Destino, korte tekenfilm van Walt Disney en Salvador Dali.

[DD]

jullie beginnen op mijn ouders te lijken, met de jeugd van tegenwoordig, Jaloers?

Oo, jaloers ben ik zeker niet. Ik verlang nog dagelijks terug naar de vroege jaren 90. En ik vind het heel jammer dat ik eind jaren 80 ben geboren en dus eigenlijk niks heb meegemaakt van die gouden jaren

[McDuck Menu]

Overigens vond ik de computer animatie niet goed passen in dit filmpje. Iets aan dat 3D effect doet afbreuk aan de stijl heb ik het idee.

Welk 3D effect bedoel je precies? De ogen waarvan een een uitstekende vinger heeft? (2:05) De fietsers? (4:07)
Misschien was de tekenfilm vanwege dergelijke animatie te duur in de jaren 40.

Het viel mij het meest op bij dat zand dat wegzakte, tussen die stenen muren. Het kan inderdaad zijn dat het voor die tijd te duur was, maar ik vraag me wel af of die draaiende camera toen ook in het storyboard zat. Misschien was dat dan ook gedaan zoals het inzoomen op het gezicht van die vrouw. In stilstaande frames.

Nee, Ui vindt lijden niet mooi.
Is in 'Destino' alleen maar lijden te zien? Wat je er ook in kunt zien is hoeveel mensen van elkaar kunnen houden. (snik)

Ben jij trouwens altijd zo opgeruimd en vrolijk? Is 'Destino' alleen voor psychotische, emotionele wrakken? (snotter)

Haha nee zo bedoelde ik het niet. Het filmpje kwam alleen nogal neerslachtig op me over, waardoor ik dacht dat het alleen een soort klaagzang was. Nu ik er wat meer over nadenk en dit hier zo lees zie ik het mooie er ook wel van in.

Ik denk dat die aandacht ook wel met de jaren komt. Als kind had ik dit ook maar een vreemd filmpje gevonden, en had ik het waarschijnlijk weggezapt (ik had ook geen YouTube ). Nu heb ik die neiging nog wel, maar ja, ik vind de stijl van Dali wel interessant. (Al snap ik nog steeds maar weinig van wat hij heeft geschilderd)

Ik ben heus niet op ieder moment van de dag opgeruimd en vrolijk, af en toe moet ik ook eventjes slapen. Maar ik hou er niet van om met negatieve gevoelens te blijven zitten, en misschien dat dit filmpje me daarom niet echt aansprak. Ik probeer altijd positief te blijven denken, en te relativeren. (juich) (joepie)

[Duckfan van Down Under]

Knap dat jullie geduld hebben gehad om de hele film te kijken

Ja, hoewel wij van de generatie zijn die Matthijs-kap-elk-onderwerp-na-vijf-minuten-af-omdat-we-een-nieuw-filmpje-willen-instarten Nieuwkerk op een schild hebben gehesen, hebben wij toch nog een wat langere attentiespanne dan de jeugd van tegenwoordig, die is opgegroeid met YouTube-filmpjes van pianospelende katten als het langste waarvoor ze nog geduld op kunnen brengen. (En nou voel ik me oud.)

Ho ho ho! Je bent maar een jaar of twee ouder dan mij met je "jeugd van tegenwoordig". Ga zoiets lekker tegen DvDU of zo zeggen

[Duckfan van Down Under]

WAT? Ik heb een langere aandachtsspan dan de meeste mensen die ik ken. Ik ben beledigd. iktyp toch ook nietz onder l;eestekns enmet verkeerde s paties???????????????????

[Michiel P]

Maar ik ben nooit goed geweest in het achterhalen van de betekenis van abstracte kunst.

Maar dit is toch ook geen abstracte kunst? Je ziet herkenbare figuren en voorwerpen, dus het is figuratief. Het is alleen wél surrealistisch. Abstract, dat is Mondriaan.

Het is me ook niet duidelijk of je dat nou wel of niet moet doen, de betekenis proberen te achterhalen.

Je moet niks. Kunst kan de betekenis hebben die jij er zelf aan geeft. Of dat ook de bedoeling van de schilder is, is vers twee. Bovendien, zolang de voorstelling herkenbaar is, ontkom je er niet aan om daar een betekenis aan te geven. Je gaat er vanzelf dingen bij invullen.

Dat gebeurt trouwens óók automatisch bij abstracte kunst, want onze hersenen zijn erop ingesteld om abstracte vormen in herkenbare voorstellingen om te zetten. Dan zie je ineens een gezicht in houtnerven of verbrande toast, bijvoorbeeld. Salvador Dalí maakt daar trouwens uitvoerig gebruik van in zijn kunst. Kijk maar:

Wat vinden jullie?

Ik vind 'm mooi. Jammer van de beeldkwaliteit op YouTube.