Gaat het weekblad achteruit?

Berichtdoor huugduck » vr apr 10, 2009 7:16 pm

Als ik een ouwe duck naast een nieuwe leg vind ik het zo jammer dat de kwaliteit is gezakt. Daarom ga ik mijn abonnoment op zeggen en meer ouwe kopen.
Kwik Kwek & Kwak duck, 60 cent voor lollies
huugduck
Member
 
Berichten: 1069
Geregistreerd: do maart 06, 2008 6:25 pm

Berichtdoor Ei » za apr 18, 2009 6:24 pm

Uit het topic 'Wat verdienen striptekenaars eigenlijk????????':
2009-04-18 02:47:00, Rockerduck schreef:Ei vraagt me redenen te geven waarom Donald Duck Weekblad ook na 1984 nog tot de 'gouden jaren' gerekend mag worden. Volgens mij is dat omgekeerde bewijslast, maar goed... Tot laat in de jaren '80 blijven ingredieënten aanwezig die het blad zo goed maakten: veel niet-Disney strips(o.a. mijn persoonlijke favoriet 'Chlorofyl' van Raymond Macherot), spannende leesverhalen, lange Carioca-vervolgverhalen die ontzettend goed werden geschreven door Ruud Straatman. Daarbij werden de Brievenbussen groter en gevarieërder (met behoud van Oom Donald's brief), was er veel aandacht voor nieuwe Disney-films en andere nieuwtjes (vanaf 1986 keerde zelfs de rubriek 'Ditjes en Datjes van Donald Duck' terug) en werd de Duck dikker: van 32 naar liefst 40 pagina's. Daarnaast waren er super-verhalen van nieuwe talenten Ben Verhagen, Jan Gulbransson en vooral Mau Heymans. Alle redenen om te spreken over "gouden jaren".

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=11978#p11978
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

Berichtdoor Ei » za apr 18, 2009 6:59 pm

Rockerduck schreef:Ei vraagt me redenen te geven waarom Donald Duck Weekblad ook na 1984 nog tot de 'gouden jaren' gerekend mag worden. Volgens mij is dat omgekeerde bewijslast, maar goed...

Gaat Rockerduck nu echt beweren dat zowel de jaren 70 als de jaren 80 tot de gouden jaren behoren? Als de jaren 80 gouden jaren waren, dan waren de jaren 70 zeker platina of zo.

Rockerduck schreef:Tot laat in de jaren '80 blijven ingredieënten aanwezig die het blad zo goed maakten: veel niet-Disney strips(o.a. mijn persoonlijke favoriet 'Chlorofyl' van Raymond Macherot),

Is 'Chlorofyl' na 1984 gepubliceerd in Donald Duck Weekblad?

Rockerduck schreef:spannende leesverhalen,

Was dat niet in de vroege jaren 80? Met verhalen als 'De ongelofelijke reis', uit pakweg 1982? Noem een spannend leesverhaal van na 1984. Ei heeft de indruk dat onder Oom Thom de spanning al gauw plaatsmaakte voor zoetsappigheid. Zie zijn eigen Douwe Dabbert, die in de loop der jaren 80 kinderoppas werd. (Was hij overigens ook met 'De verwende prinses' uit 1975.)

Rockerduck schreef:lange Carioca-vervolgverhalen die ontzettend goed werden geschreven door Ruud Straatman.

In de late jaren 80? Ei herinnert zich wel spannende Carioca-vervolgverhalen uit pakweg 1982 of 1983.

Rockerduck schreef:Daarbij werden de Brievenbussen groter en gevarieërder (met behoud van Oom Donald's brief),

Gevarieerder? Inhoudelijk gingen de Brievenbussen achteruit. De brieven gingen steeds vaker over huisdieren. In de jaren 70 en begin jaren 80 bevatte de Brievenbus meer meningen. Wat men wel leuk vind, wat men niet leuk vindt. Bijna elke brief begon met de klacht dat men vaak meerdere keren moest schrijven om in het blad te komen.
De brievenbussen hebben een puzzeltje, maar de puzzelpagina is gesneuveld.

Rockerduck schreef:was er veel aandacht voor nieuwe Disney-films en andere nieuwtjes

Die aandacht en nieuwtjes gingen steeds meer lijken op ordinaire reclame. Tegenwoordig zijn nieuwtjes vaak een reclame voor http://www.donaldduck.nl, waar nog meer reclame staat.

Rockerduck schreef:(vanaf 1986 keerde zelfs de rubriek 'Ditjes en Datjes van Donald Duck' terug)

'Ditjes en Datjes van Donald Duck' is een oude rubriek. Die bestond al toen Oom Thom in 1984 hoofdredacteur werd.

Rockerduck schreef:en werd de Duck dikker: van 32 naar liefst 40 pagina's.

Dikte zegt niets over kwaliteit. Pulp-uitgaven kunnen heel dik zijn.

Rockerduck schreef:Daarnaast waren er super-verhalen van nieuwe talenten Ben Verhagen, Jan Gulbransson en vooral Mau Heymans. Alle redenen om te spreken over "gouden jaren".

Vergelijk het tekenwerk van Ben Verhagen en Mau Heymans eens met dat van Daan Jippes, die stamt uit de jaren 70. In de jaren 80 tekende Ben Verhagen ingedeukte, vervormde eenden. Mau Heymans was in de jaren 80 wel redelijk, maar nog op zoek naar een vorm die hij nooit heeft weten vast te houden.
Kijk eens naar de jaren 70 en het begin van de jaren 80. Kijk naar hoe Fred Milton toen was.
Oom Thom heeft vooral de eer dat tekenaars in zijn periode zijn ingezakt, en dat nieuw talent onder Oom Thom nooit echt uit de verf kwam. Zie Sander Gulien, Mau Heymans en zelfs Bas Heymans. Ze hebben weliswaar goede verhalen gemaakt, maar relatief kortstondig en alleen bij vlagen. Anno 2009 zitten ze in de marge. Vergelijk dat met Daan Jippes, die naar Amerika was verdwenen voordat Oom Thom hoofdredacteur werd. Daan Jippes, die heden blijkbaar liever voor Egmont werkt.
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

Berichtdoor Rockerduck » za apr 18, 2009 8:33 pm

Ei schreef:Is 'Chlorofyl' na 1984 gepubliceerd in Donald Duck Weekblad?

Ik dacht van wel... Ik kan me vergissen. In ieder geval viel er nog genoeg te genieten aan niet-Disney strips, o.a. Roep's eigen 'Van Nul tot Nu', waar ik op school veel aan gehad heb en die ik ook nu nog met veel plezier herlees.

Ei schreef:
Rockerduck schreef:spannende leesverhalen,

Was dat niet in de vroege jaren 80? Met verhalen als 'De ongelofelijke reis', uit pakweg 1982? Noem een spannend leesverhaal van na 1984. Ei heeft de indruk dat onder Oom Thom de spanning al gauw plaatsmaakte voor zoetsappigheid.

O.a. 'De tijdmachine' (H.G. Wells), 'De avonturen van Tom Sawyer' (Mark Twain) en ook 'Juttertje Tom' van Paul Biegel, dat qua sfeer past bij het door Ei geliefde 'De Kleine Kapitein'. De tekeningen zijn ook hier van Carl Hollander.

Ei schreef:Zie zijn eigen Douwe Dabbert, die in de loop der jaren 80 kinderoppas werd. (Was hij overigens ook met 'De verwende prinses' uit 1975.)

Ei heeft het natuurlijk over Pief, Domoli en Kijfje. Die omtmoet Douwe in de jaren '80 slechts twee keer. De eerste keer, in 1984, alleen Pief in 'Het flodderwerk van Pief', waarvan Ei gezegd heeft dat hij het een goed verhaal vond, "met een Jumanji-achtig boek" dat tot leven kwam. De tweede keer was in 1985 in 'De laatste plager'. De andere Douwe-verhalen bevatten helemaal geen Douwe als "kinderoppas".

Ei schreef:
Rockerduck schreef:lange Carioca-vervolgverhalen

In de late jaren 80? Ei herinnert zich wel spannende Carioca-vervolgverhalen uit pakweg 1982 of 1983.

Dat waren nóg betere verhalen, maar dat waren de oorspronkelijke Amerikaanse krantenstrips. Nederland is daarna doorgegaan met vervolgverhalen die eenzelfde lay-out hadden: 'Een vagebond op het slechte pad' (1984), 'Een vagebond als president' (een geweldige politieke satire uit 1984), 'Een vagebond als lotgenoot' (1985), en 'Een vagebond zet de bloemetjes buiten' (1986).

Ei schreef:
Rockerduck schreef:Daarbij werden de Brievenbussen groter en gevarieërder (met behoud van Oom Donald's brief),

Gevarieerder? Inhoudelijk gingen de Brievenbussen achteruit. De brieven gingen steeds vaker over huisdieren. In de jaren 70 en begin jaren 80 bevatte de Brievenbus meer meningen. Wat men wel leuk vind, wat men niet leuk vindt. Bijna elke brief begon met de klacht dat men vaak meerdere keren moest schrijven om in het blad te komen.

De Brievenbussen van de jaren '70 zijn saai en eentonig. Vooral tuusen 1970 en 1974 is het huilen met de pet op. Dan gooit men maar lukraak wat figuurtjes in alle soorten en maten (een mini-Donald uit een Barks-verhaal tussen een reuze Knabbel en Babbel?!) tussen de brieven door; die eigenlijk geen brieven zijn maar krabbeltjes en kattebelletjes die in rare kleine hokjes worden gestopt. Daar gebruikte men dan kleuren voor waarvan je pijn aan je ogen kreeg. In de jaren '80 heb je tenminste sfeer in de brievenbus, met een grote brief van Donald, een stoet aan Disney-figuren die je welkom heten aan de bovenkant van de pagina, en daaronder langere brieven en betere antwoorden. In de jaren '70 waren de brieven heel eentonig: steeds weer de vraag of die-en-die nog eens komen... Je wéét dat ze gaan komen, ze komen om de zoveel weken!

Ei schreef:
Rockerduck schreef:was er veel aandacht voor nieuwe Disney-films en andere nieuwtjes

Die aandacht en nieuwtjes gingen steeds meer lijken op ordinaire reclame. Tegenwoordig zijn nieuwtjes vaak een reclame voor http://www.donaldduck.nl, waar nog meer reclame staat.

We hebben het niet over tegenwoordig, maar over de jaren '70 en '80. Tja, als jij dat zo ziet... Dan was aandacht voor Disney-tekenfilms als Robin Hood en De Reddertjes in de jaren '70 zeker ook ordinaire reclame? Of ligt het dan opeens weer anders, misschien?

Ei schreef:
Rockerduck schreef:(vanaf 1986 keerde zelfs de rubriek 'Ditjes en Datjes van Donald Duck' terug)

'Ditjes en Datjes van Donald Duck' is een oude rubriek. Die bestond al toen Oom Thom in 1984 hoofdredacteur werd.

'Ditjes en Datjes' was na de jaren '60 niet meer gebruikt, als ik het goed heb. In 1986 was die terug, onder Roep. Daarin werd o.a. gesproken over de geschiedenis van de Disney Company, o.a. over de 'Alice'-filmpjes en 'Oswald, the lucky rabbit'. In het pré-Google tijdperk erg handige, leuke informatie.

Ei schreef:Vergelijk het tekenwerk van Ben Verhagen en Mau Heymans eens met dat van Daan Jippes, die stamt uit de jaren 70.

Waarom zou ik dat doen? Ik beoordeel de tekenaars op hun eigen merites. Anders kan ikook zeggen: vergelijk Jippes maar eens met Barks... Tja, als we zo bezig blijven...

Ei schreef:In de jaren 80 tekende Ben Verhagen ingedeukte, vervormde eenden. Mau Heymans was in de jaren 80 wel redelijk, maar nog op zoek naar een vorm die hij nooit heeft weten vast te houden.

Ben Verhagen was een uitmuntende tekenaar, die in de jaren '80 voortreffelijk werk heeft geleverd met o.a. 'De regenboogschat' (1986), 'Het Wajangpoppen Mysterie' (1987) en 'In het voetspoor van Jules Verne' (1988). Mau Heyman's vroege werk is nota bene door Ei zelf nog geprezen in topics die over deze auteur gingen. Maar Ei draait als een blad aan een boom naar gelang het topic.

Ei schreef:Kijk eens naar de jaren 70 en het begin van de jaren 80. Kijk naar hoe Fred Milton toen was.
Oom Thom heeft vooral de eer dat tekenaars in zijn periode zijn ingezakt, en dat nieuw talent onder Oom Thom nooit echt uit de verf kwam. Zie Sander Gulien, Mau Heymans en zelfs Bas Heymans. Ze hebben weliswaar goede verhalen gemaakt, maar relatief kortstondig en alleen bij vlagen. Anno 2009 zitten ze in de marge. Vergelijk dat met Daan Jippes, die naar Amerika was verdwenen voordat Oom Thom hoofdredacteur werd. Daan Jippes, die heden blijkbaar liever voor Egmont werkt.

Poeh... Kijk eens hoe Jippes al sinds jaren slecht getekende verhalen maakt, vol overdreven gezichtsuitdrukkingen, geforceerde poses en bedenkelijke verhoudingen. Zijn zelfgeschreven scenario's zijn trouwens compleet vergetenswaardig. Dat tekenaars na een bepaalde periode inzakken, is iets wat niet enkel onder Roep gebeurt, maar iets dat na verloop van tijd ontstaat. Zo is daarde al genoemde Jippes, maar wat te denken van een Rosa, een Rota of een Van Horn? Hun piek ligt ook op pakweg 15 jaar geleden. Daar heeft Oom Thom niks mee van doen gehad. Sterker nog, onder Roep hebben de Heymans-broers schitterende verhalen gemaakt. Alleen Gulien heeft nooit iets in het blad te zoeken gehad.
And if my thought-dreams could be seen
They'd probably put my head into a guillotine
Rockerduck
Member
 
Berichten: 2462
Geregistreerd: ma jan 01, 2007 10:25 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Ei » zo apr 19, 2009 2:36 am

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Is 'Chlorofyl' na 1984 gepubliceerd in Donald Duck Weekblad?

Ik dacht van wel... Ik kan me vergissen. In ieder geval viel er nog genoeg te genieten aan niet-Disney strips, o.a. Roep's eigen 'Van Nul tot Nu', waar ik op school veel aan gehad heb en die ik ook nu nog met veel plezier herlees.

Viel er genoeg te genieten van niet-Disney strips, als je maar één voorbeeld kunt noemen. Laten het er twee zijn, met Douwe Dabbert meegeteld. Beide series geschreven door hoofdredacteur Thom Roep.
Raymond Macherot 's 'Chlorofyl' zou hooguit een voortzetting van de jaren 70 geweest zijn. De Smurfen zijn een voortzetting van eind jaren 60. Tom Poes is een voortzetting van de jaren 50. Die aanwinsten waren er al in 1984. Wat heeft Oom Thom zelf binnengehaald?
Er zijn genoeg populaire niet-Disney strips. Zelfs al zouden alleen Oom Thom's eigen series populair zijn in Donald Duck Weekblad, zijn die dan populairder dan Suske en Wiske, Lucky Luke, Asterix? Stel dat Oom Thom die binnen zou halen, zouden zijn eigen series dan nog de populairste niet-Disney strips zijn?
Waar het om gaat is dat Oom Thom in een dubbele positie verkeert. Hij keurt auteurs, en hij is er zelf een van.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:
Rockerduck schreef:spannende leesverhalen,

Was dat niet in de vroege jaren 80? Met verhalen als 'De ongelofelijke reis', uit pakweg 1982? Noem een spannend leesverhaal van na 1984. Ei heeft de indruk dat onder Oom Thom de spanning al gauw plaatsmaakte voor zoetsappigheid.

O.a. 'De tijdmachine' (H.G. Wells), 'De avonturen van Tom Sawyer' (Mark Twain) en ook 'Juttertje Tom' van Paul Biegel, dat qua sfeer past bij het door Ei geliefde 'De Kleine Kapitein'. De tekeningen zijn ook hier van Carl Hollander.

Zijn deze tekstverhalen van na 1984? Want daar gaat het om.
Ook met tekstverhalen gaat het in basis om een voortzetting van een traditie. Een serie uit begin jaren 90 die Ei graag las, 'Dagboek van een kat', verdween onverwacht. Er is in de Brievenbus naar gevraagd, maar het enige dat duidelijk werd was dat de serie waarschijnlijk gestopt was.
Zouden de tekstverhalen overgeslagen zijn als 'Harry Potter' in Donald Duck Weekblad was verschenen? Als de jeugd in Donald Duck ineens geen tekstverhalen zou willen lezen, zegt dat dan niets over Oom Thom's redactie? Heeft men ooit onderzocht hoeveel lezers van 'Harry Potter' ook 'Donald Duck Weekblad' lezen?
Ei durft te wedden dat een auteur als Frank Jonker, van wie minstens één tekstverhaal in het Weekblad is verschenen, een populaire serie had kunnen maken. Waarom is dat nooit geprobeerd? 't Is Jonker in de strips gelukt met een bewerking van Mikmak, gekoppeld aan tekenwerk van Bernado.
Als tekstverhalen niet gelezen worden, ligt dat blijkbaar aan iedereen behalve de redactie zelf. :rolleyes:

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Zie zijn eigen Douwe Dabbert, die in de loop der jaren 80 kinderoppas werd. (Was hij overigens ook met 'De verwende prinses' uit 1975.)

Ei heeft het natuurlijk over Pief, Domoli en Kijfje. Die omtmoet Douwe in de jaren '80 slechts twee keer. De eerste keer, in 1984, alleen Pief in 'Het flodderwerk van Pief', waarvan Ei gezegd heeft dat hij het een goed verhaal vond, "met een Jumanji-achtig boek" dat tot leven kwam. De tweede keer was in 1985 in 'De laatste plager'. De andere Douwe-verhalen bevatten helemaal geen Douwe als "kinderoppas".

'Het flodderwerk van Pief' was leuk, voor een keer. Maar wat een leuk tijdelijk personage leek, luidde een tijdperk in van sequel-achtige toestanden. Een tijdperk met als apotheose een Terugkeer naar het dierenrijk. Roep ging zijn eigen Rosa uithangen. Het zal daarom zijn dat Ei een goed verhaal als 'Het flodderwerk van Pief' op een hoop gooit met de erop volgende inhoudelijke neergang van Douwe Dabbert. Zonde van de tekeningen van Piet Wijn.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:
Rockerduck schreef:lange Carioca-vervolgverhalen

In de late jaren 80? Ei herinnert zich wel spannende Carioca-vervolgverhalen uit pakweg 1982 of 1983.

Dat waren nóg betere verhalen, maar dat waren de oorspronkelijke Amerikaanse krantenstrips. Nederland is daarna doorgegaan met vervolgverhalen die eenzelfde lay-out hadden: 'Een vagebond op het slechte pad' (1984), 'Een vagebond als president' (een geweldige politieke satire uit 1984), 'Een vagebond als lotgenoot' (1985), en 'Een vagebond zet de bloemetjes buiten' (1986).

Wat zijn de codes van die verhalen uit 1984? Beginnen de codes met H84? Of kan het gaan om scenario's die zijn goedgekeurd voordat Oom Thom in 1984 begon? Hoe dan ook, het is een voortzetting van een traditie die er al was.
Maar waarom zijn de series stopgezet? Is dat geen gemiste kans, als Rockerduck die series zo goed vindt? Zoals Ei zich herinnert, werd de kwaliteit gaandeweg minder in de series na 'Een vagebond als president'. Carioca werd gaandeweg een typetje, als Ei zich niet vergist. Ei herinnert zich 'Een vagebond als topvoetballer' (H84126), dat verscheen als mini-boekje in Donald Duck Weekblad 1984-51 tot en met 1985-01. Need Ei say more?
http://coa.inducks.org/s.php?c=H+84126

Rockerduck schreef:De Brievenbussen van de jaren '70 zijn saai en eentonig. Vooral tuusen 1970 en 1974 is het huilen met de pet op. Dan gooit men maar lukraak wat figuurtjes in alle soorten en maten (een mini-Donald uit een Barks-verhaal tussen een reuze Knabbel en Babbel?!) tussen de brieven door; die eigenlijk geen brieven zijn maar krabbeltjes en kattebelletjes die in rare kleine hokjes worden gestopt. Daar gebruikte men dan kleuren voor waarvan je pijn aan je ogen kreeg. In de jaren '80 heb je tenminste sfeer in de brievenbus, met een grote brief van Donald, een stoet aan Disney-figuren die je welkom heten aan de bovenkant van de pagina, en daaronder langere brieven en betere antwoorden. In de jaren '70 waren de brieven heel eentonig: steeds weer de vraag of die-en-die nog eens komen... Je wéét dat ze gaan komen, ze komen om de zoveel weken!

Smaken verschillen, blijkbaar. Maar het gaat om een voortzetting van een traditie. Interessant dat Rockerduck de brief van Oom Donald noemt, die later in het tijdperk Oom Thom is verdwenen. Is die niet op veler verzoek teruggekeerd, maar dan als kattenbel?

Rockerduck schreef:
Ei schreef:
Rockerduck schreef:was er veel aandacht voor nieuwe Disney-films en andere nieuwtjes

Die aandacht en nieuwtjes gingen steeds meer lijken op ordinaire reclame. Tegenwoordig zijn nieuwtjes vaak een reclame voor http://www.donaldduck.nl, waar nog meer reclame staat.

We hebben het niet over tegenwoordig, maar over de jaren '70 en '80. Tja, als jij dat zo ziet... Dan was aandacht voor Disney-tekenfilms als Robin Hood en De Reddertjes in de jaren '70 zeker ook ordinaire reclame? Of ligt het dan opeens weer anders, misschien?

Ei bepaalt zelf of Ei het ook over tegenwoordig heeft. Ei heeft gesteld dat sinds 1984 met Oom Thom's hoofdredactie een neergang is ingezet, of tenminste voortgezet. Of Rockerduck of Ei de onder Roep verdwijnende kroonjuwelen nog zien in de jaren 1984-1989, doet weinig af aan het feit dat volgens Roep zelf de populariteit van tekstverhalen en niet-Disney strips in het Weekblad bedroevend was. En daar krijgt het lezerspubliek de schuld van. Ziet Rockerduck dat niet? Heeft Oom Thom zichzelf in deze helemaal niets te verwijten? Ligt het aan het merendeel van de lezers en is daarmee de kous af?

Rockerduck schreef:
Ei schreef:
Rockerduck schreef:(vanaf 1986 keerde zelfs de rubriek 'Ditjes en Datjes van Donald Duck' terug)

'Ditjes en Datjes van Donald Duck' is een oude rubriek. Die bestond al toen Oom Thom in 1984 hoofdredacteur werd.

'Ditjes en Datjes' was na de jaren '60 niet meer gebruikt, als ik het goed heb. In 1986 was die terug, onder Roep. Daarin werd o.a. gesproken over de geschiedenis van de Disney Company, o.a. over de 'Alice'-filmpjes en 'Oswald, the lucky rabbit'. In het pré-Google tijdperk erg handige, leuke informatie.

'Ditjes en Datjes van Donald Duck' waren dus een voortzetting van oude tijden. Waar is deze overbekende rubriek gebleven? Let op de kracht van de titel. De alliteratie, bijvoorbeeld. Zo'n titel schrap je als hoofdredacteur niet graag, zou Ei zeggen. Wat is ervoor in de plaats gekomen?

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Vergelijk het tekenwerk van Ben Verhagen en Mau Heymans eens met dat van Daan Jippes, die stamt uit de jaren 70.

Waarom zou ik dat doen? Ik beoordeel de tekenaars op hun eigen merites. Anders kan ikook zeggen: vergelijk Jippes maar eens met Barks... Tja, als we zo bezig blijven...

Makkelijk uitvlucht. En waarom zou je Jippes niet met voorganger Barks vergelijken? Als je tekenaars op hun eigen merites bedoordeeld is iedereen goed op zijn/haar eigen manier. Dan verdient iedereen de eerste prijs. Zowel Ei, Rockerduck als Barks. Op onze eigen manier kunnen we allemaal Donald Duck Weekblad in. Maar waarom is Rockerduck dan zo negatief over Sander Gulien, die ook heel goed is als je hem op zijn eigen merites bekijkt?

Rockerduck schreef:
Ei schreef:In de jaren 80 tekende Ben Verhagen ingedeukte, vervormde eenden. Mau Heymans was in de jaren 80 wel redelijk, maar nog op zoek naar een vorm die hij nooit heeft weten vast te houden.

Ben Verhagen was een uitmuntende tekenaar, die in de jaren '80 voortreffelijk werk heeft geleverd met o.a. 'De regenboogschat' (1986), 'Het Wajangpoppen Mysterie' (1987) en 'In het voetspoor van Jules Verne' (1988). Mau Heyman's vroege werk is nota bene door Ei zelf nog geprezen in topics die over deze auteur gingen. Maar Ei draait als een blad aan een boom naar gelang het topic.

Voorlopig is het Rockerduck die zich ontpopt als Oom Thom's grootste fan.
Heeft Ei ooit iets anders beweerd dan dat Daan Jippes een betere tekenaar is dan Ben Verhagen en Mau Heymans? Ei is toch niet gek? Nou ja. Niet helemaal, toch? Wil Rockerduck soms beweren dat het beste werk van Daan Jippes qua niveau gelijk staat aan het beste werk van Verhagen, Mau en Bas Heymans?

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Kijk eens naar de jaren 70 en het begin van de jaren 80. Kijk naar hoe Fred Milton toen was.
Oom Thom heeft vooral de eer dat tekenaars in zijn periode zijn ingezakt, en dat nieuw talent onder Oom Thom nooit echt uit de verf kwam. Zie Sander Gulien, Mau Heymans en zelfs Bas Heymans. Ze hebben weliswaar goede verhalen gemaakt, maar relatief kortstondig en alleen bij vlagen. Anno 2009 zitten ze in de marge. Vergelijk dat met Daan Jippes, die naar Amerika was verdwenen voordat Oom Thom hoofdredacteur werd. Daan Jippes, die heden blijkbaar liever voor Egmont werkt.

Poeh... Kijk eens hoe Jippes al sinds jaren slecht getekende verhalen maakt, vol overdreven gezichtsuitdrukkingen, geforceerde poses en bedenkelijke verhoudingen. Zijn zelfgeschreven scenario's zijn trouwens compleet vergetenswaardig.

Al sinds jaren betekent dan vanaf het begin. Jippes heeft altijd overdreven gezichtsuitdrukkingen, geforceerde poses en bedenkelijke verhoudingen getekend. Zo wordt Jippes "Barkser dan Barks" genoemd. Je zou meestervervalser Jippes herkennen omdat hij de oorspronkelijke tekenaar overdrijft in diens stijl. Ei vindt Jippes in recente jaren qua tekenwerk wat slordig worden. Maar zijn tekenwerk voor Barks's pensioenscenario's, is dat geen klasse te noemen? (Ei heeft de laatste niet gezien.)

Rockerduck schreef:Dat tekenaars na een bepaalde periode inzakken, is iets wat niet enkel onder Roep gebeurt, maar iets dat na verloop van tijd ontstaat. Zo is daarde al genoemde Jippes, maar wat te denken van een Rosa, een Rota of een Van Horn? Hun piek ligt ook op pakweg 15 jaar geleden. Daar heeft Oom Thom niks mee van doen gehad. Sterker nog, onder Roep hebben de Heymans-broers schitterende verhalen gemaakt. Alleen Gulien heeft nooit iets in het blad te zoeken gehad.

Waarom werkt Daan Jippes voor Egmont, en niet voor Nederland? Zou het misschien kunnen omdat Egmont een betere werkgever dan Oom Thom's redactie is?

Dat tekenaars na een bepaalde periode inzakken, is inderdaad iets wat niet enkel onder Roep gebeurt. Het systeem waar Rosa over heeft geklaagd is overal te beklagen. Maar is het in Nederland zo mogelijk niet nog beklagenswaardiger dan bij bijvoorbeeld Egmont? In Nederland krijgen Disney auteurs geen naamsvermelding (credits), en hoofdredacteur Oom Thom wel. Ze krijgen er te maken met grilligheden van de redactie, die hen gerust voor de prullenbak laat werken. Scenaristen zien het resultaat van hun werk pas op hetzelfde moment als lezers, wat jaren kan duren. (Dat laatste getuige Jonker's log-berichten via McDuck, waarin te lezen is dat hij het evenals zijn lezers moet hebben van soms raadselachtige, gepubliceerde aankondigingen, en hoe hij zich laat verrassen door wijzigingen van de redactie.) In Nederland word je onder Oom Thom extra gekleineerd, als Disney auteur zijnde. In andere landen is er wel naamsvermelding, zoals Ei nu al meerdere malen heeft gemeld.
Vindt Rockerduck dat er geen naamsvermelding hoeft te komen in Donald Duck Weekblad? Is Oom Thom's naamsvermelding genoeg?
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

Berichtdoor mcDuck King » zo apr 19, 2009 7:45 am

Ik denk dat hij denkt dat hij de bijzondere is!
Hij is oneerlijk, zonder hem zou Donald Duck niet faïiet gaan zonder Sander Gulien over zo'n 40 jaar als er niemand nieuw bij de Duck komt werken.
Hij denkt dat hij bijzonder is, en dat probeert die om zijn naam er bij te zetten!
:D Ik heb mijn fortuin vergaard door slimmer te zijn dan slimst, en harder dan hardst!
(zie Terugkeer naar Doffe Ellende)
mcDuck King
Member
 
Berichten: 1404
Geregistreerd: ma maart 16, 2009 7:57 pm

Berichtdoor Ridder ter Geit » zo apr 19, 2009 4:26 pm

De schrijver van 'Dagboek van een Kat' is een bekende literaire schrijver gewonnen die prijzen heeft gewonnen enzo.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 3835
Geregistreerd: ma jan 01, 2007 2:47 am

Berichtdoor Rockerduck » ma apr 20, 2009 3:31 am

Ei schreef:Viel er genoeg te genieten van niet-Disney strips, als je maar één voorbeeld kunt noemen.

Het is niet zo dat ik er maar één "kan" noemen. Ik heb er al veel meer genoemd. Keer na keer. Maar ik blijf niet aan de gang met steeds hetzelfde rijtje opdreunen. Op een gegeven moment verwacht ik dat Ei het wel weet.

Ei schreef:De Smurfen zijn een voortzetting van eind jaren 60. Tom Poes is een voortzetting van de jaren 50. Die aanwinsten waren er al in 1984.

Wat doet dat ertoe? Ze hebben jarenlang in het Weekblad gestaan, onder hoofdredactie van Thom Roep. Ei prijst Tom Poes. Roep haalt Tom Poes terug in 2000. Is het wéér niet goed. Is het "maar een voortzetting"...

Ei schreef:Wat heeft Oom Thom zelf binnengehaald?

'Bruintje de Beer', in een speciale bewerking. In de kranten waren het illustraties met tekst onder de plaatjes. Roep heeft de plaatjes voorzien van tekstballonnen, zodat het als strip gepubliceerd kon worden. 'Jonne's dagboek' van Fred Julsing.

Ei schreef:Er zijn genoeg populaire niet-Disney strips. Zelfs al zouden alleen Oom Thom's eigen series populair zijn in Donald Duck Weekblad, zijn die dan populairder dan Suske en Wiske, Lucky Luke, Asterix? Stel dat Oom Thom die binnen zou halen, zouden zijn eigen series dan nog de populairste niet-Disney strips zijn?

Wat een manke vergelijking. Die strips werden in andere bladen gepubliceerd, bij andere uitgevers, de rechten lagen anders. Roep heeft bovendien zelf nooit een vergelijking met dergelijke series gemaakt. Bovendien verkeerden alle drie de series in de jaren '80 al in schrikbarend slechte toestand, met het wegvallen van Goscinny en de opvolging van Vandersteen door Paul Geerts.

Waar het om gaat is dat Oom Thom in een dubbele positie verkeert. Hij keurt auteurs, en hij is er zelf een van.

Ei schreef:Zijn deze tekstverhalen van na 1984? Want daar gaat het om.

Ja.

Ei schreef:Ook met tekstverhalen gaat het in basis om een voortzetting van een traditie.

Wederom: nou en? Ei klaagt dat er geen spannende leesverhalen waren na 1984. Rockerduck noemt spannende leesverhalen van na 1984. Ei klaagt weer. De leesverhalen wáren er. Ik had verwacht dat Ei dat zou verwelkomen, zo'n "voortzetting van een traditie", want Ei vond dat een goede traditie. Maar blijkbaar opeens niet meer als het Roep is die de traditie voortzet...

Ei schreef:Een serie uit begin jaren 90 die Ei graag las, 'Dagboek van een kat', verdween onverwacht. Er is in de Brievenbus naar gevraagd, maar het enige dat duidelijk werd was dat de serie waarschijnlijk gestopt was.

Onder hoofdredacteurschap van Thom Roep is dus een verhalenserie verschenen die Ei graag las. Mooi, toch? Wie weet waarom die geëindigd is? Misschien had Allard Schröder er geen zin meer in? Heb je het ooit aan Oom Thom of een ander redactielid gevraagd?

Ei schreef:Zouden de tekstverhalen overgeslagen zijn als 'Harry Potter' in Donald Duck Weekblad was verschenen? Als de jeugd in Donald Duck ineens geen tekstverhalen zou willen lezen, zegt dat dan niets over Oom Thom's redactie? Heeft men ooit onderzocht hoeveel lezers van 'Harry Potter' ook 'Donald Duck Weekblad' lezen?

Zou dat wat uitmaken, dan? Ei heeft zelf aangegeven dat hij onderzoeken die door de redactie zijn uitgevoerd bij voorbaat al wantrouwt.

Ei schreef:'Het flodderwerk van Pief' was leuk, voor een keer. Maar wat een leuk tijdelijk personage leek, luidde een tijdperk in van sequel-achtige toestanden. Een tijdperk met als apotheose een Terugkeer naar het dierenrijk. Roep ging zijn eigen Rosa uithangen. Het zal daarom zijn dat Ei een goed verhaal als 'Het flodderwerk van Pief' op een hoop gooit met de erop volgende inhoudelijke neergang van Douwe Dabbert.

Ik denk dat Ei alle verhalen op één hoop gooit omdat hij de feiten niet in z'n hoofd heeft, en niet eerst heeft uitgezocht welke Dabbert-verhalen wanneer gepubliceerd zijn.

Ei schreef:Wat zijn de codes van die verhalen uit 1984? Beginnen de codes met H84? Of kan het gaan om scenario's die zijn goedgekeurd voordat Oom Thom in 1984 begon? Hoe dan ook, het is een voortzetting van een traditie die er al was.

*Zucht*

Ei schreef:Maar waarom zijn de series stopgezet? Is dat geen gemiste kans, als Rockerduck die series zo goed vindt? Zoals Ei zich herinnert, werd de kwaliteit gaandeweg minder in de series na 'Een vagebond als president'.

Is dit misschien een antwoord op de door jezelf gestelde vraag? Was de koek misschien op?

Ei schreef:Carioca werd gaandeweg een typetje, als Ei zich niet vergist. Ei herinnert zich 'Een vagebond als topvoetballer' (H84126), dat verscheen als mini-boekje in Donald Duck Weekblad 1984-51 tot en met 1985-01. Need Ei say more?

Wat wil Ei er mee zeggen?

Ei schreef:Smaken verschillen, blijkbaar. Maar het gaat om een voortzetting van een traditie. Interessant dat Rockerduck de brief van Oom Donald noemt, die later in het tijdperk Oom Thom is verdwenen. Is die niet op veler verzoek teruggekeerd, maar dan als kattenbel?

Is dat "op veler verzoek" gebeurd? Hoeveel verzoekjes zijn er gedaan? En zijn die de oorzaak geweest voor de kattebel? Is dat zeker? Waar baseert Ei dat op? Weet iemand dit? Jim? Ferdi?

Ei schreef:Ei bepaalt zelf of Ei het ook over tegenwoordig heeft.

Ei moet er niet 'tegenwoordig' bijhalen als we het over de jaren '80 hebben t.o.v. de jaren '70.

Ei schreef:Ei heeft gesteld dat sinds 1984 met Oom Thom's hoofdredactie een neergang is ingezet, of tenminste voortgezet. Of Rockerduck of Ei de onder Roep verdwijnende kroonjuwelen nog zien in de jaren 1984-1989, doet weinig af aan het feit dat volgens Roep zelf de populariteit van tekstverhalen en niet-Disney strips in het Weekblad bedroevend was.

Wat doet dat ertoe? Wat heeft het één met het ander te maken? Thom Roep kan nog zoveel vinden. Wordt het daarmee meteen waarheid? Ik heb voorbeelden gegeven van een voortzetting van de zogenaamde "gouden jaren '70" (die Ei eerst nog afdeed als gemakzuchtig, toen hij nog dacht dat Roep toen al hoofdredacteur was) in de jaren '80, met o.a. tekstverhalen, niet-Disney strips en rubrieken.

Ei schreef:'Ditjes en Datjes van Donald Duck' waren dus een voortzetting van oude tijden. Waar is deze overbekende rubriek gebleven? Let op de kracht van de titel. De alliteratie, bijvoorbeeld. Zo'n titel schrap je als hoofdredacteur niet graag, zou Ei zeggen. Wat is ervoor in de plaats gekomen?

'Ditjes en Datjes' is door Thom Roep *teruggehaald* in de late jaren '80, terwijl het sinds de jaren '60 niet meer gebruikt was.

Ei schreef:
Rockerduck schreef:Ik beoordeel de tekenaars op hun eigen merites. Anders kan ikook zeggen: vergelijk Jippes maar eens met Barks... Tja, als we zo bezig blijven...

Makkelijk uitvlucht. En waarom zou je Jippes niet met voorganger Barks vergelijken? Als je tekenaars op hun eigen merites bedoordeeld is iedereen goed op zijn/haar eigen manier. Dan verdient iedereen de eerste prijs. Zowel Ei, Rockerduck als Barks. Op onze eigen manier kunnen we allemaal Donald Duck Weekblad in. Maar waarom is Rockerduck dan zo negatief over Sander Gulien, die ook heel goed is als je hem op zijn eigen merites bekijkt?

Onzin. Vergeleken met Robert De Niro is een gemiddelde soap-acteur belabberd in z'n werk. Beoordeeld op z'n eigen merites is zo'n soap-acteur nog stééds belabberd. Dat geldt ook voor Sander Gulien, die ik nog geen pagina in de schoolkrant zou gunnen met z'n gepruts. Daar is niks "makkelijks" aan. Er zijn zoveel tekenaars die belabberd zijn, zónder ze te vergelijken met Barks, gewoon omdat hun werk op zich al rampzalig is. Pak er maar een gemiddeld S-verhaal bij.

Ei schreef:Voorlopig is het Rockerduck die zich ontpopt als Oom Thom's grootste fan.

*Zucht* Wéér die obsessie met Oom Thom, terwijl ík het had over Verhagen, Gulbransson en Heymans (en dan was ik De Jonge nog vergeten). Weet je wat, Ei, ga ergens een "Ik haat Thom Roep"-topic oprichten om je uit te kuren.

Ei schreef:Heeft Ei ooit iets anders beweerd dan dat Daan Jippes een betere tekenaar is dan Ben Verhagen en Mau Heymans? Ei is toch niet gek?

Nee, maar dat heb ik ook nooit beweerd. En dat laatste... nou ja, dat staat los van deze discussie...

Ei schreef:Nou ja. Niet helemaal, toch? Wil Rockerduck soms beweren dat het beste werk van Daan Jippes qua niveau gelijk staat aan het beste werk van Verhagen, Mau en Bas Heymans?

Nee, maar wederom: dat is niet wat ik beweerde.

Ei schreef:Al sinds jaren betekent dan vanaf het begin. Jippes heeft altijd overdreven gezichtsuitdrukkingen, geforceerde poses en bedenkelijke verhoudingen getekend.

Nee.

Ei schreef:Ei vindt Jippes in recente jaren qua tekenwerk wat slordig worden. Maar zijn tekenwerk voor Barks's pensioenscenario's, is dat geen klasse te noemen? (Ei heeft de laatste niet gezien.)

Wederom: nee. Broddelwerk, dat is het. Te grote, misvormde, mislukte snavels. Mismaakte poten waar geen eend op zou kunnen blijven staan. Overdreven gelaatsuitdrukkingen. Een overdosis aan accentuerings-lijntjes.

Ei schreef:Waarom werkt Daan Jippes voor Egmont, en niet voor Nederland? Zou het misschien kunnen omdat Egmont een betere werkgever dan Oom Thom's redactie is?

Dat zou kunnen. Waarom vraag je het Jippes niet? Bij Egmont betaalt men meer, dat kan al genoeg zijn. En daar keurt men zomaar bedroevende scenario's goed zoals 'Prisoner of White Agony Creek' en 'Letter from home'. Voor zo'n makkelijke baas zou ik ook wel willen werken.

Ei schreef:Dat tekenaars na een bepaalde periode inzakken, is inderdaad iets wat niet enkel onder Roep gebeurt. Het systeem waar Rosa over heeft geklaagd is overal te beklagen. Maar is het in Nederland zo mogelijk niet nog beklagenswaardiger dan bij bijvoorbeeld Egmont? In Nederland krijgen Disney auteurs geen naamsvermelding (credits), en hoofdredacteur Oom Thom wel.

In Egmont krijgen de tekenaars en schrijvers wél credits. Wat kopen ze daarvoor? Ze verdienen er niks extra's aan. Ei heeft zelf betoogt hoe het noemen van credits alleen maar in het voordeel van de uitgever werkt. Het promoten van 'grote namen' brengt alleen geld in het laatje voor de uitgever. De auteurs verdienen er niets mee.

Ei schreef:Ze krijgen er te maken met grilligheden van de redactie, die hen gerust voor de prullenbak laat werken.

Hoe verschilt dat van Robert Klein, die geen scenario's mag maken over Dagobert's jeugd, omdat dat volgens Egmont conflicteert met Rosa's universum? Dat is door Rob op McDrake vertelt. Of wat dacht je van het idiote besluit dat Otto meer dan een decennium lang niet gebruikt mocht worden, ja, zelfs als "dood" beschouwt moest worden? Nu is er opeens een recent Otto-verhaal. Zijn dat soms geen grillen?

Ei schreef:Scenaristen zien het resultaat van hun werk pas op hetzelfde moment als lezers, wat jaren kan duren.

Dat is bij Emont niet anders.
And if my thought-dreams could be seen
They'd probably put my head into a guillotine
Rockerduck
Member
 
Berichten: 2462
Geregistreerd: ma jan 01, 2007 10:25 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Ei » ma apr 20, 2009 6:18 am

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Viel er genoeg te genieten van niet-Disney strips, als je maar één voorbeeld kunt noemen.

Het is niet zo dat ik er maar één "kan" noemen. Ik heb er al veel meer genoemd. Keer na keer. Maar ik blijf niet aan de gang met steeds hetzelfde rijtje opdreunen. Op een gegeven moment verwacht ik dat Ei het wel weet.

Rockerduck noemde 'Chlorofyl' van Raymond Macherot. Maar wist niet of deze eigenlijk wel in de jaren 80 in Donald Duck Weekblad is verschenen.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:De Smurfen zijn een voortzetting van eind jaren 60. Tom Poes is een voortzetting van de jaren 50. Die aanwinsten waren er al in 1984.

Wat doet dat ertoe? Ze hebben jarenlang in het Weekblad gestaan, onder hoofdredactie van Thom Roep. Ei prijst Tom Poes. Roep haalt Tom Poes terug in 2000. Is het wéér niet goed. Is het "maar een voortzetting"...

Ja, maar een voortzetting. Want het mooiste zou vooruitgang zijn. Voortzetting van wat reeds is opgebouwd is het minste dat Ei zou verwachten.
Overigens heeft Oom Thom de niet-Disney strips en de tekstverhalen stopgezet. Dat "voortzetten" is dus maar relatief.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Er zijn genoeg populaire niet-Disney strips. Zelfs al zouden alleen Oom Thom's eigen series populair zijn in Donald Duck Weekblad, zijn die dan populairder dan Suske en Wiske, Lucky Luke, Asterix? Stel dat Oom Thom die binnen zou halen, zouden zijn eigen series dan nog de populairste niet-Disney strips zijn?

Wat een manke vergelijking. Die strips werden in andere bladen gepubliceerd, bij andere uitgevers, de rechten lagen anders. Roep heeft bovendien zelf nooit een vergelijking met dergelijke series gemaakt. Bovendien verkeerden alle drie de series in de jaren '80 al in schrikbarend slechte toestand, met het wegvallen van Goscinny en de opvolging van Vandersteen door Paul Geerts.

Wat weet Rockerduck over rechten? Waarom wel De Smurfen, en geen Suske en Wiske? De Suske en Wiske van Paul Geerts heeft in de jaren 80 voldoende verhalen opgeleverd die populair geweest zouden zijn in Donald Duck Weekblad. Wil Rockerduck beweren van niet?

Rockerduck schreef:Waar het om gaat is dat Oom Thom in een dubbele positie verkeert. Hij keurt auteurs, en hij is er zelf een van.

Precies. Zijn we dat eens.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Een serie uit begin jaren 90 die Ei graag las, 'Dagboek van een kat', verdween onverwacht. Er is in de Brievenbus naar gevraagd, maar het enige dat duidelijk werd was dat de serie waarschijnlijk gestopt was.

Onder hoofdredacteurschap van Thom Roep is dus een verhalenserie verschenen die Ei graag las. Mooi, toch? Wie weet waarom die geëindigd is? Misschien had Allard Schröder er geen zin meer in? Heb je het ooit aan Oom Thom of een ander redactielid gevraagd?

Zeg, moet elke lezer maar gaan corresponderen met Oom Thom of de redactie? Waarom staat die informatie niet gewoon in Donald Duck Weekblad? Als lezers iets niet begrijpen hadden ze maar met Oom Thom of Tante Jos moeten schrijven. De schuld ligt zo steeds bij de lezer.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Zouden de tekstverhalen overgeslagen zijn als 'Harry Potter' in Donald Duck Weekblad was verschenen? Als de jeugd in Donald Duck ineens geen tekstverhalen zou willen lezen, zegt dat dan niets over Oom Thom's redactie? Heeft men ooit onderzocht hoeveel lezers van 'Harry Potter' ook 'Donald Duck Weekblad' lezen?

Zou dat wat uitmaken, dan? Ei heeft zelf aangegeven dat hij onderzoeken die door de redactie zijn uitgevoerd bij voorbaat al wantrouwt.

Is het een slechte eigenschap, om onderzoeken te wantrouwen? Tot dusver wordt niet vermeld van welke bureaus die onderzoeken vandaan komen. Alle reden tot wantrouwen.
Ei heeft een onderzoek meegemaakt via http://ww.donaldduck.nl. Dat bestond uit meerkeuzevragen waaraan weinig persoonlijks was in te vullen. Een beetje zoals in een rechtbank: je mag alleen ja of nee antwoorden op voorgebakken keuzes van de de vraagsteller. Zijn het dit soort onderzoekjes, waar de redactie gebruik van maakt?

Rockerduck schreef:
Ei schreef:'Het flodderwerk van Pief' was leuk, voor een keer. Maar wat een leuk tijdelijk personage leek, luidde een tijdperk in van sequel-achtige toestanden. Een tijdperk met als apotheose een Terugkeer naar het dierenrijk. Roep ging zijn eigen Rosa uithangen. Het zal daarom zijn dat Ei een goed verhaal als 'Het flodderwerk van Pief' op een hoop gooit met de erop volgende inhoudelijke neergang van Douwe Dabbert.

Ik denk dat Ei alle verhalen op één hoop gooit omdat hij de feiten niet in z'n hoofd heeft, en niet eerst heeft uitgezocht welke Dabbert-verhalen wanneer gepubliceerd zijn.

Zozo, denkt Rockerduck dat. Wat heeft het eigenlijk voor zin om te discussiëren, als Ei aldoor door Rockerduck ontmaskerd wordt als waardeloze discussie-partner.

Rockerduck schreef:[
Ei schreef:[Joe Carioca] Maar waarom zijn de series stopgezet? Is dat geen gemiste kans, als Rockerduck die series zo goed vindt? Zoals Ei zich herinnert, werd de kwaliteit gaandeweg minder in de series na 'Een vagebond als president'.

Is dit misschien een antwoord op de door jezelf gestelde vraag? Was de koek misschien op?

Was de koek misschien op? Is Joe Carioca zo'n zwak hoofdpersonage? In Brazilië weten ze zich er wel raad mee, heeft Ei zich laten vertellen. Zelfs Don Rosa, die doorgaans niets van kleurrijke snavelgezichten moet hebben, wilde maar wat graag met dit personage stoeien. Nederland kan blijkbaar alleen maar stopzetten.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Carioca werd gaandeweg een typetje, als Ei zich niet vergist. Ei herinnert zich 'Een vagebond als topvoetballer' (H84126), dat verscheen als mini-boekje in Donald Duck Weekblad 1984-51 tot en met 1985-01. Need Ei say more?

Wat wil Ei er mee zeggen?

'Een vagebond als topvoetballer' is een verhaal dat is omgemonteerd van 22 pagina's (van vier stroken?) naar 44 pagina's van drie stroken. Volgens Inducks.
http://coa.inducks.org/s.php?c=H+84126
Vindt Rockerduck het een mooi verhaal zo? Ei vindt het lelijk. En Ei heeft de indruk dat Joe Carioca toen steeds meer een typetje werd. Of bevat dit verhaal een geweldige sportieve satire? Vergelijkbaar met het verhaal 'Een vagebond als president', dat Rockerduck omschrijft als "een geweldige politieke satire"?
Hoe dan ook, de avonturenseries van Joe Carioca zijn stopgezet.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Smaken verschillen, blijkbaar. Maar het gaat om een voortzetting van een traditie. Interessant dat Rockerduck de brief van Oom Donald noemt, die later in het tijdperk Oom Thom is verdwenen. Is die niet op veler verzoek teruggekeerd, maar dan als kattenbel?

Is dat "op veler verzoek" gebeurd? Hoeveel verzoekjes zijn er gedaan? En zijn die de oorzaak geweest voor de kattebel? Is dat zeker? Waar baseert Ei dat op? Weet iemand dit? Jim? Ferdi?

Ei baseert niets. Ei vráágt: "Is die niet op veler verzoek teruggekeerd, maar dan als kattenbel?"
Hoe dan ook, de brief van Oom Donald was een tijd verdwenen. En in recente jaren keerde deze in sterk afgeslankte vorm terug. Volgens Ei na gesmeek op McDuck, toevallig of niet. Maar Ei kan zich vergissen.

Rockerduck schreef:Ei moet er niet 'tegenwoordig' bijhalen als we het over de jaren '80 hebben t.o.v. de jaren '70.

Ei bepaalt zelf of Ei het ook over tegenwoordig heeft.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Ei heeft gesteld dat sinds 1984 met Oom Thom's hoofdredactie een neergang is ingezet, of tenminste voortgezet. Of Rockerduck of Ei de onder Roep verdwijnende kroonjuwelen nog zien in de jaren 1984-1989, doet weinig af aan het feit dat volgens Roep zelf de populariteit van tekstverhalen en niet-Disney strips in het Weekblad bedroevend was.

Wat doet dat ertoe? Wat heeft het één met het ander te maken? Thom Roep kan nog zoveel vinden. Wordt het daarmee meteen waarheid? Ik heb voorbeelden gegeven van een voortzetting van de zogenaamde "gouden jaren '70" (die Ei eerst nog afdeed als gemakzuchtig, toen hij nog dacht dat Roep toen al hoofdredacteur was) in de jaren '80, met o.a. tekstverhalen, niet-Disney strips en rubrieken.

Ei vindt dat de jaren 70 makkelijk goud te noemen zijn vanwege de vele Barks-herdrukken. Vanwege die verhalen zijn de jaren 70 populair bij vele Ducklezers. Helderlezende Rockerduck meent blijkbaar te zien dat Ei er inmiddels anders over denkt. Ei zou voortaan eigenlijk aan Rockerduck moeten vragen wat Ei vindt. :)
Hoe dan ook, Rockerduck heeft blijkbaar, in tegenstelling tot Ei, wel een vergunning om Oom Thom te wantrouwen. Want geeft Oom Thom antwoord, is het weer niet goed. Zo goedgelovig moet Ei tegenover onderzoekjes staan, dus waarom is Rockerduck nu wel wantrouwend? Het lijkt zowat een beetje op het zwartmaken van Thom, als Ei zo vrij mag zijn. Iets wat Ei ook al verboden is.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:'Ditjes en Datjes van Donald Duck' waren dus een voortzetting van oude tijden. Waar is deze overbekende rubriek gebleven? Let op de kracht van de titel. De alliteratie, bijvoorbeeld. Zo'n titel schrap je als hoofdredacteur niet graag, zou Ei zeggen. Wat is ervoor in de plaats gekomen?

'Ditjes en Datjes' is door Thom Roep *teruggehaald* in de late jaren '80, terwijl het sinds de jaren '60 niet meer gebruikt was.

De 'Ditjes en Datjes' zijn door Oom Thom teruggehaald en vervolgens weer stopgezet.

Rockerduck schreef:Vergeleken met Robert De Niro is een gemiddelde soap-acteur belabberd in z'n werk. Beoordeeld op z'n eigen merites is zo'n soap-acteur nog stééds belabberd. Dat geldt ook voor Sander Gulien, die ik nog geen pagina in de schoolkrant zou gunnen met z'n gepruts. Daar is niks "makkelijks" aan. Er zijn zoveel tekenaars die belabberd zijn, zónder ze te vergelijken met Barks, gewoon omdat hun werk op zich al rampzalig is. Pak er maar een gemiddeld S-verhaal bij.

Zo beoordeel je tekenaars niet op hun eigen merites. Zo beoordeel je ze op je eigen smaak.
Een gemiddelde soap-acteur is in een soap niet belabberd, maar gemiddeld. Dus beoordeeld op z'n eigen merites is zo'n soap-acteur dus gemiddeld.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Voorlopig is het Rockerduck die zich ontpopt als Oom Thom's grootste fan.

*Zucht* Wéér die obsessie met Oom Thom, terwijl ík het had over Verhagen, Gulbransson en Heymans (en dan was ik De Jonge nog vergeten). Weet je wat, Ei, ga ergens een "Ik haat Thom Roep"-topic oprichten om je uit te kuren.

Wéér die obsessie met Oom Ei. Nu wil Rockerduck al een speciaal Ei-topic oprichten. Houdt de verering dan nooit op? Straks gaat Ei hierdoor geloven dat Ei een even grote of nog grotere beroemdheid is dan Oom Thom.

Misschien zou Rockerduck, als hij Oom Thom wil prijzen, er beter aan doen om te wijzen op de Jippes-uitwerkingen van Barks's pensioenverhalen, die in Nederland zijn begonnen. Ei zou zowat spreken over een korte gouden jaren 90. Maar dan raakt Ei-deskundige Rockerduck in de war. :P

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Waarom werkt Daan Jippes voor Egmont, en niet voor Nederland? Zou het misschien kunnen omdat Egmont een betere werkgever dan Oom Thom's redactie is?

Dat zou kunnen. Waarom vraag je het Jippes niet? Bij Egmont betaalt men meer, dat kan al genoeg zijn. En daar keurt men zomaar bedroevende scenario's goed zoals 'Prisoner of White Agony Creek' en 'Letter from home'. Voor zo'n makkelijke baas zou ik ook wel willen werken.

Rosa's 'A Letter From Home' (2004) is altijd avontuurlijker dan wat Nederland in pakweg de laatste 15 jaar voortbrengt. Zelfs zo'n gebrekkig verhaal dat barst van de fouten, bevat meer leven dan de Nederlanders in hetzelfde jaar wisten voort te brengen. Laten we eerlijk zijn. Had Rosa niet steeds Barks aan de haren meegesleurd, dan had Ei op zich weinig kritiek op Rosa's werk gehad.
http://coa.inducks.org/s.php?c=D+2003-081
Maar goed, wie weet heeft Rockerduck in zijn kaartenbak een heel andere mening van Ei of diens voorgangers liggen. Dus we wachten maar af wat Ei werkelijk vindt. :D
Een Nederlandse topper zou een detective-achtig Duckverhaal over een treinreis moeten zijn, door Mau en/of Bas Heymans. Uit 1994 of zo. Na veel spanning en opbouw vliegt de boef (een hondengezicht) aan het einde van het verhaal weg. Het verhaal werd zomaar afgeraffeld. Zo erg is Rosa nooit geweest. Maar ja, die deed griezelig met Barks.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Dat tekenaars na een bepaalde periode inzakken, is inderdaad iets wat niet enkel onder Roep gebeurt. Het systeem waar Rosa over heeft geklaagd is overal te beklagen. Maar is het in Nederland zo mogelijk niet nog beklagenswaardiger dan bij bijvoorbeeld Egmont? In Nederland krijgen Disney auteurs geen naamsvermelding (credits), en hoofdredacteur Oom Thom wel.

In Egmont krijgen de tekenaars en schrijvers wél credits. Wat kopen ze daarvoor? Ze verdienen er niks extra's aan. Ei heeft zelf betoogt hoe het noemen van credits alleen maar in het voordeel van de uitgever werkt. Het promoten van 'grote namen' brengt alleen geld in het laatje voor de uitgever. De auteurs verdienen er niets mee.

De auteurs hebben tenminste publiekelijk eer van hun werk. Als ze ergens anders willen werken dan bij Disney, kunnen ze duidelijk aantonen wat hun repertoire is. Zo heeft Frank Jonker eer van de naamvermelding bij zijn werk voor 'Tina' en 'Bob Evers'. Als hij goed werk levert, krijgt zijn naam meer marktwaarde.
De eer en de verhoging van marktwaarde kan betekenen dat een auteur gemotiveerder wordt en betrokken blijft. Het gaat immers om zijn/haar naam. Maar misschien zit de uitgever daar niet zo op te wachten. Rosa werd door uitgevers lastig gevonden, met zijn betrokkenheid en mondigheid.

Rockerduck schreef:
Ei schreef:Ze krijgen er te maken met grilligheden van de redactie, die hen gerust voor de prullenbak laat werken.

Hoe verschilt dat van Robert Klein, die geen scenario's mag maken over Dagobert's jeugd, omdat dat volgens Egmont conflicteert met Rosa's universum? Dat is door Rob op McDrake vertelt. Of wat dacht je van het idiote besluit dat Otto meer dan een decennium lang niet gebruikt mocht worden, ja, zelfs als "dood" beschouwt moest worden? Nu is er opeens een recent Otto-verhaal. Zijn dat soms geen grillen?

Ei schreef:Scenaristen zien het resultaat van hun werk pas op hetzelfde moment als lezers, wat jaren kan duren.

Dat is bij Emont niet anders.

Oke, dan blijft als voordeel Egmont's naamsvermelding staan.
Ei vindt het grillig doch sportief van Egmont, om terug te komen op de beslissing om Otto Van Drakenstein "dood" te verklaren. Was men in Nederland maar zo grillig, dat men terugkeert van het bij voorbaat uit Donald Duck Weekblad verbannen van personages zoals Otto.
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

Berichtdoor Ridder ter Geit » ma apr 20, 2009 9:42 am

Thom Roep heeft mij ooit geantwoord dat het verhaal van 'Dagboek van een Kat' volgens hem al af was. Dat vond ik wel heel vreemd. Ik vroeg het juist omdat ik me al jaren zorgen maakte over Toby, die van huis was weggelopen en rondzwerfde...
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 3835
Geregistreerd: ma jan 01, 2007 2:47 am

Berichtdoor Duckfan van Down Under 3 » ma apr 20, 2009 4:07 pm

Vraag: Oom Thom zegt altijd dat jullie te oud zijn enzo, en wat jullie zo leuk vinden vinden jullie zo leuk omdat dat komt uit de tijd dat jullie naive kinderen waren, blablablabralbral huffelpuf, maar wat nou als iemand het zou vragen UIT de "doelgroep"? Gevraagd DOOR de naive generatie (wat ook weer blablablabralbral huffelpuf is)? Zoals huugduck, ik en mcDuck King (hier kan ik ernaast zitten).
Duckfan van Down Under 3
Member
 
Berichten: 57
Geregistreerd: ma apr 20, 2009 3:27 pm

Berichtdoor huugduck » ma apr 20, 2009 5:30 pm

Duckfan ben je weer terug.
Kwik Kwek & Kwak duck, 60 cent voor lollies
huugduck
Member
 
Berichten: 1069
Geregistreerd: do maart 06, 2008 6:25 pm

Berichtdoor Ei » ma apr 20, 2009 10:58 pm

Uit het topic 'Wat verdienen striptekenaars eigenlijk????????':
2009-04-29 18:44:09, Duckfan van Down Under 3 schreef:
Duckfan van Down Under 3 schreef:Geen zorgen! Binnen een paar jaar (lees decennia) is de Roeper met pensioen. Dan kunnen jullie weer over iemand anders gaan klagen. Heeft iemand op McDrake eigenlijk wel serieus zin in een baantje als hoofdredacteur van de Donald Duck? Nee, weet je wat nog eens wat zou zijn: heel McDrake hoofdredacteur. Dan kan iedereen meebeslissen wat er in de Duck, Duck Extra en andere dingen komt te staan. De ene week "Een Rockerduckilitieus Weekblad", de andere week is het pasen (Ei). Iedereen met internet en goede ideeen vindt zijn idee een paar weken later terug in de Donald Duck. Nooit meer topics verspillen met klagen over Thom Roep. Gewoon 1 topic: "Wat komt er volgende week in de Donald Duck?". Ferdi en Jos kunnen gewoon meekijken, en misschien kunnen ze nog een beetje te zeggen hebben. Nog 1 keer misschien een Donald Duck zoals die vroeger was, in 2009. Een soort digiduck dus. Mensen kunnen gewoon ZELF beslissen wat er de volgende week in de DD komt. Vicar? Deze keer dan. Rosa? Misschien weer eens die onepager uit '92. Terug naar 1975? Okee, omdat jij het bent, Rockerduck. Douwe Dabbert? Hij komt weer terug! Tom Poes? Leesverhalen? Je vraagt er maar om. Jammer genoeg is dit een net iets TE rooskleurige toekomst. Nee, dan krijgen we weer een andere slechte hoofdredacteur. Je hebt geluk als hij van McDrake heeft gehoord. MAN, hebben jullie het nou nog niet door? DE PERFECTE DONALD DUCK BESTAAT GEWOON NIET!

Zo! Duckfan heeft gesproken! Poe!

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=12138#p12138
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

Berichtdoor Ei » ma jun 15, 2009 3:40 am

Uit het topic 'Donald Duck Facsimile serie':

2009-06-14 14:53:00, Ei schreef:
Carl Rosa schreef:Ik hoop dat ze stoppen na 1965. Daarna werden ze slechter en slechter met als dieptepunt de jaren 69 t/m 72. Vanaf 73/74 werd het weer wat.

Heb je de jaren 1969 t/m 1972 wel eens gelézen? Ei vindt ze in elk geval beter dan wat je anno 2009 in de winkel vindt. Veel beter.
Ga zelf maar na: Boze Wolf- en Hiawatha-verhalen van Piet Wijn van de Toonder Studio (en later Douwe Dabbert). Vervolgstrips van De Smurfen en Tom Poes. Tekstverhaal van Pipi Langkous, geïllustreerd door Carl Hollander. Personages zoals Otto van Drakenstein, Bella Duck, Diederik Duck, Tobber en de Aristocats. Toen was er leven in de tent.

Het schijnt erbij te horen om de jaren 1969 t/m 1972 genadeloos af te kraken. Dat papegaait iedereen blindelings na. De hoofdreden is natuurlijk dat er te weinig Barks in die jaren te vinden is.
In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14690#p14690

2009-06-14 15:22:06, Duckfan van Down Under schreef:Ik wil verder gaan daar waar Ei stopte. Ei vergat de vervolgverhalen van De Kleine Kapitein en Pipo. Maar Ei heeft ook een beetje ongelijk. De jaren 1969-1972 waren slecht omdat het merendeel van Nederlandse bodem werd getekend door Carol Voges. En die tekent niet zo goed.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14692#p14692

2009-06-14 20:00:51, Rockerduck schreef:
Ei schreef:Het schijnt erbij te horen om de jaren 1969 t/m 1972 genadeloos af te kraken. Dat papegaait iedereen blindelings na. De hoofdreden is natuurlijk dat er te weinig Barks in die jaren te vinden is.

Er zijn vele andere redenen om die jaargangen af te kraken. Dat is echt wel ergens op gebaseerd. Een slordige verzorging vind ik één van de hoofdredenen. Daarnaast zéér slecht getekende verhalen, onder andere gruwelijke Nederlandse Donald Duck-verhalen (dus niet Hiawatha en Boze Wolf, maar echt Duck); eentonigheid met steeds maar weer om de andere week Wolf en Hiawatha; lelijke voorplaten; onverzorgde brievenbussen; haast geen redactionele bijdragen; verhalen die niet te volgen zijn etc.

Ei schreef:In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

Jaren '70 zijn door Ei terecht geroemd als de 'gouden jaren'. Dus er is geen reden nu de jaren '70 Weekbladen af te vallen. Persoonlijk vind ik dat het blad vanaf 1974 steeds beter wordt, maar niet door de Barks-verhalen, maar door betere verzorging, aantrekkelijkere voorplaten, mooiere brievenbussen, de Disney Doos, betere leesverhalen, betere niet-Disney strips (o.a. Chlorofyl) etc.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14713#p14713

2009-06-14 20:08:03, Duckfan van Down Under schreef:Weet je wat die jaren daarna ook goed maakte, iets wat ik ZO graag terug wil zien, zo "machtig", de Galerij der Groten.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14715#p14715

2009-06-14 20:19:26, Robb_K schreef:
Rockerduck schreef:
Ei schreef:In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

Jaren '70 zijn door Ei terecht geroemd als de 'gouden jaren'. Dus er is geen reden nu de jaren '70 Weekbladen af te vallen. Persoonlijk vind ik dat het blad vanaf 1974 steeds beter wordt, maar niet door de Barks-verhalen, maar door betere verzorging, aantrekkelijkere voorplaten, mooiere brievenbussen, de Disney Doos, betere leesverhalen, betere niet-Disney strips (o.a. Chlorofyl) etc.

En beter omdat verhalen, covers en voorplaten en pruikprenten van Daan Jippes, Freddy Milton, Ben Verhagen en andere beter tekenaars zijn verschenen.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14724#p14724

2009-06-14 20:48:09, Haan schreef:Haan vindt 2009-2013 en 1969-1972 heel goed vergeleken met wat we nu hebben. Echt, Haan snapt niet hoe de Donald Duck nu nog 743.291 abbonnees heeft.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14727#p14727

2009-06-15 00:58:03, Ei schreef:
Rockerduck schreef:
Ei schreef:Het schijnt erbij te horen om de jaren 1969 t/m 1972 genadeloos af te kraken. Dat papegaait iedereen blindelings na. De hoofdreden is natuurlijk dat er te weinig Barks in die jaren te vinden is.

Er zijn vele andere redenen om die jaargangen af te kraken. Dat is echt wel ergens op gebaseerd. Een slordige verzorging vind ik één van de hoofdredenen. Daarnaast zéér slecht getekende verhalen, onder andere gruwelijke Nederlandse Donald Duck-verhalen (dus niet Hiawatha en Boze Wolf, maar echt Duck); eentonigheid met steeds maar weer om de andere week Wolf en Hiawatha; lelijke voorplaten; onverzorgde brievenbussen; haast geen redactionele bijdragen; verhalen die niet te volgen zijn etc.

Waarom klaagt niemand over de jaren 50, die nu volledig in de facsimile-serie zijn verschenen? Is het Nederlandse tekenwerk daar beter dan de jaren 1969 t/m 1972? Of geldt voor de jaren 50 een nostalgie en historie, die latere jaren niet verdienen?

In de jaren 1969-1972 zijn de Nederlandse voorplaten wat Ei betreft ook goed. Ze hebben een duidelijke grap en door hun karige achtergrond, die vaak uit een enkele steunkleur bestaat, zijn ze duidelijk herkenbaar. Ei vindt de illustatie vaak wat klein. Maar door de vaak lege achtergrond is het logo duidelijk zichtbaar. In de jaren 60 ontstond de basis voor de latere voorplaten. Het welbekende logo en de plaatsing ervan, is in de jaren 60 geïntroduceerd en sindsdien vrijwel hetzelfde gebleven.
Wat betreft Nederlandse Boze Wolf- en Hiawatha-verhalen begon het wat betreft Ei echt leuk te worden met de Toonder Studio, die ook Tom Poes deed. Iedere lezer van die tijd herinnert zich de kwelende, pianospelende Juffrouw Schaapkens van de damesclub, in de Wolfverhalen. En wat te denken van het indianendorp. De vrouw met het tennisracket en haar man met een verband om zijn hoofd; de stapel kippetjes en maiskoeken; de maffe medicijnman met het trommelvormige, grijnzende hoofdmasker. Dat zijn Nederlandse invullingen.
[...]

Ei zit in spanning af te wachten tot de jaren 1969-1972 in facsimile verschijnen. Mocht dat ooit gebeuren. In het huidige tempo duurt het nog 10 jaar. Nog een decennium voor het eerherstel kan beginnen.
Als de jaren 1960-1973 compleet in facsimile zijn verschenen kan Ei eindelijk eens discussiëren met mensen die deze jaren daadwerkelijk gelezen hebben. :P Want wie van de huidige generatie heeft deze jaren momenteel nog in bezit? Voor velen zullen ze van horen zeggen zijn, durft Ei te wedden. :)

Rockerduck schreef:
Ei schreef:In de jaren 60 daalt het aantal Barksverhalen. Vanaf 1973/1974 kwamen de Barks-imitators en de Barks-herdrukken uit de jaren 50. Vanaf 1973/1974 werden veel personages geweerd die niet door Barks verzonnen zijn. Waaronder bovengenoemde Otto en de rest.

Jaren '70 zijn door Ei terecht geroemd als de 'gouden jaren'. Dus er is geen reden nu de jaren '70 Weekbladen af te vallen.

Ei valt de jaren 70 niet af. Er begint vanaf 1974 een nieuwe periode, die echter wel voor een groot deel teert op oude glorie. Materiaal uit de Amerikaanse jaren 30 t/m 1966, tot aan het pensioen van Barks. Aanwinsten van de jaren 60, zoals Diederik, Bella en Otto, werden daarin volkomen genegeerd. Vanaf 1974 werd de klok langzaam stilgezet. Noem maar een bekend, nieuw Duck-karakter uit de jaren 70.

Natuurlijk is er in de jaren 1952-1973 onervarenheid te vinden die vooral in historisch perspectief interessant is. Maar is het niet zo dat in de jaren 70 meer mogelijkheden beschikbaar waren? Al was het maar omdat men kan teren op kennis die is opgedaan in de eerdere jaren. Ervaring van voorgangers.
Zo is Barks in feite ontdekt door die legendarische, strenge, onbekende schooljuffrouw uit de jaren 50. Of wie het ook was, die toen Barks besloot te plaatsen. Dat is opgepikt door lezers als Thom Roep en Daan Jippes, die daar vanaf 1974 op voortgeborduurd hebben. Zij hebben bijgedragen aan de revival van Barks's werk. De revival. Barks was reeds ontdekt in Nederland in 1952, toen Roep en Jippes nog in de schoolbanken zaten.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14731#p14731

2009-06-15 02:11:36, Rockerduck schreef:Poeh, ik heb die Ducks wel degelijk gelezen. Niet veel, natuurlijk, want ze zijn schaars, maar ik heb ze wel degelijk in mijn verzameling.

Nee, de voorplaten kan ik niet mooi noemen. Vaak bevat de cover niet eens een grap, maar gaat het om een saaiige tekening van een bepaald figuur. De Brievenbussen zijn van eenzelfde armzalige invulling- áls er al een Brievenbus is, want vaak begint men maar op blz. 2 al met de strips. Klaagt Ei over de afwezigheid van redactionele bijdragen heden te dage? Dan zal hij de jaren '60 wel helemaal huilen met de pet op vinden.

Dat er een Juffrouw Schaapkens of een paar terugkerende indianen rondlopen in die verhaaltjes, wil nog niet zeggen dat er daardoor variatie was. Die variatie kwam voornamelijk door het optreden van figuren als Otto, Diederik en Bella. Maar die kwamen niet iedere week, in tegenstelling tot de eeuwige Wolf en Hiawatha. Kende men in de jaren '60 geen Broer Konijn, Rakker, Dumbo of andere secundaire karakters? (Als het dan toch persé moet.) Bovendien lijkt die Toonder-Hiawatha in niets op de "echte", oorspronkelijke Hiawatha. De Toonder-variant maakt er qua uiterlijk bijna een tiener van.

De Ducks van de jaren '70 zijn verzorgder, mooier, beter. De gouden jaren.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=14733#p14733
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

Berichtdoor Ei » ma jun 15, 2009 6:13 am

Rockerduck schreef:Poeh, ik heb die Ducks wel degelijk gelezen. Niet veel, natuurlijk, want ze zijn schaars, maar ik heb ze wel degelijk in mijn verzameling.

Hoeveel? Ei heeft jaargang 1962 compleet, het meeste van 1966-1969, vanaf 1970 vrijwel compleet of compleet.
De grote gaten bij Ei zitten dus in jaren 1960-1961, 1963-1965.

Op basis van bovengenoemde verzameling is Ei van mening dat Donald Duck weekblad vanaf pakweg 1966 speelser wordt dan in voorgaande jaren. Frisser. Met aanwinsten als De Smurfen. Die strips van Peyo zijn een voorloper van de niet-Disney strips van de jaren 70. Zoals Chlorofyl.
Ook de tekstverhalen, zoals 'De Kleine Kapitein' van Paul Biegel, worden speelser in de jaren 60. In de jaren 70 werd de keuze van tekstverhalen wat zwaarder, zoals in de jaren 50. Vanaf pakweg jaren 90 werd de keuze weer speelser, met o.a. 'Dagboek van een kat'.

Wat Ei vooral stoort is dat er vaak naar de jaren 60 verwezen wordt als een verloren periode, waarin niets gebeurde. Ei meent dat ook die periode van groot belang is in de ontwikkeling van Donald Duck weekblad.
Ei heeft uit de geschiedenis begrepen dat de Duck zich begin jaren 60 overwegend op een jong publiek ging richten, om stripblad 'Pep' zich op de ouderen te laten richten. Dit zou voor een grote daling in de verkoop gezorgd hebben. Wat logisch is, want als de ouderen weggaan (al dan niet naar Pep) heb je een kleiner publiek.
Vanaf pakweg 1974 is die koers teruggedraaid en is de Duck zich ook weer op ouderen gaan richten. Vanaf pakweg mid-jaren 80 tot met 2009 ligt de koers weer op verkinderlijking. De zogenaamde diepere laag waar studenten zo dol zijn, zoals in Barksverhalen, wordt geregeld actief vermeden. Een land als "Pafboemistan", een protestmars over marsepein: ze zijn verboden in de Duck.

Rockerduck schreef:Nee, de voorplaten kan ik niet mooi noemen. Vaak bevat de cover niet eens een grap, maar gaat het om een saaiige tekening van een bepaald figuur.

Dat in gebeurd in pakweg 1968-1973, dat er voorplaten verschijnen die bewust een illustratie zonder grap bevatten, van afwisselende(!) personages. Ei vindt dat wel een leuk idee. Mag best terugkomen. Waarom moet een voorplaat persé een grap bevatten?

Rockerduck zou die Prikprent-achtige voorplaten minstens moeten prijzen vanwege de keuze van Otto van Drakenstein en Diederik Duck als personages.
Ei herinnert zich een illustratie van Diederik die rent met de kat Tobber in zijn arm. Klopt dat? Zoiets kon toen zomaar gebeuren. Dat je alleen Diederik Duck op de voorplaat had. Rockerduck zou die voorplaten ingelijst aan de muur moeten hebben! :)

Rockerduck schreef:De Brievenbussen zijn van eenzelfde armzalige invulling-

De brievenbus van eind jaren 60 heeft een speelse layout. Met "brieven" (alleen Oom's Donald antwoorden) verwerkt in een grote illustratie. Dat speelse is in de jaren 70 verdwenen.

In nummer 2009-15 is er weer zo'n ouderwets speelse brievenbus geweest. Gewijd aan Pasen.
Zo staat de brief van Oom Donald in een tekstballon van een als paashaas verklede Donald. De brievenbus is een grote illustratie van twee pagina's, met de brieven in geplaatst in het tafereel. Een brief op de schutting, op een picknick-kleed; op een tafelkleed; op een ei dat in de lucht gehouden wordt. Detail: een brief die geplaatst is op iemand's achterwerk, vraagt om een mooi plekje in de brievenbus. :)
De illustratie vormt een zoekplaatje van her en der verstopte eieren en visuele grapjes.
Kleurgebruik is verzorgd. Veel lichtgroen, dat aan de voorjaarssfeer bijdraagt. De brieven zijn goed te lezen.
http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/DD2009-15
Deze brievenbus is voor Ei een mooie verwelkoming van de lezer. Ei vindt dat zo'n brievenbus het blad karakter geeft. Zoals dat in eind jaren 60 ook kon gebeuren.
Ei vindt die brievenbus vergelijkbaar met, lukraak, een van bijvoorbeeld 1969-10, die is gewijd aan Jungle Boek.
http://coa.inducks.org/issue.php?c=nl/DD1969-10

Rockerduck schreef:áls er al een Brievenbus is, want vaak begint men maar op blz. 2 al met de strips. Klaagt Ei over de afwezigheid van redactionele bijdragen heden te dage? Dan zal hij de jaren '60 wel helemaal huilen met de pet op vinden.

Ei denkt dat zo'n arbeidsintensieve brievenbus relatief duur is: er moet o.m. speciaal een omvattende illustratie voor gemaakt worden. Dat zou kunnen verklaren waarom de brievenbus van eind jaren 60 soms wordt overgeslagen. Maar dat is een gok.
Wat betreft andere redactionele bijdragen herinnert Ei zich o.m. een special over Disney-film 'Fantasia'. Dat soort bijdragen waren er toen al.

En vergeet niet: In de jaren 70 moet betere techniek beschikbaar zijn geweest dan in voorgaande jaren. De resultaten daarvan lijken veel op wat we heden gewend zijn. Zoals kleurgebruik. Ei denkt dat dit een belangrijke bijkomstige factor is.
Ei denkt dat men in de jaren 60 is geslaagd om creatief gebruik te maken van technische beperkingen die er toen waren. Als het kleurgebruik toch niet natuurlijk kan ogen, waarom dan niet een rode achtergrond?

Rockerduck schreef:Dat er een Juffrouw Schaapkens of een paar terugkerende indianen rondlopen in die verhaaltjes, wil nog niet zeggen dat er daardoor variatie was. Die variatie kwam voornamelijk door het optreden van figuren als Otto, Diederik en Bella.

Alsof alleen personages die Rockerduck leuk vindt, zorgen voor afwisseling. :/
Juffrouw Schaapkens en de gemaskerde medicijnman zijn ook variatie.

Rockerduck schreef:[Otto, Diederik en Bella] Maar die kwamen niet iedere week, in tegenstelling tot de eeuwige Wolf en Hiawatha.

Dat "de eeuwige Wolf en Hiawatha" vaak werden gebruikt, wat zegt dat over de kwaliteit van die verhalen? Is het geen vondst om ze uit te breiden met een variatie aan personages? De kwelende, pianospelende Juffrouw Schaapkens en haar Damesclub zouden tegenwoordig een welkome afwisseling zijn in de Wolf-verhalen. Anno 2009 wordt Midas eeuwig bezocht door zijn moeder. Kun je beter de Toonder Studio hebben.

De Hiawatha-verhalen zijn nimmer zo rijk geweest als in de Toonder-jaren. De vrouw met het tennisracket en haar man met een verband om zijn hoofd; de stapel kippetjes en maiskoeken; de maffe medicijnman met het trommelvormige, grijnzende hoofdmasker. Tegenwoordig woont Hiawatha in een onbekend dorpje, waarin alleen zijn vader, moeder en zus Zilverslang herkenbaar zijn. De variatie is weg.

Rockerduck schreef:Kende men in de jaren '60 geen Broer Konijn, Rakker, Dumbo of andere secundaire karakters? (Als het dan toch persé moet.)

Hoezo, "als het dan toch persé moet"? Is dat een afkeuring?

Eind jaren 60 verschenen verhalen over Jungle Boek. Van Al Hubbard, nota bene. Met personages als Baloe, Bagheera, Koning Louie, Shere Khan, Kaa, Mowgli. Misschien vindt Rockerduck ze te weinig met de film te maken hebben, zoals hij elders op McDrake stelt, maar ze zijn wel degelijk aanwezig.
In 1972 waren er De Aristocats. Waaronder ook verhalen van Hubbard, die eerder Donald's kat Tobber heeft getekend. Het lijkt wel of in latere jaren de katten in de ban zijn gedaan, om plaats te maken voor Rakker. :)

Rockerduck schreef:Bovendien lijkt die Toonder-Hiawatha in niets op de "echte", oorspronkelijke Hiawatha. De Toonder-variant maakt er qua uiterlijk bijna een tiener van.

Is het niet Rockerduck die vindt dat een tekenaar een eigen stijl moet kunnen hebben? Waarom dan niet de Toonder Studio? Waarom moet Hiawatha dan wel sprekend op de "oorspronkelijke Hiawatha" lijken? De logica ontgaat Ei. Ben je nou wel of geen voorstander van een eigen stijl?
En hoezo zou de Toonder-Hiawatha qua uiterlijk bijna een tiener lijken?

Rockerduck schreef:De Ducks van de jaren '70 zijn verzorgder, mooier, beter. De gouden jaren.

Onder meer omdat de afdruktechniek vooruitging. In de jaren 70 had je nog handgekleurde strips. Zie bijvoorbeeld de soms vlekkerige achtergronden. Met het kleurgebruik met computer, van jaren 90 en later, is veel meer mogelijk. Wie weet zijn er tegenwoordig mensen die vinden dat de jaren 90-heden verzorgder, mooier, beter zijn dan de jaren 70. :)

En hoe goud de jaren 70 ook waren: wat betreft variatie in Duck-, Wolf- en Hiawatha-verhalen is Donald Duck weekblad toen achteruit gegaan. In die gouden periode werden o.a. Otto, Bella en Diederik gedumpt. En de jaren 70 hebben zelf, in tegenstelling tot voorgaande jaren, geen enkel nieuw Duckpersonage opgeleverd. Dat had een Nederlandse introductie van Brigitta Gans kunnen zijn, maar die werd overslagen. Het is helaas niet alles goud wat er blinkt.
Ei
Member
 
Berichten: 1826
Geregistreerd: zo dec 31, 2006 6:55 pm

VorigeVolgende

Keer terug naar Donald Duck weekblad

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron