Oom Donald's Brievenbus (herkansing)

[Rubberduck]

Om deze brief heb ik toch wel heel hard moeten lachen, bij herlezing:

Hallo Oom Donald. Soms staat er een Horoscoop-kalender in uw blad. Mag ik die er uithalen?
Danny Kleinstapel (8 jr.)- Winterswijk
Nou vooruit dan maar, Danny.

Zo droog! Zo onschuldig, zo'n brief van zo'n knulletje. En dan zulk droog commentaar van Oom Donald!
Komt trouwens uit DD 32-1994.

[admin]

Uit het topic 'DD 2010-04':

Ik weet nog wel hoe ze in de vroegere jaren (50) bv opvoedkundig praatje hielden aan het begin van de D-DUck, net als jullie denk ik. Geweldig was dit. Oom D heeft haast nu en kan meestal niet meer dan een opsomming van de verhalen die hij gaat beleven vertellen. Soms!. Vaak is het gewoon een paar regels en tot volgende week! De verhalen komen ongeinspireerd over van er moet weer een dukkie vol en soms is idd de logica of strip wel erg flauw of gewoon ronduit lellijk getekend. Maar goed oud nieuws is het..

Ik ben een groot liefhebber van de stukjes in de jaren 50 van de opvoeder oom Donald!
Hier een voorbeeldje:
"Ik ken veel jongens en meisjes, die niet eens schijnen te weten wat orde en netheid is. Ze doen alleen maar waar ze zin in hebben en als hun iets wordt opgedragen waarvan ze niet houden, voelen ze zich verongelijkt. Ze spartelen tegen en weten allerlei bezwaren te vinden. Aan opruimen hebben ze een broertje dood en om de haverklap gebeurt het, dat ze te laat thuis of op school komen. Laten juist deze jongelui eens goed om zich heen kijken in de natuur. Ze kunnen er héél veel van leren."
(uit: Donald Duck 9, 1953)

Ik vind dit bijzonder hilarisch om te lezen en het geeft heel mooi het tijdsbeeld weer. (Hoewel, de jeugd van tegenwoordig in de toekomst zal vast ook als lui, vervelend en lastig gezien worden.) Toch zou ik nu nooit op zo'n toon schrijven, want ik vind dat de kinderen (destijds superbraaf in vergelijking met 2010) heel negatief worden aangesproken en bijna de hele jeugd wordt over een kam geschoren. Persoonlijk vind ik niet dat Donald moet worden neergezet als het geweten van Nederland en met het vingertje moet wijzen. En als je al een boodschap wil meegeven, dan wel op een positieve en grappige manier!

Het klopt dat de inleiding van oom Donald vaak een korte samenvatting is van het nummer, maar daarnaast geeft hij ook soms (indirect) maatschappijkritiek. In Donald Duck 3 gaat het bijvoorbeeld over de mutsen van Kwik, Kwek en Kwak en dat die geen merk hebben. Donald zegt dan dat hij het dragen van merkkleding eigenlijk heel raar vindt (je betaalt er veel geld voor en je maakt ook nog eens gratis reclame omdat het merk met koeienletters op de kleren staat). Maar ondanks Donalds kritiek snapt hij ook dat de jeugd van tegenwoodig toch waarde hecht aan merken en daarom probeert hij zijn neefjes te helpen door het merk "Hip" te lanceren door het acuut op de mutsen te borduren. Uiteindelijk loopt het hele plan natuurlijk in de soep, maar dat geeft niet. Het getuigt van creativiteit en goede wil en tussen de regels door ziet een (wat slimmere) lezer dat merken vaak ook maar verzonnen zijn om er heel veel geld aan te verdienen. Als dit eventueel iemands ogen opent, dan is dat meegenomen. Hebben ze er niets van geleerd of geen nieuwe inzichten van gekregen, dan is het gewoon jammer. Je kunt naar mijn mening subtiel een boodschap overbrengen, maar je moet merkdragers niet gaan afkraken. In de jaren 50 zou Donald kinderen die per se alleen merkkleding (willen) dragen rustig hebben zwartgemaakt door ze te bestempelen als "kapitalitische meelopers". En dat ze zich diep moeten schamen, want ze dragen kleren die waarschijnlijk tot stand zijn gekomen door kinderarbeid. "En blijf je na mijn verhaal toch Nike-truien dragen, dan hoop ik dat er een vlek op komt die er met drie pakken Omo niet uit gaat!" Ik overdrijf natuurlijk, maar dan plaats ik liever een brief van een kind dat na een verhaal van meester Fred alleen nog Max Havelaar bananen wil eten omdat de boer dan een eerlijke prijs krijgt. Wat de lezer er dan mee doet, is zijn of haar zaak.

Hier is trouwens de link van nog meer pareltjes uit de jaren 50: http://lambiek.net/aanvang/donaldduck_spreekt.htm

Met deugdzame groet,
Oom Donald

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=21004#p21004

Hallo, Jim. Heb ik het goed onthouden dat jij verantwoordelijk bent voor de brievenbus? Nou, ik heb het al eerder gezegd in het topic over DD 02-2010, maar ik vind de brievenbus er met ingang van dit jaar zéér op vooruit gegaan. Niet meer zo'n chaotisch allegaartje als voorheen, en toch nog steeds niet saai. Dus wat dat betreft zit het wel snor.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=21006#p21006

Ik kan wel begrijpen dat dat tegenwoordig nogal uit de tijd lijkt; de insteek van het subtielere moraliserende die Jim hierboven schetst kan ik derhalve wel waarderen.

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=21010#p21010

Fijn te lezen dat je Brievenbus verbeterd vindt!

bron: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=21032#p21032

[Ei]

"Ik ken veel jongens en meisjes, die niet eens schijnen te weten wat orde en netheid is. Ze doen alleen maar waar ze zin in hebben en als hun iets wordt opgedragen waarvan ze niet houden, voelen ze zich verongelijkt. Ze spartelen tegen en weten allerlei bezwaren te vinden. Aan opruimen hebben ze een broertje dood en om de haverklap gebeurt het, dat ze te laat thuis of op school komen. Laten juist deze jongelui eens goed om zich heen kijken in de natuur. Ze kunnen er héél veel van leren."
(uit: Donald Duck 9, 1953)

Ik vind dit bijzonder hilarisch om te lezen en het geeft heel mooi het tijdsbeeld weer. (Hoewel, de jeugd van tegenwoordig in de toekomst zal vast ook als lui, vervelend en lastig gezien worden.) Toch zou ik nu nooit op zo'n toon schrijven, want ik vind dat de kinderen (destijds superbraaf in vergelijking met 2010) heel negatief worden aangesproken en bijna de hele jeugd wordt over een kam geschoren.

Oom Donald schrijft dat hij "veel jongens en meisjes" kent. Dat hoeft lang niet "bijna de hele jeugd" te zijn. Want wat is "veel"?
Verder is Ei het helemaal met je eens. Oom Donald lijkt soms een kinderhater, vindt Ei. Hoewel de Donald van sommige, oudere Barksverhalen best de schrijver van zo'n brief had kunnen zijn. Dat betweterige, dat prekerige. Typisch Donald!

Persoonlijk vind ik niet dat Donald moet worden neergezet als het geweten van Nederland en met het vingertje moet wijzen. En als je al een boodschap wil meegeven, dan wel op een positieve en grappige manier!

Wat vind je ervan, om Donald neer te zetten als schrijver van wat langere brieven? Bijvoorbeeld met de lengte van het citaat dat je geeft?

[Duckfan van Down Under]

Oom Donald lijkt soms een kinderhater, vindt Ei. Hoewel de Donald van sommige, oudere Barksverhalen best de schrijver van zo'n brief had kunnen zijn. Dat betweterige, dat prekerige. Typisch Donald!

Jij hebt over die eerste Barksverhalen, he Ei? Waar het gewoon een beetje ouder-kind (of Donald-neefjes) was, in de WDC's van 1943-1947? Met als voorbeeld "Drie vieze kleine neefjes".

[Appie Aap]

Ik weet niet precies in welk topic dit moest zetten (hier of in dd 5-2010), maar ik wilde dit toch even kwijt.

In Donald Duck nummer 5 van 2010 staat namelijk de volgende brief:
Beste Donald. Ik ben net zo gek op speuren als Mickey Mouse. En vooral in de Donald Duck! Wij hebben thuis alle Donald Ducks vanaf 1972 ingebonden en die lees ik vaak. En weet je wat ik heb ontdekt? In 2009 zag ik een brief van de week die exact hetzelfde was als een brief in 1985! Is dat niet toevallig?

Met als antwoord:
Eigenlijk was dat helemaal niet nodig, Bram. Na wat speurwerk heeft Mickey ontdekt dat de brief letterlijk was overgeschreven. Ik zal de naam niet noemen, maar ik wil wel even zeggen dat ik dit niet zo netjes vind!

Best opmerkelijk dat dit in het blad wordt geplaatst. Het is grappig maar geeft ook aan dat er mensen zijn die alles doen om Brief van de Week te worden. Zou iemand weten welke nummers dit zijn geweest?

[Rubberduck]

Ik weet wel dat dit een keer eerder is gebeurd. Een gedicht dat in 1992 eens Brief van de Week is geworden, is een paar jaar later door iemand anders overgeschreven en werd in de brievenbus geplaatst.

[Duckfan van Down Under]

Uit: DD 06-1992

Beste Donald. Mijn
broertje van zes kijkt
elke week in de Donald
Duck of er wat van
Bambi in staat. Zou je er
alsjeblieft iets van Bambi
in willen zetten? Want
Koen heeft een
museumpje vol met
dingetjes van Bambi. Hij
wil het graag nog wat
uitbreiden met plaatjes.
Als je dat begrijpt ben je
de liefste eend van de
hele wereld.

Vooruit dan maar!
Omdat jij het zo aardig
vraagt en omdat ik jouw
compliment natuurlijk
moet waarmaken!

We weten dat het tegenwoordig, 18 jaar na dato, wel anders is. Misschien kunnen we meer bereiken als we ons voordoen als een groep jochies die een brief aan Oom Donald schrijft? What has happened to that Southern Hospitality?

[Schaapje82]

Op zoek naar brieven:
Kan iemand de beruchte nepbrief opduiken waarin Donald Duck Weekblad wordt afgekraakt? De redactie zou ooit, in de jaren 70 of misschien 80, zelf een klachtbrief hebben geschreven en geplaatst. Dit om de Brievenbus wat meer variatie te geven, of gewoon om reacties te ontlokken. Dat schijnen ze geweten te hebben, omdat er toen vele brieven geschreven werden over die klachten. Dat Donald Duck helemaal niet kinderachtig is, en zo. Er leek geen einde aan te komen.
Volgens Ei werd dit ooit eens in een interview verteld. In een blad zoals Stripschrift of Stripprofiel.
Wie kan die brief vinden? Of een andere brief waarin Donald Duck Weekblad (of een personage erin) wordt afgekraakt? Ei vindt dat zulke brieven de Brievenbus lekker pittig maken.

Deze?

Uit Donald Duck Weekblad 1975-17:
Ik vind jouw blad stom en ik lees het gelukkig nooit! Nou ja, heel af en toe dan en dat is niet meer dan twee keer in de maand als ik bij mijn tante ben. Bij hun hebben ze jou stomme blad wel, maar zij zijn zelf ook een beetje stom, vind ik, want wie leest er nou Donald Duck! Dat is toch zeker een blad voor ukkies van drie?
Henk Jansen - Amsterdam
Het spijt me, Henk, maar ik weet zeker dat een heleboel lezers het niet me je eens zijn!

Staat in dit: http://bb.mcdrake.nl/neddisney/viewtopic.php?p=24670 topic een stuk over.

[Duckfan van Down Under]

Ook uit de brievenbus, maar deze keer komt het van Oom Donald zelf! Een compleet andere versie van de stamboom wordt uitgelegd in het Oom Donald stukje in DD 24-1956.

Er zijn jongens en meisjes, die overal het naadje van de kous van willen weten. Soms sta ik verwonderd over de vragen die zij tot mij richten. Zo heeft mij nu een meisje gevraagd, hoe eigenlijk de familie van Donald Duck in elkaar zit. Hebben de neefjes geen ouders, broertjes of zusjes? Is Donald zelf getrouwd? En is oom Dagobert een echte oom? Hoe zit het met Guus? Is dat een neef van Donald? Van wie is Oma Duck eigenlijk de grootmoeder? En helemaal aan het einde van haar brief wil dit meisje weten wie ik ben. Zij vraagt of ik iets met Donald van de verhalen te maken heb. Ja, dat is een hele rij van vragen en ik heb eens flink achter mijn oren gekrabd om de antwoorden te vinden.
Het zit zo: Die neefjes hebben echte ouders, maar die zijn zó verstandig, dat ze nooit dwaze avonturen beleven en daarom heb ik nog nooit over hen verteld. Vader Duck heeft een ongetrouwde broer en dat is onze beroemde Donald. Nu, dat is een rare snijboon en wat hij beleeft is wel de moeite waard om na te vertellen. De ouders van Donald Duck zijn overleden, maar opa Duck had een jongere broer en die heet Dagobert. Hij is al evenmin als Donald getrouwd en door hem loopt ook zo iets als een streepje, juist zoals bij de brave Donald. Nu Oma Duck. Dat is een achternicht van Dagobert en, zoals hij de rijkste man van de wereld wordt genoemd, is zij de ijverigste van alle vrouwen. Guus Geluk behoort ook tot de familie, maar hij is een achterneef van Donald.
Ik hoop, dat de zaak nu duidelijk is. O ja, ik moet er nog bij vertellen, dat ik wel Donald heet, maar geen familie ben van Donald Duck. Stel je voor, dat ik ook zo'n malle opschepper was! Ik geloof, dat ik dan de hele dag zou zitten opsnijden over mijn heldendaden, maar dat ik zou vergeten ons vrolijk weekblad klaar te maken. En dan zou ik het met jullie allemaal aan de stok krijgen!
Neen hoor, ik ben maar doodgewoon. Ik doe mijn best jullie allerlei leuke verhalen te vertellen en op die manier jullie grote, grote vriend te zijn. Als dat lukt is de gelukkigste man die er bestaat jullie
DONALD

[Rubberduck]

Héél interessant, Duckfan! Dank je wel! Mooi om te lezen hoe in 1956 al lezertjes met dat soort vragen bezig waren. Het antwoord van 'Donald' is wel creatief, maar zal ook bij veel lezertjes voor teleurstelling en verwarring gezorgd hebben. Immers, tot die tijd ging iedereen ervan uit dat de 'Oom Donald' die de stukjes ondertekende, daadwerkelijk Donald Duck was. Dat is wel zo logisch. Nu wordt opeens gezegd dat het om een naamgenoot gaat. Een zéér vreemde uitleg.

[Duckfan van Down Under]

Nee, hoor. De "Oom" Donald van die tijd verwees altijd naar Donald "Duck" als ander persoon, als een (de tekst zegt het al) een avonturenbelevende eend met slechte karaktertrekjes terwijl hijzelf een meer opvoedend iemand is. Hij verwijst ook wel eens naar mensen die hij kent. (Maar of die ook echt zijn?) Nee, later pas (jaren 60) is de verandering gemaakt. Toen "Oom" Donald alleen nog maar het verhaal van de week introduceerde, iets wat hij tot heden ten dage nog doet, werd "Oom" Donald 1 met Donald "Duck". Tegenwoordig zijn ze zelfs zover dat de Duckstadkrant door Donald zelf wordt gemaakt (sinds 1969) en het weekblad door Oom Dagobert wordt gedrukt (zie bijvoorbeeld "Het raadsel van het grijze bos"). Ook in verhalen (DD 43-1992, 2002, en ook later) wordt de strip-Donald degene die het weekblad maakt.
Dus kort samengevat: in de jaren 50 was Donald iemand anders dan Donald Duck. Natuurlijk zullen er altijd kleine kindertjes zijn geweest die dat niet wisten...

Mooi om te lezen hoe in 1956 al lezertjes met dat soort vragen bezig waren.

Ik heb zo mijn eigen theorieen... Een vijfjarige Don Rosa (Rosa opgevangen als meisjesnaam) heeft brieven naar verschillende redacties gestuurd om te kijken hoe ze in het buitenland over de stamboom van Donald Duck dachten.

Kijk trouwens ook eens naar het feit dat de vader-moeder relaties precies tegenovergesteld zijn van die van Don Rosa's stamboom. Donald's broer, een oom jonger dan zijn vader. En hoe ze de kinderen willen verwarren met achterneven! En ook in die tijd wilden ze heel veel situaties laten zien waar de kinderen zich mee konden orienteren (hoe zeg je zoiets anders?) zoals opa's en oma's die dood zijn. Heel non-Disney achtig, maar wel een slimme oplossing om te zeggen dat Donald's ouders dood zijn. Bij de neefjes was het iets te zielig. Trouwens, de Duckredactie van de jaren 50 komt ergens mee weg waar Don Rosa aleen nog maar van zou kunnen dromen:
Er wordt gewoon rechtuit in Donald Duck gezegd dat Donald's ouders dood zijn.

[Bruno]

En ook in die tijd wilden ze heel veel situaties laten zien waar de kinderen zich mee konden orienteren (hoe zeg je zoiets anders?) zoals opa's en oma's die dood zijn.[/i]

...zich mee kunnen... identificeren?

[Rubberduck]

Dus kort samengevat: in de jaren 50 was Donald iemand anders dan Donald Duck. Natuurlijk zullen er altijd kleine kindertjes zijn geweest die dat niet wisten....

Maar dat is toch niet logisch? Wie zou dat nu zo, al lezende, bedenken? Als er staat: "een stevige hand van jullie OOM DONALD", zoals dat vaak in die oude bladen stond, dan ga je er als lezer zijnde toch van uit dat dat Donald Duck moet voorstellen? Ik vind de tekst die jij citeerde maar onnodig voor verwarring onder lezertjes zorgen.

[De Zwarte Schim]

Nee, hoor. De "Oom" Donald van die tijd verwees altijd naar Donald "Duck" als ander persoon, als een (de tekst zegt het al) een avonturenbelevende eend met slechte karaktertrekjes terwijl hijzelf een meer opvoedend iemand is. Hij verwijst ook wel eens naar mensen die hij kent. (Maar of die ook echt zijn?) Nee, later pas (jaren 60) is de verandering gemaakt. Toen "Oom" Donald alleen nog maar het verhaal van de week introduceerde, iets wat hij tot heden ten dage nog doet, werd "Oom" Donald 1 met Donald "Duck". Tegenwoordig zijn ze zelfs zover dat de Duckstadkrant door Donald zelf wordt gemaakt (sinds 1969) en het weekblad door Oom Dagobert wordt gedrukt (zie bijvoorbeeld "Het raadsel van het grijze bos"). Ook in verhalen (DD 43-1992, 2002, en ook later) wordt de strip-Donald degene die het weekblad maakt.
Dus kort samengevat: in de jaren 50 was Donald iemand anders dan Donald Duck. Natuurlijk zullen er altijd kleine kindertjes zijn geweest die dat niet wisten...

Mooi om te lezen hoe in 1956 al lezertjes met dat soort vragen bezig waren.

Ik heb zo mijn eigen theorieen... Een vijfjarige Don Rosa (Rosa opgevangen als meisjesnaam) heeft brieven naar verschillende redacties gestuurd om te kijken hoe ze in het buitenland over de stamboom van Donald Duck dachten.

Kijk trouwens ook eens naar het feit dat de vader-moeder relaties precies tegenovergesteld zijn van die van Don Rosa's stamboom. Donald's broer, een oom jonger dan zijn vader. En hoe ze de kinderen willen verwarren met achterneven! En ook in die tijd wilden ze heel veel situaties laten zien waar de kinderen zich mee konden orienteren (hoe zeg je zoiets anders?) zoals opa's en oma's die dood zijn. Heel non-Disney achtig, maar wel een slimme oplossing om te zeggen dat Donald's ouders dood zijn. Bij de neefjes was het iets te zielig. Trouwens, de Duckredactie van de jaren 50 komt ergens mee weg waar Don Rosa aleen nog maar van zou kunnen dromen:
Er wordt gewoon rechtuit in Donald Duck gezegd dat Donald's ouders dood zijn.

Hmm oma blijkt toch echt wel donal's moeder te zijn. ze voedt hem zelfs op als Donnie Duck! en het lijkt me sterk als de neefjes dan ook nog eens oma kennen als de oma van donald! dan moet dat mens wel in de 100 zijn!

[kwuk duck]

Nee, hoor. De "Oom" Donald van die tijd verwees altijd naar Donald "Duck" als ander persoon, als een (de tekst zegt het al) een avonturenbelevende eend met slechte karaktertrekjes terwijl hijzelf een meer opvoedend iemand is. Hij verwijst ook wel eens naar mensen die hij kent. (Maar of die ook echt zijn?) Nee, later pas (jaren 60) is de verandering gemaakt. Toen "Oom" Donald alleen nog maar het verhaal van de week introduceerde, iets wat hij tot heden ten dage nog doet, werd "Oom" Donald 1 met Donald "Duck". Tegenwoordig zijn ze zelfs zover dat de Duckstadkrant door Donald zelf wordt gemaakt (sinds 1969) en het weekblad door Oom Dagobert wordt gedrukt (zie bijvoorbeeld "Het raadsel van het grijze bos"). Ook in verhalen (DD 43-1992, 2002, en ook later) wordt de strip-Donald degene die het weekblad maakt.
Dus kort samengevat: in de jaren 50 was Donald iemand anders dan Donald Duck. Natuurlijk zullen er altijd kleine kindertjes zijn geweest die dat niet wisten...

Mooi om te lezen hoe in 1956 al lezertjes met dat soort vragen bezig waren.

Ik heb zo mijn eigen theorieen... Een vijfjarige Don Rosa (Rosa opgevangen als meisjesnaam) heeft brieven naar verschillende redacties gestuurd om te kijken hoe ze in het buitenland over de stamboom van Donald Duck dachten.

Kijk trouwens ook eens naar het feit dat de vader-moeder relaties precies tegenovergesteld zijn van die van Don Rosa's stamboom. Donald's broer, een oom jonger dan zijn vader. En hoe ze de kinderen willen verwarren met achterneven! En ook in die tijd wilden ze heel veel situaties laten zien waar de kinderen zich mee konden orienteren (hoe zeg je zoiets anders?) zoals opa's en oma's die dood zijn. Heel non-Disney achtig, maar wel een slimme oplossing om te zeggen dat Donald's ouders dood zijn. Bij de neefjes was het iets te zielig. Trouwens, de Duckredactie van de jaren 50 komt ergens mee weg waar Don Rosa aleen nog maar van zou kunnen dromen:
Er wordt gewoon rechtuit in Donald Duck gezegd dat Donald's ouders dood zijn.

Hmm oma blijkt toch echt wel donal's moeder te zijn. ze voedt hem zelfs op als Donnie Duck! en het lijkt me sterk als de neefjes dan ook nog eens oma kennen als de oma van donald! dan moet dat mens wel in de 100 zijn!

de stripwereld klopt soms van geen kant, maar dat bederft de leespret niet!