Duckfan van Down Under schreef:Ik vind de latere hoofdstukken (9-10-11) leuker. Waarschijnlijk omdat Dagobert daar een zakenman is, en dus meer zoals wij hem kennen. Het enige hoofdstuk daarvoor dat er voor mij uitspringt, is 4 (koper & Rockerduck). Het gedeelte met Gerrit Gladsnuit's stoomboot vond ik vroeger wel stoer, maar achteraf is het veel te overdreven. Rosa probeert altijd een legende van Dagobert te maken, en dat is hij niet. En hier gaat hij veel te ver daarin. Dat gedeelte met zijn moeder past daar ook niet bij. Bij Theodore Roosevelt is het juist andersom, die maakte hij niet awesome genoeg als je hem vergelijkt met de echte Roosevelt.*
Sommige B-hoofdstukken vind ik zelfs beter dan de 'A-hoofdstukken'. 3B, 6B en 10B vooral. 0B, waarin Magica terug in de tijd reist, heeft veel potentieel, maar was nog beter geweest als het na het Levensverhaal was geschreven.** De Kitty-verhalen spreken mij dan weer minder aan, omdat dit opnieuw niet de Dagobert is die ik ken. Al is Steele hilarisch.*
*Weetje: Dat verhaal is geschreven omdat de Mounties in 1995 100 jaar bestonden, en daar wilde iemand een Duckverhaal over. Daarom dat gedoe met "we always get our man".***
* Het hoeft toch niet te zijn dat alle belangrijke mensen zich ''awesome'' gedragen?
** Huh? Waarom?
*** Leuk om te weten!