Rockerduck schreef:Ei schreef:Werkt het rechtssysteem in Duckstad altijd zo? Kun je andere voorbeelden geven? Een Barks-voorbeeld?
Kun je echt geen leuke verhalen maken over een wel deugdelijk rechtssysteem?
Natuurlijk kan het Duckstadse rechtssysteem verkeerd zijn, zoals in minstens één Barksverhaal (The Great Wig Mystery) (US 52) het geval is. Maar Ei vindt zo'n situatie alleen leuk als er een gedachte achter zit. Als het echt om corruptie gaat. In Barks's 'The Giant Robot Robbers' (US 58) is in het verhaal sprake van een zwarte dag voor het Duckstadse rechtssysteem, als de burgemeester voor dictator speelt. Doordat dit in het verhaal opgemerkt is, blijkt dat de Duckstadters en ook de verhaalverteller zich bewust zijn dat zulke corruptie ook in Duckstad verkeerd is.
Oh ja? In dat laatste verhaal wordt toch nergens de burgemeester op z'n nummer gezet. De burgers, noch de politie keren zich tegen hem. De 'verteller' veroordeelt het gedrag al evenmin. Alleen de oplettende lezer haalt dit er uit.
Het gedrag van de burgemeester wordt wel veroordeeld. Ook de gemiddelde lezer haalt dit er uit. In Barks's 'The Giant Robot Robbers' zeggen politie-agenten dat het de donkerste dag is in de geschiedenis van van wet en orde. Te zien is hoe de burgemeester de politie met een gebaar tegenhoudt, terwijl de politie gemarteld kijkt. Hoeveel duidelijker wil je het hebben?
panel 9.7
mayor: "Don't do anything to pique those Beagle Boys, officers! They might DAMAGE the man-robots for spite!"
officers: "Alas! This is the darkest day in history of law and order!"
Rockerduck schreef:Verder noem je zelf al 'The Great Wig Mystery'. Er zijn wel meer gevallen bekend van een ondeugdelijk rechtssysteem in Duckstad, in meerdere Egmont-verhalen en in tenminste één aflevering van Duck Tales, waar ik nu aan denk ('Ducks on the lamb').
Natuurlijk er zijn meer gevallen bekend van een ondeugdelijk rechtssysteem in Duckstad. Wat Ei betoogt is dat in Barks-verhalen zo'n falend rechtssysteem op de korrel wordt genomen. Zoals in 'The Giant Robot Robbers' en 'The Great Wig Mystery'.
In 'The Great Wig Mystery' ligt de jury te slapen en is Dagobert's vermogen een reden om hem een absurde hoge boete te geven. Hier zit volgens Ei overduidelijk een satirische visie achter van Barks. Een diepere laag. En dat vindt Ei een groot verschil met verhalen waarin een rechtssysteem zomaar platweg de mist in gaat. Bij Barks druipt de politiek en satire er vanaf, meent Ei. In de zin van, daar is over nagedacht.