Koen schreef:Ik geloof er niets van dat Roep's enige reden is dat hij Diederik,Otto,Bella,Tobber etc. niet leuk vindt. Er moet meer achter zitten,toch?
Dat mensen denken dat er vast wel meer achter zit, dat geeft Roep veel vrijheid om te doen en laten wat hij wil. Heb je het artikel van het 'Hoogtepunten'-album gelezen? Roep zit daar zichzelf op de borst te kloppen, ten koste van mensen die eerder dan hem werkten voor het Weekblad. Zo noemt hij hun werk een "simpele appel en een peer", en dat van zichzelf een "rijkvoorziene fruitmand". Zoiets doe je niet, als je een beetje collegiaal bent.
Roep kan personages weigeren omdat hij ze onwelkom, irritant en kinderachtig vindt; hij kan zijn eigen strips promoten via de naam van het Weekblad; hij kan namen van zijn medewerkers weglaten in Weekblad; en hij kan een trap uitdelen naar vroegere collega's en vroegere tekenaars. Is het dan een vervelende vent? Welnee, "er moet meer achter zitten".
En weet je waarom Roep dit allemaal kan doen? Omdat de meeste mensen geen interesse hebben. Ga iemand maar eens uitleggen hoe een strip wordt gemaakt. Als je "Donald Duck" zegt, gaan veel mensen giebelen dat hij geen broek aan heeft. Zie ze geeuwen, als je zelfs maar het woord "redactie" gebruikt.
Het is deze desinteresse waardoor Roep zijn gang kan gaan. Niet alleen in e-mails, maar ook in artikels. Wat zal het de meeste mensen kunnen schelen, dat hij werk van eerdere redacties afkraakt? En van degenen die het wel interesseren, zullen de meesten zijn woorden voor zoete koek slikken. Wat dus overblijft zijn een paar kritische enkelingen, en die kun je gerust uitlachen om de drukte die ze maken. Hebben ze uitgebreid uitgelegd wat er gaande is, krijgen ze als weerwoord dat er vast wel meer achter zal zitten, en zo kunnen ze weer opnieuw beginnen. En doordat ze opnieuw beginnen, krijgen ze als kritiek dat ze zich niet zo druk moeten maken. Mensen hebben geen interesse. Die kopen een Donald Duck, of laten hem liggen. Het zal ze een worst wezen of er überhaupt een hoofdredacteur is.
Fijn dat je zoveel vertrouwen hebt in de wereld. Maar we hebben het hier wel over het bedrijfsleven. Roep is een baas van de nare soort. Als iemand het beste van Roep heeft willen denken, is het Ui wel. Helaas valt dat niet vol te houden.
Je moet zelf maar zien, wie je het meest vertrouwt. Een hoofdredacteur die een financieel belang bij zijn positie heeft, of een lezer die er geld op toe legt. (snik)
Een aantal jaar geleden werd McDrake bezocht door een aantal Roepredacteurs, die op hun beurt een financieel belang hebben om een wit voetje te halen bij hun baas. Kijk eens, hoe we voor onze lieve baas opkomen? Hoe durven jullie die lieve meneer een dictator te noemen? Allemaal bedrijfsleven.
Iemand via internet zich druk gaat maken over het bedrijfsleven, zonder er zelf een cent aan te verdienen, die wordt door de meeste mensen uitgelachen. Ach, zoek toch een andere hobby. En zo verdwijnt de kritische enkeling, terwijl de grote baas onverstoord het volgende artikel schrijft, en daarmee geld verdient.
Roep maakt misbruik van zijn hoge positie. Er zijn veel foute bazen, die misbruik maken van hun positie en zichzelf pleziertjes gunnen die anderen niet gegund zijn. Wat daar allemaal achter zit, daar kun je hele boeken over schrijven. Boeken die door weinigen gekocht zullen worden, als er geen Donald Duck op de voorplaat is getekend.
Overigens is McDrake een virtueel platform. Eén keer de rekening niet betalen, en alles is verdwenen. Dat 'Hoogtepunten'-boek, dat is drukwerk en kan over honderd jaar nog bestaan. Dat is de kracht en macht van de drukpers.
Koen schreef:En van dat artikel: Roep schildert het verleden negatief af,maar zegt niets rechtstreeks negatief over de figuren zelf.
Otto wordt "irritante" genoemd. Of nee, "enigszins irritante". Een slimme woordkeuze, want het woord "irritante" springt er uit. Dan kun je altijd nog zeggen, dat je "enigszins" zei.
Een bekend voorbeeld is de uitspraak "je was een beetje dom", van prinses Maxima.
Koen schreef: Ik heb die mails gelezen,(Die trouwens uit 2010 komen)
Inderdaad. Het gaat om 2010.