Films

Muziek, films, theater, televisie, radio

Berichtdoor Luuk » zo maart 30, 2008 5:17 pm

Zender: Veronica
Datum en tijdstip: 30 Maart 2008, 18:30-20:30 uur

Bron:
http://www.tvgids.nl/programmadetail/?ID=6985527 :)
Eens een Luuuuk, Altijd een Luuuuk!
Luuk
Member
 
Berichten: 445
Geregistreerd: zo nov 26, 2006 4:09 pm
Woonplaats: Ergens in de melkweg.

Berichtdoor Luuk » zo maart 30, 2008 5:32 pm

Hé leuk! Ik zie op IMDB dat Frank Oz director van 'What About Bob?' is. :D
Frank Oz is o.a. de poppenspeler van Bert, Grover, Cookie Monster, Miss Piggy, Fozzie Bear en Animal.

http://muppet.wikia.com/wiki/Frank_Oz
Eens een Luuuuk, Altijd een Luuuuk!
Luuk
Member
 
Berichten: 445
Geregistreerd: zo nov 26, 2006 4:09 pm
Woonplaats: Ergens in de melkweg.

Berichtdoor Rockerduck » ma maart 31, 2008 12:46 am

Wat stom van me om tijd en zender te vergeten...

Wie zijn jullie favoriete acteurs/actrices? Ik zag zaterdag op tv de film Runaway Jury, met twee van mijn favoriete acteurs: John Cusack en Dustin Hoffman. Vooral Hoffman vind ik geniaal, omdat dat een vakman is die altijd zo opgaat in zijn rol, dat je niet meer door hebt dat hij het is. Hij overstijgt zichzelf op zo'n manier dat je de acteur bij wijze van spreken 'wegdenkt'; je ziet alleen nog maar het personage. Hij heeft ook heel uiteenlopende rollen met klasse gespeeld, bijv. nerveuze student Ben in The Graduate, autist Raymond Babbit in Rainman, excentrieke Hollywood-producer in Wag the Dog etc.

Robert DeNiro precies hetzelfde verhaal. Zoveel talent in één man...
Rockerduck
Member
 
Berichten: 652
Geregistreerd: di jan 17, 2006 12:36 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » ma maart 31, 2008 9:00 am

Ik zie dat eigenlijk ook wel in Johny Depp.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Rockerduck » ma maart 31, 2008 11:44 pm

Ridder ter Geit schreef:Ik zie dat eigenlijk ook wel in Johny Depp.

Vind ik ook een heel goede acteur. Niet zo goed als DeNiro, natuurlijk, maar wel goed.
Rockerduck
Member
 
Berichten: 652
Geregistreerd: di jan 17, 2006 12:36 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » di apr 01, 2008 8:51 am

Ik ben het wel met je eens dat een goede acteur allerlei rollen kan spelen en dat je de acteur gewoon niet herkend in de rol. Of tenminste, dat je niet in de war kan raken met een ander personage omdat het nieuwe personage dat wordt neergezet daar gewoonweg niets op lijkt. Je speelt tenslotte iemand anders.

Robin Williams vind ik ook vaak wel een prettige acteur.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » wo apr 09, 2008 10:59 am

Gisteren 'Awakenings' gezien met Robin Williams en Robert DeNiro. Erg goede film. Ik zie je punt over DeNiro ook.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Henrieke » ma mei 19, 2008 5:20 pm

Net binnengekregen op DVD: Maugli. (Маугли)

Dit is een Russische verfilming van The Jungle Book, en het is een erg boeiende film, misschien wel de beste Russische animatiefilm die er is. Ik weet niet heel veel af van Russische animatie, maar het is in ieder geval minder bekend dan het zou moeten zijn. Deze animatie is vaak surrealistisch, de bewegingen zijn erg gedetailleerd, maar anders dan we gewend zijn uit de Amerikaanse films. De sfeer in de films is meestal ook erg anders. Een aantal filmmakers lieten zich wel duidelijk inspireren door het Amerikaanse tekenwerk, zoals die van de Ну, погоди! (Wacht maar!)-filmpjes, die wat aan Tom & Jerry doen denken. (de maker had trouwens nog nooit van Tom & Jerry gehoord)
Het Wikipedia artikel over Russische animatie: http://en.wikipedia.org/wiki/History_of ... _animation

Wat Maugli extra boeiend maakt is dat de film (oorspronkelijk vijf korte films) toevallig uit hetzelfde jaar komt als de overbekende Disney-versie. Maugli is zowel in verhaal als in sfeer veer trouwer aan het originele boek. De animatie is wat minder mooi als die uit de Disneyfilm, maar er is wel duidelijk goed gekeken naar echte dieren. De personages zijn een soort karikaturen van echte dieren, vooral de overdreven zenuwachtige jakhals is leuk.
De hele film is op youtube te zien, als ik tijd heb zal ik binnenkort wat meer informatie over de film plaatsen, en wat plaatjes er uit. Ik heb hem trouwens nog niet helemaal gezien.
Henrieke
Member
 
Berichten: 153
Geregistreerd: ma jun 19, 2006 7:12 am

Berichtdoor Henrieke » ma mei 19, 2008 6:28 pm

Hier zijn wat plaatjes uit het eerste deel van de film:

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Henrieke
Member
 
Berichten: 153
Geregistreerd: ma jun 19, 2006 7:12 am

Berichtdoor Daniel73 » za mei 24, 2008 7:12 pm

2008-03-29, Rockerduck schreef:Morgen op tv: iets voor Daniël?

What about Bob?

Aardige humor over de relatie patiënt/psychiater en wie van de twee er nu eigenlijk het ergst aan toe is. Leo Marvin is een zelfingenomen en succesvolle psychiater. Zijn nieuwe patiënt Bob heeft zo'n beetje last van alle angsten die er bestaan, maar Leo scheept hem af met zijn zelfgeschreven boekje. De zielenknijper wil namelijk op vakantie met zijn vrouw en kinderen. En Bob dan? Die volgt Leo gewoon naar zijn vakantiebestemming.

Toen ik ging kijken viel halverwege de zender eruit. Ergens nadat Bob op de vakantiebestemming is aangekomen. Hij blijkt er welkom bij het gezin van psychiater Leo, met uitzondering van Leo zelf.

En toen... hop... beeld op zwart.
Blijkbaar heeft de beruchte Bond van Psychiaters de uitzending gedwarsboomd.

Interessant en herkenbaar vind ik hoe psychiater Leo zichzelf als een ideaal mens presenteert. Zo beweert hij dat hij nooit kwaad wordt. Gedurende de film, althans in het deel dat ik heb gezien, wordt het privé-gedrag van Leo zelf al gauw pedant en neurotisch. Zijn eigen gezin lijdt onder zijn o zo beheerste, keurige en goed geregelde leven. Zo'n keerzijde vind ik interessant.
Voor mij komt die situatie heel herkenbaar over. In de geestelijke gezondheidszorg kun je van dat soort nagemaakte goden tegenkomen. Zogenaamde wereldverbeteraars. En evenals in 'What about Bob?' kan het vernislaagje erg dun zijn. Zo kunnen dat soort hulpverleners grote moeite met tegenspraak hebben. Want zoals zij de realiteit zien, zo IS de realiteit. Wat dat betreft kan het verschil nihil zijn met hun patiënten, die ook moeite kunnen hebben met andermans beleving.
Zoals ik het zie, moet er toch minstens een verwantschap zijn met waanzin, wil je werken in de geestelijke gezondheidszorg. Ook gekken menen de wereld te kunnen verbeteren, op voorwaarde dat iedereen luistert en volgt. En als iedereen volgt is er geen oorlog meer. (Dus ze hebben nog gelijk ook, op hun manier.)

"De wereld is een gekkenhuis. Wie zich daar niet bij aan kan passen, moet in een inrichting." - Fons Jansen

2008-03-31, Rockerduck schreef:Wie zijn jullie favoriete acteurs/actrices? Ik zag zaterdag op tv de film Runaway Jury, met twee van mijn favoriete acteurs: John Cusack en Dustin Hoffman. Vooral Hoffman vind ik geniaal, omdat dat een vakman is die altijd zo opgaat in zijn rol, dat je niet meer door hebt dat hij het is. Hij overstijgt zichzelf op zo'n manier dat je de acteur bij wijze van spreken 'wegdenkt'; je ziet alleen nog maar het personage. Hij heeft ook heel uiteenlopende rollen met klasse gespeeld, bijv. nerveuze student Ben in The Graduate, autist Raymond Babbit in Rainman, excentrieke Hollywood-producer in Wag the Dog etc.

Robert DeNiro precies hetzelfde verhaal. Zoveel talent in één man...

Rockerduck schreef:
Ridder ter Geit schreef:Ik zie dat eigenlijk ook wel in Johny Depp.

Vind ik ook een heel goede acteur. Niet zo goed als DeNiro, natuurlijk, maar wel goed.

Mijn indruk is dat Johnny Depp interessante films kiest om in te spelen. Films waarin sprake is van vakmanschap zoals Disney dat vroeger kende.

Johnny Depp heeft interesse getoond in markante artiesten zoals Syd Barrett en John Frusciante. Hij heeft naar verluidt plannen voor een biografische film over Barrett. En hij heeft aan een korte documentaire over Frusciante meegewerkt, getiteld 'Stuff':
http://www.youtube.com/watch?v=Qx7oJ7-Xjpg
Deze korte documentaire uit pakweg 1993/1994 toont mijns inziens treffend en confronterend de waanzin van een afgegleden mens. Volgens mij is het een film die te typeren is als "disturbing". De film toont het interieur van Frusciante's huis, en hoe drugsverslaafde Frusciante daar temidden van een onbeschrijfelijke chaos ligt te apengapen op een bank.
Alles wat je ziet zijn in feite beelden van een camera die door een huis dwaalt van een mens dat zowel geniaal als gek is. Wat mij betreft is deze korte film verplichte kost voor filmstudenten.

2008-04-01, Ridder ter Geit schreef:Robin Williams vind ik ook vaak wel een prettige acteur.

Ik mis Al Pacino in jullie lijstje. Is dat een goede acteur?
En Marlon Brando, is dat wat?
En Michael Douglas?

Bill Murray, die meespeelt in 'What about Bob?', vind ik op z'n best in de film 'Groundhog Day'. Een film die ik vergelijk met films zoals 'The Truman Show' (met Jim Carrey) en 'The Game' (Michael Douglas). Films waarin een psychologische wereld is uitgebeeld als werkelijke wereld.
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Daniel73 » za mei 24, 2008 7:37 pm

Nog een reactie.

2008-05-19, Henrieke schreef:Net binnengekregen op DVD: Maugli. (Маугли)

Dit is een Russische verfilming van The Jungle Book, en het is een erg boeiende film, misschien wel de beste Russische animatiefilm die er is. Ik weet niet heel veel af van Russische animatie, maar het is in ieder geval minder bekend dan het zou moeten zijn. Deze animatie is vaak surrealistisch, de bewegingen zijn erg gedetailleerd, maar anders dan we gewend zijn uit de Amerikaanse films. De sfeer in de films is meestal ook erg anders. Een aantal filmmakers lieten zich wel duidelijk inspireren door het Amerikaanse tekenwerk, zoals die van de Ну, погоди! (Wacht maar!)-filmpjes, die wat aan Tom & Jerry doen denken. (de maker had trouwens nog nooit van Tom & Jerry gehoord)
Het Wikipedia artikel over Russische animatie: http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Russian_animation

De screenshots die je toont vind ik heel mooi. Als je gesteld had dat dit materiaal zojuist nieuw in de bioscoop is verschenen, had ik dat meteen geloofd. De kleuren zijn als nieuw. De surrealistische tekenstijl oogt z'n tijd vooruit. De beelden doen me qua kleur en tekenstijl een beetje aan de latere 'Taran en de Toverketel' ('The Black Cauldron') van Disney denken, uit 1985.
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Black_Cauldron_%28film%29

Overigens had Disney in jaren 50 en 60 in een aantal films een surrealistische stijl. Mij staat me een korte Disney-film bij die 'Pigs is pigs' heet (1954).
Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Pigs_Is_Pigs_%281954_film%29
YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=GYXlF3sa9xs
Ook in 'The Aristocats' (1970) meen ik wat van die stijl terug te zien. En in kinderboeken uit de jaren '50 t/m '60. Begrijpt iemand wat ik bedoel? 't Is een wat schots en scheve stijl, met krullige ornamenten, en oppervlakten die met patroon-achtige lijnen zijn gedecoreerd.
Enfin, ook daar doet de Russische 'Maugli' me een klein beetje aan denken.
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Henrieke » zo mei 25, 2008 9:37 am

Daniel73 schreef:Overigens had Disney in jaren 50 en 60 in een aantal films een surrealistische stijl. Mij staat me een korte Disney-film bij die 'Pigs is pigs' heet (1954).
Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Pigs_Is_Pigs_%281954_film%29
YouTube: http://www.youtube.com/watch?v=GYXlF3sa9xs
Ook in 'The Aristocats' (1970) meen ik wat van die stijl terug te zien. En in kinderboeken uit de jaren '50 t/m '60. Begrijpt iemand wat ik bedoel? 't Is een wat schots en scheve stijl, met krullige ornamenten, en oppervlakten die met patroon-achtige lijnen zijn gedecoreerd.
Enfin, ook daar doet de Russische 'Maugli' me een klein beetje aan denken.

Deze Disney-stijl is denk ik voor een deel beïnvloed door het werk van Mary Blair, je ziet haar werk vooral terug in concept werk, maar ook in achtergronden van tekenfilms, e.d. Misschien is haar bekendste werk nog wel de 'It's a small world' attractie.
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
In de jaren 50 gingen alle animatiestudios overigens over in een andere stijl. Dit heeft veel mooie filmpjes opgeleverd zoals pigs is pigs, maar ik ben er zelf nog steeds niet zo'n fan van. In nieuwe films die helemaal in die stijl gedaan zijn is het mooi, maar bij alle shorts vind ik het niets. (nu zullen er genoeg mensen dit niet met me eens zijn, want sommigen vinden juist deze shorts beter dan de oudere, aangezien er meer aandacht is voor kleur, vorm, en dat soort dingen) Let maar eens op het verschil in stijl tussen de eerste filmpjes van Droopy, en de latere. Een mooi voorbeeld van die latere stijl is 'Donald's Diary', dat filmpje wordt door sommigen als de beste Donald-short gezien.
Afbeelding
Geef mij maar liever de 'saaie, fantasieloze' filmpjes zoals 'Hockey Champ'.
Op losse illustraties vind ik het er al mooier uitzien, zoals de kerstkaarten waar Disney ieder jaar mee kwam. Kijk hoe de stijl verandert:
Afbeelding 1949
Afbeelding 1950
Afbeelding 1951
Afbeelding 1952
Afbeelding 1953
Afbeelding 1954
Afbeelding 1955
Als laatste nog wat model sheets van Tom Oreb:
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Henrieke
Member
 
Berichten: 153
Geregistreerd: ma jun 19, 2006 7:12 am

Berichtdoor Rockerduck » zo jun 29, 2008 6:49 pm

Daniel73 schreef:Toen ik ging kijken viel halverwege de zender eruit. Ergens nadat Bob op de vakantiebestemming is aangekomen. Hij blijkt er welkom bij het gezin van psychiater Leo, met uitzondering van Leo zelf. En toen... hop... beeld op zwart. Blijkbaar heeft de beruchte Bond van Psychiaters de uitzending gedwarsboomd.

:lol:

Daniel73 schreef:Interessant en herkenbaar vind ik hoe psychiater Leo zichzelf als een ideaal mens presenteert. Zo beweert hij dat hij nooit kwaad wordt. Gedurende de film, althans in het deel dat ik heb gezien, wordt het privé-gedrag van Leo zelf al gauw pedant en neurotisch. Zijn eigen gezin lijdt onder zijn o zo beheerste, keurige en goed geregelde leven. Zo'n keerzijde vind ik interessant.

Iets dergelijks zie je ook in de tv-serie Frasier, waarin het titelpersonage een psychiater is, die een dagelijkse 'call-in' show heeft op de radio, waarin hij mensen advies geeft. Het leuke is, dat hij vaak meer met zijn eigen beslommeringen bezig is, dan met die van de mensen die zijn raad nodig hebben. Hij weet dan wel vaak precies te vertellen hoe anderen hun leven in moeten richten, maar zijn eigen privé-leven is meestal een puinhoop.

Daniel73 schreef:Mijn indruk is dat Johnny Depp interessante films kiest om in te spelen. Films waarin sprake is van vakmanschap zoals Disney dat vroeger kende.

Johnny Depp heeft de plank ook wel eens misgeslagen, hoor. Zoals met het tenenkrommende draak van een drama Cry baby. Of wat dacht je van die gruwelijke Pirates of the Caribbean films? Over Disney-vakmanschap gesproken! (Al speelde Depp zijn rol wel goed, dat wel.)

Daniel73 schreef:Alles wat je ziet zijn in feite beelden van een camera die door een huis dwaalt van een mens dat zowel geniaal als gek is. Wat mij betreft is deze korte film verplichte kost voor filmstudenten.

Dat zal ik 'ns schrijven aan de faculteit, wie weet nemen ze 'm dan wel op in het lesprogramma. ;)

Daniel73 schreef:Ik mis Al Pacino in jullie lijstje. Is dat een goede acteur?

Dat spreekt zó voor zich, dat ik 'm om die reden nog niet genoemd had. Wat ik jammer vind, is dat Pacino de afgelopen jaren heeft gekozen voor gemakzuchtige rollen in nogal doorsnee films (bijv. The recruit, The merchant of Venice). Hij kan veel beter dan dat. Veel mensen vinden zijn beste rol die van Michael Corleone in de eerste twee Godfather films. Ik vind zijn rol in de derde film veel interessanter, als een oud geworden Michael, op zoek naar een rustig geweten. Vooral die laatste scène op de trap, met zijn dochter, vind ik heel intens gespeeld. (Mensen die de film gezien hebben, weten ongetwijfeld waarover ik het heb.)

Daniel73 schreef:En Marlon Brando, is dat wat?

Ik heb weinig films gezien met Brando, maar van wat ik gezien heb, ben ik onder de indruk. Uit mijn lessen Filmgeschiedenis heb ik begrepen dat Brando zo'n beetje de acteur is geweest die het 'method acting' van Stanislawski de filmwereld in heeft gebracht. Dat is een manier van acteren waarbij de acteur zich zo volkomen mogelijk probeert in te leven in de persoon die hij gestalte moet geven. Een mooi voorbeeld daarvan is zijn personage Colonel Kurz in het laatste halfuur van Apocalypse Now.

Daniel73 schreef:En Michael Douglas?

Hmm... vind ik niet zo speciaal, eigenlijk.

Een acteur die recent veel indruk op me heeft gemaakt, is Forest Whitaker. Die speelde in The last king of Scotland de Ugandese dictator Idi Amin Dada.
Rockerduck
Member
 
Berichten: 652
Geregistreerd: di jan 17, 2006 12:36 am

Berichtdoor Daniel73 » wo jun 29, 2011 1:22 pm

Een van de beste, indrukwekkenste films die ik ken is 'Koyaanisqatsi', met muziek van Philip Glass. (1982)

Trailer: http://www.youtube.com/watch?v=PirH8PADDgQ
Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Koyaanisqatsi

De film bestaat uit vertraagde en versnelde beelden, waarvan het effect versterkt wordt door de muziek van Glass. Deze muziek is vrijwel het enige geluid van de film.
Aan het begin zijn Amerikaanse, weidse landschappen te zien, waaronder veel gebergte. Het lijkt dan een natuurfilm. Totdat de eerste telefoonmasten en jaknikkers (oliepompen) in beeld komen. Dan lijkt het, alsof de mens een insectenplaag is, waar zelfs die schijnbaar oneindige landschappen niet tegen zijn opgewassen. Daarna verplaatst de film zich naar een grote wereldstad. Hier is met de vertragingen en versnellingen, het drukke stadse leven te zien. Alsof de mensen mieren zijn. De versnellingen en massaliteit geven een duizelingwekkend effect. Bijvoorbeeld een scène van een lopende band waar mensen aan werken. Op een gegeven moment ligt de camera zelf op de lopende band en zoef je als kijker, zelf als een product voorbij. Huiveringwekkend is een scène waarin een lange rij ziekenhuisbedden te zien is, in een groot ziekenhuis. Verloren in die massaliteit steekt een hand omhoog van iemand met een verband om de pols. Zat de kijker eerst overweldigende natuurlandschappen te bewonderen, nu bevindt hij zich in het overweldigende stadsleven.
De trailer geeft een vluchtig voorproefje van wat je ongeveer 90 minuten lang te wachten staat. Daar valt niet tegenop te schrijven. Je moet de film gewoon zelf ervaren.

De inhoud sluit aan bij een manier hoe ik naar het leven kijk. Inclusief de vertragingen en de versnellingen. Alsof men nauwkeurig vastgelegd heeft, hoe ik het leven ervaar. Een aantal passages vond ik angstaanjagend, terwijl het in feite gaat om slechts een camera die het dagelijkse leven vastlegt. Misschien is juist die nuchtere blik het meest verontrustende en verwarrende van alles.
Het is dus geen "feel good"-film, maar meer een thriller.

De muziek van Philip Glass is ook los van de film te beluisteren. Inmiddels is, sinds 2009, de oorspronkelijke muziek op CD verkrijgbaar: 'Koyaanisqatsi: Original Motion Picture Score'.
http://www.amazon.com/KOYAANISQATSI-Complete-Original-Soundtrack-Version/dp/B0027534EU/ref=sr_1_2?s=music&ie=UTF8&qid=1309345313&sr=1-2
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Vorige

Keer terug naar Beeld en geluid

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 7 gasten

cron