Volgens Roddelflop zijn van de strip in de brievenbus, op pagina 3, het plot en script van Bob Foster, de tekeningen van "Daan Jippes, Tony Strobl" en de inkt van Daan Jippes.
Jippes en Strobl? Hoe is deze strip gemaakt dan?
http://www.roddelflop.nl/?p=459http://coa.inducks.org/s.php/x/YD+87-02-12Rockerduck schreef:Het openingsverhaal had veel weg van een pocket-verhaal, vond ik, met dat gevecht tussen Donald en Bolderbast in een absurde setting. Dat de opvarende gasten van beiden het hebben ervaren als een spel, is een leuke twist, maar vooral één zoals je die ook vaak ziet in pocket-verhalen. Toch een onvoorziene clou.
Ei vindt de tekeningen van Miguel Fernandez Martinez op zich geslaagd. Ei vindt de openingspagina nog een redelijke layout hebben. Vanaf de tweede pagina vindt Ei de layout chaotisch worden. Een van de gebreken vindt Ei de in totaal vier verticaal langwerpige plaatjes, die de ruimte van twee normale plaatjes bestrijken. Van die plaatjes met een pijltje waar je daarna verder moet lezen. Vier van die plaatjes over een paginatotaal van slechts 9 pagina's.
http://coa.inducks.org/s.php/x/D+2005-296Rockerduck schreef:Wat me behalve het non-verhaal tegenstaat aan 'Jungleboek', is de lay-out van de panels. Wat mij betreft is er niets mis met gewoon twee panels rechts naast elkaar met een strook wit ertussen, maar blijkbaar vond Egmont het nodig om het wat 'dynamischer' (lees: drukker) te maken?
Is dit verhaal misschien een hervertelling van een Hubbard-verhaal uit eind jaren 60? Ei meent zich een scene te herinneren waarin Shere Khan in een valkuil gelokt wordt.
Hoewel Ei het tekenwerk druk en manga-achtig vindt, vindt Ei de tekeningen op zich redelijk goed.
Roddelflop vermeldt dit verhaal. (D 2002-233) In Inducks ontbreekt het.
Rockerduck schreef:Het verhaaltje over Zwarte Magica vond ik ook erg aardig. Getekend door Manrique, als ik me niet vergis. Lijkt een beetje op de tekenstijl van Nuñez, wat een compliment is. Vooral de opmerking van Magica's raaf aan het einde van het verhaal vind ik grappig: "dit wordt nog een LANGE nacht..."
Ja, volgens Roddelflop en Inducks is het tekenwerk van José Maria Manrique. Ei vindt het tekenwerk geslaagd. Het doet Ei een beetje aan Branca denken. Ei vindt de layout van dit verhaal goed geslaagd. Zo ziet Ei een stripverhaal graag: kunst van het weglaten, en een layout met visie.
http://coa.inducks.org/s.php/x/D+2005-298Rockerduck schreef:Aan 'Goofy geeft les' heb ik me deze week wel gruwelijk zitten ergeren. Het ging deze week over Indianen. En natuurlijk zien we dan alweer dezelfde afgezaagde clichés en stereotyperingen van papooses, squaws, tipi's, bizons etc. 50 jaar geleden vond ik dit nog kunnen, hoor, maar nu is het toch wel een béétje uit de tijd. In een 'Handboek van de Jonge Woudlopers'-pagina of 'Terug in de tijd met Mickey' was dit onderwerp waarschijnlijk met meer respect behandeld.
Vergis je niet. Je hebt het hier wel over een échte Jos Beekman.
http://coa.inducks.org/s.php/x/H+27267En je weet wat Beekman in 2006 heeft geschreven.
Jos Beekman schreef:De kwaliteit van onze eigen productie is nog altijd van een zeer hoog niveau. Mocht die ooit wegvallen, maak dan je borst maar nat; dan heeft iedereen pas echt reden tot klagen. Niet dat dat lang zou duren overigens. Ook de minder kritische lezer zou het slechte kwaliteitsniveau opvallen en Donald Duck laten vallen als een baksteen."
Hier, de "eigen productie is nog altijd van een zeer hoog niveau". In 2006, tenminste.
Volgens Ei kun je uit deze uitspraak concluderen dat Jos Beekman zijn eigen werk "van een zeer hoog niveau" vindt. Altijd. ("onze eigen productie is nog altijd")
En volgens Beekman zou "iedereen pas echt reden tot klagen" hebben als die produktie, waaronder dus die van hemzelf, zou wegvallen. Ook de minder kritische lezer "zou het slechte kwaliteitsniveau opvallen en Donald Duck laten vallen als een baksteen."
Het moge duidelijk zijn: Jos beekman vindt zijn eigen werk bijzonder goed. Er zou sprake zijn van een "rampscenario" als werk als dat van Jos Beekman zou wegvallen. Jos: "Daar knokken we voor, dagelijks, om dat rampscenario te voorkomen."
Nu kan Ei zich ernstig vergissen, maar is die Beekman hier niet hopeloos blij met zichzelf? Alsof werk als dat van hemzelf van hoge kwaliteit is. Dusdanig dat het verschil maakt tussen een goede Donald Duck en een slechte. Zonder werk als dat van Jos Beekman zelf zou, aldus meneer Beekman zelf, ook de minder kritische lezer "Donald Duck laten vallen als een baksteen."
Hoe kun je zo kritisch zijn tegen zo'n grootheid, zo'n held? We zouden een bijeenkomst moeten houden en Jos Beekman uitnodigen als een "super-special guest". En nu ene komt Rockerduck vertellen dat hij zich "gruwelijk zitten ergeren" aan een Beekman? 't Zal wel jaloezie zijn.
Weet Rockerduck wat Beekman gezegd zou hebben in 2006?
Jos Beekman schreef:Toon je weer de ware McDucker van een jaar geleden. Als je iets dwarszit, ga je dan dertig keer opdrukken, neem een glas wijn, lucht je hart bij een leuke meid of pak er eens een Donald Duck bij uit 1969 om te zien hoe erg het toen was.
Kortom, ga weer uitvoerig Don Rosa afkraken en laat de helden van de Nederlandse productie in ere. :rolleyes:
Rockerduck schreef:Ei schreef:Ei vindt de Nederlandse Donald Duck steeds meer op de Duitse Mickey Maus lijken. Wat in Nederland ontbreekt is een wekelijks plastic prullaria bij het blad.
Pas op wat je zegt! Straks breng je de redactie op ideeën! Van de 'Micky Maus' vind ik de variatie aan verhalen goed.
Wat Ei tegenstond aan de Duitse Micky Maus is simpelweg dat het geen Nederlandse Donald Duck is. Maar nu de Nederlandse Donald Duck zichzelf niet meer is, worden buitenlandse bladen steeds interessanter voor Ei. Als het kleurgebruik toch in meerdere landen hetzelfde wordt en er geen Nederlandse Duck-sfeer meer is, wordt overstappen (of afstappen) heel makkelijk. Dan kun je evengoed een Duitse Disney-strip lezen of een 'Suske en Wiske', of wat dan ook.
Rockerduck schreef:Ei schreef:De kwaliteit van Nederlandse verhalen holt dusdanig achteruit, dat een Egmont-Deens blad een verademing zou zijn. Want zo slecht is Egmont niet. Ei vindt dat opmerkelijk veel Egmont-verhalen de tand des tijds kunnen doorstaan. Waaronder Vicar. Bij Nederlandse verhalen van minstens jaren 90 en later, ontdekt Ei steeds meer knulligheden. Zoals slappe eindes. Plots die zich veelbelovend opbouwen naar wat een anti-climax blijkt te zijn.
Het is niet meer wat het geweest is. Daar kunnen we het volgens mij over eens zijn. Verhalen van 10 pagina's worden nog maar mondjesmaat gemaakt. Lange avonturenverhalen al helemaal niet meer. Wie herinnert zich nog de verhalen van Jippes, Milton, Verhagen, De Jonge etc. uit de jaren '70 en '80? Of de Heymans-juweeltjes uit de vroege jaren '90? Dat soort verhalen wordt niet meer gemaakt. En de productie die er wél is, wordt uitbesteed aan een Spaanse tekenfabriek, of wordt door Gulien met z'n potlood in z'n linkervoet gekrabbeld.
Ei vindt dat Comicup goed werk levert. Vaak beter werk dan dat van een stel Nederlandse blaaskaken die zichzelf superieur vinden. Zelfs al zou je stellen dat Comicup "een Spaanse tekenfabriek" is, dan is het een die goed werk levert.
Heymans-juweeltjes uit de vroege jaren '90? Enerzijds heeft Mau Heymans een opleving betekend voor de Duck. Anderzijds heeft Mau Heymans de versimpeling en verplatting in gang helpen brengen. Mau Heymans's Donald is te typeren als een oepserdefloeps maffe slapstick eend. En dat was de eend die door Barks is uitgediept tot een eend met karakter. Met Mau is Donald Duck terug bij af, of erger.
Vroeger kon Mau Heymans goed tekenen. Maar zijn verhalen hebben altijd iets versimpelds gehad. Donald is bij Mau altijd een beetje maf. Alsof het gaat om een karikatuur van Donald. Op een gegeven moment gaat dat Ei vervelen. Zeker als het tekenwerk en de verhalen instorten.
Rockerduck schreef:Ei schreef:Neem nou dat verhaal van Mau Heymans van deze week. Het lijkt dat Mau een aantal kritieken serieus heeft genomen. Zijn eenden en het inktwerk hebben meer volume. Maar kijk nu hoe vlak de rest is. De layout is amateuristisch vlak. Zo erg dat Ei niet weet waar Ei beginnen moet om te vertellen wat er zoal mis is. Leg er een Barks naast en je ziet hoever Mau is gezonken. De indeling van de plaatjes is vlak en knullig. De plaatjes vormen geen geheel. Alsof ze lukraak naast elkaar liggen. Zie bijvoorbeeld pagina 3. Layout-technisch gebeurt er niets. Je krijgt zes plaatjes waarin steeds links die McSmek-man en rechts Donald, en daarna twee plaatjes met alleen Donald. Is dat saai en knullig, of niet?
Dat was precies wat me als eerste opviel bij het lezen van het Heymans-verhaal: die lay-out! Nu hoef je er geen getraind oog voor te hebben of ervoor gestudeerd te hebben om te zien dat het een saaie, levenloze pagina is geworden, maar ik kan je wel zeggen dat ik hier vanuit mijn opleiding naar heb gekeken en het op die manier heb moeten afkeuren. Om de kijker bij een film betrokken te houden, heb je veel afwisseling nodig van camera-standpunt. Om een scène aantrekkelijk in beeld te brengen, heb je een kundige regisseur en een kundige editor nodig. Als tekenaar is Heymans beide in één. Maar kundig is hij niet, door de scène eentoning en levenloos te regisseren en te 'monteren'.
Bravo. Dat heb je treffend omschreven, Rockerduck. Camera-standpunt, regie, montage. Feitelijke, concrete termen. En wie weet hoe bekend deze vaktermen bij Barks waren, die wat Disney betreft begonnen is bij de film.
Ken jij de term "gulden snede" als theorie voor beeldverdeling? Dat je een beeld opdeelt in hulplijnen? Zodat je een gebalanceerd beeld krijgt? Ook dat mist Ei bij Mau.
Op diverse niveaus weet Mau te falen. Nu gaat het tekenwerk wat vooruit en dan gaat de lay-out achteruit. Alsof Mau niet snapt waar hij mee bezig is. Hoe ging dat vroeger met hem? Komt nu een gebrek naar boven dat er altijd al was, of is dit iets van de latere jaren?
http://coa.inducks.org/s.php/x/H+26206Rockerduck schreef:Ei schreef:Pagina's 3 tot en met 5 zijn visueel vlak en het verhaal gaat daar louter over ongelukken van Donald, zonder dat het ergens heengaat. Laatste pagina 6 heeft een eindgrap met een baard, over Donald die beloond wordt als hij wegblijft. Heeft Mau daar zoveel pagina's voor nodig, voor zo'n magere eindgrap? Door het pagina-aantal verwachtte Ei heel wat, maar het werd een anti-climax. Het verhaal bevat een opeenstapeling van losse keuken-ongelukjes, verpakt in een raamwerkje van Donald die naar een snackbar gaat.
Mijn bezwaar bij veel korte Nederlandse verhaaltjes, ook die van niet-Duck personages, is dat ze nergens over gáán. Er gebeurt van alles, maar een verháál ontbreekt vaak. Ik weet meestal niet wat de schrijver ermee wil zéggen. Hetzelfde heb ik met dit verhaal.
Ei oppert als stelling dat die verplatting, de verflauwing van Donald Duck, is ingezet met Mau Heymans. Mau's Donald is een karikatuur. De flauwe oom op je verjaardag. Bij Mau's Donald kom je zelden dichtbij. Hoe vaak heb je een brok in je keel gehad om een verhaal van Mau? Dat er echt sprake was van emotie? In hoeverre kun je met Mau's Donald meeléven? 't Blijft volgens Ei vaak maar oppervlakkig. En in de loop der tijd lijkt het erger te worden. Mau heeft volgens Ei geen echte basistheorie om op terug te vallen. Er is geen kern. Geen basis. Geen spil. 't Is volgens Ei vaak naäperij vanaf de buitenkant. Een imitatie van Donald, in plaats van de echte Donald zelf.
Rockerduck schreef:De grap vind ik ook niet logisch. In alle andere verhalen krijgt Donald een woedende menigte achter zich aan als hij alles in de soep laat lopen. Nu wordt hij beloond met hamburgers?
Alwéér een woedende menigte? Waarom zou Donald altijd een woedende menigte achter zich aan krijgen als hij alles in de soep laat lopen? Die eeuwige wegren-eindes, dat is wat Ei ziet als onderdeel van de verplatting.
Het gegeven dat je een beloning krijgt als je jezelf niet meer laat zien, vindt Ei uitermate logisch. In dit verhaal vindt Ei de grap slecht verteld. De neefjes komen om van de honger (de "trek") als Donald eerst gaat werken. En nergens wordt aannemelijk getoond waarom Donald die hamburgers krijgt. De baas komt terug en in het volgende plaatje zit Donald ineens thuis met drie hamburgers. Ei mist een aannemelijke overgang. Waarom zou die baas aan Donald hamburgers gaan geven als Donald makkelijk kan worden weggestuurd als zijnde een vandaal? Wat drijft de baas van McSmek tot het maken van meer kosten? Dat blijft vaag. En zo hebben we de zoveelste gemiste kans in de Nederlandse productie.
Trouwens, waarom drie hamburgers? Hoeft Donald niets te eten?
Rockerduck schreef:Ei schreef:Ei moest lachen bij pagina 2, waar gewag wordt gemaakt van een "deskundige jury". Men hoeft maar achterover te leunen en te wachten op wat binnenkomt. Dat heet dan "deskundig". De grap van de voorplaat is goed en dat ziet zelfs een dood paard.
Ik vond de voorplaat mooi getekend, door Gerben Valkema. Ik zit alleen nog te twijfelen of-ie niet nog beter was geweest als de tekening een boze/gefrustreerde Donald had laten zien, zoals op de tekening van lezer Casper.
Wat schrijft Ei weer geklutst. Ei bedoelt hier met pagina 2 de tweede pagina van de Donald Duck zelf.
Als Donald op de voorplaat boos was geweest, waren er twee boze personages te zien geweest. Want de kok is ook boos. Dat wordt dan een nogal boze voorplaat voor een vrolijk weekblad. Door alleen de kok boos te houden en Donald neutraal te tekenen, is er variatie in de getoonde emoties. Variatie kan bij boosheid belangrijk zijn. Alleen boze gezichten vallen zwaarder dan alleen blije gezichten.
Tenminste, dat is hoe Ei de keuze uit zou leggen. Ei vindt de voorplaat dus verbeterd.
Een andere verbetering vindt Ei de wegvluchtende vogel met de rokende staart. Die rokende staart ontbreekt bij Casper.
Ei vindt deze voorplaat een van de betere voorplaten van de afgelopen jaren. Donald had misschien wat groter en dus herkenbaarder gekund. (Een voorwaarde uit de tijd van Barks.) Maar verder vindt Ei het een geslaagde voorplaat, met een geslaagde lay-out en geslaagd kleurgebruik.
Het tekenwerk van José Antonio González voor het Mickey Mouse-verhaal vindt Ei geslaagd. Ook de kleuren en de lay-out. Volgens Ei een degelijk script van Frank Jonker. De grap is wat flauw verteld, maar de rest staat stevig. Vindt Ei.
http://coa.inducks.org/s.php/x/H+26321