Show je creativiteit! 2.0

Eigen muziek, tekeningen, teksten

Berichtdoor Stephanofftopic » di feb 07, 2006 7:15 pm

Pluizer schreef:De langste titel die ik ken is 'Several Species of Small Furry Animals Gathered Together In a Cave and Grooving With a Pict', van Pink Floyd.

Dat is origineel... :-). Ik vind 'Another brick in the wall' het leukste dat ik tot nu toe van Pink Floyd heb gehoord. "We don't need no educaaation".

Pluizer schreef:Prietpraat. Voor een liedje is gitaar en zang al genoeg. Bas en drums zijn luxe. Veel componisten schrijven hun liedjes in afzondering, met een enkel instrument.

Ik schrijf m'n muziek ook alleen, alleen ik vind dat bas en drum wel onmisbaar zijn als ik Rock'n roll of wat voor soort rock dan ook wil spelen. Natuurlijk kun je in principe zonder, maar ik hou van een liedje met goede drums.
Daarnaast kun je moeilijk in je eentje jammen. Het is veel leuker als je met een vier- of vijftal samen meedenkt over een nummer dan dat je zelf alles moet doen.

Pluizer schreef:]Je pakt een cassetterecorder en je drukt op "record". Dat is in principe alles wat je nodig hebt.
Als je je liedje hebt opgenomen, kun je die opname als begeleiding gebruiken. Dan ben je met z'n tweeën.

Ik heb al geprobeert met een microfoon aangesloten op de computer gitaarmuziek op te nemen, wat één keer gelukt is. Ik had net de introriff van 'Dead Leaves and the Dirty Ground' van the White Stripes opgenomen en daarna hield de geluidsrecorder op de computer het voor gezien.

Pluizer schreef:Weet je wat "overdubben" is, etc.?

Bedoel je met meerdere lagen werken? Dat heeft Queen ook heel vaak gedaan. Zoiets geeft een soort vrolijke sfeer, alsof er een heel koor staat te zingen.

Pluizer schreef:Shaffy's teksten grof?

Ik heb een tijdje geleden in een muziekcafé in Amsterdam een uitvoering door iemand gezien van een van Shaffy nummers. Je lacht als een waterval, je vrijt als een muizeval, ik wil skiën op je rug... Niks voor mij.

Pluizer schreef:Voorbeelden [van zulke metalliedjes]?

Bijvoorbeeld een paar nummers van Nightwish, 'Smells like teen spririt' van Nirvana, 'Nothing else matters', 'Am I evil' en 'Fade to Black' van Metallica. Sommige nummers van Sonata Arctica, zoals 'Blacksheep', 'Mary-lou', enz.
Ook heb ik een aantal stukjes van Yngwie Malmsteen gespeeld, van 'Disciples of hell', 'Devil in disguise', en wat al dan niet. Alleen de arpeggio's en moeilijke solo's sloeg ik merendeels over -). Ik ben zelfs vorige zomer naar een Malmsteen-concert in 013 geweest, het eerste (en heel waarschijnlijk het laatste) heavy-metal concert waar ik ooit ben geweest.
Iniedergeval heb ik het nu helemaal gehad met metal. Hoe meer ik ernaar luister, hoe depressiever ik word.
Ik vind Heavymetal alles behalve inspirerend.

Pluizer schreef:'An Cat Dubh' en 'One' vind ik hiervan de beste. Speel je ook 'A Day Without Me', 'Stories For Boys', 'Into the Heart', The Ocean', en 'The Three Sunrises'? Die lijken me leuk om te kunnen spelen. Mooie zanglijnen. Zijn ze moeilijk?

Opzich is U2 niet heel moeilijk. Je hoort the Edge nooit een ingewikkelde supersnelle gitaarsolo spelen.
Ik heb laatst op gehoor het hele Boy album uit te zoeken. Ik kan 'A day Without me' wel spelen, alleen ik mis een echo-pedaal, dat gebruikt word tijdens het aanslaan van de eerste paar powerchords.
'Stories for boys' heb ik opgezocht op internet, dit vind ik een van de beste nummers van het album.
'Into the heart' kan ik ook spelen, alleen in 'The ocean' hoor je een vaag soort introgeluid (volgens mij een synthesizer) waarvan ik niet weet hoe ik zoiets uit de gitaar moet krijgen. Ik kan alleen de melodie van 'The Ocean' spelen.
Ik ken 'The three sunrises' niet echt. Die is toch verschenen op een single van 'The Unforgettable Fire'?
Ik vind het iniedergeval zeker leuk om U2 te spelen. Ik speel samen met m'n vader 'Sunday bloody Sunday' en 'Vertigo', vooral het drumwerk van 'Sunday' vind ik mooi.

Pluizer schreef:Electrische gitaar. Maar ik heb nog veel te leren.

In het begin kan het nog aardig lastig zijn om bijvoorbeeld een G-akoord aan te slaan, maar na een tijdje gaat het vanzelf -).

Pluizer schreef:De gitaar is van Yamaha. Het nummer moet ik nakijken. Die weet ik niet uit m'n hoofd. Kleur is mist purple.

Ikzelf ben begonnen met een zwarte stingray (nog nooit van gehoord, stingray...) gitaar tweedehands voor 70 euro. Dat was een aardige beginnersgitaar, maar ik ben veel meer verliefd op m'n nieuwe zwart/zilvere Ibanez, licht als een veertje :-).

Pluizer schreef:Ik wil daarnaast ook acoustisch spelen. Dat heeft mijn voorkeur. Maar acoustische gitaren maken veel herrie.

Ik speel af en toe ook akoestisch. 'Nothing else matters' van metallica, en een stel onbekende Spaanse liedjes.
Hoe bedoel je, dat acoustisch meer herrie maakt? Ik denk dat je met een electrische gitaar met een enorme versterker een flink wat distortion veel meer herrie kunt maken.
Stephanofftopic
 

Berichtdoor Ridder ter Geit » wo feb 08, 2006 1:46 pm

Worden je zorgen een muur
waar je niet over heen kunt kijken
dan is goede raad niet duur
mij kun je altijd bereiken
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Pluizer » do feb 16, 2006 3:56 pm

Alvast een gedeeltelijk antwoord.

Ridder ter Geit schreef:Analyse van Prick: [...] Prick denkt niet steeds aan zichzelf. Hij denkt aan wat hij ziet en is dus analytisch ingesteld. Hij kan ver de verte in denken en heeft er ook een stevige mening over. Hij wil graag het nut of de last van zaken inzien.

Ja ja. Dat schrijf je zeker standaard bij elk lijstje. Laat mij die test eens proberen:

Ridder ter Geit schreef:Kat

Lief, zacht en warm.

Ridder ter Geit schreef:Red Bull

Geleende energie.

Ridder ter Geit schreef:Vliegtuig

Luchtvervuiler.

Ridder ter Geit schreef:Telefoon

Stiller dan de koelkast.

Ridder ter Geit schreef:Hersenen

Rekenkamer.

Nou? Nou? Hoe is mijn denkwijze? Kom maar op met de complimenten!


Ridder ter Geit schreef:[gedichten] Wat vind je er mooi aan?

'De trap' en de titelloze 'veer' bevatten een filosofische gedachte, in de vorm van een metafoor. Dat spreekt me aan.

Ridder ter Geit schreef:Zal ik de tot dusver verzamelde reacties neerzetten? Is ook leuk enzo.

Ik ben benieuwd. Houd ons niet langer in spanning!

Ridder ter Geit schreef:[opnieuw op internet zetten?] Een aantal wel, die op een andere site ook staan, voor de liefhebbers aldaar. Dan zijn er nog sommigen die alleen op papier staan bij de grotere verzamelaars van mijn werk (Ben en Bob).

Ben en Bob? Waar zijn die verzamelaars nu dan? Je schrijft het ene wijze bericht na het andere, maar nergens zie ik ene Ben of ene Bob. Zijn het fantasie-fans? Als variatie op de fantasie-vrienden? :P

Ridder ter Geit schreef:[Trokt?] Een typefou.. euh... DICHTERLIJKE VRIJHEID, MAN!

:)

Ridder ter Geit schreef:Deze is gebaseerd op een kunstwerk van een veer door een klasgenoot van me destijds op de MAVO. Gemaakt van twee stukjes in elkaar verweven papier.

Je zou ook kunnen denken aan een veer van een matras, die je tegen het plafond lanceert. Of heb ik absurde fantasieën?

Stephan schreef:Een soort online gedichtenbundel genaamd "Op een dag zal ik het snappen".

Zo, Stephan was nog niet uitgeteld. Hier zit een aantal hele goede tussen. Zijn ze autobiografisch?

Maar ik heb ook wat te zeuren. Ik vraag me af of er sprinkhanen in de ijskou zijn. Verder zijn "sprinkhaan" en "opstaan" schrikkelrijmwoorden, dus die rijmen niet zomaar op "aan". Dit soort fouten komen vaak voor. Bekend voorbeeld is 'Alles draait om de eenvoud', van Het Goede Doel. Het lied wordt ook wel spottend 'Alles draait om een rijmfout' genoemd.

De rijmuitgang van een woord bestaat uit: de laatste beklemtoonde klinker plus alles wat daarop mocht volgen.

Enkele voorbeelden:
baan -> aan
molen -> olen
kinderen -> inderen
schoudervulling -> ulling
navulling -> ulling

Dat is een belangrijk stukje theorie. Ik heb het uit Jaap Bakker's 'Nederlands Rijmwoordenboek'. (Uitgeverij Bert Bakker.) Hopelijk breng ik het goed over.
Pluizer
Member
 
Berichten: 511
Geregistreerd: zo jan 15, 2006 7:52 pm

Berichtdoor Prick » do feb 16, 2006 10:20 pm

Ridder ter Geit schreef:Analyse van Prick:

Kat

Klote beest

Prick is niet bang zijn mening te geven. Zelfs niet als het hard en negatief klinkt.

Red Bull

Kikker, kwak, kwak

Prick heeft een vrije geest. Hij denkt niet meteen aan zichzelf, maar associeert ook in de vertel

Vliegtuig

Werk

Prick associeert origineel. Hij is creatief.

Telefoon

Onding

Sterke mening. Prick houdt van dingen die hem uitkomen.

Hersenen

Nodig

Hier weer die oppertunistische aard. Het is bij hem zaak te vragen: "Wat heb ik eraan?"

Prick denkt niet steeds aan zichzelf. Hij denkt aan wat hij ziet en is dus analytisch ingesteld. Hij kan ver de verte in denken en heeft er ook een stevige mening over. Hij wil graag het nut of de last van zaken inzien.

Verbazingwekkend!!
Ik zie grote overeenkomsten.
Prick
 

Berichtdoor Ridder ter Geit » za feb 18, 2006 3:32 am

Hoe je het ook went of keert,
vriendschap is niet verkeerd.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » za feb 18, 2006 3:38 am

Pluizer schreef:Ja ja. Dat schrijf je zeker standaard bij elk lijstje.

Niet dat ik weet, hoor. Jouw analyse komt eraan!

Pluizer schreef:Ik ben benieuwd. Houd ons niet langer in spanning!

T.S. Pool :
- Het is net een hele lange kabel van woorden waar 1 kleine knik in zit. Alleen die kleine knip wordt laten zien.
- Het is heel persoonlijk.
J.S. Vlastuin :
- "Het genot van de herhaling". De man geniet van de herhaling, hij zoekt afwisseling om hierna weer beter van de herhaling te kunnen genieten.
J.C. van Harten :
- Goede articulatie
A.W. van de Zandschulp :
- Ik heb altijd al gezegd dat Wouter een genie was.
E. Posthouwer :
- Zo zie je maar weer, geen mens kan zonder afwisseling.
A.W. van den Broek :
- Des te meer treden je over slaat, des te groter moet je je voorbereiden om nog goed terecht te komen.
R.J. van Middendorp :
- Als je van de trap af valt, dan ben je snel beneden. Dus als je je controle verliest, ga je te vlug de goede kant op. Alleen doet het dan pijn.
Dr. T.W. Eikelenboom :
- Nu zie ik de trap heel anders.
F.J. Zwaan :
- Het is geniaal.
M.C. van de Pol :
- Ze kunnen beter meer liften maken.
Dr. R.M. van de Wal :
- Die kleine afwisseling was het ongemak waard. Waarom gaat hij dan verder in zijn oude ritme, traptrede voor traptrede ?
A.N.O. Niem :
- Was jij die man ?
V.J. Marresteijn :
- Hij nam wel veel risico, die man, had hij gedronken of zo ?
A. de Jong en J.J. van de Hesseweg :
- Heeft dit ook een diepere betekenis of had je gewoon niets te doen ? Probeer eens afwisseling op roltrappen !
M.A. Baas :
- Diepgaand onderwerp. Kan ik wat mee !
Ferdinand :
- Hij mag het best nog eens proberen en moet zich niet laten afschrikken door een klein ongemak.
J.J. de Bruin en M. Biesemaat :
- Als je het hele leven zo bekijkt leef je 4 keer zolang.
H. van de Broek en R. Kok :
- Hoe zou die dan wel niet de trap op lopen ?
P.S. We wachten vol spanning op het volgende deel.
I. Veldhuizen en R. Hazeleger :
- Als het net zoveel tredes waren als bij de Sint Pauls zou ik het ook proberen.
Drs. Pr. Dr. Weledele Heer A. Appel :
- Ik kan zo 4 treden overslaan !
W. Wel :
- De situatie is al te licht te onderschatten, verbergt doch een ironische waarheid van de abiliteit van de mens om, hoewel een groter doel in ogen te hebben en zich beter daar op te kunnen voorbereiden, de kleinigheden voor hand overdreven in te schatten. Maar uiteraard moet ook de diepere trend en juist het breken daarvan niet als een kleinigheid betiteld worden. Misschien zou dit toch enige onbewuste stimulans kunnen veroorzaken om tevens de trend te breken, terug te keren en er gelukkig mee te zijn, nu men weet dat het ook anderswijs mogelijk is. Maar goed, wat weet ik er nu van ?
G.H. van den Broek :
- Ieder mens heeft afwisseling nodig in het leven. Het maakt niet uit op wat voor een manier, dus dit is één goed voorbeeld voor de altijd nodige afwisseling.
K. Bast en E. Bos :
- Probeer wat meer van deze afwisselingen, dat houdt je leven spannend.
H.M. van de Mheen :
- De man heeft 1 traptrede overgeslagen. Heeft hij daar nu geen spijt van ? Hij geniet zo van het traplopen, maar dat zal nu korter duren !
A.W. van de Zandschulp :
- Je kunt iets nooit te lang volhouden. Zoals bijvoorbeeld rennen, op een gegeven moment ben je te moe. Ook blijdschap wordt gevolgd door de-pressie, wordt gevolgd door blijdschap, enz. Deze golfslag op en neer houden we wel goed vol. Zo ook in het klein.
Als je van de trap af loopt, moet je ook zo'n afwisseling hebben. Dan houdt je het langer vol dan wanneer je steeds in hetzelfde systeem zit.
B. Luigjes:
- Heel goed bedacht. Erg diepzinnig. De vergelijking van de trap met het leven. Het saaie willen overwinnen door een variatie aan te brengen. Het plotselinge besef dat je iets mis, en daar dan ook iets aan te doen. Je daar eerst goed en rustig op voor te bereiden om er optimaal van te kunnen genieten. Dan de extase van het moment, de spanning, de adrenaline die door je bloed gaat, tijdens deze grote stap. De onbalans voor een kort moment, om er vervolgens echt van te kunnen genieten dat het gelukt is, waardoor het nemen van de laatste treden geen saaie bedoening is, maar een herinnering aan het grote avontuur. Heel goed onder woorden gebracht hoe zoiets gaat. Goede titel ook. Niet gewoon ‘een trap’, maar DE trap. Goede constructie van het hele verhaal. Ga zo door.
J.W. Gombert:
- pha twee treden tegelijk?? ik heb het met zeven tegelijk gedaan. Noua ik deed een stap en struikelde vervolgens over m'n veters die te lang waren en donderde daardoor naar beneden, maar ik heb maar twee trede geraakt op een trap van 15. Nouja eigenlijk was het 13 treden tegenlijk. Nouja in ieder geval het roept pijnlijke herinneringen op.
D. van Pijkeren:
- hij is gewoon leuk, Wouter, je zit je voor het verkeerde beroep voor te bereiden. Jij moet gewoon literair expert worden
G.E.B. van Laar:
- O nee.
Ik heb mij altijd al tactisch van een reactie op 'de trap' weten te onthouden, en dat ga ik blijven doen ook.

Pluizer schreef:Ben en Bob? Waar zijn die verzamelaars nu dan? Je schrijft het ene wijze bericht na het andere, maar nergens zie ik ene Ben of ene Bob. Zijn het fantasie-fans? Als variatie op de fantasie-vrienden? :P

Ze bestaat wel echt, ze komen alleen niet op dit forum.

Pluizer schreef:Je zou ook kunnen denken aan een veer van een matras, die je tegen het plafond lanceert. Of heb ik absurde fantasieën?

Welnee, ik vind het prima!
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Pluizer » wo feb 22, 2006 9:05 pm

Ridder ter Geit schreef:[Ben en Bob] Ze bestaat wel echt, ze komen alleen niet op dit forum.

Prietpraat. Het zijn verzamelaars. Dus als jij een uniek gedicht plaatst, een exclusieve of een die "previously unreleased" is, dan moeten ze daar op af komen. Anders zijn het geen echte verzamelaars. Simpel.

Interessante reacties op 'De trap'. Vooral het doorgraven in de metafoor. Hoe heet dat? "Allegorie"?

Ridder ter Geit schreef:
Pluizer schreef:Je zou ook kunnen denken aan een veer van een matras, die je tegen het plafond lanceert. Of heb ik absurde fantasieën?

Welnee, ik vind het prima!

Mijn psychiater denkt er anders over. Ik heb nooit problemen, behalve met mijn psychiater...
Pluizer
Member
 
Berichten: 511
Geregistreerd: zo jan 15, 2006 7:52 pm

Berichtdoor Pluizer » wo feb 22, 2006 9:45 pm

Stephanofftopic schreef:Ik vind 'Another brick in the wall' het leukste dat ik tot nu toe van Pink Floyd heb gehoord. "We don't need no educaaation".

Er is een 2LP en een film van, die 'The Wall' heet. Over deprimerend gesproken. Het gaat over een popster die een muur om zich heen heeft gebouwd, verbitterd over de wereld. Een ander bekend nummer daarvan is 'Comfortably Numb'.
Zelf ben ik helemaal weg van Pink Floyd's allereerste LP, 'The Piper at the Gates of Dawn'.

Stephanofftopic schreef:Ik schrijf m'n muziek ook alleen, alleen ik vind dat bas en drum wel onmisbaar zijn als ik Rock'n roll of wat voor soort rock dan ook wil spelen. Natuurlijk kun je in principe zonder, maar ik hou van een liedje met goede drums.

Ik ook. Maar om een goede drummer te vinden moet je iets in huis hebben. Vooral als je zelf teksten en muziek wilt schrijven.

Stephanofftopic schreef:Daarnaast kun je moeilijk in je eentje jammen.

Ik speel beter in m'n eentje dan met een ander erbij. Ik neem een 'backing track' op, of wat er bij mij voor door moet gaan, en dan kan ik meespelen. Of ik gebruik een ritme-box. Voordeel is dat ik op deze manieren eindeloos door kan gaan, wanneer ik maar wil, en dat is moeilijk met muzikanten erbij.
Natuurlijk zou ik ook met anderen willen spelen. Maar dan wil ik iets te bieden hebben. Nu ben ik al blij als de buren niet klagen. :)

Wat ik leuk vind is het verkennen van eenvoudige structuren. Hoe kun je veel mogelijk uit zo min mogelijk akkoorden halen?

Stephanofftopic schreef:Het is veel leuker als je met een vier- of vijftal samen meedenkt over een nummer dan dat je zelf alles moet doen.

Hoe meer mensen, hoe meer discipline er nodig is. De een wil dat, de ander dat. Heb je weleens een band achter de schermen meegemaakt?

Stephanofftopic schreef:Ik heb al geprobeert met een microfoon aangesloten op de computer gitaarmuziek op te nemen, wat één keer gelukt is.

Heb je geen cassetterecorder, of iets in die richting?

Stephanofftopic schreef:Ik had net de introriff van 'Dead Leaves and the Dirty Ground' van the White Stripes opgenomen en daarna hield de geluidsrecorder op de computer het voor gezien.

Windows heeft/had een recorder die beperkt is tot een minuut. Wat je nodig hebt is andere audio-software. Misschien is er bruikbare freeware te vinden op internet?

Stephanofftopic schreef:["overdubben", etc.] Bedoel je met meerdere lagen werken? Dat heeft Queen ook heel vaak gedaan. Zoiets geeft een soort vrolijke sfeer, alsof er een heel koor staat te zingen.

Queen ging soms tot in het extreme door, zoals bij 'Bohemian Rhapsody'. Dat kan omdat er meerdere opnamesporen naast elkaar staan. Tijdens een opname kun je dan meedoen met reeds opgenomen sporen. Zo kan iedere muzikant apart, een of meerdere partijen opnemen. En je kunt bij een opname, geluiden over zoveel mogelijk aparte sporen verdelen. Dan kun je later het geluidsbeeld beter mixen. Dat kan bij drums en bij live-opnames erg handig zijn.

The Beatles hebben voornamelijk met vier sporen gewerkt, uiteindelijk met acht sporen. (Zover ik weet.) Bij moeilijkere nummers moesten ze dus veel heen en weer kopiëren ("ping-pongen"). Dat "ping-pongen" moet bij Queen ook het geval zijn geweest, met die massa aan stemmen.
Ik ben enorm geïnteresseerd in informatie over muziek maken, opname-technieken, etc.

Op de Fostex heb ik vier sporen. Het apparaat werkt met gewone cassette-bandjes. Hopeloos oubollig. Je kunt met een beetje computer, superieur opnemen met meerdere sporen, afhankelijk van de audio-software en de geluidskaart. Maar dan zit ik weer achter de computer. De Fostex kan ik overal neerzetten. Het apparaat heeft een ingebouwd mengpaneel met echte knopjes, VU-meters, en er zijn meerdere ingangen. Inpluggen en opnemen maar. De mix zet ik via de computer op CD. Wat kan een beginneling zich nog meer wensen?

Stephanofftopic schreef:[Shaffy's teksten grof?] Ik heb een tijdje geleden in een muziekcafé in Amsterdam een uitvoering door iemand gezien van een van Shaffy nummers. Je lacht als een waterval, je vrijt als een muizeval, ik wil skiën op je rug... Niks voor mij.

Dat lied heet 'Heerlijk'. Ik vind het zelfs in Shaffy's eigen uitvoering enigzins hysterisch. Het blijft maar doorgaan. Het lijkt me een vervelende kennismaking met Shaffy. Maar ken je nummers als 'Zing-vecht-huil-bid-lach-werk-en bewonder', 'Zonder bagage', 'Sammy', '5 uur', 'We zullen doorgaan' (LP-versie zónder orkest), en ''t Is Stil in Amsterdam'? Dat zijn stuk voor stuk Nederlandse hoogstandjes, vind ik.

Stephanofftopic schreef:
Pluizer schreef:Voorbeelden [van zulke metalliedjes]?

Bijvoorbeeld een paar nummers van Nightwish, 'Smells like teen spririt' van Nirvana, 'Nothing else matters', 'Am I evil' en 'Fade to Black' van Metallica. Sommige nummers van Sonata Arctica, zoals 'Blacksheep', 'Mary-lou', enz.
Ook heb ik een aantal stukjes van Yngwie Malmsteen gespeeld, van 'Disciples of hell', 'Devil in disguise', en wat al dan niet. Alleen de arpeggio's en moeilijke solo's sloeg ik merendeels over -). Ik ben zelfs vorige zomer naar een Malmsteen-concert in 013 geweest, het eerste (en heel waarschijnlijk het laatste) heavy-metal concert waar ik ooit ben geweest.
Iniedergeval heb ik het nu helemaal gehad met metal. Hoe meer ik ernaar luister, hoe depressiever ik word.
Ik vind Heavymetal alles behalve inspirerend.

Ik ken hiervan alleen Nirvana en Metallica. Metallica doet me weinig. Ik vind dat ze stoer doen en dat ze koketteren met alcoholmisbruik.

Nirvana doet me daarentegen heel veel. Kurt Cobain is een van mijn grote idolen. Zo trad hij weleens op in een lange jurk, om macho-publiek af te schrikken. Drummer Dave Grohl (nu van de Foo Fighters) droeg daarbij een beha. In MTV's hardrock-programma 'Headbangers Ball' verscheen Cobain in een knalgele japon-achtige jurk, waarvan de kraag tot ver boven zijn hoofd kwam. Cobain's verklaring was dat hij bij een bal aan een jurk moest denken. Schitterend. Wat mij betreft is Kurt Cobain tot op heden de laatste legendarische pop-artiest. Ik zie de CD 'Nevermind' als een perfecte samenkomst van rebellie en commercie. Is er ooit een wereldwijde hit geweest waarin zo tekeer gegaan werd als in 'Smells Like Teen Spirit'?

De groep 'Nightwish' ken ik alleen bij naam. 'Sonata Arctica' inmiddels ook. Is 'Sonata Arctica' niet inspirerend? Ik meen dat je me vertelde dat hun teksten over sprookjesachtige zaken gaan en verbroken liefdes.
Waarom vind je heavy metal niet inspirerend?

Wat zijn arpeggio's? Razendsnel van de ene toon naar de andere gaan?

Stephanofftopic schreef:
Pluizer schreef:'An Cat Dubh' en 'One' vind ik hiervan de beste. Speel je ook 'A Day Without Me', 'Stories For Boys', 'Into the Heart', The Ocean', en 'The Three Sunrises'? Die lijken me leuk om te kunnen spelen. Mooie zanglijnen. Zijn ze moeilijk?

Opzich is U2 niet heel moeilijk. Je hoort the Edge nooit een ingewikkelde supersnelle gitaarsolo spelen.

Ik zat onlangs een heel betoog te bedenken waarin ik The Edge als een van de beste gitaristen van de afgelopen 25 jaar wilde neerzetten. Is dat overdreven? Is het grotendeels effectenbak, wat The Edge doet? Zijn gitaarspel voor met name 'Where the Streets Have No Name' lijkt me virtuoos. Ik vind zijn ritme-gevoel adembenemend. Het intro alleen al. En dan een geïnspireerde Bono er overheen, met een tekst in de ik-vorm. Is die gitaarpartij niet moeilijk? En de solo van 'The Fly'?

Wat betreft ritme-gevoel vind ik Syd Barrett van Pink Floyd enorm inspirerend. Maar die heeft helaas maar kort meegedaan in de muziekwereld. Verder vind ik John Frusciante van The Red Hot Chili Peppers een virtuose gitarist.

Stephanofftopic schreef:Ik heb laatst op gehoor het hele Boy album uit te zoeken. Ik kan 'A day Without me' wel spelen, alleen ik mis een echo-pedaal, dat gebruikt word tijdens het aanslaan van de eerste paar powerchords.
'Stories for boys' heb ik opgezocht op internet, dit vind ik een van de beste nummers van het album.

Heb ik 'Shadows and Tall Trees' al genoemd? Wat ik mooi vind aan 'Boy' is dat U2 er spontaan en uiterst creatief klinkt, de hele LP door. Ik kan er gefascineerd naar luisteren. De LP is ruw en uitgewerkt tegelijkertijd.

Stephanofftopic schreef:'Into the heart' kan ik ook spelen, alleen in 'The ocean' hoor je een vaag soort introgeluid (volgens mij een synthesizer) waarvan ik niet weet hoe ik zoiets uit de gitaar moet krijgen. Ik kan alleen de melodie van 'The Ocean' spelen.

Bedoel je dat wazige getokkel, waarmee het nummer begint? Dat is volgens mij een phaser-effect over de gitaar, zoals bij de zang van 'Killer Queen' van Queen. Het kan ook een flanger zijn, voor zover dat verschillend is. Of anders is het heel misschien een wah-wah pedaal.
Het phasing-effect meen ik tevens over de drums te horen. Maar ik kan het mis hebben. Wat denk jij? Vooral als de drums beginnen hoor ik een woesj-achtig geluid.
Ik vind het onderwater-effect van 'The Ocean' heel sfeervol en creatief gedaan.

In de powerchords van 'A Day Without Me' meen ik het phasing-effect ook te horen. Het effect is volgens mij meer dan alleen een delay-pedaal. Vooral in de 7de en 8ste maat van het intro klinkt een duidelijk, phasing-achtig effect over die gitaarpartij.

Op de LP-hoes zie ik geen synthesizer vermeld staan. Alleen zang, bas, gitaar en drums. Maar dat verklaart de xylofoon-achtige geluiden in 'I Will Follow' niet. Het is dus in principe mogelijk dat er onvermelde instrumenten te horen zijn, maar ik kan tot dusver nergens een synthesizer ontdekken.

Stephanofftopic schreef:Ik ken 'The three sunrises' niet echt. Die is toch verschenen op een single van 'The Unforgettable Fire'?

Ja, in ieder geval van een maxi-single van 'The Unforgettable Fire'. Misschien staat het nummer ook op de mini-CD 'Wide Awake in Amerika', of juist niet. Er waren verschillen tussen de twee.

Stephanofftopic schreef:Ik vind het iniedergeval zeker leuk om U2 te spelen. Ik speel samen met m'n vader 'Sunday bloody Sunday' en 'Vertigo', vooral het drumwerk van 'Sunday' vind ik mooi.

Wie doet de zang? Kan je vader goed drummen? Met name het intro van 'Sunday Bloody Sunday' vind ik mooi. Verder vind ik de drums van 'Bad' mooi.
'Vertigo' lijkt me een moeilijk nummer, met iets teveel ideeën op elkaar geprakt. De duizeling ("vertigo") komt zo goed tot uiting, maar het heeft me verbaasd dat het nummer een hit werd. Het nummer doet me trouwens een beetje aan 'Discotheque' denken, dat ik een beter nummer vind.

Stephanofftopic schreef:In het begin kan het nog aardig lastig zijn om bijvoorbeeld een G-akoord aan te slaan, maar na een tijdje gaat het vanzelf -).

Ik heb vooral moeite met barré-akkoorden, al gaat het steeds soepeler. De moeilijkste basis-akkoorden vind ik Es, Des en As. Die moet je pakken als een open C of open G, maar dan met een barre erbij.
Vandaar dat ik blij zal zijn als ik de volgende akkoorden-progressie soepel kan spelen, achter elkaar door, één maat per akkoord:
Es Bes Des As

Stephanofftopic schreef:Ikzelf ben begonnen met een zwarte stingray (nog nooit van gehoord, stingray...) gitaar tweedehands voor 70 euro. Dat was een aardige beginnersgitaar, maar ik ben veel meer verliefd op m'n nieuwe zwart/zilvere Ibanez, licht als een veertje :-).

Pfff. Ik wil een gitaar die verzwaard is met lood. Roadies met heftrucks moeten me helpen het gevaarte om m'n nek te hangen. Ik wil een gitaar met snaren zo dik als gevlochten scheepskabels, zodat je dikke tuinhandschoenen moet aantrekken als je wilt tokkelen. Dát is mannenmuziek maken. (nja!)

Maar tot die tijd ben ik meer dan tevreden met een Yamaha RGX 121 SJ, gekocht in april 2003 bij Feedback Rotterdam. Kostprijs 289 Euro. Nieuw. Ik heb geen idee hoe dat in verhouding staat met andere gitaren.

Stephanofftopic schreef:Ik speel af en toe ook akoestisch. 'Nothing else matters' van metallica, en een stel onbekende Spaanse liedjes.

Spaanse liedjes? Ken jij Spaans?

Stephanofftopic schreef:Hoe bedoel je, dat acoustisch meer herrie maakt? Ik denk dat je met een electrische gitaar met een enorme versterker een flink wat distortion veel meer herrie kunt maken.

Ik bedoel dat een electrische gitaar van zichzelf vrij zachtjes is, ónversterkt. Een acoustische gitaar maakt dan al gauw meer geluid.
Overigens kun je een acoustisch gitaar ook versterken.

Behalve distortion is een compressor ook handig als je herrie wilt maken. Met een compressor kun je het geluid als het ware samenballen, waardoor het massiever klinkt.

Ridder ter Geit schreef:Worden je zorgen een muur
waar je niet over heen kunt kijken
dan is goede raad niet duur
mij kun je altijd bereiken

Mooi. Vooral met de ABAB-rijm. Om en om rijmen heeft mijn voorkeur.

Je hebt zelfs ABCABC. Zie bijvoorbeeld het volgende fragment, uit 'Megaton' van Lennaert Nijgh:
"Het blauw van de hemel ziet groen van de rook
de wind is heet en smaakt naar roest
ijzervijlsel kleurt de wegen
nu stinkt in de slotgracht de modder en ook
de wintertuin is rood en woest
het dorre zand knarst luid om regen."

Als je een rijmschema gebruikt waarin rijm in een verweven structuur benut wordt, heeft dat al gauw iets verheffends.

Behalve ABAB is ABBA ook leuk. Wederom een Nijgh-voorbeeld, uit 'Lied voor een kind dat bang is in het donker':
"Binnen lig ik in m'n bed
met gedachten aan daarbuiten,
waar kabouters vrolijk fluiten,
want die hebben altijd pret."
Laatst bijgewerkt door Pluizer op wo feb 22, 2006 9:46 pm, in totaal 1 keer bewerkt.
Pluizer
Member
 
Berichten: 511
Geregistreerd: zo jan 15, 2006 7:52 pm

Berichtdoor Ridder ter Geit » vr feb 24, 2006 1:11 pm

Struikelen over een slee
is geen goed idee
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » vr feb 24, 2006 1:16 pm

Pluizer schreef:Prietpraat. Het zijn verzamelaars. Dus als jij een uniek gedicht plaatst, een exclusieve of een die "previously unreleased" is, dan moeten ze daar op af komen. Anders zijn het geen echte verzamelaars. Simpel.

De gedichten die ik hier plaats zijn niet "previously unreleased" of uniek. Ze staan al in een bestand waarin ik al mijn gedichten onder elkaar heb gezet en zij hebben ze allemaal al in een map zitten.

Interessante reacties op 'De trap'. Vooral het doorgraven in de metafoor. Hoe heet dat? "Allegorie"?

Volgens wikipedia:

"Een allegorie is een metafoor die door het gehele gedicht, verhaal, boek wordt volgehouden. Bekende allegorieën in de Nederlandse literatuur zijn:

Elckerlijc, waarin het leven van een persoon symbool staat voor de gehele mensheid
De Kleine Johannes van Frederik van Eeden "

Je zou het een allegorie kunnen noemen, dus, gezien het het hele verhaal 'De Trap' wordt volgehouden. Maar dat is altijd wat je er zelf van maakt. Ik schreef gewoon over een man en een trap. Doordenken is aan de lezer.

O ja, ik ben je analyse vergeten! Ik zal nu meteen eens kijken!
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Ridder ter Geit » vr feb 24, 2006 1:21 pm

Pluizer:

Kat

Lief, zacht en warm.

Pluizer heeft een positief beeld over katten. Hij denkt aan het voorwerp zelf en heeft gevoel voor lief- en zachtheid.

Red Bull

Geleende energie.

Kijk, kijk, hierin verraad Pluizer toch al gauw aan een mening/oordeel te denken. Hij is kritisch aangelegt.

Vliegtuig

Luchtvervuiler.

Pluizer is bezorgd.

Telefoon

Stiller dan de koelkast.

Pluizer denkt bijzonder vrij en associatief.

Hersenen

Rekenkamer.

Pluizer heeft verborgen neigingen tot somber en zakelijk denken. Maar ook praktisch.


Pluizers denkvermogen is vrij breed. Hij is kritisch en praktisch, maar ook vrij en kunstzinnig. Hij denkt veel buiten zichzelf om aan de rest van de wereld. Hij probeert de wereld te gebrijpen. Hij moet uitkijken niet vast te lopen in zijn eigen gedachtes en weten wanneer hij met denken moet stoppen. Als persoon zal hij waarschijnlijk zachtaardig en kunstzinnig zijn, maar ook somber en nadenkend.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Stephanofftopic » ma feb 27, 2006 12:48 am

Pluizer schreef:Kurt Cobain is een van mijn grote idolen. Zo trad hij weleens op in een lange jurk, om macho-publiek af te schrikken.

Dat vind ik nou gaaf :-). Ik heb ook bewondering voor mensen die doen wat ze ook willen.

Pluizer schreef:Metallica doet me weinig. Ik vind dat ze stoer doen en dat ze koketteren met alcoholmisbruik.

Helemaal mee eens. Wel vind ik sommige nummers mooi, en de gitarist van Metallica is ook een van de betere in de wereld.

Pluizer schreef:De een wil dat, de ander dat. Heb je weleens een band achter de schermen meegemaakt?

Dat hangt denk ik per band of, hoe eens ze het met elkaar zijn. Ik wil graag muziekanten op hetzelfde niveau als ik, wat betreft smaak. Ik zou nooit een band binnenstappen waar de bassist graag hele klassieke stukken van Tschayskovsky speelt en de drummer niets anders wil doen dan solo’s uitvoeren op op z’n triangel.

Pluizer schreef:Hier zit een aantal hele goede tussen. Zijn ze autobiografisch?

De meeste zijn autobiografisch, een paar zijn minder serieus.

Pluizer schreef:Is 'Sonata Arctica' niet inspirerend?

Een tijdje geleden zou ik hebben gezegd van wel, maar ik ben heavymetal gewoon zat op het moment. Misschien dat ik over een tijdje wel weer naar sonata kan luisteren.

Pluizer schreef:Waarom vind je heavy metal niet inspirerend?

Waarschijnlijk heb ik er te vaak naar geluisterd.

Pluizer schreef:Wat zijn arpeggio's?

Een arpeggio is het spelen van een gebroken akkoord. De noten van een akkoord een voor een van onder naar boven spelen, en misschien ook terug. In Yngwie Malmsteen’s liedjes doed hij dit inderdaad heel snel. Ikzelf struikel bij arpeggio’s altijd over m’n vingers.

Pluizer schreef:Ik zat onlangs een heel betoog te bedenken waarin ik The Edge als een van de beste gitaristen van de afgelopen 25 jaar wilde neerzetten. Is dat overdreven?

Natuurlijk verschillen smaken. Ikzelf vind The Edge een hele goede gitarist omdat hij precies de noten raakt die de liedjes van U2 een bepaalde sfeer geven. Z’n stijl is vernieuwend.

Overigens speelt The Edge tijdens de Vertigo Chicago-show wel een hoogstaande solo in het midden van ‘Bullet the Blue sky’. Die deed me een beetje aan Santana denken.

Pluizer schreef:Zijn gitaarspel voor met name 'Where the Streets Have No Name' lijkt me virtuoos. Ik vind zijn ritme-gevoel adembenemend. Het intro alleen al. En dan een geïnspireerde Bono er overheen, met een tekst in de ik-vorm. Is die gitaarpartij niet moeilijk?

Inderdaad vind ik ‘Where de streets have no name’ een van de moeilijkere nummers van U2, die ik niet helemaal onder de knie heb. Ik heb ook geen flauw idee wat The Edge precies uithaalt op z’n gitaar tijdens de versen. Ik kan het intro spelen en het refrein, daar houdt het bij op.

Pluizer schreef:En de solo van 'The Fly'?

Opzich vind ik dit een mooie solo, maar het lijkt me niet echt moeilijk om na te spelen. Hetzelfde geld voor de solo van ‘Newyearsday’, die is op gehoor ook best uit te zoeken.
Maar natuurlijk veel moeilijker om uit het niets te bedenken.

Het refrein van ‘The Fly’ is naar mijn mening een van de mooiste van U2, trouwens.

Pluizer schreef:Bedoel je dat wazige getokkel, waarmee het nummer begint? Dat is volgens mij een phaser-effect over de gitaar, zoals bij de zang van 'Killer Queen' van Queen. Het kan ook een flanger zijn, voor zover dat verschillend is. Of anders is het heel misschien een wah-wah pedaal.

Ik ben zeker geen expert op het gebied van effecten. Ik ben wel van plan om binnenkort zelf een paar pedaaltjes aan te schaffen om m’n mogelijkheden uit te breiden (Waarschijnlijk een Delay/echo pedaaltje, of een wah-wah).

Het is volgens mij geen wah-wah, dat is toch een soort van overdrive?

Pluizer schreef:Het phasing-effect meen ik tevens over de drums te horen. Maar ik kan het mis hebben. Wat denk jij? Vooral als de drums beginnen hoor ik een woesj-achtig geluid.

Dat zou best kunnen. Iniedergeval weet ik wel dat Larry en de rest van U2 in de vroege jaren veel hebben geëxperimenteert met echo’s en akoustische recordingsruimtes. Dat is ook goed te horen op ‘War’, ‘Drowning man’, geloof ik.

Pluizer schreef:Heb je geen cassetterecorder, of iets in die richting?

Ik heb wel een CD-speler, met cassette, en ook een microfoon. Maar ik weet niet wat ik verder moet doen.

Pluizer schreef:Dat "ping-pongen" moet bij Queen ook het geval zijn geweest, met die massa aan stemmen.

Ik heb pasgeleden een documentaire op tv gezien over Queen, waarin ook veel over het recorden werd verteld. In de studio waar Queen zijn nummers opnam stond een enorm paneel vol met sporen. Er was dus niet sprake van heen en weer kopieëren. Maar het scheen nog steeds ingewikkeld te zijn.

Pluizer schreef:Maar ken je nummers als 'Zing-vecht-huil-bid-lach-werk-en bewonder', 'Zonder bagage', 'Sammy', '5 uur', 'We zullen doorgaan' (LP-versie zónder orkest), en ''t Is Stil in Amsterdam'?

Van deze nummers heb ik alleen ‘Sammy’ een keer gehoord, en dat vond ik wel een mooi nummer.

Pluizer schreef:In de powerchords van 'A Day Without Me' meen ik het phasing-effect ook te horen. Het effect is volgens mij meer dan alleen een delay-pedaal. Vooral in de 7de en 8ste maat van het intro klinkt een duidelijk, phasing-achtig effect over die gitaarpartij.

Zou best kunnen. Ik moet ‘Boy’ nog een keertje herdraaien.

Pluizer schreef:Op de LP-hoes zie ik geen synthesizer vermeld staan. Alleen zang, bas, gitaar en drums. Maar dat verklaart de xylofoon-achtige geluiden in 'I Will Follow' niet.

De xylofoongeluiden aan het begin? Misschien worden die onder drums verstaan.
Je hoort tijdens dat Bono ‘Your eyes make a circle...’ zingt ook geluiden van vallend glas.

Pluizer schreef:Wie doet de zang?

Ik zing meestal als ik gitaar speel, maar ik kom niet boven de drums uit. Ik moet binnenkort een microfoonstandaart aanschaffen, zodat ik tegelijk gitaar kan spelen en kan zingen.
Niet dat ik zo mooi kan zingen trouwens. Ik kom met veel moeite op dezelfde hoogte als Bono, en tijdens ‘Wipe your tears away’ slaat m’n stem over. Maar het gaat langzaam beter :-).

Pluizer schreef:Kan je vader goed drummen?

Ja, best wel. Het verbaasde me dat hij Sunday Bloody Sunday onder de knie kreeg, ikzelf heb het idee dat ik armen te kort kom als ik dit nummer probeer te drummen.

Pluizer schreef:Met name het intro van 'Sunday Bloody Sunday' vind ik mooi.

Bedoel je het drumintro? Die wordt volgens mij het hele nummer, met hier en daar een variatie, herhaald. Inderdaad vind ik dit een van de beste drumpartijen van sowiezo U2.

Pluizer schreef:Verder vind ik de drums van 'Bad' mooi.

Daar moet ik nog eens naar luisteren. Vooral de zang in ‘Bad’ vind ik mooi.

Pluizer schreef:'Vertigo' lijkt me een moeilijk nummer, met iets teveel ideeën op elkaar geprakt. De duizeling ("vertigo") komt zo goed tot uiting, maar het heeft me verbaasd dat het nummer een hit werd.

Ik heb zo’n boekje waarin alle tablatuur van ‘How to dismantle an atomic bomb’ in staat uitgewerkt. Opzich is Vertigo dan aardig te doen.
Ik vind het zeker niet het beste nummer van het album maar de gitaarriff is wel goed verzonnen, en vooral dat stukje van ‘I can feel your love teaching me how-owow’ vind ik mooi.

Pluizer schreef:Het nummer doet me trouwens een beetje aan 'Discotheque' denken, dat ik een beter nummer vind.

Ik heb nog niet zo lang geleden ‘Pop’ gekocht. De meeste nummers vind ik geweldig, sommige vind ik twijfelachtig en ‘Miami’ vind ik gewoon slecht.
Vertigo en Discotheque hebben volgens mij inderdaad wel hetzelfde uitgangspunt: Een disco vol mensen.
Pluizer schreef:Kostprijs 289 Euro. Nieuw. Ik heb geen idee hoe dat in verhouding staat met andere gitaren.

Mijn Ibanez kostte nieuw en met korting 235 euro bij een muziekzaak in Eindhoven. Opzich heb je dan een goede gitaar.
Er zijn natuurlijk ook topmerken als Fender en Gibsons, die lopen op tot de drieduizend euro. Dat is nog even sparen voor mij :-.

Pluizer schreef:Spaanse liedjes? Ken jij Spaans?

Nee, dat niet. Ik kan wel de ‘Unos, dos, tres, catorce!’ vertalen, aan het begin van Vertigo, maar dat is alles.
Maar ik bedoel Spaanse gitaarmuziek. Akoestische flamenco van Paco DeLucia, tango, stukjes van ‘Once upon a time in mexico’, enzovoorts. Het lijkt me ook gaaf om een effectenpedaalte op m’n gitaar aan te sluiten dat voor een akoustisch geluid zorgt. Zoiets gebruikt John Petrucci van Dreamtheater ook tijdens de ‘Metropolis:scenes from a memory’ dvd.

Pluizer schreef:Overigens kun je een acoustisch gitaar ook versterken.

Volgens mij speelt The Edge in ‘With or Without you’ een versterkte acoustische gitaar.
Stephanofftopic
 

Berichtdoor Ridder ter Geit » ma feb 27, 2006 3:09 pm

Mijn zakdoek
zit altijd in de laatste zak waar ik zoek
Waarom begin ik dan niet voor het gemak
te zoeken in de laatste zak ?
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

Berichtdoor Dukka » ma feb 27, 2006 6:52 pm

Waarom zou je verder zoeken als je het al gevonden hebt?
"This is a business for lame ducks."
Dukka
Member
 
Berichten: 109
Geregistreerd: za jan 14, 2006 2:08 pm

Berichtdoor Ridder ter Geit » di feb 28, 2006 11:54 am

Het is niet zo fijn
onder de trein.
Ridder ter Geit
Member
 
Berichten: 796
Geregistreerd: ma jan 16, 2006 1:48 am

VorigeVolgende

Keer terug naar Eigen creativiteit

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten

cron