Gezondheidszorg, medische wetenschap

Politiek, religie, sport, gezondheid

Berichtdoor Daniel73 » di aug 14, 2007 9:47 pm

Vervolg van discussie in het topic 'Wetenschappers vinden gen voor schizofrenie'.
http://bb.mcdrake.nl/nedofftopic/viewtopic.php?p=5680#p5680

Vandaag, Stephan schreef:Ik hoorde gisteren op de radio dat er een uitstapje was in Nederland van dertien mensen met een zeldzame verouderingsziekte. Over de hele wereld zijn er maar zo'n zestig kinderen die dat hebben. Een kinderarts legde uit dat het daarom waarschijnlijk niet interessant was voor zijn collega's om er iets aan te gaan doen (op zoek gaan naar de cel die de ziekte veroorzaakt), omdat dit te weinig opleverd. Behalve als de cosmetische sector er ook de voordelen van gaat inzien voor hun klanten. Uiteindelijk gaat het de meeste artsen en wetenschappers waarschijnlijk in de eerste plaats om zichzelf, en wat zij ermee kunnen verdienen.
Hoewel de hele medische sector vast niet over een kam is te scheren. Er zullen ongetwijfeld mensen tussen zitten die echt geven om andere mensen, zoals de kinderarts die ik net aanhaal.

Uiteindelijk gaat het om mensenwerk. Dat iemand arts is of wetenschapper maakt zo'n persoon allesbehalve heilig. Anders zou de medische wereld zich niet hoeven indekken met bijsluiters en ontmoedigende klachtenprocedures.
Ik heb de indruk dat veel Nederlanders de medische wereld vereren zoals een stereotype volksstam een medicijnman vereert. Er hangt wat mij betreft een sfeer van ritueel volksgeloof aan. Terwijl kranten berichten over vele ontmaskerende klachten. Je mag al blij zijn als de ambulance op tijd is.

dinsdag 14 augustus 2007
Proces voor beter oogmedicijn

Oogpatiënten stappen naar het Medisch Tuchtcollege om behandeling met het succesvolle maar dure medicijn Lucentis af te dwingen.

http://www.ad.nl/binnenland/article1582186.ece

Stephan schreef:Wat me opvalt is dat elk ziekenhuis een andere kwaliteit heeft. Zo kom ik vanaf mijn geboorte langs bij het AMC in Amsterdam, waar ik vooral goede indrukken heb gekregen. Laatst ben ik een paar keer in het Jeroen Bosch in Den Bosch geweest voor mijn ogen en mijn oren, en vrijwel alles viel tegen. Zo'n beetje niemand kon íets voor me doen, behalve zeggen dat mocht er inderdaad een probleem zijn, dat ik er dan zo goed mogelijk mee moest leven. Tja, dat kon ik zelf ook bedenken.

Wat is er met je ogen en oren? Waar moet je zo goed mogelijk mee leven?
Ik denk dat de term "gezondsheidszorg" even vaag is als de term "detailhandel". Spreken over de kwaliteit van de gezondsheidszorg, zoals in de media gebeurt, zegt me evenveel als spreken over de kwaliteit van de detailhandel. De kreten zeggen niets over kwaliteit van de geleverde produkten. Zie in praktijk maar het onderscheid te maken tussen goede en slechte organisaties. Zeker in het geval van medische organisaties. Een keuze kan eenmalig en onherroepelijk zijn. Je kunt kwalijk een open hart-operatie op proef nemen.

Maar stel nu dat je ontzettend rijk bent, een hoogeacht persoon zoals wijlen prins Bernhard. Hoe zou men dan op je medische klachten reageren?
Hoe oud was prins Bernhard geworden als hij een willekeurige weduwnaar op bestaansminimum was geweest?

Gezondheidszorg... om ziek van te worden.

(Help! Dokter! Ik wil niet cynisch zijn!)
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Stephan » di aug 14, 2007 11:22 pm

Daniel73 schreef:Uiteindelijk gaat het om mensenwerk. Dat iemand arts is of wetenschapper maakt zo'n persoon allesbehalve heilig. Anders zou de medische wereld zich niet hoeven indekken met bijsluiters en ontmoedigende klachtenprocedures.

Da’s waar. Maar aan de andere kant is een dokter er om zieke mensen te helpen, niet om zijn bankrekening te spekken. Het is eigenlijk ónmenselijk om mensen af te schrijven.

Daniel73 schreef:Wat is er met je ogen en oren? Waar moet je zo goed mogelijk mee leven?

Ik heb een tijdje last gehad van een ruis in mijn linkeroor. Wanneer ik een te hard geluid te verwerken kreeg, zoals een bord op het aanrecht, werd dat gevolgd door een ruis. Heel vervelend.
Maar bij zowel de hoortest in Den Bosch als Amsterdam bleek dat mijn beide oren goed zijn. De klachten schijnen verband te hebben met mijn hazenlip. Bij deze handicap komt het vaak voor dat er iets mis is met de buis van Eustachius. Ik hoor bijvoorbeeld als ik op mijn zij (dus een oor) slaap mijn hart kloppen. Die ruis is sinds een tijdje weg. Ik ben wel wat voorzichtiger met geluid, door bijvoorbeeld de koptelefoon niet te vaak hard te zetten. Ik heb ook express geen mp3-speler, omdat ik daar zonder twijfel mijn oren geen plezier mee zou doen.

En mijn ogen zijn niet erg goed. Het minste is dat ik in een korte tijd (vijf jaar) al een paar brilglazen of vier heb versleten, omdat mijn zicht achteruit was gegaan. Ik durf mijn bril nauwelijks op te zetten omdat ik bang ben dat ik dingen niet scherp genoeg zie en ik weer naar de opticien moet. Wat eigenlijk nogal stom is, omdat ik die bril niets voor niets heb. Ik probeer sinds kort om hem vaker op te zetten. Het zou eigenlijk altijd moeten, omdat je ogen vermoeid raken als je geen bril draagt terwijl je er eentje nodig hebt.
Verder ben ik sinds een dag of twee serieus aan het proberen om een goed slaapritme te krijgen. Mezelf een beetje kennende hou ik dat waarschijnlijk niet lang vol, maar het is beter dan helemaal niets proberen. Ik denk dat genoeg slaap ook een positief effect heeft op zo’n beetje je hele lichaam, dus ook mijn ogen.

Daniel73 schreef:Gezondheidszorg... om ziek van te worden.

:).
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Stephan » di aug 14, 2007 11:37 pm

Oh, over mijn ogen: ik zie ook lichtelijk dubbel. De ene keer erger dan de andere keer. Vooral ín het donker bij lichtbronnen zoals lantaarnpalen of ondertitelingen van films is het erg merkbaar. Volgens de oogarts had het waarschijnlijk te maken met dat ik niet beide ogen in harmonie met elkaar gebruik. Niet dat een oog duidelijk de andere kant op gericht staat, maar wel genoeg om blijkbaar voor dubbelzicht te zorgen.
Stephan
Member
 
Berichten: 297
Geregistreerd: zo apr 16, 2006 4:04 pm

Berichtdoor Daniel73 » zo aug 19, 2007 6:07 am

Stephan schreef:
Daniel73 schreef:Uiteindelijk gaat het om mensenwerk. Dat iemand arts is of wetenschapper maakt zo'n persoon allesbehalve heilig. Anders zou de medische wereld zich niet hoeven indekken met bijsluiters en ontmoedigende klachtenprocedures.

Da’s waar. Maar aan de andere kant is een dokter er om zieke mensen te helpen, niet om zijn bankrekening te spekken. Het is eigenlijk ónmenselijk om mensen af te schrijven.

Wie zonder zonden is werpe de eerste steen. Zijn alleen dokters schuldig aan het afschrijven van mensen? Wat me van mezelf tegenvalt is dat ik pas klaag als ik zelf problemen heb, maar dat ik nooit stilsta bij de ontelbare mensen die helemaal verstoken zijn van zorg. Zouden alleen dokters daaraan moeten denken?
Het vervelende van ziek en behulpbehoevend zijn vind ik, dat het benadrukt hoezeer anderen nog veel meer kunnen lijden. Als ik me gezond voel heb ik die gedachten niet. Maar zodra ik zelf in de penarie zit, dan wordt me pas duidelijk hoe weinig hulp er eigenlijk is op de wereld.
Mensen, waaronder ook dokters, gaan vaak liever voor zichzelf. In plaats van Donald Ducks te kopen had ik met datzelfde geld iets goeds kunnen doen voor zieke mensen. Maar blijkbaar liggen mijn prioriteiten anders en negeer ik liever het leed in de wereld.

Probleem in de gezondheidszorg van tegenwoordig is dat zelfs familieleden al gauw over elkaar kunnen besluiten dat ze "weg" moeten. Wie laat nu nog zijn/haar oma bij zich thuis inwonen, zoals honderd jaar geleden? Daar zijn toch tehuizen voor? Weg met oma. Hopla.

Stephan schreef:Ik heb een tijdje last gehad van een ruis in mijn linkeroor. Wanneer ik een te hard geluid te verwerken kreeg, zoals een bord op het aanrecht, werd dat gevolgd door een ruis. Heel vervelend.
Maar bij zowel de hoortest in Den Bosch als Amsterdam bleek dat mijn beide oren goed zijn. De klachten schijnen verband te hebben met mijn hazenlip. Bij deze handicap komt het vaak voor dat er iets mis is met de buis van Eustachius. Ik hoor bijvoorbeeld als ik op mijn zij (dus een oor) slaap mijn hart kloppen. Die ruis is sinds een tijdje weg. Ik ben wel wat voorzichtiger met geluid, door bijvoorbeeld de koptelefoon niet te vaak hard te zetten. Ik heb ook express geen mp3-speler, omdat ik daar zonder twijfel mijn oren geen plezier mee zou doen.

Heb je met een hazenlip eerder kans dat je sowieso doof of slechthorend wordt?

Stephan schreef:En mijn ogen zijn niet erg goed. Het minste is dat ik in een korte tijd (vijf jaar) al een paar brilglazen of vier heb versleten, omdat mijn zicht achteruit was gegaan. Ik durf mijn bril nauwelijks op te zetten omdat ik bang ben dat ik dingen niet scherp genoeg zie en ik weer naar de opticien moet. Wat eigenlijk nogal stom is, omdat ik die bril niets voor niets heb. Ik probeer sinds kort om hem vaker op te zetten. Het zou eigenlijk altijd moeten, omdat je ogen vermoeid raken als je geen bril draagt terwijl je er eentje nodig hebt.

Hebben deze oogklachten met een hazenlip te maken?

Ik moet zelf al sinds 1992/1993 aan de bril, volgens een oogtest bij een opticiën toentertijd. Hoewel ik in praktijk geen bril mis, zie ik met mijn rechteroog beduidend wazig. Misschien raak ik onbewust meer in mezelf gekeerd dan wanneer ik wel een bril zou dragen. Afweging is echter dat ik met een bril sowieso vanachter een glas zou moeten kijken, dat bovendien nat kan worden en beslaan, dat ik het uitstel. Tel daarbij op dat ik vrees dat een opticiën me liever wel een bril aansmeert dan niet, en je weet dat ik minstens tegen een dikke lantaarnpaal op moet lopen wil ik beamen dat ik een bril nodig heb.
Wat je zegt over vermoeidheid vind ik interessant. Wie weet hoeveel energie ik verspeel aan een slecht zicht, dat toch op de een of andere manier gecorrigeerd moet worden.

Stephan schreef:Verder ben ik sinds een dag of twee serieus aan het proberen om een goed slaapritme te krijgen. Mezelf een beetje kennende hou ik dat waarschijnlijk niet lang vol, maar het is beter dan helemaal niets proberen. Ik denk dat genoeg slaap ook een positief effect heeft op zo’n beetje je hele lichaam, dus ook mijn ogen.

Slaapritme is een ramp bij mij. Gevaar daarbij is dat ik steeds meer in mijn eigen wereld kan raken, op een manier dat ik er zelf weinig controle meer over heb. Het liefst zou ik zowel overdag als 's nacht wakker zijn, én zowel overdag als 's nacht slapen. De nacht heeft voordelen die de dag niet heeft, en de dag heeft voordelen die de nacht niet heeft. Zo kan ik me heerlijk verstrooid voelen, terwijl voor mijn gevoel nooit echt leef. Schijnt de zon eens en dan moet ik slaap inhalen.
Hoe "artistiek" ik mezelf ook mag wanen in zo'n chaos, ik weet dat ik me prettiger zou voelen als ik een strak dagritme had en 's nachts sliep. Ik merk dat 's avonds vanaf ongeveer 22 uur de rottigheid begint. Ik zou eigenlijk voor die tijd moeten gaan slapen, omdat ik anders rusteloos word en met geen mogelijkheid meer naar bed wil, totdat ik er bij wijze van spreken bij neerval. Zeker nu ik ontdekt heb dat buren mijn losgekoppelde electrische gitaar blijkbaar niet kunnen horen en ik, door de stilte, des te beter. Wie gaat er nou slapen als hij 's nachts kan dagdromen? (Ja, de logica is ver te zoeken.)
Ik heb, om terug te komen op gezondheidszorg, slaapmedicatie gekregen. Maar ik ben een idioot die toch wakker wil blijven. Dus heeft het geen zin om ze in te nemen.

Maar als ik eenmaal heb geslapen dan snap ik kort na ontwaken niet waarom ik ooit iets anders zou willen dan slapen. Slapen vind ik eigenlijk het leukste wat er is. Zeker omdat ik avontuurlijke dromen heb, een leven helemaal voor mezelf en waar niemand last van heeft.

Wie weet hoezeer ik de gezondheidszorg belast met problemen en ziekten die ik had kunnen vermijden als ik vaker was gaan slapen. Deze 24-uurs maatschappij is volgens mij teveel ingericht op wakker zijn. Met alle gezondheidsproblemen vandien.
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland

Berichtdoor Rockerduck » ma aug 20, 2007 2:18 am

Daniel73 schreef:Slaapritme is een ramp bij mij. Gevaar daarbij is dat ik steeds meer in mijn eigen wereld kan raken, op een manier dat ik er zelf weinig controle meer over heb. Het liefst zou ik zowel overdag als 's nacht wakker zijn, én zowel overdag als 's nacht slapen. De nacht heeft voordelen die de dag niet heeft, en de dag heeft voordelen die de nacht niet heeft. Zo kan ik me heerlijk verstrooid voelen, terwijl voor mijn gevoel nooit echt leef. Schijnt de zon eens en dan moet ik slaap inhalen.

Ha! Ik heb precies hetzelfde! Vooral in vakanties is het erg, dan ben ik echt met geen stok en 10 paarden naar bed te krijgen. En door het lange opblijven, slaap ik een gat in de dag. Waardoor ik dus 's nachts tóch niet op tijd zou kunnen slapen en daar weer een 'rechtvaardiging' in zie om lang op te blijven. Waardoor ik weer een gat in de dag slaap. Wat ik dan weer vervelend vind, want als ik op tijd op was gestaan, had ik veel meer aan mijn dag gehad. En zo word je gek van jezelf...
Rockerduck
Member
 
Berichten: 652
Geregistreerd: di jan 17, 2006 12:36 am

Berichtdoor Rockerduck » ma aug 20, 2007 2:29 am

Bill Maher haalt uit naar het onzinnige verschil tussen medicinaire drugs en recreatieve drugs
http://www.youtube.com/watch?v=esthFa2-nA4

Bill Maher hekelt hypocrisie t.a.v. het onderscheid tussen alcohol en drugs, en medicatie en drugs
http://www.youtube.com/watch?v=kW5D5XKBRcE
Rockerduck
Member
 
Berichten: 652
Geregistreerd: di jan 17, 2006 12:36 am

Berichtdoor Daniel73 » wo sep 05, 2007 2:07 am

Rockerduck schreef:
Daniel73 schreef:Slaapritme is een ramp bij mij. Gevaar daarbij is dat ik steeds meer in mijn eigen wereld kan raken, op een manier dat ik er zelf weinig controle meer over heb. Het liefst zou ik zowel overdag als 's nacht wakker zijn, én zowel overdag als 's nacht slapen. De nacht heeft voordelen die de dag niet heeft, en de dag heeft voordelen die de nacht niet heeft. Zo kan ik me heerlijk verstrooid voelen, terwijl voor mijn gevoel nooit echt leef. Schijnt de zon eens en dan moet ik slaap inhalen.

Ha! Ik heb precies hetzelfde! Vooral in vakanties is het erg, dan ben ik echt met geen stok en 10 paarden naar bed te krijgen. En door het lange opblijven, slaap ik een gat in de dag. Waardoor ik dus 's nachts tóch niet op tijd zou kunnen slapen en daar weer een 'rechtvaardiging' in zie om lang op te blijven. Waardoor ik weer een gat in de dag slaap. Wat ik dan weer vervelend vind, want als ik op tijd op was gestaan, had ik veel meer aan mijn dag gehad. En zo word je gek van jezelf...

Probleem is volgens mij dat je dan als mens tegen natuurlijke beperkingen oploopt. Wat je op de ene dag leent moet je vaak de andere dag dubbel en dwars terugbetalen, is mijn ervaring. Ik kan zodoende heel lang het ene gat met het andere vullen, maar ik vrees dat op een dag toch echt de "deurwaarder" langskomt. Zo heb ik gelezen dat vaak 's nachts actief zijn, zoals bij nachtdienst, slecht kan zijn voor het hart. Het lichaam moet immers maar bijbenen waar de geest heenwil.

Zo vraag ik me af of veel hulpmiddelen, al was het maar koffie om "wakker" te worden, een manier zijn om natuurlijke barrières te overbruggen. Grijpt men bijvoorbeeld niet te snel naar anti-depressiva? In hoeverre is het geen ontkenning van het lijden? Stel dat ik als ik mijn hersens tegen een keukenkastdeurtje stoot en ik zou meteen een pil kunnen slikken, wat voel ik dan wel als ik een been breek? Daar ben ik bang voor.
Stel dat ik elke dag een pil zou kunnen slikken waardoor ik geen pijn zou voelen, of nog mooier, waarbij ik me zelfs gelukkig zou voelen. Wat gebeurt er dan als de pillen op zijn? En wat beleef ik ondertussen dan nog? Het probleem van altijd gelukkig zijn, of tenminste pijnloos, is dat je dan ook niet ervaart hoe dat is, om nooit pijn te hebben. Want je weet niet meer wat pijn is. Zo'n pil bestaat (nog) niet, bij mijn weten, maar het is volgens mij wel hetgene wat de moderne mens van het leven verwacht. Als je niet gelukkig bent, dan is dat voor een modern mens al pijn.

Wat betreft gezondheid en gezondsheidzorg heb ik al nachtmerries van de dag dat ik aan een infuus zou moeten. Nog los van de angstscenario's over medische missers. Alleen daar zou ik al voor aan de pillen willen. Waar ook weer medische missers mee gemaakt kunnen worden...
Ik zou niet weten hoe het is, om met een ritssluiting over mijn borst aan allerlei enge zakjes en bliepende apparaten te hangen. En ik wil het niet weten. Maar een gruwelijke ziekte of/en dood is de standaard. Wie beter afkomt dan met dat lijden, mag zichzelf al een gelukkig mens noemen.

Wat betreft gezondheidszorg reken ik elke arts als een Bokito in vermomming. Ik denk alleen: "Jij gaat mij heel veel pijn doen..." Neem bijvoorbeeld een tandarts. Als ik een miniscuul gaatje heb, komt de gorilla aanzetten met een Black & Decker drilboor. Om het gaatje groot genoeg te maken voor het storten van z'n cement. En dan mag ik nog dankbaar zijn dat er verdoving is. Ik zou anno 2007 toch minst verwachten dat men met een pincet en met archeologische precisie, een fijnzinnige restauratie zou uitvoeren. Maar nee. De boor erover!

Maar zelfs al zou ik aan de beste artsen zijn toevertrouwd, dan nog raak ik al in opperste paniek als ik denk aan van die roodkleurige slangetjes, zoals bij nierspoelingen. Ik ben misschien zo verwend met leven in als vanzelfsprekende lichamelijke gezondheid, dat ik me amper nog voor kan stellen dat ik van vlees en bloed ben. Voor mij is het televisie-programma 'Vinger aan de pols' al horror. Ik voel me al flauwtjes bij het zien van een pot rode verf.

Voor mij is een belangrijke reden om te willen leven dat ik van alles beloofd heb dat ik waar wil maken. Ik heb mezelf en anderen teveel beloofd. Teveel verwacht van mens zijn. Mezelf overschat. Niet beseft dat er écht zoiets is als een lichaam. Een blok aan mijn geest. Noodzakelijke ballast die wellicht op een dag afhankelijk is van de vreselijkste medische toestanden. Hoezo, ik ben nog heel wat van plan? De hoogmoedigheid. De waanzin.
Ik schrik me rot van het akelig besef dat eigenlijk elke milliseconde dat je leeft en enigzins kunt doen wat je wilt, als een toevallig cadeau is waar je eigenlijk alleen maar dankbaar en nog eens dankbaar voor mag zijn. Wellicht een cliché waar ik me kortgeleden nog rot om gelachen zou hebben. Nu ik alleen al merk dat mijn ogen langzaam maar zeker aan een bril toe zijn, en dat zicht dus afhangt van zoiets vanzelfsprekends als ogen, geeft me een angstwekkend gevoel van bescheidenheid en beperktheid.

Een motivatie voor mij om als ik eenmaal op dreef ben, door te blijven gaan tot in de kleine uurtjes, is dát ik nog door kan gaan. Ik wil dan (zoals nu) wakker blijven omdat ik de dag vrees dat ik straks wakker word en bijvoorbeeld ineens doof ben, blind, of verlamd. (Alsof dat niet gebeurt als ik wakker ben...) Het kan zomaar ineens gebeuren dat het feest voorbij is. Maarrr... doordat ik nu mijn gezondheid tot in de kleine uurtjes vier, en spot met aardse onbenulligheden zoals nachtrust, is de kans juist des te groter dat ik vroegtijdig de vreselijkste kwalen oploop en klant wordt van die door mij gevreesde gezondheidszorg. En als ik daaraan denk, kan ik al helemaal niet meer slapen... :|
Daniel73
Member
 
Berichten: 917
Geregistreerd: vr jun 02, 2006 5:45 pm
Woonplaats: Nederland


Keer terug naar Maatschappelijk

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 4 gasten

cron