Hij is nog niet geïnduckst, dus misschien kan ik jullie verblijden met de inhoud. Er staan vier verhalen in, van vrij onbekende schrijvers, maar natuurlijk allemaal getekend door Carpi.
http://coa.inducks.org/s.php?c=I+TL++542-AP"De Bob Fingher missie" (1966)
Ook gepubliceerd in Pocket 2e reeks 21 en Dubbelpocket Extra 10 (Misdaad).
Een parodie op de James Bond film Goldfinger. "Fingher" wordt met een h gespeld, omdat Italiaanse kindertjes "Finger" zouden uitspreken als "findzjer". Dit is dezelfde Italiaanse spellingsregel als in "spaghetti", maar in een Engelse naam hoort dit niet thuis. Volgens Inducks heet het verhaal in de Themapocket Misdaad wel "De Bob Finger missie".
Het is wel een leuk en grappig verhaal (het splitsen van de auto vond ik erg leuk), maar het personage Bob Finger (zoals hij zou moeten heten) had beter uitgewerkt kunnen worden. Net als James Bond in de film wordt Donald Duck al snel gevangen genomen en doet hij niets om de ellende tot een goed einde te brengen. Merk op dat Carlo Chendi 31 jaar voor
Austin Powers: International Man of Mystery al een parodie op de dodelijke hoed van Oddjob maakte in de vorm van een schoen.
http://coa.inducks.org/s.php?c=I+TL++371-B"Donald Duck en de Corgi's" (1963)
Uit het verhaal blijkt dat Corgi een hondenras is.
http://en.wikipedia.org/wiki/Welsh_Corgihttp://coa.inducks.org/s.php?c=I+AT+++71-B"Donald Duck vindt weer 'n piratenschat!" (1962)
Zoals Ridder ter Geit al aangaf, is de Amerikaanse inkleuring gebruikt. Het is wel mooi, leuk om eens te zien en zeker beter dan de Nederlandse fantasieloze inkleuringen, maar ik ben hier geen fan van. De schaduwen verduisteren het tekenwerk. Ik zie bovendien het liefst dat de kleurist niet meer en niet minder detail aangeeft dan de tekenaar, maar zich aan de lijntjes houdt.
Niet alleen de kleuren zijn overgenomen van de Amerikaanse versie, de Nederlandse vertaling is op haar gebaseerd. Dat zie je bijvoorbeeld al aan de titel: het Italiaanse origineel heet "Bacicin riprende il mare", wat "Joe Kromsnavel keert terug naar zee" betekent, terwijl de Amerikaanse "Donald Duck Finds Pirate Gold... Again!" heet. Alweer… (zucht). Niet de beste titel.
Ook de tekst in het tweede plaatje komt duidelijk van de Amerikaanse versie, want de Italiaanse leest, vertaald: "Wat is er beter op een boze avond als deze, dan knus in een comfortabel huis te blijven om tv te kijken?…"
De Nederlandse en de Amerikaanse versie hebben beide een toegevoegde tekst boven het verhaal.
Van de Amerikaanse manier van vertalen ben ik ook geen fan. Toegevoegde verwijzingen naar Rosa in Italiaanse strips vind ik meer dan ergerlijk. Maar net zoals het kleuren, was vertalen, als je dat woord nog mag gebruiken, in Amerika een vak. Nederlandse vertalingen zijn, net zoals de kleuren, fantasieloos, kaal en lelijk.
Wanneer je een Amerikaanse vertaling als basis gebruikt voor de Nederlandse, kom je wel erg ver van de bedoeling van de schrijver af te staan. Terug naar de brontekst!
http://coa.inducks.org/s.php?c=I+TL++327-B"Oom Dagobert op de vlucht" (1962)
Ook gepubliceerd in Dubbelpocket 27. Dit verhaal zit bordevol
snavelknobbels.
Oom Dagobert wil geen belasting meer betalen. Dat kan, hij hoeft daar alleen maar burgemeester voor te worden. Belasting bestaat immers omdat de man met de knuppel geen zin heeft om te werken. Het zou dus ook gek zijn wanneer de burgemeester wèl belasting zou moeten betalen, aangezien hij toch de ontvanger van die belasting is.
Oom Dagobert doet mee aan de verkiezingen. Hij is niet de enige: ook Otto Boef is kandidaat en deze blijkt niemand minder te zijn dan één van de Zware Jongens!
Dat klinkt reuzespannend, maar het wordt nog veel spannender! Wat een ontknoping!
Lees dat zelf maar in De grappigste avonturen van Donald Duck, nummer 42!