eigen serie)
De 5 (mijn oudste Duck, 47-1958-???? en daarvoor)
Pipo: (1972)
Douwe Dabbert (1974-198?) (medewerker: Thom Roep)
Van Nul tot Nu: (jaren 1980) (medewerker: Thom Roep)
Maar sinds een paar jaren zijn het verhalen geworden die te slecht waren voor een eigen serie.

***: Hier is over gepraat op McDrake, dat het Mau Heymans' beste verhaal zou zijn.

[DuckBoy]

Wat me met name dwarszit in de reacties van Ferdi en andere redactieleden, is het onvermogen om te gaan met kritiek.

Dank voor deze bijdragen! Ik zal dit meenemen in de beoordelingsgesprekken met mijn redacteuren!
Met vriendelijke groeten,
Mariella Manfré
Chef Disney tijdschriften & Online

Is dit een serieus bericht van een bestaande chef? Is er een "Chef Disney tijdschriften & Online", die boven de redactie staat? Boven Thom Roep zelfs?
Het zou fijn zijn als Disney een mogelijkheid bood om klachten over (hoofd)redacteuren en auteurs in te dienen, in gevallen waar men er met die mensen zelf niet uitkomt. Bestaat zo'n mogelijkheid?

Is heb eve3n gegoogelt en ze is echt hoor Ei