DD schreef:Dit patroon is exact het zelfde dat is gebruikt voor het Donald Duck dekbed. Dus het is echt niks bijzonders. Er zijn gewoon een aantal covers at alle decennia bij elkaar gebracht. That's it.
Komen er dan nooit betere tijden? Is er dan echt geen hoop meer? (snik)
Ridder ter Geit schreef:Maar om specifiek een cover op dat album en dekbed te zetten waarop nota bene staat 'We maken kennis met Diederik Duck', dat is dan toch wel weer aardig.
Daar is Optimist ter Geit, met als superkracht zijn immer stralende humeur. (huil huil)
Ui is diep ontroerd door al die aardigheid. Maar het in het Weekblad en in zo'n jubileum-album plaatsen van een verhaal met Diederik, dát zou pas aardig zijn.
Karel schreef:Diederik Duck en Otto van Drakenstein moeten in dat album voorkomen. Die twee figuren hebben een belangrijke rol gespeeld in de afgelopen 60 jaar. Thom Roep moet even tegen zijn zin in gaan en gewoon Diederik en Otto plaatsen in dat album.
"Thom Roep moet even tegen zijn zin in gaan". Zeg, we het hier wel over een oude man die is vastgeroest in zijn gewoontes. Wat een jeugdig persoon in alle flexibiliteit doet, duurt bij zo'n dinosaurus een eeuwigheid.
Zwarte Capihoorn schreef:Stel je de jaren 60 en het begin van de jaren 70 maar eens voor zonder deze figuren. Dan is er niet veel vooruitgang na de jaren 50. Zonder Otto en Diederik (en Tobber en Bella) is zo'n album niet compleet.
Sommige mensen willen zich die periode helemaal niet voorstellen, omdat volgens hen de kwaliteit matig was. Voor hen kwam het Weekblad pas weer tot leven toen men in de jaren '70 de jaren '50 ging herdrukken.
Reeds bij het 25-jarig jubileum, in 1977, was er al geen aandacht meer voor Otto, Diederik, Bella en Tobber. Ook niet bij het 30-jarig jublieum. En niet bij het 40-jarige en 50-jarige jubileum.
Zo'n Diederik op een voorplaat met voorplaten, dat is als Dagobert die je een geldzak belooft. Je weet, dat het een teleurstelling wordt. Dan krijg je wel een geldzak, maar dan zit er geen geld in. Dat soort grappen. (snotter)