Rockerduck schreef:Ken je 'Jo, Suus en Jokko', een serie stripverhalen van Hergé? Die had hij getekend op verzoek van een Frans warenhuis, als ik me goed herinner (uit het boek van Benoit Peeters).
"Jo, Suus en Jokko" tekende Hergé voor het katholieke blad "Coeurs Vaillants". In dat blad werden ook de avonturen van Kuifje geplaatst, maar de redactie vond het niet verantwoord dat Kuifje er geen familie of een normaal gezinsleven op nahield. (Overigens heeft Hergé inderdaad veel getekend in opdracht van een Brussels warenhuis, "L'Innovation".)
Duckfan van Down Under schreef:Dexter's lab: ken ik niet.
Cow and Chicken: ken ik niet.
Een gemis in je opvoeding! "Dexter" en "Cow & Chicken" zijn juist de enige series die ik wél ken. Hier gaapt de generatiekloof! ("Kim Possible" zegt me dus ook niks.)
Rockerduck schreef:Dat zijn dan ook allemaal heel recente en moderne series, met een meer tongue-in-cheek aanpak en wat absurdere verhaallijnen.
Spijker op de kop! De ouders van Dexter zijn uitvergrote stereotypen, de ouders van Cow en Chicken zijn niet goed bij hun hoofd en een titel als "Fairly Odd Parents" spreekt ook boekdelen. Maar dat zijn dus allemaal moderne tekenfilmseries.
Tegenwoordig mogen heilige huisjes als het ouderlijk gezag rustig worden omvergeschopt in strips en tekenfilms, maar in de jaren vijftig (en eerder) was dat ondenkbaar. Televisie werd hevig gecensureerd, met gezag mocht niet worden gespot en redacties maakten zich zorgen om de educatieve waarde van de strips die ze plaatsten (zie boven). In een dergelijke situatie kon een strip met echte ouders alleen maar een saaie strip zijn.
