DD 2008-20

[Ei]

DONALD DUCK NR. 20
Deze week vieren we in Duckstad het jaarlijkse Appelfestival. Gewoonlijk is dat een gezellig fruitfeest, maar dit jaar loopt het allemaal even anders. Met de nadruk op LOPEN…

Oplossing ZOEK:
blz. 37, vierde plaatje.

http://www.donaldduck.nl/brievenbus/dezeweek/

[Goudglans]

Was het eerste verhaal van Jippes versie van de gouden appels van Barks? Als dat het geval is valt mij het erg tegen. Hoe dan ook vond ik het tekenwerk niet erg mooi en soms erg romellig over komen.

[McDuck Menu]

Dat ben ik met je eens, Jippes heeft een erg drukke tekenstijl de laatste tijd, en de inkleuring maakt het er niet veel beter op.
Ik vond het laatste verhaal met de walvissen mooier en rustiger getekend, meer lege vlakken en niet elk plaatje volgepropt met allerlei onnodige dingen.
Het Broer Konijn verhaal vond ik heel apart getekend, maar daarom ook wel weer mooi gedaan.
Al met al wel een aardige Duck.

[Robb_K]

Dat ben ik met je eens, Jippes heeft een erg drukke tekenstijl de laatste tijd, en de inkleuring maakt het er niet veel beter op.
Ik vond het laatste verhaal met de walvissen mooier en rustiger getekend, meer lege vlakken en niet elk plaatje volgepropt met allerlei onnodige dingen.
Het Broer Konijn verhaal vond ik heel apart getekend, maar daarom ook wel weer mooi gedaan.
Al met al wel een aardige Duck.

Het "Gouden Appels" verhaal is Geoff Blums eigen. Jippes heeft gemaakt zijn eigen storyboards (schetsen). Met Barks "walvissen verhaal", Jippes had Barks schetsen om te volgen. Dus, zijn tekenen moet heel meer als Barks zijn. Blums verhaal is dus getekend in Jippes nieuwe stijl.

[Goudglans]

Ik vind Jippes stijl al erg achteruit gegaan, zoals ook in de twee losse plaatjes in How green was my lettuce. Toch vind ik het goed dat ze weer een keer een verhaal gebaseers op die van Barks in het weekblad plaatsen. Ik vind het een goede vooruitgang dat het niet alleen meer in de albumreeks komt.

[Rockerduck]

Ik vind het een goede vooruitgang dat het niet alleen meer in de albumreeks komt.

Huh? Alle Barks/Jippes-verhalen zijn eerst in het Weekblad verschenen.

Ik vond het helemaal niet slecht getekend. Natuurlijk niet meer zo goed als vroeger, toen Jippes nog rechtstreeks voor Nederland werkte, maar al met al ben ik tevreden over de tekeningen. Het verhaal vind ik erg 'des Barks', al heb ik begrepen dat het slechts gaat om een heel losse bewerking van een vaag omschreven en half verloren gegaan idee van Barks. De opening vind ik erg aan Barks doen denken; de manier waarop alle elementen van het Appelfestival en de wedstrijd geïntroduceerd worden. Ook het portretteren van feministen als een horde feeksen lijkt rechtstreeks uit een Barks-verhaal te komen. Alleen dat er vanuit wordt gegaan dat iedereen Magica en haar zucht naar het dubbeltje kent, is on-Barks (dat werd meestal even uitgelegd).

Wat mij betreft had een beetje slimme schrijver een schitterend verhaal kunnen maken zonder Magica. Zat zij in Barks' idee? Weet Rob dit? Het idee van de race gebaseerd op die mythe vind ik op zich al interessant genoeg zónder Magica. En waarom was dit verhaal ook al weer afgekeurd door de uitgever van Barks? Katrien zou zich niet als een dame hebben gedragen jegens Donald? Ik vind dat in de versie van Blum wel meevallen: ze is niet erger dan normaal.

[Michiel P]

Sterker nog: Katrien valt Donald twee keer jubelend om de hals. Zo veel genegenheid kan men doorgaans niet bij haar ontwaren. Ergo: had Blum alle elementen van Barks' oorspronkelijke verhaal getrouw willen gebruiken, dan had hij er een portie geweld à la "Silent Night" in moeten stoppen. In het licht van die afkeuring van de uitgever is het wél humoristisch dat de burgemeester Katriens gedrag als unladylike bestempelt.

Oom Dagobert hangt er een beetje bij en de intrige met Zwarte Magica leidt maar af van de hoofdintrige met de wedstrijd. Wat moeten wij als lezers eigenlijk belangrijk vinden in dit verhaal? Dat Dagobert zijn dubbeltje terugkrijgt? Dan had Dagobert centraal moeten staan. Dat Katrien tóch tot Festivalkoningin wordt gekroond? Dan had Katrien op zijn minst moeten deelnemen aan de race. Wie is eigenlijk de hoofdpersoon? Staat er voor Donald iets op het spel? Reageert Donald op een manier die typisch is voor zijn karakter? Twee keer nee. Ook Donald hangt er maar een beetje bij.

Moeten we het erg vinden dat die feministische troela's willen winnen? Waarom willen ze dat überhaupt? Eerst maken ze bezwaar tegen de missverkiezing, omdat ze niet op hun uiterlijk willen worden afgerekend, maar aan de race willen ze wel meedoen. Vervolgens krijgt Donald allemaal promotie-foto's onder zijn snavel gedrukt waarop dezelfde feministische dames allerlei elegante poses aannemen. Dat gaat toch net zo goed om hun uiterlijk? Erg hypocriet van de dames, en dat is inderdaad typisch Barks.

Ik vind het een rommelig en slecht uitgewerkt verhaal. Blum had zich moeten beperken in het aantal elementen en duidelijk moeten maken wat er precies op het spel stond.

De sfeer en de tekeningen vind ik wél erg geslaagd. Op de openingsplaat en de grote plaat onderaan de vierde pagina weet Jippes de illusie van een compleet festivalterrein te wekken, terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo veel laat zien. Het verhaal ademt een oubollig-nostalgische sfeer, die vooral erg versterkt wordt door de aanwezigheid van Carl Barks als appelboer met strohoed ("Ouwe Karel").

(Karels appelkraampje heet "Karel's Appels". Verwijst dat naar Karel Appel? Zou dat nog een extra grapje van de vertaler zijn?)

Al met al wel een aardige Duck.

Nou, vind ik niet. De vórige Duck, dat was een aardige Duck. Op het Appelverhaal valt een hoop aan te merken, maar dan nog is het een stuk leuker dan de rest van de triefel in het blaadje. De andere verhaaltjes zijn allemaal ontzettend beroerd.

[Michiel P]

Helnwein: Was "The Milkman" the only story they didn't print because of too much brutality?



Barks: No.



Helnwein: "Holy Night" was another one?



Barks: Yeah, that was another, and then there was one I made in which Donald was in a footrace at some fair or festival. it was a parody of the old story "The Golden Apples"-in mythology there was some guy who had to race against one of the goddesses. And another goddess gave him a bunch of golden apples, and he would throw these over his shoulder

whenever she got close to him, and she would stop to pick them up, and he'd get further ahead. And he managed to win the race. That was the old myth. So I based it on that, and I can't remember the details, but Donald would throw these apples over his shoulder-symbolic apples- and this beautiful duck girl that was racing against him would stop to pick

up the apples and Daisy was so jealous.



Helnwein: I believe it.



Barks: She started throwing things at Donald. And so they scratched the story. They said that Daisy was too unladylike. All of that stuff disappeared. I never read anything more of it. Never heard what became of the drawing.

http://helnweincomic.homestead.com/carlbarks.html

[Robb_K]

Ik vind het een goede vooruitgang dat het niet alleen meer in de albumreeks komt.

Huh? Alle Barks/Jippes-verhalen zijn eerst in het Weekblad verschenen.

Ik vond het helemaal niet slecht getekend. Natuurlijk niet meer zo goed als vroeger, toen Jippes nog rechtstreeks voor Nederland werkte, maar al met al ben ik tevreden over de tekeningen. Het verhaal vind ik erg 'des Barks', al heb ik begrepen dat het slechts gaat om een heel losse bewerking van een vaag omschreven en half verloren gegaan idee van Barks. De opening vind ik erg aan Barks doen denken; de manier waarop alle elementen van het Appelfestival en de wedstrijd geïntroduceerd worden. Ook het portretteren van feministen als een horde feeksen lijkt rechtstreeks uit een Barks-verhaal te komen. Alleen dat er vanuit wordt gegaan dat iedereen Magica en haar zucht naar het dubbeltje kent, is on-Barks (dat werd meestal even uitgelegd).

Wat mij betreft had een beetje slimme schrijver een schitterend verhaal kunnen maken zonder Magica. Zat zij in Barks' idee? Weet Rob dit? Het idee van de race gebaseerd op die mythe vind ik op zich al interessant genoeg zónder Magica. En waarom was dit verhaal ook al weer afgekeurd door de uitgever van Barks? Katrien zou zich niet als een dame hebben gedragen jegens Donald? Ik vind dat in de versie van Blum wel meevallen: ze is niet erger dan normaal.

Deze Blum 14-pagina's verhaal komt maar van een klein idee van Barks. Inderdaad, Blums verhaal, met Oom Dagobert en Magica is heel verschieden overal, en zeer verschieden van een paar dingen Barks had gebruikt. Barks 10-pagina's verhaal zou geweest veel verschieden zijn (met kortere omvang). Donald en andere mannen varen de najagers volgens de Koningen van het Appelfeest. Wanneer de Koningin werpt een gouden appel, en Donald kijkt naar beneden, de Koningen gaat verdwijnen.

Blums verhaal is helemaal NIET wat Brks hat geschreven en getekent (dat NIEMAND weet wat hij had geschept).

[Rockerduck]

Oom Dagobert hangt er een beetje bij en de intrige met Zwarte Magica leidt maar af van de hoofdintrige met de wedstrijd. Wat moeten wij als lezers eigenlijk belangrijk vinden in dit verhaal? [...] Blum had zich moeten beperken in het aantal elementen en duidelijk moeten maken wat er precies op het spel stond.

Dit is een analyse waar ik het helemaal mee eens ben. Blum mist de vaardigheid van Barks om te schrappen en te doseren. Daardoor raakt het verhaal overvol. Heel die Magica en Dagobert kunnen uit het verhaal. De race op zich is interessant genoeg.

De vórige Duck, dat was een aardige Duck. Op het Appelverhaal valt een hoop aan te merken, maar dan nog is het een stuk leuker dan de rest van de triefel in het blaadje. De andere verhaaltjes zijn allemaal ontzettend beroerd.

Daar verschillen we van mening. Alleen al van het openingsverhaal in het vorige nummer kreeg ik pijn aan mijn ogen. Ik vind deze week het laatste Donald-verhaaltje ook geslaagd. Vooral de tekeningen en de sfeervolle inkleuring kunnen mijn goedkeuring wegdragen. Alleen jammer van het plaatje waarop Guus de winnende foto laat zien. Dat had natuurlijk veel duidelijker te zien moeten zijn...

Het verhaal van Mickey Mouse vind ik niks speciaals, maar op z'n minst wel kundig verteld en met fraaie tekeningen. Nog fraaier vind ik Bernádo's Pinokkio. De enige fout is dat er gesproken wordt over euro's, maar dat is over het hoofd te zien. Broer Konijn vond ik dan weer totaal niks.

[Rockerduck]

Ik zie verdraaid weinig terug van Barks' idee uit het Helnwein-interview in Blum's verhaal. Magica en Dagobert zijn ook door hem toegevoegd. Wat is dat toch met die Geoffrey Blum? Die heeft wel vaker een verhaal-idee van Barks vernaggeld ('Hang gliders be hanged') en toch zou die een status hebben als 'Barks-expert'? Hoe is dat mogelijk?

[Michiel P]

Nog fraaier vind ik Bernádo's Pinokkio. De enige fout is dat er gesproken wordt over euro's, maar dat is over het hoofd te zien.

Bernádo kan inderdaad aardig tekenen, maar het verhaaltje is onaannemelijk en flinterdun. Pinokkio koopt een schilderij voor het luttele bedrag van één stuiver. De koetsier herkent het schilderij van een flinke afstand en in één oogopslag als "het doek dat hij al jaren zoekt". Het schilderij heeft geen enkele voorgeschiedenis en de vermeende magische eigenschappen blijven beperkt tot het sproeien van sterretjes. Het doek komt niet eens duidelijk in beeld, net als de foto van Guus. Bij Pinokkio's terugkeer merkt Gepetto terloops op dat het belangrijkste is dat hij ongedeerd is gebleven. Zo heeft ome Walt het ons niet geleerd! Ze moeten elkaar toch op zijn minst in de armen vliegen? Nee hoor, het is gewoon een slecht vulverhaaltje.

In het Mickey-verhaal staan een paar ontzettend lelijke Mickey-koppen en de schurk houdt zijn pistool op een onmogelijke manier vast. De tijger is een nagetekende Shere Khan. Goofy en Mickey hebben een vervoersbedrijf, maar hun cliënt bestuurt zelf zijn eigen vrachtwagen en helpt mee met sjouwen als het vliegtuig moet worden ontladen. Stel je dezelfde situatie voor met Laurel en Hardy (Ze zijn verhuizers! Ze moeten een tijger vervoeren!) en je begrijpt meteen wat een goede scenarist met dit gegeven zou kunnen doen.

Broer Konijn is saai, maar adequaat getekend. Dat Broer en Molly aan het eind alsnog gaan picknicken ipv een goed heenkomen te zoeken is onbegrijpelijk.

Met het walvisverhaaltje hadden makkelijk tien pagina's gevuld kunnen worden. Het wordt nu te snel verteld. Ik voel ook geen enkele betrokkenheid bij Donald. Moet hij niet eerst snoeven over zijn kundigheid als fotograaf of zijn kennis van de natuur? De grap met de te oude reisgids had langer uitgesponnen kunnen worden, want nu wordt hij te snel afgemaakt. Guus is geen enkel moment arrogant of onaangenaam, wat essentieel is voor het gevoel van onrechtvaardigheid bij Donald en de lezer. Donald schiet te snel en zonder reden uit zijn slof. Guus dient hem eerst te tarten. De zee is te vlak en te saai. Je krijgt geen enkel moment het gevoel dat je zelf ook op zee zit, zoals dat bij Barks het geval is.

Sander Gulien heeft zijn roeping gemist, want die is duidelijk niet het tekenen van geïnspireerde Duckstrips, al sluit zijn middelmatigheid uitstekend aan bij de rest van het weekblad. Hij is evenwel in geen jaren meer in een koffiezaak geweest. Welk modern koffiehuis laat de koffie nog doorlopen? Waar is het espresso-apparaat? De bovenste plaat op een koffie-apparaat is voor het warmhouden van reeds gezette koffie. Daar zet je dus geen halfvolle kan neer met het filterzakje er nog in. En wat doen de Saaie Jongens (de kneuzige neven van de oorspronkelijke Zware Jongens) überhaupt in zo'n dure koffiezaak?

[Ridder ter Geit]

Die grap was ook weer allerberoertst (van de Zware Jongens).

Ik vond het appelverhaal wel plezierig. Eigenlijk vond ik de drukte erin ook wel werken. De grote bijrol van Carl Barks als boer Karel vond ik ook grappig.

[Rockerduck]

Ik vond het appelverhaal wel plezierig. Eigenlijk vond ik de drukte erin ook wel werken. De grote bijrol van Carl Barks als boer Karel vond ik ook grappig.

Maar door die drukte is er geen focus in het verhaal.

[Ridder ter Geit]

Er waren meerdere focussen.