Veel tekeningen in deze Donald Duck vind ik eigenlijk best levendig en stijlvol. Het Gijs Gans-thema verhaal vind ik leuk. In de eerste plaats gaat het over een verjaardag, en krijg ik deze Donald Duck binnen op mijn verjaardag. Daarnaast is het een karakter-gedreven verhaal met emoties. De personages ondersteunen in hoofd en bijrollen het verhaal. Dit is een uitstekende manier van verhalen vertellen. Veel word uitgesproken wat we ons al afvroegen: waarom heeft Oma Gijs in dienst als hij niet werkt? Ik was verrast door de diepgang in emoties: Gijs beseft dat Oma een soort familie voor hem is en dat mist hij. En ze doen het op hun eigen manier.
Hij blijkt werken leuk te kunnen vinden; lijkt wat vreemd, maar misschien omdat hij een frisse start maakt?
Wat misschien toch beter was geweest: Gijs houdt toch niet zo van werken en wordt het zat. Hij wil terug naar zijn luizenbestaan en speelt daarom op Oma's emotie. Had ik ook grappig gevonden.
Zware Jongens: leuk getekend, maar vreemd einde.
Verder niet veel opmerkingen, eigenlijk.