Wetenschappers vinden gen voor schizofrenie

Politiek, religie, sport, gezondheid

Berichtdoor Rockerduck » di jul 24, 2007 8:02 pm

Wetenschappers vinden gen voor schizofrenie

NIJMEGEN - Onderzoekers van onder meer het Nijmeegse Universitair Medisch Centrum St Radboud hebben een gen gevonden dat verband houdt met schizofrenie. Het ziekenhuis heeft dat dinsdag bekendgemaakt.

Het ziekenhuis hoopt dat de vondst bijdraagt tot betere behandeling van de ziekte.

Schizofrenie is een psychische aandoening waarvoor geen genezing is. Medicijnen kunnen helpen het leven van de patiënt draaglijk te maken. Patiënten lijden vaak aan wanen en hallucinaties.

Het onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met wetenschappers uit New York, Utrecht en Groningen.

Bron: http://www.nu.nl/news/1168413/83/Wetens ... renie.html
Rockerduck
Member
 
Berichten: 652
Geregistreerd: di jan 17, 2006 12:36 am

Berichtdoor Daniel73 » di aug 14, 2007 5:42 am

Rockerduck schreef:Wetenschappers vinden gen voor schizofrenie

NIJMEGEN - Onderzoekers van onder meer het Nijmeegse Universitair Medisch Centrum St Radboud hebben een gen gevonden dat verband houdt met schizofrenie. Het ziekenhuis heeft dat dinsdag bekendgemaakt.

Wat is schizofrenie, in de eerste plaats? Het is een etiket dat staat voor uiteenlopende symptomen.
Ik zal heus niet gaan ontkennen dat er "symptomen" zijn, maar ik betwijfel of dat valt samen te vatten tot een specifieke "ziekte". Bij mijn weten kan men in diagnoses alleen van waarschijnlijke schizofrenie spreken, maar nooit met zekerheid. In de zin dat het een verzameldefinitie van symptomen die ook in andere definities staan. Zo kan bijvoorbeeld autisme een hevige schizofrene uiting hebben.

Probeer maar eens uit te vissen wat schizofrenie echt precies is, met 100% zekerheid. Volgens mij houdt men het in de psychiatrie liever bij waarschijnlijkheden als het gaat om diagnoses en uitleg.

Wikipedia: Schizofrenie
http://nl.wikipedia.org/wiki/Schizofrenie

Rockerduck schreef:Het ziekenhuis hoopt dat de vondst bijdraagt tot betere behandeling van de ziekte.

Ik denk dat er allang voldoende kennis is om de ziekte behandelen. Ik denk dat de psychiatrie vaak te lomp en te arrogant is om schizofrenie te behandelen. Als de patiënt er nerveus van wordt heeft hij de psychiatrie nog meer nodig en zodoende ontstaat een vicieuze cirkel of, erger, een neerwaartse spiraal.

Wie neemt een psychiatrisch patiënt serieus? Eerst platgooien met pillen, dan pas praten. Dat je bizarre bijwerkingen kan krijgen, waarvan er zelfs blijvend kunnen zijn, dat zal zeker niet gekmakend zijn voor een mens. Je leven is hoe dan ook verpest. Je bent overgeleverd aan een betwetende "verpleegkundige" die met de armen over elkaar tegenover je zit, en dat heb je maar te slikken. Alsof dat bevorderlijk is.
Ik vergelijk het een beetje met dementie. Dan ben je ook ongeneeslijk overgeleverd aan de gezondheidszorg. O wee als je je weigert te vervelen in je stoel.

Zelfs al zouden bepaalde bewustzijnsprocessen achteruit gaan, biologisch aantoonbaar of niet, dan denk ik dat de gezondheidszorg monenteel allang meer uit zulke patiënten kan halen dan men momenteel doet. Ik denk dat het kostenplaatje domweg te hoog is. Wie gaat het maximale halen uit iemand die is opgegeven?
Het komt er volgens mij gauw op neer dat als je niet meer "normaal" kunt communiceren, dat je dan letterlijk veel recht van spreken verliest.

Rockerduck schreef:Schizofrenie is een psychische aandoening waarvoor geen genezing is. Medicijnen kunnen helpen het leven van de patiënt draaglijk te maken. Patiënten lijden vaak aan wanen en hallucinaties.

Wat betreft definities. Schizofrenie zou een ongeneeslijke ziekte zijn. Maar wie zegt dat als je bent genezen van een ongeneeslijke ziekte, dat het dan een ongeneeslijke ziekte is? Dus was het dan geen schizofrenie. Zo kun je goochelen met definities.

Rockerduck schreef:Het onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met wetenschappers uit New York, Utrecht en Groningen.

Interessant dat de genen-wetenschap zich blijkbaar met psychische aandoeningen bezighoudt. Op het eerste gezicht lijkt het goed nieuws. Maar ga eens in de geschiedenis kijken wat zoal onder een "psychische aandoening" heeft gevallen.

Homosexualiteit, bijvoorbeeld. Inmiddels bega je een misdaad als je zelfs maar suggereert dat het een ongeneeslijke ziekte zou zijn. Toch is het gezien als psychische aandoening. (En door veel mensen overigens nog steeds.)
Stel je voor dat men vroeger met genen was gaan klooien, om zo'n "aandoening" te lijf te gaan. In wat voor wereld hadden we nu geleefd?

Het onderzoek komt een beetje gedachtenpolitie op me over. Maar ik ben natuurlijk paranoïde. :)
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Daniel73 » di aug 14, 2007 5:46 am

Daniel73 schreef:Bij mijn weten kan men in diagnoses alleen van waarschijnlijke schizofrenie spreken, maar nooit met zekerheid. In de zin dat het een verzameldefinitie van symptomen die ook in andere definities staan.

Laatste zin moet zijn: In de zin dat het een verzameldefinitie van symptomen _is_ die ook in andere definities _staat_.

Twee fouten in één zin. Om in geestelijke nood van te raken. :D
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Daniel73 » di aug 14, 2007 6:20 am

Correctie. Correctie. Het ging om één fout.

Het moet zijn:
Bij mijn weten kan men in diagnoses alleen van waarschijnlijke schizofrenie spreken, maar nooit met zekerheid. In de zin dat het een verzameldefinitie van symptomen _is_ die ook in andere definities staan.

Heb ik het nu goed?
Ik bedoel dat symptomen van de ene diagnose ook kunnen vallen onder een andere diagnose. Waardoor je je kunt afvragen of de diagnoses geheel of gedeeltelijk inwisselbaar zijn, en of overlappende symptomen misschien een nog niet gedefinieerde "nieuwe" aandoening zijn.
Waarmee ik wil zeggen dat ik medisch gegoochel vermoed. Zo zijn er in recente jaren opmerkelijk veel ADHD-ers. Wie weet wat men straks heeft als de term verouderd is. De farmaceutische industrie vaart er ondertussen wel bij. Luister naar uw arts en spaar mee aan zijn boot.

Over definities gesproken:
Wat is het verschil tussen reguliere gezondheidszorg en kwakzalverij? Ik meen veel kwakzalverij te zien in de reguliere gezondheidszorg. Neem al alleen de vele medische missers. Je zou schizofrene neigingen krijgen als je wist hoe weinig (tot geen) garantie je krijgt over een medische behandeling, en hoe goed de medische stand zich indekt tegen blunders. Ga maar een klachtenprocedure starten tegen zo'n organisatie als je nota bene ziek bent.

"De wereld is een gekkenhuis. Wie zich daar niet bij aan kan passen, moet in een inrichting." - Fons Jansen
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Stephan » di aug 14, 2007 9:00 am

Daniel73 schreef:"De wereld is een gekkenhuis. Wie zich daar niet bij aan kan passen, moet in een inrichting." - Fons Jansen

Gave uitspraak.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Stephan » di aug 14, 2007 9:21 am

Daniel73 schreef:Zelfs al zouden bepaalde bewustzijnsprocessen achteruit gaan, biologisch aantoonbaar of niet, dan denk ik dat de gezondheidszorg monenteel allang meer uit zulke patiënten kan halen dan men momenteel doet. Ik denk dat het kostenplaatje domweg te hoog is. Wie gaat het maximale halen uit iemand die is opgegeven?
Het komt er volgens mij gauw op neer dat als je niet meer "normaal" kunt communiceren, dat je dan letterlijk veel recht van spreken verliest.

Dat valt mij ook op. Ik hoorde gisteren op de radio dat er een uitstapje was in Nederland van dertien mensen met een zeldzame verouderingsziekte. Over de hele wereld zijn er maar zo'n zestig kinderen die dat hebben. Een kinderarts legde uit dat het daarom waarschijnlijk niet interessant was voor zijn collega's om er iets aan te gaan doen (op zoek gaan naar de cel die de ziekte veroorzaakt), omdat dit te weinig opleverd. Behalve als de cosmetische sector er ook de voordelen van gaat inzien voor hun klanten. Uiteindelijk gaat het de meeste artsen en wetenschappers waarschijnlijk in de eerste plaats om zichzelf, en wat zij ermee kunnen verdienen.
Hoewel de hele medische sector vast niet over een kam is te scheren. Er zullen ongetwijfeld mensen tussen zitten die echt geven om andere mensen, zoals de kinderarts die ik net aanhaal.

Wat me opvalt is dat elk ziekenhuis een andere kwaliteit heeft. Zo kom ik vanaf mijn geboorte langs bij het AMC in Amsterdam, waar ik vooral goede indrukken heb gekregen. Laatst ben ik een paar keer in het Jeroen Bosch in Den Bosch geweest voor mijn ogen en mijn oren, en vrijwel alles viel tegen. Zo'n beetje niemand kon íets voor me doen, behalve zeggen dat mocht er inderdaad een probleem zijn, dat ik er dan zo goed mogelijk mee moest leven. Tja, dat kon ik zelf ook bedenken.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Daniel73 » di aug 14, 2007 9:50 pm

Stephan schreef:Ik hoorde gisteren op de radio dat er een uitstapje was in Nederland van dertien mensen met een zeldzame verouderingsziekte. [...]

Ik heb dit bericht beantwoord onder een nieuw topic, getiteld 'Gezondheidszorg, medische wetenschap'.
http://bb.mcdrake.nl/nedofftopic/viewtopic.php?t=305
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Daniel73 » do aug 16, 2007 1:41 am

Hieronder een groot deel van een bericht dat van McDuck komt. Ik vind er de omschrijving van schizofrenie treffend en inleefbaar. Ik meen, dankzij dat bericht, voor mezelf steeds beter te begrijpen wat zo'n ervaring inhoudt, dat iemand steeds meer gaat doordenken over wat hij stellig denkt. Als je bijvoorbeeld denkt dat telepathie mogelijk is, krijg je heel andere conclusies dan wanneer je zeker bent dat gegarandeerd niemand je gedachten kan ontvangen.
McDuck, 03-05-2006, Stephan schreef:Over autisme en schizofrenie gesproken, iemand uit m'n familie heeft het allebei. Hij heeft én het syndroom van Asperger én autisme.
Autisme houdt naar wat ik heb vernomen (en gezien) in dat je in zekere mate last hebt met communiceren; je moet bijvoorbeeld heel duidelijk horen dat je iets niet mag doen ('Niet Henkie uitschelden, dat is niet netjes!') en vervolgens scheld je zonder gewetensproblemen Kees uit. Want je mocht Henkie niet uitschelden, maar Kees is een ander verhaal. Je hebt volgens mij in zekere mate de neiging om de hele tijd de grens op te zoeken/overschrijden.
Schizofrenie is inderdaad wat Pluizer beschrijft; weinig vat op de werkelijkheid. Bij de persoon die ik eerder noemde merkte niemand hier iets van tot hij vanaf z'n zeventiende/achttiende aan de drugs raakte. Drugs werkt als een versterker bij mensen die gevoelig zijn voor psychische aandoeningen. Vanaf toen is het steeds erger geworden.
De weinige keren dat hij langskomt doet hij z'n best om vriendelijk te zijn, maar even later hoor ik een rotverhaal over hoe hij de raarste dingen heeft uitgehaald.

Het begon met een lichte paranoïe, hij had het idee dat de meest beleefde mensen (b.v. iemand achter de kassa van een mediazaak) iets tegen hem hadden. Daarna volgden verhalen over vreemde autobotsingen, zwarte puntjes met geheime boodschappen en het overmaken van gedachten zonder letterlijk te praten. (Hij vertelde dat hij iemand tegenover de straat tegen hem hoorde denken 'wil je een trekje van m'n sigaret?' en dat hij die geur toen kon ruiken...). Toen werd het pas echt lastig voor mij en de rest van z'n omgeving: hij ging invullen wat iemand tegen hem zou denken. Zo moest hij hardop aan tafel lachen en keek hij iemand aan; dat is heel bedreigend, als je geen flauw idee heb wát je wel niet volgens hem gedacht zou kunnen hebben. Merkwaardig is dat de dingen die de persoon in kwestie anderen hoort denken dingen zijn die hijzelf vroeger heeft verzonnen/gehoord. Om een absurd voorbeeld te noemen hoorde hij eens iemand denken dat 'een bikkel een schaap is met één testikel', terwijl dat een weetje is dat hij zelf zo'n vier jaar daarvoor vertelde.

Uiteindelijk lopen die stemmen ook uit op serieuze problemen. Hij denkt écht dat mensen hem uitdagen of iets aan willen doen, en hij weigerd natuurlijk medicijnen te slikken. Ik heb 'm in geen halfjaar gezien, pasgeleden hoorde ik dat hij ergens vastzit. Heel lastig is dat je niet weet in hoeverre zo iemand aansprakelijk is voor z'n daden. Kun je boos zijn op iemand die vanwege een psychisch probleem anderen iets aandoet?

http://forum.mcduck.nl/viewtopic.php?pid=36234#p36234
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Daniel73 » do aug 16, 2007 2:01 am

Ik kende ooit een Duits boek (roman) dat volgens mij, uit herinnering, 'Der Schachmeister' heette. Dat werd mij eind jaren 80 op de MAVO aangeraden door een Duitse lerares. Ik ben helaas de naam van de auteur kwijt en kan op titel niets over boek vinden op internet.
Enfin. Het boek ging over een meesterschaker die zich tijdens een lange gevangenschap bezighoudt met in gedachten schaken tegen zichzelf als denkbeeldige tegenpartij, op een denkbeeldig schaakbord. Nadat de man weer vrij is gaat hij weer echt schaken, in een grote wedstrijd. Maar de tegenspeler komt erachter dat de meesterschaker zo in zichzelf is doorgedraaid en maakt daar misbruik van om te kunnen winnen, door de meesterschaker in de war te brengen.
Dit is alles wat ik er nog van weet. Van een uittreksel, naar ik meen.
Mijn interpretatie van deze verhaallijn is hoe vernietigend innerlijke gedachtenspelletjes kunnen zijn, en hoe theoretische intelligentie een obstakel kan zijn in de praktijk.

Wat betreft het schaken in gedachten zie ik drie opmerkelijke punten als recept voor waanzin. Punten die met elkaar vergroeien en elkaar versterken.
- het gaat om een denkbeeldig schaakbord met denkbeeldige stukken
- de ik-persoon gaat voor zichzelf stappen uitdenken (plus alternatieve stappen voor als de "ander" iets anders gaat doen)
- de ik-persoon gaat voor de "ander" stappen uitdenken (plus alternatieve stappen voor als de "ander" iets anders doen)
Zo loop je heel intelligent denkbeeldige paden af waarmee je hopeloos in jezelf kunt verdwalen. Ik denk dat het bijvoorbeeld moeilijk kan worden een denkbeeldige schaakpartij te stoppen, want er is geen echt bord om opzij te zetten. Alles gebeurt in gedachten.
Het kan al moeilijk zijn om een "muziekje" in je hoofd te stoppen. Dus stel je voor wat er gebeurt als je jezelf openstelt voor zo'n denkbeeldige ervaring.

The Doors hebben ooit een demo opgenomen die 'Go Insane' heet:

The Doors - Go Insane
http://www.youtube.com/watch?v=IQeSrMWi5Yc

Het lied is later opgenomen als 'A Little Game' in Jim Morrison's epische 'The Celebration of the Lizard'.
http://en.wikipedia.org/wiki/Celebration_of_the_Lizard
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Doors:_Box_Set

Hier is de tekst:
Once I had a little game
I liked to crawl back into my brain
I think you know the game I mean
I mean the game called 'go insane'

Now you should try this little game
Just close your eyes, forget your name
Forget the world, forget the people
And we'll erect a different steeple.

This little game is fun to do.
Just close your eyes, no way to lose.
And I'm right there, I'm going too.
Release control, we're breaking through.

Als je doet wat in deze tekst staat, krijg je volgens mij gegarandeerd schizofrene verschijnselen. Ik vind dat Jim Morrison hier goed doorheeft hoe mensen zichzelf gek kunnen maken.

Interessant vind ik de passage "I'm right there, I'm going too". Want er is helemaal niemand. Het gaat maar om een tekst en een geluidsopname. Die persoon is maar wat de luisteraar zichzelf inbeeldt. Zo makkelijk kun je de deur naar waanzin openzetten. Ik ben niet alleen, want iemand spreekt tot me via zijn muziek.
Tegenhanger hierin vind ik Syd Barrett's "I'm not here", in Pink Floyd's Jugband Blues. Dat deed me beseffen hoe vreemd het eigenlijk is om te luisteren naar de stem van iemand die er feitelijk niet is. Als ik de televisie aanzet heb ik als vanzelf de indruk dat er leven bij mij in huis is, terwijl ik feitelijk nog even alleen ben als wanneer de televisie uitstaat. Toch kan ik de gedachte niet uitsluiten dat ik, als ik televisie kijk, naar mensen kijk en luister. Zou ik dat wel kunnen uitsluiten dan zou ik geen televisie kunnen kijken. Televisie kijken staat of valt bij de bereidwilligheid om fantasie voor realiteit door te laten gaan.

Ik heb in recente jaren in de krant gelezen dat televisie een catalysator kan zijn voor kinderen van drie jaar en jonger, autisme te ontwikkelen. Wat ik me erbij voorstel is dat kinderen dan opgaan in een als (voor hen) werkelijkheid gepresenteerde fantasie. Voordat je enigszins met je kind kunt praten, zit het al vol met de grootste onzin van een medium dat gespecialiseerd is in misleiding.
Het parkeren van kinderen bij een televisie kan dan volgens mij een vroege vorm van glaasje draaien (geesten oproepen) worden. Er zitten mannetjes in de televisie die met je praten alsof ze echt met je praten. Ga dan nog maar naar een hakkelende voorlezende, saaie ouder luisteren. Voor zover men al voorleest. Ik kan me goed voorstellen dat veel kinderen dan liever wegdromen bij mannetjes in de televisie, en dat ze zo aangemoedigd kunnen worden om geen werkelijkheid te zien.

Illusies mengen met realiteit kan de mooiste effecten geven. Zoals bijvoorbeeld bij een goochelaar. Totdat mensen werkelijk in zo'n mix gaan geloven. Dan willen mensen zelfs op poppen (Barbies) lijken, en vinden ze een echt mens lelijk als die van dat ideaal afwijkt. Zo maken mensen zichzelf massaal gek, denk ik. Een illusie kan zo hevig zijn dat werkelijkheid tegenvalt.

Als je hevig in Sinterklaas gelooft, kan het moeilijk zijn om het tegendeel nog te geloven. Ik heb (van televisie) begrepen dat er ook op latere leeftijd sporen van overblijven. Voor een volwassene zal niet gauw "meneer" tegen Sinterklaas zeggen. Men zegt dan toch "Sinterklaas".
Zelfs al zou er een gen ontdekt zijn dat voor schizofrenie staat, en zelfs al zou schizofrenie misschien ooit te genezen worden, dan vraag me toch af of het niet beter zou zijn om kinderen geen nonsens op te dringen. Als je doordenkt, hoe kun je dan nog je ouders vertrouwen, als ze je in een moeilijke wereld van alles wijsmaken? Als kinderen kritisch en inzichtelijk vragen hoe het kan dat Sinterklaas overal tegelijk lijkt te zijn, wordt dat vaak afgestompt met dooddoeners totdat de kinderen "te oud" worden. Een ander bepaalt samenzweerderig wat ik als kind als waarheid moet aannemen. Terwijl liegen verboden is.
Voor iemand die aanleg heeft om zich te verliezen in fantasie, kan zo'n ervaring extra verwarrend zijn. Eerst moet je een verhaal geloven en daarna moet je het volgens dezelfde personen weer afzweren, omdat je anders gek bent. Begin er dan niet over, zou ik willen zeggen.

Ook met entertainment, zoals van Disney, kan het moeilijk worden om nog te beseffen dat het "maar" om fantasie-figuren gaat.
Als iemand een knuffelbeer aan stukken scheurt of een Barbie verbrandt, roept dat volgens mij toch de associatie op dat ze echt pijn lijden. Zeker als het gaat om een eigen knuffelbeer of Barbie. Iets waarin je jarenlang je eigen gevoelsleven hebt geprojecteerd. Hoe kun je dan nog 100% uitsluiten dat zo'n ding geen pijn voelt? De ene persoon zal nuchterder reageren dan de ander. Toch denk ik dat de meeste mensen zo'n actie walgelijk zullen vinden, en dat er dus een verschil is tussen de ene zak watten en de andere. Je hoeft er maar een gezicht op te tekenen en als vanzelf gaat het "leven".

De grens tussen illusie en werkelijkheid is al vaag. Om ze dan ook nog vrijwillig met elkaar te vermengen, is misschien teveel voor een aantal mensen. Sinterklaas, teddyberen en Barbies zijn nog een peulenschil vergeleken met wat de media de mensen dagelijks serveert. Met een beetje knippen en plakken kun je mensen van alles wijsmaken. Zoals bijvoorbeeld met oorlogspropaganda.
De meeste mensen zijn volgens mij makkelijk te hypnotiseren. Een herhaalde leugen wordt vanzelf waarheid. Zeker als de leugen aantrekkelijk is. Misschien komt er bij een ziekte schizofrenie ook nog eens zelfhypnose bij, waar geen hypnotiseur je uit kan redden.

Mensen leren zichzelf en anderen om illusies te aanvaarden. Ga maar eens op het marktplein verkondigen dat we in een vreselijke wereld leven. Veel mensen zullen zo'n standpunt afdoen als negatieve onzin. Men zegt gerust: "Ik wil dit niet weten."

Ik vraag me af in hoeverre problemen met een moeilijk definieerbare ziekte als "schizofrenie", op te lossen zijn met het ontdekken van een gen. Wat kan men met deze kennis?
Theoretisch zou het mooi zijn als men aanleg reeds bij de geboorte kan herkennen. Dan zouden ouders voorzichtiger kunnen zijn met verzinsels en tegenstrijdigheden. Maar ik betwijfel of men daaraan zal denken, en of men dat kan opbrengen. Misschien zou men beter op moeten letten in hoeverre kinderen opgaan in illusies. Voor zover men in staat is te vertellen wat dan geen illusie is.
In praktijk zal men liever voor een wonderpil gaan, vrees ik. En wie weet wat zo'n behandeld gen dan voor effect heeft.

Waar ik moeite mee heb is dat "schizofrenie" voor mij een te vage term is. Zeker om er een gen aan te koppelen. Zo gaan veel mensen er automatisch vanuit dat een schizofreen stemmen in zijn hoofd hoort en bij voorkeur met een bloederige bijl over straat rent. Ik denk dat "schizofrenie" subtiele vormen kent die moeilijk te herkennen zijn, vanwege creativiteit en noodzaak van de schizofreen een illusie in de werkelijkheid te passen. Als er eenmaal een verkeerd uitgangspunt is, kunnen daaruit de bizarste gevolgtrekkingen volgen.

Stel dat UFO's bestaan en dat ze mensen ontvoeren voor medische experimenten. Het zou kunnen. En als het kan, dan zou het kunnen verklaren waarom mensen plotseling spoorloos kunnen verdwijnen.

Brian Wilson van de The Beach Boys was in de jaren 60 bezig met muziek die gewijd was aan de vier elementen. Toen hij een keer met het vuurgedeelte bezig was, brak er in de buurt brand uit. Wilson bedacht zich dat als het door vibraties van zijn muziek kwam, dat dan overal ter wereld brand zou kunnen uitbreken als men de plaat met deze "vuur"-muziek zou draaien. Dit zou een van de redenen zijn waarom die plaat nooit voltooid is. Om brand te vermijden.
In recente jaren heeft Wilson gezegd dat hij erg in de war was. Toch is de redenatie van zijn rampscenario op zich een logische uitwerking van de stelling dat bepaalde trillingen echt vuur zouden kunnen veroorzaken.

The Beach Boys - "Fire"
http://www.youtube.com/watch?v=DsMMeK8GeqA
YouTube-info: Footage of Brian in the studio along with footage from the GV promo video. "Fire" (from the SMiLE sessions) is playing in the background.
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Daniel73 » zo aug 19, 2007 4:35 am

McDuck, 03-05-2006, Stephan schreef:Over autisme en schizofrenie gesproken, iemand uit m'n familie heeft het allebei. Hij heeft én het syndroom van Asperger én autisme.
Autisme houdt naar wat ik heb vernomen (en gezien) in dat je in zekere mate last hebt met communiceren; je moet bijvoorbeeld heel duidelijk horen dat je iets niet mag doen ('Niet Henkie uitschelden, dat is niet netjes!') en vervolgens scheld je zonder gewetensproblemen Kees uit. Want je mocht Henkie niet uitschelden, maar Kees is een ander verhaal. Je hebt volgens mij in zekere mate de neiging om de hele tijd de grens op te zoeken/overschrijden.

Geldt dat alleen voor autisme, de neiging om de hele tijd de grens op te zoeken/overschrijden? Volgens mij past dit ook bij andere psychische aandoeningen en ook "gezonde" mensen.
Zoals ik het zelf begrijp, denk ik dat autisme een soort van afstand creëert in het ervaren en begrijpen hoe andere mensen zich voelen. Tot in de mate dat je helemaal niet beseft dat er andere mensen zijn.

Wat betreft je Henkie-Keessie voorbeeld denk ik dat er ook een mogelijkheid is, dat je iedereen hetzelfde behandelt en moet leren dat mensen verschillend zijn.
Bijvoorbeeld dat je grote moeite hebt om te beseffen dat mensen een verschillende muzieksmaak hebben en dat de ene persoon anders reageert op dezelfde muziek (bv. Frusciante) dan een ander persoon. Henkie houdt er wel van en vindt het mooi. Kees gruwelt ervan en kan het geen muziek noemen.
Wie van de twee heeft er dan "gelijk"?
Alsof er maar één absolute mogelijkheid is. Dat is tenminste hoe ik autisme vaak gebruik als metafoor, als iemand te gefixeerd is op een enkel punt.

Verschil met schizofrenie is volgens mij dat er van autisme gradaties zijn in, sedert de geboorte, lichamelijke zichtbaarheid van de buitenkant. Ik hoor tenminste nooit over schizofrene peuters en wel over autistische peuters.
Ik heb begrepen dat men er bij schizofrenie achteraf vanuit gaat dat je het altijd moet hebben gehad, zonder dat dit lichamelijk is aan te tonen.

Stephan schreef:Schizofrenie is inderdaad wat Pluizer beschrijft; weinig vat op de werkelijkheid. Bij de persoon die ik eerder noemde merkte niemand hier iets van tot hij vanaf z'n zeventiende/achttiende aan de drugs raakte. Drugs werkt als een versterker bij mensen die gevoelig zijn voor psychische aandoeningen. Vanaf toen is het steeds erger geworden.

Zoiets hangt in het algemeen, volgens mij, ook wel een beetje van de drugs af en hoe de maatschappij erop reageert. Alcohol is ook drugs. Toch wordt sociaal gezien, in onze cultuur, een dronken persoon makkelijker vergeven dan een "stoned" persoon. Terwijl alcohol heftiger kan zijn dan drugs.
Als iemand "stoned" uit een raam springt leidt dat tot kamervragen, maar als iemand zich dronken tegen een boom doodrijdt dan gaat dat op de grote hoop.

Bepaalde drugs, waaronder ook alcohol, kunnen psychische eenzaamheid tot een sensatie maken. Dan denk je even niemand anders meer nodig te hebben en heb je je eigen hersens als gezelschap. Het kan dan heel moeilijk zijn daarna om zonder zo'n roes te leven. Dus wil je nog een roes, en nog een roes.
Ik zie het als het sprookje 'Het meisje met de zwavelstokjes'. Dat meisje blijft in de winterkou zwavelstokjes aansteken omdat ze het dan een beetje warm heeft en haar grootmoeder meent te zien. Zelfs al betekent het, dat ze in werkelijkheid dan helemaal niets meer heeft om van te eten.

Ik denk dat drugs werkt als een versterker bij een aantal mensen die gevoelig zijn voor psychische aandoeningen, en dat er ook mensen zijn die met zelfdiscipline hun psychische aandoeningen dusdanig kunnen verdrukken dat die bij hen nooit als psychische aandoeningen opvallen.
De kern draait volgens mij om in stand houden van zelfdisclipine terwijl remmen losgaan. Dat evenwicht is wankel. Sommige mensen hebben aan één snoepje genoeg om zich een tijd lekker te voelen, anderen vreten de hele pot leeg en willen dan zelfs nog meer.

Stephan schreef:De weinige keren dat hij langskomt doet hij z'n best om vriendelijk te zijn, maar even later hoor ik een rotverhaal over hoe hij de raarste dingen heeft uitgehaald.

Het begon met een lichte paranoïe, hij had het idee dat de meest beleefde mensen (b.v. iemand achter de kassa van een mediazaak) iets tegen hem hadden. Daarna volgden verhalen over vreemde autobotsingen, zwarte puntjes met geheime boodschappen en het overmaken van gedachten zonder letterlijk te praten. (Hij vertelde dat hij iemand tegenover de straat tegen hem hoorde denken 'wil je een trekje van m'n sigaret?' en dat hij die geur toen kon ruiken...). Toen werd het pas echt lastig voor mij en de rest van z'n omgeving: hij ging invullen wat iemand tegen hem zou denken. Zo moest hij hardop aan tafel lachen en keek hij iemand aan; dat is heel bedreigend, als je geen flauw idee heb wát je wel niet volgens hem gedacht zou kunnen hebben. Merkwaardig is dat de dingen die de persoon in kwestie anderen hoort denken dingen zijn die hijzelf vroeger heeft verzonnen/gehoord. Om een absurd voorbeeld te noemen hoorde hij eens iemand denken dat 'een bikkel een schaap is met één testikel', terwijl dat een weetje is dat hij zelf zo'n vier jaar daarvoor vertelde.

Uiteindelijk lopen die stemmen ook uit op serieuze problemen. Hij denkt écht dat mensen hem uitdagen of iets aan willen doen, en hij weigerd natuurlijk medicijnen te slikken.

Stel je zo'n beleving voor: De hele wereld is met JOU bezig. JIJ bent in staat om andermans gedachten te horen. JIJ hebt superzintuigen. JIJ hoeft maar te lachen en mensen worden nerveus van JOU. JIJ wordt omgeven door stemmen.
Hoe je het ook bekijkt, het is een drukgevuld leven. De wereld draait om JOU. Of je het nou leuk vindt of niet. Druk, druk, druk.

Wat krijg je ervoor terug als je medicijnen slikt? De vernedering dat de mensen om je heen jou erop wijzen dat jij een vereenzaamde dorpsgek bent die rijp is voor een inrichting. Dat er geen stemmen zijn. Dat er geen gedachtenlezerij is. Dat er alleen eenzaamheid, eenzaamheid en nog eens eenzaamheid is. Eenzaamheid die mogelijk zo ongeneeslijk is, dat je bewustzijn zichzelf van ellende blijkbaar van alles is gaan wijsmaken.

Zo kun je bij bepaalde psychische ziekten visioenen krijgen die je het gevoel kunnen geven bijzonder te zijn, omdat ze zo realistisch lijken dat je zelfs niet overweegt dat het maar een visioen was.
Hoeveel mensen claimen al overleden familieleden bij hun bed te hebben gezien? Als die allemaal aan de medicatie zouden moeten, zouden er volgens mij te weinig apotheken zijn om aan de vraag te voldoen.

Ik vraag me af in hoeverre sociale druk een extra splijtzwam kan zijn voor een schizofreen. Verwachtingen van de sociale omgeving, bijvoorbeeld. De beleefdheid die je noemt kan een sociale druk geven aan iemand die moeite heeft om zich technieken van beleefdheid aan te leren. Dan is beleefdheid al gauw bedreigend voor die persoon.
Beleefdheid wordt vaak gezien als een vorm van goed gedrag, terwijl het als een onzichtbaar wapen gebruikt kan worden. Je kan iemand op een beleefde manier vreselijk beledigen, zonder dat omstanders het zelfs maar opvalt.

Wanneer iemand "Bedankt!" tegen je zegt, wordt er dan dank of afkeuring mee bedoeld? Zo'n uitspraak kan letterlijk genomen worden, maar ook als sarcasme.
Daar kun je, volgens mij, als schizofreen eindeloos over nadenken. "Wat zullen ze wel niet denken van me?" Terwijl men in werkelijkheid vaak helemaal niets over je denkt. Omdat mensen het meestal te druk hebben met zichzelf.
Als je echt andermans gedachten kon lezen over jezelf, zou je een afgrijselijke stilte horen.

Zou schizofrenie deels te genezen kunnen zijn als ook "gezonde" mensen zouden ophouden met zelfverheerlijkende praatjes over overleden familieleden die vanaf wolkjes naar je kijken en 's avonds aan je bedrand staan?
Zolang spookverhalen door vele "gezonde" mensen worden geloofd en gekoesterd, kunnen wetenschappers zoeken wat ze willen, maar hebben ze niets aan wat ze vinden.
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland


Keer terug naar Maatschappelijk

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron