Bob Dylan

Muziek, films, theater, televisie, radio

Berichtdoor Caspar » ma apr 19, 2010 9:16 pm

Kennen jullie ook het nummer 'A Public Execution' van Mouse & the Traps? Dat lijkt zo erg op Bob Dylan, en dan vooral op Like a Rolling Stone, dat het niet normaal meer is. Je gaat spontaan meezingen!

http://www.youtube.com/watch?v=LqmzLgoWl3w
(afgelopen maandag in de radio-uitzending van Beautiful Freaks)
Beautiful Freaks - alternative music pirate radio
Trends in alternatieve muziek. Indie muziek, quizzen en meer! Elke maandag alternatieve radio met Abel en Caspar. Een mix van interessante gasten, live-muziek op een Keytar, experimentele belspellen, onzinnige discussies, maar toch vooral veel muziek.
Caspar
Member
 
Berichten: 967
Geregistreerd: ma maart 26, 2007 9:03 am
Woonplaats: Hierzo

Berichtdoor Stephan » di apr 20, 2010 1:24 pm

Dus de versie van de film was van Stephen Malkmus, tof. Pavement is een gave band.
Misschien dat de grote film een symbool was van het ideale plaatje dat de huwelijk-Dylan van zijn leven had. Toen het eenmaal
bereikt was bleek z'n vrouw teleurgesteld.
No Direction Home, lijkt me interessant. Scorsese is ook niet de minste.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Rubberduck » wo mei 05, 2010 2:04 am

Vergeten om eerder te vermelden in dit topic, maar bij de Volkskrant webwinkel kun je de'Bob Dylan 60s Collection' bestellen: 10 cd's van Dylan uit de jaren '60 voor maar €39,95, inclusief prachtig geschreven boekje van wijlen Martin Bril over het fenomeen Dylan:

http://webwinkel.volkskrant.nl/muziek/t ... -bril.html

Nu is er ook een vervolg: de 'Bob Dylan 70s Collection', 10 CD's voor €39,95:
http://webwinkel.volkskrant.nl/muziek/b ... d-box.html

Je hoeft geen abonnee te zijn van de krant of lid van de webwinkel om te kunnen bestellen. Simpel te bestellen en betalen, snel in huis.
All I really want to do
Is, baby, be friends with you.
Rubberduck
Member
 
Berichten: 77
Geregistreerd: do feb 25, 2010 5:52 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Daniel73 » do mei 13, 2010 6:47 pm

Stephan schreef:Ik heb ook Bringing It All Back Home' gekocht. Dat leek me samen met Highway de beste introductie to Dylan. Als arme student moet ik het hier voorlopig mee doen. Wel jammer dat 'Stuck inside of Mobile With the Memphis Blues Again' er niet opstaat, dat is een geweldig nummer.

Ik kan me niet indenken dat Bob Dylan ooit een betere LP heeft gemaakt dan 'Bringing It All Back Home'.
De LP 'Highway 61 Revisited' vind ik beduidend minder indrukwekkend. Een beetje een herhaling van de electrische delen van 'Bringing'.

Caspar schreef:Kennen jullie ook het nummer 'A Public Execution' van Mouse & the Traps? Dat lijkt zo erg op Bob Dylan, en dan vooral op Like a Rolling Stone, dat het niet normaal meer is. Je gaat spontaan meezingen!

http://www.youtube.com/watch?v=LqmzLgoWl3w
(afgelopen maandag in de radio-uitzending van Beautiful Freaks)

Geef mij maar de echte 'Like A Rolling Stone', van Bob Dylan. Ik begrijp je enthousiasme over het jatwerk van Mouse & The Traps niet zo goed.
Kijk eens, iemand doet Dylan na! Nou, en?
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Rubberduck » za mei 15, 2010 1:29 am

Ik heb de 70's collection al binnen! Dat brengt mijn Dylamn-collectie op:

Bob Dylan (1962)
The Freewheelin' Bob Dylan (1963)
The Times They Are A-changin' (1964)
Another Side of Bob Dylan (1964)
Bringing It All Back Home (1965)
Highway 61 Revisited (1965)
Blonde On Blonde (1966)
John Wesley Harding (1967)
Nashville Skyline (1969)
Self Portrait (1970)
New Morning (1970)
Pat Garrett & Billy the Kid (1973)
Planet Waves (1974)
Blood On The Tracks (1975)
The Basement Tapes (1975)
Desire (1976)
Street Legal (1978)
Slow Train Coming (1979)
Time Out Of Mind (1997)
Live at The Gaslight 1962 (2005)
Modern Times (2006)

Op DVD:

Don't Look Back (1967)
Bob Dylan- MTV Unplugged (1994)
No Direction Home (2005)
I'm Not There (2007)
All I really want to do
Is, baby, be friends with you.
Rubberduck
Member
 
Berichten: 77
Geregistreerd: do feb 25, 2010 5:52 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Daniel73 » za mei 15, 2010 9:32 pm

Heb je ook de singles op CD? Nummers zoals 'Positively 4th Street', 'Can You Please Crawl Out Your Window?' en 'If You Gotta Go, Go Now'?

Wat vind je van de CD 'The Basement Tapes'? Die ken ik eigenlijk alleen van titel.

Dylan, Dylan... Laat ik de boel nu maar niet op scherp zetten, door te stellen dat Dylan ook best overschat wordt. Of door te stellen dat hij tegenwoordig een piepende, krakende parodie op zichzelf lijkt te zijn. Nee, laat ik zulke uitspraken maar niet doen. :P
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Rubberduck » ma mei 17, 2010 1:40 am

Daniel73 schreef:Heb je ook de singles op CD? Nummers zoals 'Positively 4th Street', 'Can You Please Crawl Out Your Window?' en 'If You Gotta Go, Go Now'?

Nee. Sommige van die singles zijn op CD te verkrijgen op zogenaamde 'Best of' compilaties, maar ik heb geen zin om die ook nog eens te kopen. Ik heb wel mp3-versies van 'Positively 4th Street', 'Blind Willie McTell' en 'Times Have Changed', bijvoorbeeld.

Daniel73 schreef:Wat vind je van de CD 'The Basement Tapes'? Die ken ik eigenlijk alleen van titel.

Daar ben ik nog niet aan toegekomen. Aan de 70's box moet ik nog beginnen. Eerst krijg ik dan de plaat Self Portrait, waarvan een bekende Dylan-criticus uitriep: "What is this shit?" Het bestaat enkel uit covers, van eigen en andermans werk. Terwijl een heel groot deel van de aantrekkingskracht van Dylan toch zit in wat hij zélf te zeggen heeft.

Daniel73 schreef:Dylan, Dylan... Laat ik de boel nu maar niet op scherp zetten, door te stellen dat Dylan ook best overschat wordt. Of door te stellen dat hij tegenwoordig een piepende, krakende parodie op zichzelf lijkt te zijn. Nee, laat ik zulke uitspraken maar niet doen. :P

Dylan overschat? Op Dylan valt best het één en ander af te dingen, vind ik. Zo schijnt zijn materiaal uit de jaren '80 niet om aan te horen te zijn. Ik weet zelf nog maar weinig van die periode, maar een paar liedjes heb ik wel gehoord. 'Jokerman' vind ik heel aardig, en 'Blind Willie McTell' zelfs één van zijn mooiste nummers, maar een nummer als 'Tight connection to my heart' is niet om aan te horen. Als zelfs Dylan ten prooi valt aan de synthesizers, weet je dat hij diep gezonken is. Ik vind het knap dat hij zijn carrière sinds zijn album Time Out of Mind (1997) een nieuwe, succesvolle wending heeft gegeven en nieuw leven in heeft geblazen.

Of Dylan tegenwoordig als een krakende, piepende parodie op zichzelf klinkt? Dat ligt eraan waar je naar luistert. Als je het over zijn concerten hebt, zal ik je groot gelijk geven. Dat staat daar maar stoïcijns achter z'n keyboard wat te rochelen in de microfoon en je weet niet eens welk lied het is... Ik zal niet zo'n fanboy zijn die niet durft te zeggen dat de keizer geen kleren aan heeft. Maar als je hem dan op ziet treden voor president Obama op het Witte Huis, dan blijkt opeens dat hij het toch nog steeds wel kán... als hij maar wil! En dat is ook te horen op zijn cd's, die onveranderd mooi klinken. Luisteren naar Modern Times (2006) is voor mij echt een feest. Het is gewoon ontroerend hoe mooi dat hij nog steeds schrijft en -vooral- zingt. In ieder woord klinkt zijn rauwe emotie door. Ik vind dat fantastisch mooi.
All I really want to do
Is, baby, be friends with you.
Rubberduck
Member
 
Berichten: 77
Geregistreerd: do feb 25, 2010 5:52 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Daniel73 » ma mei 24, 2010 7:27 pm

Rubberduck schreef:Aan de 70's box moet ik nog beginnen. Eerst krijg ik dan de plaat Self Portrait, waarvan een bekende Dylan-criticus uitriep: "What is this shit?" Het bestaat enkel uit covers, van eigen en andermans werk. Terwijl een heel groot deel van de aantrekkingskracht van Dylan toch zit in wat hij zélf te zeggen heeft.

Wikipedia meldt:
Dylan later claimed in interviews that Self Portrait was something of a joke, far below the standards he set in the 1960s, simply to get people off his back and end the "spokesman of a generation" tags; but he has also given other, contradictory accounts of his motives.

bron en meer: http://en.wikipedia.org/wiki/Self_Portrait_(Bob_Dylan_album)

Rubberduck schreef:Dylan overschat? Op Dylan valt best het één en ander af te dingen, vind ik. Zo schijnt zijn materiaal uit de jaren '80 niet om aan te horen te zijn. Ik weet zelf nog maar weinig van die periode, maar een paar liedjes heb ik wel gehoord. [...] Als zelfs Dylan ten prooi valt aan de synthesizers, weet je dat hij diep gezonken is. Ik vind het knap dat hij zijn carrière sinds zijn album Time Out of Mind (1997) een nieuwe, succesvolle wending heeft gegeven en nieuw leven in heeft geblazen.

Mag Bob Dylan geen synthesizers gebruiken? Misschien is zijn gebruik van synthesizers in de jaren '80 even schokkend, als zijn gebruik van electrische instrumenten halverwege de jaren '60. Toen vond men ook, dat Dylan diep was gezonken.
Betekent die "nieuwe, succesvolle wending" in 1997, dat hij weer is teruggekeerd naar zijn oude kunstjes? Met andere woorden: dat hij in herhaling valt? :)

Rubberduck schreef:Of Dylan tegenwoordig als een krakende, piepende parodie op zichzelf klinkt? Dat ligt eraan waar je naar luistert. Als je het over zijn concerten hebt, zal ik je groot gelijk geven. Dat staat daar maar stoïcijns achter z'n keyboard wat te rochelen in de microfoon en je weet niet eens welk lied het is... Ik zal niet zo'n fanboy zijn die niet durft te zeggen dat de keizer geen kleren aan heeft. Maar als je hem dan op ziet treden voor president Obama op het Witte Huis, dan blijkt opeens dat hij het toch nog steeds wel kán... als hij maar wil!

Dus de fans moeten geduldig afwachten wanneer de grote Bob Dylan eens zín heeft? Wat een diva is die man.
Stel je voor dat een zekere hoofdredacteur zo zou willen wegkomen. Het huis was te klein geweest. :P

De YouTube-link naar Dylan's optreden voor Obama, is inmiddels dood. Maar ik was er niet zo onder de indruk van. Als dit tegenwoordig Dylan op z'n best is... Hij komt er op mij over als een aanstekelijk sjacherijnige, oude man die zijn stem kwijt is. Zie ik dat gezicht dan staat het mijne ook meteen op onweer. Is dit een profeet of gewoon een steenrijke, lastige, verwende vent? Er kan ondanks de rijkdom geen lachje vanaf.

Het einde van Dylan's optreden voor Obama roept wat vragen op. Het lijkt alsof Dylan nog een lied wil spelen, maar daar ziet hij meteen vanaf. Volgens mij wordt hem geseind te stoppen. De omschrijving meldt: "The last moments of Bob's performance. You don't want to hear another song? It´s all good."
http://www.youtube.com/watch?v=sc50j76XDTU

Rubberduck schreef:Luisteren naar Modern Times (2006) is voor mij echt een feest. Het is gewoon ontroerend hoe mooi dat hij nog steeds schrijft en -vooral- zingt. In ieder woord klinkt zijn rauwe emotie door. Ik vind dat fantastisch mooi.

Kun je een link naar een goed nummer van 'Modern Times' geven, voordat deze door de Dylanpolitie wordt verwijderd?

Opvallend hoe actief nummers van Bob Dylan van YouTube worden verwijderd. Het nummer '4th Time Around' van Dylan is verdwenen, maar 'Norwegian Wood' van The Beatles staat er nog. Beide zijn monomixen, waarvan die van The Beatles onlangs op CD is uitgebracht. De monomix van Dylan's nummer is sinds tientallen jaren niet meer in de winkel verkrijgbaar.
Al jouw Dylantips zijn verdwenen. Hoe kan ik nu kennismaken met wat iemand goed vindt van Dylan?
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Rubberduck » do mei 27, 2010 3:48 am

Ik kan best begrijpen dat veel (de meeste) van die Dylan-songs van YouTube verwijderd worden. Wat dat betreft zijn we met z'n allen sinds de opkomst van YouTube ontzettend verwend geworden. We vinden het maar doodnormaal dat complete albums en zelfs complete tv-series zomaar gratis te bekijken zijn. Laten we wel wezen, het is eigenlijk gewoon illegaal. De mazzel is, dat YouTube zo groot is, dat bedrijven en rechthebbenden er een dagtaak aan hebben om copyright-beschermd materiaal op te speuren. Vandaar dat velen het er maar bij laten zitten.

Een kanaal dat blijft bestaan is BobDylanTVSME, waarop een aantal heel aardige videoclips staan. Eén van de mooiste hoort toevallig bij een nummer van de plaat 'Modern Times', waarin je Bob Dylan in al zijn 'gedaantes' door de jaren heen ziet, onder het nummer 'Thunder on the mountain', de openingstrack van het album:

http://www.youtube.com/watch?v=s-9scdPjWb4

Van dezelfde plaat staat in dit kanaal ook nog 'When the deal goes down', wat ik zelf een wat minder nummer vind:

http://www.youtube.com/watch?v=h-Xhs4F-KSo

Natuurlijk is Daniel een beetje aan het provoceren met de grote woorden die hij over Dylan gebruikt. Is Bob Dylan op herhaling sinds 'Time out of mind'? Allerminst. De liedjes op die CD laten zich onmogelijk vergelijken met wat hij in de jaren '60 en '70 produceerde. Maar Dylan heeft wel weer zijn eigen, eigenzinnige draai gevonden; een eigen 'sound' die (naar wat ik daarover gelezen heb) in de jaren '80 en '90 toch ontbrak. Een mooi voorbeeld daarvan is 'Not Dark Yet', van die plaat 'Time Out of Mind':

http://www.youtube.com/watch?v=77EtW3qW ... re=channel

Ik vind het ook jammer, hoe Dylan zijn concerten tegenwoordig aanpakt, maar dat is natuurlijk zijn goed recht en -vreemd genoeg- gaan de mensen nog steeds uit hun dak bij elk woord dat hij de microfoon in rochelt. Die fans zeggen dan dat Dylan elk nummer altijd anders zingt, om er zo aan te blijven schaven. Maar dat argument gaat niet op als je jaren achtereen bij elk concert dezelfde nummers allemaal op dezelfde monotone toon voorleest. Een prachtig voorbeeld van het opnieuw interpreteren van een song is zijn concert voor MTV Unplugged in 1994, waarnaar ik eerder in dit topic heb gelinkt, en waarvan de video nog steeds online is:

http://www.youtube.com/watch?v=eUaTBO_- ... re=related

Nou kun je wel gaan vallen over die stem, maar Dylan heeft eigenlijk nog nooit echt móói gezongen. Het gaat erom wat hij met die stem doét, wat hij ermee oproept. Hij kan zijn gehavende, geraspte stem zó inzetten dat die je tot in het diepst van je ziel kan raken. Echt waar. Dat vind ik prachtig.
All I really want to do
Is, baby, be friends with you.
Rubberduck
Member
 
Berichten: 77
Geregistreerd: do feb 25, 2010 5:52 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Stephan » vr jun 11, 2010 3:52 pm

Daniel73 schreef:Er kan ondanks de rijkdom geen lachje vanaf.

Zoiets had je ook bij Kurt Cobain. Ik ben nooit rijk geweest, dus ik weet niet hoe dat is,
maar het lijkt me geen garantie voor geluk. Je kunt alleen het noodzakelijke hebben en je heel goed voelen,
en je kunt vanalles hebben en diep ongelukkig zijn. Bezittingen staan volgens mij los van welzijn.

Ik heb nu ook 'Street Legal' en 'Blonde on Blonde'.
'Street Legal' vind ik erg goed, vooral de eerste twee nummers en 'Stop Crying'; maar eigenlijk elk nummer wel.
De drums zijn erg fijn.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Daniel73 » ma jun 14, 2010 2:17 pm

Rubberduck schreef:Ik kan best begrijpen dat veel (de meeste) van die Dylan-songs van YouTube verwijderd worden. Wat dat betreft zijn we met z'n allen sinds de opkomst van YouTube ontzettend verwend geworden. We vinden het maar doodnormaal dat complete albums en zelfs complete tv-series zomaar gratis te bekijken zijn.

In elk geval in Nederland was het vroeger normaal om eerst een plaat te luisteren en deze vervolgens wel (of niet) te kopen. En men kon platen lenen van de bibliotheek.

Rubberduck schreef:Een kanaal dat blijft bestaan is BobDylanTVSME, waarop een aantal heel aardige videoclips staan. Eén van de mooiste hoort toevallig bij een nummer van de plaat 'Modern Times', waarin je Bob Dylan in al zijn 'gedaantes' door de jaren heen ziet, onder het nummer 'Thunder on the mountain', de openingstrack van het album:

http://www.youtube.com/watch?v=s-9scdPjWb4

Ik heb Dylan beter gehoord. Ik vind hier weinig aan. Weinig melodie. Het klinkt alsof iemand de krant zit op te lezen met een muziekje op de achtergrond.

Rubberduck schreef:Van dezelfde plaat staat in dit kanaal ook nog 'When the deal goes down', wat ik zelf een wat minder nummer vind:

http://www.youtube.com/watch?v=h-Xhs4F-KSo

Dit vind ik wel aangenaam. Mooie zangmelodie.

Rubberduck schreef:Natuurlijk is Daniel een beetje aan het provoceren met de grote woorden die hij over Dylan gebruikt.

Een probleem dat ik met "profeet" Bob Dylan heb, is dat hij voor mij is veranderd in een karikatuur. De biopic 'I'm Not There' vind ik daar een bewijs van. Men gaat zich verkleden als Bob Dylan. Dat doet me denken aan imitaties van Elvis Presley en, recentelijk, Michael Jackson.
Ik kan me moeilijk inleven in zo'n fantasie-figuur.

Rubberduck schreef:Is Bob Dylan op herhaling sinds 'Time out of mind'? Allerminst. De liedjes op die CD laten zich onmogelijk vergelijken met wat hij in de jaren '60 en '70 produceerde. Maar Dylan heeft wel weer zijn eigen, eigenzinnige draai gevonden; een eigen 'sound' die (naar wat ik daarover gelezen heb) in de jaren '80 en '90 toch ontbrak. Een mooi voorbeeld daarvan is 'Not Dark Yet', van die plaat 'Time Out of Mind':

http://www.youtube.com/watch?v=77EtW3qWRxA&feature=channel

Aardig, maar wat mij betreft niets nieuws. Als het geen Dylan was geweest zou het me niet zijn opvallen als een uitzonderlijk nummer. Met 6:26 vind ik het langdradig.

Rubberduck schreef:Een prachtig voorbeeld van het opnieuw interpreteren van een song is zijn concert voor MTV Unplugged in 1994, waarnaar ik eerder in dit topic heb gelinkt, en waarvan de video nog steeds online is:

http://www.youtube.com/watch?v=eUaTBO_- ... re=related

Interessante nieuwe interpretatie. Hier vind ik hem geïnspireerd klinken.

Rubberduck schreef:Nou kun je wel gaan vallen over die stem, maar Dylan heeft eigenlijk nog nooit echt móói gezongen. Het gaat erom wat hij met die stem doét, wat hij ermee oproept. Hij kan zijn gehavende, geraspte stem zó inzetten dat die je tot in het diepst van je ziel kan raken. Echt waar. Dat vind ik prachtig.

Ik vind dat Dylan in de jaren '60 en begin jaren '70 best aardig kon zingen. Niet te vergelijken met het rochelen en raspen van de latere jaren. Daar hoor ik weinig emotie in. De verdediging dat zijn zang nooit best is geweest, vind ik afbreuk doen aan zijn vroegere zang.

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Er kan ondanks de rijkdom geen lachje vanaf.

Zoiets had je ook bij Kurt Cobain. Ik ben nooit rijk geweest, dus ik weet niet hoe dat is,
maar het lijkt me geen garantie voor geluk. Je kunt alleen het noodzakelijke hebben en je heel goed voelen,
en je kunt vanalles hebben en diep ongelukkig zijn. Bezittingen staan volgens mij los van welzijn.

Staan bezittingen los van welzijn? Probeer dit maar uit te leggen aan iemand die straatarm is en elke dag moet zien te overleven in uitzichtloze armoede. Als ik je goed begrijp zou ik even gelukkig zijn in de goot als in een huis.
Zeg je uit ervaring, dat je jezelf goed kunt voelen met alleen het noodzakelijke? Vast niet. Wij zijn allen zo materialistisch rijk achter onze computer, dat we ons niet kunnen voorstellen wat echte armoede is.
Volgens mij zegt alleen iemand met bezittingen, dat bezittingen losstaan van welzijn. :) Geef mij maar je CD-collectie, je gitaren en je spaarcentjes, als het voor jou echt niet uitmaakt. :P
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Rubberduck » di jun 15, 2010 2:40 am

Stephan schreef:Ik heb nu ook 'Street Legal' en 'Blonde on Blonde'.
'Street Legal' vind ik erg goed, vooral de eerste twee nummers en 'Stop Crying'; maar eigenlijk elk nummer wel.
De drums zijn erg fijn.

Er niet aan gedacht die boxjes te kopen van 'de Volkskrant'; steeds 10 cd's voor € 39,95?

@ Daniel73:

Tja, als je 'Thunder on the mountain' niet eens mooi vindt, dan weet ik het ook niet meer. Het heeft een prachtige tekst, met juweeltjes als:

"I was thinkin' 'bout Alicia Keys
Couldn't help from cryin'
When she was born in hell's Kitchen, I was livin' down the line"

"I will raise me an army of tough sons of bitches
I'll recruit my army from the orphanages"

En dan is er inderdaad die manier van zingen van hem. Ik vind het mooi hoe hij duidelijk sommige uithalen in dit nummer eigenlijk niet meer kan halen, maar ze tóch probeert te maken. Dat geeft inderdaad dat geluid waarbij je hem hoort 'rochelen/raspen'. Maar hij doet dat op zo'n manier, dat er toch de beoogde emotie uit spreekt, zodat het je toch raakt. Bijvoorbeeld de manier waarop hij dit zingt: "my relgigious vows!" Dat wordt: "my religious vooooooows!" Juist door het op dié manier te zingen, bereikt hij een uniek effect dat niemand anders kan bereiken.

Het is allemaal een kwestie van wennen, natuurlijk. 'Modern Times' vond ik de eerste keer niks. De tweede keer ook niet, noch de derde of vierde keer. Maar de vijfde keer begon ik het te waarderen. Zo ging het bij de meeste platen van Dylan. Er is geen één plaat geweest die ik meteen geweldig vond. Dat is ook juist het mooie van Dylan: als je er eenmaal achter bent hoe goed het in elkaar zit, ben je ook helemaal verkocht; niet 'zomaar' een liefhebber meer. Dat is zijn kracht: eerst moeite doen, daarna eeuwige beloning met zulke waanzinnig mooie muziek.

Dat je 'Not dark yet' langdradig vind, kan ik niet begrijpen. Heb je wel gehóórd wat hij zingt? Het is in wezen een vreselijk droevig, depressief-stemmend lied, in- en in-triest. Maar zó gevoelig, invoelend en meeslepend gezongen dat je het toch steeds weer opnieuw wilt horen. Je kan in dat nummer helemaal opgaan en even helemaal uit het hier en nu weg zijn, zoals vroeger met 'Visions of Johanna'. 'Not dark yet' toont waarlijk een oud geworden, rijpe Dylan.

Dat rochelen en raspen waar jij het over hebt, als het op de cd's aankomt tenminste (live is het inderdaad huilen met de pet op), geeft júist die emotie aan, waarvan jij zegt dat die ontbreekt. Ik heb vaak het gevoel dat Dylan er zóveel emotie in stopt, dat hij daardoor juist zo gaat raspen. Hij klinkt dan alsof het hem allemaal zó hoog zit, dat het er zó, raspend, uitkomt. Hij kan soms zo uithalen dat het je door de ziel snijdt. Ja, dat vind ik echt.

Maar jij hebt nooit van een afwijkende zang gehouden. 'Blonde on blonde' vond je ook al niks, met die Dylan die als een "stoere blower" van die vreselijk lange uithalen maakte. Volgens mij heb je een beperkte interpretatie van Dylan die in 1965 ophoudt, en alles wat daarna komt deugt niet. Jammer.

Ik ben wel blij dat je het met me eens bent dat Dylan in dat concert in 1994 goed in vorm was ('Knocking on Heaven's door'). Inderdaad een hoogtepunt.
All I really want to do
Is, baby, be friends with you.
Rubberduck
Member
 
Berichten: 77
Geregistreerd: do feb 25, 2010 5:52 pm
Woonplaats: Helmond

Berichtdoor Daniel73 » di jun 15, 2010 2:47 pm

Rubberduck schreef:Tja, als je 'Thunder on the mountain' niet eens mooi vindt, dan weet ik het ook niet meer. Het heeft een prachtige tekst, met juweeltjes als:

"I was thinkin' 'bout Alicia Keys
Couldn't help from cryin'
When she was born in hell's Kitchen, I was livin' down the line"

Wat is hier bijzonder aan?

Het nummer 'When the Deal Goes Down' vind ik wel aangenaam, heb ik geschreven.

Rubberduck schreef:En dan is er inderdaad die manier van zingen van hem. Ik vind het mooi hoe hij duidelijk sommige uithalen in dit nummer eigenlijk niet meer kan halen, maar ze tóch probeert te maken. Dat geeft inderdaad dat geluid waarbij je hem hoort 'rochelen/raspen'. Maar hij doet dat op zo'n manier, dat er toch de beoogde emotie uit spreekt, zodat het je toch raakt.

Geef mij liever de oude, rochelende, raspende Johnny Cash.

Johnny Cash - Your Own Personal Jesus
http://www.youtube.com/watch?v=6OcoDIrbMtY
Een cover van Depeche Mode.

Rubberduck schreef:Maar jij hebt nooit van een afwijkende zang gehouden.

Vandaar dat ik het vroege solowerk van John Frusciante goed vind. En de jammerende zang van Syd Barrett in wat solonummers.

John Frusciante - Untitled #11 (VPRO '94)
http://www.youtube.com/watch?v=ur3juD8uIbo
Op sterven na dood, zwaar aan de heroïne. Hierbij houden veel mensen hun oren dicht, maar ik vind het voortreffelijk in al z'n lelijkheid en puurheid.

Rubberduck schreef:'Blonde on blonde' vond je ook al niks, met die Dylan die als een "stoere blower" van die vreselijk lange uithalen maakte. Volgens mij heb je een beperkte interpretatie van Dylan die in 1965 ophoudt, en alles wat daarna komt deugt niet. Jammer.

Ik kan me niet voorstellen dat Dylan ooit een betere LP heeft gemaakt dan 'Bringing It All Back Home', 1965. Die LP vind ik van begin tot eind goed. Heeft Dylan ooit een mooiere zanglijn gemaakt dan die van 'Gates of Eden'? De LP is duister, humoristisch, rustig, rauw, karig, stampvol, alles. Tot dusver heb ik van Dylan geen langspeler gehoord die dit voor mij evenaart. Wel wat losse nummers, zoals 'Hurricane'.
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Stephan » do jun 17, 2010 8:51 am

Daniel73 schreef:Er kan ondanks de rijkdom geen lachje vanaf.
Stephan schreef:Zoiets had je ook bij Kurt Cobain. Ik ben nooit rijk geweest, dus ik weet niet hoe dat is,
maar het lijkt me geen garantie voor geluk. Je kunt alleen het noodzakelijke hebben en je heel goed voelen,
en je kunt vanalles hebben en diep ongelukkig zijn. Bezittingen staan volgens mij los van welzijn.
Daniel73 schreef:Staan bezittingen los van welzijn? Probeer dit maar uit te leggen aan iemand die straatarm is en elke dag moet zien te overleven in uitzichtloze armoede. Als ik je goed begrijp zou ik even gelukkig zijn in de goot als in een huis.
Zeg je uit ervaring, dat je jezelf goed kunt voelen met alleen het noodzakelijke? Vast niet. Wij zijn allen zo materialistisch rijk achter onze computer, dat we ons niet kunnen voorstellen wat echte armoede is.
Volgens mij zegt alleen iemand met bezittingen, dat bezittingen losstaan van welzijn. Geef mij maar je CD-collectie, je gitaren en je spaarcentjes, als het voor jou echt niet uitmaakt.



Ik weet inderdaad niet wat armoede is, en ik wil absoluut niet beweren dat je daar gelukkig van wordt.
Maar aan materialistische rijkdom zitten ook behoorlijke nadelen. Je kunt zoveel hebben dat je niet beseft wat je hebt, je kunt je behoorlijk verliezen in alle mogelijkheden. Bij Cubase bijvoorbeeld kun je eindeloos schuiven en expirimenteren, maar ook de essentie vergeten, een liedje. Of Youtube, waarmee je plotseling een enorme hoeveelheid muziek kunt bekijken, maar waardoor de bijzonderheid ervan ook fors daalt. Zoals wanneer je de spanning uit een computerspel haalt door codes te gebruiken. Verder stellen veel dingen in deze wegwerpmaatschappij niet veel voor. Of misschien ben ik gewoon depressief, en zie ik vooral de halflege kant...
Ik heb er inderdaad overgedacht om mijn CD-collectie te filteren. Ik heb veel te veel CD's, en je kunt er in principe maar één tegelijk luisterenen. Ik herinner me veel gelukkiger te zijn toen ik er maar een handje vol had. Maar ik lijdt aan een vorm van kapitalistische verzameldrang, en valt me behoorlijk zwaar om dingen weg te doen. Mijn gitaar krijg je in ieder geval niet :o. Dat is een van de weinige dingen die noodzakelijk zijn in het leven, een onuitputtelijke bron van muziek.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Stephan » vr jun 18, 2010 3:27 pm

Rubberduck schreef:Er niet aan gedacht die boxjes te kopen van 'de Volkskrant'; steeds 10 cd's voor € 39,95?

Ik zat er wel aan te denken, vijf euro per CD is heel schappelijk. Maar 'Street Legal' heb ik dus al, en ik weet niet wat ik van de andere albums kan verwachten.
'Desire' lijkt me in ieder geval wel wat. 'One more cup of coffee' ken ik als cover van The White Stripes.

http://www.youtube.com/watch?v=kLb909GF ... re=related
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

VorigeVolgende

Keer terug naar Beeld en geluid

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 5 gasten

cron