Ferdi F schreef:McDuck King schreef:Verschrikkelijk, al die onnodige albums. En dan nog de slechste verhalen bij tekenaars kiezen ook. Omdat dat goedkoper is.
Onzin! Er bestaan geen duurdere of goedkopere verhalen. Het is goedkoper om verhalen te herdrukken die we al digitaal hebben.
Dus bestaan er duurdere of goedkopere verhalen! Digitale verhalen zijn goedkoper.
Ferdi schrijft het zelf.
Wat Ei doet afvragen vanwaar het enthousiasme van redacteurs vandaan komt om berichten van lezers als onzin te bestempelen, terwijl die lezers toch gelijk blijken te hebben.
Ferdi F schreef:We kiezen er juist bewust voor om bij herdrukken een mix te maken van ouder en nieuwer werk. Dat heeft dus helemaal niets te maken met goede of slechte verhalen.
Wel dus. Want digitale verhalen zijn goedkoper. Men zal wel twee keer nadenken voordat men een ouder verhaal kiest, dat nog gedigitaliseerd moet worden. Lezers zien dat. Die van een aantal auteurs vooral recenter werk.
Ferdi F schreef:En of een verhaal goed of slecht is, is natuurlijk ook een persoonlijke mening.
Wat maakt de "persoonlijke mening" van een redacteur dan meer waard dan die van een ander? Als een redacteur niet van andijvie houdt, is een verhaal over andijvie dan slecht?
Of een verhaal goed of slecht is, is vooral te bepalen aan een aantal meetpunten. Daar lijkt de redactie niet altijd van op de hoogte, dus moeten ze het dan maar van hun smaak hebben. Het excuus "persoonlijke mening" gaat dus niet werken. Bij "persoonlijke mening" ontstaat het beeld van een redactie die de eigen smaak prefereert boven de smaak van het publiek. Dan komt een verhaal in een album omdat Ferdi het een leuk verhaal vindt, en niet omdat het een deugdelijk verhaal is.
Ferdi F schreef:Denk je echt dat wij op de redactie expres een album gaan vullen met goedkope slechte verhalen? Dan gaan mensen toch onze albums niet meer kopen?
Waar is de samenstelling dan op gebaseerd? Ei denkt niet dat de redactie "expres" een slechte samenstelling maakt. Ei denkt dat de redactie het onbewust doet. Men klikt wat verhalen aan en hop, daar ligt weer een album. Want kun je anders doen, met "anderhalve vent en een paardenkop"?
Lezers worden door de redactie gewezen op een hoge produktie door een kleine bezetting. Maar zodra ze concluderen dat het dus werk aan de lopende band is, is het weer niet goed. Dan moeten lezers zeker geloven dat Oom Ferdi wekenlange research heeft gedaan om de pareltjes uit de archieven op te duiken.
Wat wil de redactie nou eigenlijk dat het publiek gelooft?
Ferdi F schreef:Zijn opnieuw herdrukte verhalen dan slechte verhalen? Daar reageerde ik namelijk op.
Bij Gladstone en Gemstone werden bepaalde verhalen van Barks overbelicht. Alsof er, overdreven gesteld, elk jaar een herdruk van 'Only a Poor Old Man' verscheen. Dan gaat zo'n verhaal vervelen, vindt Ei.
Ferdi F schreef:Dat er van Strobl en Baradbury verhalen zijn geplaatst die nog niet lang daarvoor in Duck (Extra) hebben gestaan is een geldkwestie. Een album met alleen maar oude opnieuw gedigitaliseerde verhalen kost meer dan een album met digitale verhalen. En dat wordt geprobeerd een beetje af te wisselen. In dit geval is dat inderdaad wel jammer.
Dus er bestaan duurdere en goedkopere verhalen.
Ferdi F schreef:In de Scarpa- en Millet Lopez albums stonden zelfs nieuwe verhalen die in Nederland nog nooit verschenen waren. Maar in het geval van de laatstgenoemde werd er alleen maar gemopperd over hoe minderwaardig deze tekenaar wel niet was. Is het afkeuren van zo'n tekenaar dan ook niet 'vernietiging van talent' (zie topic Nederlandse redactie)?
Er is natuurlijk een groot verschil tussen afkeuring door een redactie en afkeuring door een publiek. In het geval van Millet Lopez is zijn werk gepubliceerd, is hij ervoor betaald en kan hij leren van de kritieken des volks. Dat is een groot verschil met het domweg in de vuilnisbak dumpen van een onbetaald, goed scenario van Frank Jonker.
Redactie ziet een groot verschil tussen redactie (zijzelf) en fans. Maar als het moeilijk wordt, zijn redactie en fans inwisselbaar? Nee, die vlieger gaat niet op. Het afkraken van gepubliceerd, betaald werk is van een heel andere orde.
Ridder ter Geit schreef:Dat Rosa-album was juist daarom inderdaad wel geweldig! Want nu stonden er die verhalen in die niet in de Dagobert-reeks hadden gestaan en dus die verhalen die fans al tijden zoeken en die moeilijk te vinden zijn. Er stonden verhalen in die ik al had opgegeven en die veel fans nooit zouden vinden, omdat ze alleen in een vakantieboek hadden gestaan en inkleuring te duur zou zijn. Ik was dus aangenaam verrast dat ze toch de moeite hadden genomen die oude vakantieboekverhalen alsnog ingekleurd in een album uit te brengen.
Wat Ei doet afvragen: waarom kan het nu ineens wel?
Blijkbaar heeft de redactie ondanks de financiën en de taboes, toch de nodige ruimte om zelf beslissingen te nemen. Leest iedereen mee? Eerst kon het niet, en daarna toch wel. Rarara, hoe kan dat? Is de "persoonlijke mening" in de tussentijd veranderd?
Carl Rosa schreef:Het afdrukken van verhalen in albums die net in een DD of DDE gestaan hebben is echt heel goedkoop en boerenslim (= op een goedkope manier geld verdienen, de mensen voor dom houden).
De verhalen die in Donald Duck Extra hebben gestaan, waren reeds in de Extra al goedkoop.
Carl Rosa schreef:Er zijn zóveel goede en leuke verhalen in de geschiedenis van de Duck gemaakt, óók van Strobl (lelijk ingekleurd de herdrukken donkerblauw, paars - gretvr... ik weet het, het zijn kant-en-klare ingekleurde versies uit Zuid-Europa - mmm weer goedkoop...). Als je écht liefde voor het vak hebt zoals je onlangs nog aangaf graaf dan eens dieper in de geschiedenis van de weekbladen en haal er de pareltjes uit.
Wat is het onderscheid tussen "liefde voor het vak" en "persoonlijke mening"?
Carl Rosa schreef:Ik heb het idee dat er vaak alleen maar aan goedkoop gedacht wordt en "de mensen kopen het toch wel". Aan de andere kant snap ik ook wel dat we voor € 4,50 niet het mooiste hoeven te vewachten want het is goedkoop voor een boel bladzijden maar toch....
Ja, maar als je dan als lezer concludeert dat de redactie goedkope, opgedirkte pulp produceert, wordt dat natuurlijk onzin genoemd. En als je dan vraagt om een verzorgde uitgave, is daar geen geld voor. Wat wil de redactie nou eigenlijk dat het publiek gelooft?
Rockerduck schreef:Ik begrijp dat het een geldkwestie is. Wat ik jammer vind, is dat er een 'auteursserie' wordt opgestart, die halverwege begint te zwalken vanwege zo'n geldkwestie. De reeksnaam en de teksten op de achterkant van de albums suggereren dat het in het album gaat om de 'grappigste avonturen', die zelfs in één adem met de naam Carl Barks genoemd mogen worden. Daarbij verwacht ik dat inderdaad met veel liefde en moeite alleen de échte pareltjes in zo'n album verschijnen. Als dan om financiële redenen wordt besloten om maar te pakken wat we toch nog hebben liggen, is het niet verwonderlijk dat lezers zich cynisch af gaan vragen wat dan eigenlijk nog het verschil is tussen zo'n zogenaamde auteursserie en de Big Fun.
Aanvankelijk leek met de serie de archieven open te gaan, maar het werd al gauw een verzameling van overwegend redelijk makkelijk beschikbaar werk. Het is vrij makkelijk een naar een handvol Mau Heymans-verhalen te graaien. Lastig wordt het, als men echt moet gaan zoeken en selecteren. Is het Roddelflop-verhaal al herdrukt? Wie weet is tekenwerk zoek. En moet het nog gedigitaliseerd worden.
Zoals (duur) oud en nieuw (goedkoop) werk wordt gemixt, worden ook oude en nieuwe artiesten gemixt. Wil de redactie ons oprecht doen kennismaken met het werk van nieuwe ("digitale") auteurs, of heeft het vooral te maken met een kostenplaatje?
Enerzijds is het mooi dat lezers nu duidelijk verschillen in stijlen kunnen onderzoeken, maar is het anderzijds niet wat overdreven om iedere auteur van minimaal 96 bladzijdes, een speciaal album te geven?
Ook ligt de selectie niet meer op wat de grappigste avonturen van Donald Duck zijn, maar wat de grappigste avonturen per auteur zijn. Met als gevolg een sterke wisseling in kwaliteit en stijl.
Rockerduck schreef:Voor het plaatsen van verhalen die nog niet in Nederland zijn verschenen niets dan lof, laat dat voorop staan. Overigens zijn er ook genoeg McDrakers die de keuze voor een Millet of een Santanach wél heel geslaagd vinden, bijv. kritische Ei en Ridder ter Geit. Die zijn het eens met de mening van de redactie dat deze tekenaars vakmanschap tonen door het maken van overzichtelijke, duidelijke pagina's zonder poespas, zoals Barks dat ook deed.
Spreek voor jezelf, Rockerduck. Ei weet momenteel van geen Millet of Santanach af.
Het zou wel tijd worden voor een Carol Voges album. Kan de redactie na jaren, eindelijk eer betonen aan een van hun eerste tekenaars. Maar een Voges-album is natuurlijk te duur, omdat al die verhalen gedigitaliseerd zou moeten worden.
En wat te denken van een Hubbard-album, met o.m. Duckverhalen waarin Diederik en Otto voorkomen, zoals:
http://coa.inducks.org/story.php?c=S+64008http://coa.inducks.org/story.php?c=S+64130Rockerduck schreef:Laten we niet net doen alsof Rockerduck overal over moppert. Het album staat bij mij in de kast.
Léés je het?
Rockerduck schreef:Ik vraag me wel één ding af: hoe kan het dat je bij bepaalde albums kosten mag maken door verhalen in te kleuren of nieuwe verhalen aan te kopen, terwijl je bij andere albums blijkbaar op de centen moet letten?
Een hele goede vraag. Blijkbaar heeft de redactie best wat speling, als men echt iets wil. Onthoud dat goed.
Ik heb mijn fortuin vergaard door slimmer te zijn dan slimst, en harder dan hardst!