DD 2017-48

DD 2017-48

Berichtdoor Ridder ter Geit » vr nov 24, 2017 9:38 am

Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 3835
Geregistreerd: ma jan 01, 2007 2:47 am

Re: DD 2017-48

Berichtdoor Redmess » zo nov 26, 2017 7:00 pm

Cover:
Donald vindt een euro, en Guus krijgt prompt een honderdje in het gezicht. Al zeker honderd keer gezien, maar Guus' pijnlijke uitdrukking maakt dat wel een beetje goed. Ik vraag me overigens af welke covergag het meeste gebruikt is in de afgelopen 65 jaar.

Brievenbusgrap:
Donald vraagt in de winkel om een goedkopere tv aan een verkoper, en eindigt met een boek. Zo'n bizarre uitkomst verdient eigenlijk zijn eigen verhaal, in plaats van een strookje.

Merk overigens ook het vreemde gebruik van schaduw op: een vormloze vlek onder de voeten, wat al niet erg realistisch is, maar dan zien we een vierkante stoel met een ronde schaduw eronder... Naast dat dit natuurlijk helemaal niet kan, geeft het het nogal merkwaardige effect dat de stoel boven de grond zweeft. Dan was helemaal geen schaduw nog beter geweest.

Donald Duck - De koelkast des overvloeds:
Nu we toch op schaduwen aan het letten zijn, hier zijn sommige schaduwen wel goed, zoals de tafel in het eerste plaatje, maar ze zitten weer kaarsrecht onder het object dat de schaduw geeft. In het tweede plaatje zien we dan toch weer cirkelvormige schaduwen onder de neefjes, en later onder Donald. In het vierde plaatje hebben de neefjes zelfs helemaal geen schaduw. Latere plaatjes kiezen voor een veeg zwarte lijntjes, wat al veel beter werkt dan die solide zwarte cirkeltjes. Als ik de Duck zo doorblader, lijkt de niet-solide veeg in de vorm van het silhouet van het personage van boven gezien de meest gebruikte, en die lijkt me voor dit soort verhalen waarin sowieso nauwelijks schaduw voorkomt de beste keuze. Waar die zwarte cirkeltjes vandaan komen? Die zijn zeker op de computer ingetekend.

Donald is blut en de hongersnood nabij, dus moet geld gaan lenen bij Dagobert. Gelukkig heeft Willie iets nuttigs uitgevonden dat dit probleem oplost: een zelfvullende koelkast! Het eten materialiseert gewoon uit het niets. Ofwel heeft Willie de voedselgenerator uit Star Trek uitgevonden, of hij is zich met magie gaan bezighouden. En er is niet de kleinste uitleg over hoe dit zou werken, zelfs geen onzinuitleg.

Donald neemt Willie's magische koelkast mee naar huis (gratis, blijkbaar), en heeft nu een oneindige voorraad eten... maar nog steeds geen geld om andere dingen te kopen. Dus opent Donald een supermarkt. Maar de koelkast heeft natuurlijk lang niet zoveel aanbod als een supermarkt, dus koopt Donald andere dingen in bij de concurrent.

Natuurlijk krijgt Dagobert hier lucht van op de billionairsclub, waar andere biljonairs klagen dat Dagobert's supermarkten hun producten niet meer kopen (verpakkingsmateriaal etc), en dat ze failliet dreigen te gaan. Dit lijkt me nogal onwaarschijnlijk. Zelfs met een oneindig hervullende koelkast kan Donald toch echt geen serieuze concurrentie vormen voor een supermarktketen in een miljoenenstad... Het aanbod is dan wel oneindig, maar de toevoer van dat aanbod is heel klein, er is immers maar een koelkast om klanten mee te bedienen. De aanvoer is onbeperkt, maar de aanvoerSNELHEID is wel beperkt, dus Donald kan maar een beperkt aantal klanten bedienen. En het lijkt me sterk dat al die biljonairs failliet dreigen te gaan omdat EEN supermarkt slechter gaat draaien Hij kan immers hooguit de lokale buurt bedienen met zijn koelkast (vergeet niet dat Duckstad een miljoenenstad heet te zijn), dus hij concurreert hooguit met de lokale supermarkt, niet met de hele keten.

Donald heeft groot gelijk dat hij geen medelijden heeft met een stel klagende biljonairs. Alsof die failliet zouden gaan door een enkele concurrent met maar een oneindige koelkast! Donald speelt de harde zakenman, en merkt op dat dit precies is zoals Dagobert zelf ook zaken doet: zonder medelijden voor de concurrent.

Het eten in de oneindige koelkast blijkt echter ineens bedorven te zijn. Willie stelt verontwaardigd vast dat Donald de koelkast overbelast is, en dat deze nu is "versleten". Dit roept alleen maar meer vragen op over hoe dat ding werkt! Waarom zou het ineens bedorven eten genereren als het versleten is? En hoe kan het ding zo snel verslijten? Zo lang kan Donald hem ook niet hebben gebruikt.

Dagobert koopt de koelkast van Willie, samen met het patent erop, en geeft Donald een schadeclaim voor de schade aan zijn koelkast. Dagobert kan het natuurlijk niks schelen dat Donald en de neefjes verhongeren.

Maar wat nu? Die koelkast bestaat dus nog steeds. Gaat Dagobert hem gebruiken? Dan is er pas echt reden tot paniek in de biljonairsclub. Of vernietigd Dagobert hem? Dat zou toch wat erg egoistisch zijn. Willie's uitvinding is eigenlijk veel te groot en revolutionair voor dit verhaal, of zelfs deze setting. Met zo'n uitvinding zou je de wereld voorgoed en onherkenbaar veranderen. De industriele revolutie is er een lachertje bij.

Madam Mikmak:
Een antiekhandelaar probeert Mikmak's spullen te kopen, met een verhaaltje dat het allemaal heel waardevolle dingen zijn. Hij biedt zomaar vijftig euro voor een oude pollepel. Het klinkt als een soort van scam, maar blijkbaar meent hij het.

De koopman overtuigt zichzelf ervan dat Mikmak rijk moet zijn omdat ze niet in geld geinteresseerd is, en dat haar meubels dus een fortuin waard zijn. Hij kan geen erg goede antiquair zijn als hij oude, versleten meubels voor "het duurste antiek" aanziet. :D

De antiqauir ruilt Mikmak's ouwe troep voor een nieuwe keuken (op batterijen, want ze heeft geen elektriciteit). Mikmak is blijkbaar vooral geinteresseerd in troep maken, wat een nogal vage motivatie is, maar goed. Natuurlijk zijn al haar oude meubels behekst. Een oude lamp bevat een heel chagrijnige geest die hem "het slijk der aarde" als wens aanbied. Maar dan wel letterlijk, dus geen geld, maar slijk! De verkoper krijgt ook een verjongingskuur door een tijdreiskastje (wel heel vreemd specifiek!), en het verhaal sputtert dan zo'n beetje uit.

Best een leuk verhaal.

Donald Duck - Geld voor het oprapen:
Guus klaagt dat hij "pech" heeft omdat hij een eind moet lopen om de beloning voor een gevonden portemonnee te krijgen. Je zou zeggen dat zijn geluk dat ook wel zou oplossen, maar goed. Donald is niet onder de indruk en plant een ontploffende nepportemonnee voor Guus, die natuurlijk door iemand anders wordt gevonden. Donald krijgt de rekening, uiteraard. Guus heeft zowaar medelijden met Donald's pech en belooft hem dat de beloning voor de volgende portemonnee die hij vindt voor Donald is. Natuurlijk vindt hij vervolgens Donald's eigen portemonnee. Zelfs als hij aardig is, is Guus' geluk nog onuitstaanbaar!

Duckstadkrant:
Dagobert verkoopt leidingwater met de geur van een verlepte roos als peperduur parfum. Dat is wel erg out of character voor Dagobert om zo'n nepproduct te verkopen. Dit lijkt eerder een plot voor Govert Goudglans. Bovendien wel raar dat hij tegen de krant toegeeft dat het waardeloze rommel is, maar het toch voor een fortuin probeert aan te smeren. Ik heb het idee dat hier de spot wordt gedreven met overprijste modeparfums, en dat dit verhaal dan maar aan Dagobert is opgehangen, hoewel het volstrekt niet bij hem past.

De leraar van Wolfje schakelt de SHERRIF in om uit te zoeken waarom Wolfje zijn huiswerk niet heeft gedaan? Dat is wel erg overdreven... Waarom kan ze daar niet zelf achterkomen? Bovendien zou je denken dat ze nu wel weet hoe het zit met Wolfje en Midas.

Joe Carioca:
Joe en Manuel worden van de vuilnisbelt geschopt omdat projectontwikkelaars er willen gaan bouwen. Joe laat het met fluorescerende verf lijken alsof ze radioactief besmet zijn, maar hierdoor worden ze in quarantaine gegooid.

Dit is een beter voorbeeld van hoe je een goed Carioca-verhaal maakt, wat meer met Joe doet dan het gebruikelijke vrouwen versieren. Nou nog een behoorlijk avontuur...

Knabbel en Babbel:
Knabbel en Babbel verzamelen noten, maar Babbel speelt liever dan dat hij werkt. Babbel combineert vervolgens werken en spelen, maar irriteert Knabbel zo dat deze hem uit de boom zet. Als Knabbel Babbel later weer opzoekt, is deze nog steeds hetzelfde aan het doen, maar nu is het ineens wel ok, omdat hij het bij een notenboom doet. Maar wonen ze niet al in een notenboom? Al die bomen zien er ook hetzelfde uit... Overigens gaat het over een WALnotenboom. Zoiets als een "notenboom" bestaat niet!

Tja, verder valt er niet veel over te zeggen. Weer een low-stakes huis- tuin- en keukenverhaal.

Katrien Duck - Agente in de dop:
Wel wel, iemand heeft mijn reviews gelezen... Mooi!

Katrien zoekt werk, want ze is platzak! HAD ze ooit werk, dan? Haha! Dit roept natuurlijk de vraag op hoe ze hiervoor aan haar geld kwam. De implicatie is doorgaans dat ze Donald en Guus als inkomstenbron gebruikt.

Ze krijgt het advies om politieagente te worden. Van wie? Rosie de bouvakker. Met andere woorden, Rosie the Riveter. :D

Een HARIGE MAN twijfelt aan Katrien's bekwaamheid als politieagent, omdat ze de poster niet zag. Ik ruik stro... Een stroman voor de mysogynistische man! Hij heet trouwens Harry. Harige Harry, dat lijkt me wel bij hem passen. :D

Harige Harry achtervolgt Katrien naar het politiebureau, waar hij haar probeert bang te maken met een spin. Hij heeft blijkbaar niks beters te doen? Wat kan het hem schelen of Katrien politieagent wil worden? Hier komt de stroman weer, de MAN die aan de kwaliteiten van de vrouw twijfelt en haar onderuit probeert te halen. Harry blijft natuurlijk opdagen om Katrien te hekelen, alweer om geen enkele reden. Het komt allemaal een beetje geforceerd over, vooral omdat Harige Harry en Katrien elkaar niet eens kennen. De rol had wellicht beter bij Donald gepast, maar ik heb een donkerbruin vermoeden dat Harige Harry gaat optreden als Katrien's eerste arrestant, wat de rol ongeschikt maakt voor Donald. Wellicht had dit beter gewerkt als het verhaal had vastgesteld dat Katrien en Harige Harry elkaar al kenden voor dit verhaal.

Een week? EEN WEEK en ze zijn al zo goed als geslaagd voor hun politieopleiding? HAHAHA! Geen wonder dat Duckstad's politiekorps zo'n zooitje is! Geen wonder dat ze nooit een misdaad op kunnen lossen! Een politieopleiding in Nederland kost toch al gauw zo'n anderhalf tot vier jaar. Voor politievrijwilliger hoef je alleen een avondcursus te volgen, maar dat duurt nog steeds anderhalf jaar. Een week is dan natuurlijk volstrekt belachelijk. Had er een paar maanden van gemaakt, dat had ook prima gewerkt, en was veel geloofwaardiger geweest, zeker ook omdat Katrien ineens fysiek getraind is na die ene week.

Merk overigens op dat ze nog steeds herkenbaar is door haar haarstijl, ook in vol uniform. Het kan dus wel!

Harige Harry probeert Katrien weer te laten gillen, met dezelfde nepspin nog wel. Blijkbaar verstopt hij het in een kamer waar geen vloer in zit, boven NOG een kamer waar geen vloer in zit. Dat is wel erg onveilig, als je daar zomaar kan binnenwandelen. Een beetje onrealistisch ook, dat een verder afgewerkt gebouw zomaar een onafgemaakte vloer heeft. Een nogal gezochte twist, dus.

Ze zijn VERGETEN de vloer te plaatsen? Hoe vergeet je zoiets? Zien jullie hoe onzinnig dit is?

Natuurlijk red Katrien Harige Harry, en hij geeft toe dat ze slim en sterk is, en een goede politieagent zou zijn. Ik zie niet in hoe haar intelligentie hier bewezen wordt voorbij het meest rudimentaire. Je hoeft immers geen genie te zijn om niet in een gat te vallen.

En dat was het. Harige Harry was slechts een stroman: een mysogynist die alleen in het verhaal zit om zijn ongelijk aan te tonen. Het is vooral bizar omdat er totaal geen relatie bestaat tussen Harige Harry en Katrien, dus er is geen enkele goede reden voor deze mate van conflict, of waarom Harry zich zo met haar bemoeit. Het komt nogal vreemd over dat hij zich over een willekeurige vrouw die agent wil worden zo opwind. Katrien zou hem waarschijnlijk kunnen aanklagen vanwege overlast en stalken. Zoals al gezegd, de rol had veel beter bij Donald gepast, dan was hij ook minder als stroman overgekomen, en had hij iets zinvols kunnen leren, in plaats van een wildvreemde die we waarschijnlijk nooit meer terugzien.

Verder best wel een aardig verhaal, ondanks die stroman. Het is wel jammer dat het verhaal een beetje kort is, en die stroman veel aandacht opeist, waardoor we eigenlijk niet echt veel van Katrien's ontwikkeling als personage meekrijgen, waar dit verhaal toch vooral over zou moeten gaan. En zo'n ingrijpend verhaal als Katrien die zowaar een baan krijgt en zich eens echt bewijst had het ook wel verdiend om als langer hoofdverhaal geplaatst te worden. MET thematische cover.

En nu? Aan het eind van het verhaal is Katrien dus agent. Ik verwacht niet dat we hier veel, of zelfs maar iets, van terugzien, tenzij meer schrijvers dit idee oppakken en er ook echt wat mee doen. Dit verhaal had wat meer de ruimte verdiend, en verdient zeker ook een vervolg.

Ik hoef er zeker niet bij te zeggen dat dit nummer alleen hiervoor de moeite van het aanschaffen wel waard is?

Mickey Mouse lost 't op:
Mickey spoort een zakkenroller op terwijl hij voor de regen schuilt in een bushokje, en het is natuurlijk de enige die droog is. De logica ontgaat me wel een beetje. Dat hij nog droog is, wil natuurlijk nog niet zeggen dat hij liegt over het schuilen voor de regen: hij had immers al vlakbij het hokje kunnen zijn toen de bui begon, en dus droog kunnen blijven. De ware schuldige lijkt me eerder dat meisje achterin, dat wel heel erg haar best doet om vooral niet in Mickey's richting, of dat van het slachtoffer, te kijken! :D Overigens zegt die hint dat de bus allang is geweest nog niet veel. Die man had daar al best kunnen staan wachten voor de bus toen de bui begon. Ik sta immers ook nogal eens een kwartier op een bus te wachten.

Achterkantje:
Bolderbast verkoopt zijn kapotte brommer aan Donald. De brommer gaat natuurlijk kapot, en Donald geeft Bolderbast een schop onder zijn achterste. Einde.
Avatar gebruiker
Redmess
Member
 
Berichten: 1233
Geregistreerd: za maart 17, 2007 10:06 pm
Woonplaats: Nederland


Keer terug naar Donald Duck weekblad

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron