Rockerduck schreef:Ei schreef:Ei reageert op het verhaal dat Donald Duck Extra volgens de redactie gericht zou zijn op studenten.
Sinds wanneer is dat zo? Ik ken alleen maar de kreet dat DDExtra meer door volwassenen dan door kinderen gelezen zou worden. (Maar enige onderbouwing heb ik daar nooit voor gezien.) Van studenten als doelgroep heb ik nog nooit gehoord.
Volgens Ei is de bewering dat de Extra meer op studenten gericht zou zijn, afkomstig van McDuck in 2005-2006. Ei herinnert het zich als doelgroep studenten.
Wat betreft volwassenen als doelgroep herinnert Ei zich alleen dat Rosa heeft beweerd voor zichzelf, dus een volwassene, te schrijven.
Rockerduck schreef:Ei schreef:Ei probeert te verklaren waarom studenten er, volgens dat verkoop-argument, als doelgroep blijkbaar materiaal zouden vinden dat voor kinderen minder interessant zou zijn. Wat moet een gemiddeld kind van vijf met Van Horn of Rosa?
Van Horn is ook gepubliceerd in Donald Duck Weekblad en in Vakantie- en Winterboeken.
Wat is van Van Horn is ook gepubliceerd in Donald Duck Weekblad? Ei kent alleen 'Horsing Around with History', dat van een samenwerking met Barks komt.
http://coa.inducks.org/s.php?c=D+94003Rockerduck schreef:Ik heb ook niet de indruk dat Extra zich nadrukkelijk op meer volwassen lezers richt, getuige de regelmatig terugkerende Zware Jongens-vulsel en Vicar-quatsch.
De Donald Duck Extra biedt ruimte aan verhalen zoals die van Rosa, die op volwassenen gericht zou zijn. Ook bevat de Donald Duck Extra veel verhalen met science-fiction, zoals reizen door de ruimte en door alternatieve dimensies. Verhalen waarvoor in Donald Duck Weekblad en ook in het Walt Disney Comics and Stories van weleer, beduidend minder ruimte is. Daar gaat de voorkeur uit naar concrete verhalen die een kind van vijf kan volgen, hoe slap die verhalen inhoudelijk ook kunnen zijn. Een sprookjes-achtige strip met een konijn, een beer en een vos. (Broer Konijn) Dat soort verhalen kom je in de Extra zelden of nooit tegen. Geen Tokkie Tor. Geen Grote Boze Boze Wolf. Geen Hiawatha. Geen Leeuwenkoning. De Extra is wat dat betreft duidelijk geen extra Weekblad.
Het "regelmatig terugkerende Zware Jongens-vulsel en Vicar-quatsch" is volgens Ei vaak materiaal dat is afgekeurd voor het kindgerichte Weekblad. Zo hebben de Zware Jongens veel overleg, en de nadruk ligt op het overtreden van de wet, op manieren die moeilijker te begrijpen zijn dan hoe Barks de Zware Jongens meestal heeft laten stelen. In de Zware Jongens-verhalen in de Extra, zitten de Zware Jongens gerust in hun saaie schuilplaats een hele pagina te overleggen wat ze gaan doen om de wet te overtreden. Dat is voor een kind van vijf weinig sprekend.
Rockerduck schreef:Ei schreef:Donald Duck Weekblad moet het hebben van verhalen zoals vele van Barks en zijn tijdgenoten, uit een tijd waarin een uitgever artistiek betrokken was met inmiddels klassieke stripbladen zoals 'Walt Disney Comics and Stories', die uit de jaren '40-'60. Hoewel nu vooral controversiële ingrepen bekend zijn, had de uitgever van Barks veel zinnige suggesties, regels en richtlijnen. Daar zou een apart topic over gehouden kunnen worden. Het is, wat Ei betreft, heus niet voor niets dat Donald Duck Weekblad nog steeds veel materiaal gebruikt uit die tijd.
De redactie gebruikt nogal veel materiaal uit die tijd omdat het goedkoop is. Ze hebben het al eens gebruikt, in de jaren '50 en '60. Ze hebben het al liggen. Gewoon een kwestie van oppakken en kopiëren. Uiteraard met liefde voor het blad, want zo kennen we de redactie. Met kwaliteit heeft het niks te maken.
Dat zijn niet zomaar kopieën. Die herdrukken zijn opnieuw ingekleurd. Daarvoor moet, voor zover Ei weet, moeite gedaan worden om weer zwart-wit lijn-tekenwerk als basis te hebben. Ei betwijfelt dat de redactie die zomaar tevoorschijn kan toveren. Vroeger in de jaren '70 had men moeite om van Barksverhalen inkleurbare kopieën te vinden. Zoals men heden blijkbaar nog steeds, voor zover Ei weet, geen echte herdruk heeft kunnen maken van verhalen zoals 'Race to the South Seas'. (MOC 41)
http://coa.inducks.org/story.php?c=W+MOC++41-01Als het alleen zou gaan om goedkoop materiaal zou men in het Weekblad makkelijk af zijn door materiaal te gebruiken dat anders in de Extra of in vakantie-/winterboeken terecht zou komen. Ei meent dat men verhalen uit de klassieke periode (jaren '40-'60) blijft gebruiken, omdat dit materiaal vaak sprekender, vakkundiger, tijdlozer is dan wat in latere perioden is gemaakt. Materiaal dat veelal van Western komt, de uitgever waarvoor ook Barks werkt. Het is niet alleen Barks die leuk blijft voor het Weekblad. Veel van het betere Western-materiaal, waaronder zelfs Barks, is nu hooguit vervelend omdat men het al zo vaak gezien heeft. Omdat men wéét dat het een herhaling is.
Rockerduck schreef:Bij Egmont worden veel leuke verhalen gemaakt, die kundig zijn getekend en verteld. Maar dat is ten eerste duurder en ten tweede nieuwer, en de vergrijzende redactie gruwt van alles wat nieuw is. Zie bijvoorbeeld de consequente afwijzing van nieuwe verhalen met Diederik Duck.
Ei denkt dat het nieuwe materiaal van Egmont relatief goedkoop is, in vergelijking met het herdrukken van arbeidsintensieve, oude Western-strips. Het nieuwe Egmont-materiaal is digitaal beschikbaar. Waaronder werk van Rosa. Als hapklaar lijn-tekenwerk, én hapklaar ingekleurd, met de spreekwoordelijke druk op de knop kan men kiezen.
Het afdrukken van Western-strips zou volgens Ei alleen goedkoop zijn als ook dat reeds in een dergelijke digitale vorm beschikbaar is. Punt is dat men persé opnieuw wil inkleuren. Was het maar waar, dat men zomaar kleurkopieën leverde zoals nu gebeurt met oude Weekblad-jaargangen. Wat men "facsimile" noemt.
Facsimile is de goedkoopste manier van afdrukken, en het zou ons de 'Race to the South Seas' in de verouderde kwaliteit leveren zoals men die vroeger gewend was. Maar men wil persé z/w lijn-tekenwerk, zoals in The Carl Barks Library, en/of nieuwe inkleuring. Alleen daarom is er bij Ei's weten geen fascimile-herdruk. Men doet juist liever duur. Desnoods ten koste van het tekenwerk. Was het in een aantal gevallen maar waar, dat het Weekblad simpelweg kleurkopieën van oude stripbladen gebruikte.