Bij dezen wens ik Mau van harte beterschap. Of Mau nu wel of geen Disney-tekenaar is, ik wil de mens Mau niet missen. Ik heb veel van Mau geleerd. Ik heb veel goede herinneringen aan hem. Hij vroeg me ooit te helpen met een paar scenario's voordat ze werden ingeleverd. Daar is "De onvolmaakte" een resultaat van, een kort verhaal waarin Donald violist is. Een verhaal dat oorspronkelijk, voordat ik het ontving, een wegren-einde had. (
H 24069) Ik ben best trots op dat verhaal en de ervaring die ik ermee heb opgedaan.
Ik koester veel herinneringen aan Mau. Jaren later kan ik nog steeds in de lach schieten als ik terugdenk aan veel van zijn grappen en taalgebruik. Daarbij had hij een serieuze kant. Zo stuurde hij eind april 2001 een emotionele e-mail rond over "de gevolgen van de afschuwelijke vlees-industrie", de "verschrikkingen van de bio-industrie": "Op dit moment gebeuren er dingen die het verstand te boven gaan, iedereen weet wat er gaande is. Geen zinnig mens kan dit alles toch zomaar laten gebeuren?" Een betoog dat eindigde met: "En steun de Dierenbescherming. Doe nou!!!" Misschien kennen maar weinig mensen deze serieuze kant van Mau. Na zo'n oproep kan je echt van hem gaan houden. Ik wel, tenminste.
Mau was (volgens mij) een groot voorstander van lezers die met de Duckredactie correspondeerden. Hij zei dat het wel degelijk zin heeft, om de redactie te schrijven. Hij praatte met liefde over het "Duckwezen" (zo noemde hij dat volgens mij). Ik hoop dat hij blij is dat de redactie en de lezers nu rechtstreeks met elkaar in contact staan. Hij wilde dat toch? Ik hoop dat het hem goed doet.
Natuurlijk ontzettend schijnheilig van mij, dit pas te schrijven als Mau ziek is. Maar het is gemeend. Ik ben ontzettend geschrokken te vernemen dat hij ziek is.