Ruw en rauw

Frustraties, paniek, ergernis, onzinnigheid

Berichtdoor Daniel73 » wo maart 28, 2007 8:17 pm

Dit rommeltopic is bedoeld als een zijspoor waarin ik me oeverloos, ongeredigeerd kan uitleven zonder dat de rest van McDrake er hinder van hoeft te ondervinden.

Hieronder een antwoord op een discussie tussen Stephan en mij (Daniel73), onder 'Show je creativiteit! 2.0'.
http://bb.mcdrake.nl/nedofftopic/viewtopic.php?p=4493#p4493

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Mijn computer is nog steeds in "reparatie". Het zijn harde tijden.

Hoe surf je nu op het internet? Een internet café?

Ik zat bij m'n ouders. Sinds gisteren heb ik m'n computer terug. Het opstarten gaat bakketraag, dus ik vrees dat het plezier kortstondig is.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Als ik zie en hoor hoe leuk jij bezig bent, heb ik steeds meer spijt dat ik veel te lang achter clubjes aangesjokt heb.

Mijn probleem is juist dat ik mezelf gauw isoleer, vanwege bijvoorbeeld afwijzingsangst en onzekerheid. Waarschijnlijk bevorderd alleen zijn egoïsme. Dus op zich zijn clubs niet verkeerd, maar je moet wel in het oog houden of je er wel zo blij mee bent. Het blindelings volgen van andere mensen is nooit goed. (Niet dat jij dat doet, voor zover ik weet ben je eruit gegooid omdat je kritiek had).
Overigens kan ik begrijpen dat je er spijt van hebt, maar aan de andere kant kun je het ook positief zien. Nu je erachter bent kun je dingen anders aanpakken.

Ik ben zelfs verbannen van DCF Outducks. ("Banned".) Als je eenmaal de sleutels hebt bij Inducks, mag je als moderator blijkbaar alles. Ik heb maar een enkel bericht geschreven.
Je kunt regelen wat je wilt, maar uiteindelijk doet men toch waar men zelf zin in heeft. Wie er problemen mee heeft moet maar in privé e-mailen met de administrator die nota bene een Inducks e-mail adres gebruikt. Men mag zelf de naam Inducks overal voor gebruiken. Ik moet ondertussen alsjeblieft spelen. Want wie ben ik nou? Ik betaal mijn eigen platform, zonder geheime financiers. Bij Inducks kan men doen wat men wil.
Wat mij ontzettend stoort is dat dezelfde mensen van mij verlangen dat ik een eerlijke jongen ben. Wat heeft men zich geërgerd aan de aliassen op McDuck/McDrake. En wat heeft Daniel zich verdedigd. Zelf mag Inducks wel opereren onder diverse namen, zoals DCF, COA, Outducks. Inducks is een en al rollenspel geworden. Hoe creatief.

Inmiddels zit ik weer als vanouds af te wachten wat de een of andere "beheerder" gaat zeggen. Terwijl ik mag toekijken hoe anderen wel welkom zijn op DCF. Robb_K is zelfs aangeraden door een moderator om zijn McDrake activiteiten naar DCF te verhuizen. Maar McDrake's beheerder Daniel wordt prompt van DCF verbannen.
En wat heeft Daniel nou eigenlijk misdaan in hun ogen? Men roddelt dat Daniel dezelfde is als Mau Heymans's Bomer. Men heeft mij schandalig vals beschuldigd, en ik moet me verantwoorden. Zijn die mensen wel helemaal gezond of zo?

Veel mensen in mijn omgeving zijn verbijsterd dat ik mijn leven en mijn mogelijkheden opoffer om lid te zijn van een slecht functionerend verzamelaarsclubje. Eigenlijk protesteer ik alleen nog uit principe. Ik heb de indruk dat Duckstad zo dood als een pier is.
Inducks is een clubje gebleken waar de "bazen" als rechters mogen beslisssen over hun leden en hun bezoekers, terwijl ze onderling niets van elkaar durven te zeggen. Ook bij McDuck zag je hoe makkelijk het was om als bezoeker met het beheer in de problemen te komen, terwijl de beheerders onderling elkaar hun gang laten gaan. Zo heb ik begrepen dat DCF bestaat omdat een prominente Inducks-baas zich mijns inziens weer eens in de hoek laat zetten. Wat eigenlijk niet mag en ontoelaatbaar is, wordt door bazen onderling door de vingers gezien. Maar o wee als een bezoeker zelfs maar de schijn tegen heeft. Die wordt geband en kan dan gaan klagen bij die bazen, die elkaar niet zullen durven afvallen.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Ik ben dankbaar dat ik via McDuck mensen zoals jij en Rockerduck heb ontmoet, met wie ik de heftigste ruzies kon hebben zonder dat de een de ander vervloekte.

Volgens mij is dat niet helemaal waar. Ik kan me herinneren dat ik nogal verward was door de plotselinge felle kritiek op Don Rosa (i.v.b. met de correspondentie via DCML), en daar heb ik niet op de meest slimme manier op gereageerd. Achteraf gezien was ik nogal ontoegankelijk voor kritiek, zeker nu ik van die rare ‘between the legs’ grap hoor. Maar de vernietigende en af en toe grove kritiek van Jopie en Pluizer en die van Stamboomjager op een subtielere manier waren vaak nogal verwarrend. Ik heb nogal wat stomme dingen gezegd.

Ik heb zelf veel stomme dingen gezegd. Ik was ontzettend in de war over toestanden bij DCML en Inducks. Ik dacht dat het uiteindelijk aan mij lag en zo heb ik mijn best gedaan om me aan te passen aan mensen die, zoals nu blijkt, doen wat ze willen. Mijn grootste teleurstelling is dat ik intensief geprobeerd heb mee te doen aan een wereld die uit gebakken lucht bestaat. Als ik dan zo schizofreen ben, vraag ik me af waarom ik niet eerder geluisterd heb naar de "stem" die me waarschuwt dat Inducks een losgeslagen, corrupt clubje is geworden. Ik dacht dat het uiteindelijk mijn eeuwige negativiteit was. Maar de Inducks-vriend die ik erover aankeek blijkt zelf ook alsjeblieft te moeten spelen. Men doet waar men zin in heeft, want... Inducks betaalt de rekening!

"Foei Daniel", zegt een Inducks-achtige stem nu in mijzelf, "je mag toch niet zomaar die nette meneren van Inducks bekritiseren op internet? Wat zullen ze wel niet van je denken." Tja, ik moet op mijn tellen passen. Want och, och, wat zullen ze wel niet denken. Maar ondertussen word ik geband. Inducks is zo ziek geworden dat men niet eens de moeite meer neemt om kritische leden hun zegje te laten doen. Ze noemen elkaar "vrienden" en ik heb zelf ook Inducksers over de vloer gehad. Maar uiteindelijk kun je de zenuwen krijgen.
Zelf had ik vrijwel vanaf het begin van Inducks mijn twijfels over wie er uiteindelijk de baas is. Ik bedacht dat ik weleens heel veel moeite zou kunnen steken in een clubje dat mij er vervolgens zonder dankjewel uit kan gooien. Stel je voor dat ik me jaren suf had gewerkt aan Inducks, dan was dat allemaal voor niets geweest. Of had ik niets gemerkt, omdat mijn "vrienden" dan wel aardig voor me zijn? Volgens mij kun je bij Inducks ontzettend gebruikt worden. Wie is er uiteindelijk de eigenaar van Inducks? Ik denk dat het degene met de grootste bek en de meeste "vrienden" is.

Ik heb Inducks altijd zoveel mogelijk gemeden en mijn energie gestoken in software die compatible kan zijn met Inducks. Zo kan ik op een eigen systeem indexen, waarna Inducks die informatie van mij leent. Als Inducks over auteursrechten begint, dan kan ik dat ook. Zodoende is voor mij de schade beperkt gebleven.
Zonder het gedoe bij Inducks was er nooit een McDrake-server geweest. Dan had ik nu alsjeblieft moeten spelen en haantjesgedrag moeten vertonen, om gratis gebruik te maken van Inducks. Nu ben ik tenminste eigen "baas". In plaats van me nog al te veel op te winden over ideologische mislukkingen zoals Inducks, kan ik nu proberen om "nieuwe" talenten samen te brengen. Als ik me druk blijf maken over Inducks, krijgt zowel vriend als vijand de pest aan me. Het is zo zonde van de energie.

Overigens heb ik via McDuck vaak bewust geëxperimenteerd met fouten maken, bovenop de vele fouten die ik onbewust maakte. Doordat ik zoveel fouten heb gemaakt en nog steeds leef, ben ik steeds minder bang voor fouten. Het is nu bijna zo erg dat het me weinig kan schelen wat mensen nog van me vinden. Ik denk zelf dat voor mij de enige manier om mijn "schizofrenie" op te lossen is, dat ik mijzelf vrijuit durf te uiten. Vroeger zat ik elk woord te wegen en te herlezen. Ik heb veel aan McDuck te danken. Op andere boards probeert men elkaar monddood te maken.
Bij McDuck kon ik mezelf zo uitdrukken, dat ik het zelf zat werd. En ik ben er vaak van mezelf geschrokken. De enige manier hoe ik het voor mezelf kon verantwoorden was eerlijk te zijn over wat ik wel/niet deed. Ik heb lelijk gedaan over anderen, maar ook over mijzelf. Ik wilde fouten kunnen maken. Omdat je van fouten leert.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Ben ik nou echt alleen gek of voel ik me verbannen uit een gekkenhuis dat Inducks heet?

Ik heb eerlijk gezegd nooit interesse gehad in sites als COA/Inducks. Ik begrijp niet waar ze voor nodig zijn.

Inducks is blijkbaar nodig voor volwassen mensen (vaak mannen) die blijkbaar zo eenzaam zijn, dat ze samenklitten op internet om uniformpjes, logo's en naampjes te bedenken voor een clubje waarin ze een positie proberen te claimen. Zo heeft DCF een topic waar men in real life met elkaar af kan spreken. Mijn ervaring is dat je weinig hebt aan zulke real life contacten. Ik ervaar steeds meer dat een goede buur beter is dan een verre vriend. Je kunt het halve internet "kennen", maar ondertussen in je eigen straat, waar je werkelijk leeft, ontzettend eenzaam zijn.
Zonder internet had ik geweten waar ik aan toe was. En dan was ik uit verveling iets creatiefs voor mezelf gaan doen. Of ik had geprobeerd om met plaatsgenoten in contact te komen. Nu heb ik plaatsgenoten verjaagd omdat ze knettergek werden van mijn gezever over mislukkende internetprojecten.
Ik heb echt real life contacten vergald met mijn internet. Dan komt er iemand op de thee, bijvoorbeeld een basgitaar spelende plaatsgenoot, en die zit dan tegenover iemand (ik dus) die volledig met zijn gedachten op het WWW zit.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:[slinkse marktspelletjes] Dat zijn Microsoft-achtige praktijken.

Walt Disney scheen er ook wat van te kunnen. Ik heb laatst iets gehoord over dat Mickey Mouse eigenlijk door een Amerikaanse tekenaar van Friese komaf (Ub Iwerks (1901-1971)) bedacht was, terwijl ik toch altijd het idee heb gekregen dat Walt Disney dat had gedaan (en eerlijk gezegd nooit van Ub Iwerks heb gehoord).
http://en.wikipedia.org/wiki/Ub_Iwerks

Ub Iwerks is inderdaad bekend geworden als de man die meegewerkt heeft aan het ontstaan van Mickey. Volgens mij was Disney handig in het verkopen en commercialiserern van ideeën. Ik zie dat vaker. De vak-idioot zit gestoord in een achterkamertje te broeden, omdat werken toch maar een hobby is, terwijl iemand anders er goede sier mee maakt. Zo is Barks volgens mij ook belazerd, met die managers.
Wat betreft Barks vind ik het nog steeds ontzettend zuur te zien hoe mensen zich verdringen om een hoogbejaarde weduwnaar, zonder zich maar af te willen vragen of de man uitgebuit wordt. Wat moet Barks eenzaam geweest zijn. En dat zie je vaker bij "beroemde" mensen. Ze zijn populair, maar alleen als ze een kunstje doen. Wat er verder achter dat kunstje zit, zal velen een worst zijn.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Misschien kan ik sommige "vriendenclubjes" voortaan beter maar mijden.

Dat denk ik ook. Op zich kan een gevoel van verbondenheid best goed zijn, maar niet met de verkeerde mensen, zoals egotrippende zielige freaks.
Het is sowieso niet slim om al je hoop daarop te richten. Als je dan teleurgesteld wordt is het meteen een heel erge tegenslag.

De tegenslag voor mij is dat ik mezelf achteraf gezien allerlei illusies heb gemaakt. Het gaat mij hier eigenlijk helemaal niet om DCML of Inducks. Het gaat mij om de levenservaring. In Duckstad heb ik allerlei toestanden meegemaakt en beleeft waar geen therapie aan kan tippen. Het enige verlies waar ik me echt over beklaag is het verlies aan tijd. Ik heb veel tijd nodig om mezelf op orde te krijgen. Was ik wel op orde geweest, dan had ik wel wat zinnigers gedaan dan mijn hersens kraken over misstanden bij Inducks. Voor mij is Inducks een manier om bureaucratie van binnenuit te begrijpen, bijvoorbeeld. Het indienen van gegevens bij Inducks lijkt veel op het indienen van gegevens bij de overheid.

Ik ben achteraf blij dat ik mijn aandacht dusdanig op Duckstad gefixeerd heb, dat de schade erbuiten relatief beperkt is gebleven. Dat is geluk bij een ongelukje. En met de ervaring die ik dankzij het gedonder in Duckstad heb, kan ik nieuwe richtingen ingaan waar ik mezelf wel uit de problemen kan houden. Zo kan ik even makkelijk mezelf verdiepen in Nijgh en Barrett. Barks is op zich maar een uit velen voor mij.
Rosa vind ik vooral interessant omdat hij een soort van Barks-kerk voor zichzelf gebouwd lijkt te hebben. Als ik zie hoe een willekeurige fan zo met de erfenis van zijn idool om mag gaan, wil ik geen idool meer zijn. Rembrandt wordt zelfs na honderden jaren nog uitgemelkt door mensen die hem het beste menen te kennen. Men maakt zelfs een musical. Stel je voor dat er over 400 jaar een namaak-Daniel en een namaak-Stephan een duet op een podium staan te zingen over "Jopie". Zo word je gebruikt als je geslaagd bent als beroemdheid.
Iemand had al plannen om een musical over Nijgh te maken, waarin Nijgh een fictief(!) leven kreeg aangemeten. Dat zou betekenen dat men alleen zijn naam en zijn liedjes gebruikt. De rest verzinnen ze er zelf wel bij.

Jij vindt dat je jezelf gauw isoleert. Jezelf isoleren kan ook een manier zijn om niet teveel mensen op je hals te halen. Zo prettig zijn mensen niet.
Hoe meer zielen is niet persé hoe meer vreugd. Achteraf gezien zou ik willen dat ik zelf wat selectiever was geweest. Ik word nu zelfs afgekeurd door mensen waar ik zelf nooit aandacht voor gehad zou hebben. Mijn omgeving heeft zich soms suf gelachen om mijn ervaringen, en ik me maar onbegrepen voelen in real life. Achteraf hebben ze gelijk gehad.
In feite ben ik nu bezig om Inducks te vragen of mijn vermoeden klopt dat het maar een dom clubje is. Ik ben blijkbaar niet in staat om te concluderen dat, als het een dom clubje is, het voor mij zinloos is om daar de wijze man uit te hangen.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Sorry voor weer eens een lang verhaal over bijzaken. Ik moest mijn gemopper effe kwijt. Dus dan zet ik het maar op internet...

Je kunt er ook een liedje over schrijven :). Hoewel ik wel denk dat mensen doorgaans liever naar iets opbeurends luisteren dan naar iets deprimerends. Maar dat hangt ook van de stemming af.

Ik zou veel van mijn ervaringen willen gebruiken om columns of een verhaal te schrijven. Maar misschien is dat dan alleen om me te bewijzen aan anderen. Zo vind ik het echt nog dagelijks verbijsterd bizar om terug te denken aan hoe Mau/Jopie met zijn bewonderaars omgaat. Hoe heb ik me daarmee in kunnen laten? Moet ik nu blijven bewijzen, bv. aan Inducksers, dat die Bomer-onzin van hem afkomt? Ik heb Mau nota bene van tevoren gewaarschuwd. Maar hij deed het toch, en onder een alias.
Ach, zal men zeggen, schizofrene Daniel heeft het natuurlijk allemaal zelf gedaan en de arme Mau en Rosa lijden er maar onder. Toen ik Frank zag schrijven over Gulien en hackers kon ik het verhaal al afmaken. Straks kan Mau zich beklagen dat, o wonder, ook zijn computer gekraakt was. Ik dacht dat Rosa knettergek was met zijn complotten, maar Frank weet hem zelfs te overtreffen. Welkom in Duckstad.
Moet ik bewijzen aan anderen wat ik heb meegemaakt? Kan ik de juiste woorden vinden om uitdrukking te geven aan de afkeer die ik voel als ik aan dat zielige namaakwereldje denk? Ik heb gezien hoe maar liefst vier auteurs (Rosa, Mau, Gulien, Frank) zich kunnen misdragen, alsof ze tegen elkaar opboden, zonder dat je er als fan iets tegen kan doen. Een reden voor mij om te eisen dat de zaak Gulien op McDuck behandeld kon worden, was dat Gulien bescherming van collega's en fans genoot. Wat mij vooral is tegengevallen is dat ik bijzonder grappig en helder werd gevonden toen ik Rosa heftig bekritiseerde, maar dat een kritisch bericht over een verhaal van Frank resulteert in een giftige "Keessie" die ineens niets meer kan hebben en zijn eigen scenario-lessen ("rode loper"!) vergeet. Omdat ik toen nog dacht dat zulke mensen mijn "helden" zijn, ben ik ontzettend in de war geraakt. Een ander zou meteen de boel afkappen. Ik heb me gek zitten denken hoe de vork in de steel zat. Hoe kan mijn held Frank dat nou doen? Nou simpel, weet ik nu, dit komt omdat Frank geen held is. Mau is zelfs zo laf dat hij (volgens mij) uit angst gekkigheden verzint om een ander de schuld van zijn eigen acties te laten krijgen. Mau is de enige van de genoemde vier, die bij mijn weten nimmer zijn eigen naam heeft gebruikt. Het moest altijd via een ander. Zelfs toen McDuck mede door hem in een crisis kwam, was hij te laf om zichzelf te vermannen. Hij had verdorie de vader van de McDuck-beheerders kunnen zijn. Achter de schermen wisten ze dat hij Mau was, maar op internet konden de McDuck-beheerders zich amper verdedigen toen ze ineens de raarste berichten goedkeurden. Het zal geenzins vals bedoeld geweest zijn van Mau (of van Frank), maar wat ontstaat is een geniepige samenwerking waarin fans zichzelf in de nesten werken om een anonieme, grillige, laffe artiest te behagen.
Mau kon zelfs zien dat jij mij tegenover Rosa de schuld gaf. Held Mau zei er lekker niets van. Ik kreeg weliswaar in privé informatie van hem, zoals kopieën van de Bomer e-mails, maar daarmee had ik achteraf alleen nog maar méér moeite om mijzelf te verdedigen. Want hoe kom ik aan e-mails die niet van mij komen? Mau had het eenvoudig kunnen verklaren, desnoods als Bomer, maar hij verdomde het. Laat een ander maar met je problemen tobben. Iemand die zo grenzeloos laf en zielig is, daar heb je weinig aan.

Zoals te merken zit ik me weer ouderwets op te winden over mijn avonturen in en om Duckstad. Ik ben blij dat ik op een gegeven moment de keuze maakte dat ik liever met mede-fans correspondeer dan met idolen. Ik heb bewust de keuze gemaakt mijn kansen te laten schieten, terwijl Mau me vijf pagina's scenario aanbod als beginnetje voor een plot van mij. Ook werd ik uitgenodigd voor een scenaristendag bij hem, maar ik kreeg een angstig gevoel waardoor ik me gewaarschuwd voelde om weg te blijven. Voor zover er een angstig gevoel nodig is, als je wordt uitgenodigd door iemand die je door anderen de schuld laat krijgen van wat hij verkeerd doet.

Ik zou inderdaad kunnen proberen hier een lied over te maken. Maar dan zou het meer gaan om het gevoel dat ik erbij krijg. Ik denk vagelijk aan een profeet-achtige dorpsgek die de stad opstookt, om vervolgens als eerste op de vlucht te slaan. Of misschien een circustheater dat naar de stad komt, of een kwakzalver.

Tot zover mijn breinstorm. Bijna dan. Op dit moment ben ik van slag door de ijskoude douche die ik nu van Inducks heb. Ik zag Inducks als een instituut, een thuisbasis. Ik meende mensen te "kennen". Maar het is allemaal illusie gebleken. Ik zou hard voor mezelf moeten zijn: Als ik na wat ik nu weet nog steeds blijf tobben, en nog steeds alsjeblieft blijf spelen, wordt het nooit wat met mij.
Ik moet echt blij zijn met wat ik meemaak. Een aantal mensen die zich hooghartig tegenover mij gedragen heeft, en mij de les heeft gelezen, is ontzettend door de mand gevallen. Vervelend voor hen, maar goed voor mij. Ze kunnen nu hooguit achteraf klagen dat ik nu zo vervelend ben, dat de DCF-ban met terugwerkende kracht alsnog gelegitimeerd is. Daar zie ik ze nog voor aan ook.
En dan te bedenken dat ik op McDuck International de les gelezen ben over hoe ik me moet gedragen. Bij DCF heeft men niet eens regels. Niet te geloven dat ik mij bij zulke arrogantelingen ging verantwoorden. Niet te geloven dat Inducksers niet van McDuck International zijn verbannen, als we dan toch zo bezig zijn. Ik zou eens moeten wagen om op DCF een topic te beginnen over een individuele fan, met naam en toenaam, zoals op McDuck International. ('Discussions on Daniel van Eijmeren') Zo'n soort topic hoef je op DCF niet te wagen. Stel je voor dat ik ('Discussions on Inducks') op DCF zou zetten. Dat zou er een rel worden.
Nee, volgens mij zijn ze er niet helemaal fris. Inducks lijkt me steeds meer op een doodziek kind zoals bij W.G. van der Hulst: "Het was zoooo zielig!"

Jij hebt me op McDuck International gered door in dat 'Discussions on Daniel'-topic over muziek te beginnen. Dat vond ik een megasterke zet. Nog steeds bedankt daarvoor. Je hebt me van een drama gered. Ik ging weer eens veel te diep op het gedonder in. Je hebt me wel vaker gered door over muziek te schrijven en eigen muziek te posten. Ik moet uitkijken dat ik jou nu niet op een voetstuk ga zetten. :)
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Stephan » wo apr 04, 2007 9:21 am

Daniel73 schreef:Sinds gisteren heb ik m'n computer terug. Het opstarten gaat bakketraag, dus ik vrees dat het plezier kortstondig is.

Heb je inmiddels je programma’s terug, en wat er van je computer af is gegooid?

Daniel73 schreef:En wat heeft Daniel nou eigenlijk misdaan in hun ogen? Men roddelt dat Daniel dezelfde is als Mau Heymans's Bomer. Men heeft mij schandalig vals beschuldigd, en ik moet me verantwoorden. Zijn die mensen wel helemaal gezond of zo?

Is dat serieus de reden dat je bent verbannen? Terwijl iedereen inmiddels weet dat Mau Heymans dat was? Dat is inderdaad belachelijk.
Daarbij: wat heeft Inducks verder zelfs maar met de bomeraffaire op McDuck te maken?

Daniel73 schreef:Veel mensen in mijn omgeving zijn verbijsterd dat ik mijn leven en mijn mogelijkheden opoffer om lid te zijn van een slecht functionerend verzamelaarsclubje. Eigenlijk protesteer ik alleen nog uit principe. Ik heb de indruk dat Duckstad zo dood als een pier is.

Ik heb dezelfde indruk. Op McDuck kwam ik toevallig terecht toen ik zocht naar tekeninstructies om duckfiguren te tekenen, en ik vond het interessant om met medefans te discussiëren. Maar ik houd niet zo van het verzamel-idee. Zoals jij het noemt: gebakken lucht.

(meer reacties volgen later, ik moet nu naar wiskunde :()
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Daniel73 » zo apr 08, 2007 2:50 am

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Sinds gisteren heb ik m'n computer terug. Het opstarten gaat bakketraag, dus ik vrees dat het plezier kortstondig is.

Heb je inmiddels je programma’s terug, en wat er van je computer af is gegooid?

De meeste programma's zijn terug. De data is behouden, maar ik moet er nog orde in scheppen.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:En wat heeft Daniel nou eigenlijk misdaan in hun ogen? Men roddelt dat Daniel dezelfde is als Mau Heymans's Bomer. Men heeft mij schandalig vals beschuldigd, en ik moet me verantwoorden. Zijn die mensen wel helemaal gezond of zo?

Is dat serieus de reden dat je bent verbannen? Terwijl iedereen inmiddels weet dat Mau Heymans dat was? Dat is inderdaad belachelijk.
Daarbij: wat heeft Inducks verder zelfs maar met de bomeraffaire op McDuck te maken?

Alleen McDuck-bezoekers weten dat het Mau was. En eigenlijk maakt dat niet uit, omdat ik door Rosa ben beschuldigd in het wilde weg. Zonder zelfs maar een bewijs. Lukraak. En zodoende wordt er simpelweg geroddeld dat Rosa gelijk heeft. Terwijl ik weet dat ze fout zitten. Vraag is alleen of ze het zelf stiekem ook weten, of dat ze altijd zo makkelijk conclusies trekken.
Met verbannen heeft dat op zich niets te maken, maar het heeft mijn humeur weinig goeds gedaan. Door andermans gedoe word ik beschuldigd en ik voel me dan nog geroepen om daar op te reageren. Misschien omdat ik niet wil inzien dat er op zo'n manier nog weinig te communiceren valt.

De reden van het verbannen van DCF is dat ik, op mijn beurt, nogal heftige kritiek heb geuit over met name het beheer van Inducks en recentelijk DCF. Kritiek die op zich al duidelijk maakte dat ik me maar beter met mijn eigen projecten bezig kan gaan houden, met of zonder anderen.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Veel mensen in mijn omgeving zijn verbijsterd dat ik mijn leven en mijn mogelijkheden opoffer om lid te zijn van een slecht functionerend verzamelaarsclubje. Eigenlijk protesteer ik alleen nog uit principe. Ik heb de indruk dat Duckstad zo dood als een pier is.

Ik heb dezelfde indruk. Op McDuck kwam ik toevallig terecht toen ik zocht naar tekeninstructies om duckfiguren te tekenen, en ik vond het interessant om met medefans te discussiëren. Maar ik houd niet zo van het verzamel-idee. Zoals jij het noemt: gebakken lucht.

In de laatste jaren ben ik meer en meer van mening dat luxe bezittingen zoals verzamelingen me kwetsbaar en afhankelijk maken. Zoals Dagobert die strijdt om zijn geld voor de toekomst te behouden. Stel dat al mijn luxe bezittingen voorgoed zouden vergaan? Wat zou ik dan verliezen? Ik maak me dan alleen zorgen om zaken waar een ander belang bij heeft, zoals films en foto's waar anderen op staan. Zelf zou ik dan, denk ik, weinig of niets missen. Met luxe bezittingen verzamelen ga ik me teveel met gisteren bezighouden. Dat staat een nieuw begin in de weg. Alsof de toekomst bij voorbaat al oud is.
Ik heb anderen (en hun creaties) tot in recente jaren verafgood, of het nou was door ze te aanbidden of door ze te vervloeken. Als ik zelf helemaal opnieuw zou kunnen beginnen, met wat ik nu weet, dan zou ik me veel meer op mezelf gericht hebben. Op wat ik zelf voorstel als mens. Hoe "compleet" ik zelf wel niet ben. Ik denk dat verzamelen een vorm van onzekerheid is. Zelfs al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.
In plaats van mezelf te bewijzen met andermans creaties, was ik dan een zelfstandige persoonlijkheid geweest. Iemand die al jong gitaar kan spelen, bijvoorbeeld.
Maar dat is makkelijk praten, met kennis achteraf.

Stephan schreef:(meer reacties volgen later, ik moet nu naar wiskunde :()

Als je op alles wat ik schrijf gaat reageren, kun je wel een paar extra levens gebruiken. Ik heb dit topic vooral ingezet om mezelf een uitlaatklep te bieden zonder dat dit topics in de weg zit. Een overstromingsgebied (uiterwaard), voor als ik te veel buiten mijn oevers treed. :)
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Stephan » do jun 07, 2007 12:17 pm

Daniel73 schreef:Jij hebt me op McDuck International gered door in dat 'Discussions on Daniel'-topic over muziek te beginnen. Dat vond ik een megasterke zet. Nog steeds bedankt daarvoor. Je hebt me van een drama gered. Ik ging weer eens veel te diep op het gedonder in. Je hebt me wel vaker gered door over muziek te schrijven en eigen muziek te posten. Ik moet uitkijken dat ik jou nu niet op een voetstuk ga zetten.

Daar was ik me niet eens van bewust, leuk dat je er zo over denkt :).
Verder is er totaal geen reden om mij op een voetstuk te plaatsen, ik maak niet zoveel fouten als ieder ander mens. Ikzelf heb een minderwaardigheidcomplex, wat overigens vaak overhelt naar een meerderwaardigheidscomplex, allebei onwenselijk.

Daniel73 schreef:In de laatste jaren ben ik meer en meer van mening dat luxe bezittingen zoals verzamelingen me kwetsbaar en afhankelijk maken.

Helemaal mee eens. Ikzelf merk dat vaak in de vorm van een grote angst over hoe anderen met mijn spullen omgaan. Mijn kleine broertjes die stiekem stripalbums uit mijn kast pakken en ze op hun kamer laten verwaarlozen. Hoewel dat behalve een angst ook een principekwestie is, omdat mijn broertjes zo laten zien dat ze totaal geen respect voor mij hebben.

Wat je overigens zegt over wat het verliezen van je bezittingen je zou doen is zeker belangrijk. Wat zou ik doen als mijn kamer tot de grond toe af brandde? Eerst mijn muziekinstrumenten en Cd’s veilig stellen of meteen maken dat ik wegkom? Bij nader inzien is mijn leven me meer waard dan een paar levenloze spullen die het leven op moeten fleuren.
Ik had laatst met iemand een gesprek die zei dat het grootste dat iemand bezit zijn naam of reputatie is. Daar zit ook wat in.

Daniel73 schreef:Als je op alles wat ik schrijf gaat reageren, kun je wel een paar extra levens gebruiken. Ik heb dit topic vooral ingezet om mezelf een uitlaatklep te bieden zonder dat dit topics in de weg zit. Een overstromingsgebied (uiterwaard), voor als ik te veel buiten mijn oevers treed.

Ik heb vaak de drang om op alles te reageren, omdat men niets voor niets schrijft. Maar aan de andere kant heb ik inderdaad te weinig tijd om op alles te reageren, dus moet ik mezelf wel beperken.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm


Keer terug naar Forumhel

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron