Ridder ter Geit schreef:Hmjah, maar mensen worden niet door Barks geinspireerd om striptekenaar te worden met het idee dat ze goed betaald of goed behandeld zullen worden. Ze worden door Barks geinspireerd tot het idee om ook mooie verhalen te willen maken.
Hoe naïef kan een mens zijn? Zulke sentimenten zijn koren op de molen van de redacteurs. In plaats van een goede, zekerheid biedende baan te vinden, zouden mensen zich willen opofferen om bloemen over de stad te strooien? Zijn zulke mensen wel helemaal vol? (snotter)
Zoals je bij een aantal van die tekenaars ziet, verschijnen ze door de grote voordeur en kruipen ze later eerloos door het sleutelgat van de kleine achterdeur naar buiten. Bekende voorbeelden zijn Don Rosa, Daan Jippes, Sander Gulien, Mau Heymans en Bas Heymans. In hun werk meent Ui op een gegeven moment een zekere ontgoocheling te zien. Dan kunnen ze eindelijk mooie verhalen maken en mooi tekenwerk bieden, laten ze het hoofd erbij hangen. Valt het niet op?
McDuck Menu schreef:Precies. Het is misschien geen makkelijk bestaan, maar het werk op zich is geweldig
En of dat bestaan zo moeilijk is hangt denk ik echt af van hoe je het voor jezelf inricht. Ik weet ook niet of er bepaalde afspraken worden gemaakt met de redactie over hoe vaak er een opdracht komt. Allemaal giswerk, daar kun je hier weinig concreets over zeggen. Ook weet ik niet of de huidige tekenaars ook nog ander werk doen dan alleen Donald Duck.
Je zegt dat je zit te gissen, maar niettemin schrijf je dat het werk op zich geweldig is. Hoe kun jij nu weten, of het werk op zich geweldig is? Heb jij een aantal jaren voor het Weekblad gewerkt? Nee. Je hóópt misschien, dat het werk geweldig is. Evenals een aantal voorgangers dat gehoopt lijken te hebben. Zie jij nog veel werklust in hun werk?
McDuck Menu schreef:Ik heb over Barks gelezen dat hij hard moest werken, maar niet dat hij er slecht voor werd betaald, of dat hij er moeilijk van rond kon komen. Waar is dat te lezen?
Al kon Barks drie keer rondkomen, hij werd voor zijn werk slecht betaald. Hij heeft Dagobert gratis ontworpen, bijvoorbeeld. Stel je voor, dat hij de rechten over dat personage had gehad. En stel je voor, hoeveel inkomsten Barks had kunnen krijgen aan royalties voor miljoenen aan verkochte strips. Maar-de-goede-Barks-was-met-weinig-tevreden, jubelen de schapen in koor. Wat een idiote romantiek. (snotter)
De Disney-tekenaar moet met weinig tevreden zijn. Dankbaar omhoog kijken naar de een of andere redacteur, alsof het om god gaat. Ach, wat is nou geld? Wat moet je met groene flappies? Die kun je beter geven aan aandeelhouders. Stel je voor, een Disney-striptekenaar die goed wil verdienen. Wat een geldwolf zou het zijn. Schande! Nee, hij moet zich klein en minderwaardig opstellen. Je doet het toch uit "liefde voor de eend"? Laat men niet merken dat je graag een inkomen naar waarde wil. De lezers zullen je uitspuwen als iemand die "voor het geld" tekent. Eigenlijk zou je gratis moeten werken!
Barks werd slecht betaald. Als men zich dat nog afvraagt, zal een carrière als Disney-striptekenaar één grote teleurstelling worden. (snik)
Vergeet niet, dat Barks een werkpaard was. Barks kon, letterlijk en figuurlijk, aan de lopende band kwaliteit leveren. Geassisteerd door zijn vrouw. Iets wat vaak vergeten wordt: er zijn twéé Barksen bezig geweest. Wie denkt zijn partner zo gek te krijgen, om te assisteren bij onderbetaald, anoniem werk?
Och, houd toch op met die romantiek over mooie verhalen. Gebruik je zintuigen. Kijk eens goed naar het werk van Disney-tekenaars. Zelfs over Barks wordt gezegd, dat zijn latere werk achteruit ging. Werk dat geregeld teruggreep naar oude plots, omdat Barks merkte dat zijn inspiratie geen onuitputtelijke bron was. Er zijn veel Barksliefhebbers die het latere werk van Barks maar matig vinden. Die heulen met de periode 1947-1954. Alsof Barks daar, onder Disney, zijn hele leven van had kunnen leven. (snotter)
Wordt eens wakker, stelletje dromers.