Gaat het weekblad achteruit?

[Ei]

Algemeen Dagblad - Cultuur & Media
dinsdag 08 juli 2008

Student wil Donald Duck

Door ANTON SLOTBOOM

ROTTERDAM - ‘Vroeger was ik zelf al abonnee. En nu lees ik de Donald Duck als ik in het weekeinde thuis ben,’ zegt Joel de Kock, student vrijetijdsmanagement aan de Hogeschool Rotterdam.

Studenten gaan op in de humor van de Donald Duck. FOTO ARIE KIEVIT

. ,,Mijn ouders zijn altijd abonnee gebleven. Ik moet alleen mijn huisgenoten nog zien over te halen om samen een abonnement te nemen.’’

De Kock schaamt zich er bepaald niet voor: de 22-jarige student verslindt nog elke week de Donald Duck. En hij is niet de enige. Het blad is zelfs het meest gelezen tijdschrift onder studenten, zo blijkt uit een gisteren uitgekomen onderzoeksrapport van bureau StudentServices.

Maar liefst een op de tien studenten leest het kleurrijke stripmagazine. ,,Het is een grappig blad,’’ legt De Kock uit. Hij voelt zich er absoluut niet te oud voor. ,,Er zitten veel ontzettend flauwe grappen in die kinderen niet zien, maar ouderen wel.’’

Thom Roep, hoofdredacteur van Donald Duck, is niet verrast. ,,De Donald Duck is zoiets als Sinterklaas. Officieel voor kinderen, maar ouderen genieten er net zo van. Het blad, voor het eerst uitgegeven in 1952, heeft een oplage van 310.000 exemplaren per week. Vijfendertig procent van de lezers is ouder dan 18 jaar. Waarom?

Jeugdsentiment is een belangrijke factor, zegt hoofdredacteur Roep, maar er is meer: ,,We knipogen naar actuele zaken. Zo zijn we nu bezig met een verhaal over het milieu. Daarin is Donald Duck een Zeeuwse kokkelvisser. Op haar zeventigste verjaardag was koningin Beatrix te gast in Duckstad. Ook kijken we naar actuele gebeurtenissen als het Rembrandtjaar, naar de Olympische Spelen en natuurlijk naar het EK Voetbal.’’

De verhalen in de Donald Duck kennen vaak een dubbele laag die jonge lezers niet herkennen, zegt Roep. ,,Aart Staartjes zei ooit bij de intocht van Sinterklaas: ‘Achter Sinterklaas loopt een piet met een staf. Dat moet een hoge piet zijn, want hij heeft een staffunctie’. Dat is een perfecte opmerking. Wij streven ook naar die dubbele laag. Kinderen begrijpen het plaatje en hebben niet meer nodig, maar er zit zóveel meer in.’’

Zelfs politieke zaken worden niet geschuwd. ,,Willy Wortel heeft al in de jaren ’70 verklaard dat files nooit meer verdwijnen. En het rondje rond de kerk hebben we destijds letterlijk uitgebeeld, met een trein die ontspoort en een rondje om een kerk rijdt.’’

Daarbij: het blad is bij de tijd. Peter R. de Vries wordt Peter R. Diepvries, Willem Hermans wordt Willem Zeurmans en vorig jaar kende Duckstad nog een eigen Gouden Kooi.

Roep: ,,En vroeger was het Brigitte Barduck, tegenwoordig Pamela Andersom.’’

bron: http://www.ad.nl/cultuur/2431182/Student_wil_Donald_Duck.html

Ei's commentaar:
- Is het komkommertijd?
- Nu is Donald Duck plotseling wel politiek. ("Zelfs politieke zaken worden niet geschuwd.") Thom Roep geeft echter twee stokoude politieke voorbeelden, uit de jaren '70. Frank Jonker heeft verteld dat politiek in recentere jaren (minstens eind jaren 90) geschuwd is. Protestmarsen zouden bijvoorveeld verboden zijn. Een Jonker-kerstverhaal over een vluchtelinge is afgekeurd.
- Nu is Donald Duck plotseling wel voor volwassen lezers. Als volwassen lezers klagen dat de inhoud van het blad slap en plat is, dan zijn die lezers te oud en gaat het om een blad voor kinderen.
- Thom Roep verwijst naar Aart Staartjes. Hoezo? Het gaat toch over Donald Duck? Heeft Roep zelf geen dubbele laag als voorbeeld? De woordspeling van Staartjes over een piet met een staffunctie is wat Ei betreft van een beduidend hogere kwaliteit dan het zouteloze "Pamela Andersom".
- De voorste student op de foto zit stoer te wezen met een Donald Duck en een biertje. Is dat die student "vrijetijdsmanagement"?

[Goudglans]

Ik wil even reageren op het kranrten artikel

Ten eerste vind ik het zorgelijk dat 35% van de lezers ouder is dan 18 jaar. Het blad vind ik op het moment erg oppervlakig en zeker niet voor deze doelgroep geschikt. Als je zoveel oude lezers hebt moet de redactie het blad drastisch gaan verranderen. Verder zie je dan hoe slecht het blad bij jonge lezers aanslaat. Als meer dan eenderde van de lezers ouder is dan 18 jaar, waar moet het dan heen in de toekomst? Vinden jonge lezers de Donald Duck nog wel leuk of zie je na een aantal jaar alleen nog maar mensen die het lezen om het sentiment. Laat de jonge lezer terugkomen, terwijl je zorgt dat de oude lezer het ook leuk blijft vinden. Laat als 35% van de mensen volwassen is als redactie niet met een simpel kinderblaadje aan komen. En zorg dat kinderen het blad ook weer gaan lezen!

Verder denk ik dat als je toch op oudere richt en 35% van de mensen het blad leest om sentiment dat de redactie dan eens oude Donald Ducks moet gaan bekijken. Je ziet dan waardoor mensen het blad leuk zijn gaan vinden. Als ze die bladen als voorbeeld nemen kan je volgens mij zonder veel leden kwijt te raken zoveel verbeteren.

[Rockerduck]

Zonde dat ik m'n Volkskrant van donderdag niet heb bewaard. Daarin stond een leuke cartoon van Jos Collignon over dat bericht. En een commentaar van Max Pam over hoe wetenschappelijk verantwoord Duck wel niet is, met wéér die eeuwige stelling dat het blad sinds 1952 nooit is veranderd.

EénVandaag weidde er een kort item aan:
http://www.eenvandaag.nl/index.php?modu ... 80,33647,0

[Ridder ter Geit]

http://extra.volkskrant.nl/opinie/artik ... onald_Duck

http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/985

[Rockerduck]

http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/990/Jos_Collignon_over_de_Donald_Duck

http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/985

Bedankt, waarde Ridder! Nooit geweten dat dit soort services gratis online te bekijken waren. Wie koopt er dan nog een krant?

Anyway, paar opvallende reacties op dit bericht:

Annette (44 jaar) schreef op 10-07-2008 17:48
Ik ben het helemaal eens met Max Pam! Donald Duck is echt een goed blad, bijna iedere week verhalen die maatschappij-kritisch van toon zijn, echt waar. Ik ben al sinds mijn 8e lid van dit blad. Ongeveer vier jaar geleden stond er in de Duck een verhaal dat ons al waarschuwde voor milieurampen en het broeikaseffect. "Donkere wolken boven het Smeermeer". Door kordaat ingrijpen van de neefjes wordt erger voorkomen. Mijn exemplaar van betreffende Donald Duck stelde ik belangenloos ter beschikking van een bevriend projectleider van het Milieu en Natuur Planbureau. Hij onderkende het belang van dit verhaal onmiddellijk. Nog geen jaar later kwam Al Gore met zijn film "An inconvenient truth". Rara waar heeft Gore zijn inspiratie vandaan gehaald. Zoals u allen weet heeft hij er een Nobelprijs mee verdiend, ik bedoel maar. Geen kwaad woord dus over de Donald Duck.

Robert van Waning schreef op 10-07-2008 21:58
Annette, als DD ons vier jaar geleden 'al' waarschuwde voor milieurampen en het broeikaseffect, dan waren ze daarmee toch zo'n 25 jaar later dan het Rappport van de Club van Rome en het boek 'Blauwdruk voor Overleving' ('Blueprint for Survival', ik vertaalde het in 1972). Dat valt me toch wel tegen van die anders zo wakkere neefjes.

En uiteraard heb ik een reactie toegevoegd:

Mark schreef op 14-07-2008 16:04
Annette, jij schreef dat Donald Duck al 4 jaar geleden, vóór Al Gore, waarschuwde voor de gevaren van broeikasgassen e.d in het verhaal "Donkere wolken boven het Smeermeer". Robert, jij schreef dat Donald dan toch een slordige 20 jaar te laat was (verwijzend naar de Club van Rome).

Maar dat verhaal werd al in 1972 geschreven door Carl Barks en toendertijd getekend door Kay Wright. De versie die 4 jaar geleden in Donald Duck verscheen, is alleen maar een remake van de tekeningen door Daan Jippes. Het verhaal is dus al veel ouder, en even oud als het rapport 'Grenzen aan de groei' van de Club van Rome.

Oorspronkelijk kende het verhaal een ander, negatief einde, dat destijds door de uitgevers te cynisch werd bevonden en dus moest Barks er een happy end aan maken.

[Rockerduck]

Overigens past de discussie onder de mensen die reageerden op het artikel in de discussie op het oude McDuck, of je te oud kunt zijn voor Donald Duck:

Te oud voor het Weekblad?
http://forum.mcduck.nl/viewtopic.php?id=2384

Een gouden topic, met genoeg interessante informatie voor de liefhebber. Maar uit de reacties op het Volkskrant-artikel blijkt maar weer één ding: hoe ver het Weekblad ook naar de sodemieter wordt geholpen: het blijft onverminderd populair, óók bij oudere lezers. Het is gewoon het merk wat werkt.

[Redmess]

Dat verhaal over die pasfotos laatst was ook al een beetje laat. Als de DD echt politiek betrokken wil doen, moeten ze wel wat aan hun timing schroeven.

[Rockerduck]

Dat verhaal over die pasfotos laatst was ook al een beetje laat. Als de DD echt politiek betrokken wil doen, moeten ze wel wat aan hun timing schroeven.

Ik las dat pasfoto-verhaal gisteren in de nieuwe Duck, en inderdaad komt men er wat laat mee. Maar er gaat ook veel tijd zitten in het schrijven en tekenen van een strip, dus ik kan me best voorstellen dat er niet véél sneller op de actualiteit gereageerd kan worden. Waar dat wél kon, was met de Pokémon-parodie in de laatste Extra. Dat verhaal lag al jaren op de plank en hadden ze best jaren eerder af kunnen drukken, bijv. toen Pokémon nog een rage was onder kinderen.

Ik herlas gisteren in oude DD's uit 1984 pas een erg politiek geladen verhaal: 'Joe Carioca: Een vagebond als president'. Daarin wil Joe president van Brazilië worden, maar de zittende president zit daar totaal niet op te wachten. Van enige democratie is dan ook geen sprake: tegenstanders van de president worden door de geheime dienst opgepakt. In een gesprek met de chef van de geheime dienst vraagt El Presidente vervolgens of de andere kandidaten al allemaal 'op vakantie zijn gestuurd'. Als de chef zegt dat dat bij Carioca nog niet is gebeurd, zegt de president dat Carioca dan zeker 'een auto-ongeluk heeft gehad'.

Ik vind het een heel gewaagd verhaal, omdat het niet om een fictief land gaat (zoals bijv. Brutopië), maar om een werkelijk bestaand land. Interessant is te weten dat in 1984 een proces op gang kwam ter overgang van de toenmalige militaire dictatuur (sinds 1964) naar een burgerregering. Pas in 1985 werd weer een democratische president geinstalleerd.

[Michiel P]

Dat moet haast wel een verhaal van Ruud Straatman zijn. Straatman schreef voor Evert Geradts een Henk Hond-verhaal (voor Eppo) dat ook heel gewaagd was, want het ging over apartheid in een land waar de honden de baas zijn over de katten.

http://www.kos-mo.com/comix/henkhond/henkhond.html

[Rockerduck]

Dat moet haast wel een verhaal van Ruud Straatman zijn. Straatman schreef voor Evert Geradts een Henk Hond-verhaal (voor Eppo) dat ook heel gewaagd was, want het ging over apartheid in een land waar de honden de baas zijn over de katten.

http://www.kos-mo.com/comix/henkhond/henkhond.html

Interessant. Ik wist niet dat Geradts ook zelf tekende. Ik dacht dat hij alleen scenarist was.

Het scenario is inderdaad van Straatman, die al die lange Nederlandse Carioca-verhalen heeft geschreven. Tegenwoordig doet hij dat niet meer, en dat is te merken, want helaas is de kwaliteit van de Carioca-verhalen al jaren niet meer wat ze geweest waren. Tegenwoordig is het enkel maar een variatie op 'Joe versiert meisje'.

'Een vagebond als president':
http://coa.inducks.org/story.php?c=H+83080

[Michiel P]

Interessant. Ik wist niet dat Geradts ook zelf tekende. Ik dacht dat hij alleen scenarist was.

Nou! En óf Geradts kan tekenen! Hij heeft zijn mooiste strips in de jaren '70 getekend. Soepele tekeningen met volvette vloeiende inktlijnen. Om te smullen! In de jaren '80 tekende hij voor Eppo "De Alsjemaarbekendband". Tegenwoordig tekent hij met de computer voor de Okki (als die nog bestaat). Behalve voor de Donald Duck heeft hij ook scenario's geschreven voor "Sjors en Sjimmie" en "Claire".

http://lambiek.net/aanvang/geradts.htm

[Robb_K]

Evert Geradts en an Kruse kan wel tekenen! Geradts heeft zin eigen strip getekend. Maar, ALLE scenaisten met Sanoma Uitgevers kunnen tekenen (als ik, ook). Dat is niet zo met Egmont, of Disney Italia, of Hachet of Abril.

[Rockerduck]

'Zeuren' over de kwaliteit van het Donald Duck Weekblad is trouwens van alle tijden, wat deze brief uit nr. 34- 1975 wel bewijst:

Ik lees Donald Duck na al vanaf 1958 en ik vind het op zijn plaats u voor het eerst te schrijven. Uw blad is momenteel het absolute einde! In de jaren 58 t/m 63 was hij ook meesterlijk, (van de voorgaande jaren heb ik alleen enkele losse nummers gelezen) maar daarna van 64 t/m 72 was hij aanzienlijk zwakker. Ik las hem toen alleen uit sentiment, maar nu hebben jullie een absolute top bereikt met de Disney-doos, oude Mickey's, herdrukken uit de 50er jaren, Douwe Dabbert, Oom Arie, de gehele aanpak, voorplaten en inkleuring. Ik wens u nog heel veel succes toe en beloof u eeuwige trouw tot het einde van dagen (de uwe, de mijne of de onze).

Margreet- Abcoude

[Ridder ter Geit]

Mooi taalgebruik. Deze brief bestond zowaar nog ergens in mijn geheugen, trouwens!

[Ridder ter Geit]

Overigens wel opvallend dat Donald Duck alleen uit stentiment lezen ook van alle tijden blijkt.