Gaat het weekblad achteruit?

[Donald Duck]

Noud at lijkt mij nogal stug. Natuurlijk is dit voor de mensen die in deze tijd groot werden een groot genoegen om eindelijk weer eens die verhalen te lezen die ze toendertijds ook hebben gelezen maar in mijn ogen is het originele en oude van iets zoals Donald Duck toch het leukste om te hebben.

[Ei]

Reacties op een discussie in het topic 'DD 2007-51'.
http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?t=638

Vroeger waren er veel minder vaak prijsstijgingen én minder herdrukken. Nu hebben ze, ondanks het eindeloos herpubliceren van oude Amerikaanse verhalen uit Ducks uit de jaren '60, nog steeds ieder jaar een prijsstijging nodig om uit de kosten te komen.

De prijs-kwaliteit verhouding is fors ontwricht geraakt. Het blaadje, wat je na 5 minuten alweer aan de kant gooit, wordt reteduur.

Wat Ei het meeste opvalt is hoe weinig respect Oom Donald nog heeft voor de lezers, in vergelijking met vroeger. Vroeger kreeg je wekelijks een brief van Oom Donald en werden prijsstijgingen keurig en overduidelijk vermeld. Oom Donald nam zijn lezers serieus.

Ei vindt de stilzwijgende manier van prijsverhogen heel laf. Vroeger zag je bij prijsverhoging tenminste een illustratie van een zich verontschuldigende Donald. Die eerlijkheid en openheid heeft voor Ei iets dappers. Oom Donald had vervelend nieuws en durfde dat duidelijk te bekennen.
Tegenwoordig moet je wekelijks kleine lettertjes gaan lezen, alsof je een zakelijk contract onder je neus krijgt in plaats van een stripblaadje.

Het beursgerichte denken heeft wellicht het creatieve en het pedagogische denken wat verdrongen. Het maakt Ei op zich weinig uit om hetzelfde verhaal voor de honderste keer te lezen, als het blad er omheen nog maar wat SFEER had. Vroeger kon Ei niet wachten op de nieuwe Duck. Tegenwoordig laat Ei 'm dagen bij de brievenbus slingeren en dan nóg heeft Ei er geen trek meer in. Het blad lokt niet meer.
Ei heeft voor zichzelf de indruk dat de nieuwe Duck en het kille imago ervan, ook ten koste gaat van interesse in oude Donald Ducks. Als Ei een nieuwe Duck heeft gezien kan Ei zich niet voorstellen ooit überhaupt interesse in Ducks te hebben gehad. Alsof de ballon is lekgeprikt. Oom Donald bestaat niet, of is inmiddels met pensioen.

Donald Duck is zijn betovering kwijt. Die vinden kinderen tegenwoordig bij Harry Potter. En lézen dat ze doen. Dikke boeken. Lappen tekst. Honderden pagina's. Duizenden pagina's. Maar Donald Duck weekblad, een blaadje van zo'n veertig strip-pagina's? Niet meer om door te komen.
Werd vroeger niet vanuit de Donald Duck-hoek verteld dat kinderen haarfijn kwaliteit aanvoelen en daarom bewust of onbewust voor de kwaliteit van Barks kozen?

Ik ga mijn abbonement toch maar opzeggen...

Ik heb mijn abbonement ook al opgezegd...

En zo gaat McDrake ten onder aan zijn eigen eh... succes. Mensen kunnen elkaar hier openlijk vertellen hoezeer ze Donald Duck weekblad zat zijn.

Op McDuck was reeds te zien hoe schadelijk vrijheid van meningsuiting werd gevonden voor de Donald Duck. Inmiddels kan Ei op de site van Donald Duck geen link meer naar een (beloofd) forum vinden. Is uitstel afstel geworden? Ei vindt er wel een link naar het 'Clubhuis', waarop de boodschap volgt: "Voor dit gedeelte van de website moet je inloggen."

Het clubhuis is speciaal voor abonnees van Donald Duck weekblad!

Heb jij je al geregistreerd als lid van mijn clubhuis? Hieronder staat uitgelegd hoe je dit gemakkelijk kunt doen.

Wat kan je met je pas?
De club is vernieuwd en met je pas kun je nu van nog meer voordelen profiteren. Je krijgt leuke kortingen, gratis uitstapjes en cadeautjes en je kunt iedere week prijzen winnen. En met je clubpas heb je toegang tot het clubhuis op mijn website. In het clubhuis vind je extra games, strips en nog heel veel meer. Wil je weten wat? Log dan in op het nieuwe clubhuis!
Let op! Je moet je wel eenmalig registreren om daarna te kunnen inloggen. Ik wil namelijk graag weten wie er in mijn huis komt, zodat ik een oogje in het zeil kan houden.

http://www.donaldduck.nl/media/club/aanmeld-help/uitleg.htm

Oom Donald wil een oogje in het zeilen houden in het clubhuis. Heel verstandig.
Maar wie houdt Oom Donald in het zeil, met zijn kleine lettertjes en zijn uit de bocht vliegende medewerkers?

Om te weten wat je in het clubhuis jkunt verwachten moet je eerst lid worden:

In het clubhuis vind je extra games, strips en nog heel veel meer. Wil je weten wat? Log dan in op het nieuwe clubhuis!

Het lijkt Ei wel kinderlokkerstaal. Wil je een snoepje? Stap dan mijn auto in!

Als je wilt lezen in 'Veelgestelde vragen' hoe Oom Donald een oogje in het zeil meent te gaan houden, met name na McDuck en een krantenbericht over wangedrag van medewerkers, krijg je van Oom Donald als uitleg:

Pagina is niet gevonden

De door jou opgevraagde pagina is op dit moment helaas niet beschikbaar.
Dit kan betekenen dat:

1. de pagina niet bestaat,
2. je een typefout hebt gemaakt,
3. de pagina tijdelijk niet kan worden opgevraagd.

http://www.donaldduck.nl/_clubhuis/clubforum/faq/uitleg.htm

Ze zijn te beroerd om verantwoording af te leggen. Zowel op McDuck als op hun eigen site. Je loopt tegen een muur op.

Welke ouder vertrouwt tegenwoordig nog zo'n "Oom Donald"? Op McDuck hebben medewerkers geprobeerd om nieuws over sexueel misbruikte minderjarigen te verwijderen, omdat het anders zielig zou zijn voor... de volwassen medewerker. Geen medelijden voor minderjarigen hoor. De arme volwassen medewerker was er volgens eigen zeggen ingeluisd. Die jeugd van tegenwoordig toch. Eigenlijk verdienden die stoute minderjarigen een standje, die arme medewerker zo te plagen. Wie weet had iedereen toen meteen al zijn abonnement op moeten zeggen.

Gaat het weekblad achteruit? Jazeker.

[Eider]

Je moet wel gek zijn om tegenwoordig nog een Donald Duck te lezen .
Ik heb er zelf al in geen maanden meer een gelezen, laatstaan vastgehad.
Ik houd het liever bij m'n Beste Verhalen albums .

[Goudglans]

Ik koop hem nooit nieuw (ook nooit gedaan)maar lees ze wel in de bieb. Ik vind het weekbld kopen zonde van mijn geld en zonde van de ruimte, ik hou het liever bij andere leuke serie's. Maar toch lees ik hem wel ondanks dat het blad mij vaak ergenissen bezorgt door de slechte verhalen.

[Rockerduck]

Ik wil niet zaniken, maar Ei heeft wél gelijk met dat verhaal over sfeer en redactionele inbreng. En dit blijf ik herhalen vanuit een mengeling van teleurstelling en bezorgdheid. Zie hoe het (Nederlandstalige) stripweekblad 'Robbedoes' onlangs ten onder is gegaan.

Iemand gezien hoe de nummers er op het einde uit zagen? Een handvol gags erin gesmeten, afgewisseld met een vijftal vervolgverhalen -zonder samenvatting van het voorafgaande en dit alles direct achter mekaar gepleurd vanaf pagina 2 tot en met de achterkant. Geen enkele redactionele noot. Wat is hier leuk aan? 32 pagina's halve verhaaltjes aan elkaar genaaid. Vroeger (en dan bedoel ik: láng geleden) waren er veel rubrieken. Lezers werden het blad binnengeloodst en welkom geheten. Er waren artikelen over van alles en nog wat. Echt iets om te lézen. Een Robbedoes-krant. Nu is het blad ter ziele.

En kom me niet aan met dat kinderen/jongeren geen strips meer lezen. In Frankrijk barst het van de stripbladen die lopen als een trein. Zijn die jongeren dan zo anders dan wij? Dat geloof ik niet. Als je een wanproduct neerzet, lopen de lezers weg.

In de VS is er een lange periode geweest waarin geen Disney-stripbladen meer werden uitgegeven. In Groot-Brittannië worden er geen meer gemaakt. Het zou zo in Nederland kunnen gebeuren...

[Luigi]

Voeg mij maar toe aan het rijtje van mensen die hun abonnement opzeggen. Nummer 3 zal het laatste nummer zijn dat ik ontvang.
De sfeer is weg....

[Ei]

Ik koop hem nooit nieuw (ook nooit gedaan)maar lees ze wel in de bieb. Ik vind het weekbld kopen zonde van mijn geld en zonde van de ruimte, ik hou het liever bij andere leuke serie's. Maar toch lees ik hem wel ondanks dat het blad mij vaak ergenissen bezorgt door de slechte verhalen.

O, was Ei maar zo WIJS als Goudglans hier. "Zonde van mijn geld", "zonde van de ruimte".
Ei ziet er een oosterse wijsheid in. (Hindoeisme, of zo?) Waarom zou je je leven opvullen met inferieur materiaal? Als je de mensheid wilt bewijzen hoe bespottelijk en inhoudsloos materialisme is, moet je nieuwe Donald Ducks verzamelen.

Ik wil niet zaniken, maar Ei heeft wél gelijk met dat verhaal over sfeer en redactionele inbreng. En dit blijf ik herhalen vanuit een mengeling van teleurstelling en bezorgdheid. Zie hoe het (Nederlandstalige) stripweekblad 'Robbedoes' onlangs ten onder is gegaan.

Ha! Alsof je zeurt als je Ei gelijk geeft.
Je kunt evenals Ei blijven herhalen "vanuit een mengeling van teleurstelling en bezorgdheid", maar de verstokte liefhebber zal je te negatief vinden. En degene die je gelijk geeft zal zich afvragen waarom je als een hangende plaat je verlies blijft herkauwen. Over het algemeen houd je van iets, of je "haat" iets. En met "haat" bedoelt Ei dan de betekenis "op de tweede plaats zetten". Hoe kun je jezelf druk blijven maken om iets dat je zelf op de tweede plaats stelt? Daar ligt een interne tegenspraak. Dus kom je over als verward en kun je met gemak terzijde geschoven worden als een gek. De liefhebbers vinden je dan vervelend, en de meeste afvalligen snappen niet waar je je nog druk om maakt. Kortom, je haalt jezelf als verstokte criticus op den duur onderuit. Dan zegt men dat je zeurt om het zeuren. Wat eigenlijk op een gegeven moment wel zo is. In ieder geval bij Ei.

De redactie van Donald Duck weekblad komt op Ei over als een organisatie waar alle kennis is wegbezuinigd. Zie bijvoorbeeld wat gebeurt in de gezondheidszorg. Vroeger kwam een echte arts bij je langs, nu een goedkope verpleegkundige. Terwijl de prijzen niettemin stijgen.

Iemand gezien hoe de nummers er op het einde uit zagen? Een handvol gags erin gesmeten, afgewisseld met een vijftal vervolgverhalen -zonder samenvatting van het voorafgaande en dit alles direct achter mekaar gepleurd vanaf pagina 2 tot en met de achterkant. Geen enkele redactionele noot. Wat is hier leuk aan? 32 pagina's halve verhaaltjes aan elkaar genaaid. Vroeger (en dan bedoel ik: láng geleden) waren er veel rubrieken. Lezers werden het blad binnengeloodst en welkom geheten. Er waren artikelen over van alles en nog wat. Echt iets om te lézen. Een Robbedoes-krant. Nu is het blad ter ziele.

Is Robbedoes zo ter ziele gegaan? Ei vindt de overeenkomst met wat nu met Donald Duck weekblad gebeurt angstwekkend interessant. Ei vermoedt dat de Donald Duck redactie een dergelijke route bewandelt.
Kijk op DCML hoe leden er eindeloze ideeën aandragen voor Gladstone/Gemstone, de uitgever van Amerikaanse Disney-strips. Ei vindt het maar triest. Brengt men een blad uit voor de verzamelaar, staan er herdrukken van zelfs Rosa. En nieuwe Rosa-verhalen zijn in de latere jaren verschenen in drie delen, zodat je met dat maandbladdrie maanden moest wachten voordat je het verhaal in één keer kon lezen. Met zulke bevriende uitgevers heeft Rosa geen vijand meer nodig. Vriend en vijand zal beamen dat Rosa bovengemiddeld rottig leest in drie delen van gemiddeld acht pagina's.
En ook daar zitten de Ei's en de Rockerduck te schrijven en te schrijven. Alsof ze er daadwerkelijk toedoen in zo'n systeem. Ei meent een overeenkomst met Rosa te zien, die blijkbaar ook vol passie meende dat hij het systeem kon bekeren. Maar het systeem was ten tijde van Barks in de jaren 50 al verpletterend deprimerend. Hoe populair Barks ook was, je kunt zelf zien hoe genadeloos de uitgever om het minste geringste zijn materiaal censureerde en weggooide. We hebben het hier om 50 jaar geleden. En dan zullen ongeboren Rockerduck en Ei anno 2008 de wereld daar kunnen verbeteren, als het systeem nog steeds zo is?

Het systeem is zo omdat het blijkbaar de verheven uitgevers en verheven redacties blijkbaar prima bevalt. Zie bijvoorbeeld hoe ook in Nederland de redactieleden pronken met andermans veren. Zie bijvoorbeeld Jos Beekman, om maar een naam te noemen. Diens naam staat wekelijks in de Donald Duck vermeld. Ja, dan zijn credits ineens wél gewenst... Alsof Jos Beekman boven artiesten als Carl Barks en Daan Jippes staat. Alsof? Nee, Jos Beekman staat écht boven Barks en Jippes! Want de redactie is de baas.

Om voor Donal;d Duck te werken moet je nederig kruipen voor een schamel loon. Een voordeel van het ter ziele gaan van Donald Duck zou zijn dat verheven mensen als Jos Beekman en Thom Roep afgeserveerd worden. Dat het afggelopen is met hun schaamteloze zelfpromotie ten koste van artiesten. In recente jaren is te zien hoezeer deze "kankerpitten" van hun voetstuk zijn gevallen. Stuurden ze vroeger hun kritische lezers nog met een kluitje in het riet. Tegenwoordig zijn ze zo naakt, dat zelfs die slappe smoesjes van weleer niet meer kunnen verhullen wat een arrogante, slecht functionerende redactie-leden zij zijn. Een béétje Duckliefhebber zou er allang ziek zijn vertrokken. Dat Roep en Beekman het er nog uithouden zou kunnen betekenen dat ze domweg niets anders kunnen dan tot op de laatste bezuiniging aan Donald Duck blijven plakken.

Op McDuck heeft Jos Beekman ooit een antwoord geschreven dat volgens Ei voor de betere verstaander al laat zien dat Donald Duck eerder bijna is gestopt. Beekman vertelde iets over

Overigens staat in de Donald Duck (van deze week) dat Beekman tekstredacteur is. Thom Roep, Joan Lommen zijn hoofdredacteurs. Verder staat er als uitgever ene Suzan Schouten vermeld, en als "procesmanager" ene Philip van Lingen. Als deze mensen wel hun naam in de Donald Duck mogen vermelden, zouden wij daar als consumenten dan gebruik van mogen maken?
Waarom de naam van Donald Duck besmeuren als personen zoals uitgever Suzan Schouten en "procesmanager" Philip van Lingen blijkbaar graag hun naam in het publiek zien? Hun titels klinken Ei verheven genoeg om ze aan de tand te voelen. Thom Roep en Jos Beekman staan blijkbaar onder hen.
Zouden SUZAN SCHOUTEN en PHILIP VAN LINGEN misschien meer schuld hebben aan de hedendaagse troep van Donald Duck? Hoe leven deze mensen? Verdienen zij goed aan het uitmelken van Donald Duck?

Waar o waar is de serieuze journalistiek die serieus en diepgravend onderzoek wil doen naar degenen die bij Donald Duck aan de touwtjes trekken? Wie weet welk interessant verhaal er achter zit. 't Zou toch mooi zijn om te weten hoeveel geld men met Donald Duck verdient.
Zo'n "procesmanager" bijvoorbeeld, is dat degene die de bezuinigingen coördineert en uitwerkt? Wat doet zo'n man? En hoeveel verdient hij in vergelijking met bijv. artiesten als Bas Heymans, Frank Jonker, etc.?
Dat soort vragen zou Ei graag beantwoord zien. Van die vragen waar de organisatie van Donald Duck tegen het licht gehouden wordt. Zonder zorgen of die organisatie daar wel of niet blij van wordt. Momenteel is de Duckstad-journalistiek vaak beperkt tot vragen die de heren en dames niet voor het ijdele hoofd mogen stoten, omdat ze anders misschien in de toekomst weigeren mee te werken. Nu er toch geen toekomst meer lijkt te zijn, valt er weinig te verliezen. Laten we Donald Duck eens kritisch als produkt bekijken.

Zo'n hoofdredacteur als Thom Roep, woont die ergens drie hoog achter? Of heeft hij een bovenmodaal salaris? En zo'n "procesmanager" als Philip van Lingen, hoe zit die er bij?
De artiesten, die het meeste werk doen, leven bij Ei's weten rond het bijstandsniveau. Of ze weten die schijn wonderbaarlijk doeltreffend armoedig op te houden.

Zou het geen schande zijn als blijkt dat een artiest significant nederig moet sprokkelen voor schamele inkomsten, terwijl zo'n Suzan Schouten, Thom Roep, Joan Lommen en Philip van Lingen wel significant veel salaris hebben én een vaste baan?

Rockerduck, wat vind jij hiervan? Zou hier een verhaal achter kunnen zitten, of raaskalt Ei?

En kom me niet aan met dat kinderen/jongeren geen strips meer lezen. In Frankrijk barst het van de stripbladen die lopen als een trein. Zijn die jongeren dan zo anders dan wij? Dat geloof ik niet. Als je een wanproduct neerzet, lopen de lezers weg.

Barst het in Frankrijk echt nog van de stripbladen die lopen als een trein. Wat is je bron?
Hoe lopen Disney-strips in Scandinavië, Italië en Duitsland. Volgens Rosa in recente jaren zouden Duck-strips in Scandinavië nog heel populair zijn. Klopt dat?

In de VS is er een lange periode geweest waarin geen Disney-stripbladen meer werden uitgegeven. In Groot-Brittannië worden er geen meer gemaakt. Het zou zo in Nederland kunnen gebeuren...

Ei gokt dat het spoedig zal gebeuren. Laten we zeggen in 2010 of eerder. Wellicht lijken de cijfers stabiel te zijn, of omhoog te gaan. Maar hoe zitten deze cijfers in elkaar? Wat is gedrukt en wat is verkocht? Blijkbaar is men ontevreden met de winst, gezien de bezuinigingen. En wie weet was de significant korte televisie-reclame met Marijke Helwegen een poging om Donald Duck nog wat op te peppen. Als Donald goed blijft verkopen, waarom dan nu ineens reclame? Welk marketing-principe kan hierachter zitten?

[Ei]

Hoe populair Barks ook was, je kunt zelf zien hoe genadeloos de uitgever om het minste geringste zijn materiaal censureerde en weggooide. We hebben het hier om 50 jaar geleden.

Laatste zin moet zijn: We hebben het hier *over* 50 jaar geleden.

Op McDuck heeft Jos Beekman ooit een antwoord geschreven dat volgens Ei voor de betere verstaander al laat zien dat Donald Duck eerder bijna is gestopt. Beekman vertelde iets over

Beekman vertelde iets over Thom Roep die met zijn volle gewicht ergens voor is gaan liggen. En dat als dat toen niet gebeurd was, de situatie "nu" erger was geweest en dat we als lezers dan pas echt pulp zouden ontvangen.

Dat bericht is vast nog ergens op McDuck te vinden. Wie kan het er terugvinden? Belangrijk materiaal, naar Ei dunkt. 't Geeft volgens Ei voor de goede verstaander een interne inzage in hoe een groot, goedverkopend blad als Donald Duck inmiddels op de rand van opheffen verkeert. Hoe Donald Duck achter de schermen wordt vernietigd om meer en meer geld. Of dramatiseert Ei de boel nu?

[Redmess]

Die reclames vond ik trouwens eerder bij de Looney Tunes dan bij Donald Duck passen. Vooral die met die stofzuiger.

[Rockerduck]

Is Robbedoes zo ter ziele gegaan? Ei vindt de overeenkomst met wat nu met Donald Duck weekblad gebeurt angstwekkend interessant. Ei vermoedt dat de Donald Duck redactie een dergelijke route bewandelt.

Ik vrees ook zoiets. Ik heb een paar van die laatste exemplaren van 'Robbedoes'. Ik vroeg me toen al af: wie wil zo'n zielloos blaadje kopen? Niet lang daarna las ik in 'Stripschrift' dat de Nederlandstalige editie van het blad was opgeheven. De Franstalige versie bestaat nog wel. Ik weet niet hoe het daarmee gesteld is, inhoudelijk. Overigens is het 'Suske en Wiske Weekblad' ook op een dergelijke manier kapot gegaan. Dat begon als een blad met een zeer gevariërd aanbod aan strips, nieuwe series, volop kansen voor beginnende tekenaars en veel redactionele rubrieken. Op het einde was het een blad zonder redactie, zonder nieuw talent, met alleen de reeds lang lopende gevestigde reeksen waarvan de verhalen (4 per jaar) achter mekaar door werden gepubliceerd. Ik ben benieuwd hoelang MYX het uithoudt.

En ook daar zitten de Ei's en de Rockerduck te schrijven en te schrijven. Alsof ze er daadwerkelijk toedoen in zo'n systeem. Ei meent een overeenkomst met Rosa te zien, die blijkbaar ook vol passie meende dat hij het systeem kon bekeren. Maar het systeem was ten tijde van Barks in de jaren 50 al verpletterend deprimerend. Hoe populair Barks ook was, je kunt zelf zien hoe genadeloos de uitgever om het minste geringste zijn materiaal censureerde en weggooide. We hebben het hier om 50 jaar geleden. En dan zullen ongeboren Rockerduck en Ei anno 2008 de wereld daar kunnen verbeteren, als het systeem nog steeds zo is?

Interessant punt noemde je daar, over Barks. Daar had ik op die manier nog niet zo bij stilgestaan, maar nu je het zegt is die redactionele waanzin niet alleen iets van tegenwoordig. Ik herinner me dat je vertelde dat Barks vaak voor de papierverbrander zat te tekenen, klopt dat? Vooral in de jaren '60 zijn veel hele en halve pagina's gesneuveld om plaats te maken voor advertenties. Barks kreeg dat vantevoren niet eens te horen. Die werkte zich het schompes op die pagina's en vervolgens kreeg hij er niet voor betaald omdat de uitgever ze eruit mieterde. Uit het verhaal 'Mythic Mystery' (US 34) zou een halve pagina zijn weggesneden waarop Barks een visueel hoogstandje zou hebben weggegeven: de Ducks samen met Thor in zijn strijdwagen over Duckstad vliegend.

Zouden artiesten als Mau Heymans, Fred Milton etc. de laatste jaren zo zijn ingezakt door de verslechterde omstandigheden waarin ze moe(s)ten werken? Zo was het tot voor een paar jaar geleden verboden de eigen stripballoons te tekenen.

Barst het in Frankrijk echt nog van de stripbladen die lopen als een trein. Wat is je bron?

In 'Stripschrift' nr. 378 van september 2006 is een uitgebreid artikel verschenen over stripbladen in Frankrijk. Er is een ruim aanbod aan zeer diverse titels die goed verkopen, en niet alleen bij verzamelaars, want er zijn veel stripbladen die zich op de jeugd richten. Ik kan je het artikel zeker aanraden.

http://www.stripschrift.nl/index.php?pa ... &jaar=2006

Hoe lopen Disney-strips in Scandinavië, Italië en Duitsland. Volgens Rosa in recente jaren zouden Duck-strips in Scandinavië nog heel populair zijn. Klopt dat?

Voor zover ik weet wel, maar dat is van horen (lezen) zeggen. Beekman heeft op McDuck wel eens zoiets gezegd.

[Michiel P]

Ik vrees ook zoiets. Ik heb een paar van die laatste exemplaren van 'Robbedoes'. Ik vroeg me toen al af: wie wil zo'n zielloos blaadje kopen? Niet lang daarna las ik in 'Stripschrift' dat de Nederlandstalige editie van het blad was opgeheven. De Franstalige versie bestaat nog wel. Ik weet niet hoe het daarmee gesteld is, inhoudelijk. Overigens is het 'Suske en Wiske Weekblad' ook op een dergelijke manier kapot gegaan.

De Nederlandse Robbedoes bevatte een selectie uit de Franse Robbedoes, die dikker was/is. De redactionele inhoud werd bijvoorbeeld niet overgenomen. Naar het schijnt is de Spirou een veel leuker blad dan de Robbedoes was. Ik zou het zelf niet weten.

Het is wel zo dat er uit die hoek niet alleen maar geweldige strips komen. De Robbedoesstal telt een groot aantal tekenaars die in een bepaalde stijl werken die zwaar leunt op Franquin, maar vaak veel losser, flodderiger en krassiger is. Wat ook niet helpt is dat Raoul Cauvin daar nog steeds de belangrijkste scenarist is, want de man heeft een notoir gebrek aan humor.

De vergelijking met Suske en Wiske Weekblad vind ik niet zo geslaagd, omdat dat blad überhaupt maar een kort leven beschoren was. DD en Robbedoes en hebben een veel langere adem.

[Rockerduck]

Desalniettemin heeft Suske en Wiske Weekblad eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt.

[Ridder ter Geit]

Nu vind ik persoonlijk veel strips met Cauvin als scenarist wel erg grappig.

[Rockerduck]

Nu vind ik persoonlijk veel strips met Cauvin als scenarist wel erg grappig.

'Cédric' vind ik goed, hoewel de laatste albums wel eentonig worden.

[Michiel P]

Nou heb ik Cédric in geen tijden gelezen, maar dat vond ik inderdaad wel een leuke strip. (Lang geleden, toen hij nog Stefan heette.) Een vriend gaf me voor de grap een album van Agent 212 kado. Een unieke leeservaring! Cauvin heeft telkens drie pagina's nodig om iets te vertellen wat een ander in één pagina af zou kunnen. Sterker nog: er staat geen enkele grap in het album! Knap hoor.